အမေတခု သားတခု အပိုင်း ( ၁ )

အမေတခု သားတခု အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျမနာမည် မထားရင် ပါ။ အခု ကျမအသက် (၃၀) ရှိပါပြီ။ ခင်ပွန်းသည် မရှိတော့ပါဘူး။ ကျမမှာ သားတယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ သားရဲ့ နာမည်က ကျော်စိုးဝင်း။ အသက် (၁၅) နှစ်သား အရွယ် ရှိပါပြီ။ ကျမတို့ရဲ့ မိဘ ဆွေမျိုးတွေကတော့ ဟိုး မြန်မာပြည် မျောက်ဖျား ဝေးသီခေါင်ဖျားတဲ့ တောတောင်တွေထဲမှာ ရှိကြပါတယ်။ ကျမတို့ သား အမိရောက်နေကြတဲ့ ရန်ကုန်မြို့မှာတော့ ဆွေမျိုး တယောက်မှ မရှိကြပါဘူး။

အင်းလေ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ကျမဟာ ဆွေမျိုးတွေနဲ့လည်း သိပ်အဆင်မပြေလှပါဘူး။ ကျမတို့ သားအမိဟာ လောကကြီးမှာ အမေတခု သားတခုလို့ပဲ ဆိုပါရစေလား။ သားကို ကျမက သိပ်ချစ်ပါတယ်။ သားကလည်း ကျမကို အရမ်းချစ်ပါတယ်။ ဒီလို အချစ်ကြီးချစ်ပြီး တယောက်ကို တယောက် အရမ်းတွယ်တာခဲ့မိလို့လည်း ကျမတို့ သားအမိကြားမှာ ဘယ်လိုမှ မသင့်လျော်တဲ့ ကိစ္စကြီး ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရတာပေါ့။

ကျအကြောင်းကို နည်းနည်းပြောပြထားချင်ပါသေးတယ်။ ကျမမှာ အချစ်ရေးမှာ ကုသိုလ် ဆိုးခဲ့ပါတယ်။ လင်ကံလည်း မကောင်းခဲ့ပါဘူး။ ဒီအတွက် ဘယ်သူ့ကိုမှတော့ ကျမအပြစ်မဆိုချင်ပါ။ ကျမကိုယ်တိုင် ကလည်း အပြစ်ရှိခဲ့ပေတာကိုး။

ကျမဟာ သွေးပေါင်းစုံ ရောနှောထားတဲ့ ကပြားမလေး တယောက်ပါ။ ကျမရဲ့ အဖေက ဂေါ်ရခါးနဲ့ ကချင်ကပြား၊ ကျမရဲ့ အမေကတော့ ပထန်သွေး နဲနဲပါတဲ့ ရှမ်းတရုတ် ကပြားတယောက်ပါ။ သွေးပေါင်းစုံ ရောနှောထားတဲ့ မိန်းကလေးမို့ ကျမဟာ ရုပ်အတော်ချောပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ချီးမွှမ်းပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမရဲ့ အသားအရည်က ဖြူဖွေးနုအိနေတာပဲ။ အရပ်ကလည်း မြင့်တယ်။ အရပ် ငါးပေ လေးလက်မ ကျော်ကျော်လောက်ကို ရှိတာ။ ပြီးတော့ ခါးကျဉ်ကျဉ်၊ ရင်သားမို့မို့၊ တင်ကားကား၊ ပေါင်တန်ရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးတွေနဲ့ ယောင်္ကျားတွေ စွဲမက်သဘောကျတဲ့ အဆက်အပေါက်မျိုးလည်း ရှိသေးတယ်။ အင်း မရှက်တမ်း ဝန်ခံရမယ်ဆိုရင် ကျမဟာ ရမ္မက်ကြွယ်ပြီး ကာမစိတ် ပြင်းပြထက်သန်တဲ့ မိန်ကလေးတယောက်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ကျမဟာ အပျိုမဖြစ်ခင်ကတည်းကပဲ ယောင်္ကျားလေးတွေနဲ့ ရောရောနှောနှော နေပြီး ရည်းစားလိုလို ဘာလိုလိုမျိုး ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ (၁၃) နှစ်လောက်မှာ အပျိုဖြစ်ပြီး (၁၄) နှစ်က စပြီး ရည်းစးထားတော့တာပါပဲ။ ရည်းစားမှ တယောက်တည်းတောင် မဟုတ်ပါဘူး။ အများကြီး။ တခုတော့ ရှိပါတယ်။ တကြိမ်တခါတည်းမှာတော့ ရည်းစားနှစ်ယောက် ပြိုင်တူ မထားခဲ့ပါဘူး။ တယောက်နဲ့ ပြတ်သွားပြီးမှ နောက်တယောက်နဲ့ ထပ်ဖြစ်တာပါ။ ရည်းစားတယောက်ကို အချိန်ကြာကြာ မထားတာကတော့ ရှိတာပေါ့လေ။ အလွန်ဆုံး ခြောက်လပဲ။

အစပိုင်း ရည်းစားတွေကတော့ ချိန်းတွေ့၊ လက်လေးကိုင်၊ ခါးလေးဖက်၊ ပါးလေးနမ်း၊ ဒီလောက်ပါပဲ။ အဲ နံပါတ် (၃) ရည်းစားကျတော့ နဲနဲပိုလာပြီ။ နို့ကိုင်တာတို့၊ ဖင်ပွတ်တာတို့၊ ဖေစာက်ပတ်နှိုက်တာတို့ ဖြစ်လာတယ်။ နံပါတ် (၅) ရည်းစားကျတော့ တက်မလိုးရုံ တမယ်ပါပဲ။ နမ်းကိုင်နှိုက်စို့ အကုန်စုံအောင် လုပ်တက်လာပြီ။ ကုန်ကုန်ပြောရရင် သူ့လီးကြီးကိုတောင် ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးရတဲ့ အထိ ဆိုပါတော့။

ကျမ အပျိုရည် ပျက်အောင် ပထမဆုံး လိုးတဲ့ ရည်းစားကတော့ နံပါတ် (၆) ရည်းစား။ မန်ဒေါင်ပါပဲ။ ကချင်လေး တယောက်ပါ။ ကျမနဲ့ သက်တူရွယ်တူပဲ။ သူကလည်း အတွေ့အကြုံမရှိ၊ ခပ်အအဆိုတော့ အပျိုရည် ပျက်တာသာ အဖတ်တင်ပါတယ်။ ကာမအရသာတော့ သိပ်မခံစားလိုက်ရပါဘူး။ ဘယ့်နှယ် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ပြီး ရွှတ် ဆို ထွက်သွားတဲ့ ဥစ္စာ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပထမဆုံးအကြိမ် အလိုးခံရတာဆိုတော့ (အဲဒီတုန်းကတော့) အတော်လေး ဟုတ်လှ ထင်ခဲ့တာပေါ့။ မန်ဒေါင်နဲ့လည်း သိပ်ချစ်လမ်း မကြာခဲ့ပါဘူး။ တလလောက်နဲ့ ပြတ်သွားတာပါပဲ။

သည်နောက် ဆက်ထားတဲ့ ရည်းစားတွေနဲ့ကျတော့ ကောင်းကောင်းကြီး အလိုးခံရတော့တာပါပဲ။ ကျမလည်း နဲနဲလည်လာပြီလေ။ ကျမထက် အသက် နဲနဲ ပိုကြီးတဲ့ ကောင်လေးတွေနဲ့ပဲ ရည်းစားထားတော့တာ။ သူတို့က ပိုနားလည်ကြတယ်လေ။

နံပါတ် (၈) ရည်းစားနဲ့ ပြတ်ပြီး နောက်ထပ် ရည်းစား အသစ် ထပ်မရသေးခင် စပ်ကြားမှာ ကိုမြဆောင် ဆိုတဲ့လူနဲ့ ကျမ ဆုံမိရပါတယ်။ ကိုမြဆောင်က အညာသား။ ဒါပေမယ့် သူ့အသားက ခြောက်တောက်တောက် မည်းနေတာ မဟုတ်ဘူး။ စိုဝင်း မည်းနေတာ။ ရုပ်ကတော့ သိပ်ပုံမလာပါဘူး။ သာမန်လောက်ပါပဲ။ အရပ်ကတော့ မြင့်တယ်။ လူပုံကတော့ ခပ်ပိန်ပိန်ရယ်။ သူနဲ့ဆုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အချိန်တုန်းက ကျမအသက် (၁၅) နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကိုမြဆောင်ကတော့ အသက် (၃၀) လောက်ရှိနေပြီ။ သူက ဆယ့်နှစ်ပွဲသမား။ ဘုရားပွဲတွေမှာ လိုက်ပြီး ကြုံသလို ဈေးရောင်းနေတာ။

ကျမတို့ မိသားစုက မိုးကောင်းမြို့နဲ့ ဆယ်မိုင်လောက်ဝေးတဲ့ ထွာချိုင်ရွာလေးမှာ နေကြတာ။ ကျမတို့ ရွာမှာ ဘုရားပွဲလုပ်တော့ ဈေးဆိုင်လာဖွင့်တဲ့ ကိုမြဆောင် နဲ့ ဆုံမိတယ်။ ကိုမြဆောင်က မိန်းမတွေ အကြောင်းသိပ်ကိုကျွမ်းတယ်။ ကျမကိုမြင်တာနဲ့ အထာ ရှိမှန်းသိပြီး စလာတယ်။ ကျမလည်း သူခင်းပေးတဲ့ ဂွင်ထဲ အလိုက်သင့် တိုးဝင်လိုက်တာ၊ ဘာပြောကောင်းမလဲ၊ စတွေ့တဲ့နေ့မှာပဲ သူနဲ့ကျမ အထာကြည်ပြီး အလုပ်ဖြစ်သွားကြရပါတယ်။

အဲဒီနေ့ ဖြစ်ပုံက ကျမ ခုထက်ထိတောင် မှတ်မိနေတုန်းပါပဲ။ အို ဘယ်တော့မှလည်း မေ့နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ 

ဖြစ်ပုံက ဒီလိုရယ်ပါ။

......................................................................

အဲဒီနေ့က ကျမတယောက်တည်း ပွဲဈေးတန်းထဲ ဟိုဟိုသည်သည် လျှောက်သွားရင်း ကိုမြဆောင်ရဲ့ ဆိုင်ရှေ့ ရောက်သွားပါတယ်။ ရည်းစားများပြီး ရည်းစားနဲ့ချိန်းတွေ့ လိုးနေခံနေတဲ့ ကျမနဲ့ မိန်းကလေးတွေက သိပ်ပြီး အပေါင်းအသင်း မလုပ်ကြပါဘူး။ နောက်ဆုံးရည်းစားနဲ့လည်း ပြတ်ထားပြီး နောက်ထပ် ရည်းစား အသစ်တယောက်လည်း မရသေးတာကြောင့် ကျမဟာ တပွေတည်းပဲ လိမ့်နေတာပါ။

သူ့ဆိုင်ရှေ့ရောက်လို့ ဆိုင်ထဲကို မျက်လုံးဝင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျမကို စူးစူးရဲရဲကြီး စိုက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေနဲ့ သွားဆုံမိတယ်။ အခုမှ မျက်လုံးချင်းဆုံရပေမယ့် သူဟာ ကျမကို အဝေးကြီးကတည်းက လှမ်းပြီး ငမ်းနေခဲ့တာ ဖြစ်မှန်း ကျမ ကောင်းကောင်း အထာပေါက်ပါတယ်။ ရည်းစားထည်လဲထားပြီး ဘဲပွေနေတဲ့ မိန်းကလေးပဲ။ သည်လောက်တော့ သိတာပေါ့နော်။ အကြည့်ချင်းဆုံတဲ့ အခါမှာ သူက အသာလေး ပြုံးပြတယ်။

ကျမလည်း ဘယ်နေမှာလဲ။ အလိုက်သင့် ပြန်ပြုံးပြလိုက်တာပေါ့။ ပြီးတော့ ဆိုင်ထဲကို ခပ်ရဲရဲပဲ လှမ်းဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက အသက် (၁၅) နှစ်ကျော်ကျော်လောက်သာ ရှိသေးပေးမယ့် ကျမဟာ ယောင်္ကျားတွေကို ကြောက်စရာလို့ မမြင်တော့ပါဘူး။ ကျမအတွက် လောကအရသာ တနည်းတည်း ခံစားရအောင် စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်တဲ့ သူတွေအဖြစ် သိမြင်နေပါပြီ။ ရှိုးတိုးရှန့်တန့် ဖြစ်နေတဲ့ စိတ်တွေလည်း မရှိတော့ပါဘူး။ ရဲတင်းနေပြီလေ။ ဇာတ်လည်း ကောင်းကောင်းဝင်နေပြီကိုး။ သူ့အပြုံးကို ကျမ နားလည်နေသလို ကျမရဲ့ တုန့်ပြန်အပြုံး ဘာလဲဆိုတာကို သူကောင်းကောင်း အထာပေါက်မှာပါ။

သူ့ဆိုင်က တိုလီမိုလီပစ္စည်း အတော်စုံအောင် ရောင်းတဲ့ဆိုင်ပါ။ ဆိုင်ခန်းအကျယ်ကတော့ ဘုရားပွဲတွေ ထုံးစံ ပေနှစ်ဆယ်သာသာလောက် ရှိတယ်။ နောက်ဖက်ကိုတော့ ပေ အစိတ်သာသာလောက်ကို ရှိမလားပဲ။ ရှေ့ပိုင်း ဆယ့်ငါးပေလောက်ကို ပစ္စည်းတွေ ခင်းကျင်းတဲ့ ဆိုင်ခန်းလုပ်ပြီး နောက်ဘက်ဆယ်ပေလောက်ကိုတော့ လူနေခန်း လုပ်ထားတယ်။ ဘုရားပွဲက ရက်ရှည်လုပ်တာဆိုတော့ ဆိုင်လည်းရောင်း လူလည်း သည်မှာပဲ နေရတာကိုး။ ဒါထုံးစံပဲလေ။

ရှေ့ဘက် ဆိုင်ခန်းထဲမှာတော့ အသက်အစိတ်လောက်ရှိမယ့် ရှမ်းတရုတ်မ ဖြူဖြူတောင့်တောင့် တယောက်ရှိတယ်။ သူနဲ့ ဘယ်လိုပက်သက်သလဲတော့ မသိဘူး။ နောက်မှပဲ အဲဒီမိန်းမဟာ သူအကြံအဖန် လုပ်ထားတဲ့ဟာ ဖြစ်မှန်း သိရတယ်။)

ကျမလည်း ဆိုင်ခန်းထဲမှာ ဟိုပစ္စည်းကိုင်ကြည့် သည်ပစ္စည်း ဈေးမေး လုပ်ပါတယ်။ သူကလည်း ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ဈေးခေါ် စကားတွေ ပြောတယ်။ ပြောရင်းက ကျမလက်မောင်းကို ပုတ်လိုက်၊ ပခုန်းထိလိုက် လုပ်နေတယ်။ အစကတော့ မတော်တဆလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ မထိတထိပါပဲ။ ကျမ ငြိမ်နေမှန်းသိတော့ ပိုကဲလာတယ်။ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပုတ်တယ်။ ကိုင်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့

“ အနောက်ဖက် အခန်းထဲမှာ ဝင်နားနေပါဦးလား....”

ဆိုပြီး ဖိတ်ခေါ်လာတယ်။ ကျမကလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးတောင် ငြင်းပယ် မနေပါဘူး။ သူ့ရဲ့ စူးရဲတဲ့အကြည့်၊ သူ့ရဲ့ အထိအတွေ့၊ အပုတ်အကိုင်တွေနဲ့ကို ကျမစိတ်လှုပ်ရှားနေရပြီကိုး။ ဒါကြောင့် ခေါင်းလေးသာ ငြိမ့်ပြပြီး သူခေါ်ရာ ဆိုင်အနောက်ဖက် အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်လာခဲ့တယ်။ ဟို ရှမ်းတရုတ်မကတော့ ကျမကို မချိုမချဉ်ကြည့်ပြီး အရှေ့ဖက်ဆိုင်ခန်းမှာ ကျန်နေလေရဲ့။ ဆိုင်အနောက်ခန်းကို မီးဖိုနဲ့စားသောက်တဲ့ နေရာကသတ်သတ်၊ အိပ်တဲ့နေရာက သတ်သတ် ဘီဒိုပုလေးနဲ့ ကန်ပြီး အခန်းလေးနှစ်ခု ဖွဲ့ထားတယ်။ ငနဲသားက ကျမကို အိပ်တဲ့နေရာကို တန်းပြီး ခေါ်သွားတာရှင့်။ တကယ့် ဖျံကျတဲ့လူ။ မိန်းမကဲ ခတ်ကောင်းတဲ့လူ။ ကျမစိတ်လှုပ်ရှားနေတာတွေကို သူကောင်းကောင်းသိနေတာကိုး။

အိပ်ခန်းထဲမှာ ခံတင် (ကုတင်) တလုံးနဲ့ ပက်လက်ကုလားထိုင် တခုပဲ ရှိတာ။ လက်လက်ကုလားထိုင်က ခေါက်ထားတယ်။

“ ထိုင်လေ....”

သူက ကျမရဲ့နောက်ကျောကို အသာလက်ဝါးနဲ့ တွန်းရင်းပြောပါတယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေက ကျမဝတ်ထားတဲ့ ဘရာဏီယာရဲ့ နောက်ကျော သိုင်းကြိုးက ချိတ်နေရာကို အပေါ် အင်္ကျီကနေ အသာကိုင်စမ်းလိုက်သေးတယ်။ ထိုင်သာ ဆိုတယ်၊ ခင်ထားတဲ့ ခေါက်ကုလားထိုင်ကို ဖြန့်ခင်းပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ ကျမလည်း ခံတင်စောင်းမှာ တက်ထိုင်ချလိုက်ရတာပေါ့။

“ ကိုယ့်နာမည် မြဆောင်ပါ....”

“ ဟုတ်ကဲ့..ကျမက ထားရင်....”

အင်း ရယ်ဖို့တောင် ကောင်းသေးတော့ ။ တယောက်နဲ့တယောက် အထာကြည်ပြီး အလုပ်ဖြစ်ကြဖို့ အိပ်ခန်းနေရာထဲ ရောက်နေမှ မိတ်ဆက်စကား ပြောကြရတာ။

ကိုမြဆောင်က ကျမဘေးနားမှာ လာကပ်ထိုင်တယ်။ ပေါင်ချင်းထိကပ် နေတာပေါ့။ ကျမတို့နှစ်ယောက် စကားမဆို ဖြစ်ကြတော့ပါဘူး။ နှုတ်ဆိတ်နေကြတယ်။ ကျမ ရင် တဒိန်းဒိန်ဒ ခုန်နေတယ်။ သူလည်း ဒီလိုပဲ ရင်ခုန်နေမှာပါပဲ။ ကျမတို့နှစ်ယောက် တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ကျမရဲ့ သွေးသားတွေ ဆူပြွတ်လှုပ်ရှားစ ပြုလာပါပြီ။

သည်နောက်တော့ ကိုမြဆောင်က ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ကျမကို သိုင်းဖက်တယ်။ ကျမလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ အလိုက်သင့် ကော့ကော့မော့မော့လေး တိုးဝင်လိုက်တာပေါ့။ သူက ငုံ့နမ်းလာတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့် မော့ပေးလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်မိကြတယ်။ သူက ကျမနှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို မျှော့သွေးစုပ်သလိုမျိုး အသာမျှင်းပြီး စုပ်ပေးနေတယ်။ နောက်တော့ သူ့ရဲ့လျှာက ကျမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ကျမလေ ပါးစပ်ကို အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်တာပေါ့။ ကျမဟာ အဲဒီတုန်းက အသက်သာ ငယ်သေးတာ။ ရည်းစားတွေ ထည်လဲထားပြီး ကောင်းကောင်းပွေနေတဲ့ မိန်းကလေးပဲ။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်တာ၊ ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးထည့် ကလိတာတွေကို အတွေ့အကြုံ ရှိသင့်သလောက် ရှိနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့်ရှင်၊ ကိုမြဆောင်ရဲ စုပ်နမ်း ထိုးကလိတာကတော့ သိပ်ကို ထိမိလွန်းလှပါတယ်။ ကျမဟာတခါတည်း မျက်တောင်တွေ မှေးစင်းကျပြီး တကိုယ်လုံးလည်း ခွေခွေပျော့ပျော့ ဖြစ်သွားရပါရော။

ပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းလိုက်၊ သူ့လက်တွေက ကျမဝတ်ထားတဲ့ အပေါ်အင်္ကျီရင်ဘတ်ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေတယ်။ ကြယ်သီး ဖြုတ်ရင်းက နို့ကိုလည်း မထိတထိ လုပ်နေသေးတယ်။ မတော်တဆ ထိမိသလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ တမင် မထိခလုတ် ထိခလုတ် လုပ်တော။ ကျမစိတ်ထဲ အတော်ကို မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတယ်။ အခြား ကျမ ရည်းစားတွေဆို ဖက်ပွေ့စုပ်နမ်းပြီဆိုရင် နို့ကို တအားဆွဲကြ နယ်ကြတာ။ အခု ကိုမြဆောင်ကျမှ မထိတထိလေး လုပ်နေတာ။ အို ကျမစိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတော့တာပါပဲ။ ကျမလေ အိုက်တင်တွေ ဘာတွေတောင် ခံမနေနိုင်တော့ပါဘူး။ သူ့ပါးစပ်ကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် အငမ်းမရ ပြန်စုပ်နမ်းမိတယ်။

အင်္ကျီရင်ဘတ် ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားပြီ ဆိုတာနဲ့ ကျမဟာ ဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာ ရင်ဘုံကို အသာပဲ လှန်တင်ပေးလိုက်တယ်။ နို့အကိုင် သိပ်ခံချင်နေပြီလေ။ သူက ဘရာစီယာ ချွတ်မှာကိုတောင် စောင့်မနေနိုင်တော့ဘူး။ မထိတထိ လုပ်နေတာကိုလည်း အားမရနိုင်ဘူးလေ။ ဒါကြောင့် ကိုယ်တိုင်ပဲ ဘရာစီယာရင်ဘုံကို ဆွဲလှန်တင်ပေးလိုက်သည်။ ရဲတင်းလွန်းရာ ကျနေမလားတော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် မတက်နိုင်ဘူးလေ။ ကျမ အပြတ်ကို ဖီလင်လာနေပြီကိုး။ ပြီးတော့ သူနဲ့ကျမ မကြာခင် လိုးကြဆော်ကြတော့မယ့် ဟာပဲ။ ဒီတော့ ကိုယ့်ဘက်ကလည်း ခပ်ရဲရဲ တင်းတင်းပဲပေါ့။

ကျမရင်သားတွေက မို့ဝင်းလုံးအိနေတာပါပဲ။ အသားကလည်း ဖြူတယ်ဆိုတော့ ဒီရင်သားတွေကို အထင်းသား မြင်ရတဲ့ ယောင်္ကျား ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလဲ။ ကိုမြဆောင်လည်း ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လဲ။ ဟော့ကြည့်၊ ကျမနို့အုံတွေကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်ပေးနေပြီ။ မထိတထိလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ အားရပါးရ ဆွဲနယ်တာ။ နာတော့နာတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖီလင်တော့ အရမ်းတက်တာပဲ။ ကျမလေ အပြတ်ကို ငြိမ့်နေတော့တာပေါ့လို့။ ကျမရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခု တင်းမာ ကော့ထောင်သွားတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါတယ်။ ကျမ ပါးစပ်ကလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ရေရွတ် မြည်တမ်းသံလေးတွေ ပြုမိတယ်။ သူနဲ့ကျမ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ် စုပ်နမ်းနေကြတာဆိုတော့ ကျမရဲ့ ငြီးသံတွေက အပြင်ကိုတော့ သိပ်ပီပီသသ ထွက်မလာနိုင်ကြပါဘူး။ သူ့ပါးစပ်ထဲမှာပဲ တိုးဝင်ပျောက်ပြယ် သွားကြပါတယ်။

သူက ကျမပါးစပ်ကို မလွတ်တမ်း ငုံခဲစုပ်နမ်းနေရင်း ကျမရဲ့ကြယ်သီးတွေကို အကုန်ဖြုတ်နေပြီ ဖြစ်တယ်။ အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီကို ဖယ်ချွတ်တယ်။ ကျမလည်း အချွတ်ရ ပိုလွယ်အောင်လို့ လက်နှစ်ဖက်နောက်ကို ဆန့်တန်းပစ်ပြီး ထောက်ကူပေးလိုက်တယ်။ ကျွတ်သွားတဲ့ အပေါ်အင်္ကျီကို သူ့ခံတင်ခေါင်းရင်း နားမှာ ချထားလိုက်တယ်။ သူက ဆက်လုပ်လာပြန်ပြီ။ ကျမရဲ့ နောက်ကျောဘက်ကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဘရာစီယာ နောက်ကျောချိတ်ကို ဖြုတ်တယ်။ ဘရာစီယာကို ဖယ်ခွါပစ်လိုက်တယ်။ ရင်ဘုံလှန်တင်ပေးတာကို အားရပုံ မရဘူးရှင့်။

ကောင်းပါတယ်လေ။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားတော့ ကျမရဲ့ နို့အုံတွေကို သူ့စိတ်တိုင်းကျ မြင်နိုင် အသုံးချနိုင်တာပေါ့၊ ဟော့တော့ လုပ်ချလာပြီ။ အရှင်းသား ပေါ်လာတဲ့ ရင်သားကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်လာပါရောလား

ကျမရဲ့ ရမ္မက်မီးတွေ အပြတ်ကို တောက်လောင်လာပါပြီ။ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံ့နေတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့် ၊ တအင့်အင့် အသံတွေမြည်လို့။ ရင်သားတွေ ဆုပ်နယ်နေရာကနေ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးပြန်ပါတယ်။ အို ပွတ်ချေရုံတောင် မဟုတ်ပါဘူးရှင်။ ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်။ ဆိတ်ဆွဲတ့ အခါမှာ နာကြင်တာနဲ့ အတူ ကျမ ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာရပါတယ်။

ကိုမြဆောင်ဟာ အဆုပ်အနမ်း ဝါသနာပါပုံ ရပါတယ်။ အခုအချိန်အထိ ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို လွှတ်မပေးသေးဘူး။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ငုခဲစုပ်နမ်းလိုက်၊ လျှာနဲ့ ထိုးကလိလိုက် လုပ်နေတုန်းပဲ။ 

အခုဆိုရင် အိစက်တဲ့ ခံတင်ပေါ်ကို ရောက်နေတာ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောပေါ့။ သူက တက်မလိုးသေးပါဘူး။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းအောင် လုပ်ပြီး နို့နယ်၊ နို့သီးကလိ၊ ပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းခြင်းသာ လုပ်နေဆဲပဲ။ အို အခြား ကျမရည်းစားတွေဆို တွေ့လိုက်တာနဲ့ တက်ခွတက်လိုးဖို့ အဓိက လုပ်ကြတာ။ ကိုမြဆောင်က ကျမကို ရမ္မက်ထလာအောင် ကောင်းကောင်းနှူးဆွပြီးမှ တက်လိုးမယ့် ပုံပဲ။ သူ့အနှိုးအဆွ၊ အကိုင်အတွယ်ကလည်း အတော်ကို ထိမိတာကလား။ ကျမဟာ အပြတ်ကို ဟော့ လာပါပြီ။ စိတ်တွေလည်း အတော်ကို နိုးကြားထကြွနေပါတယ်။

ကိုမြဆောင်က ကျမလက်ကို အသာကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွကြားကို ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့် လိုက်သွားပြီး သူ့ပေါင်ခွကြားကို နှိုက်လိုက်တော့ သူ့လီးတန်ကြီးကို မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် မိပါလေရော။ အတော့်ကို ကြီးတဲ့ဟာကြီးပဲ။ မာလည်းမာတယ်။ ရှည်လည်းရှည်တယ်။ ကျမကိုယ်ကျမ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ စိတ်အရမ်းထလာပြီး သူပုဆိုးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ခွကြားအောက် ထိုးနှိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ယူတယ်။ ပြီးမှ မာတောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ပူနွေးနေတဲ့ လီးကြီးက အတော်ကြီးတယ်။ ကျမလက်ထဲမှာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ပြည့်သိပ်နေတာပဲ။ လက်နဲ့ကိုင်ကြည့်ရုံနဲ့တင် ကျမမှာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထလာရတယ်။ ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင်တော့ ဘယ်လောက်ကို အရသာတွေ့မယ်ဆိုတာ ပြောမနေပါနဲ့တော့။

အဲဒီအချိန်မှာ ကိုမြဆောင်က ကျမ ပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းရင်း လျှာထိုးကလိနေတာကို ရပ်နားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် အနှိုးအဆွကတော့ ရပ်နားသွားတာ မဟုတ်ဘူးရှင့် ။ ပိုပြီးတော့ ရှေ့တဆင့် တက်လာတာ ကြည့်လေ။ ကျမ ပါးစပ်က ခွါသွားတဲ့ သူ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ ညာဘက်နို့သီးပေါ် ရောက်လာပြီး နို့စို့ပေးပါလေရော။

“ အား..ဟင့်ဟင့် ...ဦးရာ အို..အို ..ဟင့်....”

သည်တခါတော့ ကျမ ပါးစပ်က ရေရွတ်ငြီးတွားသံတွေ အပီကို ပေါ်ထွက်လာပါတယ်။

“ အားပါးပါး..ဟင့် ..ကောင်းတယ်..ဟင့်..ကောင်းတယ် ဦးရာ..စို့ပေးစမ်းပါ...သမီးနို့သီးတွေကို ကောင်းကောင်းစို့ပေးပါ...အား...အား.. အဲလိုမျိုး...အိုး...အီး...ကောင်းလိုက်တာ......”

နို့သီးကို စို့ပေးရုံမှ မဟုတ်တာရှင်။ လျှာနဲ့ ဝိုက်ပြီး လျှက်ပေးသေးတယ်။ သွားနဲ့ မနာမကြင် တဇတ်ဇတ် ကိုက်သေးတယ်။ ညာဘက်နို့သီးကို စို့ပေး လျှက်ပေး လုပ်နေရင်း ဘယ်ဘက်နို့သီးကို လက်မနဲ့ဖိဖိပွတ်ချေနေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ပါးစပ်က ဘယ်ဘက်နို့သီးပေါ် ပြောင်းပြီး စို့ပေးလျှက်ပေးပြန်တဲ့အခါ ညာဘက်နို့သီးကို လက်မနဲ့ ဖိပွတ်ချေပေးပြန်ရော။ တလှည့်စီ လုပ်ပေးနေတာရှင့်။

ကျမဖြင့် အရသာ ရှိလွန်းလို့ တအီးအီး တအားအားကို အော်နေမိတယ်။ အပြင်ဘက် အမျိုးသမီး ကြားသွားမှာတွေ ဘာတွေကိုတောင် သတိမထားနိုင်တော့ဘူး။ 

နို့သီးကို စို့ပေးရင်း သူ့လက်က ကျမ ထမီကို ဖြေချွတ်ချတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ဆက်ချွတ်တယ်။ ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေတဲ့ ကျမဟာ နည်းနည်းလေးမှ ဣန္ဒြေမဆောင်နိုင်တော့ပါဘူး။ မူယာလေး ဘာလေးလောက်တောင် လုပ်ပြီး ငြင်းမနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ အချွတ်ရ လွယ်အောင် ဖင်ကြွ၊ ပေါင်ထောင်၊ ဒူးကွေး၊ အလိုက်သင့် လုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ ထမီရော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရော လျှောကနဲလျှောကနဲကို ကျွတ်ကျသွးကုန်တော့တာပါပဲ။ ကျမ တကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းလို့ သွားပါပြီ။ တက်လိုးမယ်ဆိုရင် အိုကေ ပဲပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကိုမြဆောင်ကလေ ကျမကို တက်မလိုးသေးဘူး။ နို့သီးတွေကို စို့ပေး စုပ်ပေး လျှက်ပေးနေရာကနေ သူ့ခေါင်းဟာ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်း ရွေ့သွားတယ်။ ကျမရဲ့ ဝမ်းပျဉ်သား တလျှာက်  လျှာလေးနဲ့ အသာလျှက်ပေး၊ ပါးစပ်နဲ့ ဖွဖွစုပ်ပေးနေရင်းကနေ အောက်ကို ဆင်းချသွားတာ။ 

အလိုလေးလေး သူက ကျမစောက်ပတ်ကိုများ လျှက်ပေး စုပ်ပေးအုန်းတော့မလို့လား။

ရည်စားတွေ ထည်လဲထားဖူးပြီး ဘဲကောင်းကောင်းပွေနေတဲ့ မိန်းကလေး တယောက်ပဲလေ။ အပြာ ဗီဒီယိုကားတွေ၊ အပြာဓါတ်ပုံတွေ ကျမ ကြည့်ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ အပြာစာအုပ်တွေ ဘာတွေလည်း ဖတ်ဖူးတာပေါ့။ ပလွေမှုတ်တာတို့ ဘာဂျာမှုတ်တာတို့ ကျမ သိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျမ စောက်ဖုတ် တခါမှ အလျှက်မခံဖူးသေးဘူး။ အဲ..လီးတော့ တခါနှစ်ခါလောက် စုပ်ပေးဖူးတယ်။ စောက်ပတ် လျှက်ခံရရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ သိချင်နေတာ ကြာပြီ။ ဟော အခု ကိုမြဆောင် ပါးစပ်က ကျမ ဆီးစပ် တလျှောက် ရွရွဖွဖွလေး နမ်းပေးစုပ်ပေးရင်း စောက်ပတ်ရှိတဲ့ ပေါင်ခွကြားဆီကို ဦးတည်သွားနေတော့ ကျမ ရင်ထဲ ဘယ်လို ဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့။

“ အို ..ဟင့်ဟင့်...ဦးရယ်..ဟင့်...သမီး..မနေနိုင်တော့ဘူး....အမလေးလေး..ဟင့်ဟင့်...စိတ်တွေ အရမ်းထနေပြီ....လျှက်မှာဖြင့် လျှက်စမ်းပါရှင့်...သမီး စောက်ဖုတ်ကို လျှက်ပေးစမ်းပါ......”

ဘယ်လိုက ဘယ်လို ပြောထွက်သွားတယ် မသိပါဘူး။ ကျမ ပါးစပ်ကနေ အသာငမ်းငမ်းကို အရှက်အကြောက် မရှိဘဲ ထုတ်ပြောလိုက်မိပြီ။

ကျမဟာ ရမ္မက်ကြွယ် တဏှာထန်ပြီး ရည်းစားတွေနဲ့ အလိုးခံနေတာ မှန်ပေမယ့် ဒီလိုညစ်ညမ်းပက်စက်တဲ့ စကားမျိုးကိုတော့ အရင်က မပြောခဲ့ဖူးပါဘူး။ အလွန်ဆုံး “ကောင်းတယ်” “ဆောင့်ပါ” ဆိုတာမျိုးလောက်ပဲ ပြောခဲ့တာ။ အခုတော့ မရှက်မကြောက်နိုင်ပဲ ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းကို စိတ်လွတ်ပြီး ပြောလိုက်မိတာကို ကြည့်ရင် ကျမ ဘယ်လောက်ထိ စိတ်ထကြွနေပြီဆိုတာ သိကြပါလိမ့်မယ်။

ဒါပေမယ့် ကိုမြဆောင် လိုးတာ ခံရသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ အလိုးများ ခံရရင် ဒီထက်ပိုပြီး အရှက်အကြောက် ကုန်အောင်ကို အရူးအမူး ဖြစ်မှာ အသေအချာပဲ။ 

စောက်မွှေးနုနုလေးတွေ ပေါက်နေတဲ့ ဆီးစပ် အစွန်းပိုင်းနားဆီ သူ့ပါးစပ် ရောက်သွားတဲ့ အခါကျတော့ ကျမ အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ စိုပြီး စိမ့်ထွက်လာပါတော့တယ်။ ထွက်တာမှ အတော် များများကြီးကို ထွက်တာ။ စောက်ဖုတ်ထဲက အပြင်ကို လျှံထွက်ပြီး ဖင်ခေါင်းတလျှောက်တောင် စီးကျသွားနေတဲ့ အထိပါပဲ။ ကျမ တချီ ကောင်းကောင်း ပြီးသွားရတာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကျမစိတ်တွေ ငြိမ်ကျမသွားပါဘူူး။ ပိုလိုတောင် ပြင်းပြထက်သန်လို့ နေပါသေးတယ်။ အံ့တော့ အံ့သြစရာပဲ။ 

ဟော ကျမရဲ့ စောက်မွှေးလေးတွေပေါ် သူ့ပါးစပ် ရောက်လာပြီ။ အားလား။ စောက်မွှေးတွေကို လျှာနဲ့ သုံးလေးချက် လျှက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ အိုး...။ ကျမရင်တွေ တုန်သွားတာပဲ။ ဖင်ကြီးလည်း ကော့လိုက် ပင့်လိုက် လုပ်ပေးမိတယ်။ ပက်လက် အလိုးခံရရင် အောက်ကနေ ကော့ပင့်ပေး ပင့်ပေးတဲ့ အနေအထားမျိုးပေါ့။ စောက်ဖုတ်ပေါ် သူ့ပါးစပ် ရောက်လာအောင်ကို ကော့ပင့်ပေးတာ။ အဖုတ် သိပ်ကို လျှက်ခံချင်နေပြီ။ စောက်စေ့လေးဟာလည်း ငေါက်တောက်လေး ထောင်လို့။ အဖုတ်ကို လျှက်ရင် စောက်စေ့ကို အဓိကထားပြီး လျှာနဲ့ ထိုးကလိပေးတယ် ဆိုတာ ကျမ အပြာစာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ဖူးပါတယ်။ ငေါက်တောက်တောက်လေး ထောင်တက်နေတဲ့ စောက်စေ့လေးကို လျှက်စုပ်ပေးနေတာလည်း သိပ်ကို ခံချင်လို့ နေပါပြီ။

အမလေးလေး ဦးရယ်။ လျှက်မှာ လျှက်တာ မဟုတ်လူး။ ကျမ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကို ဖြဲများ ကြည့်နေရသေးတယ်။ ကြည့်တာမှ ကျကျနနကို ဖြဲပြီး သေသေချာချာကြည့်တာ။ သည်လို ကြည့်တာကို ကျမ မလိုတမာ မရှိပါဘူး။ ကြည့်ပါ၊ စိတ်ကြိုက်ကြည့်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စောက်ပတ်ကို အရမ်း အလျှက်ခံချင်နေတုန်းမှာ လျှက်မပေးသေးဘဲ အဖုတ်ဖြဲကြည့်နေတာဆိုတော့ ကျမအဖို့ စိတ်ထဲ ပိုမရိုးမရွ ဖြစ်စရာပေါ့။ ကြည့်လေ။ ကျမ စောက်ဖုတ် အတွင်းဘက်မှာဆိုရင် ရွစိရွစိနဲ့ကို လှုပ်ရှားလို့။ စောက်ပတ် ဖြဲကြည့်နေတဲ့ ကိုမြဆောင်ကတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ရွှမ်းစိုလက်ပြောင်နေတဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသား  နီနီရဲရဲလေးတွေ တရွရွလှုပ်နေကြတာ။ စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီး ကော့ထောင်တက်နေတာ။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခု မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီး ဖြစ်နေတာတွေကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီးကို မြင်ရမှာပဲ။ အို ဒါတင် ဟုတ်မယ် မထင်ပါဘူး။ ကျမ စောက်ဖုတ် အနံ့ကိုလည်း သူရှုမိမှာပါပဲ။ ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ်အနံ့ဟာ ယောင်္ကျားတွေရဲ့ ကာမရမ္မက်စိတ်ကို နိုးကြွအောင် စေ့ဆော်တယ်လို့ အပြာစာအုပ်တွေထဲမှာ ကျမဖတ်ဖူးတာပဲ။ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်နံ့ကို ရှုမိတဲ့ ကိုမြဆောင် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဏှာထန်လာမှာတော့ အသေအချာပဲ။ စိတ်ချ။ 

ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ စောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့်ပြီးတာနဲ့ ကိုမြဆောင်ရဲ့ ပါးစပ်က ကျမစောက်ပတ်ပေါ် ထိုးကျလာပါလေရော။ အားရပါးရကို လျှက်ပေးလိုက်တာ တပြွတ်ပြွတ် တပျပ်ပျပ် အသံတွေကို ပေါ်လာတဲ့ အထိပါပဲရှင်။

“ အဟားဟား..ဦးရဲ့ ....အမလေးလေး....”

ကျမရဲ့ စိုရွှဲပြီး ဟပြဲဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက်ကပ်ပြီး လျှက်ပေးတာ ခံလိုက်ရတယ် ဆိုတာနဲ့ ကျမ တကိုယ်လုံး ငါးရံ့ပြာလူးခံရသလို ထွန့်ထွန့်ကို လူးသွားရတာပါပဲ။ ဝမ်းဗိုက်သားတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလာတယ်။ ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ခုလည်း ကားလိုက် စေ့လိုက် ကွေးလိုက် ဆန့်လိုက်နဲ့ အရမ်းလှုပ်ရှား ပစ်လိုက်မိတယ်။ ကိုမြဆောင်ကလည်း အရမ်းကို ဖြစ်နေပြီ။ ကျမ စောက်ပတ်ကို လုံး၀ မရွံမရှာပဲ အပြတ်ကို လျှက်ပေး စုပ်ပေးနေပါတယ်။ အို.. လျှက်ပေး စုပ်ပေးရုံတင် မကပါဘူးရှင်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ သူ့လျှာကြီး အဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်၊ ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးသွင်းပြီး လိုးသလို လျှာထိုးသွင်း လိုးပေးနေပါသေးတယ်။

အဲဒီလို စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နဲ့ လိုးပေးတာက စောက်ပတ် အလျှက်ခံရတာ အစုပ်ခံရတာထက် အများကြီး ပိုကောင်းတယ်။ ကျမ တုန်တခိုက်ခိုက်နဲ့ အပြတ် မိုက်နေတယ်။

“ အမလေး ..ဦးရဲ့ ..ထိုးသွင်းစမ်းပါရှင့်..သမီးစောက်ပတ်ထဲ..လျှာထိုးသွင်းပေးစမ်းပါ...ဟုတ်ပြီ...ဟုတ်ပြီ...အား...ကောင်းလိုက်တာ...ဦးရဲ့...ထိုးလိုက်..ထုတ်လိုက်နဲ့...အား...ရှီး...အား......”

ကျမရဲ့ ပါးစပ်က မြည်တမ်းအော်ဟစ်မိသလိုပဲ သူက အတိအကျကို လုပ်နေတာရှင့်။ သိရဲ့လား။ သူလုပ်ပေးတာကြောင့် ကျမ အော်ဟစ်မြည်တမ်းမိတာလား၊ ကျမ အော်ဟစ်မိတာကြောင့် သူက လိုက်လုပ်ပေးတာလား၊ ကျမ ကွဲပြားအောင် မသိတော့ပါဘူး။

သူက ရှေ့နေမဟုတ်ပေမယ့် လျှာကတော့ အတော်ကို ရှည်တယ်ရှင်။ အဲဒီလျှာကြီးကို ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးထိဝင်သွားအောင်ကို ထိုးထည့်ပေးတာရှင့်။ ပြီးတော့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီးရင် အထဲမှာ လှည့်ကက် လျှက်ပေးသေးတာ။ ပျော့စိစိနဲ့ အရည်စိုနေတဲ့ လျှာကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကလည်း တမူထူးခြားတယ်ရှင်။ လီးတွေ လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ပေးတာမျိုးနဲ့ မတူပါဘူး။

ကျမတကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေ ဆူဝေတက်ကြွလို့ နေပါပြီ။ ကျမဟာ နောက်တချီ ပြီးလုနီးမှန်း ကျမသိတယ်။ အခုပြီးရင် စောစောကတုန်းထက် ပိုကြမ်းပြီး ပိုအရသာ ရှိမှာကိုလည်း ရိပ်မိနေပါတယ်။ 

ကျမဟာ အဖုတ်လျှက်ခံနေရင်းက သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး အသာဆော့ပေးနေပါတယ်။ ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုးလည်း လုပ်ပေးတယ်။

သူ့လီးကြီးက တကယ့်ကို ကြီးတာရှင့်၊ အရှည် (၇) လက်မလောက်ကို ရှိတယ်။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးထက် နည်းနည်းတောင် ပိုတုတ်လေမလားပဲ။ ပြီးတော့ မာတောင်နေလိုက်တာ သံချောင်းကြီးလား အောက်မေ့ရတယ်။

ကျမ အလိုးခံဖူးတဲ့ လီးတွေလား။ ဘယ် ကိုမြဆောင်ရဲ့ လီးကို မီမှာလဲ။ အလွန်ဆုံးမှ (၅) လက်မလောက်ပဲ အရှည်ရှိကြတာ။

ကိုမြဆောင်ဟာ ဘယ်အချိန်က အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် မသိပါဘူး။ အောက်ပိုင်းမှာ ဘာမှမရှိတော့ဘူး။

ကြီးမား တုတ်ခိုင်ကြီးလှတဲ့ လီးကြီးကို ကျမ အရမ်းကို သဘောကျနေပြီ။ ဒီလို ကြီးတဲ့ ရှည်တဲ့ တုတ်တဲ့ လီးကြီးမျိုး လိုးတာကိုလည်း အရမ်းကို ခံချင်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဒါကြောင့်

“ ဟင့်...ဟင့် ..ဦးရယ်..လိုးပါတော့ ... သမီးကို တက်လိုးပါတော့..ဟင့်..အို ..ဦးရဲ့ လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့ရှင့်...လုပ်ပါ..ဦးရယ်..သမီးကို လိုးပါ..အဲဒီ အချောင်းကြီးကို ..သမီး အပေါက်ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ...လိုးပါ..ဦးရဲ့...သမီးကို လိုးပါ..ဟင့်....”

ကျမလေ မနေနိုင်တော့တဲ့ အဆုံး ပါးစပ်ကနေပြီး မရှက်မကြောက် ထုတ်ဖော်ပြောလိုက်မိပါတော့တယ်။ အင်း..ကျမတို့ မိန်းမတွေရဲ့ အဖြစ်က သည်အတိုင်းပါပဲ။ မီးဝေးချိပ်ပမာ ဆိုတာလို ဖိုဓါတ်နဲ့ ဝေးနေရင်သာ ဣန္ဒြေတွေ သိက္ခာတွေ မှင်မောင်းတွေနဲ့ ခပ်တည်တည်နေနိုင်ကြတာ။ တကယ်တမ်း ဖိုဓါတ်နဲ့ ကျကျနန ထိတွေ့မိရင်တော့ မီးထိခံရတဲ့ချိပ်လို အရည်ပျော်ကျပြီး စည်းစောင့်ထိန်းသိမ်းထားတဲ့ မာနတွေ သိက္ခာတွေ ဣန္ဒြေတွေ အားလုံး ဖယ်ခွါပစ်လိုက်ရတာပါပဲ။

သူကလည်း ဒါတွေကို စောင့်နေပုံပါပဲ။ ကျမ ပါးစပ်က မရှက်မကြောက် ၊ တစ်တစ်ခွခွပြောဆို တောင်းခံလိုက်တယ် ဆိုတာနဲ့ ကိုမြဆောင်ဟာ စောက်ဖုတ် လျှက်ပေးနေတာ တစခန်းရပ်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ် တက်ခွလာပါတော့တယ်။

ကျမလေ ဘယ်လောက်များ စိတ်ထနေသလဲ မမေးနဲ့။ သူ့အသွင်းကိုတောင် စောင့်မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူတက်ခွလာတယ်ဆိုတာနဲ့ မတ်တောင်နေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးကို ကျမလက်နဲ့ ဆုပ်ဖမ်းဆွဲယူပြီး စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမ ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ပင့်တင်ပေးလိုက်တဲ့အခါ လီးတန်းကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲကို လျှောကနဲ တိုးဝင်လာပါလေရော။

“ အားဟား..ဟား....”

ကျဉ်းုကြပ်မို့ဖောင်းတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ရဲ့ အတွေ့ထူးကို သဘောကျသွားဟန် တူပါရဲ့။ ကိုမြဆောင် ပါးစပ်က အားရပါးရ ရေရွတ်သံကြီး ပေါ်လာတယ်။ သူ့လီး အထိအတွေ့ကလည်း ကောင်းတာပါပဲ။ အရင် ကျမ အလိုးခံဖူးတဲ့ လီးတွေနဲ့ တခြားစီ၊ ပိုပြီးရှည်တာ ပိုပြီးတုတ်တာကို အသာထား၊ လီးအထိအတွေ့ကိုက ကောင်းနေတာ။ ကျမ တကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းသွားရတာပါပဲ။ မကြာပါဘူး၊ သူ့လီးတချောင်းလုံး ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ အကုန်ဝင်လာပါတယ်။ အဝင်နက်လိုက်တာရှင်၊ ကျမ အလိုးခံဖူးတဲ့ လီးတွေက (၅) လက်မလောက် အရှည်ဆုံးပဲ၊ ဒီတော့ ကျမ စောက်ခေါင်း အတွင်းဘက် (၅) လက်မလောက်ထိပဲ လီးတိုးဝင်ဖူးသေးတာ၊ ဟော ခု ကိုမြဆောင်ရဲ့ လီးက (၇) လက်မလောက် ရှည်တာ ဆိုတော့ စောက်ခေါင်း အတွင်းဘက် နောက်ထပ် (၂) လက်မလောက် ပိုပြီးတိုးဝင်လာတာ၊ တခါမှ လီးနဲ့ ထိတွေ့ဖူးခြင်း မရှိသေးတဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းဘက်ပိုင်းအထိ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဝင်သွားတာ ရှင်တို့ရယ်။

အလိုးခံဖူးပြီးသား မိန်းမဆိုတော့ ကျမဟာ အပျိုရည် ပျက်ပြီးနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် သူ့လီး အခုတိုးဝင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းဘက်ပိုင်း (၅) လက်မ ကျော်ကျော် (၇) လက်မနေရာအထိတော့ တခြားဘယ်လီးမှ မရောက်ဖူးသေးတာ ဆိုတော့ အဲဒီနေရာ အပိုင်းက အပျိုစင်နေရာ လေးလို ဖြစ်နေတယ် ပြောရမှာပေါ့။ အခုမှ လီးနဲ့ စထိတွေ့ဖူးတဲ့ နေရာလေ။ ဒီလို အဖြစ်ကလည်း ကျမကို တမျိုးစိတ်ခံစားမှု ရရှိစေပြီး ဖီလင်ပိုလာစေပါတယ်။

ကျမစိတ်တွေ အရမ်းကို လှုပ်ရှားနေပါပြီ။ ကျမဟာ ဏှာထန်ပြီး ရာဂကြွယ်တဲ့ မိန်းကလေး တယောက်ဆိုတာ မငြင်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုလောက်တော့ တခါမှ အရမ်းကာရော မဖြစ်ဖူးသေးဘူး။ ဖီလင်တွေ အပြတ်မတက်ဖူးသေးဘူး။

ဒါကြောင့် လီးတချောင်းလုံး တိုးဝင်သွားပြီးတဲ့နောက် ကျမဟာ ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့လိုက်ပင့်လိုက် ပြန်ချလိုက်နဲ့ ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီတော့ သူ့လီးချောင်းကြီးဟာလည်း ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လိုက်၊ ပြန်ထွက်သွားလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတယ်လေ။ အင်း..ဆောင့်လိုးလို့ လီးဝင်သွားတဲ့ အရှိန်အဟုန်လောက်ထိတော့ အားမပြင်းပါဘူး။ ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန်လေး ညှောင့်လိုးပေးတဲ့ အရှိန်လောက်ထိပဲ အလွန်ဆုံးရှိတာ။

အရမ်း ဖီလင်တက်ပြီး စိတ်တွေသိပ်ထ သိပ်ထန်နေတဲ့ ကျမဟာ ဒီလောက်နဲ့ အားမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာရပါတယ်။

“ အား...ဟင့်ဟင့်..ဆောင့်ပါ..ဦးရဲ့...ဆောင့်စမ်းပါလို့..ဆို....”

ကျမကို အရှက်နည်းတဲ့ မိန်းမဆိုး တယောက်လို့ ဆိုချင်ဆိုကြပေရော့၊ တက်လိုးဖို့ ထုတ်ပြောခဲ့ပြီးတဲ့နောက် ဟော အခု တအား ဆောင့်လိုးပေးဖို့ပါ ထပ်ပြီး တိုက်တွန်းပြောဆိုနေမိပြန်ပြီ။ ကာမဒီရေ က အရမ်းတက်နေတာကိုး။ မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး။

ကျမလို ငယ်ငယ်ချောချော တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ကောင်မလေးတယောက်က အာသာငမ်းငမ်း ဒီလို တိုက်တွန်းပြောဆိုလာတာကို အဘယ်ယောင်္ကျားက တင်းခံနိုင်မှာလဲ။

ဟော ကိုမြဆောင်က ဆောင့်လိုးလာပါပြီ။ ခပ်မှန်မှန်တောင် မဟုတ်ဘူး။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးတာ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတိုးဝင်သွားသံက တဘွပ်ဘွပ် မြည်နေတယ်။ ဆောင့်ချက်ကြမ်းပြီး ပြင်းထန်ပေမယ့် ကျမက အကြိုက်တွေ့နေတယ်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို တရှိန်ထိုး ပွတ်တိုက်ပြီး သားအိမ်ထဲကို ထိုးစိုက်မြုပ်ဝင်လာလေတဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေကို မြိန့်မြိန့်ကြီးကို ခံနေမိတယ်။ ဆောင့်ချက်အားက ပြင်းထန်လှတာကြောင့် တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမဟာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသက်ရှု မှားသွားရတဲ့ အထိပါပဲ။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>