ရှေးရေစက် အပိုင်း ( ၂ )

ရှေးရေစက် အပိုင်း ( ၂ )

(Drama, Romance, Cuckold, Affair)

ရေးသားသူ - Niko Soe

အခန်း (၁၆)

နန္ဒဆီက မထင်မှတ်သောစကားကြောင့် ရီဝေနေသောခွန် အမူးပျောက်သွားရသည်။

“ မင်း….မူးနေပြီထင်တယ်…တော်တော့”

“ မမူးပါဘူးကွာ….ငါအတည်ပြောနေတာ။ ငါတို့အစက ထိုင်းကိုသွားပြီး သုတ်ဘဏ်တစ်ခုခုနဲ့ Join ။ ပြီးတော့ မြတ်လေးနဲ့ IUI (အမျိုးသမီးကိုယ်ထဲ သုတ်ရည်သွင်းခြင်း) လုပ်ဖို့ အစီအစဉ်ရှိတယ်ကွ။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူမှန်းမသိတဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ဟာနဲ့ ဗိုက်ကြီးရမှာ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးကွ။ ငါတို့ ဒီကိုရောက်ရင်းနဲ့ မင်းဆို..ကြည့်ကွာ..ရုပ်ကလည်းချောတယ်။ ပညာလည်းတတ်တယ်။ ဉာဏ်လည်းကောင်းတယ်။ မင်းဟာနဲ့ဆို ငါတို့ကလေးက လူချောလူလှလေးတစ်ယောက်ထွက်လာမှာပဲ”

“ မင်းကလည်း ငါ့ကို ဝက်သားဖောက်နေသလိုပဲနော်”

“ ဟား….ဟား….Sorry သားကြီးရာ။ ငါ့အဲလိုသဘောမျိုး မဟုတ်ပါဘူးကွာ”

“ ဒါပေမဲ့ မင်းမိန်းမ မြတ်လေးက မင်းအခုလိုလုပ်ခိုင်းမယ်မှန်း သိရင် လက်ခံမှာလားကွ”

“ မြတ်လေးကိုက ငါပြောရင် ရမှာပါ။ မင်းဖက်က လက်ခံဖို့ပဲလိုတာ”

စကားတွေက အရှိန်မြင့်သထက် မြင့်လာသည်။

“ အင်း….ငါ့ဖက်ကတော့”

“ ငါ့မိန်းမက အလတ်ကြီးရှိပါသေးတယ်ကွ”

နန္ဒ ခွန်ကို မြတ်လေးနဲ့အိပ်ဖို့ဆွယ်နေရင်း သူကိုယ်တိုင် စိတ်အားတက်ကြွသလို ခံစားမိလာသည်။

“ ကူညီပါကွာ…သူငယ်ချင်းရာ။ ငါ့မိန်းမနဲ့ မင်း (၃)ညလောက်အိပ်ပေးကွာ။ ဗိုက်ကြီးဖို့ စိတ်ချလို့ရအောင်လို့”

“ ဖြစ်ပါ့မလားကွာ”

“ ဖြစ်ပါတယ်ကွာ။ ဟုတ်ပြီနော်..သားကြီး။ ငါတော့ မင်းဖက်က လက်ခံတယ်လို့ ယူဆလိုက်ပြီ”

စကားစကို နန္ဒ ဒီနေရာမှာဖြတ်ချကာ အပေါ်ထပ်ကိုပြန်တက်လာခဲ့သည်။ (၃)၊(၄)လှမ်းပြီးလာကာမှ နန္ဒတစ်ခုခုကို သတိရဟန်ဖြင့် ခွန်ကို ပြန်လှည့်မေးပြန်သည်။

“ ဪ…အခုမှ သတိရလို့။ မင်းမှာ ဘာရောဂါပိုးမှာမရှိပါဘူးနော်။ HIV တို့ Syphilis တို့”

“ ငါ (၆)လတစ်ခါသွေးလှူနေကြကွ။ ပြီးတော့ ငါ ဖာလည်းမချ၊ မူးယစ်ဆေးလည်း မစွဲနေဘူးဟေ့”

“ အေးပါကွ။ ငါက စိတ်ချရအောင်လို့မေးတာပါကွာ။ မနက်ဖြန်အတွက် အားမွေးထားလိုက်အုံး..သားကြီးရေ”

နန္ဒ အတွေးနဲ့တင် ပျော်နေမိသည်။  ခွန်နဲ့ မြတ်လေး ရလာမည့်ကလေးဆို တော်တော်ချောနေမှာ အမှန်ပင်။ မြတ်လေးလည်း မိန်းမလှ။ ခွန်ကလည်း ယောကျ်ားပီပီသသကြီးဆိုတော့ ရလာမည့် ကလေးက ထက်မြက်လိုက်မှာဖြစ်ခြင်း။ အတွေးနဲ့တင် ကလေးရူးရူးနေသည့် စိတ်ကူးက ပိုဆိုးလာသည်။

ခွန်ကတော့ စားပွဲမှာ ငိုင်ရင်း တွေးရင်း ကျန်ရစ်ရှာသည်။

စိတ်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သလို၊ စိတ်လှုပ်ရှားသလိုဖြစ်နေအေမဲ့ နန္ဒပြောသောစကားကို အတည်ကြီးဟုလည်း မမှတ်ရဲ။ မူးနေသဖြင့် ပြောမိပြောရာ ပြောနေသည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်သည်။

နန်းဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း အမျိုးသမီးတွေနဲ့ လိင်မဆက်ဆံရသည်မှာ ကြာလှပြီ။ တစ်ခါတစ်လေ ကျောင်းတုန်းကလို ပွေးချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာပေမဲ့ ဒီရွာမှာက သူ့ကိုအကုန်လုံးက သိနေကြတော့ ဇာတ်လမ်းမရှုပ်ရဲ။ မန္တလေးထိ တကူးတကဆင်းပြီး ကဲရအောင်လည်း အချိန်က မရှိပြန်။ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ယောကျ်ားပီပီ လိင်စိတ်တအားပြင်းပြသည့် အချိန်တော့ ရှိပါသည်။

ထိုအချိန်ဆို ဂွင်းထုပြီး ကိစ္စရှင်းလိုက်တာပင်။ ဒီလိုနဲ့ပင် မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ အားပါးတရမလိုးရတာ နှစ်ချို့လာလေပြီ။ မြတ်လေးလို မိန်းမမျိုးဆို လိုးလိုက်ရလျှင် အိစက်နူးညံ့နေလိုက်မည့်ဖြစ်ခြင်း။

ထိုကဲ့သို့ တင်းရင်းဖုထစ်နေသည့် မိန်းမမျိုးကို မလိုးချင်သည့်ယောကျ်ားဆိုတာ ရှိပါ့မလား။ အိပ်ချင်သလားဆို အိပ်ချင်သည်ပေါ့။

သို့သော် သူငယ်ချင်းမိန်းမ ဖြစ်နေသည်မဟုတ်လား။ အတွေးနဲ့တင် လီးတောင်လာသည်။ သို့သော် နန္ဒပြောသောစကားကို အတည်တော့ မမှတ်လိုက်ပေ။ မနက်ကျရင် အကုန်မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။

မနက်ရောက်သော် မြတ်လေး ကြည်လင်စွာနိုးထလာသည်။

“ အစ်ကို အစောကြီးနိုးနေပါလား”

ပုံမှန်ဆို သူမနောက်မှ အိပ်ယာထဖို့ မနည်းနိုးနေရသည့် နန္ဒက ကုတင်ပေးက စားပွဲဝိုင်းပေါ် ကော်ဖီသောက်ရင်း ဖုန်းပွတ်နေသည်။

“ Morning….နိုးပြီလား…မြတ်လေး….သက်သာရဲ့လား”

“ သက်သာပါတယ်..အစ်ကိုရဲ့…တော်တော်ကြီး ကောင်းသွားပြီ”

“ တော်သေးတာပေါ့”

“ ထူးထူးဆန်းဆန်း အစ်ကို အစောကြီး နိုးနေပါလား”

နန္ဒက ကိုယ့်အကြံအစည်နဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ မနက်အစောကြီးနိုးနေသည်။ မြတ်လေး လက်ခံနိုင်၊ မလက်ခံနိုင်ကိုတွေးရင်းညက ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ခဲ့ပေ။ မြတ်လေးကတော့ ဘာမှမသိ။

“ အင်း…ဒီလိုပါပဲ…..ဒါနဲ့ မြတ်လေးကို အစ်ကိုမေးမလို့။ မြတ်လေးရာသီလာတဲ့ရက်က ပြီးသွားပြီလား”

“ ဒီနေ့က ဘယ်နေ့လဲ”

မြတ်လေး ဖုန်းဖွင့်ပြီး ရက်စွဲကြည့်ကြည့်သည်။

“ အင်း….ဒီနေ့က စက်တင်ဘာလ(၇)ရက်၊ ၂၀၂၂ ဆိုတော့ မလာသေးဘူး အစ်ကိုရဲ့။ ပုံမှန်ဆို ရက်(၂၀)ဝန်းကျင်လောက်မှ လာတာ”

“ ဟုတ်လား…ဒါဆို အတော်ပဲပေါ့”

“ ဘာကို တော်တာလဲ…အစ်ကိုရဲ့”

ဆရာဝန်မကြီး ပြောပြချက်တွေအရ ရာသီမလာခင်(၂)ပတ်အလိုက အမျိုးသမီးသားဥကြွေနိုင်ဆုံးအချိန်ဟု ပြောခဲ့ဖူးသည်။ ဒီအချိန်၊ ဒီကာလနဲ့ကွက်တိ။

“ မြတ်လေးကို အစ်ကို တောင်းဆိုစရာရှိလို့”

“ အစ်ကို…ဒီနေ့တအားထူးဆန်းနေတာနော်။ လင်မယားဖြစ်နေပြီပဲ အစ်ကိုရယ်။ ပြောစရာရှိတာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါ”

“ မြတ်လေး သေချာနားထောင်နော်။ အစ်ကိုတို့ကိုလည်း တမျိုးမထင်စေချင်ဘူး”

“ ဟောတော့….အစ်ကိုဒီလိုတွေ ပြောပြောနေတော့ မြတ်လေးကို ပိုသိချင်လာပြီ”

နန္ဒပြောမယ်လို့ အစကတည်းက ကြိုတင်ကြံရွယ်ထားသော် တကယ်တမ်း နဖူးတွေ့၊ ဒူးတွေ့ကြုံလာရတော့ ပါးစပ်က ပြောမထွက်။ စကားလုံးတွေက ပါးစပ်ဖျားတင်တစ်နေပြီ။ ဒီထိရောက်လာမှတော့ မထူးတော့ပြီ။ သတ္တိမွေးကာ ပြောပစ်လိုက်တော့သည်။

“ ဒီညကျရင် မြတ်လေး ခွန်နဲ့သွားအိပ်လိုက်ပါလား”

“ ရှင်”

အစကာမြတ်လေး နားကြားမှားတာလား။ သို့တည်းမဟုတ် စနေတာလားဟုသာ ထင်မိသည်။

“ အစ်ကိုကတော့ မနက်စောစောစီးစီးရုပ်တည်ကြီးနဲ့နောက်ပြီ”

နန္ဒမျက်နှာက တကယ့်ကို အတည်ပေါက်ကြီးနဲ့။

“ အစ်ကို…တကယ်ပြောတာ မြတ်လေးရဲ့။ အစ်ကိုသေချာစဉ်စားပြီးပြီ။ စင်္ကာပူတွေ၊ ထိုင်းတွေသွားပြီး ကလေးယူဖို့ လုပ်နေမဲ့အစား ဒီမြန်မာပြည်မှာပဲ ယူရအောင်”

“ ရှင်”

“ ဟို့နေ့က မြတ်လေးနဲ့ ခွန် အတူတူမြင်လိုက်တော့ အစ်ကိုစိတ်ထဲအကြံရသွားတာ။ မြတ်လေးနဲ့ ခွန်တို့ရဲ့ရလာမဲ့ကလေးက အစ်ကို့ကလေးပဲပေါ့”

“ အစ်ကို တကယ်ပြောနေတာလား”

“ ဒီကိစ္စက စစရာနောက်စရာမှမဟုတ်တာ…မြတ်လေးရယ်…အစ်ကို..တကယ်..အတည်ပြောနေတာ”

မြတ်လေးလည်း ကလေးလိုချင်ပေမဲ့ နန္ဒကလေးရူးနေတာကို မမှီတာ အခုမှ သိသွားရတော့သည်။ ပြောမယ်ဆို မြတ်လေးလည်း ကလေးလိုချင်သားပင်။ သို့သော် ဒီလို ထူးဆန်းသောနည်းလမ်းနှင့် မဟုတ်ခဲ့ပေ။

“ အစ်ကို…ဒီကိစ္စက မြတ်လေးတစ်ယောက်တည်း ပြီးသွားတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာ။ အစ်ကို့သူငယ်ချင်း..ကိုခွန်ဖက်ကရော”

“ အစ်ကို ပြောပြီးပြီ”

“ ရှင်”

“ တကယ်…အစ်ကိုပြောပြီးပြီ”

“ ဒါဆို သူ့ဖက်က ဘာပြန်ပြောလဲ”

“ မြတ်လေးဖက်က လက်ခံရင် သူလည်း အဆင်ပြေပါတယ်တဲ့”

“ ရှင်”

မြတ်လေး ဒီနေ့ “ရှင်” ဆိုသော အာမေဋိတ်မှလွဲ ဘာမှမပြောနိုင်တော့ပေ။ နားထောင်ရင်း၊ နားထောင်ရင်း ရင်တွေ တလှပ်လှပ်အခုန်မြန်လာပြီ။

“ ဒီတော့ အစ်ကိုက မြတ်လေးကို လက်ခံစေချင်တယ်ပေါ့။ ညရောက်ရင် ခွန်နဲ့သွားအိပ်ရမယ်ပေါ့။ အိပ်တယ်ဆိုတာထက် ဒီထက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် လိင်ဆက်ဆံရမယ်ပေါ့”

“ ဟုတ်တယ်…မြတ်လေးရယ်…(၃)ညထဲပါ”

“ (၃)ည….(၃)ညတောင်”

စကားတွေက ကျွံဝင်သွားခဲ့လေပြီ။ အခုချိန်မှ ပြန်နှုတ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့။ နန္ဒပြောလက်စနဲ့ အဆုံးထိသာပြောလိုက်ရတော့မည်။

“ အင်း….(၃)ညပါပဲ မြတ်လေးရယ်။ ပြီးရင် နောက်(၂)ရက်၊ (၃)ရက်ဆို အစ်ကိုတို့လည်း ရန်ကုန်ပြန်တော့မှာပဲကို”

“ မြတ်လေး…စိတ်ထဲ မရှင်းတာ တစ်ခုရှိတယ်…….မေးလို့ရမလား”

“ မေးလေ…မြတ်လေးရဲ့”

“ အစ်ကိုက ကိုယ့်မိန်းမနဲ့ ကိုယ်သူငယ်ချင်း အိပ်ကြမှာကို ဘာမှ မဖြစ်သလို နေနိုင်တယ်ပေါ့။ မြတ်လေးကို မှန်မှန်ဖြေနော်။ အခုအဖြေပေါ်မူတည်ပြီး မြတ်လေး လက်ခံ၊ မလက်ခံ စဉ်းစားပေးမယ်”

“ အစ်ကို ရင်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ပြောမယ်နော်”

“ အင်း”

“ ကိုယ့် မိန်းမကို ဒီလိုမျိုး ကိုယ့်သူငယ်ချင်းနဲ့ ပေးအိပ်ရမှာ နှမြောတာပေါ့။ သဝန်တိုတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့လည်း မြတ်လေးက အစ်ကိုက လွဲပြီး ဘယ်ယောကျ်ားနဲ့မှ ထဲထဲဝင်ဝင်မပက်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့ နေပုံထိုင်ပုံကိုလည်း အစ်ကိုယုံတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကိစ္စက ကလေးကိစ္စသတ်သတ်ပဲ။ ကျန်တာ No string attached လေ”

“ ကောင်းပြီလေ။ မြတ်လေး အစ်ကိုတောင်းဆိုတာ အခုအဖြေပေးပါမယ်”

“ Yes ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ No ပဲဖြစ်ဖြစ် အစ်ကိုလက်ခံပေးမှာပါ”

“ အင်း…အစ်ကို တောင်းဆိုတာ မြတ်လေးလက်ခံပါတယ်”

“ ဟား……ဟုတ်ပြီကွ…ဒါဆို ဒီညကစပြီး စီစဉ်လိုက်တော့မယ်နော်”

“ ဒီညကတည်းကလား..အစ်ကိုရယ်”

“ အေးလေ….မျိုးဥကြွေနေတဲ့ရက်မှနေမှ စိတ်ချရမှာပေါ့..မြတ်လေးရဲ့”

နန္ဒ ခွန်ဆီ သတင်းလှမ်းပေးရန် ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ ခွန်က ဒီနေ့ အိမ်မှမရှိ။ အလုပ်ထဲ ဆင်းသွားသည်။

“ Hello”

“ Hello ခွန်ရေ။ ငါဖက်က အဆင်ပြေတယ်တဲ့”

“ ဟင်”

“ ဟုတ်တယ်…ဒီည လွှတ်လိုက်မယ်…မင်းဖက်ကပဲ အဆင်သင့်ဖြစ်ပါစေ”

“ အင်း”

နန္ဒဖက်က မူး၍ ထွက်လာသည့်စကားဟုသာ သတ်မှတ်ထားသော်လည်း အခြေအနေတွေက တကယ်ကြီးဖြစ်ပျက်လာခဲ့လေပြီ။ မြတ်လေးဖက်ကလည်း လက်ခံဖို့ ငြင်းလောက်သည်ဟု တွက်ထားခဲ့သည်။ သူကပဲ အတွက်အချက်မှားတာလား။ ဆုံတွေ့ဖို့ပဲ ကြမ္မာဖန်လာခဲ့လေသလား။ ဘယ်လိုဘယ်ပုံတွေ ဖြစ်လာမှာလဲ သူမပြောတတ်တော့။

........................................................................

အခန်း (၁၇)

ပထမည

မြတ်လေးလည်း နန္ဒနဲ့ ပြောဆိုပြီးနောက် ငိုင်ပြီးကျန်ခဲ့သည်။ ဘဝမှာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် အတွင်းကျကျပက်သက်ခဲ့ဖူးတာဆိုလို့ အစ်ကို တစ်ယောက်တည်းသာရှိခဲ့ဖူးပါသည်။

ဘယ်တစ်စိမ်းယောကျ်ားနဲ့မှ ထိုကဲ့သို့ မဆက်နွယ်ခဲ့ဖူးပေ။ အခုတော့ လင်ယောကျ်ားကိုယ်တိုင် ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ပက်သက်ရတော့မည်။ မြတ်လေး စိတ်တွေလည်းရှုပ်ရသလို၊ ရင်ဘတ်ကလည်း တလှပ်လှပ် မြန်နေ၏။ ဒီနေ့မှ တစ်နေ့တာက ပိုတိုတောင်းနေသလိုပင်။

ဘယ်လှည့်၊ ညာလှည့်နဲ့…ညသို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ရောက်ရှိလာခဲ့လေပြီ။

“ မြတ်လေး….ခွန်က ဒီနေ့ ထမင်းအတူတူမစားဖြစ်လောက်ဘူး။ စားနှင့်လိုက်တဲ့။ ည(၉)နာရီလောက်ကျ မြတ်လေး သူ့အခန်းထဲသွားလိုက်ပေါ့”

“ အင်း”

မြတ်လေး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ည(၇)နာရီ။ (၂)နာရီသာသာပဲ အချိန်ရှိတော့သည်။ နန္ဒက တက်ကြွပြီး စိတ်အားထက်သန်နေသလောက် မြတ်လေးက ငြိမ်သက်လွန်းနေသည်။ မြတ်လေးဖက်က တစ်ခုခုဖြစ်နေတာလားဟု နန္ဒဂရုမစိုက်၊ သတိမထားမိ။

အရင်ကတည်းက သူလုပ်ချင်တာကို တစ်ဖက်လူအကြောင်းထည့်စဉ်းစားလေ့ သိပ်မရှိပဲ ထိုကဲ့သို့ ဇွတ်တရွတ်လုပ်တတ်သည်မှာ အဆန်းမဟုတ်။ ထမင်းစားပြီးသည်နှင့် အခန်းထဲမှာခွေခေါက်ရင်း ဖုန်းပွတ်နေသည်။ (၉)နာရီထိုးခါနီးလောက်ရောက်တော့ နန္ဒက စကားစ၏။

“ မြတ်လေး…သွားလို့ရပြီထင်တယ်”

“ (၉)နာရီထိုးပြီလား”

“ အင်း”

“ ဒါဆို သွားပြီနော်”

“ ကိစ္စပြီးရင် ပြန်လာခဲ့နော်”

“ အင်း”

ဝတ်နေကြ ညအိပ်ဝတ်စုံဖြူလွလွပေါ် အပေါ်ဆွယ်တာအပါးလေးခြုံကာ ထထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ တခြားယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် အိပ်ရန် ထထွက်သွားသော မြတ်လေးကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီး နန္ဒရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းတိုးဆောင့်လာ၏။

မြတ်လေး ခွန်အခန်းရှေ့ရောက်ပြီ။

“ ဒေါက်…..ဒေါက်……ဒေါက်”

ဝင်ခါနီး တံခါးခေါက်ကာ အသိပေးလိုက်သည်။ အထဲက ဘာသံမှမကြားရ။ မြတ်လေး တံခါးကို ဆွဲဖွင့်ကာ အထဲသို တလှမ်းချင်း၊ တလှမ်းချင်းဝင်ခဲ့လေပြီ။

ခွန် နေသော အခန်းကြီးက ကျယ်ဝန်းလွန်းလှသည်။ သူစိတ်တိုင်းကျ မွမ်းမံထားဟန်တူသည်။ နံရံကပ်ဘီရိုပေါ်မှာ စာအုပ်တွေအများကြီး စီကာရီကာနှင့်။

စာအတော်ဖတ်သူဟု ယူဆရသည်။ အကုန်လုံးက သပ်သပ်ရပ်ရပ် စီစီရီရီ။ အဝတ်ဘီရိုကြီးနှစ်လုံးကလည်း ခန့်ခန့်ငြားငြား။ မြတ်လေး ဖွင့်ပြီး မစပ်စုတော့။

အထူးသဖြင့် ခဏကြာ ချစ်ပွဲဝင်ရတော့မည့် ကုတင်ကြီးက ကြီးမားကျယ်ပြန့်လွန်းနေသည်။ မွေ့ယာ၊ ခေါင်းအုံး အကုန်လုံးကို အပြာရင့်ရင့်တွေချည်းသုံးထားသည်။ မြတ်လေး ဟိုလျှောက်လိုက်၊ ဒီလျှောက်လိုက်နဲ့ စပ်စုကြည့်နေတုန်း နောက်က ခွန် အသံကြားလိုက်ရသည်။

“ ရောက်လာပြီလား”

“ အိုး”

မြတ်လေး ခွန် ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး ချက်ချင်း မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြန်သည်။ ခါးမှ မျက်နှာသုတ်ပဝါပတ်ထားသည်မှအပ ခွန်တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဗလာ။ ရေစိုလက်စတွေနှင့် ခွန်အသားအရေက ဝင်းလက်ထွားကြိုင်းနေလေသည်။

ခွန်အရပ်က မြတ်လေးအရပ်ထက် ခေါင်းတစ်လုံးစာ ပိုမြင့်လောက်မည်။ ရင်အုပ်ကားကား၊ ဗိုက်ချပ်ချပ်နှင့်။ ရှည်လျားသည့်ဆံပင်တွေကိုပါ လျှော်ထားသော လှိုင်းတွန့်ဆံပင်တွေက ပုခုံးမရောက်တရောက်တွင် ရေစက်တွေနှင့် ဝဲကျနေ၏။

ခွန်က ဒီနေ့အလုပ်ထဲမှာ ထမင်းစားပြီး နန္ဒတောင်းဆိုချက်အရ (၉)နာရီအမှီ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်ပေရေနေသဖြင့် စင်ကြယ်အောင်ဆေးကြောသန့်စင်နေသည်။ ရေချိုးခန်းကအထွက် မြတ်လေးက မိမိအခန်းထဲရောက်ရှိလေပြီ။

အခန်းမီးရောင် မြတ်လေးမျက်နှာက ဖူးဖူးရွရွ။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆုံမိတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အိုးတိုးအန်းတန်း။

“ ထိုင်လေ…ညီမ”

ကုတင်ပေါ်က အစွန်းမှာ မြတ်လေးထိုင်လိုက်မိသည်။ ခွန်က ယောကျ်ားပီပီသသ အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ လုပ်ငန်းစတင်ရန် ပြောဆိုလိုက်သည်။

“ ကိုယ်တို့ စလိုက်ကြမလား”

“ အင်း”

မြတ်လေးရှက်ရှက်နဲ့ ခေါင်းအသာငြိမ်မှလိုက်သည်။

“ အဝတ်လေးတွေချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်ပါလား…ညီမ”

မြတ်လေး ခွန်ပြောသည့်အတိုင်း အဝတ်ချွတ်လိုက်သည်။

“ ကိုခွန်…ဟိုဖက်ကို လှည့်ပေးပါလား”

သူစိမ်းယောကျ်ားရှေ့ သူမ၏ အတွင်းသားတွေ လှစ်ဟမပြခဲ့ဖူးပေ။ ခွန်ကလည်း မြတ်လေးရှက်နေမှန်း သိသဖြင့် အကြည့်လွှဲပေးရှာသည်။ မြတ်လေး၏ ညအိတ်ဝတ်စုံနှင့် ဆွယ်တာက ကုတင်ပေါ် ပုံကျသွားခဲ့ပြီ။ ကိုယ်တုံးလုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်ရှိ စောင်နဲ့ ရင်ဘတ်လုံအောင် ဖုံးလွှမ်းလိုက်သည်။

“ ပြီးပြီလား”

“ အင်း”

မြတ်လေးဖက်က ပြီးသည်နှင့် ခွန်လည်း သူ့ဖက်စတင်ရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ခါးမှာပတ်ထားသည့် မျက်နှာသုတ်ပဝါကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ ခွန် ကိုယ်ပေါ် ဘာအဝတ်မှမရှိတော့။ ခွန်လည်း မြတ်လေးရှိရာသို့ တက်ရောက်လာခဲ့သည်။

ခွန် မျက်နှာသုတ်ပဝါဆွဲဖယ်လိုက်သည်နှင့် မြတ်လေး တခြားကို အကြည့်လွှဲပစ်လိုက်သည်။ ဘာအဝတ်မှမရှိဘဲ သူမဆီ လာနေမှန်းသိပါ၏။

“ ကိုယ်….စောင်ဖယ်လိုက်မယ်နော်”

မြတ်လေး တစ်ကိုယ်လုံးအေးခနဲ့ဖြစ်သွားသည်။ သူမ ရှက်ရှက်နဲ့ ရင်နှစ်မြွှာအပေါ် လက်နှစ်ဖက် ရလိုရငြားဖုံးလိုက်မိ၏။

မြတ်လေး၏ မိန်းမသားတို့၏ ကောင်းခြင်း(၅)ဖြာအလှတရားကို ဘွားခနဲ့တွေ့လိုက်ရတော့ အာခေါင်တွေခြောက်၊ နားထင်သွေးတွေ တိုးလာသည်။ ရှက်ရှက်နဲ့ ဖွံ့ထွားလှသည့် ရွှေရင်နှစ်မြွှာအစုံကို ဖုံးကာ ပိပိပေါ်မှာစိုးသဖြင့် ခြေချင်းလိမ်ထားသည့်မြတ်လေး။

အသားအရေဝင်းလက်နေမှုက ပပဝတီလိုနှယ်။ အကြမ်းပတမ်းကိုင်လိုက်ရင်တောင် လက်ဖဝါးထင်မှာစိုးရသည်။ ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးပေါ် စူသယောင်ယောင်ဆီးခုံလေး။ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှာမှ တစ်ဆက်တည်းလိုလိုကားစွင့်နေသည့် တင်ပါးတို့၏ အလှတရား။ ဘွားခနဲ့ ပေါ်လာသည့် အလှတရားအောက်မှာ ခွန် မှင်တက်နေမိတော့သည်။

ခွန်ရဲ့ လီးချောင်းက မမြင်ရတာကြာသည့် မိန်းမတစ်ယောက်၏ ကမ္ဘာဦးအလှတရားအောက် တဆတ်ဆတ်နဲ့ ထောင်မတ်လာသည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အထိအတွေ့နဲ့ ကင်းကွာနေသည်မှာ (၅)နှစ်ကျော်လောက်ရှိသည့်အခါတွင် အခုမြတ်လေး၏ စွဲမက်ဖွက်ကောင်းသည့် အလှတရားတွေအောက် ပုံးလျှိုးကွယ်လျှိုးဖြစ်နေသည့် ကျားစိတ်ကျားမာန်တွေက ဗုံးပေါက်သွားသကဲ့သို့ ဝုန်းကနဲ့ ပေါက်ကွဲနေလေပြီ။

ခွန် ကိုယ့်ပစ္စည်းကို ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ညီတော်မောင်က အစာစားရန် အသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေပြီ။ အချိန်မဆိုင်းပဲ မြတ်လေးနှင့်ကာမ စပ်ယှက်ရန် ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်။ မြတ်လေးခြေရင်းအောက် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ညီမ…ပေါင်လေးကားလိုက်ပါလား”

ခွန်ရဲ့ တောင်းဆိုချက်အောက် လိုက်လုပ်ပေးရန် မြတ်လေး မရဲတင်းလှ။ လိမ်ယှက်နေသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အနည်းငယ်ကားပေးသည်။ ထိုမျှနှင့်မှ မလုံလောက်ဘူး။ ခွန်က မြတ်လေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့အသာလေးကားပစ်လိုက်သည်။

“ အင့်”

မိမိပေါင်ကို တစိမ်းယောကျ်ား၏ လက်ဖဝါးကြမ်းရှရှထိမိမှုကို ခံစားမိသည်မှာ ကြက်သီးမွှေးညင်းထသည်အထိ။ ခွန်လည်း မြတ်လေးပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားလိုက်တော့ လျှို့ဝှက်ထားသည့် အလှတရားကို ဘွားခနဲ့မြင်လိုက်ရလေပြီ။

“ ဂလု”

ခွန် တံတွေးတွေမျိုချလိုက်သည့်အဖြစ်။ မြတ်လေးစပ်ပတ်၏အမွှေးရေးရေးလေးက နှုတ်ခမ်းသားတစ်ဝိုက်ပေါက်ရောက်နေသည်။ ထူထဲလှသည်ဟုမဆိုသာ။ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားကြီးက ညိုလည်းမညို၊ မည်းလည်းမဟုတ်။ မြတ်လေး၏ နဂိုအသားအရေလိုပင် ဖြူအုဝင်းလက်နေသည်။

ခွန် မနေနိုင်တော့သဖြင့် စပ်ပတ်ကို လက်နှင့် တစ်ချက်၊ နှစ်ချက်လောက် ပွတ်သပ်မိသည်။

“ အဟင့်…….ဟင့်………အင့်……..အင့်”

ခွန်က မိမိစပ်ပတ်ကို လာကိုင်တော့ မြတ်လေးကြက်သီး တဖြန်းဖြန်းထမိသည်။ ခွန် မနေနိုင်တော့။ သူ လိုးချင်လှပြီ။ လိုးရန်ဟန်ပြင်လိုက်သည်။ ကားထားသောပေါင်နှစ်ဖက်ကြား သူ့လိင်တံက စပ်ပတ်ဝဆီတေ့လိုက်သည်။ ချက်ချင်းမထိုးသွင်းသေး။

ဒစ်ထိပ်နဲ့ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်လိုက်သည်။

မြတ်လေး သိလိုက်ပြီ။ ခွန်က သူမ ကို လိုးရန်ဟန်ပြင်နေပြီ။ သူမ သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာသဖြင့် ခေါင်းကို ယွန်းကာ အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ခွန်ရဲ့ ဆီးခုံမွှေးလိမ်လိမ်ကောက်ကောက်ကြားထဲက ထောင်ထွက်နေသောအရာတစ်ခုကို လှမ်းမြင်လိုက်ရ၏။

ဘုရား……ဘုရား။

ခွန့်လီးကြီးက ကြီးမားထွားကြိုင်းလှပါလား။ (၆)လက်မခွဲကျော်ကျော်နှင့် လုံးပတ်ကလည်း (၅)လက်မခွဲသာသာလောက်ရှိလောက်သည်။

ဒစ်ထိပ်ကြီးကလည်း စတော်ဘယ်ရီသီးလို နီရဲပြောင်လက်နေသည်။ ထိပ်ကလည်း အပေါ်သို့ အနည်းငယ် ကော့နေသလောက်။ ငါက အခု ဒီလိုလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတော့မှာလား။ ငါ့စပ်ပတ်ထဲ ဒီလိုကြီးမားတဲ့လီးက ဝင်ဆံ့ပါ့မလား။ ငါအလိုးခံနေရင်း သေသွားနိုင်လောက်တယ် ထင်တယ်။

ဘုရား….ဘုရား။

ငါတော့ (၅)ပါးမှောက်ပြီနဲ့ တူပါတယ်။

.....................................................................

အခန်း (၁၈)

မြတ်လေး ကိုယ့်စပ်ပတ်ထဲဝင်လာမဲ့ ခွန်လီးချောင်းကို ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြောက်နေမိသည်။ ခွန် အခု သူ့ဟာကို စပ်ပတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တော့မည်။

လီးကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ကာ မြတ်လေးက ကားပေးထားတော့ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတော့ ပန်းရောင်လေးဖြစ်နေသည်ကို အတိုင်းသားမြင်နေရကာ ဖွင့်ဟလာသည့် စပ်ပတ်အပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။

အိုး…..။

“ ရှီး……..ဟား….အ……..အား…..ဟား”

ကောင်းလှပေစွ။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်နေသည့် မြတ်လေးစပ်ပတ်က အပျိုမလေးလို ကျဉ်းမြောင်းနူးညံ့လှပါပေတကား။ ခွန် လည်း ထိုလိုမျိုးခံစားရမယ်မှန်း မထင်ထားမိ။ အိမ်ထောင်သည်စောက်ဖုတ်နဲ့ မတူဘဲ ကျဉ်းမြောင်းနေပေသည်။

မြတ်လေးအတွေးထဲမှာတော့ တကယ်တော့ မြတ်လေး စပ်ပတ်က ကျဉ်းမြောင်းနေသည်မဟုတ်။ ခွန်လီးကိုက ကြီးမားနေသည်ဟု ထင်မှတ်ထားမိသည်။ မိမိယောကျ်ား နန္ဒနဲ့ စပ်ယှက်နေသည်မှာ အိမ်ထောင်သက်(၅)နှစ်တောင် ကျော်ခဲ့လေပြီ။

ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် အပျိုစောက်ဖုတ်နှင့် မတူနိုင်ပေ။ နန္ဒပစ္စည်းထက်ကို ခွန်ရဲ့ ပစ္စည်းက ပိုပြီးထွားကြိုင်းသန်မာနေလို့ဖြစ်လိမ့်မည်။

“ အင့်………….ဟင့်……ဟင့်……ဟင့်”

ခွန်လီးကြီးက တစ်ထစ်ချင်း တစ်ထစ်ချင်း မြတ်လေး စပ်ပတ်ထဲ နေရာယူလေပြီ။ မြတ်လေးစိတ်ထဲ ရှည်ကြာလွန်းလှသည်ဟုခံစားမိသည်။ အခုလေးတင် ရေမိုးချိုး၍ပြီးသွားသော ခွန်က ဇောချွေးတွေပြန်စပြုလာ၏။

ထူးကဲသည့်အရသာကိုပေးနိုင်စွမ်းရှိသည့် မြတ်လေး၏ စပ်ပတ်နံရံတွေက လာနေကြမဟုတ်သည့် ဧည်သည့်ဝင်လာတော့ အထူးအဆန်းကြီးသဖွယ်ဖြစ်နေလောက်သည်။

ခွန်လည်း နန်းဆုံးပါးပြီးကတည်းက အခုမှသာ ဣတ္ထိလိင်၏ မိန်းမောဖွယ်ကောင်းသည့်အထိအတွေ့ကြောင့် ကာမမီးတောက်တွေ အရမ်းထကြွသောင်းကျန်းလာလေပြီ။ မြတ်လေးရင်ထဲ ခွန်လီးကြီး သူမကိုယ်ထဲ ပိုပိုတိုးပြီးဝင်လာတိုင်း ရင်ထဲပြည့်သိပ်ကြပ်သွားသလိုနှယ်။

“ ဟင့်…..အင့်…..အင့်…..အင့်”

“ ဖတ်……ဖလတ်………ဖတ်….ဗြတ်…..ဖတ်…..ဖတ်”

အစကတော့ မြတ်လေး ရှက်ရွံစွာဖြင့် ရင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ယှက်ကာ ဖုံးထားသေးသည်။ အခု ခွန်လီးတစ်ချောင်း သူမကိုယ်ထဲ နေရာယူပြီး အပေါ်ကနေ လှုပ်ရှားစပြုလာတော့ သူမလည်း ရင်သားကို ရှက်ကွယ်ထားသည့် လက်နှစ်ဖက်ကိုဖယ်ကာ ခေါင်းအုံးကိုသာ ဆုပ်ကိုင်မိတော့သည်။

ခွန်လည်း အပေါ်ကနေလိုးနေရင်း မြတ်လေး ရင်သားနှစ်ဖက်၏ သားကောင်းမိခင်အလှကို မြင်လိုက်ရတော့ ပိုကြမ်းပစ်လိုက်သည်။ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို ရင်နှစ်မြွှာကြားခေါင်းအပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်ယူကိုက်ခဲချင်းစမ်းပါဘိ။

ရွှေရင်နှစ်မြွှာ၏ အနံ့လေးကို မွှေးကြူချင်းစမ်းပါဘိ။ အပေါ်ကဆောင့်ချလိုက်တိုင်း စည်းချက်နှင့်အညီတုန်ခါနေသည့်ထိုအရာဝတ္ထုကလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ညှစ်စမ်းချင်ပါဘိ။

သို့သော် အခုမှ စတင်လိုးဖူးသည့် သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက်၏ မိန်းမရင်သားတွေကို ကိုင်လိုက်လောက်သည့်အထိ၊ ထိုသတ္တိမျိုး ခွန်မှာ အခုတော့ မရှိသေးပါ။

“ အ…..ဟ…….အ…….ဟား……အ……အ”

“ ဖတ်…….ဖတ်…..ဖလတ်……..ဖတ်……..ဖတ်…….ဖတ်”

“ အ……အင့်…..ဟင့်……ဟင့်….အ….အ…..အင့်….အ……အင့်…..ဟင့်……ဟင့်”

အစက လီးပြုတ်ထွက်မတတ် ညှစ်ယူနေသော မြတ်လေးစပ်ပတ်က လီးအဝင်အထွက် (၁၀)ချက်လောက်မှာ အနည်းငယ် ခံနိုင်ရည်ရှိစပြုလာလေပြီ။ ခွန်ဆီက သုတ်ရည်အကြည်တွေနှင့် မြတ်လေးဆီက စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေကြောင့် လီးနှင့်စပ်ပတ်အဝင်အထွက်က ပိုပိုပနံသင့်လာသည်။

ခွန်က လိုးနေရင်း ညောင်းလာသဖြင့် နေရာပြင်လိုက်သည်။

“ ဗြွတ်”

ခွန်က နေရာပြင်ရင် လီးဆွဲထုတ်လိုက်တော့ မြတ်လေးလည်း ဟာခနဲ့ဖြစ်သွားသည်။ တိုးဝင်နေသော အရာတစ်ခုက ဖြုတ်ခနဲ့ဆိုသလို ဆွဲထုတ်သွားတော့ ရင်ထဲမှာလည်း လစ်လပ်သွားသလိုနှယ်။

အစက မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ခေါင်းအုံးစကို ဆွဲဆုပ်ကာအော်မြည်းနေပေမဲ့ အခုမှ အောက်မှာ ဘာလုပ်နေမှန်းသိချင်လာမိသည်။ မျက်လုံးဖွင့်ပြီးဝေ့ကြည့်ကာမှ အကြည့်လူမိသွားရသည်။

ခွန်နဲ့အကြည့်ချင်းဆုံပြီး ခွန်ကပင်စတင်ကာ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။

“ ညီမ တစ်ခြမ်းစောင်းလိုက်ပါလား”

“ ဘယ်လိုပုံမျိုးလဲ ကိုခွန်”

အသံတွေက တုန်ရီလှိုက်မောနေကြသည်။

“ ကိုယ် ပြင်ပေးလိုက်မယ်နော်”

မြတ်လေးကိုယ်ကို ဘေးတစ်ခြမ်းစောင်းပြီး ကွေးနေသည့်ပုံ နေခိုင်းသည်။ ငယ်ငယ်ကဆို ဖက်လုံးဖက်အိပ်သည့်ပုံမျိုး။ မြတ်လေး နေရာကျသွားသည်နှင့် မြတ်လေးက ပုဇွန်ထုပ်ကွေးလေး ကွေးထားတော့ ပြူထွက်နေသည့် စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားအကြား ခွန်လီးကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အ…….အင့်…….ဟင့်…….အင့်……ဟင့်…….အ……အ”

ဘာတွေလဲ အမေရေ။ ဘာတွေလဲ။ ဘဝမှာ ကိုယ်နဲ့အခုမှစတင်ရင်းနှီးစပြုသော လူတစ်ယောက်က ကိုယ့်ယောကျ်ားတောင် ကိုယ့်ကို မလိုးဖူးသေးသော ပုံမျိုးနှင့် လိုးခွဲနေသည့်အဖြစ်။

မြတ်လေးလည်း ဘာမှမတတ်နိုင်တော့။ နန္ဒတောင်းဆိုမှုကိုလက်ခံမိတာ မိမိပဲလေ။ ဘယ်သူမပြု မိမိမှုပဲပေါ့။ အခုကျမှ ငြီးတွားနေရုံမှအပ ဘာမှမတတ်နိုင်တော့။ ခွန်လီးကြီးက မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ စလွယ်ခုတ်သလိုဝင်လာပြီးလိုးနေသည့်ပုံစံမျိုးဖြစ်နေလေသည်။

“ ဖတ်……ဖလတ်………ဖတ်……ဖတ်”

“ အ…ဟ….အာ…..ဟား……အာ…….ရား……ဟား….အ……အား”

“ အင့်…..အင့်…..ဟင့်…..အင့်…….ဟင့်….အ…..အ…..အ….ဟင့်….အင့်”

တစ်ချက်တစ်ချက်ခွန်ဆီကနေ နှာမှုတ်သံ၊ မာန်သွင်းသံတွေကြားနေရသည်။ ခွန်လီးတစ်ချောင်းလုံး သူမစပ်ပတ်ထဲဝင်ပြီး ခွန်ရဲ့ ဆီးခုံက သူမ စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းတွေအထိ ထိကပ်နေအောင် ရိုက်မိသည့်အချိန်တိုင်း ကျဉ်ခနဲ့ ကျဉ်ခနဲ့ ဖြစ်သွားသည်က ဘာသဘောပါလိမ့်။

မြတ်လေးကိုယ်ထဲက တစ်ခုခုကို ခွန်လီးဖျားက သွားသွားထောက်နေသည်။ ထိုအရာက ဘာကြီးလဲ။ မြတ်လေး အဖြေကိုမသိပါ။ သေချာက တစ်ခုက ခွန်လီးအရင်းထိ လိုးထည့်လိုက်တိုင်း မြတ်လေး စိတ်တွေ လွင့်သွားတာကတော့ သေချာသည်။

မျက်လုံးလေးတွေကိုအသာမှိတ်၊ လက်ကလေးတွေက ရမိရရာ၊ ဆုပ်မိဆုပ်ရာ ခေါင်းအုံးလေးကို ဆွဲဆုပ်ပြီး ငြီးတွားရုံသာ တတ်နိုင်ပါတော့သည်။

“ ဖတ်…….ဖလတ်…….ဖတ်……ဖတ်”

ခွန် လွတ်ထွက်ချင်သည့်စိတ်ကို မနည်းပြန်ပြန်ထိန်းနေရသည်။ စိတ်ရှိတိုင်းသာဆို သူ သုတ်လွှတ်ပစ်ချင်နေပြီ။ လီးတစ်ချောင်းလုံးက သံချောင်းတစ်ချောင်း မာတောင့်ကာ ဒစ်ထိပ်ဖျားဆိုနီရဲပြီး ပေါက်ထွက်ချင်မတတ်ဖြစ်နေလေပြီ။

မလိုးရတာ နှစ်ချီပြီဖြစ်နေသည်က တစ်ကြောင်း၊ မြတ်လေး၏ ဖောဌဖအာရုံကို၌က စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလွန်းသည်က တစ်ကြောင်း အားရပါးရသုတ်လွှတ်လိုက်ချင်ပြီ။ သို့သော် ဒီလောက်ကြီးနဲ့ပြီးသွားဖို့က နှမြောဖို့ကောင်းလွန်းလှသည်။

နောက်ရက်တွေရှိသေးသည်ဆိုပေမဲ့လည်း အခုလက်ရှိအချိန်သာ ကိုယ့်အချိန်ဖြစ်နေသည်မှာ အသေချာဆုံးမဟုတ်လား။ သုတ်လွှတ်ပစ်ချင်လာရင် အရှိန်ကိုဖြည်းချကာ စိတ်ကို တဖြန်ပြန်ပြီး ချွန်းအုပ်ရသည်။

မြတ်လေးလည်း ဘာတွေဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းမသိတော့။ တစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေပြန်ကာ အော်ဟစ်နေသည်ကိုသာ အတွေးထဲမှတ်မိပါတော့သည်။ နန္ဒဆို အခုချိန် ပြီးနေလောက်ပြီ။ ခွန်က မပြီးသေး။ မပြီးသေးသည့်အပြင် မိမိကို နောက်တစ်မျိုးပြောင်းခိုင်းလိုက်သေးသည်။

“ ခဏကလို ပေါင်ပြန်ကားလိုက်ပါလား”

အသိစိတ်ယဲ့ယဲ့ကလေးနှင့် ခွန်သဘောအတိုင်း လိုက်လျောမိပါသည်။ ခွန်က ကားပေးထားသည့် မြတ်လေးပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြတ်လေးရင်ဘတ်ထိ တွန်းထည့်လိုက်သည်။ မြတ်လေးစောက်ဖုတ်ကတော့ အရည်တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ ဖောင်းဖောင်းအိအိနှင့် လာလိုးလှည့်ပါဟု ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပင်။

ခွန်က အပေါ်ကနေတက်မိုးက လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တွင်ထောက်ပြီး အားကြီးနဲ့ ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်တော့သည်။

“ ဖြောင်း”

“ အ…….အ……အား…..ဟင့်…ဟာ…ဟင့်”

“ ဖတ်…….ဖလတ်……..ဖတ်……..ဖတ်……….ဖလတ်…….ဖတ်”

“ ရှီး……ဟား……အား….အာ….ဟား…….အ….အ”

မြတ်လေးတစ်ကိုယ်လုံးက ခွန်ကိုယ်လုံးအောက် နစ်ဝင်နေမှန်းမသိ နစ်ဝင်နေမိသည်။ လိုးထည့်လိုက်တိုင်းမှာ ခွန်မျက်နှာက မြတ်လေးမျက်နှာနဲ့ နမ်းမိမတတ် နီးကပ်လွန်းလှပေသည်။

ထိုချစ်ဆိပ်ရည်တက်နေသည့် ပန်းနုရောင်ပါးပြင်လေးကို၊ ဖူးရွရွနှုတ်ခမ်းလေးကို သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ထွက်သည်အထိ ကိုက်ခဲစုပ်ပစ်ချင်စမ်းပါဘိ။

ခွန်၏ ဝင်သက်ထွက်သက်လှုပ်ရှားသံကို မြတ်လေးက အတိုင်းသားသိရှိနေပါသည်။ ဒီအတိုင်း ခေါင်းအုံးစကို ဆုပ်ကိုင်နေရင်တော့ခွန်ရဲ့ အားကြီးကြောင့် သူမ လွင့်ထွက်သွားမှာအမှန်။ မသိစိတ်က စေခိုင်းလို့လား။

မြတ်လေးလက်တွေက ခွန်ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို မမှီတမှီလှမ်းဖက်လိုက်တော့သည်။ ခွန်လည်း မောဟိုက်လွန်းလေပြီ။ ရန်သူတစ်ရာနှင့် စီးချင်းထိုးနေသလို၊ မီတာ(၁၀၀)တာဝေးပြေးနေသလို မောဟိုက်နေလေပြီ။

မြတ်လေး မျက်လုံးလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးနေသည့် ခွန်ရဲ့ ရမ္မက်မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ ကိုယ်……ပြီး….ပြီးတော့မယ်……ညီမ”

“ အင်း…….အင်း…….ဟင့်…..အင်း……..အင်း……..အင်း”

“ ဖတ်……ဗြတ်…….ဗြတ်….ဖတ်…….ဗျစ်….ဖတ်….ဖလတ်…….ဖလတ်…….ဖတ်…….ဖတ်…..ဖလတ်”

“ အ………ဟ…..အာ…..အ……..အ….ဟာ…….ဟား”

“ ဟင့်………..အင့်….အင့်….ဟင့်…ဟား…..ဟင့်………..အင့်…….အင့်”

“ အ……အ…..အာ……အား……အား….ဟား……ဟား…..အား”

ထိန်းချုပ်ထားရသည့် စိတ်ကို ခွန် လွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးမှတစ်ဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးထိ စိမ့်ဝင်ကျဉ်တက်သွားကာ စပ်ပတ်ထဲ မရောက်တာ ကြာပြီဖြစ်သည့် အချစ်သုတ်ရည်တွေကို စပ်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူနွေးသည်အထိ ပက်ဖြန်းလိုက်တော့သည်။

မြတ်လေးအပေါ် အော်ဟစ်ငြီးတွားနေသည့် ခွန်ကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ သူမ ကြည့်နေမိသည်။ လီးတစ်ချောင်းက သုတ်တစ်စက်မှမကျန်သည် လွှတ်ပြီး အရှိန်ကျန်ကလေးနဲ့လိုးနေသည်။ အရည်တွေက များပြားလွန်းလှသဖြင့် အပြင်သို့ ပွင့်အန်ကျလာသည်အထိ။

သုတ်လွှတ်ပြီးသွားတော့ ခွန်လီးက တဖြည်းဖြည်းချင်းပျော့ခွေလာသည်။ ခွန် တက်မိုးထားသည့် မြတ်လေးကိုယ်ပေါ်မှ ခွါလိုက်ကာ ဘေးနေရာသို့ လှဲချလိုက်သည်။ လီးချောင်းထွက်သွားပြန်တော့ မြတ်လေး ဟာခနဲ့။ ဘေးမှာခွန်က အသက်ဝဝရှူကာ အမောဖြေနေသည်။

မြတ်ဘေးလည်း ဘေးမှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် အမောဖြေနေသော ခွန်ကိုကျောပေးကာ စောင်ကို မိမိရင်ဘတ်ထိ လွှမ်းခြုံလိုက်တော့သည်။ ခွန်နဲ့ မြတ်လေး လိုးနေကြသည်ကို တံခါးဝကအကြားလေးမှ စိမ်ပြေနပြေချောင်းကြည့်နေသော လူတစ်ယောက်ရှိနေသည်။

ထိုသူက နန္ဒမှအပ တစ်ပါးသူမဖြစ်တန်ရာ။ နန္ဒဖြစ်ပျက်သမျှ ကိစ္စအစအဆုံး မြင်နေရသည်။

........................................................................

အခန်း (၁၉)

လွန်ခဲ့တဲ့ (၁)နာရီခန့်က…

မြတ်လေးက ခွန်ရှိရာအခန်းကို ထွက်သွားတော့ နန္ဒ မြတ်လေးကျောကိုကြည့်ပြီး ကျန်ခဲ့သည်။ လွှတ်သာလွှတ်လိုက်ပေမဲ့ စိတ်ကလည်း တစ်မျိုးခံစားနေရသည်။ ချစ်လို့ ယူထားသည့်မိန်းမကို တခြားယောကျ်ားနှင့် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူသွားအိပ်ရန် ခွင့်ပြုသည့်အဖြစ်။

“ ဟင်း”

သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ရုံမှ နန္ဒဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပေ။ မြတ်လေးပြန်အလာကို စောင့်မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ Facebook ထိုင်ပွတ်နေမိသည်။ ဖုန်းသာပွတ်နေပေမဲ့ စိတ်က ဒီအထဲမှာ မရောက်ရှိနေ။

မြတ်လေးနောက်ကိုသာ စိတ်က ကပ်ပါသွားသည့်နှယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဟိုဖက်လိမ့်၊ ဒီဖက်လိမ့်နေပေမဲ့လည်း အဆင်မပြေပြန်။ ဒီအတိုင်းတော့ မဖြစ်ချေပြီ။ နန္ဒစိတ်ထဲ သိချင်စိတ် ပိုပိုပြင်းပြလာလေပြီ။ ကဲ…မရတော့ပြီ။

မြတ်လေးထွက်သွားရာ ခွန်အခန်းရှေ့မှာ အခြေအနေတွေ ဘယ်လိုဘယ်ပုံဖြစ်ပျက်နေပြီလဲဆိုတာ စူးစမ်းကြည့်ရမည်။

ခွန်အခန်းနဲ့ နန္ဒတို့လင်မယားအခန်းက (၃)ခန်းကျော်ရုံလေးဆိုတော့ ခြေဖွဖွလေးနင်းကာ ထွက်လာပြီး အခုတော့ ခွန်အခန်းရှေ့သို့ ဆိုက်ရောက်လာခဲ့ပြီ။ တံခါးဝကို နားထဲကပ်ကြည့်ပြီး အထဲမှာ ဘာသံကြားရလဲဟု နားထောင်ကြည့်ပြန်သော်လည်း ဘာမှ မကြားရ။

ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်နေသော်လည်း စိတ်က လူမိသွားမလားဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ပျော်သလိုလိုနှင့်။ အထဲက ဘာသံမှကိုမကြားရတော့ ပိုပိုသိချင်လာပြန်သည်။

တံခါးလက်ကိုင်ဘုကို ဖွင့်ကြည့်ကြည့်မည်။ အထဲကလော့ချထားရင်လည်း ရှိပါစေတော့။ မချထားရင်တော့ အထဲကအခြေအနေကို ပိုသိရမှာပေါ့။

“ ဂလောက်”

ဟင်….တံခါးက အထဲမှာလော့ချမထား။ မြတ်လေး တံခါးမပိတ်ခဲ့ဘူးထင်တယ်။ ငိုချင်သလိုလို၊ ရယ်ချင်သလိုလို ခံစားချက်မျိုးစုံ နန္ဒရင်ထဲ ရောပြွန်းနေ၏။ တံခါးက အသာလှပ်ကာ အတွင်းအခြေအနေကို စပ်စုကြည့်လိုက်တော့သည်။

တံခါးအပေါက်ဝကနေကြည့်လိုက်ရင် အတွင်းကုတင်ဆီ တိုက်ရိုက်မြင်နေရသည်။ အိုး…လား….လား။

ခွန်နဲ့ မြတ်လေး လိုးဖို့ ပြင်ဆင်နေလေပြီ။ ခွန်က ပါးစပ်ကဘာပြောနေလဲမသိ။ နန္ဒသေချာမကြားရ။ မြတ်လေးကတော့ ကုတင်ပေါ် ပေါင်ကားပေးထားပြီး မျက်လုံးကိုစုံမှတ်ထားသည်။ ခွန်က သူ့လီးကို မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ စထည့်လေပြီ။

ဟင်။

အဝေးကနေ လှမ်းမြင်လိုက်ရသော ခွန် လီးကိုတွေ့တော့ နန္ဒဆိုစရာစကားမရှိတော့။ ကျောင်းတက်ကတည်း ခွန်နဲ့ ပက်သက်သော ကောလဟာလတွေရှိခဲ့ဖူးသည်။ ခွန်နဲ့တွဲခဲ့ဖူးသည့် မိန်းကလေးဆို နောက်လီးမတိုးတော့ဟု ပြောစမှတ်ရှိခဲ့ကြသည်။

အချင်းချင်း ပျော်စေပျက်စေပြောနေကြသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော် အခုမှ ချက်ချင်းလင်ငင်းကြီးကြုံမှသာ အမှန်တကယ်မှန်းသိလိုက်ရတော့သည်။ ထွားကြိုင်းလွန်းလှသည့် ခွန်လီးကြီးက ကိုယ့်မိန်းမစပ်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်မလို့ ဟန်ပြင်နေသည်။

မိန်းမဖြစ်သူ မြတ်လေးကိုလည်း အခုမှအားနာသလိုဖြစ်မိ၏။ ထိုလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံထိလျှင် မြတ်လေးလည်း မထောင်းသာလှ။ အခန်းထဲ ဇွတ်တရွတ်ဝင်ပြီး “ငါ့မိန်းမကို မလိုးနဲ့တော့” ဟု ဝင်တားလိုက်ဖို့ကလည်း မဖြစ်တန်ရာ။ မျှော်လင့်ထားသမျှတွေကို စိတ်လိုက်မာန်ပါ အပြုအမူအောက်မှာ ပျက်စီးမသွားစေလို။

“ အင့်….ဟင့်……အင့်….အင့်”

တအင့်အင့်နဲ့ အော်နေသည့် မြတ်လေးအသံသဲ့သဲ့ကို နန္ဒကြားမိ၏။ နာ၍ အော်တာလား၊ ကြောက်၍ အော်တာလား ရေရေရာရာ မသိပါ။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ခွန်က ကြိုးစားပမ်းစား သူ့လီးကြီးကို မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ထိုးထည့်နေသည်။

ဆရာကြီးကတော့ ဆရာကြီးပါပဲ။ အားကြီးနဲ့သာ ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါက မြတ်လေး အော်ဟစ်နေလောက်သည်။ ခွန်လည်း ကြိုးစားပမ်းစားထည့်နေရှာပါသည်။ ခွန်တင်ပါးတွေ စပြီး လှုပ်ရှားလာနေသည်ကို တွေ့လိုက်၏။ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားသဖြင့် စတင်လိုးနေကြလေပြီ။

“ ဖတ်…..ဖလတ်…….ဖတ်……ဖတ်”

ခွန်နဲ့မြတ်လေး၏ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံ၊ ဆီးခုံချင်းရိုက်ခတ်သံတွေ စထင်ထွက်ပေါ်လာသည်။ နန္ဒ ကြည့်ရင်း၊ ကြည့်ရင်း အသက်ရှူလို့ မဝတော့သလို။

ထိုအဖြစ်အပျက်ကိုချောင်းကြည့်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်၏ သဘာဝအဖြစ်အပျက်အရ သူ့ဘောင်းဘီထဲက ညီတော်မောင်ပါ ထောင်မတ်လျက်ရှိလေပြီ။

တကယ်လို့ နန္ဒစိတ်ထဲ ခွန်လီးကြီး ထွားကြိုင်းမှုကို မနာလိုစိတ်၊ ကိုယ့်မိန်းမနဲ့ အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံနေသည်ကိုကြည့်ပြီး သဝန်စိတ်တွေ ရှိနေရင်းကပင် လီးက တောင်နေပြန်၏။ မသိစိတ်ကြောင့် အလိုလိုပင် ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ပြီး ညီတောင်မောင်ရှိရာနေရာသို့ရောက်သွားလေသည်။

ကိုယ့်လီးကို ကိုယ်ပြန်စမ်းမိသော အားငယ်သိမ်ငယ်စိတ် တဖန်ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာပြန်သည်။

“ အ…..အင့်…….ဟင့်…….ဟင့်…..ဟင့်”

အိပ်ခန်းထဲက အတွဲက နောက်position တစ်မျိုးပြောင်းလိုက်ပြန်သည်။ နေသားကျသည်နှင့် တပြိုင်နက် လိုးကြပြန်၏။ နန္ဒလည်း သူ့လိင်တံကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းစထုတော့သည်။

ကိုယ့်မိန်းမနဲ့ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း လိင်ဆက်ဆံနေသည့်မြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေသော လင်ယောကျ်ားဖြစ်သူ။ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းလည်း ကိယ့်ဖာသာနားမလည်တော့ပေ။ အခုချိန်မှာတော့ အထဲကအတွဲနှင့်အပြိုင် ဂွင်းထုလိုက်တော့မည်။

“ အ……..အ….ဟ…..ဟား….အား…..အား”

(၃)မိနစ်လောက်သာ ထုရသေးသည်။ နန္ဒ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး သုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။ အော်ဟစ်ငြီးတွားချင်သည့်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရသည်။ ဘောင်းဘီတစ်ထည်လုံးလည်း သုတ်ရည်ညှီစို့စို့အနံ့နှင့် ပေပွနေတော့သည်။

ဟင်။

အထဲက အတွဲက အခုထိကို လိုး၍မပြီးသေး။ မြတ်လေးကတော့ ခွန်လက်ချက်ကြောင့် ဖွတ်ဖွတ်ကြေတော့မည်ထင်သည်။ အထဲကအတွဲကတော့ “တအားအား”၊ “တအင့်အင့်” အော်နေကြတုန်း။

နန္ဒသုတ်လွှတ်ပြီးသဖြင့် အသိစိတ်က ပုံမှန်အခြေအနေသို့ပြန်လည်ရောက်သည်။ ဘသားချောက လိုး၍ မပြီးသေးသည့်အပြင် နောက်ထပ်ပုံစံထပ်ပြောင်းနေပြန်၏။ မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ စိုက်ခနဲ့၊ စိုက်ခနဲ့ ဝင်သွားသည့် ခွန်လီးကြီး၏ မြင်ကွင်းက သူ့စိတ်ကို ကျလိကျလိဖြစ်စေသည်။

တစ်ခုတော့ နန္ဒအားမရပေ။

ခွန်က အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးနေပေမဲ့ မြတ်လေးကိုယ်ခန္ဓာကို ပွေ့ဖက်နမ်းရှုပ်၊ ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ခြင်းမျိုး သူ မတွေ့ရ။ မြတ်လေးလို နူးညံ့နေသည့်အလှတရားတွေကို မပွတ်သပ်ချင်သည့် ယောကျ်ားသားဆိုတာရှိမှာမဟုတ်။

ခွန်စိတ်ထဲ သူ့ကို အားနာနေသည်ဟု ထင်ပါသည်။ မြတ်လေးရင်သားအိအိလေးတွေက ခွန်ရဲ့ လိုးချက်အောက် စည်းချက်နှင့်အညီ တုန်ခါလျက်။ သူသာဆို စုပ်ယူနမ်းပစ်လိုက်မိမှာအမှန်။ ခွန်လိုးချက်တွေက ပိုပိုမြန်ပြီးကြမ်းလာသည်။ သိလိုက်ပြီ။ ခွန် လည်းပြီးတော့မည်။

“ အ………ဟ…..အာ…..အ……..အ….ဟာ…….ဟား”

“ ဟင့်………..အင့်….အင့်….ဟင့်…ဟား…..ဟင့်………..အင့်…….အင့်”

“ အ……အ…..အာ……အား……အား….ဟား……ဟား…..အား”

ခွန်ရဲ့သုတ်ရည်တွေ မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ ဝင်ရောက်သွားတော့သည်။ နန္ဒလိုချင်နေသော အရာကလည်း ဒါပဲမဟုတ်လား။ ကုတင်ပေါ် အမောဖြေနေသော သက်ရှိလူသားနှစ်ဦးအနက်မှ မြတ်လေးက စတင်ပြောမိ၏။

“ ကိုခွန်……ဒါဆို မြတ်လေး အခန်းထဲ ပြန်တော့မယ်နော်”

မြတ်လေးဆီက နှုတ်ဆက်သံကြားတော့ ခွန် စိတ်ထဲ လစ်ဟာသွားသလိုနှယ်။ အငှါးပစ္စည်းလေးက မူလပိုင်ရှင်ဆီ ပြန်ရတော့မည်။ မလွှတ်ချင်ပေမဲ့ လွှတ်လိုက်ပါပြီ။

“ အင်း”

မြတ်လေး ကုတင်အောက်မှာ ပုံကျလျက်ရှိသည့်သူမအဝတ်တွေကို ဆွဲယူဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေသော ခွန် ကိုတော့ စေ့စေ့မကြည့်ရဲ။ မကြည့်ရဲဆို ခွန်မှာ အခုထိ ဘာအဝတ်အစားမှမရှိ။ ခြေပစ်လက်ပစ်၊ ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့် လှဲနေတုန်း။

အပေါက်ဝက ချောင်းကြည့်နေသော နန္ဒလည်း မြတ်လေးထွက်လာတော့မည်ကို သိသဖြင့် သူတို့အခန်းရှိရာနေရာသို့ ခြေဖွဖွလေးနင်းကာ အပြေးအလွှားလေး ပြန်ခဲ့ရသည်။ မြတ်လေးက ခဏက အားကြီးနှင့်လိုးခံထားရတော့ ရှုပ်ပွနေသည့်ဆံပင်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင်ပြင်ဆင်ရသေးသည်။

အခုညက ပထမဆုံးညဆိုပေမဲ့ တစ်ကြိမ်ဆို တစ်ကြိမ်တည်းနဲ့ တော်တော်ထိပါသည်။ ဒီလောက်ကြီး သန်မာကြမ်းရမ်းမယ်မှန်း မြတ်လေး မတွေးမိရိုးအမှန်ပါ။

“ မြတ်လေး…သွားပြီ….ကိုခွန်”

“ အင်း”

လမ်းလျှောက်လိုက်တော့ စပ်ပတ်ဆီက အနည်းငယ်ကျိန်းစပ်နေမှုကို ခံစားရသည်။ မကွဲပြဲသွားတာကိုပင် ကျေးဇူးတင်ရမလို။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ဆီ စပ်ပတ်ဆီက ခွန်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ အောက်ကို စီးကြလာသည်ကို ခံစားသိရှိနေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို စေးကပ်နေသည့် သူမအောက်ပိုင်းကို ရေနှင့်ဆေးချပစ်လိုက်ချင်သည်။

သို့သော် ကလေးယူဖို့ လုပ်ထားသည်ဆိုတော့ သုတ်ရည်တွေ ဆေးချလို့က မဖြစ်ပြန်။ အခန်းထဲမှာ နန္ဒကတော့ အိပ်ချင်ဟန်ဆောင်နေသည်။

မြတ်လေးကတော့ ကိုယ့်ကိုစောင့်ရင်း ကိုယ့်ယောကျ်ားအိပ်ပျော်သွားသည်လို့သာ ထင်မှတ်မိသည်။ စလယ်ဆုံး ခွန်နဲ့ သူမ ချစ်တင်းနှောပြီး လိုးပွဲကြီးဆင်နွှဲနေသည်ကို ခိုးကြည့်နေမှန်း မသိရှာ။ မြတ်ဘေးလည်း နန္ဒဘေးနားမှာ စောင်ခြုံပြီး ဝင်လှဲအိပ်လိုက်တော့သည်။

ပင်ပန်းထားလို့နှင့်တူသည်။ ခေါင်းအုံးနှင့် ခေါင်း ထိလိုက်သည်နှင့် တုံးခနဲ့ အိပ်ပျော်သွားသည်။

မြတ်လေး အိပ်ပျော်သွားမှန်းသိတော့ နန္ဒဖြည်းဖြည်းလေးထလာသည်။ အိပ်ပျော်နေသည့် ကိုယ့်ချစ်ဇနီးမြတ်လေးက ပီဘိကလေးတစ်ယောက်လိုနှယ်။ အပူအပင်ကင်းစွာ အိပ်မောကျနေရှာသည်။

မြတ်လေးကိုကြည့်ပြီး သူ တစ်ခုခုကို စစ်ဆေးချင်သည့်စိတ်ပေါ်လာပြန်သည်။ ဘေးတစ်ခြမ်းစောင်း၊ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေသော မြတ်လေးက ညအိတ်ဂါဝန်ဝတ်ထားတော့ နန္ဒ မြတ်လေး ဂါဝန်ကို လှန်တင်လိုက်သည်။

မြတ်လေး နိုးမနိုး ပြန်ကြည့်ရသေးသည်။

အောက်မှာ ဘာအဝတ်မရှိတော့သော မြတ်လေးကိုယ်လုံးလေး ပေါ်လာ၏။ သူနှစ်ပေါင်းများစွာလိုးလာသော မြတ်လေးစပ်ပတ်ကို ကြည့်မိသည်။ စပ်ပတ်က ခွန်လက်ချက်ကြောင့် အနည်းငယ်ယောင်ကိုင်းနေသလိုပင်။

အဖြူရည်တွေ၊ အဖြူဖတ်တွေ စပ်ပတ်နားတဝိုက် စိုကပ်နေသည်။ စပ်ပတ်ကလေ အရည်တချို့ စီးကျပြန်သေးသည်။ ပိုပြီး သိချင်လာသဖြင့် ဖင်တုံးလေးကိုမက စပ်ပတ်အနားတိုးကပ်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ အဖြူရောင်သုတ်ရည်တွေက စပ်ပတ်ထဲ အိုင်ထွန်းလျက်။ နန္ဒကြည့်ရင်း ကျေနပ်သောမျက်နှာနဲ့ တစ်ချက်ပြုံးမိသည်။

ဒီအတိုင်းသာဆို (၃)ညတိတိ အလိုးခံပြီးသွားရင် ကလေးက ရကိုရမှာပင်။ သို့သော် အရာအားလုံးက နန္ဒမှန်းဆချက်လို ရိုးစင်းမနေ။ ကံကြမ္မာကို လျော့တွက်ခဲ့သော နန္ဒကို ကံကြမ္မာက ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ပြန်ရိုက်ချမှာကို ကြိုမသိနိုင်ခဲ့ပေ။

...............................................................................

အခန်း (၂၀)

ဒုတိယည

ညစာစားရန်အတွက် နန္ဒနှင့် မြတ်လေး၊ ခွန်အပါအဝင် (၃)ယောက်စလုံး ထမင်းစားစားပွဲနေရာအသီးသီးတွင် ထိုင်လျက်ရှိ၏။

စကားဝိုင်းကို အာပေါင်ရင်းသန်သန်ဦးဆောင်နေသူက နန္ဒ။ ခွန်ကတော့ အလိုက်သင့်လေး နန္ဒနောက် စကားဝင်ဝင်ထောက်ပေးနေသည်။ တချက်တချက် နန္ဒနံဘေးမှာ ထိုင်နေသော မြတ်လေးကို ခိုးကြည့်သော်လည်း မြတ်လေးနှင့် အကြည့်ချင်းမဆုံဖြစ်ပေ။

မနေ့ညက ကိစ္စအတွက် မေးမြန်းချင်သော်လည်း ကိစ္စအကြောင်းအရာ ဖွင့်ဟမေးဖို့ သင့်တော်နေတာမျိုးမဟုတ်။ နန္ဒကတော့ ဘာမှမသိ။ မနေ့ညက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ဟန်ဆောင်ထားသည်။ သို့သော် သူ့မှာလည်း အကြံအစည်အပြည့်။

“ ငါနဲ့ လွင်ကြီးလေ….ဖဲရိုက်တာ ရှုံးလို့ အပေါင်ဆိုင်မှာ နာရီတွေ၊ လက်စွပ်တွေပေါင်ထားတုန်း မင်းလာရွေးပေးတာလေကွာ”

“ အေး…မင်းတို့က တကယ့်ကောင်တွေနော်”

“ အဲတုန်းကသာ မင်းသာ ပြန်မရွေးပေးရင် ငါတို့ အိမ်ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲကို မသိတော့တာ”

“ ဟား….ဟား…..ဟား…..ဟား”

“ အဲတုန်းကလေ တကယ်ကျေးဇူးတင်တာ သားကြီးရာ”

“ မင်းကလည်း..အချင်းချင်းတွေ ပြောစရာလိုသေးလို့လား”

နန္ဒ စိတ်ထဲမှာတော့ “အချင်းချင်းမို့လို့ ငါ့မိန်းမနဲ့ မင်းကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူအိပ်ခိုင်းတာလေကွာ” ဟု ပြောလိုက်ချင်သော်လည်း မြတ်လေးရှိနေသေးသဖြင့် ထုတ်မပြောဖြစ်။

“ ကဲ….အခုစားပြီးသောက်ပြီးဆိုတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဝိုင်သောက်ကြရင်ကောင်းမလား”

“ ကောင်းသားပဲ….ငါ သွားထည့်ပေးမယ်နော်”

“ နေ….နေ..ခွန်…..ငါ ထယူလိုက်မယ်…ဒီနေ့ ငါထည့်ပေးမယ်…မြတ်လေးရော….သောက်မှာမလား”

“ အင်း”

နန္ဒက နံရံကပ်ဘီရိုမှာ ထည့်ထားသော ဝိုင်ပုလင်းတွေကို ဖွင့်ဖောက်ရန်အလို့ငှါ ထထွက်သွားသည်။ စားပွဲဝိုင်းတွင် ခွန်နှင့်မြတ်လေး (၂)ယောက်တည်းသာ ကျန်ခဲ့၏။ ခွန်က ဘယ်ကနေစကားစရန် အကြောင်းကို ရှာလို့မတွေ့ ဖြစ်နေသည်။

“ ထမင်းစားလို့ အဆင်ပြေရဲ့လား…မြတ်လေး”

“ အင်း…ကိုခွန်”

“ မနေ့ညကလေ မြတ်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား”

“ ဘာကိုလဲ”

“ ဟိုကိစ္စလေ”

“ အင်း…ဟိုဟာလား…..….ပြေပါတယ်…ကိုခွန်”

ခွန် နည်းတူ မြတ်လေးလည်း ဘာကို ပြောလို့ ပြောရမှန်းမသိ။ အခုလည်းကြည့်လေ။ ခွန်က အခုအပြင်မှာ နေပုံထိုင်ပုံက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်၊ အေးအေးချမ်းချမ်း။

မနေ့ညကတော့ သူ့အချစ်ကြမ်းမှုကြီးက လိပ်ပြာလွင့်မတတ်။ ကြမ်းရမ်းသန်မာချက်။ ခဏကြာရင်လည်း ထပ်ကြုံအုံးမှာပင်။ ဒီနေ့ညလည်း ဘယ်လိုထပ်လာမယ်မှန်း မြတ်လေး မတွေးတတ်။

မနက်အိပ်ယာနိုးတော့ မြတ်လေးစပ်ပတ်ဆီက အနည်းငယ်ကျိန်းစပ်မှုကို ခံစားနေရသည်။ ဟန်မပျက်အောင်လျှောက်နေပေမဲ့ သေချာကြည့်ပါက အနည်းငယ်ကွတကွတဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိလောက်သည်။

ခွန်လည်း မနေ့ညက မြတ်လေး အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး ထွက်ခွါသွားတော့ ရင်ထဲမှာ လစ်လပ်သွားသလိုနှယ်။ အိပ်ယာပေါ်မှာတော့ မြတ်လေး၏ ကိုယ်သင်းနံ့တွေကျန်ခဲ့တော့ ထိုအနံ့လေးကို မွှေးမွှေးကြူကြူ၊ တမ်းတမ်းတတ။

မနေ့ညက အချစ်ကြမ်းမှုက သူ့ရဲ့ ပကတိအရှိတရားမဟုတ်သေး။ ပုံမှန်ဆို ဒီထက်ပိုကြမ်းချင်မိသေးသည်။ မိမိနဲ့ ဆုံခဲ့ဖူးသည့် မိန်းကလေးတိုင်းကတော့ ထိုသန်စွမ်းမှုကိုပင် ခံနိုင်ရည်ရှိကြ၏။ ဆုံးပါသွားခဲ့သည့် နန်းဆို ကြမ်းလေ ကြိုက်လေပင်။

တွေးရင်း နန်းကိုတောင် သတိရလာ၏။ နန်းလည်း နောင်တမလွန်ဘဝကနေ အခုကိစ္စတွေအပေါ် ဗွေမယူလောက်ဟု ထင်မိပါသည်။

“ ဖောက်”

နန္ဒ ဝိုင်တွေကို ဖန်ခွက်ထဲ ထည့်နေသည်။ ပြီးနောက် ခွန်နဲ့ မြတ်လေးဆီ မယူသွားသေးဘဲ နောက်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ မြတ်လေးနှင့် ခွန်ကတော့ စကားတွေပြောနေကြသဖြင့် သူဘာလုပ်နေမှန်း သတိမထားမိပေ။

ဒီနေ့ နန္ဒမှာ အကြံရှိသည်။ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ ဝှက်လာသော ဆေးအမှုန့်ထုပ်လေးကို ထုတ်ယူကာ ခွန်နှင့် မြတ်လေးသောက်မည့် ဝိုင်ခွက်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။

ထိုဆေးတွေက နယ်နယ်ရရမဟုတ်။ ကာမအားတိုးစေသည့် တရုတ်တိုင်းရင်းဆေးဝါးဖြစ်၏။

နန္ဒတို့က ဆွေစဉ်မျိုးဆက်ရတနာလုပ်ငန်းလုပ်ကြသည့် မျိုးရိုးဆိုတော့ ပိုက်ဆံချမ်းသာ၏။ ပိုက်ဆံရှိလာလျှင် လုပ်ချင်တာမှန်သမျှစမ်းသပ်ဖူးသည်။ ကောင်းတာရော၊ မကောင်းတာရောပင်။ ကြာလာတော့ တစ်ခုခု၊ အသစ်အဆန်းတွေပါ စမ်းသပ်မြည်းစမ်းချင်မိသည်။

ရတနာအသိုင်းအဝိုင်းထဲကဆိုတော့ ဆက်ဆံပြောဆိုကြရသည့်အထဲ တရုတ်လူမျိုးတွေလည်းပေါ၏။ တစ်ခါက အသက်ကြီးပေမဲ့ သန်စွမ်းကျန်းမာသည့် ရတနာကုန်သည်တရုတ်အမျိုးသားတစ်ယောက်နှင့် စကားစပ်မိရင်း ပြောကြဆိုကြရာမှ ထိုဆေးဖုံ လက်ဝယ်ရရှိလာခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ နန်းတွင်းဘုရင်တွေသုံးသည့် ကာမအားတိုးဆေးဟု ဆိုသည်။

ဘုရင်ဆိုသည်မှာ ယူထားသည့်မိန်းမများလွန်းသဖြင့် တစ်ညကို တစ်ယောက်နှုန်းနှင့်အိပ်ရင်တောင်မှ ကိုယ့်အလှည့်ရောက်ရန် မနည်းတန်းစီစောင့်ရသည်မဟုတ်လား။ ညတိုင်းညတိုင်းမမောနိုင် မပန်းနိုင်ချစ်ပွဲအလီလီနွှဲနိုင်ရန်အတွက် ဖော်စပ်ပေးထားသောဆေးနည်းဟု ပြော၏။

အလွန် ထိတွေ့အာရုံခံစားမှုအားကောင်းစေပြီး အချိန်ကြာမြင့်စွာချစ်နိုင်စွမ်းရှိသည့် ထိုဆေးဖုံကို လက်ဝယ်ပိုင်ဆိုင်နေသည်မှာ ကြာမြင့်ပြီးဖြစ်သော်လည်း တကယ်လက်တွေ့စမ်းသပ်မှုမပြုရသေး။ အခုကျ နန္ဒ စမ်းသပ်ရမည့် အချိန်ကောင်းအခါကောင်းတွေ့ရှိခဲ့လေပြီ။

တကယ်တော့ မြတ်လေးနဲ့ မိမိ ဒီမေမြို့တွင် အေးအေးလူလူနားနေတုန်း တစ်ရက်မှာ ထိုဆေးကိုစမ်းကြည့်မည်ဟု စိတ်ထဲ ကြိုတင်ကြံရွယ်ခဲ့သောကြောင့် Luggage ထဲ ထည့်လာသည်ကို မြတ်လေးပင် မသိလိုက်။အခုက ထိုဆေးက ခွန်နှင့်မြတ်လေးကို စမ်းသပ်ရန်အတွက် ရည်ရွယ်သလိုဖြစ်သွားခဲ့ပြီ။ မနေ့က ချောင်းကြည့်တုန်းက ခွန်က မြတ်လေးကို လိုးရုံသာလိုးသည်။ နမ်းရှုံ့ပွေ့ဖက်ကိုင်တွယ်ခြင်း သိပ်မပြုခဲ့ပေ။

ထိုအခြင်းအရာကို နန္ဒက သိပ်အားမရ။

သူ့ကြောင့် နောက်ဆံမတင်းနေဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ကြည်နူးစေချင်သည်။ မြတ်လေးကို ဒီထက်ပိုကာမဂုဏ်ခံစားနေချင်သည့် သဘောလည်းပါကောင်းပါလောက်မည်။

သူ့အတွက်က လိုချင်နေသောကလေးလည်းရ၊ မြတ်လေးနဲ့ ခွန်က အားရပါးရကာမဂုဏ်ခံစားကြ။ ရှဉ့်လည်းလျှောက်သာ၊ ပျားလည်းစွဲသာပင်။ ဗြောင်ဖွင့်ပြောရန်အတွက်ကြပြန်တော့လည်း မသင့်တော်။ ထိုကြောင့် ဆေးတန်ခိုးနှင့် သူတို့ကို မူးယစ်ရီဝေစေမည်။

“ နန္ဒကြီးရာ…မင်း ဝိုင်ထည့်နေတာကလည်း ကြာလိုက်တာကွာ”

နောက်ကနေ ခွန်လှမ်းပြောသံကြောင့် နန္ဒတစ်ချက်လန့်သွား၏။ ငါလုပ်နေတာများ မြင်များမြင်သွားပြီးလားဟု စိုးရိမ်စိတ်နှင့်။

“ လာပါပြီကွာ….မင်းကလည်း….ခွက်ရှာနေလို့ ကြာနေတာပါကွာ”

ခွန်နဲ့ မြတ်လေးသောက်ရန်က ခွက်နှစ်ခွက်ကိုက လက်တစ်ဖက်၊ သူ့အတွက်ထည့်ထားသည့်ခွက်ကိုက လက်တစ်ဖက်နှင့် သေချာကိုင်ကာ သက်ဆိုင်သူဆီ အသီးသီးချပေးလိုက်သည်။

“ ချီးယားလုပ်ကြမယ်လေ”

“ လာ……ချီးယား”

“ တင်”

ဝိုင်ဖန်ခွက်သုံးခွက်တိုက်သံ ထွက်ပေါ်လာ၏။ ခွန်နှင့်မြတ်လေး သူထည့်ပေးထားသည့်ဝိုင်ကို သောက်ဖြစ်မဖြစ်ကြည့်နေသည်။ ကံကောင်းထောက်မလှစွာ ခွန်က ဝိုင်ခွက်ကို အရင်ကလို တငုံစာသောက်ပြီး ဇိမ်ခံမနေတော့ဘဲ one shot ဖြင့် တစ်ကြိမ်တည်းအပြီးသောက်ပစ်လိုက်သည်။

“ ဒီနေ့…ဝိုင်အရသာက တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေသလိုပဲ”

“ မင်းစိတ်ထင်လို့နေမှာပါကွာ….ငါ့ဟာမြည်းကြည့်ကြည့်လေ”

ခွန်က ဝိုင်အရသာတစ်မျိုးဖြစ်နေသလို ခံစားရသဖြင့် နန္ဒရှေ့က ခွက်ကိုယူပြီး မြည်းစမ်းကြည့်ကြည့်သည်။

“ အင်း…ပုံမှန်ပါပဲ…ငါစိတ်ထင်လို့နေမှာပါ”

“ ငါပြောသားပဲ”

မြတ်လေးလည်း သူတို့နှစ်ယောက် ဝိုင်အရသာအကြောင်းငြင်းနေတုန်း သူမရှေ့ခွက်ထဲကအရာအားလုံးကို မော့သောက်ပစ်လိုက်သည်။

နန္ဒနှင့် ခွန်က ခဏက ပြတ်သွားသောစကားစကိုပြန်ဆက်နေကြ၏။ မြတ်လေးလည်း နားထောင်ရင်း၊ နားထောင်ရင်း ကိုယ်ခန္ဓာက တဆစ်ဆစ်နဲ့ တစ်ခုခုကို တောင့်တလာသလိုနှယ်။ ငါ ဒီနေ့ ဝိုင်လေး တစ်ခွက်ပဲသောက်တာကို ဘာတွေဖြစ်နေပါလိမ့်။ ခွန်လည်း ထိုနည်းတူစွာ။ စကားပြောနေရင်း၊ စကားပြောနေရင်း သူရင်တွေ အခုန်မြန်လာသည်။

ဘာမှ လိင်စိတ်ထကြွစရာကိစ္စတွေ မရှိပါဘဲနှင့် အောက်က ညီတော်မောင်က ထကြွချင်လာသလိုဖြစ်နေသည်။ မြတ်လေးကို ခိုးကြည့်ပြန်တော့လည်း သူမလည်း ရီဝေမူးယစ်နေသလို။

ထိုအချိန် နန္ဒလည်း ခွန်က မြတ်လေးကို ခိုးကြည့်နေမှန်း လူမိသွားရသည်။ ဆေးအာနိသင်တွေ တစ်စတစ်စနဲ့ ပြနေသည်ကို နန္ဒ သတိထားမိလိုက်၏။

“ စားလို့သောက်လို့လည်း ပြီးပြီဆိုတော့ မင်းနဲ့မြတ်လေး သွားကြတော့လေ”

“ မစောလွန်းဘူးလားကွာ”

“ မစောပါဘူး”

ပုံမှန်အသိစိတ်သာကပ်နေပါက မြတ်လေး ထိုစကားကိုကြားလျှင် ရှက်ရွံမိမှာအမှန်။ အခုကျတော့ တစ်ခုခုကို အလွန်အမင်း မက်မောနေလေပြီ။

“ သွားလေ…မြတ်လေး….ခွန်နောက်ကိုလိုက်သွားပြီး အိပ်လိုက်တော့”

နန္ဒစကားတွေက အိပ်မွေ့ချထားသလိုနှယ်။ ဆေးမိနေသောသူတို့နှစ်ယောက်က အပေါ်ထပ်က ခွန်အခန်းဆီသွားရန် ထွက်သွားကြလေသည်။

“ ခွန်ရေ…မင်းကလည်း ငါ့မိန်းမကို လက်တွဲလိုက်ပါအုံးဟ…ပြီးတော့ ညကျရင် ပြန်မပို့လည်းရတယ်…မင်းအခန်းမှာ အိပ်ချင်အိပ်ပါစေ”

နန္ဒအမိန့်အတိုင်း ခွန်က မြတ်လေးလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းဆီ လှမ်းတက်သွားကြတော့သည်။ နန္ဒလည်း မိမိမိန်းမနဲ့ ခွန်နဲ့ ယှဉ်တွဲပြီးထွက်သွားတော့ မနာလိုသလိုလို၊ အားကျသလိုလို။

ကိုယ့်မိန်းမနဲ့ တခြားတစ်ယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံနေသည်ကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ မစ္ဆရိယစိတ်လည်း ဖြစ်မိသလို ပျော်သလိုလိုလည်း ခံစားမိ၏။ သူကိုယ်တိုင်တောင် ဤခံစားချက်က ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်း ပြောပြမတတ်ပေ။ ဒီနေ့တော့ ဆေးအရှိန်နဲ့ မနေ့ညက ပိုကြမ်းတဲ့အချစ်ပွဲကြီး နွဲကြတော့မည်။ စေခိုင်းသူက နန္ဒ။ အသုံးတော်ခံကြရသူက ခွန်နှင့်မြတ်လေး။

အရာရာဟာ နန္ဒစီစဉ်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာမလားဆိုတာကတော့ အချိန်ကသာ ဆုံးဖြတ်ပေးသွားလိမ့်မည်။

....................................................................................................................................

အခန်း (၂၁)

ခွန် မြတ်လေးလက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ ချစ်ပွဲနွှဲရန် အိပ်ခန်းဆီသို့ ဝင်လာကြ၏။ လှေကားတစ်လှမ်းချင်း၊ တစ်လှမ်းချင်း ခွန်အခန်းနှင့် ပိုပိုနီးကပ်လာတိုင်း ရင်ခုန်နှုန်းတွေ ပိုပိုတိုးလာရ၏။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်တွေက ဆေးအရှိန်နဲ့ ဆူပွက်မတတ်၊ တဆစ်ဆစ်နဲ့ တစ်စုံတစ်ခုကို အလွန်အမင်း လိုအပ်လျက်ရှိနေပြီ။

ထိုအရာသည် ကာမပွဲတော် ဆင်နွှဲရန်အပ တခြားအရာ မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။ နန္ဒကလည်း နောက်ကနေ သူခွင့်ပြုကြောင်း လှမ်းပြောလိုက်တော့ စိတ်တွေက မုန်ယိုနေသော ဆင်လိုနှယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်ကြ။ အနမ်းမိုးတွေစတင်သွန်းဖြိုးလိုက်ကြတော့သည်။

“ ပြွတ်……..ပြွတ်……ပလပ်……ပလပ်…မွ….ပြွတ်….ပြွတ်”

“ ဟင့်….အင့်…..ဟင်း…..အင်း…….အသ်း”

မနေ့ညကတည်းက နမ်းချင်မိသည့် မြတ်လေးနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို အားပါးတရ ဖိကပ်ကာ နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ချိုအီရစ်မူးစရာကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ ခဏက သောက်ထားသည့် ဝိုင်နံ့သင်းသင်းကြောင့် အနမ်းတွေက ပိုပြီးရီဝေရစ်မူးစေလိုနှယ်။

“ ပြွတ်……ပြွတ်…..ပလပ်….ပလပ်”

ခွန် မြတ်လေးနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်၏။ မြတ်လေးကိုယ်ထဲက အခုလက်ရှိ တောင့်တနေတာကလည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်၏ ထိတွေ့ယုယမှု။ ခွန်ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေအောက်မှာ မိမိလည်း လိုက်ပါစီးမျောခဲ့လေပြီ။

ထိုမျှတင်မဟုတ်။ ခွန်က သူ့လျှာကြီးကိုပါ မြတ်လေးပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာ၏။ ပုံမှန်အသိစိတ်ကပ်နေသည့်အချိန်ဆို မြတ်လေး လန့်သွားမည်မှာ အမှန်။

သို့သော် အခုက တောင့်တဆာလောင်မှုတွေကြောင့် မိမိအာခံတွင်းကို အလည်လာနေသော ခွန်လျှာပြားကြီးကိုပါ သူမကတစ်ဖန်ပြန် စုပ်ယူလိုက်ပြန်သေးသည်။ လျှာနှစ်ခုက ကလူကလူကျီစယ်နေကြ၏။ နမ်းရင်း စုပ်ရင်း မောဟိုက်လာကြသဖြင့် ခေတ္တခဏ ရပ်လိုက်ကြသည်။ အကြည့်ချင်းကတော့ စူးစိုက်လျက်။ နှစ်ယောက်စလုံးနှုတ်ခမ်းတွေဆီ သက်ဆိုင်သူအသီးသီး၏ တံတွေးတွေနဲ့ ပေပွလျက်။

ပြီးနောက် ခွန် မြတ်လေးဝတ်လာသော တီရှပ်နဲ့ sweat pants ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ တကယ်တော့ အခုချိန်က အိပ်ချိန်မရောက်သေး။ ညစာစားပြီး ည (၈)နာရီသာသာပဲရှိသေးသည်။ ပုံမှန် မြတ်လေးက (၉)နာရီလောက်မှ ညအိတ်ဝတ်စုံလဲပြီး ခွန်ဆီ အလိုးခံဖို့ သွားရမှာပင်။

သို့သော် အခုက စောလွန်းနေတော့ မြတ်လေးတွင်ဘာမှ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုမရှိ။ မြတ်လေးအပေါ်ဝတ်စုံ ကျွတ်ကျသွားတော့ ခရမ်းရောင် ဘော်လီနဲ့ အတွင်းခံက ပေါ်လာ၏။ အသားအရေက ဖွေးအုနေတော့ မြတ်လေးကိုယ်ပေါ် အတွင်းခံအရောင်က ထင်ထင်ရှားရှား။

ခွန်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ပြီ။ သူဝတ်ထားသော အိမ်နေဝတ် ရှပ်အင်္ကျီ နှင့် ရှမ်းဘောင်းဘီကို ချွတ်ချပစ်လိုက်တော့သည်။ မြတ်လေးက အရင်ကဆို ခွန်ရဲ့ ယောကျ်ားပီသသောခန္ဓာကိုယ်ကိုမြင်လျှင် အကြည့်လွှဲနေကြ။

ဒီနေ့ညတော့ မလွှဲတော့ပြီ။ ကျန်းမာသန်စွမ်းသည့် ခွန်ခန္ဓာကိုယ်ကို စူးစူးရဲရဲ့ပြန်ကြည့်နေတော့သည်။ ခွန်တစ်ကိုယ်လုံး၌လည်း brief တစ်ထည်သာကျန်တော့သည်။

အထဲက ညီတော်မောင်ကလည်း ဆေးအရှိန်ကြောင့် ထောင်မတ်နေသည်က တစ်ကြောင်း၊ အခုမြတ်လေး၏ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ်အသွယ်သွယ်ကို ထပ်ပြီးမြင်လိုက်တော့ ပေါက်ထွက်မတတ် မို့မောင်းဖုဖောင်းနေတော့သည်။

ခွန်လည်း ခပ်တည်တည်ပင် မြတ်လေးရှေ့တည့်တည့်တွင့် သူ့အတွင်းခံကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ လွတ်လပ်သွားသော လီးချောင်းက ဖြောင်းခနဲ့ အပြင်လောကဆီသို့ လွတ်လပ်စွာ ထောင်မတ်လာ၏။ မြတ်လေးအကြည့်တွေကလည်း ဒီခွန်လီးကြီးကိုပင် စိုက်ကြည့်နေသည်။

ခဏကြာသူမ ဆန္ဒလိုအင်တွေကို တပိုးတနင့်ဖြည့်ဆည်းပေးမည့် ကာမသုခဓာတ်ချောင်း။ ဒီလောက်ကြီးမားထွားကြိုင်းနေသည့် လီးကြီးက မနေ့ည မိမိစပ်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်သွားနိုင်သည်မှာ အံ့ဩဖွယ်ရာတစ်ပါးလား။

“ အို”

ခွန်က မြတ်လေးကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ခနဲ့ပွေ့ချီပြီး ကုတင်ဆီသို့လျှောက်လှမ်းလာခဲ့၏။ မြတ်လေးကတော့ ခွန်လည်ပင်းပေါ် ယီလေးခိုရင်း ခွန်မျက်နှာကို မော့ကြည့်နေသည်။ ညမီးရောင်အောင် မြင်နေရတော့ ခွန်မေးရိုးတွေက စိမ်းဖန့်ဖန့်နှင့် တိကျပြတ်သားစွာ။

မိမိပေါင်ကိုလည်း ခွန်လီးကြီးက တစ်ချက်တစ်ချက်လာထောက်မိသေးသည်။

ခွန်လည်း မနေ့နဲ့ ဒီနေ့ အရမ်းပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ မနေ့ညကဆို ဘာလုပ်လုပ် အရင်ခွင့်တောင်းသေးသည်။ ဒီနေ့တော့ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းဆန်လွန်းလှသည်။

ထိုသို့ ရဲတင်းသောအမူအရာကိုပင် မြတ်လေး ပိုသဘောတွေ့မိပါ၏။ ခွန် မြတ်လေးကိုယ်လုံးလေးကို မွေ့ယာပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ မြတ်လေးကိုယ်လုံးက ခွန်အခန်းထဲရှိ မွေ့ယာထဲနစ်ဝင်လျက်။

မြတ်လေးနှုတ်က မဖွင့်ဟသော်လည်း သူမမျက်လုံးတွေက ခွန်ကိုကြည့်လျက်ရှိပြီးတစ်စုံတစ်ခုကို တောင်းဆိုနေသလိုနှယ်။ ခွန်လည်း မြတ်လေးဘာလိုချင်နေမှန်း ရိပ်မိပါ၏။ သူတို့နှစ်ယောက် ဆန္ဒပြင်းပြမှုတွေက တစ်ထပ်တည်းမှန်း ဖွင့်မပြောလည်း သိနှင့်နေခဲ့ပြီ။

လီးတရမ်းရမ်းနှင့် ခွန်က မြတ်လေးရှိရာနေရာသို့ တက်လာခဲ့လေပြီ။ မြတ်လေးကိုယ်ပေါ်မှာ အတွင်းခံကနေ ကျန်လျက်ရှိနေဆဲ။

“ ပြွတ်………..ပြွတ်….ပလပ်….ပလပ်”

ခွန်က ထပ်မံပြီး မြတ်လေးနှုတ်ခမ်းပေါ် အနမ်းထပ်ခြွေလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခေါက်တွေ မြတ်လေးလည်တိုင်ကျော့ကျော့ဆီကိုပါ အနမ်းတွေ တရစပ်ခြွေမိ၏။ ခွန် ပါးပြင်ဆီက ရိတ်သင်ပြီး မှုတ်ဆိတ်မွှေးတွေ၏ ကြမ်းရှရှအထိအတွေ့တွေကို မြတ်လေး မက်မောစွာခံယူမိပါသည်။

ဝိုင်လိုမူးယစ်စေသော အနမ်းများ။ ခွန်လက်က စတင်ပြီး မြတ်လေး သားမြတ်အစုံကို ပွတ်နယ်လေသည်။

“ ဟင့်….အင့်…..အင့်……အင့်”

ဘော်လီပေါ်က ပွတ်နယ်နေတော့ အားမရတော့သည်နှင့်တူသည်။ ပုခုံးပေါ်မှာတင်နေသော ဘော်လီကြိုးကို လျှောချကာ ဆွဲဖြုတ်ရန်ကြိုးစားသည်။ ခွန်လည်း ထူပူနေသဖြင့် အယောင်ယောင်အမှားမှား။ မြတ်လေးကျောနောက်က ဘော်လီချိတ်ကို လှမ်းဖြုတ်သော်လည်း ချိတ်က ကျွတ်မထွက်သေး။

“ နေ……နေ…..မြတ်လေး…လုပ်ပေးမယ်”

မြတ်လေးချွတ်လိုက်ပြန်တော့လည်း လွယ်လွယ်ကူကူပင်။ အထိန်းအကွယ်မဲ့သွားသော ရွှေရင်နှစ်မြွှာက လွတ်လွတ်လပ်လပ်အပြင်လောကသို့ ထိတွေ့လေပြီ။ အောက်သို့ အနည်းငယ်တွဲနေသယောင်ယောင်ရှိသော်လည်း လုံးဝန်းတင်းကားလျက်။ ထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ပန်းရောင်ရဲရဲ။

ခွန် မနေနိုင်။ မြတ်လေးရင်နှစ်မြွှာကြားခေါင်းကို တိုးကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

“ အိုး……….အင့်……ဟင့်…..ဟင့်…….အင့်….အင့်”

“ မွ……ပလပ်…..ပလပ်…ပြွတ်…..ပြွတ်……ပလပ်….ပလပ်”

မိန်းမသားတွေရဲ့ ပြယုဂ်ဖြစ်သော သားမြတ်အစုံကို ခွန် မနမ်းရှိုက်၊ မကိုးကွယ်တော့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ။

နတ်သက်ကြွေသလို လှပသည့် အလှတရားအောက်မှာတော့ ခွန်ပျော်ဝင်မိပါရစေ။ သားမြတ်တင်းတင်းလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ချေကာ ကျန်တစ်ဖက်ကို နမ်းရှိုက်သည်။ စူတူတူလေးဖြစ်နေသည့်နို့သီးခေါင်းလေးကို ဟပ်ခနဲ့ငုံခဲကာ အာခံတွင်းမှာ စိမ်ထားမိသည်။

မြတ်လေးလည်း ခွန်၏ အထိအတွေ့အောက် ကြက်သီးမွေးညှင်း တဖြန်းဖြန်းထသည်အထိ။ ခွန်ရဲ့ အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေရသဖြင့် အသားမာတွေနှင့်ကြမ်းရှနေသော လက်ဖဝါးကြီးက မြတ်လေးရွှေရင်အစုံကို ဆုပ်နယ်တိုင်း မြတ်လေး တိမ်တွေပေါ်လွင့်နေသည့်နှယ်။

ထိုမျှတည်းလားဆို မဟုတ်။ ခွန် လက်ညှိုးနှင့် လက်မက စူနေသော မြတ်လေးနို့သီးခေါင်းတွေကို ချေသလိုလို၊ ဖျစ်ညှစ်နေသလိုလို။

“ အ…..အ…..ဟင့်…….အင့်……ဟင့်…….အင့်…….အင့်”

ခွန်က အားကြီးနှင့် ညှစ်ချေနမ်းရှိုက်ထားသော မြတ်လေးရင်သားနှစ်မြွှာစလုံး အနီရောင်သန်းစပြုနေလေသည်။ ခွန်က သူ့ကိစ္စကို ထပ်ဆက်၏။ အနမ်းမိုးတွေက ထိုမျှနှငိ့ ရပ်တန့်ဖို့ရာ အကြောင်းမရှိ။ ဆက်ဆင်းလာပြီး မြတ်လေးဗိုက်သားတွေပေါ် နမ်းပြန်၏။

မြတ်လေး ချက်လေးထဲကို ခွန် လျှာနှင့်ထိကြည့်ဆော့ကစားပြန်သည်။ ခွန်၏ အယုအယအောက် မြတ်လေး ငြီးငြူပြီးတွန့်တွန့်လူးလျက်။ မြတ်လေးကိုယ်ပေါ် တစ်ခုတည်းသောအဝတ်အစားပင်တီက ခွန်က အားနှင့် ဆတ်ခနဲ့ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

ခွန်၏ လျင်မြန်သော လှုပ်ရှားမှုတွေအောက် မြတ်လေးလည်း မမှီတော့ပေ။ ကျွတ်သွားသည်နှင့်တပြိုင်နက် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းဆီသို့ မျက်နှာအပ်ချလိုက်သည်။ ခွန် ဒီမြတ်လေး စပ်ပတ်ကို လျက်ချင်လွန်းလှပါပြီ။

အခု အခါခွင့်သင့်တုန်း အားရပါးရလျက်ပါမည်။ ခွန် ခေါင်းအပ်လိုက်သည်နှင့် မြတ်လေးလည်း သူ့အလိုလို ပေါင်ကားပေးလျက်သား။ အမွှေးရေးရေးဖုံးလွှမ်းနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို စတင်အနမ်းပေး၏။

“ ပြွတ်…..ပြွတ်……ပလပ်….ပလပ်….ပလပ်”

“ ဟင့်……အင့်….အ….အ………ဟင့်….ဟင့်…အ…အ…အင့်…..အင့်”

မြတ်လေးစပ်ပတ်က ခွန်အထိအတွေ့အောက် မလျက်ခင်ကတည်းက စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်စပြုနေသည်။ ပန်းရောင်သန်းနေသည့် စောက်ဖုတ်အပြင်သားတွေကို လျက်၏။ ထို့နောက် အပြင်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို အသာအယာဖြဲကာ အတွင်းသားနီတာရဲလေးကိုပါ လျက်၏။

လျက်၏၊ စုပ်၏။

လျက်၏၊ စုပ်၏။

ခွန်က ထိုစပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေထဲ ဆွဲစုပ်သည်အထိ။

“ အ…..အင့်…..အင့်…….အ…..အ…..အမယ်လေး……အမယ်လေး”

မြတ်လေး ငြီးငြူရမှ တစ်ဆင့်တက်ပြီး အော်ဟစ်သည်အထိဖြစ်ချေလေပြီ။ မိမိစပ်ပတ်ကို ရေခဲချောင်းလျက်သလို လျက်နေသော ခွန်ဆံပင်ကိုပါ အားနှင့်ဆွဲမိလေသည်။

ခွန်၏ ထုံးထားသောဆံပင်တွေလည်း မြတ်ဘေးဆွဲယူမှုကြောင့် ပြေကျလျက်ရှိလေပြီ။ မြတ်လေးအပေါ်ကနေ ငုံ့ကြည့်ပါက တအိအိလှုပ်ရှားနေသော ခွန်၏ လှိုင်းတွန့်ဆံပင်ရှည်တွေကိုသာမြင်ရသည်။ စပ်ပတ်အပြင်နှင့် အတွင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုဆုံစည်းရာ အလည်တည့်တည့်က အစိလေးပါ ခွန် လှမ်းဟပ်ပြန်သည်။

“ အာ့….အ………အား……အမယ်လေး…ကိုခွန်ရေ….ကိုခွန်…အမယ်လေး”

ထိုအစေ့လေးမှာ မြတ်လေးတစ်ကိုယ်လုံး၏ အကြောအချဉ်တွေ လာစုပေါင်းနေသည့် ကာမအထုံးလေးပင်။ခွန်က ငုံသည်၊ စုပ်သည်၊ လက်နှင့်ချေသည်။ ခွန်၏ အချစ်ကျွမ်းကျင်မှုကြီးအောက် မြတ်လေးနစ်သထက်နစ်ဝင်နေပါပြီ။

ခွန်က စူချည်ပွချည်လုပ်နေသော မြတ်လေးစပ်ပတ်တွေထဲကို သူ့လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်ပြန်သည်။ မြတ်လေးစပ်ပတ်နံရံတွေက ခွန်လက်ညှိုးလေးကို အတင်းကာရော ဆွဲညှစ်သည်။

ဝင်ချည်ထွက်ချည်။

ဝင်ချည်ထွက်ချည်။

လက်ချောင်းပြန်ထုတ်လိုက်သည်နှင့် မြတ်လေး၏ စောက်ရည်ကြည်တွေကြောင့်တစ်ချောင်းလုံး ရွှဲရရွှဲစို။ ထိုပြီး မြတ်လေးကို ခံစားစေချင်မိသည်။ ဒီအခေါက်ကတော့ လက်ညှိုးအပြင် လက်ခလယ်ကိုပါ ထိုးထည့်သည်။ ခွန်ပါးစပ်ကလည်း စောက့်စေ့ကိုငုံလိုက်၊ လျက်လိုက် လုပ်နေဆဲ။

“ အ……အမေရေ……အ….အင့်…..အင့်……..ဟင်း….ကိုခွန်ရေ…မရ….မရတော့ဘူး…..အ….အ”

မြတ်လေး သက်တမ်းတလျှောက် ဒီလောက်ကောင်းသည့်ကာမအရသာမျိုး မခံစားဖူးခဲ့ပေ။ ခွန်၏ ပိုင်နိုင်မှုကြောင့်၊ ယောကျ်ားဖြစ်သူ နန္ဒ၏ ခပ်ထည့်ထားသည့် ဆေးကြောင့်၊ ဝိုင်ကြောင့်။

ထိုအကြောင်းတရားပေါင်းစုံတိုက်ဆိုင်သွားလေတော့ အကျိုးတရားအနေဖြင့် မြတ်လေး ကာမအရသာကို ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားစံစားနေရလေပြီ။ ခွန်၏ လက်တွေအသွင်းအထုတ်မြန်လာသည်။ ခွန်လက်တွေက ထိုးထည့်ရုံတင်မျှသာမက။

စပ်ပတ်နံရံအတွင်းထိရောက်ရှိသွားသော ခွန်လက်ချောင်းတွေက အပေါ်သို့စိုက်ထိုးလိုက်၊ အောက်ကိုထိုးစိုက်လိုက်၊ ဘေးကိုစိုက်ထိုးလိုက်နှင့်၊ မျိုးစုံကြိုးခုန်နေတော့ မြတ်လေးလည်း အရပ်ကယ်ပါ၊ လူကူပါလို့ အော်ဟစ်နေရတော့သည်။

“ အ…….ဟ…………ကိုခွန်ရေ….ကိုခွန်ရေ…..အမယ်လေး…အမယ်..လေး..လုပ်ကြပါအုံး….အ…..အင့်….ဟင့်….အင့်….အင့်”

ဒီလောက်ကြီး အော်ဟစ်တတ်မှန်းလည်း မြတ်လေးကိုယ့်ဖာသာမသိခဲ့ပါ။ နန္ဒနှင့်အိမ်ထောင်သက်(၅)နှစ်ကျော်မှာ ထိုကဲ့သို့ပုံစံမျိုးမြတ်လေးမပြဖူးခဲ့ပါ။

အခုကြတော့….အခုကြတော့။

မြတ်လေး၏ အတွင်းအဇ္ဈတ္တကို ခွန်က ဖွင့်လှစ်ပေးနိုင်ခဲ့တာများလား။

“ အ”

မြတ်လေး တစ်ချက်သာ အော်နိုင်တော့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးသွေးရောင်လွှမ်းကာ ကုတင်ပေါ်မှာ တွန့်တွန့်လူးနေသည်။ တီကောင်ဆားတွန့်နေသလိုနှယ်။ ကုတင်ပေါ် ခါးလေးကော့ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျက်ရှိနေသည်။ ခွန်လည်း မြတ်လေး အဆုံးထိတက်လှမ်းသွားနိုင်မှန်းသိလိုက်၏။

“ အ….အ”

လည်ချောင်းထဲက အသံမျှင်းမျှင်းလေးမျှသာ မြတ်လေး ထုတ်ပြောနိုင်တော့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်ပျံ့နှံ့သွားသော ဤ ကာမအရသာက ကောင်းလွန်းလှပါဘိတကား။

တွန့်ကာတွန့်ကာနှင့် မြတ်လေးပြီးဆုံးသည်အထိ ခွန်စောင့်ပေးနေသည်။

“ ဟား…..ဟား…ဟော…..ဟဲ….ဟော….ဟဲ”

မြတ်လေးစပ်ပတ်အရည်တွေ အများကြီးဆင်းချလာသည်။ ခွန်လည်း မရွံမရှာ စုပ်ယူသောက်သုံးနေ၏။ တစ်ကိုယ်ရေးသန့်ရှင်းမှုဂရုစိုက်သောကြောင့် မြတ်လေးစောက်ရည်အနံ့ကမဆိုးလှ။ အနည်းငယ် ငန်ပျပျအရသာရှိရုံကလွဲ ထွက်အံကျလာသည့် စောက်ရည်တွေကို  ခွန်သောက်သုံးပစ်လိုက်သည်။

ခွန် ပါးစပ်နှင့် နှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်လည်း မြတ်လေးစောက်ရည်တွေနှင့် ရွှဲစိုပေပွနေတော့သည်။

“ ကောင်းလား…မြတ်လေး….ကိုယ်လုပ်ပေးတာ….ကောင်းလား”

“ ကောင်း…တယ်…ကိုခွန်….အရမ်းကောင်းတာပဲ”

“ ဒါဆို ဒီတစ်ခါ ကိုယ့်အလှည့်”

ခွန် သူ့အလှည့်စတင်ရန် ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်။

.........................................................................

အခန်း (၂၂)

ခွန် က အမောဖြေနေသော မြတ်လေးမျက်နှာရှိရာသို့ခွတက်လာသည်။ မြတ်လေးကို အားကြိုးမာန်တက်လျက်ပေး၊ မှုတ်ပေးနေသောကြောင့် ခွန်လီးကြီး ထောင်မတ်နေရာမှ အတန်ငယ်ပျော့သွားရသည်။ လီးတရမ်းရမ်းနဲ့ မြတ်လေးကိုယ်ပေါ် ရောက်ရှိလာ၏။

ခဏတာ အိပ်ပျော်သွားသောထိုမြွေဆိုးကြီးကို ပြန်လည်နိုးထထောင်မတ်ရန်ပြုလုပ်ဖို့ မြတ်လေးတွင် အလုံးစုံတာဝန်ရှိသည်။

“ ကိုယ့်ဟာကို စုပ်ပေးပါလား”

ခွန် မြတ်လေးကို လီးစုပ်ပေရန်တောင်းဆိုလိုက်သည်။ လီးစုပ်ပေးခြင်း၊ ဘာဂျာပေးခြင်းဆိုသော ကာမအတတ်ပညာများသည် မြတ်လေးနှင့် အစိမ်းသက်သက်တော့မဟုတ်ပါ။

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နန္ဒဟာကို တစ်ခါတစ်ရံစုပ်ပေးဖူးသည်။ နန္ဒတကျီကျီတောင်းဆိုလွန်းလို့သာ စုပ်ပေးဖူးသည်ဖြစ်သော်လည်း ကြိုက်နှစ်သက်လှသည်ရယ် မဟုတ်။

အခုက ခွန်တောင်းဆိုမှုသည် စပါးကြီးမြွေညှို့ချက်အောက် ရုန်းမထွက်နိုင်သူလို။ ခွန်တောင်းဆိုလိုက်သည်နှင့် မြတ်လေးလက်က ခွန်လီးကြီးဆီလှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ တွန့်တွန်လူးအောင် ပြုစုပေးခဲ့သောခွန်ကို မြတ်လေးလည်းပြန်ပြီး ကလဲ့စားချေချင်သည်။

ဘာတွေကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးက အရှက်ကင်းမဲ့စွာ အားရပါးရအချစ်ပွဲနွှဲနေသလား မသိတော့ပါ။ ကာမပွဲတော်ကြီးက မသိတဲ့သူဆို အိမ်ထောင်သက်ရင့်သော စုံတွဲဟု ထင်မှတ်စရာရှိမည်။ အခုက တစ်ညတာမျှသာ ထိတွေ့ဆက်ဆံဖူးရုံမျှနှင့် တစ်တစ်ခွခွ၊ အားပါးတရစပ်ယှက်နေလေခြင်း။ မြတ်လေး အမောဖြေနေသည့် ကြားကပင် ခွန်ကြီးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းစထုလေသည်။

“ အ….အ…..အာ…..ဟာ…..ဟ…ဟား…အ……အ”

မြတ်လေး၏ ဂရုစိုက်မှုအောက် လီးချောင်းကြီးက တစ်စထက်တစ်စကြီးမားထောင်မတ်လာလေပြီ။ ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးက မြတ်လေးပါးစပ်နှင့် တည့်တည့်။ လီးအရောင်က ခွန်ပုံမှန်အသားအရေထက် တစ်ဆင့်ပိုညိုသည်။

မိမိစပ်ပတ်ထဲ ထိုးရောက်ဝင်လာတတ်သည် ဤကာမဓာတ်ချောင်းကြီးကို မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်ရလေပြီ။  ထောင်မတ်လာသည့်နှင့်အမျှ လီးချောင်း၏ တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီက သွေးကြောစိမ်းတွေပါ တင်းမာဖောင်းကားလာ၏။ မြွေလိမ်မြွေကောင်သွားသလို လိမ်လိမ်ကောက်ကောက်။

ဒစ်ထိပ်မဖြတ်ထားသော အပေါ်ယံအရေပြားကို အောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။ ဒစ်ထိပ်ဖျားက သုံးမြှောင့်တြိဂံတုံးလေးလို ရဲတွတ်ဖောင်းကားနေ၏။ လီးအရေပြားဆွဲလှန်လိုက်တော့ လီးတစ်ချောင်းထဲ အရောင်နှစ်ရောင်ဖြစ်နေသည်ကို မြတ်လေးသိရှိလိုက်ရသည်။

ဒစ်ထိပ်နဲ့ကပ်လျက်အရေပြားကတစ်ရောင်၊ အရင်းပိုင်းက တစ်ရောင်။ ကိုယ့်ခင်ပွန်းလီးကိုတောင် ထိုကဲ့သို့ စစ်စစ်ပေါက်ပေါက်မကြည့်မိ။ အခုမှ ကစားစရာအသစ်ရသည့်ကလေးလို အသေးစိတ်လိုက်ကြည့်နေရသည်။

မြတ်လေးနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးနှင့် ဒစ်ထိပ်ကို အရင်နမ်းကြည့်သည်။

“ အူး……မွ……မွ……ပြွတ်….ပြွတ်….မွ…..မွ”

“ အ…….ဟာ…ဟ….ဟ……ဟ…..အာ……အာ”

အနေအထားပုံစံတွေက ရမ္မက်ဆန်လှ၏။ ကုတင်ပေါ်ပင်လက်လှန်နေသော မြတ်လေးရင်ဘတ်ပေါ် ခွန်က တက်ခွထားသည့်အပြင် မြတ်လေးက လီးစုပ်ပေးနေရသည့်အဖြစ်မျိုး။ လီးချောင်းထိပ်က သုတ်ရည်ကြည်တွေစိမ့်စပြုနေ၏။ အသားနံ့လိုလို၊ ကြက်ဥအကာအနံ့လိုလို။

တကယ်တော့ မြတ်လေးက လီးအကြာကြီးစုပ်ပေးလေ့မရှိ။ နန္ဒကိုယ်တိုင်ကလည်း လီးစုပ်ပေးခံရပြီး (၂)မိနစ်လောက်ကြာလျှင် သုတ်ထွက်စမြဲ။ တစ်ခါကဆို မိမိပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်ဖူးသေးသည်။

အဲဒီလိုဖြစ်ပျက်ခဲ့ဖူးသဖြင့် ထိုနောက်ပိုင်းအရမ်းတောင်းဆိုမှသာ လီးစုပ်ပေးတော့သည်။ အခုက စိတ်ထဲတွင် ကျလိကျလိနှင့် လီးစုပ်ပေးချင်စိတ် တဖွားဖွားဖြစ်နေမိသည်။ ဘာလိုကြောင့်များပါလိမ့်။ နမ်းရုံအပြင် ဒစ်ထိပ်ဖျားကို ငုံလိုက်တော့သည်။

ပါးစပ်က ပုံမှန်ဟရုံဟလို့မရ။ ဒစ်ထိပ်က အတန်ငယ်ကြီးမားသဖြင့် ခပ်ကျယ်ကျယ်ဟမှရသည်။ နူးညံ့သော အာခံတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားသည့် ကာမအရသာကလည်း နတ်စည်းစိမ်တဖွယ်။

“ အ….အ…ဟ….ကောင်းတယ်..မြတ်လေးရယ်……အ…….အ……အ…….အင်း….အဲလို…..အဲလို…..အ…အ”

လီးက တစ်ရစ်ထက်တစ်ရစ်တိုးပြီး မြတ်လေးအာခံတွင်းသို့ တိုးဝင်နေလေပြီ။ မြတ်လေးတစ်ချောင်းလုံးတော့ ဝင်အောင်မစုပ်နိုင်။ ခွန်လီးနှင့် မိမိပါးစပ်က မမျှ။ လီးတစ်ချောင်းလုံး၏ (၃)ပုံ(၂)ပုံလောက်ထိ ရအောင်စုပ်ပေးသည်။

ခွန်ကဒူးထောက်လျက် လီးစုပ်ပေးနေသည့် စည်းစိမ်ကို ခံယူနေရှာသည်။ အပေါ်စီးကနေငုံကြည့်လိုက်တော့ မြတ်လေးဆံနှယ်တွေ ယိမ်းနွဲ့နေသည်ကို မြင်ရသည်။

ထို့ကြောင့် မြတ်လေးဆံနွယ်လေးတွေက အသာအယာသပ်ပေးလိုက်သည်။ အား….အရသာရှိလှပါဘိ။ ချောမောလှပသည့် သူငယ်ချင်းမိန်းမက အခုတော့ကြည့်လေ။ ကိုယ့်လီးကို နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ထော်ကာ၊ ပါးလေးတွေ ခွက်ဝင်ထိအထိ မှုတ်ပေးနေရှာပါလား။

မြတ်လေးလည်း စုပ်ရင်းစုပ်ရင်း အရသာရှိလာသလို ခံစားရသည်။ ဘာအရသာမှမရှိသည့်အသားချောင်းကြီးကို စုပ်ပေးရင်း စုပ်ပေးရင် ခဏလေးတင်ပြီးသွားသော ရမ္မက်တွေက တဖန်ပြန်လည်နိုးကြွလာပြန်သည်။

“ အု……..အု…………ဟ……အု……….ပလပ်…..အု…..အင့်…….ပလပ်….အင့်…..ဟင့်”

“ ဟာ…..ဟား..အ……အ……..အာ….ဟား…..ဟား”

မြတ်လေးကပါးစပ်က စုပ်နေပေမဲ့ လက်တွေက တွဲလောင်းကျနေသော ဥနှစ်လုံးကိုပါ ပွတ်သပ်နေ၏။ ခွန်ရဲ့ ဝှေးစေ့နှစ်လုံးကလည်း မြတ်လေးလက်နဲ့ပွတ်သပ်ကျီစယ်လိုက်လျှင် ထိကရုန်းပန်းလေးလိုနှယ် အရေပြားလေးတွေကြုံ့ပြီး အပေါ်သို့တက်တက်သွား၏။

ခွန်ကတော့ အာရုံ(၅)ပါး၏ အရသာကိုအပြည့်အဝခံစားစံစားနေလေသည်။

“ ရပ်…ရပ်လိုက်တော့မြတ်လေး….ဒီအတိုင်းဆို ကိုယ်သုတ်လွှတ်မိလိမ့်မယ်…မြတ်လေးကိုယ်ထဲမရောက်ဘဲ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ရှိနေရင် ဘာအကျိုးမှမရှိလောက်ဘူး…ဒီတော့ ကိုယ်တို့ လိုးကြရအောင်”

အိုး။

အလိုးခံရပြန်တော့မယ်။ ဒီညကတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန်ချစ်ကြမည့်ညပင်။ ခွန်မျက်နှာက ရမ္မက်ရှိန်တညီးညီးတောက်လောင်နေသည်။ မြတ်လေးကတော့ ဒီည မူးမေ့ရူးခါနေအောင်အလိုးခံထိတော့မှာပင်။

ထိုစဉ်အောက်ထပ်မှာ ကျန်ခဲ့သောနန္ဒက အပေါ်ထပ်အခြေအနေကို ချောင်းကြည့်ရန်အတွက် လှေကားတက်ရန်ဟန်ပြင်၏။

“ တီး…တီး….တီး….တီး”

အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်သလို နန္ဒဖုန်းမြည်လာ၏။

“ ဟဲလို”

“ ဟဲလို…ဆရာ….ကျနော် ဆိုင်က မောင်ကောင်းပါ ဆရာ”

“ အေး…ပြော…ညီလေး”

“ ဆရာ့ကို ဒီနေ့ကိစ္စလေးတစ်ခုတင်ပြစရာရှိလို့ပါဆရာ”

“ မင်းတို့ကို ငါ ခရီးထွက်နေလို့ အရေးကြီးကိစ္စရှိမှဆက်လို့ ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား”

နန္ဒ စိတ်သိပ်မရှည်စွာနှင့် လှမ်းပြော၏။

“ ဒီကိစ္စက ဆရာသိသင့်တယ် ထင်လို့ပါ ခင်ဗျား”

“ ဘာလဲ…ပြော”

“ ဒီနေ့ ညနေတုန်းကလေ…ဆိုင်မှာ လက်စွပ်(၃)ကွင်းအခိုးခံရလို့ပါ ဆရာ”

“ ဘာ”

“ ဟုတ်ကဲ့…ညနေတုန်းက လူတအားကျနေတုန်းက ခိုးတဲ့သူက ပစ္စည်းဝယ်သူဟန်ဆောင်ပြီး ခပ်တည်တည်ခိုးသွားတာပါဆရာ”

ဆိုင်က ပစ္စည်းအခိုးခံရသည့် သတင်းကြားရတော့ ခဏက ရမ္မက်စိတ်တွေ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်။

“ ဒီတော့ အခုဘယ်လိုဖြစ်သွားပြီလဲ”

“ CCTV ကနေပြန်ကြည့်တော့ ခိုးတဲ့သူကိုတွေ့ပါတယ် ဆရာ”

“ ဒီတော့ ကိစ္စက ဒီမှာပြီးသွားပြီ မဟုတ်ဘူးလား”

“ မဟုတ်ဘူး ဆရာ။ အခုက နည်းနည်းပိုရှုပ်လာလို့။ CCTV မှတ်တမ်းကို ရဲကိုပြပြီး ဖမ်းခိုင်းထားပါတယ်ဆရာ။ ခိုးတဲ့သူကိုလည်း အခုမိထားပြီးပြီ ဆရာ”

“ အေး…ဒီတော့”

“ ဒါပေမဲ့ ဖြစ်ချင်တော့ ခိုးတဲ့ မိန်းမကြီးက စစ်တပ်ဘက်က အဘတွေနဲ့ ရင်းနှီးတယ်လို့ပြောပြီး အမှုကနေလွတ်အောင် လုပ်နေတာပါ။ ပြီးရင် အသရေဖျက်မှုနဲ့ ကျနော်တို့ဖက်ကို တရားပြန်စွဲပစ်မယ်လို့ ပြောနေတာပါဆရာ”

“ ဘာ…သူခိုးကများ လူပြန်ဟစ်လို့ကွာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ…အစက ဆိုင်က ဂျာကြီးက သူနိုင်သလောက် ရှင်းနေတာပါဆရာ။ ရှင်းရင်းရှင်းရင်းနဲ့ အမှုက ပိုပိုကြီးလာတော့ ဆရာ့ကိုပြောမှဖြစ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါ ဆရာ”

“ အေး…အေး…တော်တယ်ကွာ”

“ အခုကျနော်တို့ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ ဆရာ။ ခိုးတဲ့မိန်းမကြီးက အချုပ်ထဲမှာမအိပ်နိုင်ဘူး။ တရားစွဲမှာဆိုပြီး ရဲစခန်းမှာ သောင်းကျန်းနေလို့ပါ ခင်ဗျား”

“ ကြိုက်ပြီလေ…ငါကလည်း ဒီလိုမျိုးမှ တွေ့ချင်တာ။ သူ့မှာ အာဏာရှိရင် ငါ့မှာက ငွေရှိတယ်။ ဘယ်သူနိုင်မလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့။ အချုပ်ထဲပဲ ထည့်ထားလိုက်။ ငါအခုချက်ချင်း ရန်ကုန်ဆင်းလာလိုက်မယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ”

ဖုန်းချသွားတော့ နန္ဒ ရန်ကုန်သို့ပြန်ရန်ဟန်ပြင်၏။ ချက်ချင်း အခန်းထဲက သိမ်းသင့်သော ပစ္စည်းတချို့ကို သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။ မြတ်လေးကို ဟိုအခန်းထဲက သွားခေါ်ထုတ်ဖို့ကလည်း မဖြစ်ပြန်။ ဆေးအရှိန်နဲ့ မြတ်လေးရော၊ ခွန်မှာ ရီဝေနေတော့မည်။ မြတ်လေးကို နောက်မှ အကျိုးသင့်၊ အကြောင်းသင့်ရှင်းပြလိုက်တော့မည်။

မိမိကတော့ အခုရန်ကုန်ပြန်ဖို့ ကားပေါ်ရောက်နေလေပြီ။ မြတ်လေးကတော့ ခွန်အခန်းထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီ။ အချစ်မူး မူးစွာနှင့်။

..........................................................................................

အခန်း (၂၃)

နန္ဒ ကားကို ဆင်ဝင်အောက်ကနေ ချယ်ရီမြိုင်မှ ဝူးကနဲ့မောင်းထွက်သွားသည့်တိုင်အောင် အိမ်ထဲရှိ ကျန်ရစ်ခဲ့သူ(၂)ယောက်က သတိမထားမိပေ။

သူတို့စိတ်ထဲမှာ အခုလက်ရှိ အချစ်ပွဲတော်ကြီးကို အားပါးတရဆင်နွှဲဖို့သာ ဇောသန်နေကြသည်။ အခုတော့ ခွန် မြတ်လေးကို လိုးဖို့အသင့်ဖြစ်နေပြီ။‌ မြတ်လေးပေါင်ကြား ဒူးထောက်နေရာယူကာ လီးကို ဆတ်ခနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။

“ အိုး.......အမေ့”

မြတ်လေးစိတ်ထဲမှာတော့ မနေ့ကလို တစ်ရစ်ချင်းထည့်သွင်းမည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သော်လည်း တကယ်တမ်းကျ ခွန်က အားရပါးရထိုးစိုက်ချလိုက်၏။

ခဏတုန်းက ထွက်ကျထားသည့်စောက်ရည်ကြည်တွေရှိလို့သာ မြတ်လေးခံသာတော့သည်။ အားကြီးနဲ့ဆောင့်ချလိုက်တော့ မြတ်လေးကိုယ်‌လုံးလေးပါ အပေါ်သို့တက်သွား၏။ ကုတင်ထိပ်နဲ့ ခေါင်းနဲ့မဆောင့်မိအောင် လက်နဲ့ ထိန်းထားရသည်။

ဘသားချောက ဤအချင်းအရာကို သတိမထားမိ။ လီးကြီးကို နူးညံ့စိုအိစွာကြိုဆိုရှာသော စပ်ပတ်အရသာနောက်ကိုသာ တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေတော့သည်။

“ ရှီး.......ဟား.......အား........ဟာ........ဟား........ဟား....အ..........ဟ......ဟား”

“ ဖတ်.......ဖတ်.........ဖလပ်.......ဖလပ်.....ဗြတ်.......‌ဗျစ်........‌ဗျစ်......ဗျစ်”

“ အ........အင့်..........ဟင့်..........ဟင့်.......ဟင့်......အင့်.....အ........အ......အင့်.......အင့်”

မြတ်လေးရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်က လီးကို စပ်ပတ်ဆီ တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် တရစပ်လိုးနေ၏။ လက်ကြမ်းကြီးက ရင်သားတွေကို ညှစ်လိုက်တိုင်း ရင်သားပေါ် လက်ရာနီနီလေးတွေ ထင်သည်အထိ။

ထိုမျှတင်အားမရသေး။

လိုးနေရင်းနှင့် ခွန်က သူ့ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ကိုင်းချကာ မြတ်လေးနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လှမ်းဟပ်လိုက်၊ လှမ်းငုံ့လိုက် လုပ်ပြန်သေးသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း ခွန်၏စုပ်ယူကစားမှုကြောင့် အပြင်သို့ငေါက်တောက်တောက်လေး ထောင်နေတော့သည်။

“ အ......အ.......ကောင်းလိုက်တာ....မြတ်လေးရာ.....စီးနေရောပဲကွာ......အိနေရောပဲကွာ...... အ....ရှီး.....ဟ......ဟ.....မြတ်လေး....မြတ်လေးရော.....ကိုယ်အခုလိုး..နေ‌တာ ကောင်းရဲ့လား”

“ အင်း.....ကောင်းတယ်......ကောင်းတယ် ကိုခွန်”

“ မကြား...မကြားရဘူး....ကျယ်ကျယ်လေးပြောပေး....အ......ဟ......ဟား....ရှီး.......ဟား....ဟား”

“ ဖတ်.......ဖတ်....ဗလတ်.....ဗြတ်....ဗျစ်....ဗျစ်”

“ အင်း.....ဟင့်......ဟင့်.....ကိုခွန်...ကိုခွန်..လိုးနေတာ....အရမ်း...အရမ်းကောင်းတယ်.... .အင့်....အင့်......အင့်”

“ ဟုတ်လား.....အ.....အ.........ကြိုက်တယ်...ကြိုက်တယ်မလား”

“ ကြိုက်တယ်...အရမ်း....အ.......အင့်....အင့်....အ......အ....အရမ်းကြိုက်တယ်”

“ ကိုယ်အမြဲလိုးပေးမယ်နော်....ရတယ်...မလား”

“ အင်း.....အမြဲ......အမြဲလိုးပေး....ကိုခွန်....လိုးရင် မြတ်လေးလည်း...ခံမှာ”

ဆေးအစွမ်းနဲ့ မြတ်လေး တစ်ခါမှ မပြောခဲ့ဖူးသည့် ကုတင်ပေါ်က စကားတွေကို ပြောဆိုနေမိ၏။ ဝိုင်ကြောင့်လား။ ခွန်၏ အချစ်ကြမ်းမှုကြောင့်လား။ ဒါမှမဟုတ် မိမိ၏ အတွင်းကိုယ်သဏ္ဌာန်ထွက်ပေါ်လာတာလား။ မိမိကိုယ်တောင် ဝေခွဲမရနိုင်ပါ။ ဖြဲကားပေးထားသည့် မြတ်လေးခြေနှစ်ဖက်ကို ခွန်က သူ့ပုံခုံးပေါ် မတင်လိုက်သည်။

ဆီးစပ်နှစ်ခုအနေအထားက ပိုနီးကပ်သွားပြီး တစ်ယောက်၏ အတွင်းသားတွေက နောက်တစ်ယောက်ကိုယ်ထဲ တစ်ခုတည်းလို ပိုပေါင်းစည်းသွားခဲ့သည်။

မြတ်လေးပေါင်တံကို ခွန်က သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ထိန်းကာ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ အားနဲ့လိုးထည့်ပြန်သည်။ အပြင်ရာသီဥတုအေးစိမ့်နေသော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးက ချွေးအပြိုင်းပြိုင်းကျလျက်။ မောဟိုက်သံတွေ၊ မာန်ချီသံတွေ၊ အသားချင်းရိုက်ခံသံ၊ ရမ္မက်လှိုက်သံတွေနှင့် အခန်းက ကာမအငွေ့အသက်တွေ ပြည့်နှက်နေ၏။

မြတ်လေးက ခွန် ပလွေအစွမ်းကြောင့် တစ်ချီပြီးခဲ့သော်လည်း ခွန်က အခုထိမပြီးသေး။ ပြီးမဲ့ အရိပ်အယောင်တော့ လှမ်းမြင်နေရပြီ။

“ အ......အ.....ကိုယ်ပြီးတော့မယ်....မြတ်လေးရာ......ပြီးတော့မယ်နော်”

“ အင်း......ဟင်း.......အင်း......အင်း......အင့်....အ.....အင့်......အင့်”

လီးနဲ့စပ်ပတ် အဝင်အထွက်က စိပ်သထက် စိပ်လာသည်။ ခွန်၏ ရှေ့ပြေးသုတ်ရည်ကြည်‌တွေ၊ မြတ်လေး၏ စောက်ရည်ကြည်တွေ အိုင်ထွန်းနေ၍သာ တော်ရော့သည်။ မဟုတ်လျှင် အသားချင်းပွတ်တိုက်မှုအားက မီးခတ်လို့တောင် ရနိုင်သည်။

မြတ်လေးစပ်ပတ်အဝကနေလည်း အဖြူရောက်အရည်တွေ စီးကျ။ ခွန်၏ လီးချောင်းတစ်လျှောက်မှာလည်း အဖြူရောင် ခပ်စေးစေးအရည်တွေ ကပ်လျက်။ ဒါကလည်း သဘာဝတရား၏ အလိုတော်ပင်။

“ အ........ဟား......ဟား......အ...ကိုယ်ပြီးပြီ.......အား........အား......အား”

ခွန်၏ ကိုယ်ခန္ဓာထဲက အကြောပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်တက်သွားသည်။ လီးကလည်း ဆတ်ခနဲ့ ကျဉ်တက်သွား၏။ လီးချောင်းထဲက ကာမသုတ်ရည်တွေကလည်း သူဦးငါအရင် မြတ်လေးစပ်ပတ်ကို ပက်ဖြန်းလိုက်လေသည်။

မြတ်လေးအတွင်းသားဆီက နွေးထွေးမှုကို သိရှိလိုက်သည်။ ခွန်ကိုယ်လုံးကြီးက မြတ်လေးကိုယ်ပေါ်ထပ်ကာ လီးချောင်းဆီက ဆတ်ခနဲ့ ဆတ်ခနဲ့ ကြွင်းကျန်နေသေးသည့် သုတ်ရည်ကို ဆက်လွှတ်နေသေး၏။

မိမိကိုယ်ပေါ် ပုံကျလာသည့် ခွန်ကိုယ်ကြီးကို မြတ်လေးမမှီ့တမှီ လှမ်းဖက်လိုက်တော့သည်။ ခွန်က မြတ်လေးရင်သားနှစ်မြွှာကြားမျက်နှာအပ်ကာ အမောဖြေနေရှာသည်။

“ ဟား......ဟား.....ကောင်းလိုက်တာကွာ.....အရမ်းကောင်းတယ်...မြတ်လေးရာ......ဟား.......ဟား..........ဟား.........ဟား”

“ အင်း”

ထိုအချိန်တွင် ခွန် ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်က ထူးခြားချက်တစ်ခုကို ခွန်ဖာသာ ပြန်သတိထားလိုက်မိလိုက်သည်။ အရင့်အရင်ကဆို စပ်ယှက်လို့ အားပါးတရသုတ်လွှတ်ပြီးလျှင် တခဏတော့ လီးကပျော့ကျသွားပြီး နောက်တစ်ချီစရန်အတွက် ပြန်အားမွေးရသေးသည်။

ဒီညမှ ထူးထူးဆန်းဆန်းပင်။

လီးတစ်ချောင်းလုံးက မြတ်လေးစပ်ပတ်တစ်ခုလုံးအပြည့် သုတ်လွှတ်ပြီးခဲ့သော်လည်း လိင်တံက ဆက်ထောင်မတ်ရှိတုန်းပင်။ လိုးချင်စိတ်ကလည်း အခုထိ အကင်းမသေ‌သေး။ ဆက်လိုးဆို ဆက်လိုးရန်အတွက် အားအင်အပြည့်ရှိသေးသည်။ မြတ်လေးကတော့ အခုထိ မရိပ်မိသေး။ ခွန်အမောဖြေနေတုန်း ခဏလေးနားရတော့မည်ဟု တွေးနေ‌တုန်းရှိသေးသည်။

သို့သော် နားခွင့်ရယ်မသာ။

ဒီည မြတ်လေးလည်း ခွန်လက်ချက်ကြောင့် ရူးခါနေအောင် အလိုးခံရပါတော့မည်။ ခွန်နည်းတူစွာ မြတ်လေးစပ်ပတ်ကလည်း ဘယ်လောက်လိုးလိုးခံနိုင်ရည်ရှိရန် ဆေးအရှိန်နှင့် လုပ်ယူပြီးသားဖြစ်ခဲ့လေပြီ။

ခွန်က မြတ်လေးမျက်နှာပေါ်အုံမိုးကာ နှစ်ကိုယ်ကြားရုံ ချစ်စကားလေးတွေ တဖွဖွပြော၏။ နှစ်ယောက်သား ချွေးအလိမ်းလိမ်း။ ချွေးစတွေရွှဲပြီး ကပ်နေသည့် မြတ်လေးဆံပင်တွေကို ခွန်က တယုတရင် သပ်ရှာသည်။

“ လိုးမဝဘူး....ဆက်လိုးချင်သေးတယ်...ကိုယ်ဆက်လိုးလို့ ရတယ်မလား”

ဒီလောက်ကြီး တစ်ယောက်ဝင်သက်ထွက်သက်ကို နောက်တစ်ယောက်က သိနေလောက်သည့်အကွာအဝေးနှင့် လှမ်းပြောနေသည့် ခွန်မျက်နှာချောချောကိုကြည့်ပြီး မြတ်လေးရင်တွေခုန်လာရပြန်သည်။ ချွေးစတွေသီးနေသော ခွန်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး မြတ်လေးလည်း ငြူတုတုအသံနှင့် ပြောရှာလေသည်။

“ အင်း”

“ ဘာကို အင်းတာလဲ…မြတ်လေးရာ”

“ ကိုခွန် ညစ်တယ်ကွာ….ကိုခွန် လုပ်ချင်ဆက်လုပ်လို့ရတယ်လို့ပြောနေတာ”

“ ဟား….ဟား……လုပ်မှာ….တစ်ညလုံးလုပ်မှာ….ပြီးတော့ ဒီညမပြန်နဲ့တော့နော်….ကိုယ့်အနားမှာပဲနေ….နန္ဒကြီးကလည်း ပြန်မလာနဲ့လို့ မှာလိုက်တယ်လေနော်…ဟုတ်တယ်မလား”

“ ခစ်…..ခစ်……ကိုခွန်က ဒီအတိုင်း အနားမှာပဲနေခိုင်းမှာပေါ့”

“ ဒီလောက်လှတဲ့ မိန်းကလေးကို ဘာမှမလုပ်ဘဲထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ယောကျာ်းဆိုတာ မရှိဘူးကွ….ဒီလို…ဒီလို”

“ ဟင့်….အင့်……..အင့်….အင့်”

မြတ်လေးစကားက မခံချင်စိတ်ကိုသွားဆွလိုက်သလို ဖြစ်သွားသဖြင့် စပ်ပတ်ထဲစိမ်ထားသည့် လီးချောင်းကို ခွန်က ညှောင့်ညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဒီနေ့တော့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရမ်းရင်းနှီးသွားလိုခံစားရပြီး စကားတွေဖောင်ဖွဲ့မတတ်ပြောဆိုနေကြသည်။

“ မြတ်လေး ယောကျ်ား၊ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းက သူကိုယ်တိုင်လိုလိုလားလားနဲ့ ဟောဒီက မင်းသမီးကို ကျနော်မျိုးတော်လက်ထဲ သဘောရှိ၊ မနောရှိကြိုက်သလိုလုပ်ရန် အပ်နှင်းလိုက်ပြီးသားပါ မမလေးခင်ဗျား”

“ ခစ်…..ခစ်…….ဒီရုပ်တည်ကြီးနဲ့မထင်ရဘူးတော့….နောက်တတ်သားပဲ”

“ ဒီတော့ မမလေးကိုယ်ထဲ ကျနော်မျိုးတော် မျိုးစေ့တွေ ကြဲချရန် နောက်တစ်ကြိမ် အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား မမလေးခင်ဗျား”

“ ခစ်…ခစ်…ဖြစ်ပါပြီရှင်….ဖြစ်ပါပြီ….ခစ်…ခစ်”

“ ဒါဆို ကျနော်မျိုးစတော်မူပါပြီ မမလေးခင်ဗျား…ဟား…ဟား…ဟား”

“ ခစ်….ခစ်….ခစ်”

ချစ်မြူသံတွေ အခန်းထဲသောသောညံနေ၏။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြားက ကာခြားထားသလိုခံစားရသည့် အလွှာလေးသည်လည်း အချစ်ဝိုင်အစွမ်းကြောင့် ကွာကျသွားပြီး တကယ့်သမီးရည်းစားလင်မယားလိုနှယ်။

ခွန်က မြတ်လေးကိုယ်ပေါ်ကနေဆင်းက မြတ်လေးနံဘေးနားလှဲချလိုက်သည်။ မြတ်လေးကိုလည်း တစ်စောင်းအနေအထားနှင့်လှဲခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခွန်လက်တစ်ဖက် က မြတ်လေးဂျိုင်းအောက်ကနေ လျှိုသွင်းကာ ရင်သားတွေကို လှမ်းဖက်ထားသည်။

ဘေးတစ်စောင်းအနေအထားနှင့် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ထပ်နေသည့်ပုံစံမျိုးပင်။

“ မြတ်လေးဖင်လေးကို ကိုယ့်ဖက်ကို ကော့လိုက်”

“ ဒီလိုလေးလား”

“ အင်း…..ရှီး….အ….အား…အား”

မြတ်လေးက တစ်စောင်းအနေအထားနှင့် ဖင်လေးကို ခွန်ရှိရာဖက်ခမ်းသို ကော့ပေးလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် ခွန်က ဖင်တုံးက ဖောင်းပြူနေသည့် စပ်ပတ်ထဲကို လီးအားထိုးထည့်လိုက်ပြန်သည်။

ဒီအခေါက်ကတော့ အလောသုံးဆယ်မလုပ်တော့ ဇိမ်နဲ့ မျှဉ်းပြီး စိမ်လိုးလိုးမည်ဟု ခွန် စိတ်ထဲ ဆုံဖြတ်ထားသည်။ မြတ်လေးက ခွန်ကိုကျောပေးထားသလိုဖြစ်နေတော့ ခွန်က နောက်ကနေ မြတ်လေးလည်တိုင်တွေကို ဖွဖွလေး နမ်း၏။

ထိုမျှတင်မက။ မြတ်လေးနားရွက်လေးကိုပါ လှမ်းငုံ၏။ ကိုယ်မြတ်နိုးသောအရာတစ်ခုကို ချစ်မဝဖြစ်နေသည်အနေအထားမျိုး။

ခွန်ကိုယ်တိုင်လည်း မြတ်လေးကို ချစ်မိသွားပြီလားဟု သူကိုယ်တိုင်တောင်သေချာမသိသေး။ အခုလက်ရှိကတော့ အိစက်မွှေးပျံ့နေသည့် မြတ်လေး၏ အထိအတွေ့များအပေါ်၌သာ မိန်းမောသာယာနေသည်ဟု ထင်မှတ်ထားသည်။

အိမ်ထောင်ရှိသော်လည်း လိင်စိတ်လိုအပ်ချက်ရှိသော အမျိုးသမီး။ ကျန်းမာသန်စွမ်းပြီး အားကောင်းမောင်းသန်ရှိပေမဲ့လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အထိအတွေ့နှင့် ဝေးကွာနေသည့် အမျိုးသား။

ထိုနှစ်ယောက်၏ ဆုံတွေ့မှုကို ခပ်ရိုင်းရိုင်းဆိုပါက ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့် ဆက်ရက်တောင်ပံကျိုးတို့ ဆုံလေသလားဟု သုံးနှုံးသင့်ပါလား။

မထင်ပါ။

ရေစက်ရှိခဲ့လို့သာ ဆုံစည်းရလေခြင်းဟုသာ နူးနူးညံ့ညံ့၊ ဖွဲ့ဖွဲ့နွဲ့နွဲ့တင်စားချင်ပါသည်။

................................................................................................

အခန်း (၂၄)

လင်ယောကျ်ားဖြစ်သူ နန္ဒက ညကြီးမင်းကြီး ရန်ကုန်၊မန္တလေးကားလမ်းမပေါ် ဆိုင်ကိစ္စအတွက် အစောတလျင်ကားမောင်းနေရသော်လည်း ဇနီးမယားဖြစ်သူ မြတ်လေးက ခွန်နဲ့ ချစ်ပွဲဝင်နေသည့်အဖြစ်မျိုး။

ခွန်က မြတ်လေးချိုင်းအောက်လက်လျှိုကာ လက်လှမ်းမှီသမျှ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေ၏။

“ အင့်……ဟင့်….ဟင့်…….အင့်……အင့်”

“ ဖတ်…ဗျစ်…….ဗြတ်……..ဗြတ်….ဖလတ်……ဖလတ်”

“ ကောင်းတယ်မလား……ကောင်းလိုက်တာကွာ……..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ….အရမ်းမိုက်တာပဲ…..အ…..အ”

ခွန်မျက်နှာက မြတ်လေးလည်တိုင်ပေါ်မှေးတင်ကာ နားဆီကပ်ကာ သူ၏ခံစားမှုတွေအကြောင်း မြတ်လေးသိရှိအောင်ပြောပြရှာသည်။ မြတ်လေးကျောပြင်တစ်ခုလုံးလည်း ခွန်ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးအောက် နစ်မြုပ်လျက်။

အပေါပိုင်းခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလည်းပူးကပ်နေသလို အောက်ပိုင်းရှိအသားစိုင်နှစ်ခုကလည်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ဝင်ထွက်နေ၏။ ဘေးတစ်စောင်းအနေအထားနှင့် ပူးကပ်အလိုးခံရသည့်ပုံစံကိုလည်း မြတ်လေးသဘောကျပါသည်။

ခွန်၏ ရင်ခုန်သံတွေမြန်ဆန်မှုကိုတောင် မြတ်လေးကျောပြင်ကနေပြီး သိရှိခံစားမိနေသည်။ ခွန်ရဲ့ အားနေသည့်နောက်လက်တစ်ဖက်က မြတ်လေးတင်ပါးပေါ်ထိန်းကိုင်ကာ စပ်ပတ်ကို လီးဆီလိုးထည့်၏။

တကယ်တော့ ခွန်ရော၊ မြတ်လေးရော တော်တော်မောဟိုက်နေကြပါပြီ။ အထွတ်အထိပ်သို့ကိုယ်စီရောက်ပြီးသွားသော်လည်း ဆက်ကာဆက်ကာလိုးချင်နေတုန်းပင်။ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို ခွန် မိမိလီးကြီးကို မြတ်လေးကိုယ်ထဲ တစ်သက်လုံးစိမ်ထားချင်လိုက်တော့သည်။

“ ကိုယ့်ကို ကုန်းပေးပါလား”

နောက်အနေအထားပုံစံတစ်မျိုးနှင့် လိုးရန်ပြင်ဆင်လိုက်ပြန်သည်။ မြတ်လေးလည်း ငြင်းဆန်ဖို့ရာအကြောင်းကိုမရှိ။ နန္ဒလည်း တစ်ခါတစ်လေ ထိုကဲ့သို့ လိုးလေ့ရှိသည်။

သို့သော် သက်လုံသိပ်မကောင်းသောနန္ဒကတော့ ဒီလိုမြတ်လေးနှင့် လေးဘက်ထောက်ဆွဲရင် အကြာကြီးဆွဲနိုင်လေ့မရှိ။ ထိုကဲ့သို့ အနေအထားက နောက်က လိုးပေးနေသောအမျိုးသားကို ပိုရမ္မက်ကြွစေတာမျိုးပင်။

လိုးထည့်လိုက်ပါက တုန်တက်သွားသော ဖင်၊ အသားချင်းထိတွေ့ခံစားမှုကလည်း ထိုအနေအထားနှင့်ဆိုပါက ပိုခံစားမှုကောင်းစေတော့ နန္ဒလိုးပြီးရင် ခဏကြာသုတ်လွှတ်ပြီးတာပင်။ မြတ်လေးကသာ မပြီးသေးဘဲ ဆန့်တငင်ငင်နှင့်ကျန်ခဲ့တာမျိုး။

ထပ်လိုးပေးပါဟုတောင်းဆိုချင်သော်လည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူက မောပြီးအိပ်ပျော်သွားတော့ မိမိအဖြစ်ဟာ ဘာမှမတတ်သာ။ အခုလည်း ခွန်က တောင်းဆိုပြန်တော့ လိုက်လျောရတော့မှာပေါ့။ မြတ်လေးဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ မြတ်လေးစအိုပေါက်လေးကို ခွန်မြင်လိုက်သည်။ ပန်းညိုရောင်စအိုဝအပေါက်လေးက တင်းတင်းစေ့လျက်။ ဖင်ပေါက်အချဲ့မခံရဖူးမှန်း သိသာလှ၏။

မြတ်လေးလေးဖက်ကုန်းနေသည့် အနောက်သို့ ခွန်လည်း ဒူးထောက်ကာ နေရာအသင့်ယူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အရည်တွေနှင့် ရွှဲညိုနေသည့် ကိုယ့်အသားချောင်းကြီးကို မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်၏။

“ အ…….အင့်….  အင့်……….ဟင့်……ဟင့်”

စပ်ပတ်ထဲဆီ လီးချောင်းက ပြည့်သိပ်စွာဝင်ရောက်လာသည်။ ခွန်လီးကြီးက မိမိစပ်ပတ်ထဲဝင်ဝင်လာလျှင့် စပ်ပတ်နံရံနှင့် လီးကြားနေရာလပ်တောင်မရှိ။ သူ့ဟာနဲ့ကွက်တိ ကျလိုက်စည့်ဖြစ်ခြင်း။

ခွန်က မြတ်လေးခါးကို ကိုင်ကာ တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် စတင်လိုးလေပြီ။ ခွန်ဆီးခုံကို မြတ်လေးတင်ပါးတွေ ထိကပ်သည်အထိ ဆွဲလိုးလိုက်သည်။ တုန်တက်သွားသည့် မြတ်လေးတင်ပါးတွေက နောက်ကလိုးပေးနေသည့် အဆိုပါယောကျ်ားသားကို မျက်စိပဒဿရှိစေလှ၏။

“ ဖတ်……ဖလတ်……ဖတ်…..ဗျစ်……..ဗြတ်………ဖတ်…….ဖတ်……ဖတ်”

“ အာ….ဟား…ရှီး…….အာ…ဟ…..ဟား…..ဟာ….အာ…..ရှီး……ဟာ…ဟား”

“ ဟင့်….အင့်………အင့်……အင့်…..ဟင့်….…..ဟင့်…..ကောင်းတယ်….ကိုခွန်….ထိ..ထိလိုက်တာ…ကိုခွန်ရယ်”

ခွန်က လီးကစိုက်ထည့်ပြီး အပြင်သို့ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း လိပ်ပါလာသည့် မြတ်လေးစပ်ပတ်နံရံတွေကိုပါ လိုးနေရင်းမြင်တွေ့နေရသည်။ အလိုးခံနေရသော မြတ်လေးအဖို့လည်း မထောင်းသာလှ။ တစ်စထက်တစ်စပြင်းထန်လာသည့် ခွန်လိုးချက်တွေအပေါ် သူမ လိပ်ပြာလွင့်မတတ်။ အစကတော့ ဟန်ပါပါနဲ့လေးဖက်ကုန်းပေးနေတာပင်။ နောက်က မောဟိုက်လာ၏။

ဒီအချိန်ရောက်မှတော့ မြတ်လေးလည်း မဟန်ဆောင်နိုင်တော့ပါ။ ဖင်ဘူးလေးထောင်ပြီးတော့သာ ခွန်အလိုးကိုခံနေရပါသည်။ အပေါ်ပိုင်းတစ်ကိုယ်လုံးက မွေ့ယာနဲ့ ကပ်နေအောင်ပြားဝပ်နေတော့သည်။

“ မြတ်လေး…..ခါးကိုကော့ထား..မကုန်းထားနဲ့…အင်း…ဒီလို…ဒီလို…အဲလိုကော့ထား…ရှီး…အ…ဟာ…ဟား”

ခွန်ကလည်း သူလိုချင်သောအနေအထားကို ဗြောင်ဖွင့်ဟပြောဆို၏။

“ ဖတ်…..ဗျစ်….ဖလတ်……..ဖတ်…ဖတ်…..ဖတ်…ဖတ်”

ခွန်လီးကြီး၏ ဒစ်ထိပ်ကြီးက လိုးထည့်လိုက်တိုင်း သားအိမ်ခေါင်းထိ တိုက်မိပြီး မြတ်လေးမှာ ကျဉ်သလိုဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်မှာ ခဏခဏ။

တုတ်လည်းတုတ်၊ ရှည်လည်းရှည်သော ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်လီးကြီးနဲ့အလိုးခံရတော့ မြတ်လေး၏ နှစ်ကာလများစွာဖုံးကွယ်ထားခံရသည့် အချစ်စိတ်တွေသည်လည်း အခုကျမှ ပြည့်ဝရသည့်အဖြစ်။ ခွန်လီးကြီးက စံချိန်မှီရုံတင်မဟုတ်။ ချစ်မှုရေးရာနည်းနိဿယတွေကိုလည်း ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်လှတော့ အခုမြတ်လေးဘဝဟာ လိုတရအရာအားလုံး လက်ဝယ်ပိုင်ဆိုင်နေသလိုနှယ်။

ခွန်နှင့် အလိုးခံဖို့ခွင့်ပြုသော ကိုယ့်ယောကျ်ားကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမလား။ အချစ်ဆရာကြီးခွန်ကြောင့်လား။ မဟုတ်မှလွဲရော မိမိ၏ ကံကြောင့်လား။ အခုတော့ ကျဉ်စက်နဲ့တို့၍ ကျဉ်နေသောအဖြစ်မှသည် တွန့်တွန့်လူးကာ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံပြီးဆုံးသွားလေပြီ။

“ အ…..အား….ဟား…..ဟား…..ဟား…..အင့်…အား…အား”

မြတ်လေး နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားသည်ကို ခွန်သိလိုက်သည်။ သို့သော် သူမှမပြီးသေးပဲ။ အိပ်ယာစတွေဆွဲချေ၊ အော်ဟစ်နေသောမြတ်လေးကို အလိုးမပျက်။ ဆက်ကာဆက်ကာ၊ ထပ်ကာ ထပ်ကာလိုးနေ၏။ ဒူးထောက်နေရာမှတစ်ဆင့်တက်ကာ တက်ခွလိုက်သေးသည်။

မြတ်လေးလည်း ဒီလောက်အလိုးတော်သည့်ယောကျ်ားကို ဘဝမှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ် ဆုံဖူးလေခြင်းဖြစ်၏။ တစ်ညတည်း နှစ်ကြိမ်တောင်ပြီးသွားလေခြင်း။ အရမ်းကောင်းသည့် ထိုအရသာက ဘယ်လိုရှိလည်းဟု နားလည်အောင် ပြောမပြတတ်။ ခွန်နှင့် အလိုးခံဖူးမှသာ သိလိမ့်မည်။ အခုတော့ကိုယ်တော်ချောက မိမိကိုယ်ကို တက်ခွပြီးအပီအပြင်လိုးလိုက်သေးသည်။

ခွန်၏ နဖူးကချွေးတွေ တတောက်တောက်နှင့် မိမိတင်ပါးနှင့်ကျောပြင်ပေါ် ကျနေသည်ကို ခံစားမှုတွေအရသိရှိနေသည်။ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်အားပြင်းပြသည့် ယောကျာ်းပါလိမ့်။

“ ဖတ်….ဖတ်….ဖတ်……ဖတ်..ဖလတ်…ဖလတ်..ဖတ်…ဖတ်..ဗြတ်..ဗြတ်….ဖလတ်..ဖတ်…ဗျစ်…ဗျစ်…ဖတ်….ဖတ်”

ခွန်လည်း အဝင်အထွက်မြန်သထက် ပိုမြန်လာ၏။ မြတ်လေးက မောဟိုက်လျက်ရှိနေပြီး တအင့်အင့်အော်ရုံမျှသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ ကြိုက်သလိုသာ လိုးပါစေတော့ဟု။

စပ်ပတ်အပေါ်ဝကနေလည်း အရည်တွေ ထွက်ကျနေသည့်မှာလည်း တတောက်တောက်နှင့်။ ခွန်ရဲ့ ခါးအဝင်အထွက် ပိုမြန်လာ၏။ ဆီးစပ်နှင့် စပ်ပတ်ထိခတ်ပြီး ခွန် ဝှေးစေ့နှစ်လုံး ရိုက်ခိုက်မှုပိုပိုသွက်လာ၏။ ခွန်၏ အသက်ရှူသံ၊ မာန်သွင်းသံတွေ ပိုပိုပြင်းလာ၏။

“ အား……အား……အား……ဟား….ဟား…ရှီး…….ဟား…ဟား…..အား….အား”

လီးကြီးတစ်ခုလုံး ဆိမ့်ကျဉ်တက်သွားပြီး ခွန်တစ်ကိုယ်လုံး စင္ကန့်အနည်ရငယ်မျှတောင့်တင်းသွား၏။ ရင်ခေါင်းသံကြီးဖြင့် ခွန်အော်ဟစ်လိုက်ကာ အားရပါးရသုတ်လွှတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ဒုတိယအကြိမ်ဆိုတော့ ခဏကလိုတော့ သုတ်အများကြီးမထွက်လာတော့။

သို့သော် ကျန်ရှိနေသည့် သုတ်ရည်တွေကို မြတ်လေးစပ်ပတ်တစ်ခုလုံးနွေးထွေးစွာ ပက်ဖြန်းလိုက်၏။သုတ်အကုန်လွှတ်ပြီးသွားသည့်နှင့် ခွန်ကိုယ်လုံးကြီး မြတ်လေးကျောပြင်ပေါ် ပုံကျလာသည်။ ချွေးအလူးလူးနှင့်။ ပြီးနောက် မြတ်လေးကိုယ်လုံးကို ထွေးဖက်လိုက်၏။

“ ကောင်းလိုက်တာ..မြတ်လေးရာ….ကောင်းလိုက်တာကွာ……ဟား……ဟား”

မြတ်လေးလည်း တစ်ကိုယ်လုံးမောဟိုက်နွမ်းနယ်လျက်ရှိပြီး ခွန်စကားတွေကို နှုတ်ခမ်းကနေ ထုတ်မပြောနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းလေးကိုသာ အသာညိတ်ပြလိုက်၏။ အသက်ကို မနည်းလုရှူနေရသော ခွန်၏ ဝင်သက်ထွက်သက်တွေက မြတ်လေးဆံနွယ်စတွေကို ထိခတ်လျက်။

မေမြို့၏ အေးစိမ်ချမ်းမြေ့လှသည့် ရာသီဥတုလည်း မကယ်နိုင်။ ချစ်တင်းနှောပွဲကြီး ကျင်းပနေသော လူသားနှစ်ဦးကတော့ ညကြီးမင်းကြီး ချွေးအလူးလူးနှင့်။ ခွန်က မြတ်လေးကိုယ်ပေါ်ကနေပင် ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။

လီးကြီးကလည်း အခုမှ နှစ်ချီလောက်လိုးလိုက်ရကာမှ အစာဝသွားဟန်ရှိပြီး စပ်ပတ်ဆီမှ ပြွတ်ခနဲ့ ထွက်လာတော့သည်။ မြတ်လေးစပ်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း အရည်မျိုးစုံဖြင့် ပေပွစိုရွှဲလျက်။ ထဆေးဖို့လည်း အားလည်းမရှိတော့။ အခုလက်ရှိ နောက်ကနေ ပွေ့ပိုက်ထားသည့် ခွန်၏ နွေးထွေးသောထွေးဖက်မှုအောက်မှာ ကိုယ်ငွေ့လှုံပြီး အမောဖြေကာ အိပ်ပျော်သွားရတော့သည်။

ခွန်လည်း မြတ်လေးကိုယ်လုံးကို ထွေးရင်းဖက်ရင်း ထိုနည်းတူစွာ အိပ်စက်ခြင်းကမ္ဘာကိုရောက်ရှိလျက်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို စတင်ဆုံစည်းစေခဲ့သော နန္ဒဆိုသော လူသားတစ်ဦးကို အတွေးမှာမရှိလောက်တော့ပါ။

ရမ္မက်ဇောများနှင့်။

အချစ်ဆိပ်များနှင့်။

ကာမသုခများနှင့်။

ဘယ်လောက်ထိ ကူးခတ်နိုင်မလဲကိုတော့ မပြောတတ်တော့ပါ။

...................................................................................................

အခန်း (၂၅)

မြတ်လေး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျသွားရမှ စိတ်ကြည်ကြည်လင်လင်နှင့်နိုးထလာပါပြီ။

လုံခြုံနွေးထွေးစွာနှင့်။

မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်တော့ မိမိအခန်းမဟုတ်သည့်နေရာတစ်ခုကို ရောက်နေမှန်းသိလိုက်သည်။ ပြီးတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ကိုယ်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်နေသည်အဖြစ်။ မြတ်လေး အသိစိတ်ကိုပြန်ကပ်ကာ ဘယ်ရောက်နေတာလဲဟု ပြန်တွေးကြည့်မိသည်။ ခေါငါးကိုအပေါ်မော့ကြည့်လိုက်တော့ ခွန်ရဲ့ အိပ်မောကျဆဲမျက်နှာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

မြတ်လေးငေးခနဲ့ဖြစ်သွားရ၏။ ပြီးတော့ စိတ်ကိုပြန်ထိန်းလိုက်ကာ မနေ့ညက ဘာတွေဖြစ်ခဲ့သလဲဆိုသည့်အရာများက ခေါင်းထဲစီကာရီကာ ရုပ်ရှင်အနှေးပြကွက်ပြသလိုလို တစ်ခုချင်း၊ တစ်ခုချင်း ပြန်ပေါ်လာ၏။

အိုး……..ဘာတွေလဲ။ ငါတို့ညက ဘယ်လောက်တောင်သောင်းကျန်းခဲ့တာလဲ။ ကိုယ်ကိုလွှမ်းထားသောစောင်အောက်ကို ငုံ့ကြည့်ပြန်တော့လည်း ဘာအဝတ်မှမရှိ။ ခွန်လည်း မိမိနည်းတူ။ ဘာအဝတ်မှမရှိကြဘဲ ဖက်အိပ်နေကြပါလား။

မိမိယောကျ်ားနန္ဒကလွဲပြီး တစိမ်းအမျိုးသားတစ်ယောက်နှင့် ညအိပ်ညနေအတူတူအိပ်မိခြင်းသည် မြတ်လေးဘဝအတွက် ပထမဆုံးသောအရာ။ ညက ခွန်နှင့် မပြီးနိုင်၊ မစီးနိုင် လိုးပွဲကြီးဆင်နွှဲကြပုံတွေကိုလည်း ပြန်မှတ်မိလာ၏။

ဘာကြောင့်လဲ။ မနေ့က ဝိုင်သောက်မိလိုက်သည့်အရှိန်တွေကြောင့်ဟု ထင်ရသည်။

နာရီကြည့်ပြန်တော့ မနက်(၅)နာရီ။ နန္ဒ မိမိကိုစောင့်နေလောက်ပြီ။ ကာမပိုင်လင်ယောကျ်ားကိုမေ့ပြီး တခြားယောကျ်ားနှင့် ပျော်ပျော်ကြီး ချစ်တင်းနှောနေသည့်အဖြစ်။ ဘေးက အိပ်ပျော်နေသောခွန်နိုးသွားပါက မြတ်လေးဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမလဲ မသိ။ ထို့ကြောင့် မနိုးအောင် တိုးတိုးတိတ်တိတ်လေးထကာ တစစီပြန့်ကျဲနေသော အဝတ်အစားတွေကောက်ဝတ်လိုက်လေသည်။

မြတ်လေး ခွန်အခန်းထဲကထွက်လာသည်အထိ ခွန်က မနိုးသေး။ အေးလေ….ညက ငါ့ကို လုပ်ချထားတာ ပင်ပန်းနေရောပေါ့။ တွေးမိလိုက်သော ရွတ်နောက်နောက်အတွေးစကို မြတ်လေး ရယ်ချင်မိသွားသည်။ မိမိတို့အခန်းကိုပြန်ရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ တစ်စုံတစ်ခုပြောင်းလဲမှုကို တန်းသိလိုက်၏။

နန္ဒရော။

အစ်ကိုမရှိပါလား။

ဟင်….Luggage တွေရော…မတွေ့ပါလား။

မိမိအိတ်တွေသာ ကျန်ခဲ့သည်။ မှန်တင်ခုံပေါ်မှာတော့ Note လေးတစ်စောင် ချန်ထားခဲ့သည်။

“ မြတ်လေး…အစ်ကိုကိစ္စရှိလို့ ရန်ကုန်ပြန်သွားပြီ။ မြတ်လေး ဒီစာမြင်ရင် ဖုန်းခေါ်လိုက်”

လုပ်ပြီ။ အစ်ကိုကတော့ အမြဲတမ်းဒီလိုပါပဲ။ သူလုပ်ချင်ရင် ရှေ့မကြည့်၊ နောက်မကြည့်လုပ်လိုက်တာချည်းပဲ။ အခုလည်းကြည့်လေ။

လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အတူတူလာပါတယ်ဆိုမှ ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်းကို ချန်ခဲ့ပြီး ထားသွားသည့်အဖြစ်။

“ တီး…..တီး……တီး”

မြတ်လေး အစ်ကို့ကို ဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

“ ဟဲလို”

“ ဟဲလို အစ်ကို….အစ်ကိုရေးခဲ့တဲ့စာကို မြတ်လေးအခုမှတွေ့လို့ ဆက်လိုက်တာ”

“ ဪ…အင်း”

“ အစ်ကိုကလည်း ပြန်မယ်ဆိုရင် မြတ်လေးကိုပါပြောပေါ့….အခုက မြတ်လေးတစ်ယောက်တည်း”

နန္ဒကလည်း ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ ဘယ်ကနေ စကားစ ရှာလို့ရှာရမှန်းမသိ။

“ မဟုတ်ဘူး…မြတ်လေးရဲ့….အစ်ကိုပြောပြမယ်…ဆိုင်မှာလေ မနေ့ညက ပစ္စည်းခိုးခံထိလို့”

“ ဟင်…ဟုတ်လား”

“ အမှုကနည်းနည်းကြီးသွားတော့ မောင်ကောင်းက အစ်ကိုလာမှရမယ်ပြောလို့ ဆင်းလာလိုက်တော့တာ”

“ ဒါဆိုလည်း မြတ်လေးပါလိုက်မှာပေါ့”

နန္ဒစိတ်ထဲမှာတော့ “မြတ်လေးက မနေ့ညက အစ်ကိုဆေးခပ်လိုက်လို့ တအားစိတ်ကြွနေတာလေ။ ခေါ်လာလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ” ဟုပြောထုတ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ မပြောလိုက်တော့။ စကားလမ်းကြောင်းသာ လွှဲလိုက်တော့သည်။

“ မြတ်လေး…အခု အစ်ကို မြို့ထဲဝင်နေပြီ…နောက်မှကိစ္စပြီးရင် ပြန်ဆက်လိုက်မယ်နော်”

“ ဒါဆို မြတ်လေးက ဒီမှာတစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ”

“ မြတ်လေးက နေလက်စနဲ့ နေလိုက်တော့ကွာ။ မနက်ဖြန်မှ ပြန်လာခဲ့တော့။ အစ်ကို ခွန်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး စီစဉ်ခိုင်းလိုက်မယ်…တီး…တီး”

“ ဟဲလို…ဟဲလို…အစ်ကို…..အစ်ကို”

နန္ဒက သူလုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးသွားပြီ။ မြတ်လေးကသာ ဒီမှာဘယ်လိုကျန်နေခဲ့မလဲ မသိ။ တော်ပြီ။

မနက်အစောကြီးရှိသေးသည်။၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ခွန်လက်ချက်ကြောင့် အညောင်းမိနေသေးသည်။ တရေးတမောလေး ထပ်အိပ်လိုက်တော့မည်။ စိတ်တိုတိုနှင့် အိပ်လိုက်ပြန်တော့လည်း နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်အိပ်ပျော်သွားတာပင်။

“ ဒေါက်…..ဒေါက်”

အခန်းဝကနေထွက်လာသည့် တံခါးခေါက်သံကြောင့် မြတ်လေးနိုးသွားပြီ။ ဘယ်လောက်ကြီးများ အိပ်မောကျသွားမှန်းမသိ။ အခန်းထဲမှာတောင် နေဖင်ထိုးနေပြီ။

“ ချလပ်”

“ Morning မြတ်လေးရေ။ ကဲ ရေမိုးချိုး၊ မျက်နှာသစ်ပြီးရင် ကိုယ်တို့ ရုက္ခဗေဒဥယျာဉ်သွားရအောင်”

“ ဟင်…ကိုခွန်”

တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ကြည်လင်သန့်ပြန့်နေသောခွန်က စတင်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ မနေ့က သောင်းကျန်းသည်မှာ သူ မဟုတ်သည့်အလား။ Body fit တီရှပ်အမည်းရောင်နှင့် ဂျင်းဘောင်ဘီအမည်းရောင် တွဲဖက်ဝတ်ထားတော့ ခွန် အသားအရေက လင်းထင်းနေ၏။

မြတ်လေးကအိပ်မှုံစုံမွှားနှင့်။

“ ကိုယ့်ကို နန္ဒကြီး ခဏက ဖုန်းဆက်ထားတယ်။ မြတ်လေးကို ဒီနေ့တစ်ရက် လိုချင်တာတွေ အကုန်လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ကောင်းကောင်းဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါတဲ့။ ပြီးရင် မနက်ဖြန် မနက် Expressကားနဲ့ ရန်ကုန်ကို ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပါတဲ့”

“ အစ်ကိုက ဒီလိုပြောလိုက်တာလား”

“ အင်း…ဒီနေ့ နောက်ဆုံးနေ့ဆိုတော့ကွာ မြတ်လေးကို ကိုယ် ပန်းခြံပို့ပေးမယ်။ ပြီးရင် ညစာ အတူတူစားမယ်။ ပြီးရင်….”

“ ပြီးရင်….ဘာလဲ”

မြတ်လေး သိသိလျက်နှင့် တမင်မေး၏။ ခွန်ကလည်း ပြုံးစိစိမျက်နှာပေးနှင့်

“ ညရောက်ရင် သိရမှာပေါ့လေ။ ကဲ ကိုယ်အပြင်မှာစောင့်နေမယ်နော်။ ပြင်ဆင်ပြီးရင် ထွက်လာခဲ့”

ခွန်နဲ့ မြတ်လေးအဖြစ်က သူငယ်ချင်းလည်းမဟုတ်၊ လင်မယားလည်းမဟုတ်။ သူငယ်ချင်းတွေလို အရမ်းရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေသလားဆိုလည်း မဟုတ်သေး။ သွေးသားစပ်ယှက်ပြီးလို့ စုံတွဲအဖြစ်လားဆိုတော့ မဟုတ်ပြန်။

ဟိုမရောက်၊ ဒီမရောက် အခြေအနေမျိုး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မနက်ဖြန်ဆို မြတ်လေးရန်ကုန်သို့ပြန်ပြီး ပုံမှန်ဘဝသို့ပြန်ရောက်ရတော့မည်။ ခွန်နဲ့ ဆုံတွေ့မိသည့် ဒီဆယ်ရက်ကျော်ကာလ။ အထူးသဖြင့် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ပိုရှိသွားသည့် ဤ(၃)ရက်တာကာလကိုတော့ မြတ်လေးအမှတ်ရနေမည်မှာ အမြဲပင်။

တွယ်ရစ်ချည်နှောင်မိသလိုလိုဖြစ်နေသည့် သံယောဇဉ်အမျှဉ်တန်းလေးက ကောင်းစွာ မရစ်နှောင်မိသေးခင်ပင် ဖြတ်ချခံလိုက်ရတော့မည်။ သို့သော် ဒီထက်ရှေ့ဆက်တိုးရန်လည်း မဖြစ်သေး။

“ ကျွီ”

ရေပန်းခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ ရေမှုန်မွှားလေးတွေက မြတ်လေးကိုယ်ပေါ် အေးစက်စွာ စင်ကျလာ၏။ ညက ချွေးအလိမ်းလိမ်း၊ အရည်တစိုစိုဖြစ်နေသည့် ကိုယ်ခန္ဓာကို စင်ကြည်စွာဆေးကြောလ်ုက်၏။ မျက်နှာသစ်နေရင်းမှ မိမိနှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စမ်းမိ၏။

ဒီနှုတ်ခမ်းတွေက ခွန်နှင့် အနမ်းချင်းဖလှယ်ဖူးသလို၊ ခွန်၏ မြွေဆိုးကြီးကို မကြောက်မရွံ့ပလွေပေးကာ ကစားဖူးခဲ့တာပါလား။

ရင်သားတွေတောင် ဆုပ်နယ်ခံထားရတော့ အနည်းငယ်နာသယောင်ယောင်။ စပ်ပတ်နှင့် ပေါင်ကြားက စေးပ်ခြောက်ကပ်သွားသည့် အရည်တွေကိုလည်း ဆေးချလိုက်၏။ စပ်ပတ်ကလည်း ခဏခဏအားကြီးနှင့် ဆောင့်ခံထိ၊ လိုးခံထိထားတော့ စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေလည်း ဖူးဖူးလေးယောင်နေသည်။ ရေချိုးရင်းနဲ့လည်း ခွန်၏ အချစ်ကြမ်းမှုကြီးကို သတိရလာပြန်၏။

တော်ပြီ…တော်ပြီ။

ခပ်သွက်သွက်ဆပ်ပြာတိုက်လိုက်ပြီး ရေချိုးခြင်းအမှုကို အဆုံးသတ်လိုက်၏။

ယောကျ်ားဖြစ်သူလည်း အခုမရှိတော့ အားနာနေစရာမလို။ ခပ် hot hot လေးဝတ်ဖို့ မြတ်လေးဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ကြက်သွေးရောင် လက်တစ်လုံးကြိုး အပေါ်အောက် တစ်ဆက်တည်း ဂါဝန်ရှည်လေးကိုရွေးလိုက်၏။

ဂါဝန်က ခြေမျက်စိဖုံးလောက်သည်အထိ ရှည်သော်ငြား ပေါင်လောက်ထိ ပြန်ခွဲချထားသည်။ ဝင်းလဲ့နေသော အသားအရေအပေါ် ရိုးရှင်းလှသောဝတ်စုံက ရမ္မက်ဆန်စွာ။ အပေါ်က ဝယ်ကျည်းက ပါလာသည့် ကြက်သွေးရောင် လက်ရှည်အပါးလေးကို ထပ်ဝတ်လိုက်၏။ အခုခေတ်စားနေသော design လေး။

မိတ်ကပ်ကိုလည်း လိမ်းထားသော်လည်း လိမ်းထားမှန်းမသိသည့် make up look ဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ဝတ်စုံက အရမ်းထင်းနေတော့ make up က ရဲရဲကြီးမပြင်တော့ပေ။

အသားရောင် eyeshadow လေးတင်။ မျက်တောင်လေးကော့။ ပါးနီကိုလည်း အသားရောင်လေး ထပ်ခြယ်။ ပါးရိုးနဲ့ နှာတံကို အညိုရောင် ခပ်ဖျော့ဖျော့လေးနှင့် shade ပေါ်အောင် ဖော်ပစ်လိုက်သည်။ ထူးထူးဆန်းဆန်း စိတ်လိုလက်ရအလှထိုင်ပြင်နေလေခြင်း။ နှုတ်ခမ်းလေးကိုတော့ ဝတ်စုံရောင်နှင့်လိုက်တဲ့ အနီရောင်လေး ဆိုးချလိုက်သည်။

ပြီးနောက် မျက်နှာ glow look ရအောင် ပါလာသည့် mist လေးဖျန်းလိုက်သည်။ အဆုံးသတ်အနေနှင့် YSL ရေမွှေးဖျန်းလိုက်တော့ မိမိ၏ အလှပြင်ခြင်းပြီးဆုံးသွားလေပြီ။ အောက်ထပ်မှာ ခွန်က ဖုန်းပွတ်ရင်း သူမ ကိုစောင့်နေရှာ၏။

“ ကိုခွန်…မြတ်လေးတို့ သွားလို့ရပြီ”

အသံကြားတော့ ခွန်မော့ကြည့်လိုက်၏။ လှလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ ခွဲခွါရတော့မည့် အချိန်ဖြစ်လို့ ပိုလှနေသလို။

“ ဟိတ်….ဘာတွေအဲလောက်ကြီး စိုက်ကြည့်နေတာလဲ”

“ အရမ်းလှလို့”

မိန်းမသားဆိုသည်မှာ ကိုယ့်အလှကို ကိုယ်သိပြီးသားဖြစ်သော်လည်း ယောကျ်ားသားတစ်ယောက်က ထပ်ချီးကျူးလိုက်ပါက ပျော်တတ်သည့်အမျိုးမလား။

“ ခစ်….ခစ်….ကဲ..ဒါဆို ဒီနေ့ မြတ်လေးပဲ အကုန်ကျခံပါမယ်”

“ မုန့်စားချင်လို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး မြတ်လေးရယ်…တကယ်လှလို့ လှတယ်ပြောတာ”

“ ဟိ…ဟိ….အဲလောက်ကြီး မကြည့်နဲ့တော့ကွာ…ရှက်လာပြီ…သွားမယ်”

မြတ်လေး ရှက်တက်တက်နှင့် ဆင်ဝင်အောက်က ကားဆီလှမ်းသွားလိုက်၏။ နောက်ကနေကြည့်ပြန်တော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည့် တင်ပါးလုံးလုံးဝန်းဝန်းလေးတွေကို ခွန် မြင်လိုက်မိပြန်သည်။

ညကျရင်တော့ ဒီကောင်မလေး ငါနဲ့တွေ့ကျသေးတာပေါ့ဟု စိတ်ထဲကြုံးဝါးနှင့်လိုက်၏။ သူငယ်ချင်းမိန်းမကို ပြစ်မှားနေသည်ဆိုတော့ အတွေးလည်း မဝင်လာတော့။ ဒီတစ်ရက်ကတော့ မြတ်လေးက ခွန့်အပိုင်။ ခွန် မိန်းမ။

သူမ ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကိုယ်တိုင်က အငှါးအပ်ခဲ့သည်လေ။ မိမိလက်ထဲရောက်စဉ်ခဏမှာ သွန်လိုသွန်၊ မှောက်လိုမှောက်၊ လုပ်ချင်ရာ လုပ်နိုင်သည်မဟုတ်လား။ တကယ့်ကို ငြိမ်သက်နေပြီဖြစ်သော ရင်ခွင်ကို လှုပ်ရှားအောင် ပြုလုပ်စေနိုင်သူ….မြတ်လေးရုံ ပင်။

............................................................................................................

အခန်း (၂၆)

ဒီရုက္ခဗေဒကို မြတ်လေး ဒီမတိုင်ခင် ခဏခဏရောက်ဖူးပြီးသားဖြစ်သော်လည်း ဒီအခေါက်သွားရသည်ကိုပိုပျော်နေမိသည်။

မေမြို့၏ အေးစိမ့်ပြီးနေချင်စဖွယ်ကောင်းသောရာသီဥတု။  ရှူလိုက်တိုင်း လတ်ဆတ်သောလေထု။ မြင်လေရာ၊ ကြည်လေရာမှာ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး ပန်းပေါင်းစုံပွင့်လန်းနေလေသည်။ ခပ်ချောချောအမျိုးသားနှင့် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်အမျိုးသမီး စုံတွဲကို ဘေးလူတွေက လိုက်ဖက်လှသည်ဟု ငေးကြည့်ကြ၏။

မြတ်လေးကိုယ့်အလှကို ယုံကြည်မှုကြည့်သည်။ စိုက်ကြည့်ခံရလေ ပိုပျော်ရွှင်လေပင်။ ဘေးက ပါလာသောခွန်က ပြုံးပြုံးကြီးနှင့် မြတ်လေးလုပ်သမျှကိုသာ ကြည့်နေရှာ၏။ ကလေးဆိုးလေးတစ်ယောက်ကို လုပ်ချင်တာလုပ်ပါစေဟုသော မျက်နှာပေးမျိုးနှင့်။

“ ကိုခွန်..မြတ်လေးကို ဓာတ်ပုံရိုက်ပေး”

“ အင်း”

“ ချလပ်…ချလပ်”

“ လှလား…အဆင်ပြေရဲ့လား”

“ မြတ်လေးက ဘယ်လိုနေနေလှပြီးသားလေ”

“ ခစ်…ခစ်…ဒါဆို နောက်တစ်ပုံထပ်ရိုက်ပေး…မုန့်ဝယ်ကျွေးမယ်”

ခွန်စိတ်ထဲမှာတော့ မုန့်မစားချင်ဘူး။ ဟိုဟာစားချင်တာလို့ ပြောချင်မိသည်မှာ ပါးစပ်တယားယား။ အခုတော့ မြတ်လေးစိတ်တိုင်းကျ ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးနေတော့သည်။

ပုံတွေထဲမှာတော့ မြတ်လေး၏စူးရဲတောက်နေသောအလှတရားနှင့် မေမြို့ပန်းခင်းတွေက လိုက်ဖက်ညီလွန်းလှသည်။ မြတ်လေးကတော့ မမောနိုင်၊ မပန်းနိုင်။ ဟိုနေရာရောက်ရင်လည်း ရိုက်ချင်၊ ဒီနေရာတွေရင်လည်းရိုက်ချင်။

ခွန်က စိတ်ရှည်လက်ရှည်နှင့်ရိုက်ပေးရှာသည်။

“ ရော့ ဒီပန်းလေး ပန်ပြီးရိုက်လိုက်”

“ ဟယ်…ကိုခွန်ကလည်း ပန်းမခူးရဘူးလို့ရေးထားတယ်လေ”

“ ဘယ်သူမှမမြင်ပါဘူးကွာ။ ပန်းလေးနဲ့ဆို မြတ်လေးက ပိုလှသွားမှာ။ ကိုယ် ပန်ပေးမယ်”

ပန်းခင်းထဲက အဝါရောင်ပန်းတစ်ပွင့်ကို လူမမြင်ခင်ဆတ်ခနဲ့ခူးကာ မြတ်လေးနားရွက်ကြား ပန်ပေးလိုက်၏။ ဘာပန်းအမျိုးအစားမှန်း ခွန်က သေသေချာချာရယ် မသိ။ မြတ်လေးက ခွန် ခိုးခူးလိုက်သော ပန်းကို သေချာကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။

“ ဒီပန်းတွေက Daffodil လို့ခေါ်တယ် ကိုခွန်ရဲ့။ မြန်မာလိုဆို နှင်းပန်းပေါ့။ ရေနတ်သမီးပန်းလို့လည်း ခေါ်တယ်။ ပန်းတွေတိုင်းမှာ အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုခုရှိတော့ ဒီပန်းတွေလေးရဲ့ meaning က rebirth or new beginnings တဲ့”

“ ဟုတ်လား။ ကိုယ်တောင် မေမြို့မှာနေပေမဲ့ ပန်းတွေအကြောင်းသိပ်မသိဘူး”

“ မြတ်လေးက ငယ်ငယ်တုန်းက ပန်းတွေအကြောင်းရေးထားတဲ့ဓာတ်ပုံစာအုပ်တွေ အရမ်းကြိုက်တော့ ဝယ်စုထားတာလေ။ အခုတောင် အိမ်မှာ အဲဒီစာအုပ်တွေရှိသေးတယ်”

“ ဒါဆို အခု ဒီပန်းလေးရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က ကိုယ်နဲ့ မြတ်လေးလိုပဲနော်”

“ ခစ်…ခစ်…ကိုယ့်ဖက်ကိုယ်ယက်တဲ့ လိပ်ကြီးပဲ”

“ ဟုတ်တယ်လေ…ကိုယ်နဲ့ မြတ်လေး ရဲ့ စတင်တွေ့ဆုံခြင်းလိုပဲပေါ့”

“ ဟုတ်ပါပြီရှင်…ကဲ…..ဒါဆိုမြတ်လေးကို အဲပန်းနဲ့ ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးအုံး”

တကယ်တော့ ခွန်အတွက် မြတ်လေးဟာ ဒီအချစ်နဲ့ ထိတွေ့မှုကင်းကွာနေတဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာထဲ အခုမှ စတင်တွေ့ဆုံခြင်း။ ငုံ့လျှိုးပုံးကွယ်နေတဲ့ ယောကျ်ားအားမာန်တွေကို ပြန်လည်မွေးဖွားစေခဲ့သူပဲလေ။

“ အမယ်လေး…မောလိုက်တာ….ကိုခွန်ရယ်”

“ ရော့…ကိုယ်ရေဝယ်ထားတယ်…သောက်လိုက်”

“ အင်း…..ဂလု….ဂလု….အေးသွားတာပဲ ကိုခွန်ရယ်…ကောင်းနေရော”

“ ဗိုက်မဆာဘူးလား…မြတ်လေး”

“ ဟယ်…ဟုတ်ပ….ကိုခွန်ပြောမှ ဗိုက်ဆာလာသလိုပဲ”

“ ဒါဆို ကိုယ်တို့ နေ့လည်စာသွားစားရအောင်လေ”

“ သွားမယ်…သွားမယ်…..မြတ်လေးလည်း ဗိုက်အရမ်းဆာနေပြီ”

မြတ်လေးက အခုမှ ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့နှင့် ခွန်အပေါ် အမူပိုနေမိ၏။

“ လာလေ…ကိုယ့်လက်ကို တွဲထား”

ခွန်က လက်တွဲရန် ကမ်းပေးလိုက်၏။ မြတ်လေးလည်း မငြင်းသာတော့။ ခွန်ရဲ့လက်မောင်းကို တွဲထားလိုက်၏။ မသိရင် ချစ်စကြင်စလင်မယားစုံတွဲလိုနှယ်။ ခွန် ရှမ်းအစားအစာကောင်းကောင်းရသည့်ဆိုင်သို့ မောင်းသွားလိုက်သည်။

ဆိုင်နာမည်က “နန်းချယ်ရီမြေ” ။ ဆိုင်အနေအထားက သပ်သပ်ရပ်ရပ်၊ အလင်းရောင် ကောင်းကောင်းရပြီး လင်းလင်းချင်းချင်းရှိလှသည်။

“ ဘာစားမလဲ..မြတ်လေး”

“ ကိုခွန်ပဲမှာပေး…မြတ်လေးက အကုန်စားတယ်…ဘာမှမရှောင်ဘူး”

“ ဒါဆိုကိုယ်မှာပေးလိုက်မယ်နော်”

တကယ်ပါ။ ခွန်ကလေ မနက်ခင်းလူရှေ့သူရှေ့ဆို တည်တည်ကြည်ကြည်နှင့်။ ညရောက်တဲ့အခါကျမှ လူကိုရူးခါနေအောင် လိုးနိုင်စွမ်းရှိသူကြီး။

“ ကဲ..မြတ်လေးဘာကြိုက်တတ်မှန်းမသိလို့ ကိုယ်ကောင်းမယ်ထင်တာတွေ မှာလိုက်ပြီ…ဒါက ဟင်းထုပ်၊ ဝက်သားချဉ်၊ ငါးဆားအုံကင်၊ ကြက်ချဉ်စပ်၊ ဝက်နံရိုး ကြိုင်မဆိုင်ဟင်းရည်၊ တို့ဟူးကြော်၊ ဂျူးမြစ်ပဲပုပ်ထောင်း”

“ စားပြီ ကိုခွန်ရေ…မြတ်လေးတော့ ဒီအတိုင်းဆို ဝလာတော့မှာပဲ”

“ ဒီလောက်လေး တစ်ခါတစ်လေလေးစားတာနဲ့ မဝပါဘူး..မြတ်လေးရဲ့”

“ ခစ်…ခစ်..ဟုတ်ပါပြီရှင်”

မြတ်လေး မစားခင် အသားဟင်းကို ခွန်ပန်းကန်ဆီဦးချလိုက်သည်။ ခွန်က ဘာမှမပြောတော့။ မြတ်လေးမျက်နှာလေးကိုသာ ပြုံးရွှင်ပျစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ခွန်ရော၊ မြတ်လေးရော ခေါင်းမဖော်စတမ်းစားလိုက်၏။

အားရပါးရစားပြီးသွားတော့ နို့စတော်ဘယ်ရီလက်ဖျော်နှစ်ခွက်နှင့် အချိုတည်းလိုက်၏။

“ အမယ်လေး…ဝသွားတာပဲ ကိုခွန်ရယ်”

“ စားကောင်းရဲ့လား”

“ ကောင်းတာပေါ့”

“ နောက်ထပ်ဘာစားချင်သေးလဲ”

“ တော်ပါပြီ ကိုခွန်ရယ်”

“ ဒီလူကိုရော မစားချင်ဘူးလား”

“ ကိုခွန်နော်…လူတွေအများကြီးရှေ့ ဘာတွေပြောနေတာလဲ”

“ မေးတာပဲဖြေပေးကွာ”

“ ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း….မသိဘူးကွာ”

“ ကိုယ်က စတာပါကွာ…ရှက်သွားတဲ့မျက်နှာလေးက ချစ်စရာလေး”

ခွန်နှင့် မြတ်လေးက နန္ဒတားပေးထားတဲ့စည်းကို ဖောက်ဖျက်နေမှန်း ဖောက်ဖျက်နေမိကြသည်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့။ နောက်ဆံတင်းစရာတွေမေ့။ လောကကြီးမှာ သူတို့နှစ်ဦးတည်းရှိတော့သလို။ ပြီးနောက် အိမ်ကိုပဲတန်းမောင်းလာခဲ့ကြသည်။

“ ဗိုက်လေးပြီး အိပ်ချင်နေပြီလား။ အိပ်ချင်ရင် အိပ်လိုက်တော့။ ညကျရင် အားရှိဖို့လိုသေးတယ်”

“ အားကဘာဖြစ်လို့ရှိဖို့လိုတာလဲ ကိုခွန်ရဲ့”

“ ချစ်မလို့လေ”

“ အိုး…မသိဘူးကွာ”

“ ဒီနေ့က ကိုယ်တို့နောက်ဆုံးနေ့ဆိုတော့ မြတ်လေးကိုကိုယ်ပြစရာလည်း ရှိသေးတယ်”

“ ဘာကြီးလဲ”

“ ညရောက်ရင် ပြမယ်…အခုတော့ နားလိုက်အုံး”

ခွန်နဲ့မြတ်လေးက အကြည်စိုက်နေကြပေမဲ့ ရန်ကုန်မှာ ပြဿနာရှင်းနေရသော နန္ဒက စိတ်မောလူမော။ ချန်ခဲ့သော မိန်းမကိုတောင် သတိမရနိုင်။

“ ဟဲလို အဘ။ ကျနော် ဂုဏ်ရည် ရတနာဆိုင် ကသူဌေးကျော်နန္ဒပါ”

“ ……….”

“ ဟုတ်ကဲ့..အဘ။ အဘဟိုလေ..ကိစ္စလေးတစ်ခု အကူအညီတောင်းစရာရှိလို့”

နန္ဒ ကိုယ့်နဲ့ဆိုင်ရာပိုင်ရာ အဘတစ်ယောက်ကို ဖြစ်ကြောင်းရယ်ကုန်စင် ပြောပြလိုက်သည်။

“ ဟုတ်ကဲ့။ ကျေးဇူးပါ အဘရယ်။ အဘမိန်းမအတွက် ကျနော် သိန်း(၁၀၀)တန် ဆွဲကြိုးလေးလက်ဆောင်ပေးလိုက်မယ်နော်”

“ ……………..”

“ မဟုတ်ရပါဘူး အဘရယ်။ ကျေးဇူးတင်လို့ပါ။ အဘရဲ့ ဟိုတစ်ယောက်ကိုလည်း လက်စွပ်လေးပို့ပေးလိုက်မယ်နော်”

“ …….”

“ ဟုတ်ကဲ့အဘ။ ကျေးဇူးပဲ အဘ”

ကဲ..ပြီးပြီ။ အာဏာထက် ပိုလက်စောင်းထက်တာ ငွေပဲကွ။ ငွေရှိရင် ဘာမလို လုပ်နိုင်သည်မှာ အမှန်။

ဟင်း…..။

အခုမှ သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။ အကုန်လုံးတော့ ချောချောမောမောနှင့်ပြီးသွားပြီ။ ကိစ္စပြီးသည်နှင့် အိမ်ကို တန်းပြန်လာလိုက်တော့သည်။ အိမ်ရောက်ကာမှ မိန်းမဖြစ်သူ မြတ်လေးကို သတိရလာ၏။

မြတ်လေးနဲ့ ခွန် ဘယ်လိုဘယ်ပုံစခန်းသွားနေပြီလဲ မသိ။ မနက်ကတော့ ခွန်ဆီ ဖြစ်ပုံအကျဉ်းချုပ်ပြောပြထားသည်။

ဒီနေ့တစ်ညတော့ မြတ်လေးနှင့်ခွန် လိင်ဆက်ဆံကြအုံးမည်။ တွေးလိုက်ရုံနှင့် လီးက တောင်ချင်သလိုလိုဖြစ်လာသည်။ ကိုယ်မရှိတုန်း ကိုယ့်မိန်းမနှင့် ကိုယ်သူငယ်ချင်း အိပ်ကြပါစေဟု ကြည်ကြည်ဖြူဖြူထားခဲ့မိသည်အဖြစ်။

ဘာမှတော့ ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်တွေ မဖြစ်လာလောက်ဘူး ထင်တာပါပဲ။ No string attached လို့ ကြိုပြောခဲ့ပြီးသားပင်။ မနက်ဖြန်ကျ မြတ်လေးလည်း ပြန်လာပြီဆိုတော့ အရာအားလုံး အဆုံးသတ်သွားလိမ့်မည်။

ကိုယ်ဝန်မှအပ ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့တွေ မရှိခဲ့ပါစေနှင့်။

.................................................................................

အခန်း (၂၇)

တတိယည (သို့မဟုတ်) နောက်ဆုံးည

မြတ်လေး နှင့် ခွန် ညစာအတူတူစားနေကြသည်။ ညစာကို နို့စိမ်းခေါက်ဆွဲအနေဖြင့် ခွန်အိမ်က ဟင်းချက်အဒေါ်ကြီး ချက်ပေးထား၏။ စားရသည်မှာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနှင့် အဆင်ပြေလှသည်။

“ စားပြီးမလား….မြတ်လေးကို ကိုယ်တစ်ခုပြစရာရှိလို့…လာ”

စားပြီးပန်းကန်တွေကို ဆေးမလို့ဟန်ပြင်တုန်း မြတ်လေးကို ခွန်က တစ်နေရာသို့ဆွဲခေါ်သွား၏။ မြတ်လေးဆီက ရေချိုးပြီးစ ဆပ်ပြာရည်အနံ့နှင့် ထုံသင်းမွှေးအီနေတဲ့ ကိုယ်နံ့ကိုပါ ခွန် သိရှိနေသည်။

“ ဘယ်နေရာကိုလဲ….ကိုခွန်ရဲ့”

“ ရောက်ရင်သိမှာပေါ့”

အိမ်ကြီး၏ တစ်နေရာမှာတွင် အောက်ထပ်သို့ သပ်သပ်ဆောက်ထားသည့် တစ်နေရာသို့ခေါ်သွားသည်။ တံခါးပေါက်ဝအရှေ့ “တာဝန်ရှိသူမှ အပ မဝင်ရ” ဟုစာကပ်ထားသည်။ ခွန်က တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့…

အိုး….

ဝိုင်မျိုးစုံသိုလှောင်ထားသည့် Wine Cellar အခန်းဖြစ်နေ၏။ နှာခေါင်းဝဆီ မူးယစ်ချင်စရာကောင်းသည့် ဝိုင်နံ့တွေနှင့် ဝိုင်တွေကို သိုထားသည့် ဝိုင်စည်ပိုင်းအနံ့တွေကို ရှူရှိုက်မိလိုက်သည်။

“ ဝါး….ဝိုင်တွေအများကြီးပဲရော”

“ မြတ်လေး အဲလိုနေရာတွေ အရင်က ရောက်ဖူးလား”

“ ဟင့်အင်း…ဒါ ပထမဆုံးပဲ။ ရုပ်ရှင်တွေထဲ မြင်ဖူးပေမဲ့ ဒါကအရှင်လတ်လတ်ကြီး ရောက်ဖူးတာပဲ”

အခန်းထဲတွင် လျှပ်စစ်မီး အဝါရောင်တွေထွန်းလင်းထားသည်။ အရမ်းကြီး လင်းချင်းမနေသော်လည်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကောင်းကောင်းမြင်နိုင်သည့် အနေအထားပင်။

ဝိုင်စည်ပေါင်းများစွာ။

ဝိုင်ပုလင်းပေါင်းများစွာ။

“ ဝိုင်တွေကလေ သူထားရမဲ့ အပူချိန်နဲ့သေချာဂရုစိုက်ထားရင် အချိန်ကြာလာရင် အရသာသိပ်ရှိတာ..မြတ်လေးရဲ့”

“ အင်း….မြတ်လေးလည်း ကြားဖူးတယ်…နှစ်ချို့ဝိုင်တွေဆို သိပ်ကောင်းတာပဲတဲ့”

“ ဒါဆို မြတ်လေးမြည်းကြည့်မလား..ကိုယ်ဖောက်ပေးမယ်လေ”

“ ကောင်းသားပဲ”

ခွန် (၂၀၁၅)က ထုတ်ထားသည့် ဝိုင်ပုလင်းတစ်လုံးကို ရွေးကာ corkscrew နှင့်လှည့်ဖွင့်လိုက်၏။ ဝါကျင့်ကျင့်မီးရောင်အောက် ဝိုင်ဖောက်ပေးနေသည့် ယောကျ်ားတစ်ယောက်က ဒီလောက်ချောမောတတ်မှန်း မသိခဲ့ရိုးအမှန်ပါ။

“ ဖောက်”

“ အမယ်လေး”

မြတ်လေး ဝိုင်ဖောက်သံကြောင့် ထိတ်လန့်သွားရသည်။ ဒီအခန်းထဲတွင် မြတ်လေးတို့နှစ်ယောက် အသက်ရှူသံမှအပ တခြားအသံ စိုးစဉ်းမျှမကြားရ။ မကြာခင်မှာ တစ်ခုခုဖြစ်တော့မည်ဆိုတာကို နှစ်ယောက်စလုံး အလိုလိုသိနေ၏။

“ ကိုခွန်…ဝိုင်ထည့်ရမဲ့ ခွက်လည်းမရှိဘူး”

“ မရှိရင် ဒီအတိုင်းမော့သောက်ရအောင်”

ခွန်က ဖောက်ပြီးသားဝိုင်ပုလင်းကို မော့သောက်လိုက်၏။ ထို့နောက် မြတ်လေးအနားနီးကပ်လာကာ နှုတ်ခမ်းတွေဆီ ထိကပ်လာသည်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ မြတ်လေးနမ်းခံရတော့မည်အထင်နှင့် မျက်လုံးမှိတ်ချလိုက်သည်။

ထင်သလိုမဟုတ်ပါ။

မြတ်လေး၏ အနည်းငယ်ဟသွားသည့် နှုတ်ခမ်းထဲ ခွန်က သူပါးစပ်ထဲမှာ ငုံထားသည့် ဝိုင်တွေကို ခွံပေးခြင်းဖြစ်သည်။ မြတ်လေး အသည်းနှလုံး တလှပ်လှပ်တုန်ကာ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေကျကုန်ရပါပြီ။

ခွန်ဆီက နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့၊ တိုက်ကျွေးလာသည့် ဝိုင်အနည်းငယ်ကို မြတ်လေး မက်မက်မောမောခံယူသောက်သုံးမိပါ၏။ ပြင်းရှရှအရသာက လည်ချောင်းဆီ စူးခနဲ့ ဆင်းသွားပြီး ပြင်းပြပူလောင်စွာ။

“ ကောင်းလား”

ခွန်က မေး၏။

“ အင်း”

“ ဝိုင်အရသာကောင်းတယ်မလား”

“ အင်း”

အသက်ရှူသံနှစ်ခုက မျက်နှာအသီးသီးကိုရိုက်ခတ်ပြီး မောဟိုက်စွာ။

“ ထပ်မြည်းမလား”

“ အင်း”

ခွန် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မော့သောက်လိုက်ပြီး မြတ်လေးပါးစပ်ဆီ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ ခွံ့အပြန်သည်။

“ ကောင်းတယ်နော်…..ဝိုင်က ချိုလား”

“ မချိုဘူး…ခါးတယ်”

“ ဒါဆို ချိုတာလေး ကိုယ်ပြပေးမယ်”

မြတ်လေး ဘာမှပြောခွင့်မသာတော့။ ဝိုင်လိုထပ်တူ မူးယစ်ရီဝေစေသည့် အနမ်းများက နှုတ်ခမ်းဖျားပေါ် တရစပ်ကျရောက်လာသည်။ တစ်ဖက်သတ်အနမ်းချည်း မဟုတ်ရဘဲ မြတ်လေးလည်း ပြင်းပြင်းပြပြ ပြန်လည်တုန့်ပြန်ရှာသည်။ ဘယ်လောက်အိပ်မက်ဆန်နေသည့် အဖြစ်လဲ။

ဝိုင်ပေါင်းများစွာ သိုလှောင်ထားသည့် အခန်းတစ်ခုထဲ အနမ်းမိုးရွာချနေသည့် အဖြစ်မျိုး။ ဒီနေ့ကတော့ ဘာဆေးမှမခတ်ခံထိထားတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသိစိတ်ကောင်းကောင်းကပ်နေသည်။ ဆေးအာနိသင်ကြောင့် မဟုတ်ရဘဲ မိမိစိတ်ကိုယ်တိုင်က လိုလိုချင်ချင်၊ တမ်းတမ်းတတ တောင်းဆိုနေတာပင်။

“ ပလတ်….ပြွတ်……ပြွတ်….ပလပ်….ပလပ်…..ပလပ်…ပြွတ်….မွ….မွ….ပြွတ်”

နှုတ်ခမ်းသားနှစ်စုံရိုက်ခတ်သံမျှသာ ကြားနေရသည်။ မြတ်လေးအနမ်းခံရရင်း အရမ်းမောဟိုက်လာသည်။ ခွန်လည်း မြတ်လေးမျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ထိန်းက ခေတ္တရပ်နားလိုက်၏။ တစ်ယောက်မျက်နှာကိုတစ်ယောက်ကြည့်လျက်။

“ အိုး”

ခွန်က မြတ်လေးကိုယ်လုံးလေးကို ဆတ်ခနဲ့ ခါးတစ်ခွင်ပွေ့ချီလိုက်သည်။ မြတ်လေးက ခွန်ကိုယ်လုံးပေါ် တက်ခွထားသည့်အဖြစ်မျိုး။ ခွန်က (၃)၊(၄)လှမ်းလောက်လျှောက်ပြီး နံရံရှိရာဆီ မြတ်လေးကျောပြင်ကို ကပ်လိုက်၏။

ပြီးနောက် မြတ်လေးကိုယ်လေးကို ပြန်ချပေးလိုက်သည်။ သို့သော် သူ့လက်တွေက အငြိမ်မနေ။ မြတ်လေးထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်၏။ အထဲမှာ ပင်တီ အသားရောင်လေး။ ထပ်ဆွဲချွတ်ပြန်သည်။ နောက်ဆုံးမြတ်လေး ရဲ့ စပ်ပတ်လှလှလေးပေါ်လာလေသည်။

မြတ်လေးအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဘာမှမရှိတော့ပြီ။ အပေါ်ပိုင်းတစ်ခုလုံးမှာ တီရှပ်ရှိနေသော်လည်း အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးမှာတော့ အဝတ်ဗလာ။ ခွန်လည်း သူဝတ်နေကျ ရှမ်းဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပြန်သည်။ ခွန်ကတော့ အကြံနှငိ့ အတွင်းခံမဝတ်လာ။

ထိုကြောင့် ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသည့် လီးချောင်းကြီးက ဘွားခနဲ့ ပေါ်လာ၏။

“ ပေါင်လေးကားလိုက်ပါလား”

ခွန်ပြောသည့်အတိုင်းကားပေးလိုက်တော့ လီးချောင်းက ဖြောင်းခနဲ့ မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ စိုက်ဝင်လာ၏။ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဝင်လာနေတတ်သည့် ဧည့်သည့်မို့လို့ မြတ်လေးလည်းခံနိုင်ရည်ရှိနေပါပြီ။

“ ဖတ်….ဖတ်….ဖတ်…ဖလတ်…..ဗျစ်….ဗျစ်….ဗျစ်…ဖလတ်…ဖတ်…ဗြတ်….ဖတ်…ဗြတ်….ဖလတ်….ဖလတ်”

ခွန် အနေအထားက သူ့အတွက် သိပ်အဆင်မပြေမှန်းသိလိုက်သည်။

“ ကိုယ့်ချီလိုက်မယ်…မြတ်လေးက ကိုယ့်ပေါ် တက်ခွလိုက်”

ခွန်စကားသံတွေက လှိုက်ဖိုရင်မောစွာ။

ခဏကလို ခါးတစ်ခွန်ချီလိုက်သည်။ ပြီးနောက် မြတ်လေးပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခွန်၏ ကိုယ်လုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ခွထားသည်နှင့် ခွန်က သူ့လီးချောင်းကို ထိုးထည့်လိုက်ပြန်သည်။

“ အ…အင့်….အင့်……အင့်……အင့်….အ……အ”

တစ်ကိုယ်လုံးခွစီးထားသလို ဖြစ်နေတော့ လီးတချောင်းလုံးကလည်း မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ နေရာယူထားလိုက်နိုင်သည်။ အနည်းငယ်ကောက်သလိုဖြစ်နေသည့် ခွန်လီးထိပ်ကြီးက မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲ တစ်စုံတစ်ရာကို သွားသွားထိမိနေ၏။

ခွန်က အပေါ်ကိုပင့်ဆောင့်လိုက်ပြီး အောက်ကို ပြန်ကျလာသည့်အချိန်၊ စပ်ပတ်နှင့် လီးက တစ်သားတည်း ဂဟေဆက်မိသည်။

“ အ…….အ….အင့်….အင့်……အင့်…ကောင်းတယ်…ကိုခွန်….အ….အ…..အ….ဟင့်……ဟင့်……ဟင့်……အ …….အ”

“ ဖြောင်း….ဖြောင်း….ဖလတ်….ဖတ်…..ဖတ်….ဗျစ်…ဗျစ်…ဖတ်…ဖတ်…ဗြတ်….ဗြတ်”

“ ဟ…ဟာ…..ရှီး….အ…..အာ………ဟား…ဟ……ဟား….ဟား…..ဟား….အ………….အ”

မြတ်လေးက မိမိလက်တွေကို ခွန်လည်ပင်းပေါ် ယီလေးခိုရင်း မပြုတ်ကျအောင်ထိန်ထားရသည်။ ဝိုင်တွေ၏ ရနံ့ကြောင့် ချစ်တင်းနှီးနှောပွဲကြီးက ပိုပိုမူးမူးလာနေသလို။ ခွန်ရော၊ မြတ်လေးရောက အောက်ပိုင်း ဗလာဖြစ်ပြီး အသားစိုင်နှစ်ခု စပ်ယှက်နေပေမဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ကိုယ်စီရှိဆဲ။

“ မြတ်လေး ဟိုဘက်လှည့်လိုက်”

ချီချီပြီးလိုးနေရတော့ အတန်ငယ်မောဟိုက်လာသည့် ခွန်က position ပြောင်းရန်ပြင်ဆင်ပြန်သည်။ မြတ်လေး ခွန်ကိုယ်ပေါ်က ဆင်းတောင်မဆင်းချင်။ ဒီလိုမျိုး စိမ်ပြီး၊ ခွပြီး တစ်သက်လုံးသာ နေလိုက်ချင်တော့သည်။

သို့သော် အခုတော့ ခွန်အလိုအတိုင်း ဘာမဆိုပေးအပ်ဖို့ အဆင်သင့်ပင်။

“ အင်း…အဲလို….နည်းနည်းလေးကုန်းလိုက်..အင်း….အင်း..ဒီလိုပဲ”

မြတ်လေးလက်နှစ်ဖက်က နံရံကို လှမ်းထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ခွန်အလိုးကို စောင့်နေသော်လည်း ခွန်က မလိုးသေး။ ရုတ်ချည်းဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ တင်ပါးနှစ်ခုကြား ဖောင်းကားအိစိုနေသည့် စပ်ပတ်ဆီမျက်နှာအပ်လိုက်ကာ လျှက်လိုက်ပြန်သည်။ မြတ်လေးစပ်ပတ်ဆီမှာ ပေပွနေသည့် အရည်ကြည်တွေကို သူ့လျှာကြီးနှင့်မရွံမရှာလျက်သည်။

စုပ်သည်။

နမ်းသည်။

ပွတ်သပ်ကျီစယ်ပြန်သည်။

“ ပလပ်…….ပလပ်….အူး…..အင်း….အင်း….ဟင်း…လပ်….ပြတ်…….ပြတ်…..ပလပ်…ပလပ်”

စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေက တဆစ်ဆစ်နှင့် တစ်စုံတစ်ရာကို တောင်းဆိုလာသည်။ မြတ်လေးလည်း ခန္ဓာကိုယ်က မည်သည့်အရာကို အလိုရှိနေမှန်း သေချာသိသည်။

“ အမယ်လေး……..အင့်….ဟင့်….ဟင့်…….ဟင့်……..အမယ်လေး…..ကိုခွန်ရေ….မြတ်…မြတ်မရတော့ဘူး….လိုးပေး…လိုးပေးပါတော့”

မြတ်လေးဆီက စကားသံကို ကြားလျက်သားနှင့် ခွန်က ထပ်မေး၏။

“ ဘာပြောလိုက်တယ်…မကြားရဘူး”

“ မြတ်ကို…မြတ်ကို..လိုးပေးပါတော့…..စပ်ပတ်အရမ်းယား.နေပြီ…..လိုးပေးပါတော့…..အင့်….ဟင့်…ဟင့်…အရမ်းခံချင်နေပြီ….လိုးပေးပါတော့”

“ ခံမှာလား”

“ ခံမှာ”

“ လိုးတော့မယ်နော်”

“ ဟင့်…အင့်..အင့်…လိုးပေး….လိုးပေး”

“ ဘယ်လောက်ထိ လိုးပေးရမလဲ”

“ တစ်ညလုံး”

“ တစ်ညလုံး..လိုးလည်းခံမှာမလား”

“ ခံမယ်…ခံမယ်”

“ ဒါဆို ကိုယ်လိုးပြီနော်…ရော့…ကွာ…..ရော့ကွာ”

“ ဖြောင်း….ဖြောင်း…..ဖတ်…ဖလတ်….ဖလတ်……..ဖလတ်…..ဗြစ်…….ဖတ်…ဖတ်…ဖလတ်”

မြတ်လေး နံရံကို လက်နှင့်ထောက်ထားလို့သာတော်ရော့သည်။ မဟုတ်လျှင် ခွန် ဆောင့်ထည့်လိုက်သည့်အားက ခပ်ပြင်းပြင်းဆိုတော့ ထောက်သာထောက်မထားရင် မြတ်လေးကိုယ်နှင့် နံရံနှင့် တွန်းတိုက်မိလိမ့်မည်။

ဘဝမှာ ယောကျ်ားလိုးတာ ခံချင်လှပြီဆိုသောစကားတွေကို အခုပြောထုတ်ပြီးပြီ။ နောင်လည်း ပြောရဲသွားမည်ဟု ထင်သည်။

“ ဟ….ဟာ….အ……အ……လိုးရတာကောင်းလိုက်တာကွယ်……စီးနေတာပဲ…မြတ်လေး…ကိုယ်ပြောတာကြားရဲ့လား….မြတ်လေးစပ်ပတ်က စီးနေတာပဲ”

“ ကြားတယ်…..ကိုခွန်…..အ…..အင့်…..အင့်….ဟင့်….ဟင့်…….ဟင့်”

“ ကိုယ်လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား…ရှီး…အ….ဟား…ဟား…….မင်းယောကျ်ားနှင့် ကိုယ် ဘယ်သူအလိုးပိုတော်လဲ”

“ အင့်….ဟင့်…….အင့်……အ………..အင့်….အင့်”

“ ဟိတ်….မေးနေတာဖြေလေကွာ…..အ…ဟား….ဘယ်သူလိုးတာ ပိုကောင်းလဲလို့”

“ ဟင့်…ဟင့်…ဟင့်…ကိုခွန်”

“ ဘယ်သူ”

“ ကိုခွန်”

“ ဟုတ်တယ်နော်…ကိုလိုးတာ ပိုကောင်းတယ်နော်……ရော့ကွာ……..ရော့ကွာ”

“ ဖတ်…..ဖလတ်……..ဖတ်……ဖတ်…ဗျစ်……ဗျစ်….ဗြတ်…..ဗြတ်”

“ အ….အင့်…အင့်…..အမေရေ…..ဟင့်…ဟင့်…အ…..အင်….ကောင်းတယ်….ကောင်းတယ်”

ခွန်စကားတွေက ဤဇာတ်လမ်း၏ ပဲ့ကိုင်ရှင် နန္ဒကို ကျေးဇူးကန်းနေသလို၊ စော်ကားသလိုဖြစ်နေမှန်းလည်း သတိမထားမိတော့ပါ။ သေချာတာက နှစ်ယောက်စလုံးခေါင်းထဲ ရမ္မက်၏ သွေးဆောင်ရာနောက်သို့သာ ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်နေကြသည်။

ခွန်က နောက်ကနေ လီးက တဖြောင်းဖြောင်းမည်အောင်လိုးနေသော်လည်း သူ့လက်တွေက အငြိမ်မနေ။ မြတ်လေးတီရှပ်အောက်လက်လျှိုကာ ဘော်လီပေါ်ရင်သားတွေကို မလှမ်းမကမ်းဆွဲဆုပ်နယ်ပြန်သေးသည်။ မြတ်လေးဘော်လီက မကျွတ်သေးပေမဲ့ တဝက်တပျက်နှင့် ရင်သားတစ်ဝက်လောက်ထိ အပေါ်သို့ လိမ့်တက်နေလေသည်။

“ ဖတ်…..ဖလတ်…….ဖတ်….ဖြောင်း ….ဖြောင်း…ဗျစ်…ဗျစ်”

“ ကိုယ်ပြီးတော့မယ်….ပြီးတော့မယ်….အား…အား…ပြီး…ပြီ…..ပြီးပြီ…အား……ဟား….အား…အား”

မြတ်လေးခါးကို အားနဲ့ကိုင်ကာ မိမိဆီးစပ်နှင့် ကပ်သည်အထိ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ပူနွေးသောသုတ်ရည်တွေကို ဖက်ဖြန်းလိုက်သည်။ အလိုးခံနေရသော မြတ်လေးလည်း မထောင်းသာလှ။

သားအိမ်ခေါင်းထိ လာာထိနေသော ခွန်ဒစ်ထိပ်ကြီးကြောင့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေကာမှ ပူနွေးသော သုတ်ရည်တွေကြောင့် သူမလည်း တုန်ကာတုန်ကာနှင့် ကာမပန်းတိုင်ကို အတွဲညီညီတက်လှမ်းနိုင်ခဲ့သည်။

“ ဟား……ဟား……ဟား…ဟော….ဟဲ….ဟာ…….ဟား…..ဟား..ကောင်းလိုက်တာ မြတ်လေးရာ”

သုတ်ရည်တွေ အကုန်ပန်းထည့်ပြီးနောက် ခွန်က ဒူးမခိုင်တော့။ နံရံကို မှီပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဘောင်းဘီပြန်ဆွဲတင်ဝတ်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိသေး။

လီးချောင်းက အစာဝသွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း မာန်စွယ်ကျိုးပြီး ပုံမှန်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေသော မြတ်လေးလည်း ခွန်နံဘေးမှာ ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ လာထိုင်….ဒီနားမှာ….ကိုယ်တို့အမောဖြေရအောင်”

မြတ်လေးလည်း ထမိန်ကျွတ်ကြီးနှင့် ခွန်နည်းတူစွာ ဘေးမှာထိုင်ချလိုက်သည်။ မြတ်လေးကိုယ်လုံးကို ခွန်က သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ မြတ်လေးဆံစတွေကို ထိခလုတ်၊ မထိခလုတ် နမ်းရှိုက်နေပြန်သည်။

ပျော့ခွေသွားသော ခွန်လီးကြီးက မီးရောင်ဝါကျင့်ကျင့်အောက် အရည်တွေ စိုရွှဲပြောင်လက်နေသည်။ မြတ်လေးကိုယ်က ထွက်လာသော အရည်တွေက ပေါင်ကြားတွေထိစီးကျနေ၏။ ဘဝမှာ wine cellar အခန်းထဲ အလိုးခံရလိမ့်မည်ဟု အကြားအမြင်ဆရာမ မြတ်လေးကို ကြိုပြောပြခဲ့ဖို့ကောင်း၏။

.........................................................................

အခန်း (၂၈)

Wine cellar အခန်းက ထိုက်သင့်သလောက် အေးပေမဲ့လည်း အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးထားသော ခွန်အတွက် အေးစွမ်းခြင်းငှါမတတ်သာ။ ထိုင်နေရင်း ချွေးတွေအများကြီးထွက်လာသောကြောင့် အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ ခွန်ချွတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

မြတ်လေးလည်း ထိုနည်းတူစွာ။

“ မအိုက်ဘူးလား…မြတ်လေး”

“ အိုက်တာပေါ့”

“ အိုက်ရင် ချွတ်လိုက်လေ….လာ….ကိုယ်ချွတ်ပေးမယ်”

မြတ်လေးဝတ်ထားသော တီရှပ်နှင့် အတွင်းခံဘော်လီကိုပါ ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ခွန် ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မြတ်လေးကိုယ်လေးကို သိမ်းဖက်ကာ နံရံကိုမှီရင်း အပန်းဖြေနေကြသည်။

မြတ်လေးခေါင်းက ခွန်ရင်အုပ်ကျယ်ပေါ် မှီတင်ထားလျက်။ ခွန်လည်း မြတ်လေးကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ထဲ သိမ်းဝှက်ထားသည်။ မြတ်လေးက အမောဖြေနေပေမဲ့ သူမ လက်တွေက ခွန်ရင်အုပ်ကြွက်သားတွေကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ဆော့ကစားနေ၏။

ရှေးခေတ်သီချင်းတွေထဲကလို ခရာတာတာနှင့် အဖုဖုထုချင်စရာ။ မိမိယောကျ်ားနန္ဒက အကောင်းစားတွေစားသောက်ဇိမ်ခံလေ့ရှိတော့ သူ့ကိုယ်က ဝဝဖိုင့်ဖိုင့်။ ကြွက်သားရယ်လို့ မယ်မယ်ရရမရှိ။ အဆီတုံးတွေသာရမည်။ အခုကျ ကျန်းမာရေးလိုက်စားသော ယောကျ်ားတစ်ယောက်၏ ရင်ခွင်ထဲမှီရင် ပွတ်သပ်နေမိလေခြင်း။

“ မနက်ဖြန်….ပြန်ရတော့မယ်နော်”

ခွန်က လွမ်းဆွတ်မှုအသံရောယှက်ပြီး ပြော၏။

“ အင်း”

“ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ကိုယ်တို့မတွေ့ရတော့ဘူးနော်”

မြတ်လေး ဘာမှပြန်မပြော။ နှုတ်ဆိတ်နေမိသည်။

“ မြတ်လေးကို မသွားခင် ကိုယ်ဝန်ခံစရာတစ်ခုတော့ရှိတယ်”

“ ဘာများလဲ…ကိုခွန်”

“ အခု ဖြစ်ပြီးသမျှ ကိစ္စတွေကိုလေ နန္ဒဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးခဲ့တယ်ဆိုတာထက် ကိုယ်လည်း မြတ်လေးအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှုရှိခဲ့တယ် ဆိုတာကိုပေါ့”

“ ကိုခွန်ရယ်”

“ မြတ်လေးရော…..ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ဒီကိစ္စတွေကို မေ့လိုက်မှာလား”

“ ……………”

မြတ်လေးဘာပြန်ပြောရမယ်မှန်းမသိပါ။ အစကတည်းက (၃)ရက်ပက်သက်မှုအပြီး အကုန်ထားပစ်ခဲ့ရမှာဟု တွေးထားတာပင်။ ဒီလိုမျိုး တစ်နွယ်ငင်လို့ တစ်စင်ပါလာမယ်မှန်း ကြိုမှမသိခဲ့ဘဲ။

“ အရာအားလုံးက ဒီလိုတစ်ခဏပဲဆိုတာကို သိပါတယ်ကွာ……ဒါပေမဲ့……”

မြတ်လေး ခွန်ပါးစပ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ ထိကပ်ကာ ဘာမှမပြောရန် တားမြစ်လိုက်သည်။

“ မပြောပါနဲ့တော့လား…..အခုချိန်က မြတ်လေးတို့အပိုင်ပဲ……ဒီတော့………မွ….မွ”

မြတ်လေး ရုတ်တရက် ခွန်မျက်နှာကို စနမ်းမိလိုက်သည်။ ခွန်တောင် သူမကြောင့် တချက်ကြောင်သွား၏။

“ လာခဲ့…ခိုးနမ်းနဲ့ ကောင်မလေးကို အပြစ်ပေးရမယ်”

“ ခစ်……ခစ်……ခစ်”

မြတ်လေးကို ဆတ်ခနဲ့ ထကာပြေးထွက်သွား၏။ အခြေအနေတွေက အလွမ်းဇာတ်သယ်နေရာမှ အချစ်ဇာတ်မြူးဖြစ်သွားလေခြင်း။ ခွန်ကလည်း မြတ်လေးနောက် ပြေးလိုက်သွား၏။ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာအဝတ်မှ မရှိဘဲ ကိုယ်လုံးတီးကြီးဖြင့် Wine cellar အခန်းတွင် စိန်ပြေးတမ်းဆော့နေလေခြင်း။

“ ခစ်….ခစ်…ခစ်…လာလေ…..မိအောင်ဖမ်းလေ…..ဟိ…ဟိ”

“ အေး….အေး…မိရင် မလွယ်ဘူးသာမှတ်……..အမိရေ”

“ အရမ်းတွေကြောက်နေပါပြီနော်….အရမ်းတွေကြောက်နေပါပြီ….ခစ်…….ခစ်”

ဝိုင်စည်တွေထားသည့် အတန်းတွေထဲ ပြေးလွှားဆော့ကစားနေခြင်း။ ရုတ်တရက် ထိုင်ချလိုက်လျှင် ဝိုင်စည်တွေကြောင့် ဘာမှမမြင်ရတော့။ အခုလည်း နောက်ကလိုက်လာသော ခွန် မမြင်အောင် ချောင်ကွယ်တစ်နေရာမှ မြတ်လေး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချပြီး ပုန်းနေသည်။

ကဲ….ရှာပေတော့ ကိုလူချောရေ။ မြတ်လေး ဘာအသံမှမထွက်ဘဲ ပုန်းနေ၏။

မောလည်းမော။ ရင်လည်းတုန်။ ဟင်…..ဘာအသံမှမကြားရတော့ပါလား။ မရှာတွေ့တော့ဘူးနဲ့ ထင်ပါတယ်။

“ ဟိတ်”

မြတ်လေး နောက်ကလေ ဗြဲကနဲ့ ခြောက်သံတစ်ခုကြားလိုက်ရတော့ ကိုယ်လုံးလေးက သိမ့်ခနဲ့ တုန်ရီသွားသည်။

“ လာခဲ့”

နောက်ကနေ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ဆတ်ခနဲ့ ဆွဲဖက်ယူခြင်း ခံရလေပြီ။

“ အမိကို ကျုပ်ပြောထားတယ်…ဟုတ်…မိရင် မလွယ်ဘူးလို့”

“ ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း……ဒါ ကိုခွန် တမင်သတ်သတ်ညစ်တာ”

“ ဟောဗျာ…..ဘာကို ညစ်တာတုံး”

“ ဟင့်အင်း…..မသိဘူး…..လွှတ်ပေးပါဆို………….အခုလွှတ်ပေး……အခုလွှတ်ပေး”

ခါးကို သိမ်းဖက်ခံရပြီး ခွန် ခေါ်ဆောင်ရာ တရွတ်တိုက်ကြီးလိုက်ပါသွားရသော မြတ်လေးက ငြင်း၏။ ခွန်က မြတ်လေးငြင်းဆိုနေသောကြောင့် သိမ်းဖက်ထားသည့်ခါးကို ဖြေလျော့ပေးလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် မြတ်လေးက ပြေးထွက်သွားလေသည်။

အင်း……..ငါတော့ အငိုက်မိသွားပြီ။

မြတ်လေး မှင်ကောင်းကောင်းနှင့် သရုပ်ဆောင်ပစ်လိုက်တော့ ခွန်လည်း တကယ်ကြီးဟု ထင်မှတ်မိသွားတော့သည်။

“ ဟိ……ဟိ……ကဲ…..လိုက်လေ……လိုက်လေ……မထင်ထားဘူးမလား”

“ လာခဲ့….လာခဲ့….ဒီတစ်ခေါက်ဆို ဘယ်လိုပြောပြောမလွှတ်ပေးတော့ဘူး”

မြတ်လေးသိလိုက်ပြီ။ ထပ်မိသွားရင် မထောင်းသာတော့မှန်း။ ထိုကြောင့် အခန်းတံခါးကိုဖွင့် အပေါ်ကိုပြေးတက်၏။

ခွန်က သူမနောက် ထပ်ကြပ်မကွာ။

ပြေးသည်။

လိုက်သည်။

ပြေးသည်။

လိုက်သည်။

တစ်လောကလုံးမှာ သူတို့နှစ်ဦးသာရှိနေသည့်အလား။ နောက်ဆုံးကျ အပေါ်ထပ်က ခွန်အခန်းထဲကို မြတ်လေးပြေးဝင်ပုန်းလိုက်၏။ ခွန်လည်း မြတ်လေးဝင်သွားမှန်း ဖြတ်ခနဲ့ တွေ့မိသွားသည်။

“ ဟင်…….မတွေ့တော့ပါလား…မြတ်လေးရေ…ဘယ်မှာလဲ”

ခွန်က တမင်သက်သက် ကျီစယ်ချင်စိတ်နှင့် ပြောဆိုနေ၏။ မြတ်လေးကတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အဟုတ်ကြီးထင်မှတ်မိသည်။ ခွန်အခန်းထဲက တံခါးကြားတစ်နေရာတစ်ခုကို ပုန်းကွယ်ပစ်လိုက်သည်။

မြတ်လေးမသိလိုက်သည်က မီးရောင်ကြောင့် အရိပ်ထိုးနေသည့် အဖြစ်ကိုပင်။ ခွန်က လိုက်ရှာနေရင်း မြတ်လေး၏ အရိပ်ကို လှမ်းတွေ့လိုက်သည်။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်…..တိုးတိုးတိတ်တိတ်။

သေချာနားထောင်ကြည့်ပါက ပြေးရလွှားရသဖြင့် အနည်းငယ်မောဟိုက်နေသည့် မြတ်လေး၏ အသက်ရှူသံသဲ့သဲ့ကိုပါ ကြားရလိမ့်မည်။

မြတ်လေးကတော့ သိပ်လုံခြုံနေသည်ဟု ထင်မှတ်မိသည်။ မကြာခင် အချစ်ကျော့ကွင်းဆီ သက်ဆင်းမိတော့မည့် သားကောင်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိတော့မည်မှန်းမသိရှာ။

“ ဟိတ်…..မိပြီကွာ…..ဒီတစ်ခါလုံးဝလွှတ်မပေးတော့ဘူးကွ”

ဗြုန်းစားကြီး ခွန်မျက်နှာခပ်ချောချောပေါ်လာ၏။ ခါးကနေ ပွေ့ဖက်လိုက်ကာ ရုန်းမထွက်နိုင်အောင် သိမ်းဖက်ထားလိုက်သည်။ မြတ်လေး ရုန်းလို့မရတော့။ ခွန်က မိမိကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်ဆီ ခေါ်ဆောင်သွားပြန်သည်။

မြတ်လေးသိလိုက်ပြီ။ နောက်တစ်ကြိမ် ချစ်ကြပါတော့မည်။

..........................................................................................

အခန်း (၂၉)

အနမ်းမိုးတွေက သွန်းသွန်းဖြဖြ။ နမ်းပြီးရင်း နမ်းချင်နေမိသော ဒီနှုတ်ခမ်းတွေ။ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ လှိုက်ဖိုရင်မောနေပြီး မျှော်နေသူ လာပါတော့မလားဟု ခပ်ဟဟနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး။ အစကတည်း အနမ်းတွေက နူးညံ့စွာ၊ သိမ်မွေ့စွာ။

ထို့နောက် ပြင်းပြတမ်းမက်စွာ။

မြတ်လေးတောင် အချစ်သင်တန်းတိုလေး (၂)ရက်တာအတွင်း မိမိအာခံတွင်းထိ ဝင်ဝင်လာကလိတတ်သည့် ခွန်လျှာကြီးတွေက ပြန်ကျီစယ်တတ်နေပြီ။

“ ပလပ်……ပလပ်………အူး…မွ….မွ….ပလပ်….ပလပ်”

“ ဟင့်…..အ……..ဟင့်…..ဟင့်…အင့်….ဟ…ဟ…..အင့်…အင့်”

မြတ်လေးအပေါ်ကနေ အုပ်မိုးနေသော ခွန်ကိုယ်လုံးကြီးကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်။

“ မထနဲ့တော့…လှဲနေ….မြတ်လုပ်ပေးချင်တယ်”

မြတ်လေးက သူမက တပြန်စီး ခွန်ကိုယ်အပေါ်ရောက်သွားသည်။ ခွန်ရဲ့ မေးရိုးတွေ၊ ပါးပြင်တွေကို အနမ်းဖွဖွလေးတွေ ကြဲချ၏။ ခွန်က မျက်လုံးလေးစင်းကာ မြတ်လေးပြုစုမှုကို သာယာကြည်နူးစွာ ခံယူနေတော့သည်။

ထို့နောက်လည်ပင်း၊ ရင်အုပ်။ တောင်တင့်ပြန့်ကားလှသည့် ခွန်ရင်အုပ်ကြီးရဲ့ နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေကိုပါ ငုံလိုက်သည်။

“ ဟိတ်”

ခွန်က တစ်ခါမှ နို့အစို့မခံရဖူးပေ။ သူကပဲ ဆက်ဆံဖော်မိန်းမတွေ၏ သားမြတ်အစုံကို တရှိုက်ရှိုက်မက်မက်ငုံခဲဆော့ကစားဖူးသော်လည်း သူ့နို့တွေကို ဘယ်မိန်းမကမှ ပြန်မစို့ပေးခဲ့ဘူးပေ။

အစကတော့ ယားသလိုနှင့်။ မြတ်လေးက သူမလျှာလေးနှင့် ထိကာ၊ တို့ကာ၊ လျက်ကာ ကစားနေတော့ နို့သီးခေါင်းလေးကိုပါ တင်းလာသည်။

“ အ……ဟာ…..ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်……အချစ်ရာ…….ကောင်းတယ်”

မြတ်လေးက သူမလက်တွေနှင့် အတုံးလေးတွေစီထားသလို ဖြစ်နေသည့် ခွန်ဗိုက်ကြွက်သားတွေကို ပွတ်သပ်ပြန်သည်။ ပွတ်သပ်မှုလိုက်တိုင်း ခွန် ကြက်သီးမွေးညှင်းလေးတွေထောင်နေသည်ကို မြတ်လေး ခံစားမိနေ၏။

“ ပလပ်……ပြွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်…ပလပ်….ပလပ်…မွ…..မွ”

“ အ……အာ…ဟား….ဟ……ဟား…အ….ကောင်းတယ်….အ…အ”

ဝမ်းဗိုက်အလယ်က အမွှေးအမျှင်က ခပ်ရိတ်ရိတ်ပေါက်နေပြီး အလယ်ကြောမှတစ်ဆင့် အောက်ကိုဆင်းချလာတော့ ဆီးခုံမွှေးကောင်ကောက်ရှည်ရှည်ကြားက စတင်မာန်ဖီနေသည့် ခွန်လီးကြီးကို တွေ့မိလိုက်သည်။

ခွန်ရဲ့ ပေါင်ကြွက်သားတွေကို လက်နှင့် ထပ်ပွတ်သပ်ပြီးနောက် မြတ်လေးလက်တွေက ခွန်လီးကြီးကို စတင်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။ နူးညံအိစက်နေသည့် လက်ဖဝါးတစ်စုံကြားခွန်လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်းထောင်မတ်လာတော့သည်။

“ ဟင်…..ကိုခွန်ဟာကြီး….ပိုပိုကြီးလာသလိုပဲ”

“ မကြီးပါဘူး…ဒါပုံမှန်ပါပဲ….မြတ်လေးရော…နန္ဒကြီးကို အဲလိုမလုပ်ပေးဖူးလား”

“ ဟင့်အင်း….ဒါကြီးကို လက်နဲ့ အဲလိုအားရပါးရမကိုင်ဖူးဘူး”

“ ဟုတ်လား……ဒါဆို ကိုယ်က ပထမဆုံးပေါ့…ဟား….ဟား”

မြတ်လေး ခွန်လီးကြီးကို ဂွင်းထုပေးနေရင်း ရောက်တတ်ရာရာတွေပြောဆိုနေကြသည်။ တကယ်လည်း မြတ်လေး မလိမ်ပါ။ မိမိယောကျ်ားနှင့် နူးကာနပ်ကာ အချစ်ပွဲနွှဲချင်ပေမဲ့ အစ်ကိုကပဲ စိတ်မရှည်တာလား။ အဝတ်အစားချွတ်၊ တက်လိုးလိုက်၊ ပြီးသွားလိုက်နဲ့။ အချိန်ယူကာ၊ နူးကာနပ်ကာ မလုပ်ဖြစ်ကြတော့။

အိမ်ထောင်သက်ကြာသွားလို့ရိုးများရိုးသွားတာလား။ မဆိုင်ပါ။ အိမ်ထောင်သည်ဘဝမှာ ပိုတောင် အသစ်အဆန်းတွေ ထွင်ပြီး လိုးပေးရအုံးမည်။ ဒါမှသာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မငြီးငွေ့၊ မရိုးသွားမှာပင်။

အခုတော့ အချစ်နယ်မြေသစ်ဆီ ခေါ်ဆောင်ပေးခဲ့သော ခွန်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

“ မြတ်လေး စုပ်ပြီနော်”

“ ပြွတ်….ပြွတ်…ပလပ်….ပလပ်…..အင့်….အု…အု…ဟင်း…အု…အု…ဟင်း”

“ အ…ဟာ…ဟား…အာ…..အ…ရှီး….ဟား…ရှီး…ရှီး…..ဟား…ဟား”

ခွန် ဒစ်ထိပ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးထဲ အရင်ငုံလိုက်သည်။ ချော်ထွက်မသွားအောင် လက်နှင့် အသေဆုပ်ကိုင်ထားတော့ လီးက ဟိုရမ်း၊ ဒီရမ်းမရှိတော့။ ပြီးနောက်ပါးစပ်ကို ခပ်ကျယ်ကျယ်ဟကာ ခွန်လီးကြီးကို စေတနာပါပါ စတင်လွေးပေးတော့၏။

“ ဟ…..အာ…အ…..အ….ရှီး…ဟား…ရှီး…ရှီး….ဟား….ဟား”

“ အု….အု…အင့်…အင့်…အု….ဟင့်….ဟင့်…အု..အင့်…….အင့်”

မြတ်လေးရဲ့ ပလွေအစွမ်းက တစ်ရက်တာအတွင်းမှာကို တော်တော်တိုးတက်လာသည်။ မနေ့က မဝင်သောလီးအရှည်ထိ လွေးနိုင်လေသည်။ ခွန်လီး၏ ဒစ်ထိပ်ကြီးက မြတ်လေးအာခေါင်နုဆီသို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ထောက်မိတိုင်း မျက်ရည်စို့မိသည်။

သို့သော် သူမ မမှု။ မိမိစိတ်ဆန္ဒရှိသဖြင့်၊ လုပ်ပေးချင်စိတ်ရှိသဖြင့် လုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ဆက်တွဲ ကောင်း၏၊ ဆိုး၏ ဘာမှမမျှော်ထား။ ခွန် ကောင်းနေရင် ရပြီ။

ခွန်၏ လီးမွှေးကောက်ကောက်ကြီးတွေက တစ်ခါတစ်ခါ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသေးသည်။ လီးချောင်းဆီက အသားနံ့လိုလို အနံ့ကိုလည်း မြတ်လေးနှာခေါင်းဝမှတစ်ဆင့် သိရှိနေသည်။ မြတ်လေးပါးစပ်ထည့်က ခွန်လီးကြီးလည်း သံချောင်းပူကြီး ပူနွေးထောင်မတ်ရဲတွတ်နေ၏။

မြတ်လေးလျှာက လီးတံတလျှောက်ကပွတ်သပ်သွားတိုင်း၊ ဒစ်ထိပ်ကြီးက အာခေါင်နှင့် ဆောင့်မိတိုင်း ခံစားနေရသူ ခွန်အဖို့လည်း အတိုင်းမသိ အရသာရှိလှပေသည်။ လောကမှာ မိန်းမတွေ၏ ပြုစုယုယမှုက ယောကျ်ားတွေ၏ အားနည်းချက်များလား။ တွေ့ဆုံမှုနောက်ကျလေခြင်း။

ဒီလိုမျိုး ပြုစုယုယတတ်သော မိန်းမမျိုးကို အပိုင်ရထားပါက ဖူးဖူးမှုတ်ကာ အာခံတွင်းမှာ ငုံပြီး သိမ်းထားချင်စမ်းပါဘိ။

“ မြတ်လေး…တော်ပြီ…တော်ပြီ…ရပ်လိုက်တော့………ကိုယ်တို့လိုးကြရအောင်”

မျက်ရည်စလေးတွေသီနေသည့် မြတ်လေးမျက်လုံးတွေက သောက်ရှူးကြယ်လိုနှယ်။

“ ကိုယ့်အပေါ်ကနေ တက်ခွလိုက်လေ”

ခွန့်အလိုဆန္ဒအတိုင်း တက်ခွလိုက်ကာ စပ်ပတ်ကို လီးနှင့်တည့်တည့်နေရာထိ ဆောင့်ထိုင်လိုက်သည်။

မဝင်။

ချော်ချော်ထွက်နေ၏။

“ ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ပြီး ထိုင်ချလိုက်…မြတ်လေး”

“ အင်း”

ရမ်းခါနေသော လီးကြီးကို လက်ပြန်ကြီးနှင့် ဖမ်းဆုပ်ထားကာ စပ်ပတ်ဝ တည့်တည့်ဆီ ထည့်ချလိုက်၏။

“ အင့်”

နုထွားကြိုင်းလှသည့် မှိုပွင့်သဏ္ဌာန်လီးချောင်းရှည်ကြီးက စပ်ပတ်ခေါင်းထဲ စတင်တိုးဝင်လာ၏။

“ ရှီး….အာ…ဟား……ဟား…….ဟား….ဟား………….ဟား”

“ ကိုခွန်ဟာ တစ်ချောင်းလုံး မဝင်လောက်ဘူးနဲ့ တူတယ်”

“ ဝင်လိမ့်မယ်…မြတ်လေး..ရဲရဲသာ ထိုင်ချလိုက်”

“ အ…ဟင့်….ဟင့်…..ဟင့်…အ……အ…….အ…..အ……..အင့်…..အင့်…..အ….အ……အ”

ဘဝမှာ ဒီလောက်ကြီး ကြိုးစားပမ်းစားသင်ယူခဲ့သည့် အချိန်တွေဆိုတာ ကျောင်းသူဘဝကတည်းက ပြီးသွားပြီ။ အခုမှ အချစ်သင်ခန်းစားတွေကို ကြိုးကြိုးစားစားသင်ယူမိနေသည့်အဖြစ်။ လီးချောင်းက တစ်ရစ်ရစ်တိုးကာ တိုးကာရယ် စပ်ပတ်တစ်ခုလုံးအပြည့် နေရာယူလာနိုင်ခဲ့သည်။

ခဏက လွေးပေးထားသည့် မြတ်လေးပါးစပ်က တံတွေးတွေက ချောဆီလိုနှယ် အဝင်အထွက် အဆင်ပြေအောင် ကူညီရှာသည်။

နောက်ဆုံးကျ မြတ်လေးတစ်ကိုယ်လုံး ခွန်လီးကြီးပေါ် အုပ်စိုးနိုင်ခဲ့လေပြီ။ လီးတစ်ချောင်း၏ ပြည့်သိပ်ကြပ်တည်းမှုက ရင်ဆောင့်ဝထိ လာလာဆောင့်နေသလို။ ခွန် ဝမ်းဗိုက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေးမော့ပြီး ခွန်လီးကြီး၏ နွေးထွေးထောင်မတ်နေမှုကို မြတ်လေး အပြည့်အဝ ရရှိနေ၏။

ခွန်လည်း မြတ်လေးတင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ စတင်လိုးဆောင့်ရန် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ခွန် ညွှန်ကြားမှုအောက်မှာ တချို့တဝက်တော့ ပြီးမြောက်ခဲ့လေပြီ။ ကျန်ရှိနေသေးသည့် ကာမသင်ခန်းစာတချို့ ပို့ချရအုံးမည်။ လိုက်နာနာယူနိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ရပါသည်။

အခုတော့ ခွန်ကိုယ်ပေါ် မြင်းစီးနေသည့် အနေအထားနှင့် အချစ်ကျောင်းသူ မြတ်လေးရုံကတော့ လီးအရသာကို အရမ်းကြိုက်မိနေပါတော့သည်။

..................................................................................................

အခန်း (၃၀)

“ မြတ်လေး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကွလိုက်၊ ထိုင်လိုက်လုပ်လိုက်”

ခွန်ဆိုသည့်အတိုင်း မြတ်လေး ဖင်လေးကြွလိုက်၊ ပြန်ထိုင်ချလုပ်နေ၏။ မိန်းမက ယောကျ်ားကိုယ်ပေါ် တက်ခွစီးသည့်အနေအထားက မြတ်လေး လုပ်နေကျ position မျိုးမဟုတ်။ သေချာတာက လီးရှည်ရင် ရှည်သလောက် အကုန်ထိသည်။

အခုလည်း ခွန်လီးထိပ်ကြီးက ထိုင်ချလိုက်တိုင်း သားအိမ်ခေါင်းအဝထိ လာလာဆောင့်မိနေသည်။ နာသလိုလို၊ ကောင်းသလိုလို၊ ကျဉ်သလိုလို၊ စူးသလိုလိုနှင့်။ ဘယ်လိုကြီးမှန်း ရေရေရာရာရယ် မပြောတတ်။ ကွလိုက်၊ ဆောင့်လိုက် လုပ်နေရင်း လုပ်နေရင်း အဝင်အထွက်တွေက ပိုပိုချောမွေ့လာ၏။

မြတ်လေး လည်း အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး လိုးနေရသည်ကို ပိုပိုနှစ်ခြိုက်မိလာသည်။ နှစ်ခြိုက်ဆို ခွန်တစ်ကိုယ်လုံးက မိမိက ပိုင်နေသည့်နှယ်။

ခွန် ခန္ဓာကိုယ်။

ခွန် စိတ်ဝိဉာဉ်။

အရာအားလုံးက ဒီမိနစ်အပိုင်းအခြားလေးအတွင်းမှာတော့ မိမိလက်ထဲ ရောက်ရှိနေသကဲ့သို့။

“ ဖတ်…..ဖတ်…….ပလပ်…..ပလပ်……..ပလပ်….ဖတ်…ဖလတ်….ဖလတ်”

“ ဟ….ဟင့်…အင့်……ဟင့်….ဟင့်…ဟင့်….ဟင့်….အင့်….အင့်”

“ ကောင်းတယ်ကွာ….အ…ဟား……ဟား…..ဟား…ကောင်းတယ်….ကောင်းတယ်….ကောင်းတယ်”

“ ပလွတ်”

မြတ်လေး ဖင်အကြွလွန်ပြီး လီးက စပ်ပတ်ဆီကနေ ကျွတ်ထွက်သွားသည်။ ကိုယ်ပိုင်တဲ့အရာတစ်ခု လွတ်ထွက်သွားသလို။

ဟင့်အင်း။

အလွတ်မခံ။

လွတ်ထွက်သွားသည့် ထောင်မတ်စိုရွှဲနေသည့် လီးချောင်းကို စပ်ပတ်ဆီ ဆွဲယူသွင်းလိုက်ပြန်သည်။၊

“ ဟ….အ….အင့်…..အင့်….အင့်….အင့်…..….အင့်”

“ ဖတ်…ဖတ်….ဖလတ်….ဖြောင်း…ဖြောင်း….ဖြောင်း…ဗြတ်…….ဗျစ်….ဗျစ်…ဖလတ်…ဖတ်……ဖတ်”

မြတ်လေးတစ်ယောက်တည်း ဇိမ်နဲ့ တက်ခွထိုင်ပြီး လီးစိမ်နေရင်းကာနေ ခွန် ပါအားပါလာသည်ထင်သည်။ ခွန်က ခါးနှင့် ပေါင်အားကို သုံးကာ အောက်ကနေ ပင့်ဆောင်၏။

အို…….။

ထိမိကောင်းမွန်းလွန်းလှသည်။ လီးကြီးကို အောက်ကနေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း အရသာရှိလှပါပေ့။ ကောင်းမွန်ထူးကဲလွန်းလှပါပေ့။ ဒီလောက်ကြီးက မြတ်လေး ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ကိုယ်ပြန်မထိန်းနိုင်တော့။ ခွန်ရသ်ခွင်ဆီ ပုံအပ်ကျလာသည်။

မြတ်လေးကိုယ်လုံးလေးကို တင်းတင်းဖက်ကာ ခွန်ကတော့ ဆောင့်စမြဲ။ မြတ်လေးတစ်ကိုယ်လုံး ချစ်သွေးရမ္မက်တွေ အလွန်ကြွကာ ချစ်သွေးတွေနှင့် နီရဲနေ၏။ အခု အပေါ်ကနေ တက်လည်း မဆောင့်နိုင်တော့။ ခွန်ရင်ခွင်ထဲ မိမိကိုယ်လုံးလေးအပ်ကာ ခွန်လိုးနေသည်ကို အသာတကြည်ခံယူလိုက်တော့မည်။

“ အ…………အ………အ….ဟား…………ဟား………ဟား”

မြတ်လေးစပ်ပတ်ထဲက ဆိမ့်ကဲထူးလှသည့်ခံစာရမှုက သားအိမ်ခေါင်းအဝမှတစ်ဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးသို့ တုန်ရီပြန့်နှံ့သွားလေသည်။ မြတ်လေးက ခွန်ကိုယ်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ။

မိမိရင်ခုန်သံကို ခွန်ကြားနိုင်ပါစေ။

မောဟိုက်အော်ဟစ်ငြီးငြူနေသည့် မြတ်လေးအဖြစ်ကို ကြည့်ပြီး သူမ ပြီးဆုံးသွားသည်ကို သိလိုက်သော်လည်း မိမိကတော့ မပြီးနိုင်သေး။

လိုးအုံးမည်။

ဆက်လိုးအုံးမည်။

ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို နေ့နေ့ညည အခန်းအပြင်ကိုတောင် မထွက်တော့ဘဲ ချစ်တင်းနှောချင်ပါသည်။ မြတ်လေးကို မိမိဘယ်လောက်သန်စွမ်းကြောင်း ပြသရမည်။

အတူရှိစဉ်ခဏလေးအတွင်း မကြံကောင်းမစည်ရာ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို သူမယောကျ်ားကိုပါ မေ့အောင်လုပ်ထားလိုက်ချင်သည်။ အခုက သူ့ရင်ခွင်အောက် မောဟိုက်အော်ဟစ်နေသော ထိုကောင်မလေးကို သနားတွေပိုပြီး ချစ်စိတ်တွေ ယိုဖိတ်ရသည်။

သို့သော် လိုးနေတာကို ရပ်လိုက်မည် မထင်လိုက်နှင့်။

လိုးသည်။၊

ဆက်ကာ ဆက်ကာ လိုးသည်။

“ အ….အင့်….အင့်…ဟာ…ဟား….ဟား…ဟား”

ခွန် မြတ်လေးကို ဖက်ထားရင် လှဲနေရာမှ ထထိုင်လိုက်သည်။ မြတ်လေးကတော့ မိမိပုခုံးပေါ် မှေးတင်ထားဆဲ။ တစ်ယောက်နှင့် ပူးပူးကပ်ကပ်။ နွေးနွေးထွေးထွေး။

ခွန်က ရင်ချင်းအပ်အနေအထားရောက်တော့ မိမိမျက်နှာဆီ လာကျီစယ်နေသော မြတ်လေးရွှေရင်နှစ်မြွှာကိုပါ နမ်းသည်။

ငုံသည်။

လက်တွေက မြတ်လေးတင်ပါးပေါ် ဆွဲမလိုက်၊ လီးနှင့် ပြန်လိုးထည့်လိုက်။ လိုးနေကြသည်မှာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်။

“ မွ…..မွ…..ပလပ်…..ပလပ်….ပလပ်…..ပလပ်…မွ….မွ…ဟ….မွ…မွ”

“ ဖတ်…ဖတ်…..ဖတ်….ဗြတ်……ဗြတ်…….ဗျစ်….ဖတ်…….ဖလတ်…..ဖလတ်”

မြတ်လေး မိမိရင်သားတွေကို ခွန်ငုံခဲနေပြန်ပြီကို သိရှိနေပါသည်။ ဘာမှပြောဖို့ အားအင်တွေလည်းမရှိတော့။ အသွေးအသားတွေအကုန်လုံး စေလိုရာစေနိုင်အောင် အလုံးစုံပုံအပ်ထားတော့ သွန်ခွန်သလိုသွန်။ မှောက်ချင်သလိုမှောက်။ အရာအားလုံးဟာ ခွန့်အလိုအတိုင်း။

“ အ….ဟ….ဟ…..အ….အ……ကိုယ်ပြီး…ပြီ…ပြီးပြီး…အား……အား….အား”

ထိတွေ့ပွတ်သပ်မှု စိပ်သထက်စိပ်လာပြီးနောက် ခွန် လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ လွှတ်ချလိုက်၏။ လီးကြီး ဆတ်ခနဲ့ တုန်သွားကာ ထူးခြားကောင်းမွန်သော အရသာတစ်ခုကို ခွန်တစ်ကိုယ်လုံးအား ခံစားသိရှိစေသည်။ ကျန်ရှိနေသေးသော သုတ်ရည်အချို့က မြတ်လေးစပ်ပတ်ဆီသို့ အကြားမလပ် ပက်ဖြန်းပစ်လိုက်သည်။

“ အား…….ကောင်းလိုက်တာ….မြတ်လေးရယ်…အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ……….အား…ဟား….ဟား….ဟား….ဟား”

ခွန်မျက်နှာက မြတ်လေးရင်နှစ်မြွှာအကြားလေးကို အပ်ထားသည်။ ခွန်ဘယ်လောက်တောင်များ မောပန်းပြင်းပြနေပါလိမ့်။ အသံရှုသံပြင်းပြင်းကြီးတွေက ရွှေရင်အစုံကို ရိုက်ခတ်လျက်။

ဤအားသွန်ခွန်စိုက်ကြိုးပမ်းထားကြသော အချစ်သုတ်ရည်တွေနှင့် မြတ်လေး ပဋိသန္ဓေဆောင်နိုင်ပါစေသား။

အပိုင်း ( ၃) ဆက်ရန် >>>