မတ်စ်ဝါဒီ (စ/ဆုံး)

မတ်စ်ဝါဒီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နေသန်

ထူးသိုက်သည် မတ်စ်ဝါဒီ တစ်ယောက်လို့ နေလင်း ကြားခါစက ထူးသိုက်ကို ကွန်မြူနစ် တစ်ယောက်လို့ ထင်ခဲ့မိသည် ။ ကားလ်မတ်စ်နဲ့ လီနင်ရဲ့ ကွန်မြူနစ်အတွေးအခေါ် ဝါဒတွေကို ကိုးကွယ် လိုက်စားတဲ့ လူတစ်ယောက်လားလို့ ထူးသိုက်နဲ့ တအားရင်းနှီးတဲ့ ချစ်ပန်းကို မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက ပြုံးစိစိနဲ့

“  နေလင်း . . မင်းထင်သလို မဟုတ်ဘူး …။ ထူးသိုက်က ကွန်မြူနစ်တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး …။ သူက နိုင်ငံရေးကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ကောင် မဟုတ်ပါဘူး . . .။ သူက ဆော်သမား…။ ဆော်သမားမှာမှ ထူးခြားတဲ့ ဘူးသမား…။ ဆော်တွေကို ရှေ့ပေါက် တင်မကဘူး.. နောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်တဲ့ဘဲ…..။ မတ်စ်ဖွင့်တာ ဝါသနာကြီးလွန်းလို့ သူ့ကို မတ်စ်ဝါဒီသမား လို့ ဘော်ဒါအရင်းတွေက နောက်ပြီး ခေါ်ကြတာ…”

လို့ ရှင်းပြ ပြောပြလေသည် ။ နေလင်းသည် ရိုးသားကြိုးစားသူတစ်ယောက်မို့ လမ်းဘေးကကောင်တွေနဲ့ မပေါင်းတဲ့အတွက် လမ်းဘေးဝေါဟာရတွေကို ချစ်ပန်းလောက် သိပ်မသိဘူး ။ ချစ်ပန်းသည် ရှေ့မှီနောက်မှီ ကောင် ဖြစ်သည် ။ စာလည်း တအားဖတ်သည် ။ အသက်ကြီးကြီး လူတွေနဲ့လည်း ပေါင်းသည် ။ ဗဟုသုတကြွယ်တဲ့ ကောင် ။

ချစ်ပန်းက မတ်စ်ဖွင့်တယ်ဆိုတာ ဖင်ကိုချတာကို ပြောတာလို့ ရှင်းပြသည် ။ မိန်းမစိတ်ပေါက်တဲ့ မိန်းမရှာ ( သို့မဟုတ် ) အခြောက်တွေသာ ဖင်ချတာ မဟုတ်ဘဲ တဏှာကာမ အရမ်းပြင်းထန်တဲ့ ထူးသိုက်လို ဘဲတွေကလည်း ကောင်မလေးတွေကို ရှေ့အပေါက် မိန်းမအင်္ဂါ ( သို့မဟုတ် ) စောက်ဖုတ်ကိုသာမကဘဲ ဖင်စအိုပေါက်ကိုပါ လိုးကြသည်လို့ သေသေချာချာ ရှင်းပြလေသည် ။ မတ်စ်ဆိုတဲ့ စကားက ထောင်ထဲမှာ ထောင်ကျ အကျဉ်းသား အချင်းချင်း ဖင်ချတာကို မတ်ဖွင့်တယ်လို့ ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲရာက ပျံ့နှံ့လာတဲ့ စကားလို့ ရှင်းပြသည် ။ ရှေးရှေးကတော့ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်တာကို ထောင်ထဲမှာ ( အိုးစားဖွဲ့တယ် ) လို့လည်း သုံးနှုံးကြတဲ့အကြောင်း ချစ်ပန်းက ရှင်းပြသည် ။

“  ဒါဆို ထူးသိုက်က သူနဲ့ကြည်တဲ့ ရည်းစားဖြစ်တဲ့ ကောင်မလေးတိုင်းကို ဖင်ချတယ်တဲ့လား….”

လို့ ချစ်ပန်းကို တီးတိုး မေးကြည့်လိုက်တော့ ချစ်ပန်းက

“ အေး.. အဲ့လိုဘဲ ပြောတာဘဲ..။ ထူးသိုက်က ညာတော့ မညာတတ်ပါဘူး..။ သူက သူနဲ့ ညိတဲ့ ဆော်မှန်သမျှကို ဖင်မချတဲ့ဆော် မရှိဘူးတဲ့…..။ ဒါကြောင့် သူ ဟိုးတစ်နှစ်က ဆိုင်းရင့်စ်ဖက်က အိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆရာမနဲ့ တွဲတုန်းက ငါနဲ့ ဗိုလ်မောင်လည်း သူ့ကို လဖက်ရည်တိုက်ပြီး ကပ်မေးကြည့်ကြတယ်ကွ..။ ဆရာမကိုရော မတ်စ်ဖွင့်လိုက်သေးလား လို့…”

လို့ ပြောပြသည် ။ နေလင်းက

“  သူက ဘာပြန်ပြောလဲ ”

လို့ သိချင်ဇောနဲ့ အမြန်မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက

“  သူက မတ်စ်ဝါဒီတစ်ယောက် တဲ့…။ သူနဲ့ညိရင် မတ်စ်အကုန်လုံး ဖွင့်တယ်..။ ဆရာမကိုလည်း မတ်စ်ကိုင်တယ် တဲ့…။ ထူးဆန်းတာက ဆရာမက သူနဲ့ကြမှ မတ်စ်ပွင့်တာ မဟုတ်ဘူးတဲ့…။ သူ့မတိုင်ခင်ထဲက အတွေ့အကြုံရှိတယ်တဲ့….”

လို့ ပြောပြတဲ့အခါ နေလင်း “ ဟာ…” ကနဲ ဖြစ်သွားရသည် ။ ချစ်ပန်းက နေလင်းကို အင်တာနက် အပြာဆိုက်တွေက ဖင်ချတဲ့ ဗီဒီယိုကားတွေကို ညွှန်ပြသည် ။ နေလင်းအတွက်ကတော့ အထူးအဆန်း ။ ချစ်ပန်း ပြောပြတဲ့ ဆရာမကို ကျောင်းထဲမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးတဲ့အခါ အိုးတောင့်တောင့်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ထူးသိုက်ဖွင့်တာ ဒီမတ်စ် ကြီးပါလားလို့ တွေးမိရင်း ပြုံးမိလေသည် ။

ချစ်ပန်းက ထူးသိုက်က ဖင်ချတာ အင်မတန် ကျွမ်းသည် ဆိုတာလည်း ပြောပြသည် ။ လက်ရှိတွဲနေတဲ့ သူတို့အတန်းက ခင်အေးရီ ဆိုရင် ထူးသိုက် ဖင်လုပ်တာကို ကြိုက်လွန်းလို့ တချိန်လုံး ဖင်ချခိုင်းနေသည်လို့ ထူးသိုက်က ပြောပြသည်တဲ့ ။ ခင်အေးရီနဲ့ နေလင်းသည် ကျောင်းက အနုပညာအသင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ခင်မင်ကြတော့ ချစ်ပန်း ပြောပြတာကို ကြားရတာ မယုံကြည်နိုင်အောင်ပါဘဲ ။

ခင်အေးရီသည် စာဂျပိုးရုပ် ။ မျက်မှန်ကြီးကြီး ထူထူနဲ့ ။ နေလင်းသည် ထူးသိုက်ကို ချစ်ပန်းနဲ့ ဗိုလ်မောင်တို့နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘော်ဒါဖြစ်လာတာပါ ။ ထူးသိုက်သည် ခင်မင်သူတွေများတဲ့ သဘောကောင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကြောင့် ကောင်မလေးတွေက စိတ်ဝင်စားတာကို ခံရတဲ့လူ ဆိုတာလည်း နေလင်း သိသည် ။ နေလင်းနဲ့ ရင်းနှီး ပတ်သက်တဲ့ ကောင်မလေးတွေထဲကတောင် ထူးသိုက်ကို စိတ်ဝင်စားကြပြီး ခင်မင်ချင်ကြတာကို တွေ့ဖူးသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ခင်မင်လာပြီးတဲ့နောက် သူ့ရဲ့ အဖုံးအနက်နဲ့ မှတ်စုစာအုပ်လေးမှာ ရေးထားတဲ့ ( သင်ကောင်းရင် ကျွန်ုပ် မဆိုးပါ… ဖင်ကောင်းရင် အဖုတ်မလိုးပါ ) ဆိုတဲ့ စာကြောင်းလေးကို တွေ့မိ ဖတ်မိတဲ့အချိန် ချစ်ပန်း ပြောပြဖူးတဲ့ ထူးသိုက်ဟာ မိန်းမတွေရဲ့ နောက်ပေါက်ဖွင့်ရတာကို ခုံမင်သည်ဆိုတာကို သတိရမိလိုက်သည် ။

ထူးသိုက်နဲ့ ပိုရင်းနှီးလာတော့ ထူးသိုက်က မတ်စ်ဖွင့်တဲ့ အကြောင်းတွေကို အကုန်လုံး အိတ်သွန်ဖာမှောက် အသေးစိတ်တွေ ပြောပြပါတော့သည် ။ နေလင်းလည်း မတ်စ်တခါမှ မဖွင့်ဖူးလို့ ထူးသိုက်ကို အားကျပြီး မတ်စ်ဖွင့်ချင်လာမိသည် ။ လတ်တလော နေလင်းနဲ့ ညိနေတာက ဝင်းသန့်သန့် ။ ဝင်းသန့်သန့်က အီကိုက ။

ဝင်းသန့်သန့်သည် မန္တလေးသူ ဖြစ်သည် ။ နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် ဝင်းပြီး သန့်သည် ။ ချမ်းသာတဲ့ မိဘတွေကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်သည် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဘဝမှာ လိုလေသေး မရှိဘူး ။ ရန်ကုန်မှာ အဒေါ်တွေနဲ့ လာနေပြီး ကျောင်းတက်နေတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်သည် လွတ်လပ်နေသည် ။ အဒေါ်တွေကလည်း အလိုလိုက်ထားသည် ။ ကျောင်းသွားချိန် ပြန်ချိန် မတင်းကြပ်ဘူး ။ ဖုန်းတချက်ဆက်ပြီး သူငယ်ချင်းနဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်မည် ထမင်းထွက်စားမည်လို့ ပြောလိုက်ရုံဘဲဆိုတော့ နေလင်းနဲ့ ရည်းစားထားပြီး လိမ့်ချင်တိုင်း လိမ့်လို့ရသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်နဲ့က ချစ်သူဖြစ်တာ သိပ်မကြာသေး ။ နေလင်းလည်း ချစ်ပန်းနဲ့ ဗိုလ်မောင်တို့ မြှောက်ပေးတာကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်ကို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ အပြတ်ကိုင်.. နှိုက်.. နမ်းစုပ်.. ပြီးပြီ ။ နောက်တဆင့်က ဘာဂျာမှုတ်ဖို့ သူတို့က တိုက်တွန်းနေကြသည် ။ ချစ်ပန်းက

“ ချိန်းတွေ့ဖို့နေရာ မရှိရင် ငါ့ဘကြီးရဲ့ တိုက်ခန်းကို ခေါ်ခဲ့ကွာ..။ အပြတ်သာ မှုတ်ပစ်..။ ဆော်တွေက ဘာဂျာ အမှုတ်ခံပြီးသွားရင် မင်းကို အလိုလိုကြွေလိမ့်မယ်…။ မင်း မှုတ်တာတွေကို တမ်းတပြီး ထပ် လိုချင်လိမ့်မယ်…။ ကိုကိုနေလင်းရယ်…. မှုတ်ပေးပါ.. မှုတ်ပေးပါနဲ့ … တတွတ်တွတ် တောင်းဆိုကြလိမ့်မယ်…. သူငယ်ချင်း….”

လို့ ပြောလေသည် ။ နေလင်းက ချစ်ပန်းရဲ့ အမူအရာကို သဘောကျပြီး ရယ်သည် ။ ချစ်ပန်း အကြံပေးတဲ့ သူ့ချစ်သူကို ဘာဂျာမှုတ်ဖို့က နေလင်းရဲ့ ခေါင်းထဲမှာ သံမှိုနဲ့ ရိုက်သလို စွဲသွားပြီ ။ အခွင့်အရေးရတာနဲ့ မှုတ်မည်လို့ ကြံစည်ထားသည်။

တစ်နေ့မှာတော့ နေလင်းအတွက် အခွင့်အလမ်း ပေါ်လာပါသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ ပဲခူးနားက ငါးအင်းထဲကို သွားလည်ချင်သည်လို့ နေလင်းကို ပြောသည် ။ နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို လိုက်ပို့ပေးသည် ။ အင်းတဲပိုင်ရှင်ရဲ့သမီး အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူတို့ကို ငါးတွေ ပုဇွန်တွေ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဖမ်းပြီး မီးကင်တာကင် ကြော်တာကြော် သုပ်တာသုပ် မျိုးစုံလုပ်ကျွေးသည် ။ အင်းကြီးထဲမှာက တဲတွေ အများကြီးရှိသည် ။ အစွန်အဖျားက တဲတစ်လုံးက အလွတ် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်း အေးအေးချမ်းချမ်း စာသွားဖတ်တဲ့ တဲကလေးလို့ သိရသည် ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူတို့အတွဲကို အဲ့ဒီ တဲကလေးဆီကို ခေါ်သွားသည် ။ ကွင်းကြီးရဲ့ အစွန်အဖျားမှာမို့ လူသူနဲ့ ဝေးသည် ။ လှေကလေးနဲ့ သွားကြတာ ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ခဏတာ သူတို့နဲ့ စကားထိုင်ပြောပြီး အစားအသောက်တွေ ပြန်ယူလိုက်ဦးမယ်လို့ ပြောပြီး သူတို့ကို ဒီတဲလေးမှာ ထားခဲ့သည် ။ နာရီဝက်လောက်ကြာရင် ငါ ပြန်လာခဲ့မယ်.. နင်တို့နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြလို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောပြီး ထွက်သွားတာ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ အပြုံးက အဓိပ္ပါယ်ပါနေသည်လို့ နေလင်း ထင်သည် ။ သူနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ ချစ်သူသဘာဝ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နမ်းကြကိုင်ကြဖို့ ဖန်ပေးတာလို့ သူထင်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကလည်း နေလင်းနဲ့ အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရတာကို ကျေနပ်နေပုံရသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ထွက်သွားရော နေလင်းလည်း လုပ်ငန်းစတော့သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပြီး တဲကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရင်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စကပ်လေးကို လှန်တင်လိုက်သည် ။

“  အင်.. ကိုကို…. ဝင်းသန့်ကို ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် . . .  ”

“  နမ်းမလို့ . .   ”

“ ဘယ်ကိုလဲဟင် . .  ”

“ အဓိက ကို…  ”

“ ဘာလဲဟင်..အဲဒါက …  ”

နေလင်းက ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်သွယ် ကြားက မို့ဖေါင်းဖေါင်း ဆီးခုံနေရာကို ပြလိုက်သည် ။ ပင်တီအနက်လေး နေရာကို လက်ညှိုးနဲ့ထောက်ပြီး ပြလိုက်သည် ။

“ ကိုကို ဘုန်းနိမ့်သွားလိမ့်မယ်…  ”

“ ကိုကို အယူမရှိဘူး .  ”

နေလင်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပင်တီအနက်လေးကို ချွတ်လိုက်သည် ။ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတာက မို့ဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ကြီး ။ နှုတ်ခမ်းသားထူထူနဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း နီညိုညိုကြီး . . ။ ပေါင်တန်တွေကို ဘေးကို တွန်းခွဲလိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို တိုးကပ်ရင်း စနမ်းလိုက်သည် ။

“  အို..ကိုကိုရယ် . . .  ”

စနမ်းတာက သူ့နှာတန်ထိပ်နဲ့ ။ သန့်ရှင်းတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က ဘာအနံ့အသက်ဆိုးမှ မရှိဘူး ။

“  ကိုကိုရယ်.. ဘာလို့.. အဲဒီနေရာကို လျှောက်နမ်းနေတာလဲ….. အာ…. အို…. ကိုကို…. ကိုကို….. မရွံဘူးလား…. အား…. အား…… ဟင့်ဟင့်…..”

ဝင်းသန့်သန့်တစ်ယောက် ကယောင်ကတမ်းတွေ ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ထွက်နေသည် ။ သူကတော့ လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အစုန်အဆန် ဖိဖိယက်ပေးနေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် အရည်တွေ တအားထွက်သည် ။ သူ့အကြံက ဘာဂျာကောင်းကောင်း ပေးလိုက်လို့ ဝင်းသန့်သန့် စိတ်တွေ တအားကြွလာတဲ့အခါ ခံချင်စိတ်တွေ တအားပေါ်ပေါက်လာပြီး လိုးဖို့ရာ အဆင်ချောသွားအောင် ။ သူထင်တဲ့အတိုင်းဘဲ ဝင်းသန့်သန့်သည် သူယက်ပေးတာတွေကြောင့် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖြစ်ပေါ်လာသည် ။ အရင်ဆုံး သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးသွင်း ကလိပေးရင်း အသွင်းအထုတ်လေးတွေ လုပ်ပေးလိုက်သည် ။

“  အို…. အား….. အိုး….. အား……. အင်းအင်း….. အိုး….. အား……”

ဝင်းသန့်သန့် ညည်းငြူရင်း သူ့ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်သည် ။ အရည်တွေက တအားရွှဲနေတော့ လက်ညှိုး ဝင်တာထွက်တာက စွပ်စွပ်စွပ်နဲ့ မြည်နေသည် ။ ဒါလောက်ဆို သူ့ဖွားဖက်တော် ဒုတ်ရှည်ကို သွင်းဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ ထင်မိပြီး လက်ညှိုးရဲ့နေရာမှာ တုတ်ဖြိုးရှည်လျားတဲ့ တန်ဆာလိင်ချောင်းကို အစားထိုးလိုက်သည် ။ လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးသည် အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်ဖို့ ခဲယဉ်းနေသည် ။ အပေါက်ကျဉ်းလေးထဲကို ဒစ်ကြီး မဝင်နိုင်ဘဲ တစ်နေသည် ။ အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေသည့်တိုင် ဒုတ်နဲ့အပေါက်က မမျှတလို့ သူ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ကြိမ်ဖန်များစွာ ထိုးသွင်းကြည့်လိုက် အနောက်ပြန်ဆုတ်လိုက် လုပ်နေရသည် ။

ဒီလို ထိုးစမ်းနေတဲ့ အထိအတွေ့ကလည်း ဝင်းသန့်သန့်အတွက် ကြက်သီးထစေတဲ့ ကာမဖီလင် အထိအတွေ့တွေပါဘဲ ။ နှဲ့ပါများတော့ သစ်ကြီးဝါးကြီးတွေတောင် အမြစ်ကကျွတ်ပြီး လဲရသေးတာဘဲလေ ။ သဘာဝက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကို အဆင်ပြေအောင် ဖန်တီးထားတာဘဲ ။ ထိုးပါများတော့ အထဲရောက်ရတော့တာပါဘဲ ။ ထွက်ရွှဲနေတဲ့ အရည်တွေရဲ့ အထောက်အကူနဲ့ ဖိဖိသွင်းလိုက်တာ မကြာခင် ဒစ်ကြီး အထဲကို မြုပ်ဝင်သွားရပါတော့သည် ။

“  အို..ကိုကို….ကိုကို….ကိုကို့ဟာကြီး ဝင်သွားပြီ….”

“  နာလားဟင်….ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား….ဝင်းသန့် ”

“  အင်း ဖြစ်တယ်….မနာဘူး….ကိုကို…..”

အဆင်ပြေတယ် ကြားရတော့ သူ့ဟာကြီးကို ဆက်သွင်းပြီ ။ တခါထဲ တရှိန်ထိုးသွင်းတာ မဟုတ် ။ စောစောကလိုဘဲ ဆုတ်လိုက် တက်လိုက် ဆုတ်လိုက် တက်လိုက် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့် ဆိုသလို ငုတ်မိသဲတိုင် ဖြစ်သွားပြီ ။ လိင်တန်ချောင်း တဆုံးထိ ဝင်နိုင်သွားပြီ ။ သူ့ဒုတ်ကြီး တချောင်းလုံးသည် ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ကိုယ်ထဲမှာ စုံးစုံးမြုပ် ရောက်နေပြီ ။ တင်းကြပ်လွန်းတဲ့ အပျိူစင် စောက်ဖုတ်ရဲ့ အရသာထူးက သူ့ကို ဆက်ပြီး ဆုတ်လိုက် တိုးလိုက် လုပ်ဖို့ တွန်းအားပေးနေသည် ။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း အသွင်းအထုတ်လေးတွေကို လုပ်ပေးရင်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီး နှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီးရင် တစ်လုံး စို့ပေးလိုက်သည် ။ နို့စို့လိုက် ဖိလိုးလိုက် ။

ဝင်းသန့်သန့်ကတော့ အတွေ့အကြုံသစ်မို့ မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်လို့ တအင်းအင်း တအိုးအိုး အော်နေရင်း သူ့ကို တအားဆွဲဖက်ထားသည် ။ သူမပေါင်တန်တွေကတော့ ဘေးကို ဖြဲကားပေးထားသည် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လိုးချက်တွေ မြန်ဆန်လာတော့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူမခြေထောက်တွေကို အပေါ်ကို ထောင်ထားလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့် ခံနိုင်တာကို သိတော့ မြန်မြန်လိုးထည့်လာသလို ဝင်းသန့်သန့်ကလည်း တုန့်ပြန်တာတွေကို တွေ့လာရသည် ။ လမ်းဆုံးကို ရောက်သွားတော့ ကွန်ဒုံး မပါတာကို သတိရလို့ ဖျတ်ကနဲ အပြင်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေ တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူလေးတဖက် အပေါ်ကို ထိမှန်ပေရေကုန်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်သည် ပူနွေးတဲ့ သုတ်သွေးဖြူဖြူတွေ လာထိကုန်တာကို ထူးဆန်းတဲ့အနေနဲ့ ကြည့်နေသည်ကို သူတွေ့သည် ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် သူငယ်ချင်း ဝင်းသန့်သန့်အတွက် ချစ်သူနဲ့ တဆုံးပျော်ဖို့ ဖန်တီးပေးပြီး သူမ အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်နေသည် ။ သူတို့အတွက် အချိုပွဲတွေကို ကိုယ်တိုင် ပြင်ဆင်နေပေမယ့် စိတ်က သူတို့အတွဲ ဘာတွေများ လုပ်နေကြပြီလဲ ဆိုတာကို သိချင်နေမိသည် ။ သူတို့ရှိနေတဲ့ တဲလေးကို သွားပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေက ထိန်းသိမ်းလို့ မရအောင်ဘဲ ဖြစ်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က သူ့ဘဲက ချိန်းတွေ့တိုင်း နို့ကိုင်သည် နို့စို့သည် ဖင်ကိုင် စောက်ပတ်နှိုက် လုပ်သည်လို့ အမြဲ ပြောပြသည် ။ အခုလို တဲလေးတစ်လုံးထဲ နှစ်ယောက်ထဲဆိုရင် ဒီလူ ဘယ်နေလိမ့်မလဲ ။ တက်တောင် လိုးမယ်လို့ ထင်မိတာဘဲ ။ ဒါကြောင့်လည်း အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူတို့အတွက် အထူးရှယ် လက်ဆောင်အဖြစ် နေရာလေး စီစဉ်ပေးလိုက်တာပါ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း သူတို့အတွဲကို ချောင်းချင်စိတ်တွေက ထိန်းသိမ်းလို့ မရတော့လို့ သူတို့အတွဲ ရှိနေတဲ့ အင်းအစွန်က တဲကလေးဆီကို လှေကလေးနဲ့ တစ်ယောက်ထဲ ထွက်ခဲ့လိုက်သည် ။ တဲကလေးရဲ့ အရှေ့ဖက် ကန်သင်းရိုးပေါ်ကနေ မဝင်ဘဲ တဲကလေးရဲ့ နောက်ကျောဖက် ထရံကြားကနေ အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ အကြိတ်အနယ် လိုးနေကြတဲ့အချိန် ဖြစ်နေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်သည် ယောကျ်ားလီးနဲ့ တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အပျိုစင်တစ်ယောက် ဆိုတာကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းမို့ သိသည် ။ အခုတော့ နေလင်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ကို ပေါင်ဖြဲကားပြီး လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်း တွေ့လိုက်ရသည် ။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းတစ်ယောက် နတ်ပူးသလို တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည် ။ ကာမစပ်ယှက်တာကို မျက်စိနဲ့ အနီးကပ် တွေ့ဖူးရတာ ပထမဆုံး အကြိမ်မို့ ။

တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထပြီး ကာမသွေးတွေ ဆူပွက်လာသည် ။ ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာလို့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်လည်း ကြွလာဖောင်းလာပြီး အရည်တွေ တရွှမ်းရွှမ်း ယိုစီးထွက်နေရသည် ။ ရင်သားစိုင်တွေလည်း တင်းမာဖောင်းကြွပြီး ရင်သီးလုံးလေးတွေလည်း တင်းမာ စူထွက်လာကြသည် ။ နေလင်းရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး တစွပ်စွပ် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို သဲသဲကွဲကွဲ တွေ့နေရတာက သူမစိတ်တွေကို ဗလောင်ဆူ ထကြွစေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လိုဘဲ အလိုးခံချင်စိတ်တွေက အရမ်းကို ဖြစ်နေပြီ ။

မိမိပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ဆီကို လက်တဖက်က ရောက်သွားသည် ။ အကွဲကြောင်း နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖိဖိ ပွတ်နေမိသည် ။ ပါးစပ်က အသံထွက်မသွားရအောင် မနည်း အောင့်အီးထားနေရသည် ။ နေလင်းကတော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်း လာချောင်းနေသည်ကို လုံးလုံး သိဟန်မတူဘဲ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ကြပ်တင်းလှတဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းကြီး ဖိဆော်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်မှာလည်း နေလင်းရဲ့ အကိုင်အနှိုက်တွေကို သာယာလို့ ထပ်လိုချင်လို့ သူမကိုယ်တိုင်က ဘိပေးနိုင်တဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို အကူအညီတောင်းပြီး ဒီအင်းတဲဆီကို လာခဲ့ရတာလေ ။ နေလင်းရဲ့ လီးကို အသေခိုက်သွားပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ခံလို့ အရသာကောင်းလွန်းနေပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကော့ပေးပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေလေသည် ။

“ ကောင်းလား ဝင်းသန့် . . .။ ကိုယ်လိုးပေးတာ ကောင်းလားဟင် . .   ”

“  ကောင်းတယ်… တအားကောင်းတယ်…. ကိုကို…. လိုး…. လိုးပါ တအားဆောင့်ပေး.. ဆောင့်လိုး…. ကိုကို …  ”

ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ကာမစိတ်ပြင်းပြင်းနဲ့ အော်ပြောလိုက်တဲ့ အသံတွေကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်း ကြားနေရသည် ။ သူတို့အတွဲ လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို တအားဖိပွတ်ရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို သူမ တက်လှမ်းသွားရသည် ။

“  အင်….အင်….အင်း…အင်း . . . .အင်း .   ”

ကောင်းလွန်းတဲ့ ကာမစည်းစိမ်အရသာထူးကြောင့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်က ခပ်တိုးတိုး ညည်းမိသွားရသည် ။ နားပါးတဲ့ နေလင်းသည် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ညည်းသံတွေကို ကြားလိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရယ်လို့တော့ အတိအကျ သူ မသိပေမယ့် တစုံတယောက် တဲအနောက်ဖက်ကနေ လာချောင်းနေသည် ဆိုတာကိုတော့ သူ သိလိုက်သည် ။

နေလင်းသည် အချက်တစ်ရာမက တအားဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီး အကြောတစ်ထောင် စိမ့်တင်လာပြီး ပြီးခြင်းကို ရောက်ခါနီးဆဲဆဲမှာ သူ့လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲနုတ်လိုက်ပြီး ထိပ်ဖူးဒစ်နေရာကို လက်နဲ့ဆုပ်ကာ ပွတ်တိုက်လိုက်တဲ့အခါ သုတ်ရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်ကုန်သည် ။ တအံ့တဩ မော့ကြည့်နေတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မျက်နှာဖွေးဖွေးလေးပေါ်ကို သူ့သုတ်ရည်တွေ ထိမှန်ကုန်သည် ။ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ပြီးသွားရလို့ လှေနံရံမှာ ခေါင်းလေးမှီပြီး မောပန်းစွာနဲ့ မျက်စိတွေကို ပိတ်ထားလို့ နားနေသည် ။ နေလင်းလည်း သူတို့အတွဲကို ဘယ်သူချောင်းသလဲ ဆိုတာကို သိချင်လို့ တဲအနောက်ဖက်ကို ခြေဖော့နင်းပြီး လျှောက်သွားလိုက်သည် ။

“ အို….လာချောင်းတာ . .အိုင်ရင်းပါလား . .  ”

ဝင်းသန့်သန့်မှာတော့ ဗလာကျင်းနေတဲ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုတောင် အဝတ်ပြန်မဝတ်နိုင်ဘဲ ပေါင်ကြီး ဖြဲကားလျက် မျက်စိတွေပိတ်ပြီး ငြိမ်သက်နေသည် ။

နေလင်းက ( အိုင်ရင်း . . .) လို့ လေသံလေးနဲ့ တိုးတိုးလေး ခေါ်လိုက်သည် ။

“  ဟင်..အင်..ကိုနေလင်း . .   ”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်း မျက်စိပွင့်လာတဲ့အခါ သူမအနားမှာ ရောက်နေတဲ့ နေလင်းကို တွေ့လိုက်ရလို့ လန့်ဖျန့်သွားသည် ။

“ အိုင်ရင်း လာချောင်းနေတာ ကိုယ် သိလိုက်တယ်…  ”

“ အို ….ယူ…ယူ…ယူ…သိတယ်..ဟတ်လား . .  ”

“ သိတာပေါ့ . .  ”

တကယ်တော့ နေလင်းသည် ချောင်းခါစက တအားလိုးနေလို့ သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး ။ ပြီးသွားလို့ အိုင်ရင်း ညည်းလိုက်မှ အသံကြားလိုက်တာပါ ။

“ ဟယ် . . ရှက်လိုက်တာ . .  ”

“ မရှက်ပါနဲ့ အိုင်ရင်းရယ်…။ ဒီဟာက လူတိုင်း မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ သဘာဝပါ..။ ဖိုနဲ့မဆိုတာ လူရယ်လို့ စဖြစ်လာတဲ့ ရှေးရှေး ကျောက်ခေတ်ကတည်းက မကင်းနိုင်ကြပါဘူး   ”

နေလင်းသည် လှေပေါ်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး အိုင်ရင်းရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို ကိုင်လိုက်သည် ။

“ ဟေး…ဝင်းသန့် သိသွားလိမ့်မယ်….မလုပ်နဲ့…  ”

“  သူမသိပါဘူး.. မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီ . . . လေလေး တဖြူးဖြူးနဲ့ . .   ”

ပေါင်တန်ကို ပွတ်နေရင်း ကျန်တဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဖြစ်သလို စည်းနှောင်ထားတဲ့ သူ့ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သည် ။ လိုးပြီးသား လီးကြီးသည် မတ်မတ် မထောင်ပေမယ့် အခု အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို ကိုင်လိုက်တာကြောင့် ငေါက်ကနဲ ခေါင်းထောင်ထလာသည် ။ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးရှည်ကြီးကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်း အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်လို့ ကြည့်နေမိသည် ။

“ ဟာ…. ကိုနေလင်းရယ်…. ကြီးလှချည်လား.. ရှည်လည်း ရှည်တယ်ကွယ် .   ”

“ ကိုင်ကြည့်လေ . .  ”

“ အို့.. ကိုင်ဘူး .   ”

နေလင်းက သူ့လက်တဖက်နဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးအပေါ်ကို အုပ်တင်ပေးလိုက်သည် ။ ပူနွေးနွေး လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်မိကိုင်မိရတော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာရလေသည် ။

“ ပွတ်ပေး.. ထိပ်က ဒစ်ဖူးကြီးကို ပွတ်ပေး….. အဲ…. အင်း.. ဟုတ်တယ်…. ပွတ်.. ပွတ် . . . .  ”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း လီးကို စိတ်ဝင်စား တမ်းတ လိုလားနေတာ ကြာခဲ့ပြီ ။ အခွင့်အလမ်း မရခဲ့ ။ အခုတော့ အဝင်ရဲ လက်သွက်တဲ့ နေလင်းကြောင့် လီးကြီးကို ပွတ်ပေးနေမိရတဲ့ အခြေအနေကို ရောက်သွားသည် ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ ချစ်သူမို့ အစက သတိထားနေခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ပွင့်လင်းမြင်သာသွားရပြီ ။ လီးကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်ဆုပ် ဖျစ်ညှစ်ကြည့်နေမိသည် ။

“ အိုင်ရင်း…နမ်းကြည့်ပါလား .   ”

“  အို..နမ်းချင်ပါဘူး .   ”

“ အို.. လုပ်ပါ… ဒို့ လိုချင်လို့ပါ …. ရော့ရော့…. ငုံလိုက်..  ”

ပါးစပ်ထဲကို အတင်းထိုးပေးနေလို့ ယောင်ပြီး ပါးစပ်ကို ဖွင့်ဟပေးလိုက်မိတော့ သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးသည် ပါးစပ်ထဲကို ရောက်လာတော့သည် ။

“ အု .   ”

ဒစ်ဖူးကြီးက အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ အပြည့်ဘဲ ။ ဒီလို ယောက်ျားလီးကို ဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံလိုက်ချင်တာ ကြာပြီ ။ စိတ်ကူးနဲ့ဘဲ ရူးခဲ့ရတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် တကယ်တမ်း ဒစ်ကြီးကို ငုံမိနေပြီ ။ အိပ်မက်တစ်ခုလို့တောင် ထင်လိုက်မိသည် ။

“  စုပ်လေ . . ”

နေလင်းရဲ့ သတိပေးလိုက်တဲ့အသံကြောင့် သတိဝင်လာရသည် ။ ဒီအတိုင်း ငုံထားမိတဲ့ လီးထစ်ကြီးကို ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်မိသည် ။ နေလင်းက လီးအစုပ်ခံနေရင်း အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဘလောက်စ်ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားတွေကို ကိုင်လိုက်သည် ။ ဘရာစီယာ မခံဘဲ ဝတ်ထားတဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေက လုံးလုံး ခပ်ကော့ကော့လေး ။ နေလင်းရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ရင်သားအုံကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်သလို တင်းပြီး စူထောင်နေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေကို လက်ညှိုးနဲ့လက်မ သုံးပြီး ဆွဲယူနေသည် ။ သူက ကိုင်ညှစ်ခိုင်းလို့ သူ့လဥကြီး နှစ်လုံးကိုလည်း ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ညှစ်ရသည် ။

“  စုပ်…စုပ်…..စုပ်..တအား…တအား…..”

နေလင်းက တအားတွန်းလို့ အရမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တာ သူပြီးသွားပြီး သုတ်ရည်တွေ တပြတ်ပြတ်နဲ့ အာခံတွင်းထဲ အကုန်ဝင်လာသည် ။

“  မြိုချ..မြိုချလိုက် . . .”

စိတ်အညှို့ခံထားရတဲ့ လူလိုဘဲ နေလင်းရဲ့ အမိန့်တွေကို လိုက်နာမိပြီး သူ့သုတ်ရည်တွေကို တကွပ်ကွပ်နဲ့ မြိုချပစ်လိုက်မိသည် ။ ပုလွေမှုတ်ဖူးသွားတာမှ လရည်တွေပါ မြိုချလိုက်ဖူးရပြီ ။ နေလင်းက သူ့လီးပြန်တောင်အောင် လုပ်ပြီး လိုးပေးမယ်လို့ ပြောပေမယ့် ဝင်းသန့်သန့် သိသွားမှာစိုးလို့ နောက်မှ နောက်မှလို့ ပြောပြီး တဲထဲကို ဝင်လိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ခွေခွေလေး အိပ်နေတုန်းဘဲ ။ ခြေသံကြားလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို တွေ့သွားသည် ။

“ အိုင်ရင်း… ငါတို့တော့ လုပ်ဖြစ်သွားတယ်….”

လို့ ငိုသံပါလေးနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်က ပြောလိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ပြုံးစိစိနဲ့

“ အေးလေ….. နင်တို့ ဒီလိုလုပ်လို့ရအောင် ငါက သေသေချာချာ စီစဉ်ပေးထားတာဘဲဟာ….။ ကောင်းတာပေါ့…. ဝင်းသန့်ရယ် . . .”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း တဲအရှေ့ဖက်ကို ထွက်လာသည် ။ မမျှော်လင့်ဘဲ ဝင်းသန့်သန့်ကို အပြတ်လိုး.. အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ လီးစုပ်တာကိုလည်း ခံလိုက်ရသည် ။ ဒီနေ့က နေလင်းရဲ့ ကံကောင်းတဲ့ နေ့တစ်နေ့ဘဲ ။

ချစ်ပန်းသည် နေလင်း ပြောပြတာတွေကို တအံ့တဩ နားထောင်နေတာ သူ့အတွက် လဖက်ရည်ကိုတောင် မထိမတို့ဖြစ်သေးဘူး ။

“  နေလင်း.. ဒါဆို မင်း ဝင်းသန့်သန့်ကိုလည်း လိုး…. အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကိုလည်း လီးစုပ်ခိုင်းခဲ့ပြီး အရမ်းကို ဟန်ကျသွားတာပေါ့လေ . . .   ”

လို့ ချစ်ပန်းက ပြောလိုက်တဲ့အခါ နေလင်းက

“  အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ဒီမနက် ဖုန်းဆက်တယ်ကွ..။ ငါနဲ့ တွေ့ချင်လို့တဲ့..။ ဝင်းသန့်သန့်ကိုတော့ လုံးဝ မသိပါစေနဲ့တဲ့ …  ”

လို့ ပြောပြလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းလည်း

“ ဆော်ကြီးက မင်းလီးကိုစုပ် မင်းလရည်ကို မြိုလိုက်ပြီး အခု တအား နှာတွေကြွပြီး ကုန်းချင်နေပြီကွ …။ ကဲ… မင်း လိုးပေးလိုက်ဦး…. နေလင်းရေ…  ”

လို့ မြှောက်ပေးလိုက်သည် ။ နေလင်းကလည်း မြှောက်ပေးရင် ဂွေးတက်အောင် ကမယ့်ကောင် ။

“ အေး… လိုးမယ်…. ချစ်ပန်းရေ… လိုးမယ်….။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း အင်းထဲမှာ ဒို့လိုးခဲ့ပြီးနောက်ပိုင်း စောက်ပတ်နာနေတယ် ဆိုပြီး ငါနဲ့တွေ့ဖို့ ငြင်းနေခဲ့ပေမယ့် မနေ့ညကတော့ ဖုန်းဆက်ပြီး တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်..။ ဟီး… အလိုးခံချင်ပြီနဲ့ တူတယ် . .   ”

“ ဒါပေါ့ နေလင်းရယ်…။ သူတို့လည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်ဘဲ…..။ သူတို့လည်း မင်း လိုးချင်သလို ခံချင်ကြတာပေါ့ကွာ..။ ကဲ.. လိုးပေးလိုက်…. လိုးပေးလိုက်…. ဟားဟားဟား…  ”

ချစ်ပန်းက နေလင်းကို ပြောလိုက်တဲ့အချိန် စိတ်ထဲကတော့ ( ဟွန်း.. မင်းက တော်တော် ကံကောင်းတာဘဲ..။ ငါတို့ကြ ခံမယ့်ဆော် မရှိဘူး….. မနာလိုလိုက်တာကွာ……) လို့ ပြောနေသည် ။ နေလင်းလည်း ချစ်ပန်းကို

“ ကဲ .. ဆာနေတဲ့‌ ဆော်တွေကို ဖြုတ်ပေးဖို့ ဒိုးလိုက်ဦးမယ်….  ”

လို့ နှုတ်ဆက်ပြီး လဖက်ရည်ဖိုး ရှင်းလိုက်သည် ။ နေလင်း လဖက်ရည်ဆိုင်ထဲက ထွက်ခဲ့တဲ့အချိန် …

“ ဘာတွေလုပ်တယ် ဆိုတာတွေကို အသေးစိတ် ပြောပြဦးနော် .   ”

လို့ ချစ်ပန်းက ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ လှမ်းပြောလိုက်သေးသည် ။

နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို အရင်လိုးရမလား.. အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို အရင်လိုးရမလား စဉ်းစားနေသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူ့လီးကို စုပ်ပေး လရည်မြိုသောက်ခဲ့ပေမယ့် အလိုးမခံရသေးလို့ တော်တော့်ကို ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်ဆိုတော့ အရင်ခေါ်လိုးလိုက်တာ ကောင်းမည်လို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည် ။

“ ဟိတ်…ဘာထူးလဲ ကိုနေလင်း …  ”

“ အိုင်ရင်း နဲ့ တွေ့မလားလို့….အားလား…အခု .  ”

“  အင်း.. အားတယ် . . . အခုတွေ့မှာလား.. ဘယ်မှာ တွေ့မှာလဲ .   ”

“ အိုင်ရင်းမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဖို့ နေရာရှိလား…  ”

“  အင်း..စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ် . ..ခဏ…  ”

“ ဟိုတယ် တစ်ခုခုကို သွားကြမလား . .   ”

“ ဟင့်အင်း.. ဟိုတယ်သွားစရာ မလိုပါဘူး….။ အိုင်ရင်း.. အဖွားအိမ်ကိုသွားရင် ရတယ်..။ သူတို့ ခရီးသွားနေကြတယ်…..။ ကျောက်ကုန်းမှာ…..။ အခု ကိုနေလင်းက ဘယ်မှာလဲ….  ”

“ ကျနော်က လှည်းတန်းမှာ…  ”

“  လာခဲ့မလား…. ကျောက်ကုန်းကို….။ အိုင်ရင်းတို့ ကျောက်ကုန်းမှာဘဲ ဆုံကြမယ်လေ …  ”

“ အိုကေ…ဘယ်ကို လာရမလဲ..  ”

“ မြနန်းသီရိဆိုတဲ့ စားသောက်ဆိုင်လေးမှာ ဆုံမယ်….  ”

“ အိုကေ..အိုင်ရင်း..လာခဲ့မယ်…  ”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူ့ကို အဖွားအိမ်ကို ခေါ်သွားသည် ။ အဲဒီအိမ်မှာက ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ။ အိုင်ရင်းမှာက အိမ်သော့ ရှိသည် ။ အိမ်ထဲကို သော့ဖွင့် ဝင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ နေလင်း အရမ်းထန်နေပြီ ။ လိုးရတော့မည်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် သူ့လီးကလည်း တအားတောင်နေသည် ။ အိုင်ရင်းရဲ့ ဖင်တွေကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ။

“ အိုင်ရင်း . .   ”

“ အင် . .ကိုနေလင်း….  ”

“ အိုင်ရင်းကို အရမ်းလိုးချင်နေတယ် .   ”

“ အင်း..အိုင်ရင်းရောဘဲ . .  ”

စကပ်ဝတ်ထားတဲ့ အိုင်ရင်းရဲ့ ပေါင်ကြားကို စမ်းလိုက်သည် ။

“  လာ.. ကိုနေလင်း…. အိပ်ခန်းထဲကို သွားရအောင် . .  ”

အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်သွားကြသည် ။ အိုင်ရင်းက ကုတင်ဘေးမှာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်တော့ နေလင်းလည်း သူ့အဝတ်တွေကို အမြန်ချွတ်လိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို မြင်ရလို့ နေလင်းရဲ့ ကာမစိတ်တွေ အမြင့်ဆုံးကို တက်နေပြီ။ အိုင်ရင်းကလည်း သူမ စုပ်ဖူးခဲ့တဲ့ နေလင်းရဲ့ ယောက်ျားတန်ဆာချောင်းကြီးကို တရမ်းရမ်း မြင်ရတာကြောင့် စောက်ပတ် တအားယားပြီး ခံချင်တဲ့စိတ်တွေ ထိန်းလို့မရတော့ ။ ချက်ချင်း ပက်လက်အိပ်ချပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားပေးလိုက်ပြီး..

“  ကိုနေလင်း…လာ…လာ…အိုင်ရင်း အရမ်းလိုချင်နေပြီ….”

လို့ ပြောလိုက်သည်။ အိုင်ရင်းသည် လီးကို လိုချင်လွန်းလို့ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ ပေါင်တွေ ဖြဲပေးနေတာကို တွေ့ရတဲ့ နေလင်းလည်း အိုင်ရင်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ အိုင်ရင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို တေ့ကာ ဖိထိုးလေသည် ။

“ အီး . . .”

လီးဒစ်ဖူးကြီးက အသားနု အတွင်းသားတွေထဲကို အတင်းကြီး တိုးဝင်လာလို့ အိုင်ရင်း လန့်အော်လိုက်တာပါ ။ ဒါပေမယ့် တအားလိုချင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီး ဝင်လာတာကို မတားဆီးမိဘူး ။ ပေါင်တန်တွေကို ပိုလို့တောင် ဘေးကို ဖြဲပေးမိသည် ။ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်ရုံ ဝင်မိသွားသည် ။ တင်းကြပ်တဲ့ ဖီလင်ကို နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားလိုက်ရသည် ။ နေလင်းက ဆက်ဖိသွင်းသည် ။

“  အူး…..အူး…….အား……”

ဒစ်လုံးကြီး မြုပ်ရုံ ဝင်နေရာကနေ လီးတဝက်လောက်အထိ တိုးဝင်သွားသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ အဖုတ်သည် သူ့လီးကို အတင်းကြီး ညှစ်ထားသလို အရမ်းတင်းကြပ်တဲ့ အရသာကို နေလင်း ခံစားမိရပြီး လီးတန်ကို ရှေ့ဆက်မတိုးဘဲ အနောက်ကို ပြန်ဆုတ်သည် ။ ပြီးတော့ ပြန်သွင်းထည့်ပြန်သည် ။ ဆုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ။ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ။

“ အား…..အား……..အူး….ဖြည်းဖြည်း….”

ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ တုန်လှုပ်နေတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ရင်သားကြီးနှစ်လုံးကို နေလင်းက လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ထားရင်း နို့သီးခေါင်းလုံးလုံး တဖက်ကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစို့လိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းသည် သူမ လိုတာကို ရသွားလို့ ကျေနပ်နေပြီး နေလင်းရဲ့ လီးတန်ကို ခံနိုင်နေတာကို သူမဖာသာ အံ့ဩနေသည် ။ အစက ယောက်ျားလီးနဲ့ ဖိအသွင်းခံရရင် ကွဲပြဲပြီး နာကျင်လိမ့်မည်လို့ သူမထင်ထားတာ အခုတော့ နေလင်းရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုရယ်…. ကာမစိတ် ပြင်းထန်မှုကြောင့် အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာရယ်ကြောင့် အရင်က ထင်ထားခဲ့သလို အပျိုစစ်စစ်ဘဝ ကာမစပ်ရှက်ခြင်းက ထင်ထားသလို မနာကျင်ဘူး ဆိုတာကို လက်တွေ့ သိရှိလိုက်ရသည်။

သူမရဲ့ နို့တွေကို စို့စုပ်ပြီး လိုးပေးတာကလည်း သူမရဲ့ ကာမစိတ်တွေကို တအားကို ထကြွစေပါသည် ။ တင်းကြပ်တဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က လိုးချက်တိုင်း အသွင်းရော အထုတ်ကော အရသာက ကောင်းလွန်းလို့ နေလင်းသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေရာက ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပြောင်းလိုးလိုက်ပေမယ့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ခံနိုင်တဲ့အပြင် အောက်ကနေ ဖင်ကြီးတွေကို ပြန်ကော့ပင့်ပေးလာနေတာကို တွေ့ရလို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည် ။

“ အို့…အင်းအင်း….အား….အူး……”

“  အင်…အိုကေလား အို်င်ရင်း….”

“ အင်း.. အင်း.. ရတယ် ရတယ်….. ကောင်းတယ်……”

အောက်ကနေ လှုပ်ရှား ပင့်ကော့နေသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့ဖူးတဲ့ ဆော်လို့ နေလင်း ထင်မိခဲ့ပေမယ့် သူမစောက်ဖုတ်က တင်းကြပ်လွန်းနေလို့ အပျိုစစ်စစ် တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်လို့ ထင်မိသည် ။ တနေ့ကြမှ သူမသည် အရင်က အတွေ့အကြုံ ရှိဖူးသလား ( လိုးခဲ့ဖူးလား ) ဆိုတာကို မေးကြည့်မည်လို့ စိတ်ထဲ မှတ်ထားလိုက်ပြီး သူမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အပေါ်ကို မြှောက်တင်လိုက်ပြီး တအားဆောင့်လိုးလေသည် ။ အရည်တွေ တအားစိုရွှဲနေသည့်တိုင် သူမစောက်ဖုတ်သည် တင်းကြပ်ပြီး လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။

နေလင်း တအားဆောင့်ထည့်လို့ သူတို့ တက်လိုးနေတဲ့ ကုတင်သည် တကျွိကျွိနဲ့ လှုပ်ခါနေသည် ။ ဆီးခုံချင်း ရိုက်ခတ်တဲ့ တဖတ်ဖတ် အသံတွေ ထွက်နေသလို အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ အော်သံတွေလည်း ဆူညံနေသည် ။ နေလင်းရဲ့ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်း တရှူးရှူးလည်း ထွက်နေသည် ။ ဒီအိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိကြတော့ တော်သေးသည် ။ မကြာခင် သူတို့နှစ်ဦးစလုံး ကာမအရှိန်တွေ တက်သထက် တက်လာပြီး လမ်းဆုံးကို ရောက်ခါနီး ဖြစ်လာတော့ လိုးချက် အရှိန်အဟုန်လည်း တအားပြင်းထန်လာသည် ။ ဆက်တိုက် မရပ်မနား ဆောင့်လိုးရတာ နေလင်းလည်း နဖူးက ချွေးပေါက်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ ကျနေတဲ့အထိ ။ အရင်ဆုံး ပြီးသွားတာက အိုင်ရင်းစိန်ပန်း ။ နေလင်းကို တအားဆွဲဖက်ပြီး တအီးအိးတအင်အင် အော်ညစ်ညည်းရင်း သူမ ပြီးသွားသည် ။ နေလင်းလည်း ဆက်မထိန်းတော့ဘဲ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လရည်တွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ပန်းထုတ်မိလိုက်ရင်း တအားကောင်းတဲ့ ပြီးခြင်း လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းရောက်သွားရလေပြီ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းနဲ့ နေလင်းတို့ ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ အမောဖြေ လှဲလျောင်းနေကြသည် ။ ပွဲက တအားကြမ်းခဲ့တာမို့ ကိုယ်တွေဟာ ချွေးတွေနဲ့ စိုစိုရွှဲနေကြသည် ။ နေလင်း မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားသည် ။ နေ့လည်ခင်း အိပ်မက်က ဆန်းသည် ။ သူ ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ရော အိုင်ရင်းစိန်ပန်းနဲ့ရော တပြိုင်နက် လိုးကြသည်လို့ မက်သည် ။ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမချောလေး နှစ်ယောက်နဲ့ တချိန်ထဲ ချစ်ပွဲဝင်ရတာက နိုင်ငံခြား အပြာဇာတ်ထုပ်ထဲကလို ဖြစ်နေလို့ ထူးခြားတဲ့ လိုးပွဲလေး ဖြစ်နေသည် ။

အိမ်အပြင်ဖက် လမ်းမပေါ်က ဂျိန်းကနဲ ချိုင့်ထဲ ကားဘီးကျသံကြီးကြောင့် သူ လန့်နိုးသွားသည် ။ အိပ်မက်ကောင်းလေး ပျက်ပြယ်သွားပေမယ့် သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားက လီးကတော့ မတ်မတ်တောင်နေသည် ။ ဘေးကို ကြည့်လိုက်တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် သူ့ဖက်ကို ကျောပေးပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေဆဲ ။ စွင့်ကားတဲ့ ဖင်ကြီးတွေက တပ်မက် သဘောကျစရာကြီးတွေ ။ ဖင်ကြားထဲက အမြောင်းလိုက် ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တွေ့လိုက်တော့ နေလင်း အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို နောက်တချီ ထပ်ဆွဲချင်သွားသည် ။ သူမ အနားကို တိုးကပ်သွားလိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြီးကို စမ်းကိုင်ပွတ်လိုက်ရင်း ကပ်ရက်က ဖင်စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကိုပါ ပွတ်မိရသည် ။ ချက်ချင်းဘဲ အိုင်ရင်းကို ဖင်လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာသည် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို တဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်း နိုးသွားသည် ။ သူပွတ်ပေးနေတာကို သူမ သဘောကျပုံရသည် ။

“  စိတ်ပြန်ထနေလား..ထပ် လုပ်မလို့လား . .   ”

“ အင်း.. အိုင်ရင်းရဲ့ ဖင်ကြီးတွေက အရမ်းတောင့်တာဘဲ..။ ကိုယ့်လီး မတ်မတ်ကို ထောင်နေပြီ . .  ”

အိုင်ရင်းက သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်ပြီး နေလင်းရဲ့ ကြီးထွားမတ်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို တအံ့တဩ ဖြစ်နေသည် ။

“ သူ့ဟာကြီးက တကယ်ကြီးတယ်ကွာ….  ”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။

“ စုပ်ပေးမလား . .   ”

လို့ နေလင်းက ပြောလိုက်တဲ့အခါ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး လက်ကလေးနဲ့ လီးကို အရင်းပိုင်းကနေ ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံစုပ်ပေးပါတော့သည် ။ ဒီတခါ အိုင်ရင်း လီးစုပ်ပေးတာ အရင်ထက် ပိုကောင်းလာသည် ။ နေလင်း သင်ပြပေးတာတွေကြောင့် အိုင်ရင်းရဲ့ လျှာလေးက သူ့လီးဒစ်ဖူးကို ကောင်းကောင်း ကလိပေးနေသည် ။

“ အိုး….အား….အား…….ဟင်း..ဟင်း…..”

အိုင်ရင်းရဲ့လျှာထိပ်လေးက ဒစ်ဖူးထိပ်က အပေါက်လေးကို ထိုးမိလို့ နေလင်း ထွန့်ထွန့်လူးသွားရသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် ပုလွေ တအားကျွမ်းနေပြီ ။ လီးရဲ့ အရင်းပိုင်းအထိ ငုံလိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးတချောင်းလုံးသည် အိုင်ရင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ရောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ သူ့ဆီးစပ်က လမွှေးတွေနဲ့ အိုင်ရင်းရဲ့ နှာခေါင်းချွန်ချွန်လေးတို့ ထိကပ်နေတဲ့အထိ လီးတချောင်းလုံးကို ငုံပစ်လိုက်တဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် စောက်ဖုတ် တအားယားလာပုံရသည် ။ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖိကာ ပွတ်နေသည် ။ လီးကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေးသည် ။

လီးအစုပ်ခံရင်း ဒီနေ့တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို အရလိုးမည်လို့ နေလင်း တွေးနေသည် ။ ဒီလိုတွေးလိုက်တာနဲ့ သူ့ကာမရာဂစိတ်တွေသည် တဟုန်ထိုး ထကြွလာသည် ။ အိုင်ရင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးနဲ့ ကော့ထိုး ညှောင့်ထည့်မိသည် ။ အိုင်ရင်းက နှုတ်ခမ်းလေးကို တအားစေ့ထားတာကြောင့် သူမပါးစပ်ကို ညှောင့်နေရတာကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လိုးနေသလိုဘဲ အရသာရှိသည်လို့ နေလင်း ထင်မိသည် ။

စွပ် ပြွတ်ပြွတ်…စွပ်စွပ်စွပ်…

တအားအီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလာလို့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့သုတ်သွေးတွေ တအားပန်းထုတ်မိတော့မယ့် အခြေအနေကို ရောက်လာလို့ ဖင်မလိုးလိုက်ရဘဲ ပြီးမသွားချင်တာကြောင့် သူ့လီးကို အိုင်ရင်း ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“  အု.. ပြွတ်…. အို့… ဘာလို့လဲ…စုပ်တာ မကောင်းလို့လား….”

အိုင်ရင်းက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာကို မကြိုက်လို့ မေးလိုက်သည် ။

“ ကြိုက်တယ်…. အရမ်းကြိုက်တယ်…. လရည်ထွက်ကုန်မှာစိုးလို့…။ လိုးကြရမယ်လေ . . .”

လို့ နေလင်းက ပြောလိုက်သည် ။

“ လေးဖက်ကုန်းပေးမလား…”

“ အိုကေ…”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကလည်း အရင်တချီမှာ ဖင်ကုန်းပေးတာကို နေလင်း အနောက်က လိုးပေးခဲ့တာကို သဘောကျခဲ့သည် ။ ဖင်ကုန်းပေးပြီး အလိုးခံရတာက မိမိကိုယ်က အရမ်းအလိုးခံချင်လို့ ကုန်းပေးသည်လို့ ပိုပေါ်လွင်တာမို့ စိတ်တွေက ပိုထသလို ခံစားရသည်လေ ။ တကယ်တမ်း နေလင်း လိုချင်တာက လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးတာ မဟုတ် ။ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးတာကို လိုချင်တာ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ခါးလေးကို လက်နဲ့ ဖိချသလို ဖင်တုံးကြီးတွေကို ကော့ခိုင်းကာ အနေအထား ပြင်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်မှာထဲက အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စအိုပေါက် နီညိုညိုလေးကို မျက်စိကျနေပြီ ။ ကပ်ရက်က စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း ညိုညိုကြီးကလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲ ပြောင်လက်နေသည် ။

“  အိုင်ရင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က အရမ်းလှတာဘဲ…..”

လို့ သူပြောလိုက်တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ရယ်လိုက်ပြီး..

” ယူက ပိုကိုပိုတယ်..။ အဲ့နေရာက မလှပါဘူးကွာ…. ဟီး…”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ နေလင်းသည် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေက တအားကြွနေတော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည် ။

“ အို… ဟိတ်….. ဘာလို့ ယက်နေတာလဲ….. အိုး….. ဟင့်ဟင့်…..”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း လျှာကြီးက အပြားလိုက် ယက်ရုံတင် မကဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း ထိုးလာလို့ ဖင်တုံးတွေ ရမ်းခါပြီး ယားလည်း တအားယားလာသည် ။

“  အို့.. ဖင်ပေါက်ကို ယက်နေပြန်ပြီ…။ ယူ မရွံဘူးလား…. မလုပ်နဲ့လေ . . .”

နေလင်းက ဖင်ယားလာအောင် ဆွနေတာ ဖြစ်သည် ။ လျှာထိပ်နဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို တအားဘဲ ထိုးပေးနေသည် ။

“ အို….. အို…… ဟင့်…… သူ.. သူ မဟုတ်တာတွေ လုပ်နေတယ်…. အို့….. အင်း…….”

“ ခံလို့ကောင်းလား…”

“  အင်း…တခါမှ မခံဖူးဘူး….ကောင်းသလိုလိုဘဲ . . .”

နေလင်းလည်း သူ့လက်မကို တံတွေးရွှဲရွှဲ ဆွတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်နယ်ပေးလိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ်ကော့ပေးထားတာ မလိုးသေးဘဲ ဖင်ပေါက်ကို အမျိုးမျိုး ကလိနေတာကြောင့် ဒီဘဲတော့ ငါ့ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်နေပြီ ဆိုတာကိုတော့ ဒုံးမဝေးတဲ့ လိင်အပြာကားတွေ အများကြီး ကြည့်ဖူးတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်း ရိပ်စားမိလိုက်ပါသည် ။

“  ဖင်လိုးမလို့လား….”

“  အင်း..စမ်းကြည့်ရအောင်လေ . .”

“ တခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး….နာမှာ ကြောက်တယ် . . .”

“  နည်းလမ်းကျရင်.. ချောဆီကောင်းကောင်းသုံးရင် မနာပါဘူး….။ ခံနေကြဖြစ်သွားရင် ဖင်လိုးခံရတာကိုတောင် ပိုကြိုက်သွားတတ်တယ် တဲ့….”

“  ဟွန့်..ဘယ်သူက ပြောတာလဲ..အဲဒါ . . ”

“  ဖင်ခံနေကြ မိန်းမတွေက ပြောတာပေါ့..”

“  ဒါဆို . . ယူက ဖင်လိုးနေကြပေါ့လေ..”

နေလင်းက ဘာမှပြန်မဖြေပါ ..။ သူချွတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှာ သူ အမြဲဆောင်ထားတဲ့ ဘေဘီအွိုင်းလ် ဘူးလေးကို ယူလိုက်ပြီး အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စအိုပေါက်လေးထဲကို ကျကျနန လောင်းထည့် သုတ်လိမ်းပေးလိုက်သလို သူ့လိင်တန်ချောင်းကိုလည်း ကျကျနန သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးထားတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို စလိုးသွင်းပါတော့သည် ။

“  ဖင်ကို ရှုံ့မထားနဲ့ .. လျော့ထား… လျော့ထား… မနာစေရဘူး……”

နေလင်းသည် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လိုးဖူးသူ ဆရာသမားတွေရဲ့ သင်ပြထားမှုအတိုင်း စမ်းသပ်လိုးကြည့်နေပြီ ။ ဆီတွေ ကောင်းကောင်းသုံးထားလို့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းတစ်ယောက် မနာကျင်ဘဲ ဖင်လိုးခံရတာ အဆင်ပြေသွားပြီး နေလင်းလည်း ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်လာနိုင်တဲ့အထိ အဆင်ပြေလာသည် ။ ထူးသိုက်ကို အားကျတဲ့ နေလင်းသည် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးလိုက်ရလို့ အရမ်းကျေနပ်သွားသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ခံရတာ ကောင်းသည်လို့ သူ့ကို ပြောသွားသည် ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းနဲ့ သူ့အဖွားအိမ်ကနေအပြန် ဝင်းသန့်သန့်က ဖုန်းဆက်ပြီး တွေ့ကြဖို့ ချိန်းတဲ့အခါ အကြံသမား နေလင်းလည်း ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ဒီတစ်ယောက်ကိုလည်း ဖွင့်စမ်းကြည့်မည်လို့ စဉ်းစားနေပေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်ကို ဘယ်နေရာကို ခေါ်သွားမလဲဆိုတာ နေလင်း ရုတ်တရက် စဉ်းစားလို့ မရ ။ ဝင်းသန့်သန့်က ဟိုတယ်တွေကို မလိုက်ချင်ဘူး ။ သူ့ကို တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားပြီး အိမ်ကို သတင်းရောက်သွားမည်လို့ ပြောလို့ နေလင်းလည်း လူမသိသူမသိနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့နိုင်တဲ့နေရာကို ခေါင်းထဲမှာ အပြေးအလွှား စဉ်းစားရှာနေသည် ။ သူ့ကို အကူအညီပေးမယ့်လူ ပေါ်လာသည် ။

ချစ်ပန်း ။

ချစ်ပန်းက“  ဘာမှ မပူနေနဲ့ နေလင်း…။ ငါ့ဘကြီးရဲ့ ဆိုင်ခန်းကိုသာခေါ်ခဲ့..။ ဘကြီးက ဆိုင်ကို ပြန်ပြင်နေလို့ ပိတ်ထားတယ်….။ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး …။ သူက ဘန်ကောက်ကို ခဏသွားနေတယ်…။ ငါ့ကို သော့အပ်သွားတယ်….” လို့ ပြောပြီး သူနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ကြဖို့ နေရာလေး ဖန်တီးပေးသည် ။

ချစ်ပန်းရဲ့ ဘကြီးရဲ့ ဆိုင်ခန်းမှာက လူနေတဲ့ ထပ်ခိုးလေး ရှိသည် ။ ဒီထပ်ခိုးလေးက သန့်ရှင်း သပ်ရပ်သလို လေအေးစက် ( အဲကွန်း ) လည်း ရှိသည် ဆိုတော့ ချစ်သူနဲ့ ခိုအောင်းပြီး အချစ်လွန်ပွဲလေးတွေကို အေးအေးဆေးဆေး လုပ်လို့ရသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ဒီထပ်ခိုးလေးကို သဘောကျသည် ။ ကျဉ်းပေမယ့် လွတ်လပ်လို့ ။

ဝင်းသန့်သန့်လည်း နေလင်းနဲ့ တွေ့ချင်နေတဲ့သူဆိုတော့ ထပ်ခိုးလေးပေါ်က အိပ်ခန်းလေးထဲကို ရောက်တာနဲ့ နေလင်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ပြေးဝင်လိုက်ပြီး နေလင်းကို ဖက်ထားတာ ရင်သားအိအိကြီးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် နေလင်းလည်း စိတ်တွေ ထကြွသွားပြီး ဝင်းသန့်သန့်ကို အနားက ကုတင်လေးပေါ်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုပ်လိုက်သည် ။ သူ့လက်တွေကလည်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်သည် ။ သူ့ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ဆာလောင် လိုချင်နေတာမို့ သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေကို တပ်မက်စွာနဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေရင်း ပေါင်တန်သွယ် နှစ်ဖက်ရဲ့ ကြားက မိန်းမအင်္ဂါ ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို အတင်းကြီး ငုံ့ကာ နမ်းရှူလေသည် ။

အကြံသမားက ချစ်ပန်းပါ ။ ချစ်ပန်းသည် ဒီ ထပ်ခိုးလေးက အိပ်ခန်းကို သူငယ်ချင်း စုံတွဲတွေကို ပေးနေကြ ။ သူက ဒီထပ်ခိုး အကြောင်းကို သိထားတာကြောင့် အချစ်လွန်ကြတဲ့ စုံတွဲတွေကို ချောင်းကြည့်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ အပေါက်ကို သိသည် ။ ဒါ ချစ်ပန်းရဲ့ ဘကြီးက ကြိုတင် ဖောက်လုပ်ထားတာ ဖြစ်သည် ။ အိပ်ခန်းထဲကနေဆိုရင် ဒီအပေါက်က ပန်းချီကားလေး တစ်ချပ်ပါ ။ သို့ပေမယ့် တဖက်က စတိုခန်းထဲကနေ ကြည့်မယ်ဆိုရင် ကြည်လင်ပြတ်သားတဲ့ မှန်ပြူတင်းပေါက်လေး ဖြစ်နေသည် ။

ချစ်ပန်းရဲ့ ဘကြီးသည် စုံတွဲတွေကို “ နေရာ ” ပေးပြီး သူက ကျကျနန ချောင်းကြည့်ပုံရသည် ။ ဓါတ်ပုံ ဗီဒီယိုတောင် ရိုက်ချင်ရိုက်လိမ့်မည် ။ ချစ်ပန်းလည်း အရင်က ထူးသိုက်.. မြင့်မောင်မောင်.. စိုးသူရ ဆိုတဲ့ အပေါင်းအသင်းတွေကို ဒီထပ်ခိုးလေးကို ဆော် နဲ့တွေ့ဖို့ ပေးခဲ့သည် ။ အခုလည်း သူ့အဓိက ရည်ရွယ်ချက်က ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မိမွေးတိုင်းကိုယ်ကို တွေ့ချင်တာနဲ့ နေလင်းနဲ့ လိုးကြတာကို ဓါတ်ပုံရိုက်ထားချင်တာပါ ။ နေလင်းကတော့ ချစ်ပန်းက သူ့ကို ခင်လို့ ကူညီတာလို့ ထင်နေသည် ။

နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ စစ်စတီနိုင်း စဆွဲနေတဲ့အချိန် ချစ်ပန်းသည် တဖက်က စတိုခန်းလေးထဲကို ရောက်လာသည် ။ လှို့ဝှက် တဖက်မြင် ပြူတင်းပေါက်လေးကနေ အထဲကို ကြည့်လိုက်သည် ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အလှကြီး လှနေတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားတွေနဲ့ မိန်းမအင်္ဂါ စောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ် အကုန်မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ ချစ်ပန်းတစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေ အရမ်းကို ထကြွလာပြီး လီးက မတ်မတ်ထောင်လို့နေပြီ ။

နေလင်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ဖိဖိယက်နေသလို ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်း လက်မနဲ့ ပွတ်ကလိပေးနေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်သည် နေလင်းနဲ့ မတွေ့ရတာကြာလို့ ဒီအတွေ့အထိတွေကို လိုလားတောင့်တနေတာ ဆိုတော့ အရမ်းကို သဘောကျကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ယက်သမျှကို ခံယူနေသည် ။ ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်း တဟင်းဟင်းတွေ ညည်းနေသည် ။

ချစ်ပန်း အတွက်က ပွဲကြီးပွဲကောင်း ။ ဓါတ်ပုံရော ဗီဒီယိုကော ရိုက်သည် ။ လှလိုက်တဲ့ ဝင်းသန့်သန့် ။ ဒီပုံတွေရလိုက်တာ တကယ့်ကို ထီပေါက်တာဘဲ….. ဟားဟားဟား…..။ ချစ်ပန်းရဲ့ စိတ်ထဲက ပြောနေတာတွေပါ ။

ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက် လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးကော်ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေတဲ့အတွက် ဝင်းသန့်သန့်သည် ကာာမစိတ်ရိုင်းတွေ ကြွသထက် ကြွလာပြီး လီးနဲ့ ထိုးဆောင့်တာကို ခံချင်လာသည် ။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရမ်း ယားလာတော့

“  ကိုကိုရယ်…. လုပ်ပါတော့..”

လို့ နေလင်းကို ပြောလာသည် ။ နေလင်းက ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကနေ မျက်နှာခွာလိုက်ပြီး

“ လုပ်မယ်… ဝင်းသန့်.. ကိုကိုလည်း တအားတင်းနေပြီ . . ”

လို့ ပြောရင်း ပက်လက်လှဲ ပေါင်ဖြဲပေးထားတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကြားကို နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ထိပ်နဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လေးငါးခါလောက် ပွတ်တိုက်လိုက်သည် ။

“  ဟင့်ဟင့် လုပ်ပါဆို.. ဘာကြာနေတာလဲ… ကလိလို့ကို မပြီးနိုင်တော့ဘူး…..”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်က စိတ်မရှည်သလို ပြောလိုက်လို့ နေလင်းလည်း လိင်တန်ကို စောက်ဖုတ်ပေါက်မှ တေ့ထောက်လိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို နေလင်းရဲ့ လိင်တန်ကြီး စီးစီးကြီး တိုးဝင်သွားသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက လီးကြီး ပွတ်တိုက် ထိုးလိုက်လို့ အရသာတွေ တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ကောင်းလွန်းသွားလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

“ အိုး..ဟင်းဟင်း….အမလေးလေး…”

လို့ ပါးစပ်က မြည်တမ်းလိုက်သည် ။ ချောင်းနေတဲ့ ချစ်ပန်းလည်း နေလင်းရဲ့ လီးတန်နဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်တို့ စွပ်မိတပ်ရက်သား ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကွင်းကလည်းတိုက်ချင် ဓါတ်ပုံကလည်း ရိုက်ချင်နေပြီး လက်မအားရအောင်ဘဲ အလုပ်များနေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မျက်နှာကို ဓါတ်ပုံထဲ ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့ရအောင် ကြိုးစားပြီး ရိုက်ယူနေသည် ။ လက်တဖက်ကလည်း ထောင်နေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကြီးကို ကွင်းထုနေသည် ။

နေလင်းလည်း စစချင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးထည့်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က အောက်ကနေ လှုပ်ရှားလာသည် ။ ကော့ပင့်လာသည် ။ သူ ခံနိုင်ပြီဘဲဆိုပြီး ခပ်သွက်သွက် လိုးထည့်လိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က

“  နို့တွေကို ညှစ်ပေးပါ…”

လို့ အသံတုန်တုန်လေးနဲ့ ပြောလာသည် ။ နေလင်းလည်း နို့လုံးကြီးတွေကို တဖက်ကိုစို့ နောက်တဖက်ကို ဆုပ်နယ်ပေးရင်း တဖန်းဖန်း အသံမြည်အောင်ကို ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်သည် ။

“ အိုး…… အိုး… ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်…. လိုး….. လိုး… တအားလိုး….. ဆောင့်… ဆောင့်ပါ…. တအား….”

ဆက်တိုက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ ဝင်းသန့်သန့် ပြီးသွားသည် ။ နေလင်းလည်း ဆက်မလိုးတော့ဘဲ သူ့လိင်တန်ကို ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“  ဟင်.. ကိုကို.. မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား..။ ပြီးအောင် ဆက်လိုးလေ . . ”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်က ပြောလိုက်တဲ့အခါ နေလင်းလည်း

“  ဝင်းသန့် ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လုပ်ကြည့်မလို့…”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

“  အို.. မလုပ်ပါနဲ့….။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပေးထားတာဘဲဟာ..။ စောက်ဖုတ်ကိုဘဲ လိုးပါ…။ ဘာလို့ ချီးတွင်းကို လုပ်ချင်ရတာလဲ..။ ကိုကို တဏှာသောင်းကျန်းလှချည်လား….။ အဲ့လို မရက်စက်ပါနဲ့…။ ဝင်းသန့် ဖင်ကွဲသွားစေချင်လို့လား…..”

လို့ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ရန်တွေ့လေသည် ။ နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို အထူးအဆန်းအနေနဲ့ လုပ်ကြည့်ရအောင်ပါလို့ ချော့မော့ ပြောနေပေမယ့် ဝင်းသန့်သန့်က ခွင့်မပြုတဲ့အပြင် စိတ်ဆိုးပြီး အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်လိုက်သည် ။

“ တော်ပြီ.. ကိုကို….. အံ့ဩမိတယ်…. ဒီလောက်တောင် စောက်ဖုတ် တဝပေးလိုးတာတောင် မကျေနပ်နိုင်ဘူး..။ ဖင်ပေါက်ဖက်ကို လှည့်တယ်…..။ ပြန်တော့မယ်….”

လို့ ဆူဆဲပြီး ထပ်ခိုးကနေ ပြန်ဆင်းလေသည် ။ ချစ်ပန်းလည်း မတ်စ်ဖွင့်တာကို ကြည့်ရတော့မည်လို့ ထင်ထားပေမယ့် ပွဲပျက်သွားလို့ နေလင်းကို ကျိန်ဆဲနေသည် ။ သူ မစည်းရုံးတတ်လို့ဘဲလို့ အပြစ်တင်နေမိသည် ။

နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်က ဖင်ပေးမလိုးလို့ သိပ် မကျေနပ် ။ သူ့ကို ဖင်စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ပေးပြီး ဖင်လိုးရတာကိုလည်း ခုံမင်သွားတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကိုဘဲ ပိုပြီး သဘောကျမိသွားသည် ။ ဒါကြောင့်လည်း ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ နေလင်းရဲ့ ဆက်ဆံရေးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သွေးအေးသွားခဲ့သည် ။ နေလင်းကတော့ မမှုပါဘူး ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို ဖုန်းဆက်ချိန်းပြီး တနေရာရာမှာ သွားလိုးကြသည် ။

ဒီနေ့ ကျောင်းကို ရောက်တဲ့အခါ အတန်းမရှိသေးတာကြောင့် ကင်တင်းဖက်ကို ခြေဦးလှည့်လိုက်တဲ့အခါ လဖက်ရည်ဆိုင်ရဲ့ ထောင့်တနေရာမှာ မှိုင်တွေ စိတ်ပျက်နေတဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ဆော် ခင်အေးရီကို တွေ့လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီနဲ့ နေလင်းက ခင်မင်နေသူတွေမို့ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီ ရှိတဲ့ စားပွဲဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်သည် ။

“  ထူးသိုက်တစ်ယောက်ကော…”

“  ကိုနေလင်း….မသိသေးဘူးထင်တယ်…..”

ခင်အေးရီအသံက တုန်ခါနေသလို မျက်ရည်လည်း လည်နေပါလား . .။

“ ဘာကိုလဲဟင်…ဘာမသိတာလဲ…ပြောပါဦး…..”

“ ယူ တကယ် မသိတာလား..ကိုနေလင်း…..”

“  ဗျာ…. တကယ်ပါ…။ တကယ်မသိတာ.. ဘာဖြစ်လို့လဲ…..”

“ ကိုထူးသိုက်နဲ့ ကျမ ပြတ်သွားပြီ….”

“  ဟာ….”

“ ဟုတ်တယ်…။ သူက ကျမအပေါ် သစ္စာမရှိဘူး…. ကိုနေလင်း…။ သူ ဆိုင်းရင့်စ်ဖက်က ဆော်တစ်ယောက်နဲ့ ဇာတ်လမ်းဖြစ်နေတယ်….။ ဒါကြောင့်.. ကျမ သူ့ကို ဖြတ်လိုက်တယ်……”

“ အို.. စိတ်မကောင်းပါဘူးဗျာ……။ ကျနော်က သူနဲ့ရော ခင်အေးရီနဲ့ရော ခင်မင်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပါ..”

နေလင်းသည် စိတ်မကောင်းတဲ့ ပုံစံဖမ်းထားတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ခင်အေးရီကို ပြောလိုက်ပေမယ့် စိတ်ထဲကတော့ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းတဲ့ ခင်အေးရီကို ပြစ်မှားနေသည် ။ ထူးသိုက်က ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ရော ကောင်းကောင်းဖွင့်ထားတဲ့ ဆော်ဆိုတာလည်း သူက သိနေတော့ ဒီလို အတွေ့အကြုံရှိနေပြီးသား ဆော်နဲ့ လိုးလိုက်ရရင် တအား အတိုင်အဖောက်ညီမှာဘဲ.. တအားကောင်းမှာဘဲလို့ သူ တွေးမိလိုက်လို့ပါ ။

ခင်အေးရီနဲ့ ထူးသိုက်တို့ တွဲနေစဉ်ထဲက ခါးသေးသေးလေးနဲ့ တင်ပါးစွင့်ကားကားပိုင်ရှင် ခင်အေးရီကို သူ တိတ်တခိုး ပြစ်မှားနေခဲ့တာ မဟုတ်လား ။ ရင်သားတွေကလည်း အရမ်းလှသည်လို့ ထူးသိုက်နဲ့ လိုးကြတာတွေကို ချောင်းခဲ့ဖူးတဲ့ ချစ်ပန်းက ပြောပြဖူးသည် ။ ခင်အေးရီသည် မျက်မှန်ကို ချွတ်ပြီး မျက်ရည်စတွေကို လက်ကိုင်ပုဝါလေးနဲ့ သုတ်လိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီကို အနီးကပ် လုံးပြီး ဖန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ဒီလို ပစ္စည်းကောင်းကောင်းကြီးကို သူများဦးမသွားခင် ဖန်မှ ဖြစ်မည်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါ ။ ဒီလောက် ကောင်းတာကြီးကို ရထားရက်နဲ့ တခြားဆော် ထပ်ဖန်တဲ့ ထူးသိုက်ကိုလည်း သူ အံ့ဩနေသည် ။ စားရတာများလို့ ရိုးသွားတာဘဲ ဖြစ်မည် ။

နေလင်းလည်း ခင်အေးရီကို နေ့တိုင်းလို အဖော်လုပ်ပေး.. လဖက်ရည် အတူတူထိုင်သောက်… ထမင်းအတူတူ ထိုင်စားပေးသည် ။ ဒါကို ချစ်ပန်းတို့ တွေ့သွားသည် ။ ထူးသိုက် စားပြီးသားကို စားဖို့ကြံတဲ့ ” ကြွက်ပျင်း ” လို့ သူ့ကို နာမည်တပ်ကြသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ တနေရာမှာ တိုးကြတော့ ထူးသိုက်က

“ ခင်အေးရီ ဘာပြောသေးလဲ….။ ခင်ဗျားနဲ့ အဆင်ပြေနေတယ် ဆို…”

လို့ မေးသည် ။ စကားနည်း ရန်စဲဆိုသလို….

“ ဘာမှ မပြောပါဘူး..။ ခင်ဗျားနဲ့ ပြတ်သွားလို့ ဖီလင်တော့ တော်တော် အောက်နေတဲ့ပုံဘဲ..”

လို့ သူက ပြောလိုက်သည် ။ ထူးသိုက်က ‌ဆော်ရှုပ်တဲ့လူဆိုတော့ အခုလက်ရှိလည်း ဆော်သုံးယောက် ကြည်နေသည်လို့ ပြောပြသည် ။

“ ခင်အေးရီက တကယ်တောင့်တဲ့ ဆော်ပါ….၊ သဘောလည်း ကောင်းတယ်…၊ ကျနော့်စိတ်ကြိုက် ဗျင်းချင်သလောက် ဗျင်း…..၊ ဒါပေမယ့် အခု ဆော်အသစ်တွေ ရလိုက်တော့ သူ့ကို ဖြတ်ရတော့တာပေါ့ဗျာ….”

လို့ ထူးသိုက်က ပြောသည် ။ ခပ်ပေါ့ပေါ့ပါဘဲ ။ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီနဲ့ ကျောင်းမတက်ဘဲ ရုပ်ရှင် အတူတူကြည့်တဲ့ အဆင့်ကို ရောက်လာသည်။ ခင်အေးရီရဲ့ သွားချင်တာ လုပ်ချင်တာတွေကို အတူတူ လိုက်လုပ်ပေးတဲ့ အဆင့်ကိုလည်း ရောက်လာသည် ။ မြို့ထဲကို အတူတူသွားကြရင်း တခါတလေလည်း ရွှေတိဂုံဘုရားပေါ်ကို အတူတူ တက်ဖြစ်ကြသည် ။

တနေ့မှာတော့ မြို့လည်ခေါင်မှာ အတူတူ လျှောက်နေကြတုန်း ဗြုံးဆို မိုးတွေရွာချလာသည် ။ ထီးကလည်း တစ်ချောင်းထဲပါသည် ။ ခေါက်ထီးသေးသေးလေးကို နှစ်ယောက်အတူတူ ဆောင်းကြတော့ ခင်အေးရီရဲ့ လက်မောင်းသားတွေနဲ့ ထိမိနေသည် ။ တခါတခါ ပေါင်တန်ချင်းလည်း ထိမိသည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ သနပ်ခါးနံ့က သူ့စိတ်တွေကို ထကြွစေသည် ။ ခင်အေးရီက သူ့အနားကို လိုအပ်တာထက် ပိုတိုးကပ်လို့နေသလားလို့ သူထင်မိပေမယ့် နေလင်းသည် အခုထိ ပေါ်ပေါ်တင်တင် မလုပ်ရဲသေး ။ တော်ကြာ လက်မခံရင် ခက်မည် ။

“ အရမ်းချမ်းတယ်ကွာ.. ဒို့တတွေ ကော်ဖီဝင်သောက်ရင် ကောင်းမယ်.. ကိုနေလင်း….”

“ သောက်လေ… ဟိုရှေ့နားက ဆိုင်လေး … ကောင်းတယ်…..”

ကော်ဖီဆိုင်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထိုင်ကြပြီး ကော်ဖီပူပူကို သောက်ရင်း ခင်အေးရီနဲ့ စကားပြောဖြစ်သည်။ ခင်အေးရီသည် သူ့ကို အရင်ထက် ပိုရင်းနှီးလာပြီး သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာ တစ်ယောက်လို သူမ အတွင်းရေးတွေကိုပါ ဖွင့်ဟလာသည် ။ မိသားစု ကိစ္စတွေကိုလည်း တိုင်ပင်လာသည် ။ အကူအညီတောင်းတာတွေ ရှိလာသည် ။ ခင်အေးရီက

“  အချစ်နဲ့ ပတ်သက်ရင် အရင်တုန်းကလို အလေးအနက် မထားချင်တော့ဘူး…. မခံစားချင်တော့ဘူး….။ အသဲကွဲထားတာက သိပ်မကြာသေးဘူးလေ . .”

လို့ ပြောသည် ။ ထူးသိုက်ကို အရမ်းချစ်ခဲ့ပြီး သူမကိုယ်တစ်ခုလုံးကို လိုရာသုံးစေ ထိုးအပ်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို နေလင်းက ချစ်ပန်းတို့ဆီကနေ ကြားခဲ့ပြီးသားပါ ။ ခင်အေးရီကို ထူးသိုက်က ဖင်ကိုပါလိုးသည် ဆိုတာကို ကြားရရုံနဲ့တောင် နေလင်းသည် အရမ်းထန်ခဲ့သည် ။ အခုတော့ ဒီ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးနဲ့ သူ အရမ်းကို နီးကပ်နေပြီ ။

“ ကိုနေလင်းရေ.. မနက်ဖြန် ညကြရင်လေ…. ကျမ.. ကျမ အစ်မကြီးရဲ့ သားလေးကို ညသွားစောင့်အိပ်ပေးရမယ်….။ အစ်မနဲ့ သူ့ယောက်ျားက အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်တစ်ခုနဲ့ မြစ်ကြီးနားကို သုံးရက် သွားကြမှာမို့..”

လို့ ပြောလာတော့ နေလင်းလည်း..

“ ခင်အေးရီရဲ့ အစ်မက ဘယ်မှာနေတာလဲ…”

လို့ မေးလိုက်သည် ။

“  လမ်း ၅ဝ မှာ…. ကိုနေလင်း….”

“ သားလေးက ဘယ်အရွယ်လဲ….”

“ သုံးနှစ် …။ အဲဒါ တစ်ခုမေးမလို့..။ မနက်ဖြန်ည ကိုနေလင်း အားလားလို့..”

“ အားပါတယ်…ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်….”

“  အော်.. ကျမတစ်ယောက်ထဲ ပျင်းနေမှာမို့ အားရင် ကိုနေလင်းနဲ့ စကားလေးဘာလေး ပြောရအောင် အဲ့ကို လာခဲ့ပါလား မေးတာပါ….”

နေလင်းကလည်း သိပ်လာချင်နေတာပါ ။

“  လာခဲ့မယ်လေ…. အိမ်နံပါတ်ပေး…. ဘာစားချင်လဲ… ချက်မနေနဲ့တော့..။ ကျနော် ဆိုင်က ဝယ်ခဲ့လို့ ရတယ်….”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီလည်း

“ ဒါကြောင့် ကျမ ကိုနေလင်းကို ခင်တာ…။ ကိုနေလင်းက ကျမကို သိပ်ကူညီတတာဘဲ။ အင်း… လာခဲ့.. စားစရာ… ဟိုလေ.. ဆီချက်ခေါက်ဆွဲလိုဟာ ဝယ်ခဲ့..။ ကျမ ပိုက်ဆံပေးမယ်….။ အတူတူစားရင်း စကားပြောကြတာပေါ့…”

လို့ ပြောပြီး တိုက်နံပါတ်ကို ပြောပြသည် ။ နေလင်းအတွက် မျှော်လင့်ချက် ရောင်ခြည်လေး သန်းလာသည် ။ လမ်း ၅ဝ က အစ်မလင်မယားရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ သုံးနှစ်သားလေးဘဲ ရှိနေတဲ့အချိန် သူနဲ့ ခင်အေးရီတို့ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲ အတူတူ စားကြမည်..၊ စကားထိုင် ပြောကြမည်…..၊ ဘယ်အချိန်အထိလဲ…၊ ညအထိလား…. ဒါကိုတော့ ခင်အေးရီက မပြောဘူး ။ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် ခင်အေးရီနဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ နှစ်ယောက်ထဲ နေခွင့်ရတာက အရမ်းကောင်းသည် ။ ကံကောင်းရင် အလုပ်ဖြစ်သွားနိုင်သည် ။

ချစ်ပန်းသည် နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့် လိုးပွဲ ဓါတ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုဖိုင်တွေကို သူ ညဖက် နှာထန်လို့ ကွင်းထုဖို့ အတွက်ကိုဘဲ ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့် ပြတ်သွားပြီးတဲ့နောက် ဝင်းသန့်သန့်က ဘဲတစ်ကောင်နဲ့ ကုန်းနေသည်ဆိုတဲ့ သတင်း ထွက်လာပြီးနောက် သူလည်း ဒီပုံတွေကိုပြပြီး ခြိမ်းခြောက်ပြီး တောင်းလိုးရင် ရနိုင်သည်ဆိုတဲ့ အတွေးဆိုးတွေ သူ့ခေါင်းထဲမှာ ဝင်လာသည် ။ ဒါကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်ကို အရေးတကြီး ပြောစရာရှိသည်လို့ ပြောပြီး ကျောင်းထဲကနေ ခေါ်ထုတ်လာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ပေါ်တင်ဘဲ သူနဲ့ မကုန်းရင် ဒီပုံတွေကို အင်တာနက်ပေါ် တင်လိုက်မည်လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ဒီလိုတော့ အဖြစ်မခံချင် ။ ချစ်ပန်းသည် လူယုတ်မာတစ်ယောက် လို့ ပြောချလိုက်ခဲ့ပေမယ့် ဒီပုံတွေ မပျံ့သွားအောင် သူ့အလိုကို လိုက်ရမည် ဆိုတာကို သဘောပေါက်သည် ။ ချစ်ပန်းလိုချင်တာကို ပေးလိုက်ဖို့ သဘောတူလိုက်သည် ။

လမ်း ( ၅ဝ ) က ခင်အေးရီရဲ့အစ်မ တိုက်ခန်းကို နေလင်း စားစရာတွေနဲ့ ရောက်သွားသည် ။ တံခါး ခေါင်းလောင်း ခလုပ်လေးကို နှိပ်လိုက်ပြီး မကြာလိုက် ။ တံခါး ပွင့်လာသည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ ပြုံးရွှင်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ ကိုနေလင်း . . . ဝမ်းသာလိုက်တာ…. ဆီချက်ပါတယ် မဟုတ်လား…  ”

“  ပါတယ်…. ဗိုက်ဆာနေပြီလား . ..  ”

“  အင်း….. ဆာတယ်….။ ကိုနေလင်းလာရင် စားမယ် ဆိုပြီး ခင်အေးရီ ဘာမှ စားမထားဘူး . . .။ လာ…. စားကြစို့ …  ”

သုံးနှစ်သားလေးက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အရုပ်တွေနဲ့ ကစားနေသည် ။ ခင်အေးရီက ထမင်းစားတဲ့ စားပွဲဝိုင်းလေးပေါ်မှာ နေလင်း ဝယ်လာတဲ့ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲထုပ်တွေကို ဖွင့်သည် ။

“  ဘာသောက်မလဲ ကိုနေလင်း .   ”

“ ဘာရှိလဲ…  ”

“ ဝိုင်ရှိတယ်….ဘီယာရှိတယ်….ကုတ် ရှိတယ် . .   ”

“ ခင်အေးရီသောက်တာ သောက်မယ်…  ”

“ အိုကေ.. ခင်အေးရီက ဝိုင်သောက်မယ်….။ ခင်အေးရီ နှစ်ခွက် ထည့်လိုက်မယ်နော်.  ”

“ အင်း….ထည့်….  ”

ခင်အေးရီ ဝိုင်ပုလင်းရှိတဲ့ နေရာကို လျှောက်သွားတဲ့အခါ တင်ပါးလှလှကြီးတွေကို နေလင်း ကြည့်မိသည် ။ စိတ်တွေက ဖောက်ပြန် နိုးကြွနေသည် ။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တောင့်တင်းစိုပြေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်ဘဲ ရှိနေတဲ့ တိုက်ခန်းပေါ်မှာ မဟုတ်လား ။ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲကလည်း အရမ်းကောင်း.. ဝိုင်ကလည်း အရမ်းကောင်း…။ ခင်အေးရီရဲ့ အမူအရာလေးတွေကလည်း ချစ်စရာကောင်းနေသည် ။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မိုးချုပ်လာသည် ။ တူလေးကို သိပ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်စကားပြောကြသည် ။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် သူ့ကို ခင်အေးရီက ပြန်ခိုင်းမယ် မထင်တော့ဘူး ။ ခင်အေးရီက ဝိုင်သောက်လိုက် သူ့ငယ်ငယ်က အကြောင်းတွေ ပြောလိုက်နဲ့ ညဉ့်နက်လာတာကို သတိမထားမိဘူး ။ သတိမထားမိယောင်ဆောင်နေတာလားတော့ မသိဘူး ။ နေလင်းကတော့ ခင်အေးရီရဲ့ လည်ဟိုက် ဘလောက်စ်ကနေ မြင်နေရတဲ့ ရင်သားအပေါ်ပိုင်းတွေကို ခိုးကြည့်လိုက် ဝိုင်ထဖြည့်တဲ့အချိန် မြင်ရတဲ့ ခါးသေးသေးအောက်က တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်တွေ ” လာ” နေသည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ ဖောင်းအိပြဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း ဖမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ချင်မိနေသည်။ ဒီနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ တန်ဆာချောင်းကို ဘယ်နှစ်ကြိမ်များ မက်မက်မောမော စုပ်ခဲ့လေမလဲလို့လည်း သူ တွေးမိသည် ။

ခင်အေးရီက ရေခဲသေတ္တာထဲက ဒိန်ခဲတုံးလေးတွေကို ထုတ်ယူလာပြီး ဝိုင်နဲ့ မြည်းသည် ။

“  အိပ်ချင်ပြီလား…ကိုနေလင်း….”

လို့ ရုတ်တရက် မေးလိုက်လို့ နေလင်း မဖြေမိ ။

“ ခင်အေးရီ အိပ်ချင်ပြီလား..”

လို့ ပြန်မေးလိုက်မိသည် ။

“ ဟင့်အင်း…. စကားပြောလို့ ကောင်းတယ်လေ..။ ကိုနေလင်းလည်း ငယ်ချစ်ဦးတွေ ဘာတွေ ရှိခဲ့တယ် မဟုတ်လား..။ ပြောပြဦးလေ . .”

လို့ ခင်အေးရီက ပြောလိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း သူ့ပထမဆုံး ငယ်ရည်းစား ညိုမာနဲ့ ချစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ခင်အေးရီကို ပြောပြသည်။ ပြောပြတဲ့နေရာမှာ ခင်အေးရီ ရင်သိမ့်တုန်အောင် ချိန်းတွေ့ခန်းလေးတွေ နမ်းခန်းဖက်ခန်းလေးတွေကို တမင် ထည့်ပြောပြသည် ။ ခင်အေးရီက စိတ်ဝင်တစား နားထောင်သည် ။

“ အခုရော ကိုနေလင်း ရည်းစားမရှိဘူးလား….”

ခင်အေးရီ မေးလိုက်လို့ နေလင်းလည်း

“  မရှိဘူး….”

လို့ ဖြေလိုက်သည် ။

“  ခင်အေးရီလည်း ဟိုလူ ( ထူးသိုက်ကို ဆိုလိုသည်လို့ နေလင်း နားလည်သည် ) နဲ့ ပြတ်ပြီးကတည်းက တစ်ယောက်ထဲဘဲ…။ ယောက်ျားဆိုလို့ အနားမှာ ကိုနေလင်းဘဲ ရှိတယ်…..”

လို့ ပြောပြီး ရယ်သည် ။

“ စိတ်တူတဲ့လူ ထပ်တွေ့ရင် ရည်းစားထားဦးမလား ခင်အေးရီ…”

လို့ နေလင်းက မေးသည် ။ ခင်အေးရီက ရယ်လိုက်ပြီး

“  အင်း… ထားချင်ထားမှာပေါ့…. မသိသေးပါဘူး….”

လို့ ပြန်ဖြေသည် ။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညအချိန် အိမ်မှာ သူနဲ့ ခင်အေးရီဘဲ ရှိနေကြတာက အတော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းနေသည် ။ အနက်ရောင် မျက်မှန်ကိုင်းကြီးကြီးနဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်း ချောချောလှလှ ဖြူဆွတ်တောင့်တင်းတဲ့ ခင်အေးရီကို အရမ်း ကြိုက်မိနေပြီ ။

“ ကိုနေလင်းကော… ကြိုက်တဲ့လူ မတွေ့ဘူးလား…..”

နေလင်းလည်း မထူးတော့ဘူး ဖွင့်ပြောလိုက်တော့မည်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။

“ ရှိတာပေါ့….ခင်အေးရီရယ် . .  ”

“ ဟင်…. ဟုတ်လား….. ဘယ်သူလဲဟင်… ခင်အေးရီ သိတဲ့ အထဲကလား . .  ”

“  အင်း….ဟုတ်တယ် …  ”

“ ဟယ်…..ဘယ်သူလဲ…..ပြောပြ..ပြောပြ . .  ”

နေလင်းက ခင်အေးရီရဲ့ ဖြူနုတဲ့ လက်ကလေးတွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး….

“ ဟောဒီက ခင်အေးရီပေါ့….  ”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက

“ အို…. လျှောက်နောက်နေပြီ …  ”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ မျက်နှာလေး ချက်ချင်းဘဲ နီမြန်းသွားသည် ။ နေလင်းက ခင်အေးရီသည် သူပြောလိုက်တာကို စိတ်မဆိုးဘဲ ကျေနပ်သလို ဖြစ်သွားတာကို အကဲခတ်မိတာကြောင့် ခင်အေးရီကို နမ်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက တိုးကပ်လာတဲ့ နေလင်းရဲ့ မျက်နှာကြီးကို မရှောင်ထွက်လိုက်ဘဲ မျက်လုံးလေးပိတ်လို့ ပြုုံးပြုံးလေး ငြိမ်နေတာကြောင့် နေလင်းက နဖူးဝင်းဝင်းလေးကို နမ်းလိုက်သည် ။

“ ဟိတ် ဘာလုပ်တာလဲကွာ……  ”

တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ အသံလေးက ကျေနပ်နေတဲ့ အသံလေး ။

“ နမ်းတာလေ . .  ”

“  ဘာလို့လဲ….  ”

“  ချစ်လို့ပေါ့ . .  ”

ခင်အေးရီက ရယ်လိုက်သည် ။

“  တကယ် ဟုတ်လို့လား…  ”

“ တကယ်ပေါ့…  ”

“ ယုံဘူး…  ”

“ တကယ်ပါ…. အရမ်းချစ်မိနေတယ် .   ”

“ ယောက်ျားတွေက လုပ်လို့ ရိုးအီသွားရင် ပစ်သွားတတ်ကြတယ်…  ”

“ အဲ့အထဲမှာ ကိုယ်မပါဘူး…  ”

နေလင်းက ခင်အေးရီအနားကို တိုးကပ်သွားပြီး ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးကို ဖိကပ်ငုံစုပ်လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီကလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး သူ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်လာတာကို တွေ့ရလို့ နေလင်း အရမ်းဝမ်းသာသွားသည် ။ သူဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာလို့ ။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် အခြေအနေ ကောင်းပြီ ။

“ ချစ်လား…  ”

နှုတ်ခမ်းချင်းအခွာမှာ နေလင်းက မေးလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားသည် ။

“  အင်း….သိဘူးလား…  ”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပြီး နေလင်းရဲ့ လည်ကုတ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နေလင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စပြီး ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ လျှာလေးက သူ့လျှာကို လာကစားလို့ နေလင်း အရမ်းသဘောကျသွားသည် ။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း လျှာချင်း ကလိကြသည် ။ ဖက်သိုင်းထားတဲ့ လက်တွေ တင်းကြပ်လာရုံမက နေရာရွှေ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်မိကြသည် ။ အဝတ်ပေါ်က ကိုင်တွယ်ရတာထက် အသားချင်း ပွတ်သပ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဝင်လာကြသည် ။ ခင်အေးရီက စပြီး နေလင်း ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကို မပြီး ချွတ်ဖို့ လုပ်လိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း သူ့တီရှပ်ကို အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး တဆက်ထဲမှာ ခင်အေးရီ ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်ပွပွကြီးကို ချွတ်ဖို့ ကြယ်သီးတွေကို စဖြုတ်လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာကို မခွာလိုက်… ဆက်စုပ်နေရင်းက သူမ ရှပ်ပွကြီးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

နေလင်းရဲ့ စိတ်ထဲ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေပြီ ။ လိုချင်တာ ရတော့မည် ဆိုတဲ့ အသိက သူ့ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို မြင့်တက် ထိုးကြွလာစေသည် ။ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းတဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ ရင်စိုင်တွေက လှလွန်းသည် ဆိုတာကို နေလင်း သိလိုက်ပြီး အငမ်းမရဘဲ ဒီရင်သားစိုင်ကြီးတွေကို နမ်းမိ စို့မိပြီ ။

“ လှလိုက်တာ ခင်အေးရီရယ် . . .  ”

ခင်အေးရီက တိုးတိုးလေး ရယ်လိုက်သည် ။

“ မမြင်ဖူးဘူးလား . . . ယူ ဝင်းသန့်သန့် ဆိုတဲ့ ဆော်နဲ့ တွဲသေးတယ် မဟုတ်လား…  ”

“ အင်း…  ”

နေလင်းက ခင်အေးရီရဲ့ နို့သီးလေးတွေကို လျှာနဲ့ ကစားပေးနေသည် ။

“  အို့…ယားတယ် . .  ”

နေလင်းရဲ့ လက်တဖက်က ခင်အေးရီရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေဆီကို ရောက်သွားသည် ။ အိုး.. တကယ်ကောင်းတဲ့ အိုးတွေ ။ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်နေမိသည် ။ ခင်အေးရီက

“ ဧည့်ခန်းကြီးမှာကွယ်..။ တော်ကြာ ရှေ့တည့်တည့် အိမ်က တွေ့နေဦးမယ် .   ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ နေလင်းလည်း အထာပေါက်သွားသည် ။ အိပ်ခန်းထဲကို ရွှေ့ဖို့ ခင်အေးရီကို ဖက်ထားရင်း ထလိုက်သည် ။ စားရတော့မည်ဆိုတဲ့ အသိက သူ့ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို တဖွားဖွား ထကြွစေတော့ ပေါင်ကြားက လိင်တန်ကလည်း ဘာမြူးသလဲ မမေးနဲ့ ။ မတ်မတ်ထောင် ကြီးထွားတင်းမာနေတာ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်း ထောင်ထားသလိုဘဲ ။

အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်တာနဲ့ သူတို့ ကုတင်ပေါ်ကို အလိုလို တက်မိလိုက်ကြသည် ။ နေလင်းရဲ့ လက်တဖက်က ခင်အေးရီ ဝတ်ထားတဲ့ လျော့ရည်းရည်း ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်သည် ။ ထမိန်နွမ်းကလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျသွားသည် ။ ခင်အေးရီ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားပြီ ။ မှောင်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ မီးမထွန်းဘဲ ခင်အေးရီရဲ့ ဖြူဆွတ်တဲ့ အသားကြောင့် ကိုယ်လုံးတီး ခင်အေးရီကို ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့နေရသည် ။ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေက လုံးတင်းနေသည် ။ ထူးသိုက်က တခြား‌ဆော်ကို ပြောင်းလိုက်တာကို အံ့ဩနေသည် ။ ဒီလောက်မိုက်တဲ့ ဆော်ကို အပိုင်ရထားရက်နဲ့ ။

“ လှလိုက်တာ ခင်အေးရီရယ် . . .  ”

လို့ နေလင်း ပါးစပ်က ထုတ်ပြောလိုက်မိသည် ။

“  ချစ်လား…  ”

လို့ ခင်အေးရီက မေးသည် ။

“ အရမ်းချစ်တယ်…  ”

လို့ နေလင်းက ဖြေသည် ။ ရင်စိုင်တွေကို အရမ်းနမ်းစုပ်ရင်း ကိုယ်အောက်ဖက်ဆီကို ဆင်းသွားတာကြောင့် ခင်အေးရီက နေလင်း ဘယ်ကိုသွားနေသည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည် ။ နေလင်း ဘာဂျာကိုင်တော့မည် ။

“  ဟင့် ..ကိုနေလင်း…..ဘာလုပ်မလို့လဲ …  ”

“ နမ်းမလို့ . .   ”

“  ခင်အေးရီ ရေမဆေးထားဘူး..မနမ်းနဲ့…  ”

“ ရတယ်…  ”

“ အို.. သူ နံမှာစိုးလို့…  ”

နေလင်းသည် ( ဘာဂျာနေလင်း ) လို့ နာမည်တစ်လုံး ရထားသူ ဖြစ်သည် ။ ဘာဂျာကိုင်လွန်းလို့ ။ ခင်အေးရီရဲ့ ပေါင်တန်လှလှ ဖြူဆွတ်ဆွတ်တွေ ကြားထဲကို ခေါင်းထိုးအပ်လိုက်သည် ။

“ အို..ခက်တာဘဲကွာ..အားနာလို့ . . .   ”

နေလင်းသည် အမွှေးရှင်းထားတဲ့ မို့ဖေါင်းဖေါင်း မိန်းမကိုယ်လှလှကြီးကို စပြီး နမ်းရှုံ့လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီ စိတ်ပူနေသလို အနံ့ဆိုးတွေ ဘာတွေ ဘာမှမရ ။ အကွဲကြောင်းကြီးက အရည်တွေနဲ့ စိုနေသည် ။ ခင်အေးရီလည်း သူ့လိုဘဲ စိတ်ထနေပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ရသည် ။ နေလင်းလည်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သူ့လိင်တန်က အရမ်းကို မာတင်းနေသည် ။ အရင်ဆုံး လျှာနဲ့ အောက်ကနေ အထက် ပင့်ယက်မိလိုက်သည် ။

“  အို့ .   ”

ခင်အေးရီရဲ့ ကိုယ်လေး တွန့်သွားသည် ။ တုန်သွားသည် ။ နေလင်းရဲ့လက်တွေက ရင်စိုင်ထွားထွားတွေဆီကို ဆန့်တန်းရောက်သွားပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း အကွဲကြောင်းကို အစုန်အဆန် ယက်ပါတော့သည် ။

“ အိုး……ဟင့်………  ”

ထောင်ထွက်နေတဲ့ အစိလေးကို စုပ်ယူလိုက်၊ လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်၊ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာပြားနဲ့ ယက်လိုက် အမျိုးမျိုး လုပ်ပေးနေတာတွေကို ခင်အေးရီ တအားကြိုက်နေသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ပြတ်ပြီးကတည်းက မရတော့တဲ့ အထိအတွေ့တွေကို နေလင်းဆီက ပြန်ရနေလို့ ။ နေလင်းရဲ့ ဆံပင်တွေကို တအားဆုပ်ဆွဲနေတဲ့ ခင်အေးရီသည် ပါးစပ်ကလည်း တအိုအို တဟင်ဟင်နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေကလည်း ဘယ်ညာ လူးလွန့်နေသည် ။ ထူးသိုက်သည်လည်း နေလင်းလိုဘဲ ဘာဂျာ အမြဲမှုတ်တဲ့ လူတစ်ယောက် ။ အခု နေလင်း မှုတ်ပေးတာတွေက ပိုကောင်းသည်လို့ ခင်အေးရီ ထင်သည် ။ နေလင်းရဲ့ လျှာက ခင်အေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်ပေးနေသည် ။ ခင်အေးရီသည် ကောင်းလွန်းပြီး အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရသည် ။

“ တော်ပြီ.. ဆက်မယက်နဲ့တော့…. တအား လိုချင်နေပြီ . .   ”

လို့ ခင်အေးရီ တားလိုက်တော့မှ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီကို ဘာဂျာမှုတ်တာ ရပ်လိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီလိုဘဲ တအား လိုးချင်နေပြီ ။ ပေါင်ကားဖြဲပြီး အပေါ်က တက်မှောက်လိုက်တဲ့ နေလင်းရဲ့ တန်ဆာကြီးက အလိုလို စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းမှာ တေ့ရက်သား ဖြစ်နေသည် ။ အရည်တွေ တအားရွှဲနေတဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်တာနဲ့ ခင်အေးရီလည်း မျက်လုံးလေး မှိတ်သွားပြီး ပါးစပ်လေး ပွင့်ဟကာ

“ အမလေး… အူး…  ”

လို့ ညည်းလိုက်သည် ။ လိင်တန်ဒစ်ဖူးကြီးက အပြည့်အသိပ်ဘဲ ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လုံးပတ်တုတ်တုတ် လိင်တန်ချောင်ကြီး တင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ တိုးဝင်ရောက်ရှိသွားသည် ။ နေလင်းသည် သူ့ကိုယ်သူ မယုံနိုင်အောင်ပါဘဲ ။ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းလှတဲ့ သူအမြဲ စိတ်မှန်းနဲ့ လိုးချင်နေတဲ့ တချိန်က ထူးသိုက်ရဲ့ဆော် ခင်အေးရီကို သူ တက်လိုးနေရပြီ မဟုတ်လား ။ ခင်အေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက တအားလှသည် ။ အကွဲကြောင်းကြီးထဲ သူ့လိင်တန်က စွပ်ရက်သား ဝင်နေသည်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ( ငါကွ ) လို့ စိတ်ထဲက ကြုံးဝါးလိုက်သည် ။

“ ကြိုက်လား…  ”

လေသံလေးနဲ့ မေးလိုက်တဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို လျှာနဲ့ ယက်နေရာက

“ အရမ်းကြိုက်တယ်. . .   ”

လို့ သူ ဖြေလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီလည်း တကယ်တော့ တအားဆာနေတာ ။ ဒါကြောင့်လည်း နေလင်းကို အစ်မတိုက်ခန်းကို ခေါ်လိုက်တာ ။ သူနဲ့ စကားထိုင်ပြောနေတဲ့အချိန် ခင်အေးရီ တအား ယားနေသည် ။ သူက စလာတော့ ဟန်မဆောင်တမ်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်ပြီး လိုးကြတဲ့ အခြေအနေအထိ ရောက်သွားကြသည် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေသည် ။ စောက်ဖုတ်က အရမ်းကြပ်သည် ။ လိုးလို့ အရသာကောင်းလွန်းနေသည် ။ နို့ကြီးတွေကလည်း ကိုင်လို့ကောင်း စို့လို့ကောင်းသည် ။ ဒီတချီတော့ စောက်ဖုတ်ကိုဘဲ အရသာခံပြီး လိုးလိုက်မည်လို့ နေလင်းရဲ့စိတ်ထဲ စဉ်းစားနေသည် ။ ဖင်ကိုတော့ တောင်းမလိုးသေးဘူး ။ အေးဆေးမှ တောင်းမည်ပေါ့ . . ။

“ ကို . .   ”

ခင်အေးရီရဲ့ တိုးတိုးလေး ခေါ်လိုက်သံက နေလင်းကို အံ့ဩသွားစေသည် ။ အရင်လို ကိုနေလင်းလို့ မခေါ်တော့ဘဲ ( ကို ) လို့ ပြောင်းခေါ်လိုက်လို့ ။

“ ဟင်..ခင်အေးရီ…  ”

“ ဒို့ ကြိုက်တယ်.. အိုကေတယ်…..။ ယူ ဆောင့်ချင် ဆောင့်နော်..။ မြန်မြန်လေး လုပ်တော့…  ”

လို့ ပြောလိုက်လို့ အရမ်းသဘောကျသွားပြီး လိုးချက်တွေကို အရှိန်မြှင့်ပစ်လိုက်သည် ။ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ခင်အေးရီ တအား ကြိုက်သည် ။ အောက်ကနေ ပင့်ကော့ပေးသည် ။ တဖန်းဖန်း အသံတွေ ဆူညံသွားသည် ။ ကောင်းလွန်းလို့ အော်ညည်းလိုက်တဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ အသံတွေကလည်း ကျယ်လွန်းသည် ။ ဆီးခုံချင်း ရိုက်ခတ်တဲ့ အသံတွေကလည်း ကျယ်လွန်းနေသည် ။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်. . .   ”

လို့ ညည်းရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ဝှေ့ရမ်းပေးနေတဲ့ ခင်အေးရီသည် ပြတ်လပ်နေတဲ့ လီးနဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေကို အားရပါးရ အရသာခံနေမှန်း သိသာလှသည် ။

“ လိုး..ကို..လိုး……လိုး…တအားဆောင့်……  ”

တအားကြပ်တာမို့ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာသည် ။

“ ကို…. ယူ နောက်ထဲကို လိုးဖူးလားဟင် . .  ”

“ အင်း…..ဆိုပါတော့…  ”

“ ကို . .. ခင်အေးရီ နောက်ထဲမှာ လုပ်ရင်း ပြီးချင်လားဟင်…  ”

ခင်အေးရီရဲ့ မေးခွန်းက နေလင်းကို တုန်လှုပ်သွားစေသည် ။

“  ကို..လုပ်ချင်လုပ်နော်..ကို့မှာ ဆီတစ်ခုခု ရှိလား…  ”

“  ဟင့်အင်း မရှိဘူး . .   ”

ဘယ်သူက ဖင်လိုးဖို့ ဆီယူလာမလဲ…… ရည်းစားတောင် မဖြစ်သေးဘဲ . . .။

“  ရတယ်လေ..တံတွေးများများဆွတ်…  ”

ခင်အေးရီ ကိုယ်တိုင်က ဖင်ထဲလိုးပေးဖို့ ပြောလာတော့ နေလင်းလည်း စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ပျော်သွားပြီး ခင်အေးရီဖင်ပေါက်ကို လီးသွင်းလိုက်ပါတော့သည် ။ လိုချင်တာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု အကုန်ရသွားလို့ နေလင်း ပျော်တာမှ အရမ်း အရမ်း . . ။ ခင်အေးရီသည် ထူးသိုက်နဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိသွားလို့ ဖင်လိုးတာကို ကြိုက်သွားပုံရသည် ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်လိုးခိုင်းတာ…။ ဖင်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး နေလင်း ပြီးသွားသည် ။

“  အား . .   ”

ကောင်းလိုက်တာ ခင်အေးရီ ရယ် . . . .။

———————————————-

ချစ်ပန်းသည် တော်တော် ယုတ်မာတဲ့ကောင်….။ ချိန်းတွေ့စရာ အခန်းပေးပြီး ဓါတ်ပုံ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်ထားတယ် . . .။

ဝင်းသန့်သန့် စိတ်ထဲမှာ ချစ်ပန်းကို မုန်းတီးနေသည် ။ ချစ်ပန်း ချိန်းထားတဲ့ ဂျန်းရှင်းအိတ်က အအေးဆိုင်လေးမှာ ဝင်းသန့်သန့် ရောက်နေသည် ။ အအေးတစ်ခွက် မှာသောက်ရင်း ချစ်ပန်း အလာကို စောင့်နေသည် ။ ချစ်ပန်းက သူ့ကို ပေးအိပ်ဖို့ တောင်းနေတာ ။ မတတ်သာလို့ သူတောင်းတာကို ပေးရတော့မည် ။

ဝင်းသန့်သန့်လည်း နေလင်းက နောက်ပေါက်ဖွင့်မည် လုပ်လို့ စိတ်ဆိုးရာက နေလင်းနဲ့ ပြတ်သလို ဖြစ်သွားသည် ။ ရန်ဖြစ်တာတွေ ဘာတွေ မရှိဘဲ အလိုလို ဝေးကွာသွားတာ ။ အခုတော့ ချစ်ပန်းကို ဒီပုံတွေအတွက် ပေးလိုးရတော့မည် ။ သူနဲ့ မကြာခင် လိုးကြရမည် ဆိုတာကို သိလို့ ဝင်းသန့်သန့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေပါသည် ။ ချစ်ပန်းသည် နေလင်းလိုဘဲ အလိုးကောင်းတဲ့လူလား ။ နေလင်းရဲ့ လီးဆိုက်ဘဲလား….။ ဒါတွေကို တွေးလိုက်မိတော့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စိတ်တွေ ရွလာသည် ။ ထလာသည် ။

ချစ်ပန်း ရောက်လာသည် ။

” စောင့်နေတာ ကြာပြီလား…။ ဆောရီးနော်.. ဆေး ဝင်ဝယ်နေလို့….”

ချစ်ပန်းသည် ခါတိုင်း တွေ့ဖူးတာထက် ပိုပြီး သားသားနားနား ဝတ်လာသည် ။ ဆိုင်အပြင်ဖက် ပလက်ဖောင်းမှာ ကားသစ်လေး တစ်စီးကိုလည်း တွေ့ရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ဆိုင်ထဲက ထွက်လိုက်ချိန်

” ဒါ….နင့်ကားလား…ချစ်ပန်း….”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်က မေးသည် ။ ချစ်ပန်းက

” ငါမောင်းလာတာ ငါ့ကားပေါ့.. ဝင်းသန့်သန့်….”

လို့ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ ဖြေလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းသည် ကားမောင်းရင်း တချိန်လုံး ဝင်းသန့်သန့်ကိုဘဲ ကြည့်နေလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

” ဟိတ် ရှေ့ကြည့်မောင်းဦး….”

လို့ သူ့ကို သတိပေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းသည် ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ လိုးရတော့မှာကို အရမ်းကို ကျေနပ် သဘောကျနေတဲ့ပုံဘဲ ။ ချစ်ပန်း ခေါ်သွားတာက သူ့ဘကြီး တစ်ယောက်ရဲ့ အိမ် ။

” ချစ်ပန်း….. နင် ဒီတခါလည်း ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်မထားနဲ့နော်….။ နင် တော်တော် ယုတ်မာတဲ့ကောင် . . ”

ဝင်းသန့်သန့်က ပြောလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက တဟဲဟဲနဲ့ ရယ်လိုက်သည် ။ သူ့ဘကြီးရဲ့ တိုက်မှာက ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ။ ဘန်ကောက်ကို အပျော်ခရီး သွားနေသည်လို့ ချစ်ပန်းက ပြောပြသည် ။ ချစ်ပန်း ခေါ်သွားတဲ့ အိပ်ခန်းလေးကို ဝင်းသန့်သန့် သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့်နေသည် ။ ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ထားမှာ စိုးလို့ ။ ချစ်ပန်းက သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည် ။

” စိတ်ချ..ဒီတခါ ဘာမှမရိုက်ဘူး…”

ချစ်ပန်းက ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်လိုက်တော့ သူ့ငယ်ပါကြီးက မြည်းတစ်ကောင်ရဲ့ တန်ဆာကြီးလိုဘဲ တန်းလန်း တွဲလောင်းကြီး ။ နေလင်းရဲ့ လိင်တန်ထက် ကြီးတဲ့ရှည်တဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရလို့ ဝင်းသန့်သန့် ရင်ခုန်သွားသည် ။ ဒီတန်ဆာကြီးဆီက မျက်လုံး မခွာမိတော့ ။ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့်ကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲခေါ်ရင်း ပြောလိုက်သည် ။

” ဟွန်း…တကယ်ဆိုးတယ်….”

” ကဲ… ဝင်းသန့်…. အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်… ဒို့ လုပ်ကြရအောင် . . .”

” မချွတ်နဲ့…”

” ဟာ..မချွတ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်လို့ ရမလဲ…..”

ဝင်းသန့်သန့်က ဝတ်ထားတဲ့ စကပ်ကို လှန်တင်ပေးလိုက်သည် ။ ပေါင်သွယ်သွယ် နှစ်ဖက်နဲ့ ပင်တီဖြူဖြူလေး ပေါ်လာသည် ။ ပေါင်ကြားခလယ်က မို့ဖေါင်းဖေါင်း တြိဂံပုံလေးကို ချစ်ပန်းရဲ့ လက်က ရောက်သွားသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က မျက်လုံးတွေကို စုံပိတ်ထားလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းလည်း ဒီဖေါင်းအိအိ အင်္ဂါစပ်နေရာလေးကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရင်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ဘလောက်စ်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဘရာစီယာဖြူဖြူလေးရဲ့ အောက်က ရင်သားစိုင် ထွားထွားတွေက အတင်းကြီးကို ရုန်းကန်တွန်းထွက်နေကြသည် ။ ချစ်ပန်းက ဘရာစီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ အား….လှလိုက်တဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံး ။ နို့သီးခေါင်း လုံးလေးတွေက ညိုညိုလေးတွေ ။ ချစ်ပန်း စို့ပြီ ။ ဝင်းသန့်သန့်က နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး

” သိပ်မုန်းတာဘဲ….”

လို့ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းကတော့ ပေါင်ကြားကို ကောင်းကောင်းကိုင်နှိုက်နေသည် ။ မကြာခင် ဝင်းသန့်သန့်လည်း ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာပြီး ချစ်ပန်းရဲ့ စိတ်ကြိုက် တကိုယ်လုံး ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ချစ်ပန်းလည်း ဝင်းသန့်သန့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကို ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်ရင်း မိန်းမကိုယ်ကို တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်လေပြီ ။

” အို…. ဟင်း….. ယောက်ျားတွေက အမြဲဘဲ ကုန်းယက်ချင်ကြတယ်… ဟွန်း…. ဘာလို့ ဒီလောက် ကြိုက်နေကြတာလဲ မသိပါဘူး…..”

ချစ်ပန်းကတော့ အစိလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးကစားပေးနေရင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စိတ်တိုင်းကျ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ တဟုန်ထိုး ထကြွလာသည် ။ ချစ်ပန်းကို အကြပ်ကိုင်လို့ ကုန်းရပေမယ့် အခုတော့ သူမကို နှူးနှပ်ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်မှုတွေကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်က တအားယားနေပြီ ။ သူမ ဒီလိုခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်နေပြီ ဆိုတာကိုလည်း ချစ်ပန်းက သိသည် ။ ချစ်ပန်းသည် နေလင်းထက်တောင် မိန်းမကျမ်းကြေသူ တစ်ယောက် မဟုတ်လား ။ ဝင်းသန့်သန့် ခံချင်လိုးချင်နေပြီဆိုတာကို သိရက်နဲ့ မလိုးပေးသေးဘဲ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုး ကလိပေးနေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး ။ ချစ်ပန်းကို သူမကို လိုးပေးဖို့ ဖွင့်ပြောလေသည် ။ ဒီလို ကာမစိတ် ထကြွပြီး ” လိုးပေးပါတော့ ” လို့ တောင်းခံလာတဲ့ မိန်းမမျိုးကို လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်လို့ ချစ်ပန်းက ထင်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်း ပေါင်တန်တွေ ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး ကုတင်အောက်မှာ မတ်တပ်ရက်ရင်း မို့ဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ထဲကို လိင်တန်ဖိသွင်းကာ စလိုးလိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ်က နေလင်း အပြတ်လိုးထားတာတောင် ကြပ်တုန်းဘဲ ။ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဖိသွင်းလိုက်လို့ ဝင်းသန့်သန့် စောက်ဖုတ်ထဲ တပိပိနဲ့ တအားကောင်းတက်သွားသည် ။ လီးတန် တဆုံးဝင်သွားတဲ့အခါ ဝင်းသန့်သန့်တစ်ယောက် ပါးစပ်က တအီးအီး ထုတ်ညည်းလေပြီ ။ ချစ်ပန်းရဲ့ လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အရင်းအထိ ဝင်နေတာက ဝင်းသန့်သန့်အတွက် အတော့်ကို ကျေနပ်စရာပါဘဲ ။

ချစ်ပန်းက ငိုင်နေတွေနေတတ်တဲ့ လူစားမျိုး မဟုတ် ။ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို အသုံးချတတ်သည် ။ ဗျိဗျိဆို ဆောင့်လိုးပြီ ။ ဆက်တိုက် ဆောင့်တော့တာ ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း လီးကိုလည်း ကြိုက်.. လိုးတာကိုလည်း ကြိုက်သွားသည် ။ ချစ်ပန်းသည် လီးကော လိုးတာကော နေလင်းထက် သာသည်လို့ ဝင်းသန့်သန့် ထင်မိသည် ။

ချစ်ပန်းကလည်း တော်တော် အားသန်တဲ့ကောင် ။ လိုးပြီး သိပ်မကြာဘဲ လီးက ပြန်တောင် နောက်တချီ ထပ်လိုးပြန်ရော ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း စိတ်ကရှိပေမယ့် စောက်ဖုတ် ကျိန်းစပ်ပြီး ဆက်မခံနိုင်တော့လို့ ချစ်ပန်းနဲ့ နောက်တခါ ထပ်တွေ့ကြဖို့ ချိန်းလိုက်ရသည် ။

ချစ်ပန်းသည် တကယ်တော့ ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ နေလင်းတို့ လိုးပွဲ ပုံတွေကို မဖျက် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ဆုံတဲ့ တစ်နေ့ ဒီပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေကို ထူးသိုက်ကို ပြလိုက်သည် ။ ထူးသိုက်က ဆော်သမား ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ဖြုတ်ချင်သွားသည် ။ ချစ်ပန်းကို ဆက်သွယ်ပေးဖို့ အပူကပ်သည် ။ ချစ်ပန်းကလည်း ထူးသိုက်က သူ့ကို အကူအညီတွေ အများကြီးပေးခဲ့တဲ့ ဘော်ဒါမို့ ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ ဆက်ပေးမည်လို့ ဂတိပေးလိုက်သည် ။ သို့ပေမယ့် ထူးသိုက်က သူ့ထက် ရုပ်ဖြောင့်တဲ့အပြင် ဆော်အကိုင်ကလည်း တအားကျွမ်းတာကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်သည် သူ့လက်ထဲကနေ ထူးသိုက်ရဲ့ လက်ထဲကို ရောက်သွားမှာက သေချာနေတာမို့ ချက်ချင်း မဆုံပေးသေးဘဲ သူ ဝအောင် ဖြုတ်လိုက်ဦးမည်လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးမိသည် ။

——————————————-

နေလင်းသည် ခင်အေးရီနဲ့ ပွင့်လင်းသွားပြီမို့ အဲဒီညက သူ့အစ်မတိုက်ခန်းမှာ လေးချီ ဖြုတ်ခဲ့ပြီးနောက် ခင်အေးရီကို သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ တွေ့ကြဖို့ ချိန်းလိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ ချစ်ပန်းဆီမှာ သူနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ ဖြုတ်ကြတဲ့ ပုံတွေ ရှိနေတယ် ဆိုတာကို သူသိလိုက်ရသည် ။ ချစ်ပန်းသည် ဒီလိုလုပ်လိမ့်မည်လို့ သူ လုံးဝမထင်ခဲ့ ။ ချစ်ပန်းကို ဖွင့်မေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လူတွေကြားထဲမှာ ပြန့်နေပြီ ။ တော်ကြာ အွန်လိုင်းကို ပျံ့သွားနိုင်သည် ။

ချစ်ပန်းသည် သူ့ကို ရှောင်နေသည်လို့ နေလင်း ထင်သည် ။ ချစ်ပန်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ကို ဆက်ပြီး ခြိမ်းခြောက်ထားပြီး ထူးသိုက်တို့နဲ့ လွှတ်ပေးဖို့ စဉ်းစားနေပြီ ဆိုတာကိုလည်း ပြန်သိရသည် ။ ချစ်ပန်း ထိုင်နေကြ လဖက်ရည်ဆိုင်ကို သူသွားလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းကို မတွေ့ဘူး ။ ချစ်ပန်း တွဲနေကြ ဘော်ဒါတစ်ယောက်ကိုတွေ့လို့ ချစ်ပန်းနဲ့တွေ့ရင် ဖုန်းဆက်ပါလို့ မှာထားခဲ့ပြီး ပြန်ခဲ့လိုက်သည် ။

ချစ်ပန်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ကို ခဏခဏ ခေါ်ခေါ်လိုးသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကလည်း ချစ်ပန်း လိုးပေးတာကို ကြိုက်လို့ ခေါ်တိုင်း လာကုန်းသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း နေလင်းနဲ့ ချစ်ပန်းတို့ လိုးတာကို ခံဖူးသွားပြီး လိုးချင်းက သူမအတွက် သိပ်အဆန်းကြီး မဟုတ်တော့ဘဲ ချစ်ပန်းက ခေါ်လိုးရင် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ခံလိုက်တာချည်းဘဲ ။ ဒီနေ့တော့ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့်ကို ဒို့ ဒီတခါတော့

“သုံးပွင့်ဆိုင်…( သရီးဆန်း ) လုပ်ကြည့်ရအောင်…”

လို့ ပြောလိုက်လို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

” ဘယ်သူနဲ့ လုပ်မှာလဲ…”

လို့ မေးလိုက်တဲ့အခါ

” ထူးသိုက်နဲ့…”

လို့ ပြောပြလိုက်သည် ။ ထူးသိုက်သည် ကျောင်းထဲမှာ နာမည်ကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်လို့ ဝင်းသန့်သန့် သိသည် ။

” ချစ်ပန်း.. ငါ ရှက်တယ်ဟာ…..။ ငါ သူနဲ့ မတွေ့ရဲဘူး . . ”

လို့ ချစ်ပန်းကို ပြောလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက

” အစဘဲ နင် ရှက်မှာပါ ဝင်းသန့်ရယ်…။ နောက်တော့လည်း အိုကေသွားမှာပါ . . .”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်ကို ပြောလိုက်ပြီး ထူးသိုက်ကို သူတို့ရှိနေတဲ့ ဟိုတယ်လေးကို လာခဲ့ဖို့ ခေါ်လိုက်သည် ။ ဟိုတယ်က စားသောက်ဆိုင်လေးမှာ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့် စိတ်ရဲလာအောင် အရက်တိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ချစ်ပန်းနဲ့ ကုန်းဖို့ မရှက်တော့ပေမယ့် ထူးသိုက်နဲ့က အခုမှ စတွေ့တာမို့ ရှက်နေသေးတာ ။ ထူးသိုက်က ကျွမ်းသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ခင်မင်လာအောင် ဝင်ရောသည် ။ ပြီးတော့ ချစ်ပန်းကို စဖြုတ်နှင့်ဖို့ ပြောခဲ့ပြီး ဟိုတယ်အောက်ကို ဆင်းသွားသည် ။ ချစ်ပန်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

” ဝင်းသန့်…..လီးစုပ်ပေးဟာ…..”

” အင်း..ရတယ်လေ . . ”

မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ချစ်ပန်းရဲ့အရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက် ထိုင်ပြီး ဝင်းသန့်သန့် သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို စုပ်ပေးသည် ။ ချစ်ပန်းလည်း လီးစုပ်ကျွမ်းနေပြီဖြစ်တဲ့ ဝင်းသန့်သန့် စုပ်ပေးတာကို ခါးကော့ပြီး မျက်လုံးစုံပိတ်ရင်း ခံနေသည် ။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့ ဟိုတယ် အခန်းထဲကို ထူးသိုက် ဝင်လာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် ချစ်ပန်းကို လီးစုပ်ပေးနေတဲ့အချိန် ထူးသိုက်က သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ချွတ်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ရှက်ပေမယ့် ဘာမှမတတ်နိုင် ။ ချစ်ပန်းရဲ့လီးကို ဆက်စုပ်နေရသည် ။ ထူးသိုက် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားတဲ့အခါ ထူးသိုက် ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို ဝင်းသန့်သန့် တွေ့သွားသည် ။ ထူးခြားတာက ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးမှာ အဖုအထစ်တွေနဲ့ ပြည့်နေလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း မြင်ရတာနဲ့တင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ထသွားလေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်သည် ချစ်ပန်းရဲ့ လီးတုတ်တုတ် ရှည်လမျောကြီးကို စုပ်နေတဲ့အချိန် ထူးသိုက်က အနားကို တိုးကပ်လာလို့ စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှားနေမိသည် ။ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့်ကို

” တော်ပြီ . . .”

လို့ ပြောပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ ထူးသိုက်က ချက်ချင်းဘဲ ဝင်းသန့်သန့်ရှေ့ကို ရောက်လာပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဝင်းသန့်သန့်ပါးစပ်နားကို တိုးကပ်ပေးလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူ့လီးကို မကြာခင် စုပ်ရတော့မယ်ဆိုတာ သိနေလို့ အရမ်းရင်ခုန်နေတာလေ ။ သူလည်း တိုးကပ်ပေးလိုက်ရော ဒစ်ကားကြီးကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး စုပ်လိုက်မိသည် ။ အဖုအထစ်တွေနဲ့ လီးကြီးက ကြုံဖူးတဲ့ နေလင်း ချစ်ပန်းတို့ရဲ့ လီးတွေထက် ထူးခြားနေသည် ။ အရမ်းလည်း ပိုတုတ်သည်လေ ။ နာမည်ကြီး ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်နေရပါလား ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို ပိုပြီး စိတ်တွေ လာစေသည် ။

ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့အချိန်မှာ ချစ်ပန်းက ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ဘဲ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးကြဖို့ သူက ရှောင်ပေးတဲ့သဘော ဖြစ်မည် ။ ထူးသိုက်လည်း တော်တော်ကြာ အစုပ်ခံပြီးတဲ့နောက် ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လိုးသည် ။ သူ့လီးတန်ကြီးတဆုံး ဖိဖိထိုးသွင်း ထိုးညှောင့်တာ ။ စိတ်ကြိုက် ပါးစပ်ထဲ တဝလိုးပြီးမှ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး ခြေထောက်တွေကို ဖြဲထောင်ခိုင်းပြီး သူက ကုတင်အောက်က မတ်တပ်အနေအထားနဲ့ ဝင်းသန့်သန့် စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတေ့ဖိသွင်းလိုက်ပြီး လိုးပွဲလေးကို စတင်လိုက်သည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးက လုံးပတ် တော်တော်တုတ်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ တင်းကြပ်နေသည် ။ အပြည့်အသိပ်ကြီး ဖြစ်နေသည် ။ နေလင်းတို့ ချစ်ပန်းတို့ရဲ့ လီးတွေနဲ့ တခြားစီဘဲ ။

” အို့…အမလေး . . ဖြည်းဖြည်း…. ကျမဟာ ကွဲပြဲသွားလိမ့်မယ် ထင်တာဘဲ….”

” မပြဲစေရပါဘူး.. ဝင်းသန့်သန့်..။ ကိုယ်က လိုးနေကြပါ . .။ နောက်ကြတော့ အဝင်အထွက် ညက်ပြီး မင်း တအားကောင်းလာရစေမယ်…..”

ထူးသိုက်က ပြောလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဇွပ်ကနဲ ပြန်ဆွဲနုတ်လိုက်သည် ။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ဝင်းသန့်သန့် ရင်ထဲ ဟာကနဲလို ဖြစ်သွားသည် ။ ထူးသိုက်က သူ့လီးကို ကုတင်ပေါ်မှာတွေ့တဲ့ ပုလင်းလေးထဲက အဆီတွေကို လက်နဲ့ခံယူပြီး သုတ်လိမ်းလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း သေသေချာချာ သုတ်လိမ်းလိုက်သည် ။ ဒီတခါ ဖိသွင်းတော့ အဆီတွေကြောင့် ခဲယဉ်းမှု မရှိတော့ဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတုတ်ကြီး တပြိပြိနဲ့ တိုးဝင်သွားသည် ။ ထူးသိုက်က မှန်မှန်လေး လိုးထည့်ပေးနေရင်း

” အိုကေတယ် မဟုတ်လား…”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်ကို မေးလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူလိုးတာ မနာလို့ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဖြစ်လို့

” အင်း…. မနာတော့ဘူး…..”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါသည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်သည် ။ လီးကလည်း မှန်မှန်လေး လိုးဆောင့်ရာက မြန်လာသည် ။ ကြမ်းလည်း ကြမ်းလာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းတော့

” အိုကေလား…နာသေးလား…”

လို့ သူမေးသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

” မနာဘူး…..”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ သူဆောင့်တာတွေ ကောင်းလွန်းလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး

“ အား…အား…..အား……အင်းအင်းအင်း……  ”

နဲ့ ညည်းမိသည် ။ တအားကောင်းနေတဲ့အချိန် ထူးသိုက်က

” ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေး….”

လို့ ရုတ်တရက် ပြောလိုက်လို့ နည်းနည်း ဖီးအောက်သွားပေမယ့် သူ့ကို အလိုလိုက်ပေးလိုက်ပါသည် ။ ထူးသိုက်လည်း အနောက်က နေရာယူပြီး သူ့လီးတန်ကို ဖင်အောက်က ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ အရည်တွေ ရွှဲနေလို့ အခက်အခဲ မရှိဘဲ ပြိကနဲ တိုးဝင်သွားတဲ့နောက် ထူးသိုက်သည် အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်ပြီး လိုးသည် ။ သူလိုးတာ ကြိုက်ပေမယ့် သူ့လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လာကလိနေတာကိုတော့ မကြိုက်ဘူး ။ ဘာလို့ စအိုပေါက်ကို လာရန်ရှာနေသလဲ မသိပါဘူး ။ သူလည်း နေလင်းလိုဘဲ ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်လို့ လာဆွတာ ဖြစ်မည်လို့ ဝင်းသန့်သန့် ထင်လိုက်မိသည် ။ သို့ပေမယ့် ထူးသိုက်ကို လူရော လီးရော လိုးတာရော အကုန်ကြိုက်နေတော့ ခါးခါးသီးသီး မငြင်းချင်ဘူး ။ ထူးသိုက်က ခါးကနေ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲကိုင်ပြီး ဒလစပ်ဘဲ ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ထည့်နေသည်။

” အိုး…… ဟားအား……. ကောင်း.. ကောင်း… ကောင်းတယ်….. လိုး….. လိုး…… လိုးပါ… လိုး……”

ထူးသိုက်ရဲ့ ဂေါ်လီဖုတွေနဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက စွဲမက်စရာပါဘဲ ။ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးဆောင့်ပေးလို့ ဝင်းသန့်သန့် စိတ်တိုင်းကျပါ ။

” အား……အား……..အားရှီး………အိုး……”

လီးတဆုံး အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလွန်းသည် ။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တင်ပါးကြီးတွေ တုန်ခါသွားသည် ။ ဖောက် ဆိုတဲ့ အသားချင်း ထိရိုက်သံလည်း ထွက်သည် ။ ထူးသိုက်သည် သွက်သွက်မြန်မြန် လိုးပေးနေရင်းက စအိုပေါက်လေးကို လက်မထိုးသွင်းပြီး ဆွပေးနေသည် ။ ဖင်ခံရမှာ ကြောက်တဲ့ ဝင်းသန့်သန့်သည် ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်မနဲ့ ကလိပေးတာတွေကြောင့် စိတ်တွေ ကြွလာသည် ။ သူမရဲ့ စအိုပေါက်က ကလိပေးနေတဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ လက်မကို သဘောကျသည် ။ ဖင်ပေါက်ကိုဘဲ သဲသဲမဲမဲ ကလိပေးနေပုံထောက်တော့ ထူးသိုက်သည် သူမဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်နေပြီ ဆိုတာကို ဝင်းသန့်သန့် ရိပ်စားမိနေသည် ။

“ ဖင်… ဖင်ကို လုပ်မလို့လားဟင်.. ထူးသိုက် ….  ”

လို့ သူမက မေးလိုက်မိသည် ။ ထူးသိုက်က

“  အင်း… ဖင်ခံကြည့်လိုက်… နောက်တော့ ကြိုက်သွားလို့ အမြဲလုပ်ပေးပါလို့ တောင်းနေရလိမ့်မယ်….  ”

လို့ ပြောရင်း ဝင်းသန့်သန့်ကို ဖင်လိုးဖို့ ပြင်ဆင်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ထူးသိုက်ရဲ့ စကားတွေကို စိတ်ညှို့ခံထားရသူ တစ်ယောက်လိုဘဲ လိုက်နာနေမိသည် ။ ထူးသိုက်သည် ( ဘေဘီအွိုင်း ) ဆီတွေကို ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စအိုပေါက်ထဲ လောင်းထည့်သလို သူ့လိင်တန်မှာလည်း သေသေချာချာ သုတ်လိမ်းသည် ။ ဖင်ထဲကို လိင်တန် သွင်းတဲ့အခါ ဖင်ပေါက်ကို လျော့ပေးထားဖို့ အတင်း ညှစ်တင်း မထားဖို့တွေကိုလည်း သေသေချာချာ ရှင်းပြသည် ။

ထူးသိုက်သည် ( မတ်စ်ဖွင့် ကျွမ်းကျင်သူကြီး ) တစ်ယောက်မို့ ဝင်းသန့်သန့်ကို မနာကျင်ဘဲ ဖင်လိုးပေးသွားနိုင်သည် ။ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို တစွပ်စွပ်နဲ့ လိုးထည့်နေတာကို တအီးအီး ညည်းရင်း ဝင်းသန့်သန့် ခံယူနေမိသည် ။

“ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား…  ”

“ အင်း….ကောင်းတယ်……ကောင်းတယ်……  ”

“  လိုးမယ်နော်….ခပ်သွက်သွက်လေး….  ”

“ အင်း… လိုး…… လိုး….. အမလေး….. အား…… ဖြည်းဖြည်း…….. အူး……. ကောင်း….. ကောင်းတယ်……  ”

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်အဟုန်က ပြင်းလာသည် ။ မြန်လာသည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲလာသည် ။ တရှူးရှူး အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာသည် ။ စွပ်ဖတ် စွပ်ဖတ် အသံတွေ စိပ်လာမြန်လာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် တအား ကောင်းလာသည် ။ ပြီးတော့မည် ။

“ အိုး..မြန်မြန်..မြန်မြန် .  ”

ထူးသိုက် တအားဆောင့်နေသည် ။

“ အား…အား…အား……..အား…  ”

တချိန်ထဲ ပြိုင်တူပြီးကြသည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ သုတ်ရည်ပူပူတွေက ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စအိုပေါက်ထဲမှာ ပန်းထုတ်နေသည် ။

“  အားးးး……  ”

မတ်စ်ဝါဒီလို့ နာမည်ရနေတဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ ဖင်လိုး ( မတ်စ်ဖွင့်) တာကို ဝင်းသန့်သန့် ကြိုက်သွားရပြီ ။ ထို့အတူဘဲ ထူးသိုက် ဖင်လိုး ( မတ်စ်ဖွင့် ) တာကို ကြိုက်ခဲ့တဲ့ ခင်အေးရီလည်း နောက်ထပ် လိုးဖြစ်တဲ့ နေလင်းရဲ့ ဖင်လိုး ( မတ်စ်ဖွင့် ) တာကို ကြိုက်သွားပြီး နေလင်းနဲ့ ချိန်းလိုးကြတိုင်း မတ်စ်ဖွင့်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေပါတော့သည် ။

ထို့ကြောင့် ထူးသိုက်ရဲ့ ( ဖင်ကောင်းရင် အဖုတ်မလိုးပါ ) ဆိုတဲ့ စကားသည် ယောက်ျားများ အတွက်သာ မကဘဲ ဖင်လိုးတာကို ကြိုက်သွားတဲ့ မိန်းမတွေဟာ ဖင်ကို ထပ်ထပ် အလိုးခံချင်ကြသည် ဆိုတာကို တွေ့ရှိရပေသည် ။

........................................💚💛💖💝💙........................................ 

ပြီးပါပြီ။