ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၇ )

ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၇ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - မောင်ကျော် 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် စွိပြွတ် ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း ဖောက် ဖောက် ပြွတ်ဖောင်း   ”

“ အင့် အင့် အားဟား ကောင်းလားကိုမော်..အာ့.အာ့..သော့်စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောင်းရဲ့လား..အင် အင့် ”  

“ တအား ကောင်းတယ်မိသော်..ကော့ထားပေး..ကော့ထားပေး..အင့်.ရော့..မိသော် ကောင်းရဲ့လား အင့် အင့် ” 

“ အင့်..အားဟာ့..ကောင်းတယ်ကို..လိုး.အင့်..သိပ်ကောင်းတာပဲ..မိသော်အလိုးခံချင်နေတာ ကြာပြီ ..အာ့.လိုး.လိုး.အသေလိုး..အင့်..ဆောင့် ပစ်ဆောင့် အာ့.သိပ်ကောင်းတယ်ကို.”   

ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း..ပြွတ်စွတ် ဖောင်း..မိသော်က ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ဆွဲချိတ်မြှင့်ပေးထားတာ ဖင်နဲ့မွေ့ယာလွတ်နေတဲ့ အထိဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပက်လက်ခင်းထားပေးသလို ဖြစ်နေပြီးစောက်ခေါင်းက လိုးဖို့လမ်းကြောင်းကိုကောင်းကောင်းကြီးဖွင့်ပြီးလီးကိုကြိုနေတာ။

ထူးမော်ကလည်း မိသော်ပေါင်ကြားမှာ မှောက်လျက်ခွင်ကျ လက်ထောက် ဒူးချ တစ်ဖောင်းဖောင်းဆောင့်လိုးတာ လီးနဲ့စောက်ခေါင်း တန်းနေတာပဲ။ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းလွန်းလို့မိသော်နို့ လုံးကြီးတွေ အငြိမ်မနေရဘူး.လှုပ်လှုပ်လှုပ်လှုပ်နဲ့..အောက်နဲ့အထက်ယိမ်းက,သလို လူးချက်ညီညီ လှုပ်ခါနေကြတယ်။ အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့ မိသော်ဖင်ကြီး ဆက်တိုက်ပင့်ပေးတယ်။ သူ့စောက်ပတ်ကြီးမို့ဖောင်းပြီးပြူးနေအောင်ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ကြီးပင့်ကော့ပေးနေရင်း    

“ သိပ်ကောင်းနေပြီ ကို..ဆောင့် အင့်လိုး လိုး..သွက်သွက်ဆောင့် အင့် အင့်..နာနာဆောင့်ပေး အင့်အင့်အင့်အင့် ”    

ထူးမော်ကလည်း တစ်နေကုန် လိုးပေးထားတာဆိုတော့ မိသော် ဘယ်လောက်နှာကြီးတယ် ဆိုတာ သိနေတဲ့အပြင်ဒီတစ်ချီလည်း တစ်နာရီကျော်ကျော်လိုးပေးထားပြီးပြီမို့ လည်ပင်းကြောတွေထောင်တက်နေအောင် အံကိုကြိတ်ပြီ းပြင်းပြင်းသွက်သွက် ရက်ရက်စက်စက်ကြီး ပစ်လိုးတယ်။

တစ်ဝုန်းဝုန်း တစ်ဘုံးဘုံး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ မိသော်အကြိုက်ကြီးကို ကြိုက်ပြီးထပ်ခါထပ်ခါ ပက်ပက်စက်စက် ကော့ကော့ညှစ်ခံပစ်မိတာ စောက်ရည်တွေဆက်တိုက်ကြီး ဆက်တိုက်ကြီး လိုက်ထွက်သွားရော   

“ အားဟား..ကောင်းလိုက်တာ ကိုရေ.ထိန်းလို့မရဘူး..ကောင်းလိုက်တာ..အားဟား..အားဟား.လီးရည်တွေထွက်လာပြီ.ပန်းထည့်.ပန်းထည့်.ပန်းကိုကိုရေစောက်ပတ်ထဲပြည့်လျှံနေအောင်ပန်းထဲ့.အောင်မယ်လေး အမေရေ့…ဆောင့်ထဲ့လိုက်တာ ရက်စက်တယ်..အီးဟီး ”    

စောက်ပတ်ကြီးက အသားပြညြ့်ပည့်..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း.စောက်ရည်က ရွှမ်းရွှမ်းဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စောက်ရည်သံလီးရည်သံ ပြွတ်ပြွတ်စွပ်စွပ်တွေနဲ့အတူ တစ်ဖုန်းဖုန်း တစ်ဖုတ်ဖုတ်အသံတွေနဲ့ ပစ်လိုးထည့်သံတွေ ဆူညံနေတော့ထူးမော်ဇောတွေကြွတက်လာပြီး လီးရည်တွေတဖျောဖျောပန်းထည့်ပစ်မိတာ ဘယ်လိုမှထိန်းလို့ မရတောဘူး။    

“ ရော့.ရော့.အင့်..အားဟား..ထွက်ပြီထွက်ပြီ သော်ရေ.လီးရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ..ရော့ အင့် အင့်..ကြိုက်လား သော်..ကြိုက်လား..”   

ထူးမော်ရဲ့ခါးကို ဖင်ကြီးပင့်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ခွ ခြေကျင်းဝတ်ချင်းချိတ်ဆွဲထားတဲ့ မိသော်ခြေထောက်တွေ မွေ့ယာပေါ်ကိုပြန်မချနိုင်တော့ဘူး။ လီးကြီးကလီးရည်တွေ ထပ်မထွက်လာတော့ပေမယ့် မာဆဲမာမြဲမို့ မိသော်ကလည်း စောက်ခေါင်းနံရံအတွင်းကြွက်သားတွေနဲ့ မလွှတ်တမ်းစုပ်ပြီး အားရပါးရ ညှစ်ဆွဲထားမိတယ်  ။

.....................................................................

“ ဖေကြီးရေ..ဖေဖေရေ..သမီးပြန်လာပြီ..အလိုးခံချင်လွန်းလို့ လစ်လာတာ…ဟင်.အင်..အဖေနဲ့မိသော် လိုးနေတာ..အူးဟူး..”    

အိမ်မှာလူရှင်းလောက်တယ်ဆိုပြီး အလိုးခံဖို့ပြန်လစ်လာတဲ့ မိညွန့်ခမျှာ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းပွင့်ပြီးမျက်လုံးလေး ပေကလပ် ပေကလပ် ဖြစ်သွားတယ်။ လီးကြီးကိုစောက်ပတ်နဲ့ အားရပါးရကြီး စုပ်ပြီးညှစ်ဆွဲနေတဲ့ မိသော်ရဲ့စောက်ပတ်ကစုပ်အားတွေလည်းဖြုန်းကနဲလျော့ကျသွားတယ်။အံသြမှုနဲ့အတူပါးစပ်ကြီးဟောင်းလောင်းပွင့်နေပြီး   

“ ဘာ..ဘာ အဖေ!…ဟုတ်လား ဘာအဖေလဲ..ဘယ်ကအဖေလဲ..ဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ.ဒါငါ့အစ်ကို..ငါ့ကို လိုးနေတာ ငါ့အစ်ကိုပါဟဲ့..နင့်အဖေ မဟုတ်ပါဘူး..အာရွှီးမ..ဖင်ကောက်မ.သွား အလိုးပျက်တယ် ”   

“ ခိခိ..သူ့အစ်ကိုတဲ့.ခ်ခ်..အဲဒါငါ့အဖေဟဲ့..ဟီးဟီး နင့်စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကြီးက ငါ့အဖေရဲ့လီးကြီး..ခ်ခ်..အဲဒါငါ့အမေကိုလိုးနေတဲ့ ငါ့အမေရဲ့လင်..ငါ့အေဖ ဟဲ့..သိပလား ”  

“ ဟောတော်..ဟင့်..ဟုတ်လားကို..ဒေါ်လေးရီရီကို လိုးနေတယ်ဆိုတာ ဟုတ်လား..အာ့ဟ အင့်.အာ့ အာ့ တအားကြီးမဆောင့်နဲ့လေ ကို..အင့် အင့် အင့် အာ့လိုးကွာ..ဆောင့်.ဆောင့် မိညွန့်တို့အဖေရေ..လိုးတော့ လိုးတော့ အင့် အင့် ”   

အိပ်ခန်းတံခါးကပွင့်နေတာဆိုတော့ အမှတ်မထင် မိညွန့်ဝင်လာတာကို တားမရတော့သလို..လိုးနေတာကိုလဲအမြင်မခံလို့မရတော့ဘူး။ မိညွန့်ကလဲအမှန်တွေချည့်ပဲပိတ်ပြောနေတော့ မိသော် စိတ်ဆိုးမှာကိုလည်းစိုးရိမ်တယ်။ ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်နေရင်းခေါင်းထောင်လိုက်တော့ ဖင်ကြွပြီးဆောင့်လိုးသလိုဖြစ်သွားတာကို မိသော် အရသာခံနေမှန်းသိလိုက်တာမို့အကြံရပြီး ဆက်ဆောင့်လိုးလိုက်မိတာအဆင်ပြေသွားတယ်။

မိသော်ကြို က်နေမှန်းသိတော့ အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးပေးပစ်တာစောက်ရည်တွေရွှဲလိုက်လာပြန်ရော။မိညွန့်ကလည်း ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံလိုက်ရမှကျေနပ်နိုင်တာလေ။ အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ခုန်တက်တော့တာပေါ့  ။ 

“ မတရားမလုပ်နဲ့အဖေ…မိသော်တစ်နေကုန်အလိုးခံပြီးသား.ခု အမေတို့မလာသေးခင် မိညွန့်ကိုလိုးပေး..ခုလိုး.အင့်..ခုလိုးပေး..ဒီဖက်လာ ”   

မိညွန့်က မိသော်နံဘေးမှာ ယှဉ်လျက်ပက်လက်ကြီးလှန် လက်နှစ်ဖက်ကပေါင်ကြီးတွေ ဆွဲမြှင့် ဖင်ကြီးပင့်တင်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးဖွင့်ပေးထားပြန်တယ်။ လိုးရင်းနဲ့မိသော်ရဲ့မျက်နှာကို ခွင့်တောင်းသလို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးမျက်ခုံးတစ်ဖက်ကိုပင့် မေးတစ်ချက်ဆတ်ပြလိုက်တော့ မိသော်ကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း   

“ ခ်ခ်..ကိုယ့်ညီမကိုယ်လိုး  နှစ်မလိုးကြီး..လူလည်ကြီး. ခ်ခ် သွားလိုးချည်.ဟွန်း..တစ်အိမ်လုံးရှိသမျှမိန်းမတွေများသူလိုးနေလားမသိဘူး. ခ်ခ်.”   

တကယ်တော့ထူးမော်ဆောင့်လိုးချက်တွေက မိသော်အကြိုက် သွက်လွန်း မြန်လွန်း ကောင်းလွန်းလို့ အခုလေးတင်ပဲတစ်ချီထပ်ပြီးသွားတာမို့ မိညွန့်အလိုးခံရပါစေတော့ ဆိုပြီးလွှတ်ပေးလိုက်တာပါ။ ထူးမော် ဒူးနှစ်လုံးကို နေရာရွှေ့လိုက်ရုံနဲ့ မိညွန့်စောက်ခေါင်းတည့်တည့်ကို လဒစ်ကြီးကတေ့လျက်ဖြစ်သွားပြီ။

လဒစ်ကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားတဲ့ အထိဖြည်းဖြည်း အိအိထိုးသွင်းလိုက်တော့.. ပထမတော့ ရိုးရိုးလေးလိုးတာပါပဲ။ ဒူးနှစ်လုံးကိုနေရာရွှေ့လိုက်ပြီးကတည်းက သူ့လဒစ်ကြီးကမိညွန့်စောက်ခေါင်းဝကို တေ့ထားပြီးသားပါ။ နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုမွမွချေရင်းအသာလေးဖိထိုးထည့်တော့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေရလို့အသားကျနေပြီ

ဖြစ်တဲ့မိညွန့်စောက်ခေါင်းထဲ တစ်အိအိနဲ့ ကော်ထိုးရင်းဝင်သွားတယ်။ လီးချောင်းကြီ းတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီဆိုမှပြန်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက်သုံးလေးဆယ်ပေါ့။ ကော်ကော်ဆွပြီးလိုးပေးတော့ မိညွန့်ဖင်ကောက်တွေကခပ်သွက်သွက်ကြီးပင့်ပင့်ထိုးလာပြီ။ စောက်ရည်တွေလည်းရွှဲစိုအိနေတော့ ဇွိဇွိပြွတ်ပြွတ်ဖွတ်ဖွတ်ဖုတ်ဖုတ်အသံတွေမြိုင်လာတာကို ကြားလာရတာမို့ အနားယူမှိန်းနေတဲ့ မိသော်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက နဲနဲလေး ဖွင့်ကြည့်လာတယ်။

လီးကိုအရင်းထိ ထပ်ထိုးသွင်းပြီး ဖောင်းကနဲဖုတ်ကနဲ ခပ်ပြင်းပြင်းကြီး အချက်လေးငါးဆယ်ကျော်လောက် အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုးသံတွေနဲ့အတူ မိညွန့်ရဲ့ ညည်းသံတွေ အော်သံတွေ အဆက်မပြတ်စတမ်းဆူညံလာတော့ မိသော်ရဲ့ ပွင့်ခါစ,မျက်ဝန်းတွေကသိသိသာသာကျယ်လာတယ်။

ဒူး လှဲပြီး ကိုယ်ကိုမိညွန့်အပေါ်မှောက် မိညွန့်ရဲ့ချိုင်းကြားတွေမှာ လက်နှစ်ဖက်ထောက်လီးတစ်ဝက်လောက်နဲ့ သွက်သွက်ကြီးအချက်တစ်ရာကျော်ဖင်ချွဆောင့်လိုးပစ်တော့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကခါးကိုခွ ခြေကျင်းဝတ်တွေကြက်ခြေခတ်ချိတ်..ဆောင့်ချက်နဲ့အညီခါးကိုဆွဲဆွဲဆောင့်ချလိုးခိုင်းနေတာမြင်တွေ့ရပြန်တယ်။

မြင်ရကြားရတာတွေက နှိုးဆွအားကြီးလွန်းလှတော့ စိတ်က ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ အလိုးခံချင်လွန်းလာပြီးစောက်ရည်က ရွှဲရွှဲနစ်နေအောင်ထွက်တယ်။

ထူးမော်ကမိသော်ရဲ့မျက်နှာကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်တော့ သူ့ခံစားချက်တွေကို နားလည်သွားတယ်လို့ထင်တာပဲ။ ချွေးသီးချွေးပါာက်တွေရွှဲပြီးမျက်နှာကြီးနီရဲနေတဲ့ကြားက နှစ်သိမ့်သလိုလို အားပေးသလိုလိုအပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်တော့ ဘယ်လိုမှသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။

မိညွန့်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကိုခွသူ့စောက်ပတ်ကြီး တည့်တည့်တေ့ချိန်ပြီး ထိုင်ချပစ်လိုက်တယ်။ ထူးမော်က မိညွန့်ကိုဒူးလှဲလက်ထောက်ပြီးဆောင့်လိုး နေတာဆိုတော့ သူလုပ်လိုက်တဲ့ပုံစံနဲ့ကသိပ်အဆင်မပြေတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်ကြီးတွေပုခုံးပေါ်ထမ်း ဆောင့်ခွထိုင်ပစ်ပြီး ပေါင်ကြီးတွေကိုရော.မိသော်ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုရော အတင်းဖက်ပြီးခြေဖျားထောက် ဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။

တစ်ချက် နှစ်ချစ်ဆွဆွလိုးကြည့်ပြီးလီးအဝင်ကောင်းတော့မှ ဆက်ခါဆက်ခါ အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်လိုးထဲ့တာ မိညွန့်ရဲ့ဖင်ကြီး လူးခါနေပြီးပါးစပ်က ဝူးဝူးဝါးဝါးအော်နေပါလေရော။ မိသော်ကလည်း ထူးမော်ကို အတင်းဖက် နှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရစုပ်ပြီး မိညွန့်မျက်နှာကိုစောက်ပတ်နဲ့ အတင်းလှိမ့်ဆတ်ခါ ဆတ်ခါပွတ်နေတာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး စောက်ရည်တွေချောကျိရွှဲနစ်ကုန်တယ်။

အလိုးခံနေကျဆိုတော့မိညွန့်က အထာနပ်နေတဲ့ အပြင်စောက်ပတ်ကိုလည်း ခဏခဏ ယက်ခဲ့ရဖူးတော့အထာကျတာပါပဲ။ မိသော်ရဲ့စောက်စေ့ကို ချည့်ပဲပါးစပ်ကမချွတ်တမ်းစုပ်ပြီးအပွတ်ခံ ရင်းစောက်ပတ်ကပြန်ပြန်ပင့်လိုးပစ်တာ။ ထူးမော် တစ်အားအားနဲ့ အော်ပြီး လီးရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေသူ့စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ဆတ်ဆတ် တစ်ခါခါပန်းထည့်လာသလို သူလဲ စောက်ရည်တွေတစ်ရှောရှော အတောမသတ် ထွက်သွားရတော့တယ်လေ။    

“ အားဟာ့,..အာ့..ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်..ထည့်နော်..ထည့် ထည့် လီးရည်တွေသမီးစောက်ပတ်ထဲ အကုန်လုံးထည့်..အာ့ အာ့..တစ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းကြီးဆောင့်ပေးအဖေ..တစ်ချက်တစ်ချက် အင့် အင့် အင့် ဟူး…ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် ”  

ညနေခြောက်နာရီလောက်မှ မတင်ဝိုင်းနဲ့ရီရီတို့ စျေးကအပြန် တင့်တင့်မော်ကို ဝင်ကြိုကြတယ်။ သူတို့ကို ထူးမော်ကသွားပြီးကြိုတာပေါ့။ မိန်းမသုံးယောက်လုံးရဲ့ ဖင်အိုးကြီးတွေက မှောင်ရီဝိုးတဝါး လမ်းမီးရဲ့ အလင်းရောင်မှိန်လဲ့လဲ့မှာမြင်နေရတာ တစ်ပုံစံထဲပဲ..။ ကိုင်ချင်စရာ..ဆုပ်နယ်ပစ်ချင်စရာ..လိုးခွဲပစ်ချင်စရာ တွေချည့်ပဲဆိုတော့ ထူးမော်စိတ်ထဲ ညစာကို ရွေးလို့မရဘူး။ ရီရီတို့သားအမိက ညတိုင်းလိုးနေကျဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းနဲ့မိတင့်ကို စိတ်ထဲကရွေးပြီးကြိတ်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်တယ်။

“ ဖင်တွေကြည့်ပြီး လိုးချင်နေတာ..ခ်ခ်သိနေတယ်နော..”

သူပြုံးတာမြင်လိုက်တော့ မိတင့်က ရပ်စောင့်ပြီးတိုးတိုးပြောလိုက်တာ မှန်နေလို့ ရယ်ကျဲကျဲနှုတ်ဆိတ်နေလိုက်တယ်။ ပွဲရှိနေတော့ အဖေက အိမ်မကပ်ဘူး။ မိတင့်နဲ့အဖေလိုးနေကြတယ်ဆိုပေမယ့် အဖေကနည်းနည်း.သားကများများချည့်ပါပဲ။ သူနဲ့အလိုးခံလိုက်ရမှလဲ မိတင်ကစောက်ပတ်အယားပြေသွားရသလို တင်းတိမ်တာ။

“ ပြော..ဒီည ဘယ်သူ့ကိုစိတ်ကူးလဲ..မိတင့်ကမိုးချုပ်မှာ..”

သမီးသုံးယောက်လုံးက ညနက်သန်းခေါင်ထိ ဧည့်ခံပွဲနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေမှတော့ အမေတွေပဲ ကျန်တော့မှာပေါ့။ ထူးမော် မဖြေပဲပြုံးစေ့စေ့နဲ့ရှေ့က ဖင်အိုးကြီးနှစ်လုံးကိုကြည့်နေတော့ မိတင့်ကသိပ်မကျေနပ်ချင်ပေမယ့်...

“ အဖေကလဲမရှိဘူးကွာ..လင်ယူမှပဲဖြစ်မယ်ထင်တယ်..”

ထူးမော်ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်မိတင့်တော့ ညစ်ပြီ

“ မိတင့်..ဒီည နင့်အက,တိုက် မသွားနဲ့တော့ဟာ..”

“ အင်..ဖြစ်မလားဟဲ့..နင်ကဘာလုပ်ချင်လို့လဲ..ငါ့လိုးမလို့လား  ”

“ အင်း..ဒီညငါလာလိုးမယ်..အဖေမရှိလဲ လင်မယူပါနဲ့.ငါအမြဲနင့်ကိုလိုးပေးမယ်လင်မယူနဲ့နော်  ”

တကယ်တော့ ဒီည အစမ်းလေ့ကျင်ဖို့မရှိတော့ဘူး။ သူတို့ အကအဖွဲ့ကိုဒီနေ့တစ်နေ့လုံး အပြီးသတ်လေ့ကျင့်ပြီးသွားပြီ။ ပွဲတော်ရက်ကလည်း မနက်ဖြန်တစ်ရက်ပဲလိုတော့တာမို့ အနားယူရတယ်။ ထူးမော် စိတ်ကို သိချင်တာနဲ့ နည်းနည်းချွဲကြည့်မိလိုက်တာ ချက်ချင်းပေါ်တာပဲ။

ထူးမော်နဲ့ အလိုးခံရတော့မှာမို့ သူ့လီးကြီးကို မြင်ယောင်လာပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ပေါင်ရင်းဆုံခွကြားက ပူနွေးလာတယ်။ လမ်းမီးက ခပ်မှောင်မှောင်မို့ ထူးမော်လီးကြီးကို ကပ်ပြီးစမ်းကြည့်တော့လဲ မတ်မတ်ကြီးတောင်နေပြီ။

ထမင်းစားပြီးတော့ အလစ်ကို စောင့်နေတာ။ မိသော်နဲ့ညွန့်ညွန့်က အစမ်းလေ့ကျင့်ဖို့ မသွားဘူးဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက် မိတင့်အခန်းကို အသာလေးလစ်သွားပြီး တံခါးဖွင့်လိုက်တော့..ကုတင်ပေါ်မှ ာမိန်းမငါးယောက်။ ရှေ့ဆုံးက မိတင့်။

“ ခ်ခ်..လူလည်ကြီး..အားလုံးသိပြီးပြီ..ခ်ခ်..ဟောဒီမှာ.တန်းစီအိပ်နေတဲ့အတိုင်းပဲလိုးသွား..ကြားဖြတ်မဝင်ကြေးပဲ ခ်ခ်  ”

( အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည် ) 

မောင်ကျော် 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐.............................................

ပြီးပါပြီ။