ချစ်ရပါသော အိဝါ အပိုင်း ( ၁ )

ချစ်ရပါသော အိဝါ  အပိုင်း ( ၁ )

သာဂိ ရေးသည်။

တက္ကသိုလ် ကျောင်းတွေ ဖွင့်ချိန် နေစိုးတစ်ယောက် ပျော်နေသည်။ 10 တန်း အောင်ကတည်းက တက္ကသိုလ် တက်ရမည့် အချိန်ကို မျှော်နေခဲ့ရသည်။ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားဘဝ ခံစားမှု၊ ပျော်ရွှင်ဖွယ် ကောင်းမှုများကို video ဇာတ်လမ်းများ ကြည့်ပြီး ရူးသွပ်ခဲ့ရသူ ဖြစ်သည်။ မြန်မာစာ major ရရှိပြီး မန္တလေးတက္ကသိုလ်တွင် တက်ရမည် ဖြစ်သည်။ 

မန္တလေးတွင် အဖေ့ညီ ဦးလေး မိသားစု ရှိသည်။ ဦးလေးတို့က အမျိုးသမီးအဆောင် ဖွင့်ထားသည်။ ကျောင်းတက်လျှင် ဦးလေး အိမ်၌ နေရမည်ဟု မိဘများက ပြောလာသောအခါ နေစိုး အကြောက်အကန် ငြင်းမိသည်။ မိန်းခလေးအဆောင်ဖွင့်ထားသည့်အပြင် ဦးလေး အိမ် ဖြစ်နေသဖြင့် လွတ်လပ်မှု မရှိမှာ သေခြာသည်။ သို့သော် ဖခင်အား မလွန်ဆံနိုင်သဖြင့် ဆိုင်ကယ်တစ်စီးသာ ပူစာ၍ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရသည်။ 

ဦးလေးဖြစ်သူသည် နန်းရှေ့တွင် နေအိမ် တစ်လုံးရှိပြီး မြို့သစ်ထဲတွင် ခြံဝင်းကျယ်နှင့် နှစ်ထပ်တိုက် တစ်လုံး ရှိသည်။ နန်းရှေ့နေအိမ်၌ သူ၏ မိသားစု နေထိုင်ပြီး မြို့သစ်ရှိ နှစ်ထပ်တိုက်အား အမျိုးသမီး အဆောင်အဖြစ် ဖွင့်ထားသည်။ အဆောင်အား အုပ်ချုပ်ရန် ဦးလေး၏ မိန်းမဘက်မှ ဆွေမျိုး တော်စပ်သူ တစ်ဦးအား အဆောင်မှူးအဖြစ် ခန့်အပ်ထားသည်။ 

ထိုသူမှာ ကိုရန်နိုင် ဖြစ်ပြီး အသက် 30 ကျော်၊ အရပ်မြင့်မြင့်၊ ဗလတောင့်တောင့် လူပျိုကြီး ဖြစ်သည်။ မိန်းမကြမ်းကျေသူ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူသည် ကားသမားတစ်ဦး ဖြစ်ပြီး ငွေကြေး ပြည့်စုံသူ ဖြစ်သည်။  ပြဿနာ တက်ထားသဖြင့် အိမ်မှ ကားမမောင်းခိုင်း၍ ခေတ္တ နားရင်း အဆောင်အား အုပ်ချုပ်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အဆောင် မျက်နှာခြင်းဆိုင်တွင် ထမင်းဆိုင်လေး တစ်ဆိုင် ရှိ၏။ 

ထိုဆိုင်သည် နေ့လည် နေ့ခင်းတွင် အာပူလျှာပူ၊ အသုပ်စုံ တို့ပါ ရောင်းသဖြင့် ကျောင်းသား ကျောင်းသူများ စည်ကားလှသည်။

နေစိုး မန္တလေးသို့ ရောက်သည့်နေ့ပင်

" ကိုင်း !! ငါ့တူလေး !! အစကတော့ မင်းကို အိမ်မှာ ထားမလို့ဘဲ !! ဒါပေမဲ့ !! မင်းအကြောင်း ငါသိနေတော့ !! မင်းကို !! ငါ ထိမ်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး !! အဲ့ဒီတော့ !! ရန်နိုင်က မင်းကို ထိမ်းလိမ့်မယ် !! အဆောင်မှာဘဲ နေတော့ "

" ဟာ !! လေးလေးကလည်း !! သား !! လေးလေးတို့ အိမ်မှာဘဲ နေမယ်ဗျာ !! အဆောင်မှာက မိန်းခလေးတွေနဲ့ဆိုတော့ ရှက်စရာကြီး !! ပြီးတော့ "

" ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လည်း "

" အဲ့ ဦးရန်နိုင်ဆိုတာ သားမှ မသိတာ "

" ဟေ့ကောင် !! လျှာမရှည်နဲ့ !! လာ အခုဘဲ အဆောင်ကို သွားစို့ "

ငယ်စဉ်ကတည်းက ကြောက်ရသော ဦးလေးဖြစ်သူ၏ အမိန့်ကို မလွန်ဆန်နိုင်သဖြင့် ဦးလေး ခေါ်ဆောင်ရာသို့ လိုက်ခဲ့ရသည်။ အဆောင်ရောက်သော် ဦးရန်နိုင် ဆိုသူနှင့် မိတ်ဆတ်ပေးပြီး သူနေထိုင်ရမည့် အခန်းကို ဦးရန်နိုင်က လိုက်ပို့ပေးသည်။ ပေ 80' ပတ်လည် ခြံဝန်းကြီးထဲတွင် အခန်း 16 ခန်းလောက်ရှိသော နှစ်ထပ်တိုက်မှာ အဆောင်ဖြစ်ပြီး ခြံဒေါင့်တွင် နှစ်ထပ် လုံးခြင်းအိမ်လေး ရှိသည်။ 

ထို နှစ်ထပ် လုံးခြင်းအိမ်လေး၏ ဘေးကပ်လျက်တွင် စတိုခန်းသဖွယ် ပြင်ထောင်အိမ်လေး တစ်လုံး ရှိသည်။ ထို ပြင်ထောင်အိမ်လေး ဘေးတွင် ရေချိုးခန်းနှင့် အိမ်သာများ ဆောက်ထား၏။ ရေချိုးခန်းမှာ ဘေးပတ်လည်သာ ကာရံထားသော်လည်း အမိုး မရှိပေ။ နှစ်ထပ် လုံးခြင်းအိမ်လေး၏ အောက်ထပ်တွင် ဦးရန်နိုင် နေသည်။ လုံးခြင်းအိမ်၏ အပေါ်ထပ် အခန်းမှ ကြည့်လိုက်လျှင် ရေချိုးခန်းအား အတိုင်းသား မြင်ရ၏။

" ကိုင်း နေစိုး ။ မင်း ရန်နိုင်နဲ့ တစ်ခန်းထဲ နေမလား၊ အပေါ်ထပ်မှာ နေမလား "

နေစိုးလည်း ခြံဝန်းအား ပတ်ကြည့်ရင်း

" သား စတိုခန်းမှာ နေမယ် ဦးလေး "

" ဟိတ်ကောင် "

ဦးလေးဖြစ်သူက ဒေါသဖြင့် အော်လိုက်စဉ် ကိုရန်နိုင်က ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့် 

" နေပါစေ အကိုကြီးရာ၊ လူငယ်ဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေခြင်မှာပေါ့၊ စတိုခန်းကို ကျွန်တော် ရှင်းပေးလိုက်ပါ့မယ် "

" ဒီကောင့်ကို မင်း ထိမ်းရမှာနော် ရန်နိုင်၊ အလိုမလိုက်နဲ့ "

" စိတ်ချပါ အကိုကြီးရာ "

" ဒါဆိုလည်း ပြီးရော၊ ကိုင်း ငါသွားပြီ၊ ဒီကောင့်ကို မင်းဘဲ နေရာချပေးလိုက်တော့ "

" ဟုတ်ကဲ့ !! စိတ်ချပါ အကိုကြီး "

ကိုရန်နိုင်ကလည်း ယောက္ဖဖြစ်သူအား ချစ်ကြောက် ရိုသေရသည်။ နေစိုးသည် နှာခေါင်း တရှုံ့ရှုံ့နှင့် ပိုးမြှင်အိမ်များ ပြည့်နေသော စတိုခန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ ပြီးနောက် ကိုရန်နိင်နှင့်အတူ စတိုခန်းကို ရှင်းနေစဉ် အဆောင်ရှေ့၌ ကားသံနှင့်အတူ ဆူညံ ဆူညံ အသံများ ကြားရသည်။ 

ကိုရန်နိုင်သည် ချွတ်ထားသော အင်္ကျီအား ဝတ်ကာ ခြေလက် ဆေးကြော၍ အဆောင်သို့ ထွက်သွား၏။ အဆောင်နေရန် ကျောင်းသူများ ရောက်လာကြသည်။ နေစိုးကတော့ စတိုခန်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေသဖြင့် အပေါ်ပိုင်း ဗလာနှင့်၊ ပေတူးကာ စပ်စုရန် လိုက်ကြည့်သည်။ မိန်းကလေး 6 ယောက်နှင့် လူကြီးတစ်ယောက် ပါသည်။ လူကြီးက ဦးရန်နိုင်နှင့် စကားပြောနေစဉ်

" ဟိတ် !! ဟိတ် !! ချွတ် ချွတ် !! ဒီမှာ !! ဒီမှာ "

လ္ဖက်ရည်ဆိုင် စားပွဲထိုးအား ခေါ်သည့် အသံ ကြားလိုက်သဖြင့် လှည့်ကြည့်မိစဉ်

ပိုးဟပ်ဖြူလေးကဲ့သို့ ဖြူဖွေးပြီး ချစ်စရာ ကောင်းလှသော သူနှင့် ရွယ်တူ မိန်းခလေး တစ်ယောက်က သံသေတ္တာ တစ်လုံးကို မနိုင်မနင်း မရင်း သူ့အား လှမ်းခေါ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဘာလည်း "

" ဘာလည်း လုပ်မနေနဲ့၊ ငါက ဒီအဆောင်မှာ နေမှာ၊ အဲ့ဒီတော့ ဒီသေတ္တာကို အခန်းထဲ ထမ်းပို့ပေးစမ်း "

" ဘာလို့ ပို့ရမှာလည်း၊ နင့် သေတ္တာထဲမှာ ထမိန်တွေ ပါနေတော့ ငါ ဘုန်းနိမ့်လိမ့်မယ် "

" အောင်မာ !! အလုပ်သမားက ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် !! အဘရေ၊ ဒီလောက် ကြီးကျယ်တဲ့အဆောင် အိဝါ မနေဘူး၊ တစ်ခြား အဆောင် ပြောင်းမယ် "

" မလုပ်ပါနဲ့ သမီးရယ်၊ ကဲ !! ကောင်လေးရေ၊ တင်ပေးလိုက်စမ်းပါကွာ၊ ငါ မင်းကို မုန့်ဖိုး ပေးပါ့မယ် "

နေစိုး ဒေါသ ထွက်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် ပြန်ပြောရန် ပြင်လိုက်စဉ် ကိုရန်နိုင်က ခေါင်းခါပြသဖြင့် ငြိမ်လိုက်၏။ ပြီးမှ မိမိကိုယ်ကို ကြည့်မိကာ သဘောပေါက်သွားပြီး၊ ဘာမျှ ပြန်မပြောဘဲ သေတ္တာကို အပေါ်ထပ်သို့ ထမ်းတင်ပေးလိုက်သည်။ မိမိ ပုံစံက အလုပ်သမားပုံ ပေါက်နေတာကိုး။

အဆောင်နေ ကျောင်းသူများအား နေရာချပေးပြီးနောက် အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းလာစဉ် ပိုးဟပ်ဖြူလေးနှင့် တိုး၏။

" ဒီမှာ !! ဒီမှာ "

" ဘာလည်း "

" အဘက နင့်ကို သေတ္တာသယ်ခ ဘယ်လောက် ပေးလည်း "

" ဘာလုပ်မလို့ "

" အဘပေးတာ နည်းရင် ထပ်ပေးမလို့ "

နေစိုး စိတ်ထဲ အချဉ်ပေါက်သွား၏။ ထို့ကြောင့်

" နင့်အဘက ပို ပေးသွားတယ်ဟ "

" ဘယ်လောက် ပေးသွားလည်း "

" နောက်တစ်ခါ နင့် ထမိန်ထုတ် ထမ်းပြီး နင် ငါ့နောက် ခိုးရာ လိုက်ပြေးချိန်၊ မင်္ဂလာဆောင် စရိတ်ပါ လောက်ငှအောင် ပေး သွား တာ "

" ဘာာာာာာာ "

" ဒါဘဲ ဒါဘဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ "

" သေခြင်းဆိုး !! ကာလနာ &&&%%%##$$$ "

ကောင်မလေး၏ ဗျစ်တောက် ဗျစ်တောက် အသံက နောက်ကျောတွင် ကပ်ပါလာ၏။ ညဘက် အိပ်ယာပေါ်ရောက်သော် ဒေါသထွက်နေသော ပိုးဟပ်ဖြူလေး၏ မျက်နှာလေးကို မြင်ယောင်နေမိသည်။ အတော် ချစ်စရာ ကောင်းတာဘဲ။ အရပ်က 5' လောက်သာ ရှိပြီး၊ ခန္ဓာကိုယ်က ပိန်သော်လည်း စူဖြိုး၏။ 

ပိတုံးရောင် ဆံပင်ရှည်က တင်ပါးအထိ ဖုန်းနေသည်။ နက်မှောင် ထူထဲသော မျက်ခုံးက ဖြူဖွေးသော အသားအရည်ကြောင့် ထင်းနေသည်။ ပါးပြင်ပေါ်တွင် အကြောစိမ်းလေးများပင် ထင်နေ၏။ မျက်တောင်ကော့ကော့များက ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးအစုံကို ထင်ရှားစေ၏။

နာမည်လေးက အိဝါ တဲ့။

ထို စွာတေးလန်လေး၏ မျက်နှာကို မြင်ယောင်ရင်း နေစိုးဆိုသော လူပျိုပေါက်လေး တစ်ယောက် ခွလုံးကို သိမ်းကြုံးဖက်ကာ ပြုံးပြုံးကြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

......................................................................................

အိဝါသည် မြန်မာစာ 1st year ဖြစ်သည်။ သူတို့ 6 ယောက်ထဲတွင် မနေခြည်သည် 2 nd year ဖြစ်ပြီး ယခင်နှစ်ကလည်း ဒီအဆောင်တွင် နေထိုင်ခဲ့သည်။ သူမက အစဉ်ပြေသည် ပြောသဖြင့် ရွာတစ်ဖွဲ့လုံး ယခု အဆောင်သို့ ရောက်ရှိလာခြင်း ဖြစ်သည်။ နေခြည့်အတွက်က အစဉ်ပြေတာပေါ့။ ပြီးခဲ့သည့် နှစ်ကပင် ကိုရန်နိုင့်ထံ ပိုက်စံချေးရင်း ကိုရန်နိုင်၏ ပါကင်ဖေါက်ခြင်း ခံထားရသူ ဖြစ်သည်။ 

သို့သော်လည်း ကိုရန်နိုင်၏ ထောက်ပံ့မှုကြောင့် ၎င်း တစ်နှစ်လုံး သူမအတွက် ငွေရေးကြေးရေး မပူပင်ရပေ။ ထို့အပြင် ကိုရန်နိုင်၏ ကျွမ်းကျင်လှသော အကိုင်အတွယ် အထိအတွေ့ကို တမ်းတမ်းဆွဲသွားသူ ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း အိဝါတို့ အိပ်သွားချိန်တွင် နေခြည်သည် နောက်ဖေး သွားသလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် အသာလေး လစ်ထွက်ခဲ့သည်။ 

ကိုရန်နိုင်ကလည်း တံခါးကိုစေ့ကာ အရန်သင့် စောင့်နေ၏။ နေခြည်ဆိုသော 10 ကျော်သက်အရွယ် အပျိုချောလေး ဒီည သူ့ထံ လာမည်မှန်း ကျိမ်းသေ တွက်ထားသည်လေ။

" ကျွီ "

အခန်းတံခါး ပွင့်သွားပြီး သွယ်လျှသော ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားနှင့် အမျိုးသမီးငယ်လေးတစ်ယောက် ရန်နိုင်၏ အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ နေခြည် မမြင်နိုင်အောင် တံခါးပေါက် ဘေးသို့ အသာလေး ကပ် ပုန်းလိုက်သည်။ အခန်းထဲတွင် ကိုရန်နိုင့်ကို မတွေ့သဖြင့် ဟိုကြည့်၊ ဒီကြည့်နှင့် ရှာနေစဉ်

" ဟိတ် !! "

" အေမ့ !!! အို !!! "

အသံဖြင့် ခြောက်လှန့်က အနောက်ဘက်မှ ဆွဲဖက်ခံလိုက်ရသဖြင့် နေခြည့်တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်။

" လန့်သွားတာဘဲ ဦးရယ်၊ ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး "

ရန်နိုင်သည် နေခြည်၏ ခန္ဓာကိုယ် ပါးပါးလေးကို နောက်မှ ထွေးပွေ့ထားရင်း

" နေခြည်က ဒီကို ဘာလာလုပ် "

" ဦးစီ လာတာလေ "

" ဦးစီလာပြီး ဘာလုပ်မလို့ "

" မသိဘူးပေါ့ !! ဒါဆိုလည်း ပြန်တော့မယ် "

" ဟားးး ဒီက ချစ်လို့ စတာပါကွယ် !! ဦးက နေခြည်လေးကို လွမ်းနေတာကွဲ့ "

ပြောရင်း နေခြည်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးအား သူ့ဘက် ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ နေခြည်သည် မျက်ဆောင်း နုနုလေး ထိုးရင်း

" သွားပါ !! တွေ့မှ လွမ်းပြနေတယ် !! နေခြည် မရှိရင်လည်း တစ်ခြား ကောင်မတွေနဲ့ အိပ်တာ မလား "

" မဟုတ်ရပါ ဘူးဗျ "

" အေမ့ !!!"

နေခြည်၏ ခါးသိမ်လေးကို တင်းကျပ်စွာ ဆွဲဖက်လိုက်သည်။ မျက်နှာခြင်း နီးကပ်သွားသောအခါ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးးးး "

နေခြည်သည် ရန်နိုင်၏ ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းခြင်း ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းရင်း နှစ်ယောက်သား ဖက်လျှက် တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကုတင်ဘက်သို့ ရွေ့သွားသည်။ နေခြည့်ကာ ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်သည်။ 

နေခြည်သည် T-Shirt အင်္ကျီ ချွတ်နေသော ရန်နိုင့်အား ငန့်လင့်သော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် ကြည့်နေသည်။ ဒီကောင်မလေးသည် ရန်နိုင်၏ ကာမ အထိအတွေ့ကို ရုံးမထွက်နိုင်တော့ပေ။ နေခြည်၏ မျက်နှာဘေးတွင် လက်ထောက်၍ အပေါ်မှ မိုးကြည့်ရင်း

" နေခြည်လေး "

" ရှင် !! ဦး "

" တစ်နေ့တစ်ခြား ပိုပို လှလာတယ်ကွာ၊ စိတ်မချတော့ဘူးကွ "

" ဦးရယ် ၊ နေခြည့် ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး ပေးပြီးပြီလေ၊ ဘာလိုသေးလို့လည်း "

" လိုတာပေါ့ကွ၊ ဒီဘက်ခေတ် ကောင်လေးတွေက လက် သွက်ကသွက်နဲ့၊ တော်ကြာ ဒီအဖိုးကြီးကို ခေါက်ထားပြီး ကောင်လေး ချောချောလေးတွေနောက် ပါသွားမှဖြင့် "

" အောင်မလေး၊ သူက ပြောရတယ် ရှိသေး၊ ဦးလောက် လက်သွပ်မဲ့သူ မရှိဘူး ထင်တယ်နော "

" ဦးက ဘယ်မှာ လက်သွပ်လို့လည်းကွဲ့ "

" မသွပ်လို့ဘဲ၊ ဟွန့် !! မပြောခြင်ဘူး !! ဒီအခန်းထဲ ကောင်မ ဘယ်နှစ်ယောက်လောက် ခေါ်အိပ်နေမှန်း မသိဘူး "

" ဒီနှစ်တော့ အခုမှ တစ်ယောက် ရှိသေးတာ ဟဲဟဲဟဲ "

" ဦးနော် "

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!!! "

နေခြည်၏ နှုတ်ခမ်းကို ငုံ့နမ်းရင်း လက်က နို့အုံ မာမာကျစ်ကျစ်လေးကို အင်္ကျ ီပေါ်မှ ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နေခြည်းလည်း ရန်နိုင်၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲသို့ ကလိနေသော ရန်နိုင်၏ လျာကို လျာခြင်း ပြန်ကလိလိုက်သည်။ ရန်နိုင်သူ နေခြည်၏ လျာကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်ရာ

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အ !! ဟားးးး "

နေခြည် ရင်လေးကော့သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီးနောက် ရန်နိုင်၏ အနမ်းတွေက လည်တိုင်သို့ ရောက်လာသည်။ ခေါင်းမော့ထားသော နေခြည်၏ လည်တိုင် ကျော့ကျော့လေးကို အထက်အောက် လျှာဖြင့် လျှက်ကာ နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။ နေခြည်၏ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး လေပေါ် ဝဲနေသလို ခံစားရသည်။ 

လည်တိုင်ကို နမ်းရင်း လက်က နေခြည်၏ T-Shirt လေးကို လည်ပင်းအထိ ပင့်တင်လိုက်သည်။ ဘယာဇီယာ အနီရောင်လေးအား ပင့်တင်လိုက်ရာ လက်တစ်အုပ်ခန့်ရှိသော နို့စူစူလေးနှစ်လုံး ပေါ်လာသည်။ နို့အုံနှစ်လုံးကို တစ်ဖက်စီ စို့လိုက်၊ လက်ဖြင့်ကိုင်လိုက်၊ နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်လေးများကို လက်ညှိုးနှင့် လက်မ ပူးကာ ချေလိုက် လုပ်နေရာ နေခြည်၏ ကိုယ်လုံးလေး ကော့တက်လာသည်။ 

ရန်နိုင်၏ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ဆံပင်ထဲ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိုးစွရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းညူနေသည်။ ရန်နိုင်၏ လက် တစ်ဖက်က ထမိန်ကို ဖြည်ကာ လျှိုလိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မလာသဖြင့် ဆီးစပ်ရှိ အမွှေးနုနုလေးများကို ပွတ်သပ်မိသည်။ အမွှေးများအား ပွတ်သပ်ရင်း လက်က စောက်စိလေးကို မထိတထိ လုပ်လိုက်ရာ

" အ !!! ဟားးးး "

ချက်ပေါက်လေးထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။

" အ !!!! ယားတယ် ဦးရယ် !! အဟင့်ဟင့် !! "

နေခြည်တစ်ယောက် ခံစားမှု ပေါင်းစုံနှင့် လူးလွင့်နေသည်။ ရန်နိုင်ကလည်း နေခြည်၏ ကာမ သော့ချက်များအား တစ်ချက်ခြင်း ဖွင့်နေသည်။ ထမိန်ကို အောက်သို့ လျောချွတ်လိုက်ရာ နေခြည်၏ ဒူးနှစ်ဖက် အလိုလို ထောင်လာသည်။ ရန်နိုင်သည် နေခြည်၏ ပေါင်ကြားတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ နေခြည်သည် ရှက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့် ဖုန်းထားသည်။ 

ရန်နိုင်က လက်ကို ဖယ်လိုက်ရာ အသက် 20 အရွယ် အပျိုပေါက်လေး၏ ပျိုမြစ် နုနယ်သော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေး ပေါ်လာသည်။ Packing မဟုတ်ပေမယ့် ငယ်သေးသဖြင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ တွန့်မနေဘဲ ဖေါင်းပြီး စိကပ်နေသည်။ 

စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်ရာ၊ အရည်ချွဲချွဲများ တွဲလောင်းခိုလျှက် ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်သွားသည်။ အနည်းငယ် ထပ်ဖြဲလိုက်ရာ ပန်းနုရောင် သန်းနေသော စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား အတိုင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။ ရန်နိုင် တံတွေး မြိုချလိုက်၏။ စောက်ပတ်အား လျှာဖြင့် အပြားလိုက် လျှက်လိုက်သည်။

" အ !!! ဟားးးးးး !! ဦးရယ် !!! ရှီးးး "

နုအိနေသော စောက်ပတ် အတွင်းသားထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်ရာ

" အိုးးးး ဟိုးးးး အားးးး ရှီးးးးး "

နေခြည်သည် အတွင်းကလီစာများ ထွက်မတက် ခံစားလိုက်ရသည်။ ရန်နိုင်သည် စောက်ပတ် လျှက်ပေးရင်း လက်က ပေါင်တွင်းသားများအား ပွတ်သပ်ပေးနေရာ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပုရွတ်ဆိတ်တွေ ပြေးနေသလို ယွစိ ယွစိ ဖြစ်နေသည်။ စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်ပေးလိုက်ရာ

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အားးးးး ရှီးးးး ဦးရေ !!! အ အ အ အ အားးးးးးးးးးး "

နေခြည့်တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို ခံစားရပြီး တွန့်တွန့်လူးသွားကာ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။

" အင်းးးး ဟင်းး ဟင်းးး ဟင်းးးးး "

အိပ်ယာပေါ်တွင် ပြန်လည် ငြိမ်ကျသွားပြီး တာတိုခရီး ပြေးလာရသူ တစ်ယောက်ပမာ မောဟိုက်နေ၏။ ရန်နိုင်သည် နေခြည်၏ ဘေးတွင် လှည်းလိုက်ပြီး နဖူးထက်မှ ဆံစများကို ပွတ်သပ်ကာ

" ကောင်းလား နေခြည်လေး "

" အွန်း အဟွန်း "

" ဒါဆို နေခြည်လေး အလှည့် "

" ဟုတ် "

ပတ်လတ်လှန်၍ အိပ်လိုက်စဉ် နေခြည်သည် ရန်နိုင်၏ အင်္ကျ ီကို ပင့် ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်လိုက်ရာ 

" အေမ့ !! အို !! "

တောင်မက်နေသော လီးကြီးသည် နေခြည်၏ ယမ်းတမ်း ယမ်းတမ်းနှင့် ပေါ်လာပြီး မျက်နှာအား ရိုက်မိမလို ဖြစ်သွားသည်။

" ဦး ဟာကြီးကလည်း ခစ်ခစ်ခစ် "

နေခြည် သဘောကျစွာ ရီမိသည်။ ရန်နိုင်၏ လီးကြီးမှာ နည်းနည်းနောနော မဟုတ်ပေ။ သူမ၏ လက်တစ်စုပ်မက တုတ်ကာ အရှည်မှာ 6" ကျော်သည်။ ဒါကြီးနှင့် ပထမဦးဆုံး packing ဖေါက်ခံရစဉ်က နှစ်ရက်ခန့် လမ်းမလျှောက်နိုင်ပေ။ 

ထိုစဉ်က အလွန် နာကျဉ် ခံခက်ခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ဒီ လီးကြီးကို တမ်းတမ်းဆွဲ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ လီး အရည်ပြားကို ဆွဲချလိုက်ရာ အရည် စိုလဲ့နေသည့် ဒစ် နီနီကြီး ပေါ်လာသည်။ ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးဖြင့် ငုံကာ လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်သည်။

" ရှလွတ် !! ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! ပလွတ် !! "

" အိုးးး ဟိုးးးး ရှီးးးးး "

ပေါင်တွင်းကြောများပင် စိမ့်တက်သွားသည်။ နေခြည် လီးစုပ် တော်တော် ကျွမ်းကျင်လာသည်။ ထိုသို့ ကျွမ်းကျင်အောင်လည်း ရန်နိုင် သင်ပြထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ပါးနှစ်ဖက် ခွက်ဝင်အောင် စုပ်လိုက်၊ လျှာဖြင့် ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေရာ အတော်ပင် ဇိမ်ကျလှသည်။ လီးစုပ်ရင်း လဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ပွတ်သေးပေးနေသည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အ အ အ အ !! ရှီးးးး ရပြီ ရပြီ !!! ဟူးးးးးး "

ဒီအတိုင်းဆိုလျှင် ပါးစပ်နှင့်ပင် တစ်ချီ ပြီးသွားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် လီးစုပ် ရပ်ခိုင်းပြီး နေခြည့်ကို ပတ်လတ်လှန် အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ နေခြည့်ပေါင်ကြား ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင် တေ့ပြီး ခါးကို ကော့သွင်းလိုက်သည်။ 

" ဇိ ဇိ ဇွိ !! အ !! "

ဒစ် ဝင်သွားသည်နှင့် နေခြည်၏ ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြား လက်ထောက်ကာ ခါးကို ကော့သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

" ဇွိ ဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !!! အားးးး ဟားးးးး !! "

လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော် ဝင်သွားသည်။ အဆုံးထိ ဆောင့်မသွင်းဘဲ လီးဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ် အတွင်းသား အပေါ်နံရံကို ပွတ်တိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး လိုးနေသည်။ ဒစ်က G-soprt ကို ပွတ်တိုက်ပါများလာတော့ နေခြည်၏ စိတ်တွေ ထိန်းချုပ်၍ မရတော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ရန်နိုင်၏ လက်မောင်းကို စုတ်ကိုင်ကာ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးမိသည်။

" ဗွတ် ဗွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် !! အ အ အ အ !! ဗျိ ဗျိ ဇိ ဇိ !! အ အ အ အ !!! "

နေခြည့်စိတ်တွေ ထန်လာမှန်း ရန်နိုင် သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ပါးစပ်လေးဟလျှက် သူ၏ စောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းများကို ငန့်လင်နေသော မျက်နှာလေးမှာ အလွန်ပင် ချစ်ဖို့ ကောင်းလှသည်။ ရန်နိုင်သည် ယခင်က ဆတ်ဆံခဲ့သော အမျိုးသမီးများ ဆိုလျှင် သူ၏ ဆန္ဓကို အရင် ဖြည့်ပြီးမှ သူနှင့် ကာမဆတ်ဆံဘက်၏ ဆန္ဓကို ပြည့်ဝအောင် လုပ်ပေးခဲ့သည်။ 

နေခြည်နှင့် တွေ့တော့မှ နေခြည့် အလိုကို အရင် လိုက်လျှောကာ သူ့ဆန္ဓကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ရန်နိုင်ဆိုသော မ ကျမ်းကြေသည့် လူပျိုကြီးတစ်ယောက်၊ နေခြည်ဆိုသည့် 10 ကျော်သက်လေးအား အမှန်တစ်ကယ် ချစ်မိသွားပြီလေ။ ထို့ကြောင့်လည်း ယခု ကာမ ဆတ်ဆံရာတွင် မိမိ၏ စိတ်ဆန္ဓထက် နေခြည်၏ စိတ်ဆန္ဓကို ဖြည့်စီးပေးရန် ခပ်နုနုလေး ဆတ်ဆံနေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

" ဇွိ ဇွိ ဗျိ ဗျိ !! အ အ အ အ !! ဆောင့် ဆောင့် !! ဦး !! အ အ !! ဦးရယ် !! ခပ်ကြမ်းကြမ်း    လေးးးး !! အ အ !! ဆောင့် !! ဆောင့် !! အ အ !! ဆောင့်ပေးပါ !! ဦးရယ် !! အ အ အ အ !! "

ရန်နိုင်လည်း နေခြည်၏ တောင်းဆိုမှုကြောင့် ထိန်းချုပ်ထားသော စိတ်ကို လွှတ်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့် လိုးတော့သည်။ 

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဆောင့် ဆောင့် !! ဦးး !! နေခြည့်ကို မညှာနဲ့ !! အ အ အ အ !! ဇွိ ဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အ အ အ အ !!! အားးးး ရှီးးးးး အားးးးး "

နေခြည့် တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆက်ဆက် တုန်ကာ ရန်နိုင့်အား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ နေခြည် ပြီးသွားပြီ။ နေခြည့် စောက်ပတ်လေးမှာ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နှင့် လီးကို စုပ်ယူနေသဖြင့် ရန်နိုင်လည်း မထိန်းနိုင်ဘဲ သားအိမ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။

" အ အ အ အ !! ဟားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး "

နေခြည်သည် သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်၌ ခေါင်းမော့ ခါးကော့ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ သုပ်ရည် ပန်းနေသော ရန်နိုင့်အား တင်းကျပ်စွာ ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ရန်နိုင်၏ ပါးနှစ်ဖက်ကို နမ်းရှိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းအား အငမ်းမရ စုပ်ထားလိုက်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းး "

နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းရှိုက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ သုပ်ရည်များ ညှစ်ထုပ်ပြီးနောက် နေခြည်၏ ခန္ဓာကိုယ်လေး ပြော့ခွေသွားသည်။ ပြီးနောက် ရန်နိုင့်အား ဖက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို သူမ၏ ရင်ဘက်ပေါ် တင်ကာ မျက်လုံးမှိတ်လျှက် အသက်မျှင်းမျှင်းလေး ရှူနေသည်။ ရန်နိုင်သည် နေခြည်၏ နှဖူးလေးအား နမ်းလိုက်သည်။

" ချစ် "

"ရှင် "

" ကောင်းလား !!! ဟင် "

" သိဘူး "

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အူးးးးး "

နှုတ်ခမ်းဆူလျှက် မျက်ဆောင်းထိုးကာ ပြောသော နေခြည်၏ နှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်နမ်းလိုက်၏။

" ချစ်လိုက်တာ နေခြည်လေးရယ် "

" အတူတူပါဘဲ ဦးရယ် "

....................................................................................................

နေစိုးတစ်ယောက် တရေးနိုး၍ ရှူရှူးပေါက်ရန် အိမ်သာသို့ သွားစဉ်၊ ဦးရန်နိုင်၏ အခန်းထဲမှ အသံများ ကြားမိသဖြင့် နံရံပေါက်သို့ အသာ ကပ်၍ ကြည့်မိသောအခါ

ဦးရန်နိုင်နှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦး ကာမ ဆတ်ဆံနေသော မြင်ကွင်းအား တွေ့လိုက်ရသဖြင့်၊ နေစိုး၏ ဖွါးဘက်တော်လေး တင်းကနဲ ဖြစ်လာသည်။ နေစိုးသည် ခေတ်လူငယ် တစ်ဦးပီပီ အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီး ကာမ ဆတ်ဆံသော video တော်တော်များများ ကြည့်ဖူးသည်။ 

သို့သော် 

ယခုကဲ့သို့ ကွင်းကွင်း ကွက်ကွက်ကြီး မြင်လိုက်ရသောအခါ

တောင်လာသော လီးကြောင့် စိတ်ထဲ မည်ကဲ့သို့ ခံစားရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် ရှူရှူးပေါက်ကာ အိပ်ယာထဲသို့ ဝင်ခဲ့သည်။ ရှူရှူး ပေါက်ပြီးသော်လည်း နေစိုး၏လီးမှာ တောင်နေဆဲပင်။ လီးကို ကိုင်ကာ အသာလေး ပွတ်သပ်ကြည့်ရာ ပေါင်တွင်းကျောများ တင်းလာပြီး နားထင်သွေးများ စူလာသည်။ မျက်လုံးမှိတ်၍ လီးကို အထက်အောက် ပွတ်သပ်လိုက်ရာ

အိဝါ ဆိုသော မိန်းခလေး၏ မျက်နှာလေး အာရုဏ်ထဲ ပေါ်လာပြီး

" အ !! အ !! အ !! အ !! အားးးးးး "

နေစိုး တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးမှ လရည်များ တပြစ်ပြစ် ထွက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး နုံးခွေသွားသည်။ လူပျိုပေါက်လေး တစ်ကိုယ်ရည် အာသာဖြေမှုကို မသင်လိုက်ရပါဘဲ တက်သွားပြီ။

" ချစ်လိုက်တာ အိဝါ ရယ် ".

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>