အန်တီညိုနှင့် တညတာ (စ/ဆုံး)

အန်တီညိုနှင့် တညတာ (စ/ဆုံး)

အမရာမောင် ရေးသားသည်။

အန်တီညိုက ကျနော့်သူငယ်ချင်း မင်းမင်း အမေပါ။ မင်းမင်း နိုင်ငံခြားထွက်မည်ကို လိုက်ပို့ဖို့ နယ်ကနေ ရန်ကုန်သို့ကျနော်ပါလိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်သို့ အန်တီညိုမလာတတ်တာလည်းတကြောင်းသူငယ်ချင်းအရင်းလည်းဖြစ်တာတစ်ကြောင်းကြောင့်နုတ်ဆက်အားပေးဖို့လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

ထိုနေ့က လေယာဉ်နောက်ကျ၍ စောင့်ရသည်။ ကျနော်လည်း မင်းမင်းကို အားမငယ်ဖို့ကြိုးစားဖို့ ပြောရင်းအားပေးသည်။ အန်တီညိုကတော့ သူ့သားမျက်နှာကြည့်လိုက် နမ်းလိုက်ဘာမှမပြော လေယာဉ်ပျံတက်သွားတော့ငိုနေသည်။ မနည်းချော့ရသည်။ တက်စီပေါ်တွင်လည်းငိုနေ၍ ဖက်ထားရသည်။

နာရီကြည့်မိမှ ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့မှန်းသိသည်။ အန်တီညို ကျနော်တို့ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့ဘူးဆိုမှ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။ ကျနော်တို့တည်းခိုခန်းတစ်ခုခု ဟော်တယ်တစ်ခုခု ရွေးမှရမယ်။ အေးပေါ့ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ကားဆရာဈေးချိုသန့်သန့်ဟိုတယ်သိရင် မောင်းပေးပါခိုင်းရသည်။

ကားခရှင်းပြီးတော့ နီးစပ်ရာစားသောက်ဆိုင်မှာ စားဖို့ပါဆယ်ထုပ်သည်။ အန်တီညိုက သားအန်တီ့မှာပါတယ် အားမနာနဲ့ ဘီယာသောက်ခြင်ဝယ်ခဲ့ ပြောလာတော့ မြန်မာ ဘီယာ ၂ လုံးဝယ်သည်။ ကုတင်နှစ်လုံးနဲ့အခန်းရမလားမေးသေးသည်။ မရဆိုသဖြင့်  ရသည့်အခန်းယူရတော့သည်။

ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကြတော့မှ ပြဿနာတက်သည်။ အန်တီညိုလည်းအဝတ်စားပိုပါမလာ။နောက်တော့ဟိုတယ်ကထားထားသည့်ညဝတ် အကျီရှည်ကို ၂ ယောက်စလုံးဝတ်ရသည်။အန်တီညိုလည်းရယ်ရယ်မောမောဖြစ်လာသည်။

စားကြသောက်ကြရင်းအန်တီလည်းသောက်မယ်သားရယ်တဲ့။ဘီယာကမလောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဟိုတယ်ချက်ထဲကယူရတော့သည်။အန်တီညိုအတော်သောက်သည်။ဘီယာ ၃ လုံးလောက်သောက်ပြီးအစားမစားနိုင်ကြတော့ကျနော်လည်းများသွားပြီ။

ဒီတော့မှ အန်တီညိုက ၂ အိပ်ကုတင်ပေါ်သွားထိုင်သည်။သူ့သားကိုသတိရလို့ဟုဆိုကာငိုပါတော့သည်။အေးလေအမေတစ်ခုသားတစ်ခုဆိုတော့သတိရမည်ပေါ့။ကျနော်လည်းချာချာလည်မူးနေရက်ကအန်တီညိုအိပ်ဖို့ နှစ်ယောက်ခြုံအိပ်ယာခင်းစောင်ကိုလှန်ပြီး အန်တီညိုအိပ်လိုက်ပါနော် .. အန်တီညို့ပုခုံးလေးကိုဖက်ခါ လှဲခိုင်းရင်းစောင်ခြုံပေးသည်။

အဲကွန်းအအေးလျှော့ ညအိပ်မီးပြောင်းဖွင့်ရင်း ဟိုတယ်လိုက်ကာခန်းစည်းစဖယ်ကာ အပြင်ကိုငေးကြည့်နေမိသည်။အန်တီညိုငိုရှိုက်သံကြားရပြန်သည်။မနေသာတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ခါအန်တီညိုဘေးထိုင်ရင်း ပုခုံးလေးကိုပွတ်ခါ။။

" အန်တီညိုရယ် အလုပ်သွားလုပ်တာပဲ ပြန်လာမဲ့ဟာကို..ငိုနေတော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ ...သွားတဲ့သူလည်း ခရီးဘယ်ဖြောင့်ပါ့မလဲ..မငိုပါနဲ့တော့နော်"

" သားရယ်အန်တီ့ဘဝမှာသိပ်အထီးကျန်ပေါင်းများခဲ့လို့ပါ ..တိုးတိုးဖော်မရှိ အန်တီကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ခဲ့ရတာကွယ်..သားလိုအားပေးနှစ်သိမ့်တာမျိုးတောင်မရခဲ့ပါဘူး..ကျေးဇူးပါကွယ်..ပင်ပန်းနေရင်အိပ်တော့ ဘေးမှာသွားမအိပ်နဲ့နော်..အန်တီ့ဘေးမှာပဲအိပ်"တဲ့။

ကျနော်လည်းခြုံစောင်ထဲဝင်လိုက်တယ်။တဖက်စောင်းငဲ့အိပ်ပေမဲ့ မပျော်။အန်တီညိုသက်ပြင်းချလိုက် ညီးလိုက်နဲ့ဆိုတော့ အန်တီ့ဘက်လှည့် ပုခုံးကိုကိုင်ရင်း အန်တီအဆင်ပြေရဲ့လား ။ ရှိုက်သံသဲ့သဲ့ထွက်လာပေမဲ့ အားနာလို့ထင်တယ်။ကျနော်အန်တီ့ပုခုံးလေးကိုဖက်ပေးထားလိုက်တယ်။

အန်တီကျနော့်ဘက်တိုးလာပြီး 

" သားအန်တီ့ဘက်တိုးလိုက် "တဲ့ ။

ကျနော်လည်းတိုးအန်တီလည်းတိုးတော့ အန်တီကျနော့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာတယ်။အန်တီ့ ခန္ဓာကိုယ်က သေးတဲ့အထဲ ပုတဲ့အထဲပါမယ်ထင်သည်။

သို့သော်အသေးကြီးမဟုတ်အပုကြီးမဟုတ်ပြန် အန်တီညိုတင်ပါးစုံကကျနော့်ကွေးထားတဲ့ ပေါင်နဲ့ဆီးစပ်ကြားထဲမှာ ကျနော့်လက်ကိုသူ့ခေါင်းအောက်ဆွဲသွင်းပြီး သားရရဲ့လားအန်တီခနပဲနော်။ကျနော့်လက်ကိုသူ့ရင်ဘတ်ထဲဆွဲသွင်းဖက်ထားသည်။

ဒီအထိ ဘာမှမဖြစ်။စောင်ခြုံထဲအနွေးဓာတ်ကမြင့်တက်လာပြီး အနည်းငယ်ပူသလိုဖြစ်လာသည်။အန်တီစောင်ကိုခါးအထိဆွဲချလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကိုပြန်ယူခါ ရင်ဘတ်ထဲထည့်ထားပြန်သည်။ကျနော့်လက်ကိုသူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ထားသည်။

အိစက်သောအထိအတွေ့ကြောင့်ဖြန့်ထားတဲ့လက်ဆုပ်မိသည် အန်တီညို့နို့အုံပေါ်မှာနို့ကိုကိုင်ထားသလို ဖြစ်နေရသည်။အန်တီညိုပူလာတယ်နော်တဲ့ စောင်ကိုပေါင်ရင်းအထိ လျှောချလိုက်ပြန်သည်။ကျနော့်လက်ကိုဆွဲယူပြန်သည်။

ဒီတခါတော့ အောက်ဖက်ကသူမညာဖက်နို့အုံ့တည့်တည့် ကျနော့်မှာ....အန်တီညိုကအဲ့လက်နဲ့ကျနော့်တင်ပါးကိုနောက်ပြန်စမ်းလိုက်သေး။သားရရဲ့လားတဲ့..ဟုတ်ကဲ့ဖြေရင်းမှ..ညဝတ်အကျီအရှည်ကနောက်ကွဲဖြစ်နေပြီးတင်ပါးကို တပိုင်းတစတွေ့နေရသည်။

နို့အုံကလည်း အန်တီညိုကျနော့်လက်ကိုသူ့နို့အုံနဲ့ဖိကပ်ဖို့လက်နဲ့တွန်းဖိလာသည်တွင် ကျနော်လည်းကိုင်ကြည့်မိတော့သည်။လက်ကလေးနှင့်တွန်းသလိုဖိသလိုပွတ်သလိုလုပ်နေသည်မို့ အရှိန်နှင့်ရောခါ ကျနော်အသာကလေးညှစ်မိသည်။ညဝတ်အကျီခံထားသဖြင့်သာ ထကြွလာသော ငပဲကထောက်မိတော့မည်။ကျနော်မထောက်မိအောင်ဖင်ကော့ထားရသည်။

" သား ရသေးလား။"

" ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်။"

အန်တီညိုကျနော့်တင်ပါးကိုဆွဲယူနေပြန်ပြီး ဆွဲသလိုတွန်းသလိုလုပ်လာသဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြစ်နေသည်။တချက်ချက်အန်တီညို့တင်ပါးနှင့်ထိမိသွားခါ အသွေးအသားတွေဆူပွက်လာသည်။ဘီယာတခိုးကအမှောင်ဘက်တွန်းပို့ပြန်သည်။

ကျနော်အန်တီညို့ကိုဖက်ခါနို့ကိုအုပ်ကိုင်ထားရင်းမှ

" ပူလာသလိုပဲနော် အန်တီညို "

" ဟုတ်တယ်။"

" အဲကွန်းအေးလိုက်ရမလား ။"

ကျနော်ထလုပ်မည့်ဟန် လက်ကိုပြင်သည်။ရတယ်သားမလုပ်နဲ့ အေးသွားမှာပေါ့။စောင်ကိုဆွဲချရင်းအန်တီညို့ခြေသလုံးဝင်းဝင်းမွတ်မွတ် ပေါင်သားဖွေးဖွေးတွေပေါ်လာပြန်သည်တွင် ညဝတ်အင်္ကျီအကွဲကြားအသာနိုက်ခါ တောင်နေသောငပဲအပြင်ထုတ်ပေးမိသည်။

အန်တီညို့ကိုပြန်ဖက်ရင်းလက်မောင်းဖြင့် နောက်ဖက်ကအန်တီညို့အင်္ကျီစကိုကပ်တွန်းတင်ခါ လှန်လိုက်သည်မှာ အောင်မြင်သွားသည် အန်တီညို့နို့အုံပေါ်အုပ်ကိုင်ဖက်လိုက်သည်။ဖင်သားကြီးများနှင့်ကျနော့်ငပဲအတားအဆီးအခုအခံမရှိတော့ပေသည့်မတိုးရဲ။အခွင့်အရေးကပေးလာပြန်သည်။

" သားနဲနဲတော့ အေးလာပြီ။"

" အန်တီစောင်ခြုံမလား။"

" ဟင့်အင်းရတယ်။သားအန်တီဘက်တိုးလေ"

" ဟုတ်"

ဖြည်းဖြည်းခြင်းတိုးနေရင်း ကော့ထားသောတင်ပဆုံကြားစိတ်ဖြင့်မှန်းချိန်တိုးလိုက်သည်။ကျနော်ခါးကော့လိုက်တာ ဖင်ပြန်ြုကုံလိုက်တာနဲ့ပင် အန်တီညို့ဖင်ကြားငပဲထောက်မိတော့မည်။အန်တီညိုကျနော့်ဖင်ကိုဆွဲယူလှုပ်ရင်း ကိုယ်အနေအထားပြင်သလိုလိုလုပ်နေသည်မို့ မရိပ်ခင်အသာကပ်ထောက်လိုက်တော့သည်။ကျနော့်ငပဲအန်တီညို့ဖင်ကြားထဲထောက်ထားသည်ကို အသာစောင်းငဲ့ကြည့်ရင်းတွေ့နေရသည်မှာ လီးကိုထွားလာစေပြီး လီးထိပ်သွေးတွေတဒုတ်ဒုတ်ဆောင့်တိုးခါလှုပ်လာသည်။

နို့အုံကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းညှစ်မိသည်။အန်တီညိုငြိမ်နေသဖြင့်ရဲလာပြီး သိသိသာသာညှစ်မိသည်။လီးကလည်းတအားတောင်နေပြီ။အသာကလေးညှောင့်ကြည့်သည်။အန်တီညိုအိပ်ပျော်နေသလိုထင်ရသည်။

ဒီအဆင့်ကိုပင်ကျေနပ်ရှေ့မတိုးရဲ။အန်တီညိုကျနော့်လက်ကိုဖိကိုင်ပြီး ခေါင်းရင်းဘက်လူးလွန့်တိုးသည်။ရင်ဘတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းကျနော့်လက်ကဝင်သွားပြီး နူးညံ့အိစက်သောနို့ကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်ခွင့်တင်မကအန်တီညို့ဖင်ကြားထဲသို့တည့်မတ်စွာ ကျနော့်ငပဲဝင်သွားရာအန်တီညို အပေါ်ပေါင်ကိုရှေ့သို့တိုးလိုက်ပြန်သည်

ကျနော်အရဲစွန့်ဖိကပ်ထားရင်း အားထည့်ဖိကြည့်ရာ လီးထိပ်ကဟိုထိုးဒီထိုးဖြစ်နေသေးသည်။နောက်တော့စိုစွတ်အိစက်သောအပေါက်ထဲစွပ်ခနဲဝင်သွားသဖြင့် လန့်သွားရသည် ။အန်တီညိုဆတ်ခနဲတုန်သွားတာကြောင့်လည်းပါသည် ဘာမှမဖြစ်သဖြင့် လီးရဲ့သုံးပုံတစ်ပုံဝင်နေမိမှုကြည့်မိသည်။

ငါကွဆိုသည့်အားတက်မှုလှိုင်းကလေးက ရှေ့သို့နှင်သည်။လီးရဲ့ခရီးကိုဆက်သည်။တအိအိဝင်သွားတဲ့အရသာကြောင့် ဇိမ်ခံသွင်းမိသည်။အန်တီညို့တင်ကြီးနှစ်လုံးကျနော့်ဆီးခုံထိကပ်သွားပြီ။အန်တီညိုဘက်ကမငြင်းဆန်၍ ကျနော်နို့ကိုညှစ်ကိုင်သည်။

ပထမတော့ဖြည်းညှင်းစွာထိုးလိုက်ထုတ်လိုက် ဖိညှစ်ထားသောလိင်တံမှအရသာက မြန်ဖို့ဖိအားပေးလာသည်ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ်ပါစေတော့ အန်တီညို့ကိုနောက်ကနေဆောင့်လိုးမိတော့သည်။ဖင်ကြီးကိုလှန်ပြီးကိုင်လိုးသည်။အတော်ကောင်းလာပြီး လရည်တွေအန်တီညို့အဖုတ်ထဲပန်းထည့်မိသည်ကို ကျေနပ်ဂုဏ်ယူနေသည်။လူပျိုဆိုတော့အတောင်မကျ။ဆောင့်တာနှေးသွားပေမဲ့ မရပ်ချင်။

လီးလျော့သွားသလိုဖြစ်နေရာမှ ပြန်မာလာသည်။ကျနော်ထိုင်လိုက်ပြီး တစ်စောင်းအတိုင်းလိုးမိသည်။ထိုမှ ပက်လက်လှန်ခါလိုးကြည့်ခြင်တော့ မဝံ့မရဲခြေထောက်မဖယ်ခါပက်လက်လှန်သည်။အန်တီညိုအိပ်ပျော်နေသလိုပင် ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခါ အမွှေးတွေကြားကအဖုတ်ကိုလက်ဖြင့်စမ်းတော့ ဆတ်ခနဲတုန်သွားသည်။

လီးဖြင့်စမ်းပွတ်ပြီးသေချာအောင် ချိန်ပြီးထိုးသွင်းမည်ပြင်တော့ချော်ထိုးမိသည်။ဒါမျိုးလေးငါးခါဖြစ်နေသည်။အန်တီညို့လက်ကကျနော့်လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲတေ့သွင်းပေးလာသည်။အံ့သြမှင်သက်နေသေးသည်။ပျော်သွားပြီး အားရပါးရလိုးပစ်တော့သည်။နွားသိုးကြိုးပြတ်ဆိုသည်မှာ ကျနော့်အဖြစ်။အန်တီညိုနိုးလာသည့်ပုံစံဖြင့်

" ကလေးရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်။ အန်တီညို့ကိုကွယ် အားအင်းကျွတ်ကျွတ် အ"

ကျနော့်ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းကို အန်တီညိုကြိုက်ပုံရသည်။ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ပြီးခြေနဲ့ညှပ်ခွထားသည်မို့ ဆောင့်မရငြိမ်နေရသည်။အမှန်တော့ပြီးသွားတာကျနော်မသိ။သားအန်တီညိုရေဆေးလိုက်အုံးမယ်တဲ့။ကျနော်ဆက်လုပ်ခြင်နေမှန်းအန်တီညိုသိသည်ဆိုရမည်။

သားနောက်ကနေပဲလုပ်တော့နော် တဲ့ ။ပြောလိုက်သေး။သားအန်တီညိုဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။လန့်သွားတယ်။အန်တီညို့ကိုသားမိန်းမအဖြစ်ယူရမှာနော်။နောက်တာပါကွယ်မယူရပါဘူး။အန်တီညိုဖင်ကော့ပေးသည်မို့ကျနော်  ကျနော်ထိုးထည့်ညှောင့်ရင်းသုတ်ရည်တွေမကြာခင်ပန်းထည့်ခါ အန်တီညို့ကိုဖက်အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ 

အန်တီညိုနှင့်ဒုတိယံမိ တတိယံမိ အစရှိ...

အန်တီညိုနှင့်ဟိုတယ်တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော ကိစ္စအတွက်ကျနော်မျက်နှာပူနေမိသည် သို့သော်အန်တီညိုဗိုက်ကြီးသွားရင်ဆိုသည့်ပူပန်မှုကြောင့် ချောင်းရသည်။ ကိုယ်ဝန်အကြောင်းအတွေ့အကြုံရှိသူတို့အားတီးခေါက်ရသည်။ စာအုပ်တွေရှာဖတ်မှ ၃၇ အရွယ်တားဆေးမသောက်ထားသည့်အန်တီညိုအဖုတ်ထဲလရည်ပန်းထည့်သည့်အဖြစ်သည် စိုးရိမ်မှုကိုကြီးစိုးစေသည်။

သို့သော် ၅ လလောက်စောင့်ကြည့်ပေမဲ့အန်တီညိုကတော့ ပုံမှန်ဗိုက်မကြီး။ သောကများလွင့်စင်သွားမှ လူလည်းပေါ့ပါးသွားတော့သည်။အချိန်များတရွေ့ရွေ့ကုန်သွားပြီး မင်းမင်းပြန်ရောက်လာ။သူဌေးသမီးနှင့်လက်ထပ်မည်ကြားရသည်။မဂ်လာရက်မတိုင်မီတက်လာခဲ့ပါဆိုသဖြင့်အန်တီညိုက အကြောင်းကြားလာသည်။ဆယ်နှစ်တာကာ အတွင်းမတွေ့မဆုံဖြစ်ခဲ့ ။ကျနော်အိမ်ထောင်ကျ ကလေးတစ်ယောက်ပါရသည်ကို အန်တီညိုသိသည်။

အရွယ်မကျဘဲအရင်အတိုင်းအန်တီညိုကိုပြန်တွေ့ရသည်မှာလွန်ခဲ့သောအတိတ်ကိုသတိရနုပျိုသွားသလိုပင်အန်တီညိုအရင်သွားသည်။ကျနော်ကညနေဘက်တွင်မှ မင်းမင်းယောက္ခမလောင်းအိမ်သို့ရောက်သည်။ဧည့်သည်များဧည့်ခံဖို့အခြေအနေကိုနားလည်နေ၍ အန်တီညိုကျနော်တော့မိဘတွေဝယ်ထားတဲ့တိုက်ခန်းသွားနားမယ်ဟုနုတ်ဆက်လိုက်သည်။

မင်းမင်းနှင့်အန်တီညိုစကားပြောနေသည်။ သားရေအန်တီလည်းလိုက်မယ်ဆိုလာသဖြင့် တိုက်ခန်းဆီထွက်လာခဲ့သည်။တိုက်ခန်းမှာအိပ်ဖို့ရှင်းလင်းရသည်။ ရေချိုးဖို့ရေချိုးခန်းကိုသန့်ရှင်းရသည်။စားဖို့တိုက်အောက်ဆင်းခါ ဝယ်ရင်းအရက်ပြင်းနှင့်ဘီယာဝယ်လိုက်သည်။အမှန်တော့အန်တီညို့ကို ပြန်လုပ်ခွင့်ရမည်ဟု အိပ်မက်မမက်ထားသေး။ အန်တီညိုမျက်နှာကကြည်လင်ပေါ့ပါးနေသည်။ အသက်အရွယ်ကြောင့်ရင့်ကျက်သွားတာဖြစ်မည်။

" အန်တီညိုသောက်မလား "

" အင်း သောက်မယ်လေ"

" အပြင်းလား အပျော့လား"

" မင်းသောက်တာ သောက်မယ်"

ပထမ ဘီယာသောက်ရင်းတီဗီကြည့်ကြသည်။ဂန္တဝင်မြန်သံသီချင်းတိုက်ရိုက်လာနေသဖြင့် အန်တီညိုအကြိုက်ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ဘီယာကုန်ပြီး အပြင်းဘက်ရောက်လာသည်။ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းရောက်တတ်ရာရာပြောလိုက် အန်တီညိုသီချင်းလိုက်ဆိုလိုက် ရီဝေဝေစိတ်များဖြင့်အလှတရားသည်တိုက်ခန်းထဲပျံလွင့်နေသည်။

" အန်တီညို ဒီတခါမငိုတော့ဘူးနော်"

" အင်း မငိုတော့ပါဘူး"

" ကျနော်လည်းမချော့ရတော့ဘူးပေါ့"

အန်တီညိုသတိရသွားပြီးမျက်နှာရဲခနဲဖြစ်သွားသည်။

" ငိုရင်ချော့မှာလား"

" ချော့ရမှာပေါ့"

အန်တီညိုရီတယ်.သွားကလေးတွေစီတန်းပေါ်လာသည်ကို အပျိုမလေးလို လက်နဲ့အုပ်ရီပြန်သည်။ တီဗီအစီအစဉ်ကပြီးသွားသည်။တီဗီပိတ်လိုက်ပြီး တခွက်စီမော့ကြသည်။

" မူးလာတယ် သားရယ်"

" တကယ်ကို မူးတာ"

အန်တီညိုပြုံးရင်းပြောလာသည်။

" သားလည်းမူးနေပြီ"

" အင်းဘာလုပ်ကြရင်ကောင်းမလဲ"

" ကစားကြမယ်လေ"

" ဘယ်လိုကစားမလဲ"

ကျနော်ရီပြီးကြည့်နေသည်ကို

" လင်မယား လုပ်တမ်းလား"

ကျနော်အလိုက်သင့်ရီသည်။

" ဒီအရွယ်ကလင်မယားလုပ်တမ်း ကစားလို့မကောင်းဘူး အိုနေပြီလေ"

" အန်တီညို မအိုပါဘူးအရင်တိုင်းပဲ"

စိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနေပြန်ပါ.ပြီ။

" တကယ်ပြောတာ"

" ကျနော်နဲ့တွဲလျောက်ရင်မောင်နှမလို့ပဲထင်ကြမှာ"

" ဟားဟားသိပ်မမြှောက်နဲ့မြောက်တက်နေပြီ"

အခြေအနေသည် စကားအရပဲဖြစ်နေသေးသည်။အန်တီညိုအဝတ်အစားဘယ်နှစ်စုံပါသလဲ။ဟိုးအတိတ်အပိုင်းအစကိုပြန်ဆွသည့်အနေဖြင့်

" ဒီတခါတော့ပါပါတယ်"ပြုံးရင်း

" နှစ်အိတ်တောင်..အဲ.မေ့တတ်လိုက်တာ တစ်အိတ်ကျန်ခဲ့ပြီ"

ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့အိတ်ဆီသွားပြီးဖွင့်ကြည့်သည်။ခေါင်းကလေးကုတ်ခါကုတ်ခါ

" ဒါက လက်ဆောင်ပေးဖို့ ဝယ်လာတာတွေနဲ့ဆေးဗူးတွေ ပေးခဲ့ဖို့သတိမေ့နေတယ် ငါ့နှယ်"

လက်ကလေးထောက်ခါပြန်ထိုင်တော့ တင်ပါးအိအိလေးကို ကြည့်မိအောင်ကြည့်လိုက်သေး။ တွယ်ခြင်နေပြီလေ။

" အသက်ကြီးတော့မေ့ပြီခလေးရဲ့:"

ကျနော့်ပါးကိုဆွဲလိုက်သေး

" ခလေးမဟုတ်တော့ပါဘူး အဒေါ်ကြီးရဲ့"

စိတ်ပြောင်းအောင်ပြန်စလိုက်တယ်။

" သိပါ့ မိန်းမတောင် ရနေမှပဲ" 

ကျနော့်မျက်နှာကိုအကဲခတ်ရင်း

" ဟိုတုန်းကတည်းကမလွယ်ဘူးမလား  ခလေးခလေး လူကြီးခလေးမလား"

ကျနော်လည်းရှက်ရယ် ရီနေလိုက်တယ်။

" ရေချိုးမလားအန်တီညို အိမ်ကလူတွေ ထမိန်အင်္ကျီအပိုတွေ အခန်းဗီရိုထဲမှာရှိပါတယ် မပူပါနဲ့"

" အင်းပြီးမှပဲချိုးတော့မယ်လေ"

ကျနော်လည်းခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ် သူ့ပြီးမှက ဘာလဲ

" အဲကွန်းရမရသွားစစ်လိုက်အုံးမယ် လူသိပ်မနေတော့လေ "

အမှန်တော့ ကျနော်ဖွင့်ကြီးပြီးသား။ အသက်ကြီးတဲ့လူဆိုတော့ ပျိုးရတာစိတ်မရှည်လို့မရဘူး။ အခန်းထဲဝင်ပြီး ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို ပြန်စီကြည့်နေတယ်။ အပိုင်ပဲပေါ့။ ဘယ်လိုစရပါ့။အန်တီညိုစိတ်ပါနေလားမပါလားစိတ်ပါတယ်တွက်ပြီး လုံးလိုက်လို့ မဟန်မှဖြင့်ကရှိသေး။ကြိုးစားတော့ကြည့်ရမှာပဲ။

" အန်တီညိုရေ အဲကွန်းကကောင်းတယ်။အခန်းထဲသွားလှဲနေပါလား "

" အင်း လှဲလို့မဖြစ်သေးဘူး.အိပ်ပျော်သွားရင်ဆေးမသောက်မိပဲနေလိမ့်မယ်"

ကျနော်ဆေးထည့်ထားတဲ့အိပ်သွားယူပြီး လာပါအန်တီညို ပင်ပန်းနေရောပေါ့ လက်ဆွဲထူလိုက်တော့ ဒူးကလေးကိုကိုင်ခါ ထတယ်။

" အထိုင်အထတွေမကောင်းဘူး ဝလာလို့လားမသိဘူး"

အန်တီညိုသိပ်မဝလာပါ။

" ဟုတ်လိမ့်မယ်အန်တီညိုအရင်ကထက်ဝလာတယ်"

ကုတင်မရှိတော့ မွေ့ယာအထူကြီးခင်းထားတဲ့အိပ်ယာပေါ့။အိပ်ယာဘေးအိတ်ကိုချပြီး

" ဖန်ခွက်နဲ့ရေသွားယူလိုက်အုံးမယ်"

အန်တီညိုအိပ်ယာပေါ်တင်ပါးချထိုင်ပြီး ကြမ်းခင်းပေါ်ခြေချိပ်ထိုင်နေတယ်။ဖန်ခွက်ကမ်းပေးရင်းအန်တီညိုဘေးထိုင်နေလိုက်တယ်။ဆေးထုပ်ဆွဲထုပ်ပြီး ဆေးကဒ် ၃ ကဒ်လောက်ထုတ်လိုက်တယ် အန်တီညိုဆေးသောက်ပုံက ဆေးကြောက်တတ်သူတွေအတိုင်းဆေးပါးစပ်ထဲထည့်ရေမော့ ဆေးကျအောင်ခေါင်းကိုမော့မော့ချ ရေပြန်သောက် မော့ချ ဆေးတွေအိတ်ထဲပြန်ထည့်ပြီးသည်အထိ ပြီးမှ

" အန်တီညို ဘာရောဂါရှိလို့လဲ"

" အမျိုးသမီးရောဂါပေါ့"

" ဟင်"

" ဖြစ်နေတာတော့မဟုတ်ဘူး။ကြိုတင်ကာကွယ်တာ သွေးဆုံးသားဆုံးကိုင်မှာစိုးတာရယ်။သားအိမ်ခေါင်းကင်ဆာဖြစ်မှာကြောက်တာရယ်ပေါ့"

" အားဆေးလည်းပါတယ်လေ:"

" သြော် "

" ဒီဆေးစသောက်တာတော့ မကြာသေးဘူး"

" ဆေးမသောက်ခင်က ညဆိုဒူးတွေကိုက် ခါးတွေကိုက် အကြောတက်သလိုလို နေရထိုင်ရမကောင်းဘူး ..အခုတဖြည်းဖြည်းသက်သာလာတယ်"

" အခုရော ကိုက်ခဲသေးလား"

" ခရီးပန်းတာကြောင့်ဖြစ်မယ် နည်းနည်းတော့ဖြစ်တယ်"

" အဲ့လောက်ကတော့ ကျနော်ပိုင်ပါတယ်"

ပြောပြောဆိုဆို အန်တီညို နောက်ကျောဝင်ထိုင်ပြီး ဂုတ်ကြောကိုကိုင်လိုက်တယ်။

" ရပါတယ် သက်သာသွားမှာကို.."

မရဘူးနှိပ်ခြင်နေတာကိုး။ယုတ္တိရှိအောင်အန်တီညိုခြေဆင်းထားလိုက် အန်တီညိုခြေထောက်ဆင်းပြီး ခြေဖဝါးကိုလက်လှမ်းဆွဲသလိုအကြောတက်နေဟန်လုပ်နေတယ်။ဂုတ်သားတွေကို ဇိမ်ခံလို့ကောင်းအောင်ရွရွလေးနှိပ်ပေးတယ်။အန်တီညိုဇိမ်ယူနေတာသိတော့ အန်တီညို အိပ်ယာပေါ်မှာဝမ်းလျားမှောက်လိုက် ..ခါးကြောတွေလျော့ရအောင်

ခြေသလုံးမပေါ်အောင်တောင်ထမိန်ကိုဆွဲချနေသေး ။အကြောလျှော့နှိပ်တယ်ဆိုတာ မနာဘဲမရှိ။အခုကမနာအောင်ဖီးပေးနှိပ်တာမာဆတ်ပေါ့။ခေါင်းအုံးရင်ဘတ်အပ်ပြီးအန်တီညို ငြိမ့်နေတာပေါ့။တင်ပါးနှစ်လုံးကို အသာကိုင်လိုက်သေးနောက်မှတွေ့မယ်ပေါ့။ ပေါင်ရင်းကိုတံတောင်ကလေးနဲ့ဖိပေးတယ်။ပြီးတော့ခြေသလုံးဆင်းရမှာ

" အန်တီညို ပက်လက်ပြန်လှန်ပေး"

ခိုင်းသလိုဖြစ်လာပြီ။ခြေရင်းမှာထိုင်လိုက်တယ်။အောက်စလွတ်မှာစိုး၍ ထမိန်စကိုညှပ်လိုက်ပြီး အန်တီညိုခြေဆင်းလိုက်။ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကျလာတော့ ကန်တော့နော် တဲ့။

ခြေချောင်းလေးတွေနှိပ်ခြေဖဝါးခြေခုံနှိပ်။ခြေတစ်ဖက်ကိုအပေါ်မြှောက် ခြေသလုံးကိုအောက်က နာနာလေးထုပေးလိုက်တယ်။အောက်စလွတ်နေတာမဖုံးတော့

" ရလားအန်တီညို နာရင်ပြောနော်"

" ရတယ် အင်း"

မိန်းမစိတ်မပါတဲ့နေ့ဆိုကျနော်နှိပ်ပေးမယ်ဆိုပြီးတော့မှ ဖီးလာအောင်လုပ် ဖီးလာနေပြီဆိုမှ ဆော်တာ။အခုလည်းအဲ့အကြံအတိုင်းအလုပ်ဖြစ်မဖြစ်တော့မသိသေးဘူးစောင့်ကြည့်ရအုံးမှာပေါ့။

ဒူးအထက်ပေါင်သားလေးတွေပေါ်နေတဲ့အပေါ် ထမိန်လှန်တင်လိုက်ခြင်ပေမဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြည်းညှင်းစွာဟရင်း....

" အန်တီညိုနည်းနည်းတော့နာမယ်နော်"

" အင်း:"

ဒူးနှစ်ဖက်ကို ပေါင်စပ်မှာပြိုင်တူအသာဖိရင်း ဒူးအပေါ်ထမိန်စကိုတင်ထားလိုက်တယ်။ဖိတယ်ဆိုရုံလေး

" နာလား "

" ဟင့်အင်း"

" အန်တီညိုလက်ပေး"

ဒူးနဲ့ပေါင်စပ်ကိုထောက်ထားရင်း အန်တီညိုလက်နှစ်ဖက်လုံးကိုတစ်ဖက်ဆီဆွဲယူခါတယ်။ပြီးတော့ထမိန်ကြားထဲဒူးခေါင်းထိုးထည့်ခါ လက်နှစ်ဖက်လွှတ်ပေးရင်း အန်တီညို့ပေါင်ကြားထဲဒူးထောက်ခါ နို့အုံအောက်နားလက်ဖဝါးဖြန့်ဖိထပ်ခါရင်ကြောလျှော့တာမှာ။တက်လုပ်နေတဲ့ပုံစံအတိုင်းသွားနေတာ။ရင်ကြောဖြေပြီးတပြိုင်နက်  ကျနော့ခြေကို အန်တီညို့ပေါင်အောက်ကနေ အန်တီညို့ဘက်ခြေဆင်းခါထိုင်ရင်း လှန်တင်ထားတဲ့ပေါင်စပ်ကနေစနှိပ်တော့တယ်။

မျက်လုံးမှိတ်ပြီးငြိမ်ခံနေတဲ့အန်တီညိုကတော့ ကြိုက်သည်မကြိုက်ဘူးငြင်းဆန်မှုမပြု တစ်ဖက်ခြင်းဆီပေါင်းရင်းအထိနှိပ်ပြီး ထမိန်ကိုလည်းစောက်ဖုတ်မပေါ့်တပေါ်ဆွဲတင်ထားနိုင်ပြီ။ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားအပူထုတ်ဟန်လက်မနှင့်ဖိစမ်းရင်း ဆီးခုန်မို့မို့ကို ဖိနှိပ်လိုက်နဲ့မာယာများနေရတယ်။

စောက်ဖုတ်ကြီးတဖြည်းဖြည်းပေါ်လာပြီး သဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရပြီ။ပါးစပ်ထဲလက်ညိုးနဲ့လက်မထည့်တံတွေးစိုအောင်အမြန်လုပ်ရတယ်။စောက်ဖုတ်အကွဲလေးအတိုင်းထိကြည့်တော့မယ်။ချုပ်ကွက်လေ။တစ်ဖက်ကဆီးခုံဆီးစပ် အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းတံတွေးစိုတဲ့လက်မနဲ့ ထိခါရွရွကလေးပတ်လိုက်တယ်။

အခြေအနေကောင်းတယ်။ လက်မလက်ညိုးအဖုတ်အကွဲကြောင်းဘေးခွကာ အပေါ်အောက် ဖိဆွဲပေးတယ်။လက်တစ်ဖက်က စောက်စိနားအထိဆင်းခါလာပြီ။ လက်ညိုးတံတွေးစိုအောင်ထပ်လုပ်ပြီးအကွဲကြောင်းအတိုင်းအောက်ကနေထိုးဝင်ခါလက်တစ်ဆစ်လောက် အနေအထားနဲ့အပေါ်အောက်စုန်ဆန်တယ်။အစိကလေးကိုသာသာလေးထိထားရင်း မွှေနေတဲ့လက်ညိုးကို အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားတွေကိုပတ်ချာလည်ပွတ်ခိုင်းလိုက်ပြီ။

အန်တီညိုလက်ကလေးနဲ့လှမ်းတားဟန်ပြုတယ်။အစိကလေးကိုပွတ်ပေးရင်း ယန္တရားကိုခပ်မြန်မြန်လည်ပတ်စေလိုက်တော့တယ်။တားတော့တားနေတာပဲ။ကျနော်ခြေဆင်းထားတာကိုဆွဲထုတ်ခါ လက်ရဲ့တာဝန်ဝတ္တရားနေရာမှာ ပါးစပ်ကိုဂျူတီထမ်းခိုင်းတော့မယ်လေ။

ဝန်ထမ်းတွေစက်လည်ပတ်တာကိုမရပ်ဘဲ ဂျူတီချိန်းသလိုပေါ့။လက်ညိုးနဲ့ပွတ်နေတဲ့နေရာလျှာကအမြန်ဝင်လိုက်တယ်။အစိကိုပွတ်နေတဲ့လက်ကိုအလွှတ်လျှာကတက်သွားပြီးခွေကာပတ်ယက်လိုက်တယ်။အန်တီညိုအတော်နဲ့မသိလိုက် အရမ်းကောင်းလာနေပြီး နှိပ်ပေးမယ်ဆိုခါထမိန်လှန်အဖုတ်ကိုကလိနေပါလားဆိုတဲ့ အဆက်အစပ်ကိုသတိလည်လာခိုက်..

" ဟင်..သားကိုဇော်ဘာလုပ်..ညစ်ပတ်နေတာကြီးကို"

ပေါင်နှစ်ဖက်ဖိဖြဲထားပြီးအဖုတ်ကိုပလပ်ပလပ်ယက်နေတဲ့ကျနော့်နဖူးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့တွန်းတယ်။

" ရေမဆေးရသေးဘူးလို့ ကိုဇော် "

အစိကိုဖိယက်တော့ တွန်းထားတဲ့လက်ကလေးက တင်ထားတဲ့လက်ကလေးဖြစ်သွားတယ်။အစအဆုံးပြန်ယက်ရတယ်တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုပြီဆိုတော့ အရင်ခလေးဘဝကလိုမဟုတ်တော့ဘူးလေ။လိင်ကျမ်းကိုအတော်အသင့်တတ်မြောက်ပြီးလို့ ခလေးတစ်ယောက်အဖေဘွဲ့တောင်ရပြီးပြီ။

အရည်အချင်းကသူမကိုကာမဘုံဆောင်နန်းက နုပျိုခြင်းမှော်ရုံတောသို့ခေါ်ဆောင်ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဆိုတာတဏှာတံခါးကိုပိုင်ရှင်တောင်မသိလိုက်ဘဲဖွင့်နိုင်သောသက်သေ အိမ်ရှင်ကမောင်းထုတ်ရမည်လားကြည့်တော့နတ်သုဒါဓာစားဖွယ်တွေ ရတနာစိန်ကျောက်တွေနဲ့ ပြီးတော့ ဝရဇိမ်လက်နက်ပါလာသလား ပါလာရင် ဘယ်လိုစွမ်းသလဲသိခြင်နေတာလည်းပါတော့..

ကျေကျေနပ်နပ်လက်ခံထားသည့်အခြေအနေ ဝရဇိန်လက်နက်ကြီးသလားသေးသလားက အဖုတ်ယက်နေတာကြည်ဖြူ အရမ်းကောင်းအရမ်းကြိုက်ခါနေသည့်အန်တီညို့ အင်္ကျီကြယ်သီးနှိပ်စေ့ကလေးတွေကိုဖြုတ်တော့..

အပေါ်ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးရှာသည်။ဗိုက်သားဖောင်းဖောင်းကလေးကိုပွတ်ခါပွတ်ခါ နို့အုံ့ပေါ်မှာ ဘလာစီယာကဖုံးအုပ်ကာထားတော့ စောက်စိကိုလျှာနဲ့ထိုးဖိခါ ချော်ချော်ထိုးတော့ နို့အုံကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်ရန်အောက်ခြေတံခါးကနေပတ်သွားနေသည့် ကြောင်ကလေးလို မဖွင့်ရင်အစေ့ကို ပြသာနာရှာမည်မို့အန်တီညိုကျောကချိပ်ကိုဖြုတ်ပြီးလှန်ပေးလိုက်တော့..

နို့အုံလေးကကိုင်လို့ကောင်းသဗျာ ။နို့သီးခေါင်းလေးတွေကအရင့်အရင်ထက်တောင် ပိုချစ်စဖွယ်ဖြစ်နေရှာတယ်။စောက်ဖုတ်ယက်ယာကအပေါ်တက်ခါနို့စို့လိုက်တယ်။အန်တီညိုခေါင်းကလေးမော့ခါ လူကြီးအိန္ဒြေနဲ့ ဖီးယူနေတယ်။

ပုဆိုးကြားက ဝရဇိန်လက်နက်က အန်တီညို့အဖုတ်နဲ့ ခလုတ်တိုက်အောင်နို့စို့ခြင်းထဲထည့်ပေးတယ်။ အန်တီညို့လက်ကလေးကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးနဲ့လက်ဆွဲနုတ်ဆက်စေတယ်။ အန်တီညိုကိုင်ဆွပေးတယ်။ဝရဇိန်လက်နက်ကြီးမားကြောင်းသိရတော့ အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာမြန်လာတာကြားနေရတယ်။

နို့စို့ရင်းအစွမ်းကုန်ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကို အန်တီညိုကိုင်လျက်ကအဖုတ်ထဲထည့်ပေးဖို့ အန်တီညို့လက်ကို အသိပေးလိုက်တယ်။ကျနော်ဒူးထောက်လိုက်ပြီ။

အန်တီညိုအဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကျနော့်လီးဒစ်ကို အပေါက်ကိုင်စမ်းနေရင်း အဖုတ်ဝကိုတွေ့တော့ ပါးစပ်ကလေးဟခါ ငြိမ်သွားတယ်။ကျနော့်အလှည့် လီးဒစ်ဖူးကြီးကိုမုဆိုးမအဖုတ်ထဲဝင်ခိုင်းတော့မယ်ဆိုတော့ စွင့်ကားတက်လာတယ်။ထိုးထည့်ပြီ။

" အ အ အ"

ရင်ခုန်ဖွယ် ခရီးစဉ်ကြီးအတိုင်းကျနော့်လီးဟာ အဖုတ်တွင်းကြီးထဲဆင်းသွားရှာသည်မှာ ကျနော့်ကိုယ်ကလည်းအန်တီညို့ပုခုံးထက်မှာတံတောင်ကွေးထောက်ခါ လက်တစ်ဖက်နဲ့နဖူးလေးကို ပွတ်သက်ပေးသည်မှာ ခရီးစဉ်အဆုံးရောက်သွားပါပြီစိတ်မပူနှင့်ဟု ဖျောင်းဖျအားပေးနေသည့်သဘောမဟုတ်ပါလား။

အားလုံးအိုကေသွားပြီ။အန်တီညိုမျက်နှာကလေးကိုကျနော်နှင့်ဆိုင်စေတယ်။ မျက်လုံးခလေးဖွင့်ခါ ကျနော်နဲ့အကြည့်ခြင်းဆုံကြပေါ့။နုတ်ခမ်းကလေးကိုညင်သာစွာစုပ်နမ်းရင်း အောက်ကလှုပ်ရှားပေးတယ်။နုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်းလိုးရသည်မှာရို့မန့်ဆန်လွန်းလှသည်မဟုတ်လား။အန်တီညိုပြုံးပြတယ်

" ကိုဇော် အဘွားကြီးက ကောင်းလို့လား"

" အပျိုမထက်တောင်ကောင်းသေးတယ်"

" တကယ်ပြောတာပါ ညာပြောရင်ကားတိုက်ရပါစေ"

" အို...အဲ့လို.."

ကျနော့်နုတ်ခမ်းပေါ်လက်ကလေးနဲ့လှမ်းတားတယ်။

" ကြိမ်စရာမလိုပါဘူးကွယ်"

" အန်တီညို "

" မ လို့ ခေါ်ခြင်တယ် ရလား"

" အင်း "

" မ"

လိုးပေးနေရင်းနဖူးစလေးတွေယုယစွာပွတ်ရင်း

" အင်း"

" မ ရောကောင်းလား"

" အင်း...ကောင်းတယ်"

" မ ချစ်တယ်"

" တကယ်လား"

ပြုံးရင်း

" တကယ်ပါ"

" သူ့မှာမိန်းမကြီးနဲ့ကို"

" အဲ့တော့ မချစ်ရဘူးလား"

" ဟင့်အင်း မချစ်ရဘူး"

" မ ကရောကျနော့်ကိုမချစ်ဘူးလား"

" မချစ်ဘဲဒီအဆင့်ထိခွင့်ပြုပါ့မလား"

" အာ့ဆို ကျနော်က ဘာလို့မချစ်ရတာလဲ"

" ချစ်တော့ချစ်အမေလို အမလို"

" ဒါကျတော့လုပ်ခွင့်ပေးပြီး"

" မရဘူးကွာ မယားငယ်မလေး မညိုရယ်..မိန်းမရယ်ချစ်တယ်ကွာ:"

" အို....ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး ကိုဇော်ရယ်:"

" မောင်လို့ခေါ်စမ်းပါ မမညိုရယ်"

" မခေါ်ရဲသေးဘူးကွယ် ပါးစပ်မရဲဘူး"

" ဘာလို့လဲ"

" တူလို သားလိုနေပြီးမှ ခုလိုပြောင်းသွားတော့လေ"

ကျနော့်လီးကိုအဖုတ်ကြွက်သားမျှင်တွေညှစ်ပေးတယ်။

" မောင်တကယ်ပြောတာပါ မညိုရယ်"

နုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်ရင်း..အန်တီညို ကျနော့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်တော့ လေးနက်မှုအပြည့် လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ထားလိုက်တယ်။ကျနော့်ကိုမျက်လုံးခြင်းဆုံအောင်စေ့စေ့ကြည့်တယ်။

" မောင်...တကယ်ချစ်တယ်ဆိုတာသေချာလား"

" သေချာတယ် "

" ငါ့ကို ကျမကို ယူစရာမလိုပါဘူး "

ပြောရင်းရှိုက်သံတွေနဲ့ငိုတော့မယ်။မျက်နှာကိုဖမ်းချုပ်ခါ

" ပြောကွာ ဘာလဲ ဘာလဲ"

ကျနော့်အသံကျယ်သွားတယ်

" တခါတည်းနဲ့ပြီးသွားမဲ့ဟာကို စိတ်တွေထည့်မထားခြင်ဘူး:"

အန်တီညိုပုခုံးကလေးကိုကိုင်ထားရင်း ဆွံ့အနေတယ်။ သူဘာပြောတာလဲစဉ်းစားနေမိတယ်။ ကျနော်နုတ်ခမ်းကလေးကိုစုပ်နမ်းတော့လွှဲဖယ်သွားတယ်။ကျနော်အတော်ပိန်းတယ်။

" ဘာပြောခြင်တာလဲ"

ဒဲ့မေးမိတယ်။

" ဒါပြီးလို့ ပြန်ရင်အရင်လိုပြန်မဆုံတော့ဘူးမလား"

ကျနော့်အတွေး ယန္တရားတွေမြန်ဆန်လာတယ်။အရင်ကကျနော့်အသုံးမကျသရဲဘောကြောင်မှုတွေကအစဆက်စပ်စဉ်းစားမိလာတယ်။

" မညို အဘွားကြီးဖြစ်ပြီး လုပ်မရတော့လဲ ။မောင်စောင့်ရှောက်ဖေးကူမယ်။ မအိုခင်အထိတော့ မောင်လုပ်ခြင်တယ်"

အန်တီညိုကျနော့်နုတ်ခမ်းကိုစုပ်တယ်

" မောင်..."

" ချစ်တယ်:"

နားလည်သွားကြပြီ။အန်တီညိုအဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိမ့်ကျလာတယ်။

" လိုးခြင်နေပြီကွာ"

" လိုးပေါ့"

" မောင်အရမ်းမလုပ်နဲ့အုံး မ မခံနိုင်သေးဘူး။မောင့်ဟာကြီးကို"

" အင်းပါ"

လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ ပြီးသွားကြတယ်။ မင်းမင်းမဂ်လာဆောင်ပြီးတဲ့အထိ ၄ ရက် ၄ ည ၄ ခါနဲ့ ကျေနပ်ကြတယ်။ အိမ်ပြန်တော့ အန်တီညို ညီမမိသားစုနဲ့ ခွဲနေဖို့ဆုံးဖြတ်တယ်။အမျိုးထဲက ဆယ်တန်းခလေးမလေးနဲ့အတူနေဖို့စီစဉ်ပြီး ကျနော်နဲ့အတူနေရချိန်တွေအတွက် လက်တွေ့လုပ်တယ်။လေးနက်တဲ့အန်တီညို့အချစ်အတွက်ကျနော်ပေးဆပ်ရတယ်။အိမ်ကမိန်းမတောင် တလမှတခါလုပ်ဖြစ်တော့တယ်။

ဗိုက်ကြီးသလိုဖြစ်သွားသေးတယ်။ အချိန်မှီတားဆီးနိုင်ခဲ့တယ်။ ကျနော်နဲ့အန်တီညို အဆုံးတိုင်ချည်နှောင်နိုင်ခဲ့တယ်ဆို မိတ်ဆွေကျေနပ်ပါတော့ ။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။