ပထမကောင်းကင်ရဲ့ ဒုတိယအိပ်မက် အပိုင်း ( ၂ )
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
" လာ ...... သမီး ...... ဒီလိုစုပ် "
ငြိမ်းနူတ်ခမ်းကို နောက်ဆုံး တချက် ဆွဲစုပ် ပြောရင်း ဘဘစံရဲ့ ဖင်နောက် ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်အောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ လက်တဖက်က ဘဘစံ ပေါင်ကြားက လီးကို မျက်နှာနား ဆွဲယူပြီး ဒစ်ကြီးကို စုပ်ပြနေတာပေါ့။
ငြိမ်းလည်း မရတော့ပါဘူး ဖွားပြည့်ကို ထခိုင်းပြီး ဘဘစံ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်စုပ် ပစ်တယ်။ ငြိမ်း စုပ်နေတုန်း ဖွားပြည့်က လီးကို ယူပြီး ငြိမ်း မျက်နှာအနှံ့ ပွတ်လိုက် ပါး ၂ ဖက်ကို လီးနဲ့ ကိုင်ရိုက်လိုက် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက် အမျိုးမျိုး လုပ်နေတော့တာ။
" ကဲကဲ ...... တော်တော့ ...... သမီးလေးလည်း ...... ကောင်းအောင် လုပ်ပေးရဦးမယ် "
ဖွားပြည့်က စကားပြောရင်း ငြိမ်း အဝတ်တွေ အကုန်ဆွဲ ချွတ်ပစ်တယ်။ ဘဘစံက လေးဖက် ကုန်းနေရာက ကုတင်စောင်း ပြန်ထိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ရင်း ငြိမ်းကို ကြည့်နေတာ။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်တော့ ဖွားပြည့်က ကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းပြီး ငြိမ်းကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေး ထိုင်ခိုင်း လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ငြိမ်း နောက်ကျောဘက် ပေါင်ဖြဲ ထိုင်ရင်း ငြိမ်း ကိုယ်လုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်တာ။
" လာခဲ့ ...... အဖိုးကြီး ...... သမီးလေး စောက်ပတ်ကို ...... ပါးစပ်နဲ့ အရင် လိုးပေးလိုက် "
ဖွားပြည့်က ငြိမ်းစောက်ပတ်ကို နောက်ကနေ လက် ၂ ဖက်နဲ့ ကိုင်ဖြဲပေးတော့ ဘဘစံက ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ကုန်းယက်တော့ တာပဲ။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းလေး စုပ် အစိလေး စုပ် မွှေပေးဦး စုံနေတာပဲ ဖွားပြည့်က အမိန့် ပေးနေတယ်။
ဘဘစံကလည်း ဖွားပြည့် ပြောသလို ငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကို အမျိုးမျိုး ယက်ပေး နေရှာတာပါ။ ခဏနေတော့မှ ငြိမ်းကို ပင်လက် လှဲခိုင်းပြီး ဘဘစံကို လိုးခိုင်း နေတာ။ ဘဘစံ တချက်လိုးပြီးတိုင်း လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ငြိမ်း အဖုတ်ပေါ် အမြှောင်းလိုက် တင်ပေး ရတယ်။
တင်ထားထဲ ဘဘစံ လီးထိပ်မှာ ကပ်နေတဲ့ ငြိမ်း အရည်တွေ ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်ပြီးမှ အဖုတ်ထဲ ပြန်လိုးခိုင်တာ။ ငြိမ်း အိမ်ပြန်ရင် နားထဲက လေထွက်ပြီး လူက မျော့မျော့လေး ဖြစ်နေတော့တယ်။
.................................................................................................................
ကိုသန်းစိုး ပြန်ရောက်တော့ ညနေပိုင်းကြီး တော်သေး ငြိမ်း ရေမိုးချိုးပြီး ဘဘစံတို့အိမ် သွားတော့မလို့။ အမှု့က နိုင်တယ်တဲ့ သူ့ရပိုင်ခွင့် အမွေကို တခါထဲ ယူပြီး ဘဏ်အပ် ထားခဲ့ပြီ ပြောတယ်။
ငြိမ်းကို ဘဏ်စာအုပ် ပေးပြီး လင်မယား ၂ ယောက် ညနေပိုင်းမို့ မြို့ထဲ ပတ်ရင်း ထမင်းသွားစား ကြတာ။ ဟိုဝင် ဒီဝင် ဟိုဟာဝယ် ဒီဟာဝယ်နဲ့ အိမ်ပြန် ရောက်တော့ ၈ နာရီ ကျော်ပြီ။ တီဗွီ ကြည့်ရင်း ကိုသန်းစိုး ဇာာတ်လမ်း စတော့တာပေါ့။
" ငြိမ်း ... အခု ... ဘယ်သူနဲ့ ...... လိုးနေတာလဲ "
ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ကိုသန်းစိုး စကားကြောင့် ငြိမ်း ကြောင်သွား ရတယ်။ ပြီးမှ ကိုသန်းစိုး အမူယာ ကြည့်ပြီး ငြိမ်း ဖြေလိုက်တာပါ။
" ငြိမ်းပြောရင် ...... ကိုစိုး ......... အံအော သွားမှာ ...... အိမ်သစ်က ......... ဘဘ စံ လေ "
" ဟမ် ... အဲဒီ ......... အဖိုးကြီးက "
" အသက်သာ ကြီးတာ ...... ကိုစိုးရဲ့ ...... သန်လိုက်တာများ ... မပြောနဲ့ "
" တကယ်လား ...... ငြိမ်း "
" အွန်း ပေါ့ "
" ဟိုဟာက ... ထွားလား "
" အင်း ... မိုက်တယ် ...... အကြီးကြီး ... ကိုစိုးထက် ... အများကြီး သာတယ် "
" ဟုတ်ပါပြီ ......... ဒါမို့လည်း ...... ငြိမ်းက ......... သွားသွားခံနေတာကိုး "
" သားအဖ အရွယ်ဆိုတော့ ... ပတ်ဝန်းကျင် ကလည်း ...... မရိပ်မိဘူးလေ ...... ကိုစိုးရဲ့ "
" အင်း ...... ဟိုးအရင်လို ......... ငြိမ်း သူစိမ်း တယောက်နဲ့ ... လိုးတာ ...... ကြည့်ချင် လိုက်တာကွာ "
" နောက်တော့ ...... ဖြစ်လာမှာပေါ့ ...... ကိုစိုး ရဲ့ "
" ဘယ်လို စဖြစ်တာလဲ ...... ပြောဦး "
ကိုသန်းစိုး သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေလို့ ငြိမ်းလည်း ပြောပြလိုက်ပါတယ်။
.............................................................................................................................
" အိမ်ရှင်တို့ ...... အိမ်ရှင်တို့ ...... လူ မရှိဘူးလား ...... အိမ်တက် ...... ဖိတ်စာလေး ...... ဖိတ်ချင်လို့ "
" ရှိတယ်ရှင့် ......... ဘယ်သူလဲ ...... ဒီမှာ ဟင်းအိုး တန်းလန်း နဲ့မို့ ...... အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ "
ငြိမ်း အသံကြောင့် အသက် ၅၅ နှစ် ကျော်လောက် အဖိုးကြီး အိမ်ထဲ တချက် လှမ်းကြည့်ပြီး အိမ်ဝန်း တံခါး ဖွင့်ဝင် လာတာ။
" အော် ......... အိမ်သစ်က ... ထင်တယ် ...... လာလာ ...... ဘဘ "
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ငြိမ်းလည်း နောက်ဖေး မီးဖိုခန်းက ထွက်ပြီး လျော့နေတဲ့ ထမိန် ပြင်ဝတ်ရင်း ထွက် စကား ပြောရတာပေါ့။
" အင်း ...... သမီး ...... ဘဘနာမည်က ... ဦးစံလှ ပါ ... နက်ဖန် မနက် ... ၁၀နာရီ ...... အိမ်တက် တရားနာလေး ... ဖိတ်ချင်လို့ "
" ဟုတ် ...... ဘဘစံ ...... အော် ... ဘဘစံလို့ ......ခေါ်မယ်နော် ... ရလား "
" ရပါတယ် ... သမီးရယ် "
" ထိုင်ဦးနော် ...... ခဏ "
ပြောပြီးတာနဲ့ ငြိမ်းလည်း ဧည့်ခန်း တောင်ဘက် ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ရေဗူးနှင့် ဖန်ခွက် တလုံး ထုတ်ယူလိုက်တာ။ ငြိမ်းတို့ ရေခဲသေတ္တာက အမျိုးအစား သေးတယ်လေ ခါးညွတ်ပြီး ရေဗူး ယူတော့ ဖင်က ကော့ထွက် နေတာ နောက်ကျ ဘဘစံက ပြန်ပြော ပြတာပေါ့။
အဲကတည်းက လိုးချင်နေတာတဲ့။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မပါတော့ ချည်သား ထမိန် အပါးလေးအောက် ဖင်က ထင်းနေမှာပေါ့။ ငြိမ်း စိတ်မလုံလို့ လှည့်ကြည့်တော့ ဘဘစံက မျက်တောင် မခတ်တမ်း ဖင်ကို စိုက်ကြည့် နေတယ်။
" ရော့ ...... ဘဘစံ ...... ရေလေး သောက်ဦး "
" ကျေးဇူးနော် ...... သမီး "
" ဒါနဲ့ ဘဘစံ က ... လူသစ် ဆိုတော့ ...... သမီး နာမည်က ...... ငြိမ်း တဲ့ ... မှတ်ထားဦး "
" အင်း ... ဘဘက ... အရင် ......၁ပတ်လောက်က ... ပြောင်းလာ တာပါ ... ခုမှ ... အိမ်တက် လုပ်ဖြစ်တာ ...... ဒါနဲ့ ... သမီးက ... အပျိုကြီးလား "
" ဟင် ......... ခ်ခ် ...... မဟုတ်ပါဘူး ... ဘဘစံ ရဲ့ "
စတွေ့ကတည်းက ဘဘစံက မလွယ်ပါဘူး။ ငြိမ်းလည်း ကလေး အမေ အိမ်ထောင်သည် တယောက် ဖြစ်ကြောင်း လင်က အမွေကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်နေတာ ဘာညာပေါ့ ပြောပြ ဖြစ်တယ်။
" အော် ... ဈေးထဲလည်း ... တစ်ယောက်ထဲ ... တွေ့မိနေလို့ပါ "
" အင်းပေါ့ ... ဘဘစံရဲ့ ... လောလောဆယ် ...... တယောက်ထဲ ဖြစ်နေတာ ... ကလေးက ... သမီး မိဘတွေ ... ဆီမှာလေ "
ဆိတ်ငြိမ် ရပ်ကွက်လေးမို့ ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံး တိတ်ဆိတ် နေတယ်။ ဘဘစံ ပြန်တော့ ငြိမ်းစိတ်တွေ ကတုန်ကရင် ဖြစ်ကျန် ခဲ့ရတာပေါ့။ ပြန်ကာနီး ပုဆိုး ပြင်ဝတ်လိုက်သော ဘဘစံ ပေါင်ကြားက ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးကို အမှတ်တမဲ့ မြင်လိုက်ရတယ်။ တနေကုန် မျက်စိထဲကကို မထွက်ဖူး။
မနက်တိုင်း ငြိမ်း ဈေးသွားပြီး စိတ်ကြိုက် ချက်ပြုတ် စားတတ်တော့ ဘဘစံနဲ့ လမ်းမှာ မကြာခဏ ဆုံတတ်တယ်။ ဆုံလို့ နူတ်ဆက်တိုင်း ဘဘစံလေ ငြိမ်းဖင်ကြီး ခိုးခိုးကြည့်တာ ငြိမ်းသိတာပေါ့။ ပြီးတော့ ငြိမ်း ကိုယ်တိုင်လည်း ဘဘစံ အိမ်တက် ဖိတ်စာ လာဖိတ်တဲ့ နေ့က အဖြစ်ပျက်တွေ သတိရ နေတတ်တယ်။
အိမ်တက် ပြီးကတည်းက လူချင်း ရင်းနှီးလာတော့ တယောက်အိမ် တယောက် ဝင်ထွက် နေတာ။ ၂ လ လောက်ကျ ငြိမ်း နေ့ခင်းဖက် ထမင်းစားပြီး အိပ်ခန်းထဲ မှေးရင်း အိပ်ပျော် သွားတယ်။ အိပ်မက် လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ဧည့်ခန်းထဲကနေ ငြိမ်းတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက် ရတာ။ ခြေသံ ပိုင်ရှင်က အိပ်ခန်းထဲထိ ဝင်လာပြီး ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်မှ အိကနဲ့ ကုတင် လှုပ်သွားလို့ ငြိမ်း မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့် လိုက်တယ်။
" ဟင် "
ငြိမ်း အိပ်ပျော် နေတာက ပက်လက် အနေထားနဲ့ ချည်ထည်အင်္ကျီ အပါးလေးပေါ်က နှိပ်သီးတွေ ပြုတ်ထွက်နေတာ မသိလိုက်ဖူး။ ညာဘက် ပေါင်ကို ဒူးကွေး ထောက်ရင်း အိပ်ပျော် နေတော့ ပေါင်လယ် ရောက်နေတဲ့ ထမိန် အောက်နားစလေး ကနေ ဘဘစံလေ ငြိမ်း ပေါင်ကြားကို စိုက်ကြည့် နေတယ်။ငြိမ်းလည်း လင်နဲ့ဝေးနေတော့ သားအဖ အရွယ် ကိုတောင် တက်မက်စိတ် ဖြစ်လာမိတာပေါ့။ ငြိမ်း အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တာ ဘဘစံ ဘာလုပ်မလဲ သိချင်စိတ်နဲ့ အတူ ကာမစိတ်တွေလည်း ကြွလာရတယ်။
ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ငြိမ်း ခေါင်းရင်းဘက် မျက်နှာမူရင်း တင်ပလွဲ ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ပဲ ပေါင်ကြားထဲ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု နေတာ။ ငြိမ်း အဲဒီချိန် ရင်တအား ခုန်နေမိတာပေါ့ ဘဘစံ လီးကြီးကို အနီးကပ် ခိုးကြည့်ပြီး မြင်နေ ရတာ။
အကုန်တော့ မမြင်ရ သေးဘူး တင်ပလွဲ ထိုင်ထားတော့ ပေါင်တဖက်က ကွယ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်သီးဆုပ်ထဲ ပေါ်လိုက် ပျောက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးက ကြက်သီး ထစရာကြီးပါ။ မဝိုင်းပဲ လေးထောင့် ဆန်ဆန် သာမန် ဒစ်တွေထက် ရှည်မျောမျောကြီး။
ငြိမ်း ကြည့်နေတုန်း ကုတင်အောက် ဆင်းရပ်ပြီး ပုဆိုး ခြေရင်း ပုံတော့ ငြိမ်း လန့်သွား မိတယ်။ ငြိမ်း ယောက်ျား ၃ ယောက် ခံဖူးပေမယ့် ဒီလောက် တုတ်တာ မမြင်ဖူး သေးဘူး။ ငြိမ်း ပေါင်ဂွကို မက်မက် မောမော ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီ။ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးတဖက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ဆန့်ပြီး ပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို ငြိမ်း နိုးမှာ ကြောက်နေပုံနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖြဲနေတယ်။ ပြီးမှ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူပြီး အဖုတ်ပေါ် ဒစ်ကို မေးတင် ပစ်တာ။
" ဟင် ......... ဘ ...... ဘ ......... ဘဘစံ "
ငြိမ်း ဆက်ပြီး ဟန်မဆောင် တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ပေါ် နွေးကနဲ့ ဒစ်ကြီး လာထိတာနဲ့ လန့်နိုးချင်ယောင် ဆောင်လိုက်တာပေါ့။ ခါးပေါ်ရောက်နေတဲ့ ထမိန် အောက်နားစကို ပြန်ဖုံးရင်း ထထိုင် လိုက်တာ။
" ဘာလာ လုပ်တာလဲ ...... ထွက်ပါ ... ဘဘစံ ရဲ့ "
ရုတ်တရက် ငြိမ်း ငြင်းနေပေမယ့် ဘဘစံက ကာမ အတွေ့အကြုံ များပုံပါပဲ။ တည်တည် ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပေါင်ကြားထဲ တင်းပြောင်နေတဲ့ လီးကို ညာလက်နဲ့ ထိန်းပြီး ဘယ်လက်က ငြိမ်း ပုခုံးကို ဖိလှဲပစ်တယ်။
" ဟာ ...... "
ပက်လက် လှဲချခံရပြီး အဖုတ်ဝကို လီးနဲ့ ထောက်မိချိန် အလိုးခံရ တော့မယ် ဆိုတာ ငြိမ်း အလိုလို သိနေပေါ့။
" ဟင့် ...... မလုပ်ပါနဲ့ ...... မသင့်တော်ပါဘူး ...... ဘဘစံ ရယ် "
" မရှက်ပါနဲ့ ......... သမီးရယ် ...... သမီးလည်း ...... ဆာနေတာပါ ... စောက်ဖုတ်လေးက ... အရည်တွေ ... စိမ့်နေတာကို "
ဘဘစံ စကားလုံးကြောင့် ငြိမ်း နဲနဲ ရှက်မိသေးတယ်။ ဟန်ဆောင်တာ ရိပ်မိ သွားလားပေါ့။" ဟာ ............ အမလေး ............... ကျွတ် ............ အိုးးး ............ ဘဘစံ ............ အအ ...... သေပြီ သေပြီ ......... ဟင့် ............ အို့ ......... ဗျစ် ..................... အားးးး ......... အဟင့် ဟင့် "
ငြိမ်း တွေးနေတုန်း အဖုတ်ထဲ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်နဲ့ လီးကြီး တိုးဝင် လာလို့ လန့် အော်မိတယ်။
" ခဏလေးပါ ......... သမီးရယ် ......... အင့် ......... ဇွိ ............ ဘွတ် ဘွတ် ......... အင်းဟင်း ......... လိုးချင်နေတာ ...... ကြာပြီ ......... ကောင်းလိုက် တာကွယ် ......... ဒီဖင်ကြီးကို ...... စိတ်ထဲ ... အမြဲ ... စွဲလမ်းနေတာ ...... ကောင်းလိုက်တဲ့ ...... စောက်ဖုတ်လေး ...... စီးကြပ်နေတာ ...... သမီး ယောက်ျားက ...... ပုံမှန် ...... မလိုးပေးဘူး ထင်တယ် ...... အင့် အင့် "
ဘဘစံက စကား တပြောပြောနဲ့ ငြိမ်းခါးလေး စုံကိုင်ပြီး ချော့လိုးနေပြီ။ လီးက ငြိမ်း အဖုတ်ထဲ သပ်လျို ထားသလိုကြီး နာလည်းနာ အခံရလည်း ခက်တယ်။ ဒါတောင် ငြိမ်းက ကလေးလည်း ထွက်ပြီးသား ယောက်ျား ၃ ယောက်လောက် ကြုံဖူးထားတာ။
" သမီး ... အင်္ကျီ ချွတ်လိုက် ပါ့လား ... နို့အုံကြီးကလည်း လှတာ ...... စို့ချင် စရာကြီး "
အချက် ၅၀ လောက်မှ ငြိမ်း ခံနိုင်လာလို့ မသိမသာ ကော့ပေးတော့ ဘဘစံ ရိပ်မိပုံပေါ့။ နို့ပါ စို့ချင်ကြောင်း ပြောနေတယ်။ အဖုတ်တောင် အလိုးခံနေမှ နို့ကိုတော့ ငြိမ်းလည်း မနှမျော တော့ပါဘူး။
" ခဏ ဖယ်ဦး "
ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ လီးကို ဆွဲထုတ် ပေးတယ်။ ငြိမ်းလည်း ထထိုင်ပြီး အင်္ကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ရင်း တဆက်ထဲ ထမိန်ပါ ချွတ်ပေးလိုက်တာ။ ဘဘစံက ငြိမ်း ကို ကြည့်ရင်းနဲ့ သူလည်း အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပစ်တာပဲ။
အသက် ၅၀ ကျော်မို့ အသားရည်က တင်းတင်းရင်းရင်း မရှိပေမယ့် ကျန်းမာရေး လိုက်စားလို့ နေမယ်။ ခန္ဓာကိုယ်က မပိန်မဝနဲ့ ကြည့်ကောင်း နေတာ။ ၂ ယောက်သား ကိုယ်လုံးချင်း ခွာကာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးတာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် သိုင်းဖက်ရင်း ဘဘစံက ငြိမ်း နို့သီးခေါင်းတွေ အငမ်းမရ ဆွဲစို့တော့တာ။
ငြိမ်းလည်း သူ့ပေါင်ကြားက လီးကို ကျမသွားအောင် ဂွင်းထု ပေးနေမိတယ်။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ ငြိမ်းက အောက်က ဘဘစံက အပေါ်က မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လှဲ လိုက်တယ်။
" သမီးရယ် ... ဘဘစံ ... အရင်ရက် ကတည်းက ...... လိုးပေးချင်နေတာ ...... သမီး က ခပ်တည်တည် ...... လုပ်နေလို့ ...... စောက်ဖုတ်လေး ကလည်း ...... လှလိုက်တာ ... ယက်ချင် စရာကြီး "
ဘဘစံက ငြိမ်း မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းလိုက် နို့စို့လိုက် နဲ့ တတွတ်တွတ် ပြောနေတာပေါ့။ ၅ မိနစ်လောက် ကြာမှ ပြောနေရင်း ကိုယ်လုံး အောက်လျှောပြီး ငြိမ်းပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို ဆွဲမြှောက်ကွေးပြီး ဖြဲချလိုက်တယ်။
ပေါင်ဂွထဲ မျက်နှာ အပ်ရင်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ကုန်းယက် နေတာ။ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား ၂ ဖက်ကို တခြမ်းဆီ ဆွဲစုပ်ပြီး ဖိယက်လိုက် ခေါင်းထောင်နေတဲ့ အစိလေး ဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ ငြိမ်း ဖင်ကြီး အနားမရပါဘူး။ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကြွတက်သွားတယ်။ တချက်တချက် လျှာထိပ်လေးက ဖင်ဝလေး ထိမိတော့ ငြိမ်း မခံနိုင်တော့ဘူး။
" ဘဘစံ ရယ် ...... အ ........................ အားးးးး .................. သမီး .................. အယက် မခံနိုင်တော့ဘူး .................. အမလေးးးး ............... ယားလိုက်တာ .................. လုပ်မှာဖြင့် ............ လုပ်ပါတော့ "
ဘဘစံလည်း ငြိမ်း ကော့ပျံနေပုံကို ကြည့်ပြီး စောက်စိ လေးကို နောက်ဆုံး တချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူလိုက် တော့တယ်။ အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို လီးထိပ်တေ့ပြီး ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်တာ။
" အားးးးးး ............ ဖြည်းဖြည်း ......... ဘဘစံ လီးက ...... တုတ်တယ် ......... သမီး ဟာလေး ......... ကွဲထွက် ဦးမယ် "
တကယ်လဲ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်စွာ တိုးဝင်လာတဲ့ လီးကြောင့် ငြိမ်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေမိ တာပါ။
" ခုန ... အရင်းထိ ... ဝင်ပြီးသားပါ သမီးရယ် ... ခဏ အောင့်ခံလိုက် "
ငြိမ်း တောင်းပန်တော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်း တချက်ချင်းပဲ လိုးပေးနေတယ်။ နို့အုံ ၂ ဖက်ကို တလှည့်စီ စို့ရင်း လီးတဝက် လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်နေတာပေါ့။ ခဏအကြာမှ ငြိမ်း ခံနိုင်လာပြီး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ ပေးလိုက်တယ်။
" အားးးးးးး ..................... အိုးးးးး .................. အို့ .................. ဘဘစံ ရယ် ............... အင်းဟင်း ......ဆောင့် ကြည့်ပါ့လား ........................... အား ......... ရှီးးးးး ..................... အား "
ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ နို့စို့တာ ရပ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေတာ။
" သမီး ...... လေးဖက်ကုန်းပေးပါ့လား "
" ဟင် "
၁၅ မိနစ် လောက်ကျ အပေါ်က လိုးတာ အားမရဘူး နေမှာ ငြိမ်းကို ကုန်းခိုင်း နေပြီ။ ငြိမ်းဖြင့် ၁၀မိနစ် လောက် ကတည်းက စောက်ရည် ပန်းထွက်ပြီး တချီ ပြီးထားတယ်။ လေးဖက် ကုန်းပေးတော့ အဖုတ်ကို လိုးရင်း ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေး ထွေးချပြီး ညာဘက် လက်မကို ဖိသွင်း နေတာ။
" အာ ...... ဖင် ...... ဖင် ......... သမီး ဖင်ထဲ ...... ဘာလို့ ............ အအ ............ နှိုက်နေတာလဲ ......... အ ............ အား "
ငြိမ်း အဖုတ်လေးထဲ လီးတန်းလန်းနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်မနဲ့ မွှေနေတော့ လန့်သွား မိတာပါ။ ခဏ အကြာမှ တခါမှ မရဖူးတဲ့ ကာမ အရသာလေး ထူးကဲ နေတယ်။ ဖင်ပေါက်လေး မွှေခံရတိုင်း အဖုတ် အတွင်းသား တွေနဲ့ ဘဘစံ လီးကို အလိုလျောက် ညှစ်ပေးမိ နေတာ။ မကြာပါဘူး ငြိမ်း အဖုတ်လေးထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးအရည်ပြား တလျှောက်က သွေးတိုးလာပြီး ဘဘစံ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် နေတယ်။
" အိုးးးး ......... အားအားးး ......... မရပ်နဲ့ ...... ဆောင့် ဆောင့် ......... ...သမီးလည်း ... နောက်တခါ ...... ပြီးတော့မှာပါ "
ငြိမ်းလည်း ဒုတိယ အချီ နီးကပ် လာလို့ အဖုတ်ထဲ လရည်များ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ တိုးဝင်လာတာနဲ့ ဖင်ကြီး ဝှေ့ယမ်းရင်း နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပစ်တာပေါ့။ ကောင်းလိုက်တာလည်း မပြောနဲ့ အဖုတ်ထဲ လီးနဲ့ အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းနှင့် ထိုးမွှေပေး နေတော့ အားရ ကျေနပ်ရင်း ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် မိတော့တာပဲ။
" အီးးး ............ အားအား ......... ကောင်းလိုက်တာ ...... ဘဘစံ ရယ် ............ ရှီးးးးး ............ အင်းဟင်း "
စောက်ရည် အထွက်ရပ်တဲ့ အထိ ဘဘစံက အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ စိမ်ပေးပြီး လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်လေး ဆက်မွှေ ပေးနေတယ်။
" အင်း အင်း ......... တော် တော့ နော် ......... ဘဘစံ ...... ခဏ နားဦးမယ် "
" လိုးရတာ ...... မဝသေးဘူး ... သမီးရယ် ... တချီလောက် ... ထပ်လိုး ရအောင်လေ ...
" ဟင် ... ဘဘစံ ကလည်း ...... နောက်ရက်မှ ...... လိုးတော့ ...... သမီး ညနေစာ ...... ထမင်း ချက်ရဦးမှာ "
စောက်ရည် ထွက်ပြီးတာနဲ့ ငြိမ်းလည်း ဖအေ အရွယ်ကြီး အလိုးခံမိတော့ သွေးအေးပြီး ရှက်စိတ်တွေ ဝင်မိ လာတာပါ။ အဝတ်စား ပြန်ဝတ်ရင်း ကုတင် ပေါ်က ဆင်းပြီး မီးဖို ခန်းထဲ ခပ်တည်တည် ဝင်လာခဲ့တယ်။ ဘဘစံက ပုဆိုး တိုတို ဝတ်ပြီး ငြိမ်း နောက်က ကပ်ပါ လာတော့တာပဲ။ မီးဖိုခန်းထဲ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ကြောင်အိမ် ဖွင့်နေတဲ့ ငြိမ်း နောက်ကျော ဘက် ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေး နေတယ်။
" ဟာ ......... ဘဘစံ ......... မလုပျ ......... အိုးးးး ......... ရှီးးးးး ............ ဘာ လုပျ တာ လဲ "
ငြိမ်း ဘယ်လိုမှ ထင်မထားဘူးလေ။ အလိုးခံပြီး ကာစ အဖုတ်လေး လျှာနဲ့ ယက်ပေးနေတော့ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်ပြီး ဒူးတွေ ညွတ်ကျ ကုန်တာ။ ဒူးညွတ်ကျတော့ ဖင်ကြီး နောက်ပစ် ပေးသလို ဖြစ်ပြီး ဖင်ကြားထဲ အဖုတ်က စူထွက် ရောပေါ့။
" ဟင့် ဟင့် ...... ဖယ်ပါ ......... ဘဘစံ ရဲ့ ............... ကျွတ် ......... အားဟား ...... အအအအ "
" သမီးကလည်း ...... ငြိမ်ငြိမ် နေစမ်းပါ ...... ယက်ပေးနေတာ ......... မကောင်းဘူးလား "
စကားပြောရင်း အဖုတ် အထက်က ဖင်ဝလေး လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးကလိတော့ ငြိမ်း တကိုယ်လုံး ကြက်သီး ထလာပြီး ကာမစိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ့ ပြန်ကြွ လာရတယ်။ အဲဒီနေ့က ငြိမ်း ညနေစာ မချက်ပဲ ဝယ်စား လိုက်ရတာပဲ။
ဘဘစံပေါ့ မီးဖိုခန်းထဲ လုပ်လိုက် နောက်ကနေ ငြိမ်းအဖုတ်ထဲ လီးကို မထုတ်ပဲ ဧည်ခန်းထဲ လုပ်လိုက် ပြီးတော့ ရေချိုးခန်း အိမ်သာ အစုံပါပဲ။ ဘဘစံ ပြန်တော့ ငြိမ်း အရုပ် ကြိုးပျက်လေး ကျန်နေရစ်တယ်။
.................................................................................................
" ဟာ ......... ဘဘစံက ... သန်လှချည်လား ... ငြိမ်း ရယ် "
ငြိမ်းစကားဆုံးတော့ ကိုသန်းစိုးက သူ့လီးသူ ဆွရင်း ပြောနေတာ။ ခဏနေကြ ငြိမ်းကို ကုန်းခိုင်းပြီး ငြိမ်းနဲ့ ဘဘစံ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်ပြန်မေးပြီး လုပ်တော့တာပဲ။ နောက်ရက်ကျ ကိုသန်းစိုးလည်း သူ့ဆိုင်လေး ပြန်သွား ငြိမ်းလည်း ရုံးတက်ရင်း ပုံမှန်လေး လိုးဖြစ် ကြတယ်။ ၂ ပတ်လောက်ကျ ကိုသန်းစိုး မနေနိုင် ရှာဘူး ဘဘစံကို အိမ်ခေါ်ဖို့ ပြင်းပြင်းပြပြနဲ့ တောင်းဆို နေရှာတာ။
" လုပ်ပါ ...... ငြိမ်းရဲ့ ...... ဘဘစံကို ... အိမ်ခေါ်စမ်းပါ "
ငြိမ်းပါးလေးကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းရင်း ပူဆာနေတာလေ။ ငြိမ်း အထင်တော့ လူတွေ အားလုံး ကိုယ့်ကံကို ကိုယ်မသိသလို အတိတ်က ဝဋ်ကြွေးတွေ ပေးဆပ်နေ ကြရတာ ထင်တာပဲ။ အရင်ဘဝက ငြိမ်းနဲ့ ကိုသန်းစိုး သူများ အိမ်ထောင်ရေးကို ထိခိုက် စေခဲ့လို့လား မသိဘူး။
ကိုသန်းစိုးလည်း လူစဉ်မမှီတာ မဟုတ်ဖူး မိန်းမ တယောက်ကို ထိထိမိမိ လိုးနိုင်သေးတယ်။ ငြိမ်းဆိုလည်း ခုထိ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်တုန်း။ အဲတာကို လင်မယား ချင်း ဆက်ဆံရင် ကာမစိတ် မကြွပဲ ပုံမှန်လေး ဖြစ်အောင် မနဲ ကြိုးစား နေကြရတာ။
လူပဲလေ ခံစားချက်ရှိတယ် ဝမ်းနည်းတတ်တယ် တခါတခါ သူစိမ်း ယောက်ျားနဲ့ စိတ်အလို လိုက်ပြီး နေခဲ့ပေမယ့် သွေးအေး သွားရင် တမျိုးကြီး ခံစားရတယ်။ ဘယ်အရာ မှ အကြောင်းမဲ့ သက်သက်တော့ ဖြစ်မလာ ပါဘူး။ အတိတ်ကံရဲ့ အကြောင်း တရားတွေကြောင့် လက်ရှိဘဝ မှာ အကျိုးတရား ဖြစ်လာတာပါ။
ငြိမ်းကတော့ အသက်ရှိတုန်း ငြိမ်းတို့ လင်မယား စိတ်ပျော်ရွှင် အေးချမ်းရင် ပြီးရောပဲ။ ကိုသန်းစိုးရဲ့ ပြင်းပြနေတဲ့ ကာမစိတ်ကို ထပ်ပြီး လိုက်လျော လိုက်တယ်။ ဘဘစံကို ရိပ်ဖန်း သံဖန်းလေး ပြောပြီး ကိုသန်းစိုးရှေ့ ဆက်ဆံပေးဖို့ ကြိုးစားပေး လိုက်တာ။ အဓိက ကတော့ ငြိမ်းတို့လင်မယားနဲ့ ဘဘစံရဲ့ သိတ်ခါ မထိခိုက်အောင် လျို့ဝှက်ထားဖို့ပါ။ ဖွားဖွားပြည့် တောင် အသိမပေးဖို့ ငြိမ်း တိုးတိုး တိတ်တိတ် ပြောထား လိုက်တယ်။
" မပူပါနဲ့ ... သမီးရယ် ...... ဘဘစံမှာ ...... အတွေ့ကြုံ ကောင်းတွေ ...... အများကြီး ရှိပါတယ် ... သမီးရော ... သမီး ယောက်ျားပါ ... စိတ်ကျေနပ်မှု့ ...... အပြည့် ရစေ ရမယ် "
သိပ်မကြာပါဘူး ဖွားဖွားပြည့် ရွာခဏ ပြန်သွားတယ်။ သူပြန်တုန်း ဘဘစံကို စားကောင်း သောက်ဖွယ် လေးတွေ ချက်ပြုတ် ကျွေးပါတဲ့။ အလှူ ကိစ္စမို့ ၂ ပတ်လောက် ကြာမယ် ပြောသွားတယ်။ ငြိမ်းလည်း ရုံးကနေ ခွင့်ယူလိုက်တယ်။ ဖွားပြည့် ထွက်သွားပြီး တတိယ ညကြမှ ဘဘစံ ကို ငြိမ်း အိမ်ခေါ်လိုက်တာ။
ည ၈ နာရီ လောက်ကြ စွပ်ကျယ် လက်ပြတ်နဲ့ ကချင်ပုဆိုး အကွက်လေး ဝတ်ပြီး ဘဘစံ ရောက်လာတယ်။ ဘဘစံ ရောက်လာတော့ ကိုသန်းစိုးက တိုက်ခန်း တံခါးကို သော့ခတ်ပြီး ပြတင်းပေါက်တွေပါ ထပိတ် နေတာ။ ငြိမ်းလည်း ဘဘစံနဲ့ ကိုသန်းစိုး ကို မိတ်ဆက်ပေးပြီး ကော်ဖီ သွားဖျော်လိုက်တယ်။
ဧည့်ခန်းထဲ ကော်ဖီခွက် ချပေးပြီး တီဗွီ ဖွင့်တော့ ငြိမ်းကပဲ ခုမှ ဆုံဖူးကြတဲ့ ယောက်ျား ၂ ယောက်ကို ဦးဆောင်ပြီး စကားပြောပေး ရတာပေါ့။ ကော်ဖီအတူ သောက်ရင်း ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးတွေက တီဗွီမကြည့်ပဲ ဘဘစံ ပေါင်ကြားထဲ ခဏခဏ ကြည့်နေရှာတယ်။
လီးက တအား တုတ်တယ် ပြောထားလို့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကြည့်ချင်တာ နေမှာ။ ၉ နာရီ လောက်ကျ ကိုသန်းစိုး ဟန်မဆောင် နိုင်ပါဘူး။ ငြိမ်းနားနားလေး အိပ်ခန်းထဲ သွားဖို့ ပြောနေ တော့တာ။ ဒါနဲ့ ငြိမ်းလည်း ဘဘစံကို ညှောင်းရင် အိပ်ယာထဲ လှဲဖို့ ဘာညာ ဆိုပြီး စကား လှအောင် သုံးလိုက်ရတယ်။
" ဘဘစံ ...... တီဗွီကြည့်တာ ... ညှောင်းနေရော့မယ် ... အိပ်ခန်းထဲ ...... လှဲရအောင် နော် "
ငြိမ်း စကားကြောင့် ကိုသန်းစိုးက ဘဘစံ ကို လှမ်းကြည့် နေတာ။ ငြိမ်းကပဲ ဦးဆောင်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ ငြိမ်း နောက်က ဘဘစံ ကပ်ပါလာပြီး အိပ်ခန်းဝ ရောက်မှ ကိုသန်းစိုးက တီဗွီ ထပိတ်ပြီး လိုက်လာတာပါ။ ဘဘစံက အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ခပ်တည်တည်ပဲ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင် နေတယ်။
" မောင်သန်းစိုး ... မင်းက ဟိုခုံပေါ် ထိုင်နေ ... သမီးက ဒီလာခဲ့ "
ချက်ချင်းပဲ ဘဘစံ အမူယာက ဧည့်ခန်းထဲ မှာလို မဟုတ်တော့ဘူး ပြောင်းသွားပြီ။ စကားပြောတာ အမိန့်သံ ပါနေလို့ ငြိမ်း ယောက်ျား ကိုသန်းစိုးကို အားနာ နေမိတာပေါ့။ ကိုသန်းစိုး ပုံစံကတော့ အေးဆေးပါပဲ။
ဘဘစံ စကားအတိုင်း ကုတင်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း ခုံတလုံ ယူထိုင်လိုက်တယ်။ အဲချိန် ငြိမ်းက ဘဘစံရှေ့ သွားရပ် လိုက်တယ်။ ငြိမ်း ရဲ့ ညဝတ် လက်တကိုင်း အင်္ကျီ အပါးလေးက ဒူးအထက်နားထိ ဖုံးတဲ့ စကပ်လေးနဲ့ တွဲလျက်လေး ချုပ်ထား တာပါ။ အစအပါးလေးမို့ မီးရောင်အောက် နို့အုံ့နဲ့ ဖင်သားစိုင်ကြီး ထင်းနေမှာပဲ။
ဘဘစံက ကုတင်ပေါ် ပေါင်ကား ထိုင်ရင်းနဲ့ ငြိမ်း စကပ်လေးကို လှန်ကြည့် နေတယ်။ ငြိမ်း နောက်ကျော ဘက်က ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုး တော့ မသိဘူး ငြိမ်းတော့ ပေါင်ဂွလေးထဲ ဘဘစံ စိုက်ကြည့် တာနဲ့ အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရ တာပဲ။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆုံကြည့်နေတုန့် ဘဘစံ လက်တဖက်က ငြိမ်းပေါင်ဂွ လေးထဲ ရောက်လာပြီး လက်ဖဝါးနဲ့ အဖုတ်လေးကို ပင့်အုပ် ကိုင်လိုက်တယ်။
" ရှီးးးးး ......... ဟင့် "
ထူထူးဆန်းဆန်းပဲ လင်ဖြစ်သူ ကျောပေး ထားရင်း အဖုတ်လေး ထိတာနဲ့ ငြိမ်း အထဲက အရည်ကြည်တွေ ပွက်ကနဲ့ အံထွက်ကုန်တာ။ ပေါင်တံလေး မသိမသာ ဖြဲရင်း ဘဘစံ လက်ကောက်ဝတ်ကို ငြိမ်း လက် ၂ ဖက်နဲ့ ဖမ်းကိုင် ထားမိတယ်။
" သမီးက ...... လင်ရှေ့ကျ ...... ခဏလေးနဲ့ ...... လီးဆာ နေတာ ... ထင်တယ် ...... ဘဘစံ ...... လက်ဖဝါးထဲ ... စောက်ရည်တွေ ...... ရွှဲနေပြီ "
ဘဘစံရဲ့ ရမ္မက်သွေး ကြွယ်တဲ့ စကားလုံးကြောင့် ငြိမ်း နောက်လှည့် ကြည့်တော့ ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးတွေက စိတ်အား ထက်သန် နေရှာတယ်။
" ကဲ ... လိုးမပေးခင် ...... ဘဘစံ လီးကြီးကို ...... သမီး ယောက်ျားရှေ့ ... ပြုစု ပြလိုက်ပါဦး "
စကားဆုံးတော့ ငြိမ်းလည်း ကုတင်းစောင်း ပေါင်ဖြဲ ထိုင်နေတဲ့ ဘဘစံရဲ့ ညာဘက် ပေါင်တံ အပြင်ဘက် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တာပေါ့။ ပုဆိုး အောက်နားစကို ပေါင်ရင်း လှန်ပြီး ငိုက်စင်းနေတဲ့ လီးကြီးကို တဝက်လောက်က ကိုင်ပြီး ကိုသန်းစိုးကို ဖြဲပြ လိုက်တယ်။ အဲချိန် ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးက အံအော မှင်သက် နေပြီး ဘဘစံ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း လက်၁ဖက်က သူ့လီးပေါ် အလိုလို ရောက်သွားတာပဲ။
" ဟိုမယ် ...... သမီး ယောက်ျား ကြည့်နေတုန်း ... ဘဘစံ လီးကြီး ...... စုပ်ပြ လိုက်လေ "
စိတ်ထင်လို့လား မသိဘူး ဒီနေ့မှ ဘဘစံ လီးက လက်ထဲ ပိုတုတ် နေတယ်။ ဘဘစံ စကားဆုံးတော့ ကိုသန်းစိုး ဘက် တချက် ကြည့်ရင်း ဖြဲထားတဲ့ ဒစ်ကြီးကို တယုတယနဲ့ စုပ်ပြ လိုက်တာ။ ဒစ်ကြီး ကိုက ငြိမ်း ပါးစပ်နဲ့ အပြည့်ပဲ။
" ကောင်းလိုက်တာ ... သမီးရယ် ... ဒီလိုလေး စုပ်ပြလိုက်ဦး "
ဘဘစံက ပြောပြာဆိုဆို ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲက ဒစ်ဖူးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ချွတ်လိုက်တယ်။ ညာဘက် ခြေထောက်ဘေး ဒူးထောက် ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်းဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ပြီး နဖူးကနေ မျက်နှာ အနှံ့ နူတ်ခမ်းကို ကျော်ပြီး လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်ပေး နေတာ။
ငြိမ်းလည်း ဘဘစံရဲ့ ညှီစို့စို့ လီးနံ့လေး ရှုရင်း ကိုသန်းစိုးဘက် မျက်လုံးကို ဒေါင့်ကပ် ကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုး ပါးစပ် အဟောင်းသားလေး ဖြစ်နေပြီ။
" ရှီးးးးး ......... ပါးစပ်လေး ဟ ......... အောင့်ခံနော် "
အဲချိန် ဘဘစံ ဆီက စကားသံ ထွက်ပေါ်လာပြီး ငြိမ်းပါးစပ်ထဲ လီးကြီး တိုးဝင် လာတာ။
" ဝု ...... အု ......... ပလွပ် ......... ပြွတ် ........................ ဝေါ့ ............... အု .............................. ဖလူး ..................... အဟွတ် ဟွတ် "
ကိုသန်းစိုး ရှေ့မို့လား မသိလူး မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ဒူးထောက် ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်း ပါးစပ်ကို ကော့ကော့ လိုးနေတာများ ရက်ရက် စက်စက်ပါပဲ။ ငြိမ်း အသက်ရှုကြပ်ပြီး မျက်ရည်တောင် ဝဲတက် လာရတယ်။
ပျို့တက်လာပြီး မျက်ရည်တွေ ကြားထဲက ကိုသန်းစိုးကို မျက်လုံး ဆွေကြည့်တော့ ကိုသန်းစိုးလည်း ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထု နေပြီ။ ကိုသန်းစိုး စိတ်ပိုကြွ လာအောင် ငြိမ်းလေ ခက်ခက် ခဲခဲနဲ့ ဘဘစံ လီးကို စုပ်ပြရင်း လီးအရင်းထိ မျိုချဖို့ ကြိုးစားတော့ ဝေါ့ကနဲ့ ပြန်ပျို့ လာပြီး တဟွတ်ဟွတ် သီးနေရတယ်။
" အသက်အောင့်ပြီး ... လည်ပင်း ကြွက်သားတွေ ... လျော့ပြီးမှ ...... မျိုလေ ......... သမီး ရဲ့ ... ဒီတိုင်း မျိုရင် လီးထိပ်က ...... အာခေါင် ထောက်မိတော့ ......... ပျို့လာတာပေါ့ "
ဘဘစံက ငြိမ်းကို လီးမစုပ် တတ်ဖူးထင်ပြီး သင်ပေး နေရှာတယ်။ အမှန်က ဘဘစံ လီးက တုတ်ပြီး ကိုသန်းစိုး အတွက် ငြိမ်း စိတ်လော သွားလို့ ဖြစ်တာပါ။ ငြိမ်း လည်ပင်း ကြွတ်သားတွေ လျော့ပေးတော့ ဘဘစံက ပါးစပ်ထဲ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုး နေတာ။
" ဇွိ ...... ပလွပ် ............... ပလောက် ပလောက် ..................... ဇွိ ဇွိ ..................... ရှီးးးးးး ..................... အားဟား ............... ဟုတ်တယ် ...... သမီး ............... အသက်ကို ... လီးထုတ်တဲ့ ချိန် ............ ဝအောင် ရှုထား ............ လီးဝင်တာနဲ့ ............ အသက်အောင့်ပြီး ............ လည်ပင်း ကြွက်သားတွေ ...... လျော့လိုက် "
ငြိမ်း ဆံပင်တွေ ဘယ်လက်နဲ့ အုပ်ကိုင် ဖွရင်း လီးကို အရင်းထိ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ အင်္ကျီအပြင်ကနေ ညာလက်နဲ့ နို့အုံကို ညှစ်ပေး နေတယ်။
ငြိမ်းလည်း အရှိန် ရလာတော့ လီးတဝက်လောက်ထိ ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ပြီး ပါးစပ်လေးနဲ့ လိုးပေးရင်း လဥတွေ ညှစ်ပေး လိုက်တာ။ ဘဘစံလည်း မခံနိုင်ပါဘူး ဖင်ကြီးကြုံ့ပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်။ ငြိမ်းက လီးကို ထုတ်ခွင့် မပေးပါဘူး လဥ ၂ လုံး ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပြီး ဒစ်ကို သွားနဲ့ ဖိကိုက် ပစ်တာ။
" ရှီးးးးးးး ..................... အိုး ................... သမီး ရယ် ...... အားပါးပါး ......... တတ်လိုက်တာ .................. တော် ..................... တော်ပြီ .................. တော်ပြီ ............... အားးးး ............... ရှီးးးးးးး ..................... ထုတ်တော့ ............... အ ............... အ .................. မ ............... မ ............... မရ ..................... တော့ ............... တော့ ............ အားး ............ အားးးးး ............ အားဟား "
ဘဘစံ တယောက် ငြိမ်း လျှာစွမ်းအောက် အငိုက် မိသွား တာပေါ့။ တရှီးရှီး စုပ်သပ်ပြီး ငြိမ်းပါးစပ်ထဲ လီးတန်းလန်းနဲ့ မထိန်းနိုင် တော့တာ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း လင်တော်မောင် ကိုသန်းစိုးရှေ့ သူစိမ်း ယောက်ျား လီးကို စုပ်ရင်း တန်ပြန် ရရှိတဲ့ ကာမအရသာ လေးကို အလွတ် မပေးတော့ ပါဘူး။
ဘဘစံ လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချရင်း လီးထိပ်ကို ထုတ်မပေးပဲ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ် ပစ်တာ။ ဘဘစံ ကတော့ ငြိမ်းခေါင်းကို ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ရင်း တအားအား ညည်းနေ တာပေါ့ လီးကို ပျော့ခွေ သွားတဲ့ အထိ စုပ်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး ဒစ်ကြီးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းပေး လိုက်တယ်။
" ဘဘစံ ... ကောင်းလားဟင် "
" အရမ်းကောင်းတာပဲ ...... သမီး ရာ ... ထင်တောင် မထားဘူး ... ခဏ နားဦး ... ပင်ပန်း နေပြီ ... မောင်သန်းစိုး ... လာစမ်း ... ငါ့ လီးလာစုပ် "
ရုတ်တရက် ဘဘစံရဲ့ ရင့်သီးတဲ့ စကားကြောင့် ငြိမ်းလေ ကိုသန်းစိုးကို လှမ်းကြည့် လိုက်တယ်။ အနားတောင် မယူဖူး ငြိမ်းပါးစပ် လိုးပြီးတာနဲ့ ငြိမ်းယောက်ျားကို ချက်ချင်း လီးစုပ် ခိုင်းနေတာလေ။ ဒါပေမယ့် ငြိမ်း အံအော သွားတယ် ဂွင်းထုရင်း တန်းလန်းနဲ့ ကိုသန်းစိုးက ထရပ်ပြီး ငြိမ်းတို့ နား လျှောက်လာတာ။
" အောက်ကနေ ...... ထိုင်စုပ်ကွာ ...... တောင်လာမှ ...... မင်းမိန်းမကို ... ကော့ပျံ အောင် ... လိုးပေး နိုင်မှာ "
ရာဂသွေး ဆူပွက်စေမယ့် အမိန့်သံနဲ့ ဘဘစံ ပြောလိုက်တော့ ကိုသန်းစိုးက ဘဘစံ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပုဆိုး လီးက ထောင်ထွက် နေပြီး အရည်ကွက်တွေနဲ့ ငြိမ်းပါးစပ် ဘဘစံ လိုးတာ ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု နေတာ ဘယ်နှစ်ချီလောက် ပြီးထားလည်း မသိဘူး။
" သမီး ... ဘဘစံ ဘေးနား တက်ထိုင်လိုက် "
ငြိမ်း ဘဘစံ ဘေးနား ကုတင်စောင်းပေါ် ထိုင်လိုက်တော့ ငြိမ်းယောက်ျား ကိုသန်းစိုးက ဘဘစံ လီးကို စစုပ် ပေးနေပြီ။ ခဏလေးနဲ့ ဘဘစံ လီးကြီး ပြန်မာ လာတယ်။ အဲချိန် ဘဘစံ ညာလက်က ငြိမ်း စကပ် အောက်နားစကို လှန်ပြီး ပေါင်ခြံထဲ ရောက်လာ တာပေါ့။
ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းပေါင်ကြား ဘဘစံ နိုက်နေတာ ကြည့်လိုက် လီးကို ပြန်စုပ်လိုက်နဲ့ သူ့လီးသူ ပုဆိုးအပြင်ကနေ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် နေတယ်။ ဘဘစံက ဘယ်လက်က ကိုသန်းစိုး ခေါင်းကို လီးအရင်းထိ ဆွဲကပ်ထားပြီး ညာလက်က ငြိမ်း အဖုတ်လေးကို နိူက်နေတုန်းပဲ။
ငြိမ်းလေ သူစိမ်း ယောက်ျား တယောက်ရဲ့ လီးကို စုပ်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းလာ သလိုလို သာယာနေ သလိုလို ဖြစ်နေမိတာပါ။ ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးတွေ ပြူးလာပြီး လည်ပင်ကြောတွေ ထောင်လာမှ ဘဘစံက ဆွဲကပ်ထားတဲ့ ခေါင်းကို လွတ်ပေး လိုက်တာ။
" သမီး ... အဝတ်စား ချွတ်လိုက် ရအောင် "
ဘဘစံ ပြောတော့ ငြိမ်းလည်း ထရပ်ရင်း စကပ် အေက်နားစ ကနေ အပေါ်ဆွဲပြီး ခေါင်းကနေ ချွတ်ချလိုက်တာ။ အင်္ကျီက တွဲလျက် ဆိုတော့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဘဘစံ ထရပ်တော့ စွပ်ကျယ် လက်ပြတ်ကို ငြိမ်းကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေး လိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုး ရှေ့ ငြိမ်းနဲ့ ဘဘစံတို့ ကိုယ်လုံးတီး အနေထား တွေနဲ့ပေါ့။
" မောင်သန်းစိုး ... မင်းမိန်းမ ... နောက်ကနေ ... ဖင်ပေါက်လေး ... ဖြဲယက်ပေးလိုက် "
မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်တော့ ဘဘစံက ကိုသန်းစိုးကို ငြိမ်းဖင်ကို ယက်ပေးဖို့ အမိန့် ပေးနေပြန်ရော။ ငြိမ်း နဲ့ ဘဘစံတို့ လျှာချင်း လိပ်ဆွဲပြီး စုပ်နေတုန်း ငြိမ်း ဖင်ဝလေး နွေးကနဲ့ လျှာထိပ်လေး ထိကပ် လာပြီ။
ဖင်ဝက အသားစိုင် အတွန့်လေးတွေ ယက်ပေးပြီး လျှာထိပ်လေးက ငြိမ်းဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းဖင်ကို လျှာနဲ့ လိုးပေး နေရှာတယ်။ ငြိမ်း ရင်ထဲ ဗြောင်းဆန်နေပြီ မတ်တပ် အနေထားနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေတဲ့ ဘဘစံရဲ့ လီးကြီးက ငြိမ်း ဆီးခုံး လေးကို ဖိထောက် ထားတုန်း ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ အလိုးခံလိုက် ရတာလေ။
ငြိမ်း တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာရင်း ပေါင်တံ ၂ ဖက် ကားပြီး ကော့ပေး မိတယ်။ ဘဘစံရဲ့ ပုခုံး ၂ ဖက်ကို အားပြု စွဲထားတဲ့ လက်၁ဖက် အောက်ရွေု့ပီး ဆီးခုံး ထောက်နေတဲ့ လီးကို ဂွင်းထု ပေးလိုက်တာ ရင်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ လှိုက်ကနဲ့ပေါ့။
အဲချိန် ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်း ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို ဆွဲစုပ်တော့ လူတကိုယ်လုံး ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွား သလိုပဲ။ ဘဘစံရဲ့ အောက်နူတ်ခမ်းကို ငြိမ်း ဖိကိုက်ရင်း ဗွိကနဲ့ ဗွိကနဲ့ စောက်ရည်တွေ စီးကျလာတာ ပေါင်ခြံထဲ နွေးကနဲ့ပဲ။
" ဟင့် ...... ဟင့် ............ မခံနိုင် တော့ဘူး ......... ငြိမ်းကို ......... လိုး ပေး ပါ တော့ ...... ဘဘစံရယ် "
ငြိမ်း ကုတင်ပေါ် အလောတကြီး တက်ပြီး ပက်လက် အနေထားနဲ့ ပေါင်တံတွေ ဖြဲပေး လိုက်တယ်။ ဘဘစံလည်း ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး ငြိမ်း ပေါင်ကြား နေရာ ယူလိုက်ပြီ။ လီးကို တဝက်လောက် သွင်းထားပြီး ကုတင်အောက် ဒူးထောက်ထိုင် လျက်လေး ကြည့်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်း လိုက်တာ။
" မောင် သန်းစိုး ... ငါလိုးနေတုန်း ...... ဟောဒီ ... မင်းမိန်းမ ... စောက်စိလေး ...... စုပ်ပေးလိုက်ကွာ "
ပြောပြီး ဘဘစံက လီးကို ဒစ်ပေါ်အောင် ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်း လိုက်နဲ့ တချက်ချင်း ငြိမ်း မျက်နှာလေး ကြည့်လိုးနေတယ်။ ဘေးက ကိုသန်းစိုးကလည်း ငြိမ်းဗိုက်နားလေး ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း ထောင်ပြီး မာခဲနေတဲ့ အစိလေးကို ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပေးတာ။ ငြိမ်း အချက် ၃၀ ပြည့်အောင် မခံနိုင်ခဲ့ဘူး။
" အားးးး ............ အားးးးးး ............... မ ရ တော့ ဘူး ...... ရှီးးးးးးးး ............ အအအ ......... ထွက် ......... ထွက် .................. ထွက်ပြန်ပြီ "
ငြိမ်း တကိုယ်လုံး ကော့ပျံ တွန့်လိမ်ပြီး ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်ရတယ်။ လင်တော်မောင် ကိုသန်းစိုးက စောက်စိလေး စုပ်ပေးနေတုန်းပဲ ဘဘစံက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်နဲ့ ဖင်ဝလေးကို ဖိပွတ် နေတာ။ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လီးပြန်ထည့်လိုက် လီးထိပ် ကပ်ပါလာတဲ့ အကျိအချွဲ တွေနဲ့ ငြိမ်း ဖင်ဝလေး ပွတ်လိုက် ဒစ်ကြီး ဖိထည့်လိုက် ပြန်ထုတ် လိုက်ပဲ။ ငြိမ်း စောက်ရည် ထွက်ပြီး တာတောင် အနား မရခဲ့ဘူး။
" မောင်သန်းစိုး ...... ဖယ်တော့ ...... ကုတင် အောက်ကပဲ ...... ကြည့်နေ "
အရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတုန်း ဘဘစံက အစိလေး စုပ်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ကုတင်ပေါ်က ဆင်းခိုင်းပြီး ငြိမ်း ကိုယ်ပေါ် သူ့ကိုယ်လုံး မှောက်ချလိုက်ပြီ။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း အဖုတ်ကို ထပ်မလိုးပဲ ဖင်ထဲ လီးတဆုံး ဆောင့်ချ ပစ်တယ်။ ရုတ်တရက်မို့ ငြိမ်းကိုယ်လေး တောင့်သွားပြီး ဘဘစံ ကျော်ပြင်ကို သိုင်းဖက် ထားရတာ။
" အမလေး ...... သပွေီ ...... အားးးး အားးးးး "
ဖက်ထားရင်း ငြိမ်းလက်သည်း တွေနဲ့ ဘဘစံ ကျော်ပြင်ကို ကုတ်ခြစ်ပြီး အော်လိုက်မိတယ်။
" ခဏလေးပါ ...... သမီးရယ် ...... လိုးဖူး ပြီးသားကို ...... အင့် အင့် ......... ဗြိ ...... ဘွတ် ......... "
ငြိမ်း လည်ပင်းလေး လျှာနဲ့ ယက်လိုက် အောက်ဆင်းပြီး နို့စို့ ပေးလိုက်နဲ့ ဖင်ကို လီးတဝက် လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပြီး ချော့လိုးနေတာပါ။
" ဇွိ ......... ဘွတ် ............... ဇွိ ............ ဖွပ် ......... ဗြိ ......... အအ ............... အင်း ............ အင်း ......... အင်းဟင်း ......... "
နို့သီးခေါင်းလေး ချေလိုက် စို့လိုက်နဲ့ လိုးပေးနေတော့ ငြိမ်းလည်း ပေါင်လေး ဖြဲပြီး မရဲတရဲလေး ကော့ကြည့် လိုက်တယ်။
" ဗွိ ......... အ ......... ဇွိ ............ အင်း ............ ဘွတ် ဘွတ် ............... အ ............ ဗြွတ် ဗွတ် ......... အွန်း ............ အင်း ............... အင်း ............... အင်းဟင်း "
စပြီး လိုးကာစလောက် ငြိမ်း မနာတော့ပါဘူး။ လီးဝင်လာတိုင်း ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေနဲ့ ပြန်ညှစ် ပေးလိုက်တယ်။ ဘဘစံက ဖင်လိုးလို့ အားရတော့ လီးကို ဖင်က ထုတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်လိုး နေတာ။ ချိုင်း ၂ ဖက်အောက် လက်ကို လျိုသွင်းပြီး ပုခုံး၂ ဖက်ကို ဆွဲရင်း အားယူ လိုးတယ်။
ငြိမ်း အဖုတ်လေး ကော့ပေးတိုင်း ဘွတ်ကနဲ့ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိဆောင့် ပေးတော့ အရှိန် ဝင်လာတဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ထိမိပြီး ရူးမတတ်ပဲ နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းပေါ့။ ထပ်ခါ ထပ်ခါ လိုချင် မိတော့ ငြိမ်းလည်း ဖင်ကြီး လေထဲ ကော့တင် ထားတာ အောက် ပြန်မချဘူး။ ဘဘစံ ကလည်း ငြိမ်းဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျအောင် အပေါ်ကနေ အဆက်မပြတ် ဖိဖိ လိုးပေး နေတာ။
၁၅ မိနစ် လောက်ကျ ငြိမ်း ဖင်ကြီးကို အောက်ပြန်ချပြီး ဘဘစံ ခါးကို ပေါင်တံ ၂ ဖက်နဲ့ ဆွဲညှပ် လိုက်တယ်။၂ ယောက်သား အားကနဲ့ အီးကနဲ့ အော်ရင်း ပြိုင်တူ နီးပါး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ကြတာ။ ငြိမ်း တကိုယ်လုံး အားမရှိတော့ သလိုကို ခံစား နေရတယ်။ ကိုသန်းစိုး ကိုတောင် သတိ မရတော့ပါဘူး။
ဘဘစံ လည်း မောသွားပြီး ငြိမ်း ခေါင်းရင်းနား ပေါင်ဖြဲ မှေးနေတယ်။ ငြိမ်းလည်း မှေးရင်း ပင်ပန်းလို့ အိပ်ပျော် သွားတာ အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ ခံစားမိမှ မျက်လုံးကို အားယူ ဖွင့်ကြည့် မိတာ။ ဘဘစံရဲ့ ပေါင်တံ တဖက်ကို ခေါင်းအုံးပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတဲ့ ငြိမ်း ဖင်ကြားက အဖုတ်ကို ကိုသန်းစိုးက ခြေရင်း ဘက်ကနေ ယက်ပေး နေတာပါ။
" ဟင် "
" ရှုး "
ငြိမ်း ပက်လက် လှန်လိုက်တော့ ကိုသန်းစိုးက ပါးစပ်ကို လက်ညိုးလေး ကပ်ထားပြီး ဘဘစံ နိုးသွားလိမ့်မယ် ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ ခြေဟန် လက်ဟန် ပြနေ ရှာတယ်။ ငြိမ်း ထထိုင်တော့ ဘဘစံရဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့် အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲဟပြီး စောက်ခေါင်း ဝမှာလည်း လရည်တွေက ဖင်ကြားထိ စီးကျနေတာ။
ငြိမ်း စောက်ဖုတ်မှာ ပေကပ်နေတဲ့ လရည်တွေရော ဖင်ကြားက လရည်တွေပါ ပြောင်နေအောင် ယက်ပြီးမှ အဖုတ်ကို အာငွေ့လေး ပေးပြီး နမ်းနေရှာတာပါ။
" ကိုစိုး ...... ငြိမ်းကို ...... ခွင့်လွတ်နော် "
" ဟမ် ... ခွင့်လွှတ်ပါတယ် ...... ငြိမ်းရယ် ...... ခွင့်လွတ်ရုံ မကဘူး ...... ကိုယ့်ဆန္ဒရော ...... ငြိမ်းဆန္ဒရော ... ပြည့်ဝအောင် ...... ဖြည့်ဆည်း ပေးတဲ့ ... ဘဘစံ ကိုလည်း ... ကျေးဇူးတောင် ... တင်နေမိတယ် "
" ခ်ခ် ...... အင်းပါ ...... ဟုတ်ပါပြီ ...... အဲဒါနဲ့ ... ငြိမ်းဟာကို ...... ဘာလို့ ...... လာယက်တာလဲ ...... ရေ မဆေးရသေးဘူး ...... ခုမှ လိုးထားတာ ...... မြင်သားနဲ့ "
" ငြိမ်း ... ဖင်ပေါက်လေး ... တအား နာနေမယ် ထင်လို့ ...... အာငွေ့ ပေးရင်း ...... ယက်မိတာပါ ...... မထင်မှတ်ပဲ ...... အရည်တွေ ...... ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတော့ ... ထွေးချရင် ... အသံထွက်ပြီး ... ငြိမ်း ...... နိုးလာမဆိုးလို့ ...... မျိုချ ပစ်လိုက်တာ "
ကိုသန်းစိုး စကားကြောင့် ငြိမ်း ရင်ထဲ နှင့်သွား ရတယ်။ ဟိုးတခါ ကိုအောင်ကျော်နဲ့ တုန်းကလည်း တခါ မျိုချပစ်တာ။
" ကဲကဲ ...... ဒါဆိုလည်း ...... နောက်တပွဲ ...... စရအောင် ...... မောင်သန်းစိုး ...... စုပ်ကွာ ...... ခုန ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ ... ကြားမိလိုက်ပါတယ် "
ငြိမ်းတို့ လင်မယား စကားပြောတုန်း ဘဘစံ ပြန်နိုး လာတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ငြိမ်း ပေါင်ကြား ကုန်းယက် နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို လီးပြန်စုပ်ခိုင်း နေတာ။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်း စောက်ပတ်ကို နှာခေါင်း မြုတ်ဝင်အောင် တချက် ဖိနမ်းပြီးမှ လှဲအိပ်နေတဲ့ ဘဘစံ ဘေးနားလေး ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ တိုးကပ်သွားပြီ။
ငြိမ်းတို့ လင်မယားကို စိတ်ကျေနပ်မှု့ အပြည့် ပေးနိုင်တဲ့ ဘဘစံရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေး နေရှာတယ်။ စောက်ရည် တွေရော လရည်တွေရော ပေပွနေတဲ့ လီးကြီး ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ထဲ ခဏလေးနဲ့ ပြောင်ရှင်း သွားတာ။ ငြိမ်း ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်း သလိုလို ကျေနပ် နေသလိုလို နဲ့ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး တခုဖြစ်လာ ရတယ်။
" ရပြီ တော်တော့ ...... မင်း မိန်းမ ... စောက်ဖုတ်ကို ပြောင်နေအောင် ... ယက်ပေးလိုက် ...... ငါ ခဏနေ ...... ထပ်လိုးဦးမှာ "
ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် အနား ယူနေတဲ့ ငြိမ်း ပေါင်ကြား ဒူးလေး တုတ်ပြီး ယက်ပေးတာများ ကိုသန်းစိုး မျက်နှာက အားရ ကျေနပ်မှု့ အပြည့်နဲ့ပေါ့။ အကြည့်ချင်း ဆုံတော့ မျက်လုံးတွေက ပြုံးပြ နေသလိုပါပဲ။ငြိမ်း အဖုတ်ထဲ ခုနက ဘဘစံ ပန်းထည့်ထားတဲ့ လက်ကျန် လရည်တွေပါ ဆွဲဆွဲ စုပ်ယူ မျိုချပစ်တာ။ ငြိမ်းနဲ့ ဘဘစံ တညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ကိုသန်းစိုး ကတော့ မလိုးရ ရှာဘူး ၃ နာရီလောက်မှ အိပ်ခဲ့ကြတယ်။
.........................................................................................
လူမမြင်နိုင်တဲ့ ကာမ အမှောင်ထဲ တိုးဝင်ရင်း ၂ နှစ်လောက် ကြာတော့ ငြိမ်း ဘဝ ဂျွန်းထိုး မှောက်ခုံ ဖြစ်တော့တာပဲ။ ငြိမ်း ယောက်ျား ကိုသန်းစိုး သူ့ဆိုင်က အပြန် ဆိုင်ကယ်ချင်း အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တယ်။ ချက်ချင်းတော့ မဆုံးဘူး ငြိမ်း ဆေးရုံကို လိုက်သွာပြီး စကားနဲနဲ ပြောပြီးမှ ဆုံးတာ။
ငြိမ်းနဲ့ သားလေးကို အမှန်တကယ် နားလည် ပေးတဲ့သူ ရှိရင် နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုတဲ့ တယောက်ထဲ မနေနဲ့ ပြောပြီး ခဏကြာတော့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ငြိမ်းလည်း တယောက်ထဲ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဘူး။ ကိုသန်းစိုး နာရေးကို သူ့ဘက်က အမ ၂ ယောက်ရော ငြိမ်းမိဘ တွေရော ရောက်လာကြတယ်။
ရက်လည်ပြီး နောက်ရက်ကျ မိသားစုလိုက် တိုင်ပင် ကြတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း ငြိမ်းကို အလုပ် ထွက်ခိုင်းပြီး မိဘတွေ ရှိတဲ့ နယ်မြို့လေးကို ပြန်နေဖို့ အဖြေ ထွက်လာတယ်။ နောက်၁ပတ်ကျ ငြိမ်းလည်း အလုပ် ကနေ ထွက်စာ တင်လိုက်တာပဲ။
လက်ရှိ တိုက်ခန်းကို ရောင်းဖို့ စီစဉ်ပြီး ငြိမ်း မိဘတွေနဲ့ လိုက်သွားခဲ့တယ်။ ကိုသန်းစိုးကို လွမ်းတိုင်း သားလေးနဲ့ပဲ အဖေါ်ပြု နေလာခဲ့တာ။ အဲဒီမှာ ငြိမ်း အလူးအလဲ ခံရ တော့တယ်။ အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးလို့ တစ်ခုလပ်တို့ မုဆိုးမတို့ ဘဝရောက်ပြီဆို ပတ်ဝန်းကျင်က ဘုမသိ ဘမသိ အထင်သေး ခံရသေးတယ်။ အဆိုးဆုံးက မိန်းမသားချင်း အဲကောင်မ ဘယ်လိုလေ ဘယ်ညာလေ ဘယ်သူနဲ့ ဖေါက်ပြန်တာ ဘယ်မှာ ပက်ပင်း မိတာ။
ဟာ အစုံ အစုံ ပါပဲ အိမ်ထောင်တစ်ခု ပျက်စီးတာနဲ့ အော် ဒီမိန်းမ အားငယ်ရှာမှာ ကူညီ စောင့်ရှောက်မယ် ဆိုတဲ့ အသိစိတ် နဲ့ ဖေးမမယ့်သူ ရှားပါတယ်။ အဆိုးဆုံး ကတော့ အားငယ်နေချိန် အားနည်းချက်ကို နင်းပြီး အခွင့်ရေး ယူတတ်တဲ့ သူက များနေတာ။ ဘယ်သူကများ ကိုယ်တည်ဆောက် ထားတဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲ ချင်မှာလည်း။ လူဘဝ ဆိုတာကလည်း ဆန်းကြယ် သားပဲ ကုသိုလ် အကျိုး ပေးရင်းသာ ကြာတာ အကုသိုလ် အကျိုး ပေးတာကျ မြန်တယ်။
ငြိမ်း မိဘတွေ နေတဲ့မြို့ ရောက်ပြီး ၅ လပဲ အတူနေလိုက်ရတယ် အဖေရော အမေရော ဘုရားဖူး ထွက်ရင်း ဘုရားဖူးကား မှောက်ပြီး ပွဲချင်းပြီး ဆုံးကြတာ။ အလောင်းတောင် ပြန်မရ လိုက်ဖူး ကားတစီးလုံး ချောက်ထဲ ပြုတ်ကြတာတဲ့။ နောက် ၁ပတ် ငြိမ်း ဈေးသွားတော့ အရပ်ထဲက လူတွေပေါ့ ငြိမ်း မြင်တာနဲ့ ပြောတော့တာပဲ။
" ဟုတ်ပါ့ ...... လင်သေတာ ...... မကြာသေးဘူး ... ဒီရွေ့လာတာ ... ဒီရောက်တော့ ...... မိဘ ၂ ပါးပါ ... ဆုံးရော ... အရပ်နာတယ် အေဟဲ့ "
ငြိမ်း အသားတွေ တဇပ်ဇပ် တုန်လာတယ်။ လူချင်း မသိပဲ စာနာမှု့ ကင်းမဲ့တဲ့ တချို့လူတွေရဲ့ စကားလုံး တွေက ငြိမ်းကို နာကျင် စေတယ်။ ငြိမ်းတို့ သားအမိ ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘာတခုမှ အမှား မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။
" အန်တီငြိမ်း ...... လာလာ ...... ဈေးသွားမှာ မလား ...... ကျနော် လိုက်ပို့ ပေးမယ် "
ငြိမ်း လှည့်ကြည့်တော့ ငြိမ်းတို့ ရပ်ကွက်ထဲက ကောင်လေးပါ ထူးနိုင်တဲ့ ဖြူဖြူ ချောချောလေး။
" ရပါတယ် ... သားရယ် ... သွားသွား "
" လာပါ ... အန်တီငြိမ်းရဲ့ ... ဖေဖေနဲ့ မေမေက ... မှာထားပါတယ် ... အန်တီငြိမ်း အားငယ်နေချိန် ... တတ်နိုင်တာ ... ကူညီရမယ်တဲ့ "
တော်ပါသေးရဲ့ မစာနာတဲ့ လူတွေ ရှိသလို စာနာပြီး ခင်လိုဖွယ် ကောင်းတဲ့ လူတွေလဲ ရှိသေးလို့်။ ထူးနိုင် အသက်က ၁၈ နှစ် ၁၉ နှစ် လောက်လေး။ ထူးနိုင် အမေက ငြိမ်းထက် နဲနဲပဲ ကြီးမယ်။ သူ့ အဖေက အဆောက်အဦး တွေ ဆောက်တဲ့ ကန်ထရိုက် လုပ်ငန်း လုပ်တာ။
ခု ငြိမ်းနေတဲ့ တိုက်ကို ငြိမ်းမိဘတွေက ထူးနိုင် အဖေကို ကန်ထရိုက် ပေးရင်း ငြိမ်း မိဘတွေနဲ့ ခင်ခဲ့ကြတာ ပြောတယ်။ ၁ နှစ် လောက်ကျ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်ရဲ့ မိဘတွေလည်း အတော်လေး ရင်းနှီး လာကြတယ်။ အထူးသဖြင့် ထူးနိုင်ပေါ့ အိမ်လာရင်လည်း သားလေးကို ထိန်းပေး ရှာတယ်။သားလေး နာမည်က ဟိန်းစိုးတဲ့ သူ့အဖေ ကိုသန်းစိုး ပေးထားတဲ့ နာမည်ပါပဲ။ ၄ နှစ် ကျော်လာတော့ စကားလဲတတ် ဝဝကစ်ကစ်လေးနဲ့ ထူးနိုင်လာရင် ချီခိုင်းတော့တာပဲ။
ထူးနိုင်က တက္ကသိုလ် တက်နေတာ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ငြိမ်းတို့အိမ် ရောက်လာပြီး ကလေး လာလာ ကြည့်ပေး တယ်။ တရက်ကျ ထူးနိုင် ရောက်လာတော့ ကလေး ထိန်းခိုင်းပြီး ငြိမ်း မှေးကနဲ့ အိပ်ပျော် သွားတာ။အိပ်ပျော် နေရာကနေ ကုတင်လေး တကျွီကျွီနဲ့ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်လာလို့ ငြိမ်း မျက်လုံး ဖွင်ကြည့်တော့ ဖွင့်မရဘူး တအား အိပ်ချင် နေလို့ မျက်လုံး ခဏ ပြန်မှိတ် လိုက်ရတယ်။
အကနဲ့ အီးကနဲ့ ကြိတ်ပြီး ညည်းနေတဲ့ အသံလေးက တိုးပေမယ့် ကပ်နေလို့ ပီပီသသ ကြားနေမိတာ။ ရင်းနှီးတဲ့ အသံလေးမို့ ထူးနိုင် အသံမှန်း သိလိုက် ရတယ်။ နောက်တကြိမ် မျက်လုံး ဖွင့်တော့ အသံက ငြိမ်း ခြေရင်းဘက်မှာ အားယူပြီး ကြည့်လိုက်တာ။ ဟုတ်တယ် ထူးနိုင်ပေါ့ ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲ ထိုင်ရင်း ငြိမ်း ပေါင်ကြားကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု နေတာပါ။
အသံလည်း မပေးရဲဘူး လူပျိုပေါက် ဆိုတော့ ရှက်ပြီး တခုခု လုပ်လိုက် မှာလည်း စိုးရိမ်မိတယ်။ ငြိမ်း စိတ်နဲနဲ လှုပ်ရှား လာမိတာပေါ့ သားတယောက်လို ခင်မင်မိပေမယ့် အထိအတွေ့ ဝေးနေတဲ့ ငြိမ်းအတွက် ခံစားမှု့ အသစ်လေး ဖြစ်လာ ခဲ့တာ။
တဖြည်းဖြည်း ရက်လေးတွေ ကုန်ဆုံးပြီး လလေးတွေ များလာတော့ ငြိမ်း ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ အထုအထောင်း ကိုလည်း ခံနိုင်လာပြီး အဆင်ပြေအောင် နေတတ် လာပါပြီ။ ငြိမ်း မိဘတွေ ရှိစဉ်က ရပ်ကွက်ထဲ ပေးကမ်း ထောက်ပံ့ ထားတဲ့ ဒေါ်မိုးကြည် ဆိုတဲ့ အဒေါ်ကြီး ကလည်း ငြိမ်းတို့ သားအမိကို စောင့်ရှောက် ပေးတော့ အဆင် ပြေပါတယ်။ အဆင် မပြေတာက ထူးနိုင်ရဲ့ အပြုအမှု တွေပေါ့။ ကလေး ထိန်းရင်း ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ခိုးခိုး ကြည့်တတ် လာတာ။ ငြိမ်းလည်း ထူးနိုင်လာရင် စိတ်တွေ ကြွနေတတ်တယ်။
ငြိမ်းက ကာမနဲ့ ပက်သက်ရင် အဆုံးစွန်ထိ ခံစားဖူးတဲ့ မိန်းမ တယောက်လေ။ တခါတခါ စိတ်ထလာရင် ထူးနိုင်ရှေ့ သေချာကို တင်တွေ ရင်တွေ လှုပ်ခါ ပြမိနေတာ။ အဲလို ချိန်တွေဆို ထူးနိုင် ပေါင်ကြားက ဟာကြီး ပုဆိုးထဲတင် ဆတ်ကနဲ့ ဆတ်ကနဲ့ လှုပ်သွားတာပဲ။ တရက်ကျ ကလေးအိပ်ပျော် သွားတော့ ငြိမ်းလည်း ရေမိုးချိုး ဧည့်ခန်းထဲ ဖုန်းလေးဖွင့်ပြီး ဒေါင်းထားတဲ့ အပြာကားတွေ ထဲက မကြည့်ရသေးတဲ့ ကားတွေ ရွေးကြည့်နေမိတာ။
ငြိမ်းရဲ့ စိတ်အခံကိုက ဖေါက်ပြန်တာ မျိုးတွေ ကြိုက်တော့ ဇာတ်လမ်းနဲ့ ကားလေးတွေပဲ ဒေါင်းဖြစ်တယ်။ ညက ဒေါင်းထားတဲ့ ဂျပန်ကားလေး ဖွင့်ကြည့်တော့ စိတ်ပါ လာမိတာပဲ။ ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ်မှာ ပေါင်ကား ထိုင်ပြီး ဘယ်လက်က ဖုန်းကိုကိုင် ကြည့်ရင်း ညာလက်က အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေ မိတယ်။
တယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတော့ အသံလည်း မလျော့မိဘူး။ ဇတ်လမ်းထဲ မင်းသမီးက ကိုယ်လုံးလှလှနဲ့ ဆွဲဆောင်နိုင်မှု့ ရှိတယ်။ ယောက်ျားက ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင်ပါ။ အလုပ်များတော့ ဇနီးချော လေးကို အိမ်ထောင်ရေး သုခလည်း အပြည့်အဝ မပေးနိုင်ရှာဘူး။ မင်းသမီး ကလည်း အရွယ်ကောင်းတုန်း ဆိုတော့ ကာမ ဆန္ဒလေး လစ်ဟပ် နေတယ်။ မွေးနေ့မှာ ယောက်ျားက ကားအသစ် တစီး ဝယ်ပေးပြီး ကားမောင်း သင်ပေးတဲ့ လူတယောက် ငှားပြီး လွတ်ထားမိတာပေါ့။
အဲဒီမှာ ငြိတာ့ တာပဲ။ ဂီယာထိုးရင်း ပေါင်တံလေးတွေ မထိတထိ ပွတ်လိုက် ဘေးကနေ စီယာတိုင် ကိုင်ထိန်းပြရင်း တံတောင်နဲ့ နို့တွေ ထောက်လိုက်ပေါ့။ မကြာပါဘူး မင်းသမီး ကလည်း ကာမသုခ လစ်ဟာ နေတော့ ကားမောင်း သင်ပေးတဲ့ သူနဲ့ ငြိကြတာပဲ။
ကားမောင်း သင်ပေးတဲ့ သူက မနက်ဆို လာခေါ်ပြီး နေ့လည် ထမင်းစားကာ နီးမှ အိမ်ပြန် ပို့ပေးတာ။ ကားမောင်းသင်တဲ့ ကွင်းထဲ ရောက်တာနဲ့ လူရှင်းတဲ့ နေရာဆို ကားကို ရပ်ပြီး မင်းသမီးကို လီးစုပ် ခိုင်းတယ်။ လီးတောင် လာတာနဲ့ ကားရှေ့ခန်း မှန်အလုံ ပိတ်ပြီး အပေါ်က ခွဆောင့် ခိုင်းတာ။
အိမ်ပြန် ပို့ရင်လည်း အိမ်ဖေါ် အကူ အလုပ်သမားတွေ အလစ် တံခါးကြား အိမ်သာ မီးဖိုခန်း အစုံပဲ အခွင့်ရေး ရသလောက် လီးစုပ်ခိုင်းပြီး ဆွဲလိုးပေးတာ။ လိုးပြီးမှ မင်းသမီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးရင်း သူ့လီးကို ပြန်စုပ် ခိုင်းတယ်။ ဇတ်ကား တကားလုံး ကြည့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရင်း အဖုတ်ကို ပွတ်နေမိတာ။
အိမ်ထဲ ထူးနိုင် ဝင်လာတာ မသိလိုက်ဖူး။ ငြိမ်းလေ အိမ်ပေါက်ဝမှာ ရပ်နေတဲ့ ထူးနိုင် မြင်လိုက်တော့ မျက်နှာ တခုလုံး ထူပူ သွားတာပေါ့။ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်း လိပ်တင်ပြီး အဖုတ်ကို ပွတ်လျက် တန်းလန်း မိသွားတာ မို့ပါ။
" သား ... ထူးနိုင် ...... ရောက်တာ ကြာပြီလား ...... ထမင်းစား ပြီးပြီလား ... ရေချိုးမှာလား "
ငြိမ်း စကားတွေ အယောင်ယောင် အမှားမှားပေါ့။ အနား လျှောက်လာတော့ ဘီယာနံ့တွေနဲ့ မျက်နှာ ကလည်း နီရဲ နေတယ်။ မျက်လုံးတွေက ငြိမ်း ပေါင်ဂွထဲ ရောက်နေတာ။ ပေါင်ကြားက ဟာကလည်း ငေါက်တောက်ကြီး ထောင်ထွက် နေပြီ။ ထူးနိုင်တို့ ကျောင်းက နူတ်ဆက် ပွဲတဲ့။ ငြိမ်းဆီ ရောက်တော့ မူးနေတာ။ ငြိမ်း ထင်မထားဘူး ဗြုံးကနဲ့ ထူးနိုင်က ငြိမ်းရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချပြီး ထမိန် ဆွဲလှန် ပစ်တယ်။ တဆက်ထဲ ပေါင်ဂွထဲ မျက်နှာအပ်ရင်း တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းတော့တာပဲ။
" ဟင် ......... ဘာ ............ ဘာ ............ ဘာလုပ်တာလဲ ...... အာ ............ ဟာ "
အိမ်နေရင်းမို့ ရေချိုး သနပ်ခါးလူးပြီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်မထားတော့ ထမိန်လန်တာနဲ့ ငြိမ်း အဖုတ်လေး ဘွားကနဲ့ ပေါ်လာတာပေါ့။ ကာလ အတော်ကြာ ဝေးနေတဲ့ ငြိမ်းဟာလေး နွေးကနဲ့ ခံစားမိတော့ ငြိမ်း ခဏ ကြောင်သွားရတယ်။
" အဖုတ်လေးက လှလိုက်တာ ... အန်တီငြိမ်းရယ် ... သား ... ယက်ပေးမယ်နော် "
" ဟာ ......... မသိဘူး ......... မ လုပ် နဲ့ ... "
" ဘာမသိတာလဲ ...... အန်တီငြိမ်းရယ် ......မညာပါနဲ့ ... အပြာကား ကြည့်ပြီး ... ပွတ်ထားတာ ......... ဒီမှာ ...... အရည်တွေရွှဲနေပြီ "
ငြိမ်း ဘယ်လို ပြောပြော ထူးနိုင်က မရတော့ပါဘူး။ ဇွတ်ပဲ ငြိမ်းဟာလေးကို အတင်း ယက်တော့တာပဲ။
" အိုး ...... ဖယ် ...... ဖယ်ပါ ...... သားရယ် "
" ငြိမ်ငြိမ် နေပါ ...... အန်တီငြိမ်း ရယ် ...... ကောင်းရဲ့သားနဲ့ "
" ဟင့် ......... အန်တီငြိမ်း ... တောင်းပန်ပါတယ် ......... သားရယ် ... ရှီးးးးးးး ...... ကျွတ် "
ကာမစိတ် ကြွနေလို့ ငြိမ်း စိတ်ပါပေမယ့် တူဝရီး အရွယ်မို့ မလိုက်လျော ချင်တာပါ။ ခပ်တိုးတိုးလေး ချော့ပြီး ကြိတ်ပြောနေမိတယ်။ ပေါင်တံတွေ အတင်းစိထား တာလည်း မရဘူး အဖုတ်လေးကို အငမ်းမရ နဲ့ ယက်နေရှာတာ။
ပိုဆိုးတာက မယက်တတ် ယက်တတ်နဲ့ လျှာဖျားလေးက အဖုတ်ဝအောက် ဖင်ကြားထဲ တိုးလာရင် ငြိမ်း စောက်ရည် ထွက်မတတ် ခံစား နေရပြီ။ တချက်တချက် အစိလေး သွားနဲ့ ထိမိလိုက်ရင် ခံချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်ဖြစ် လာတယ်။ ငြိမ်း ပေါင်တွေ စုလိုက် ဖြဲလိုက်နဲ့ ရုန်းရင်း ကန်ရင်း လက်လျော့ လိုက်မိတာပေါ့။
လျှာနွေးနွေးလေးက အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ အထက်ရောက်လိုက် အောက်ရောက်လိုက်နဲ့ ငြိမ်း အတော်ကြာ မေ့နေတဲ့ ကာမ အထိအတွေ့ကြောင့် အူတွေ အသဲတွေ ဗျောင်းဆန် ကုန်တယ်။ လက် ၂ ဖက်နဲ့ အဖုတ်ကို ဖြဲပြီး အစိလေး အတင်း လိုက်ယက်တော့ ငြိမ်း မခံနိုင် တော့ပါဘူး။
'' အဟင့် ......... ရှီးးးးးး ............ အအ ...... တော်တော့နော် ...... သား ......... အန်တီငြိမ်း ... မခံနိုင်ဘူး ......... အီးးးး ............ မလုပ်ပါနဲ့ တော့ "
ငြိမ်း အသိစိတ် တဝက်က တူသား အရွယ်မို့ ရှက်လည်း ရှက်မိ ပါတယ်။
" သား ... ယက်ပေးတာ ...... ကောင်းတယ် မလား ... အဖုတ်လေးက ... ဖေါင်းကားပြီး ...... အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ ... ခံချင်နေပြီလား ဟင် "
" ဟာ ......... အိုရ် ...... မဟုတ်ဘူး ...... မခံချင်ပါဘူး ......... ဟင့် "
ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ ထူးနိုင်က အဖုတ်ကို ဒူးထောက် ယက်နေရာက ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ချွတ်ချပစ်တယ်။" ဟင် ......... ပြန် ...... ပြန် ......... ပြန်ဝတ် ထားပါ ... သားရယ် "
ငြိမ်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အိုးတို့ အန်းတမ်း အနေထားနဲ့ ကြည့်ရင်း အံအော သွားမိတယ်။ ဟိုးတခါ ငြိမ်းဟာကို ခိုးကြည့်ပြီး ဂွင်းထုတုန်းက လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင် ထားလို့ အကုန် မမြင်ရပေမယ့် ခုဟာ အနီးကပ် မြင်နေရတာ။ အသားဖြူသူမို့ လီးက ဖွေးပြီး သွေးကြောလေးတွေ မြင်နေရတာ။
အတုတ်က ပုံမှန်ဆိုပေမယ့် အရှည်က ၇ လက်မ ကျော်ပြီး လီးထိပ်က ဒစ်က ရဲပြီး ကားထွက် နေတာ။ နောက်ဆုံး ငြိမ်း ဘယ်လိုပဲ ငြင်းငြင်း အလိုး ခံလိုက် ရတယ်။ ငြိမ်း ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ လိုးတော့ တာပဲ။
စိတ်လှုပ်ရှား နေရှာတော့ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိထိုး နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ဖင်ကြီး ကြွပြီး အဖုတ်ဝလေးနဲ့ လီးထိပ်ကို မသိမသာ ချိန်ပေး လိုက်တာ။ အချက် ၃၀ တောင် မပြည့်ဘူး အတွေ့ကြုံ သိပ်မရှိသေးတဲ့ ထူးနိုင်ကြောင့် ငြိမ်း ဇပ်တငမ့်ငမ့်လေး ဖြစ်ကျန်နေတာပေါ့။
" ဇွိ ......... ဘွတ် ............... ဘွတ် ဘွတ် ............ အ ............ အား ...... ပြီးတော့မယ် ............ သား ပြီးတော့မယ် ............ အန်တီ ငြိမ်း ...... အင့် "
" ဟင် ......... အထဲ ......... မပြီးနဲ့ ......... သား ......ဗိုက်ကြီး လိမ့်မယ် ... အန်တီငြိမ်း ......... ဂွင်းတိုက် ပေးမယ် "
ငြိမ်း ယောက်ျား ကိုသန်းစိုး ဆုံးကတည်း ဆေးထိုး ဆေးသောက် မလုပ်တာ ကြာပြီလေ။ အထဲပြီးလို့ ကိုယ်ဝန် ရရင် အခက်သားမို့ အလောတကြီး ပြောလိုက် မိတယ်။ ထူးနိုင်လည်း ဗိုက်ကြီးမှာတော့ စိုးရိမ်တဲ့ ပုံပါ လီးကို ငြိမ်း အဖုတ်ထဲက ဆက်ကနဲ့ ဆွဲထုတ်ပြီး ထရပ် လိုက်တာပေါ့။
ဒစ်က နီရဲ တင်းပြောင် နေတာ ပေါက်ထွက် မတတ်ပဲ။ ငြိမ်းလည်း ထိုင်လျက် တန်းလန်းနဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးလိုက်တာ။ စကိုင်မိ ကတည်းက လက်ဖဝါးထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ သွေးတိုးနေတဲ့ လီးက ၁၀ ချက်တောင် မထုလိုက်ရဘူး ဗျစ်ကနဲ့ ဗျစ်ကနဲ့ လရည်ဖွေးဖွေး ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထွက် လာတာ ငြိမ်း အင်္ကျီတွေပေါ် ပေပွ သွားတယ်။
'' အ အ ......... ကောင်းလိုက်တာ ......... အ ............ ကောင်းလိုက်တာ ......... အန်တီငြိမ်းရယ် ......... ရှီးးးးး ...... အင်း အင်း "
.................................................................................
၅ ရက်လောက်ပဲ ထူးနိုင် မျက်နှာပူပြီး အိမ်မလာတာ။ နောက်ရက်ကျ ရက်ခြားလိုလို ပြန်စတော့ တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း ကာမ အထိအတွေ့အောက် သာယာ နေမိတာ ရပ်တန့်ပစ်ဖို့ ဘယ်လိုမှ မစဉ်းစားမိဘူး။ ကျောင်းပိတ် ရက်တိုင်း ထူးနိုင် အလာကို စိတ်က အလိုလို မျှော်တတ် လာတယ်။
သင့်တော်တာ မသင့်တော်တာ ထက် ပျောက်ကွယ်နေတဲ့ ကာမဆန္ဒလေး ဖြည့်ဆည်းဖို့ပဲ စဉ်းစား မိတာ။ ခုလည်း ထူးနိုင် လာကာနီးလေး ငြိမ်း အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ထုံးစံ အတိုင်း ထမိန်အပြင်ကနေ ငြိမ်း အဖုတ်ကို မက်မက် မောမော နမ်းနေလို့ ငြိမ်းပြုံးမိတာပေါ့။ ယောက်ျား အတော် များများက ကာမဆက်ဆံရင် ခါးအောက်ကို အရင် သွားတတ် ကျတယ်။
အဲဒါက ငြိမ်းတို့ မိန်းမသားတွေ အတွက် ကာမလမ်းကို ဇွတ်ဖေါက်သလိုပဲ။ လမ်းပေါက် သွားပေမယ့် အဲဒီလမ်းက မညီမညာ မချောမွေ့ တတ်ဖူး။ ငြိမ်း အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေရာကနေ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း လှဲထားလိုက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ထူးနိုင် ဘယ်လို လိုးမလဲ စမ်းကြည့် မိတာပါ။
လိုးချင်တာကလည်း ပြာလို့ ညံ့တာကလဲ ချာလို့ တကယ်တကယ်! ထူးနိုင် အတွေ့ကြုံ မရှိဘူး ဆိုတာ သိသာပါတယ်။ တကယ်တော့ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်တို့ လိုးနေတာ ၅ ကြိမ် ၆ ကြိမ်လောက် ရှိပါပြီ။ ထမိန်အပြင်က နမ်းနေတာ အတော်နဲ့ မပြီးတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ ငြိမ်းလည်း ပက်လက် ပြန်လှန်ပြီး ဖင်ကြွရင်း ထမိန်ချွတ်ပေး ရတယ်။
" ဟင် ...... အန်တီငြိမ်း ...... သားက ... အိပ်ပျော် နေတယ် ထင်လို့ "
ငြိမ်း အိပ်ပျော် နေတာမှ မဟုတ်တာလေ။ အဖုတ် ပေါ်ကနေ မျက်နှာခွာပြီး ကြည့်နေတဲ့ ထူးနိုင်ကို ငြိမ်း မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြလိုက်တယ်။
" ခ်ခ် ခ်ခ် ...... အန်တီငြိမ်း ... စောက်ပတ် ခိုးနမ်း နေတာလား "
ငြိမ်း စကားကြောင့် ထူးနိုင် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ ငြိမ်း အဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်တော့ တာပေါ့။ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေး ထိုးထည့်ပြီး အစိလေးကို မျှင်းစုပ် နေရှာတယ်။
ဘေးနား ငြိမ်း မျက်နှာဘက် ခြေဆင်းရင်း ကိုယ်တစောင်း လှဲပြီး လက်တွေက အင်္ကျီအပြင်ကနေ နို့အုံတွေကို ဆုပ်နယ် နေတာ။ ငြိမ်းလည်း အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ဘော်လီကို နို့ပေါ်ရုံ ဆွဲချ ပေးလိုက်တယ်။ တဆက်ထဲ ငြိမ်းလည်း ကိုယ်တစောင်း လှဲပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေ လီးကို ပွတ်သပ် ပေးလိုက်တာ။
ခါးကို ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုးရင်း စောက်စိလေးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြီး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်တော့တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း ထူးနိုင် လီးကြီး ကိုင်မိ ကတည်းက စောက်ရည်က စိမ့်ထွက် နေတယ်။ အဖုတ်နဲ့ ထူးနိုင် မျက်နှာကို ဆွဲကပ်ရင်း ငြိမ်းလည်း အငြိမ် မနေနိုင် တော့ပါဘူး။ ထူးနိုင် ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးကို အောက်ဆွဲချပြီး ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးကို ဆွဲစုပ် ပေးမိ နေတာ။
ထူးနိုင်ကလည်း မျက်နှာ အပ်ထားတဲ့ ငြိမ်းအဖုတ်ကို ဖိဖိပွတ်ပေးရင်း တချပ်တချက် ဖင်ဝလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ လှမ်းတို့ ပေးတယ်။ ၂ ယောက်သား အမြင့်ဆုံး အချိန် ရောက်တော့ ငြိမ်းလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်း အနေထား ကနေ ပက်လက် လှန်လိုက်တာ။ ထူးနိုင်လည်း ထရပ်ပြီး ငြိမ်းပေါင်ကြား ဝမ်းလျား မှောက်ချပစ်တယ်။
အဖုတ်ပေါ် လီးကို အမြောင်းလိုက် တင်ပြီး ဖိပွတ်တော့ ငြိမ်းလည်း အလိုက်သင့် ဖင်ကော့ထိုးပြီး ပြန်ပွတ် ပေးနေတာပေါ့။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အထက်အောက် ဖိပွတ်နေတုန်း ထူးနိုင်က လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ငြိမ်းစောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ ဖိထိုးပစ်တယ်။
ငြိမ်းလည်း ဖင်ကို အပေါ်နဲနဲ တက်ပြီး အဖုတ်ဝနဲ့ လီးထိပ် တေ့မိအောင် ချိန်ပေး လိုက်တာ။ ဗျစ်ကနဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးတံက တိုးဝင် လာတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ငြိမ်း ပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို ထူးနိုင်က သူ့ခါး ချိတ်တင်ပြီး ဒူးထောက် ထိုင်ပစ်တာပဲ။ လီးတဝက် လောက် ဝင်နေပေမယ့် အထိုင် မကျသေးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ငြိမ်း ခါးကို ဆွဲမပြီး လီးကို အရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိလိုး လိုက်တယ်။
၁၀ ချက်လောက် အထုတ်သွင်း လုပ်ပြီးမှ ငြိမ်း ကိုယ်ပေါ် ပြန်မှောက်ရင်း ချိုင်းအောက် လက် ၂ ဖက် လျိုသွင်း ပစ်တာ။ ပုခုံး ၂ ဖက် အားပြုဆွဲပြီး တာနဲ့ လီးအဖျား လောက်ထိ ထုတ်ပြီး အရင်းထိ ကပ်နေအောင် ပြန်ပြန်လိုးနေတယ်။
အဲဒီ အနေထားက ငြိမ်းရော ထူးနိုင်ရော ၂ယောက်စလုံး ထိထိမိမိနဲ့ အရသာ ထူးကဲ နေရတာ။ တချက်တချက် လီးထိပ်က သားအိမ် လာလာ ဆောင့်တာ့ ငြိမ်းလေ မျက်ဖြူလန် မတက်ပဲ။ ထူးနိုင် စိတ်ရှိသလောက် လိုးနိုင်ဖို့ အဖုတ်အတွင်းသား တွေနဲ့ လီးတံကို ညှစ်ပေး လိုက်တယ်။
" အားးးးး ............ အိ .................. အင့် ............... ဘွတ် ............ ဗြိ ...............ရတယ် ............... ဖိလိုး ......... နာနာလေး လိုးပေး "
ငြိမ်းလည်း မရှက်မကြောက် ထူးနိုင်ကို တောင်းဆို မိနေတာပေါ့။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေတာတောင် အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်ရဲ့လား ဆိုပြီး သံသရ စိတ်နဲ့ ငြိမ်း စောက်မွှေးအုံနဲ့ ထူးနိုင် လမွှေးအုံ လေးကြား လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ် ဖြဲထိုးရင်း စမ်းကြည့်မိနေတယ်။
လူငယ် တယောက်ရဲ့ အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို ငြိမ်းလည်း သားအိမ် အအောင့် ခံပြီး အဆက်မပြတ် ပြန်ကော့ ပေးလိုက် တာပေါ့။ မိနစ် ၂၀ လောက်မှ ငြိမ်းတို့ ပြိုင်တူ နီးပါး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ကြတာ။
..............................................................................................
" အန်တီငြိမ်း ...... ကလေး အိပ်ပြီလား "
ညနေပိုင်းမှ လာလေ့ ရှိတဲ့ ထူးနိုင်လေ တရက်ကျ မနက်ပိုင်း သူငယ်ချင်း တယောက်နဲ့ ရောက်ချ လာတာ။
" အိမ်မှာ ရေပြတ်နေလို့ ... ရေလာ ချိုးတာပါ "
၂ ယောက်သား တီးရှပ် လက်ပြတ်နဲ့ အားကစား ဘောင်ဘီတိုလေး ဝတ်ထားတော့ တမျိုး ကြည့်ကောင်း နေတယ်။ ရောက်တာနဲ့ ငြိမ်းပါးပြင်ကို နမ်းပြီး ပြောတော့ ဘေးက ထူးနိုင် သူငယ်ချင်းက ခိုးကြည့် နေတာ။ ခါတိုင်းလည်း ငြိမ်းအိမ် ရေချိုးတိုင်း အောက်ခံ ဘောင်းဘီနဲ့ ချိုးတဲ့ ထူးနိုင်ကြောင့် ငြိမ်း အသက်ကြီးမှ ရင်ခုန် ရသေးတယ်။
ခုလည်း အားကစား ဘောင်းဘီတို အောက်က ဖုထစ်နေတဲ့ နေရာကို အနီးကပ် ကြည့်မိရင်း စိတ်လှုပ်ရှား လာရတာပဲ။ ထူးနိုင်နဲ့ ပါလာတဲ့ ကောင်လေးက သူရတဲ့ ထူးနိုင်ထက် ပိုကြည့် ကောင်းပြီး အသက် ကတော့ ငယ်ပုံရတယ်။ ထူးနိုင်တို့ ရေချိုးနေတုန်း ငြိမ်း လက်ဖက်လေး သုတ်ပေး နေတာ။ လက်ဖက် သုတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ယူလာရင်း စိတ်က မရိုးမယွ ဖြစ်လာလို့ လက်ဖက် ပန်းကန်ကို စားပွဲခုံပေါ်ရင်း နောက်ဖေး ရေချိုးခန်း လျှောက်လာ ခဲ့တယ်။
" ဟင် "
ရေချိုးခန်း စိထားပေမယ့် လက်ကိုင်ဘု ကြားလေး ထဲက ငြိမ်း ချောင်းကြည့်တော့ မြင်ကွင်းကြောင့် အံအော မှင်သက် သွားမိတာပါ။ ထူးနိုင်နဲ့ သူရတို့ ရေစို ကိုယ်လုံးနှင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ထူးနိုင် လက်တဖက်က သူရ ဘောင်းဘီပေါ် ပွတ်သပ် နေတယ်။
ငြိမ်း ကြည့်နေရင်း ထူးနိုင်က သူရ နို့သီးခေါင်း အသေးလေး အား တဖက်ပြီး တဖက် ပြောင်းစို့ရင်း ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တာ။ သူရ ရေစို ဘောင်းဘီတို ထဲက အမြှောင်းလိုက် ခုံးကြွနေတဲ့ အရာကို ထူးနိုင်က ပါးပြင်နဲ့ ပွတ်ရင်း ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးကိုင်ပြီး ဆွဲချ လိုက်တယ်။ ဆက်ကနဲ့ ထောင်မတ် လာတဲ့ သူရလီးက ထူးနိုင် လီးနဲ့ အတိုရှည် မကွာပေမယ့် သိသိသာသာ တုတ်နေတာ။
" ပြွတ်စ် ... မင်းလီးက တုတ်လိုက်တာ ... သူရ ရာ "
ထူးနိုင်က သူရ လီးထိပ်ကို ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်ရင်း မက်မက် မောမော ကြည့်ပြောနေတယ်။
" ပြွတ် ပြွတ် ......... အ ............ ပလွတ် ......... ရှီးးးးးး ......... ပလပ် ......... အား ... အင်းးးး ......... စုပ်စုပ် ...... ကိုထူး ......... ကောင်း တယ် ဗျာ "
ရေချိုးခန်း နံရံကို ကျောမှီရင်း လီးကြီး ကော့ထိုး နေတဲ့ သူရ ပါးစပ်က တအအ တအီးအီး ညည်းနေရှာတာ။ ခဏလေးနဲ့ ထူးနိုင် ပါးစပ်ထဲ သူရ လီးကြီး အကြော စိမ်းတွေ ထောင်လာ တော့တယ်။
" ရှီးးးးးး ............ အားးးးး ............ ရပွီ ......... ရပွီ ............ ကိုထူး "
ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ထူးနိုင် ခေါင်းလေး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် စုပ်ပေး နေတုန်း သူရက လီးဆွဲထုတ်ပြီး ပုခုံးကနေ ဆွဲထူ လိုက်တာ။ ၂ ယောက် နူတ်ခမ်းချင်း ခဏ နမ်းရင် ထူးနိုင်က နံရံဘက် မျက်နှာမူပြီး ခါးလေး ကော့ပေး လိုက်တယ်။ ငြိမ်း စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှား လာရတာပေါ့ ယောက်ျားချင်း ဖင်လိုးတာ ခုမှ လက်တွေ့ မြင်ဖူးရမှာ။
ငြိမ်း အဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်ပြီး တက်လိုး တတ်တဲ့ ထူးနိုင်လေ ခု အနေထားက ဖင်ခံတော့မယ့် အနေထားမို့ပါ။ အဲချိန် သူရက ထူနိုင် နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ထူးနိုင် ဘောင်းဘီကို ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချ လိုက်တာ။
သူရက ဖင်ပေါက်လေး ယက်ပေးတော့ ထူးနိုင် လီးကြီး ထောင်မတ် လာပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းတော့ တာပဲ။ ရေချိုးခန်း အလင်းရောင် ခပ်မှိန်မှိန် လေးအောက် သူရ လျှာဖျားလေးက ထူးနိုင် ဖင်ကြား လေးထဲ မြုပ်နေ ရှာတယ်။
" ရွှတ် ......... ပြွတ် ......... ပလပ်ပလပ် ............ အ ............ သူရ ...... လိုး တော့ ကွာ "
၅ မိနစ်လောက်ပဲ ထူးနိုင် ကိုယ်တိုင် သူရကို လိုးပေးဖို့ တောင်းဆို နေပြီ။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment