အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၂ )
လမင်းကြီး ရေးသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
ကျနော် နိုးလာတော့ အရင်တစ်ယောက်ထဲ အိပ်တုန်းက ဖြစ်နေကြပုံစံအတိုင်း လီးကြောတွေ ထောင်လျက်သားနဲ့နိုးလာတယ်။ ကျနော့် စာကြည့်စားပွဲက စားပွဲတင် မီးအိမ်ကလည်း ညတုန်းကအတိုင်း ပွင့်ရက်ကြီးပဲ။ အခန်းက အခန်းဆီးတွေ ပိတ်ထားတော့ မနက်အလင်းရောင်က အခန်းထဲမဝင်နိုင်ပဲ မှောင်နေတုန်းပေါ့။
အမေက ကျနော့်ဘေးမှာ စောင်လေး တဝက်တပျက်ခြုံလို့ အိပ်မောကျနေတုန်းပဲ။ ကျနော်လည်း ပြန်မှေးနေလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေနိုးလာတယ်။ ကုတင်တစ်ဘက်ကို နဲနဲတိုးပြီး ထထိုင်တာ တွေ့ရတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ တစ်ချက်ငုံ့ကြည့်တယ်၊ ကျနော့ဆီ ဝေ့ခနဲ တစ်ချက်ကြည့်ပြီး တခါ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်ပြန်တယ်။
ကုတင်ပေါ်မှ ကျွတ်နေတဲ့ ညတုန်းကဂါဝန်ကို ကောက်စွပ်တယ်။ ပြီးမှတဘက်ကို လှည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်ပါရော။ ကုတင်ဘေးမှာချွတ်ပြီး ပစ်ထားလို့ကျနေတဲ့ ပင်တီကို အမေကုန်းအကောက်မှာပဲ၊ ကျနော် နောက်ကကပ်လိုက်သွားပြီး အမေကုန်းနေတုန်းမှာပဲ၊ ဂါဝန်ပါးလေးကို ဖင်က လှန်တင်ပစ်လိုက်တယ်။
ဟိုက်..သောက်ကျိုးနဲ..ဒီလိုကုန်းကြီးနေတော့မှ အမေ့ ဖင်ကြီးက ဖွေးဖွေးဥဥကြီးနဲ့ ပြူးပြဲနေတာပဲဗျ။ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်သားထူထူကြီးကဖင်ကြားကနေ နောက်ကို အမြောင်းလိုက်ပြူထွက်နေတယ်။ ဒီလိုကြီးမြင်ရတော့ ကျနော်ဆက်ပြီး အောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး။
အမေ့ ဖင်ကြီး နောက်အတင်းကပ်သွားပြီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်၊ အရင်နယ်လိုက်ပြီးမှ ဖင်ကြားနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ဖြဲရဲပြီးဟလိုက်တယ်။ အတွင်းက စောက်ခေါင်းသား ရဲရဲကြီးပေါ်အလာမှာ ကျနော်ပါးစပ်အပ်ပြီး တစ်ချက်အားရပါးရကြီးကုန်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
အမေ့ စောက်ဖုတ်မှာ မနေ့ညက လိုးလို့ထွက်ထား၊ ပေထားတဲထားတဲ့ လရည်နဲ့ စောက်ရည် အစအနတွေက ကျန်နေသေးတော့ ညှီတီတီနဲ့ အနံ့ရနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စမရှိဘူး ။ ကျနော် ရွံလည်းမရွံနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ဘာသာ အိပ်ရာကထပြီး အိမ်သာဘက်သွားမလို့ စိတ်ကူးထားတဲ့ အမေလဲ ရုတ်တရက် ထင်မထားပဲ ဖင်လှန်အနှိုက်ခံလိုက်ရတော့ တော်တော်ကြီးလန့်သွားပြီး..
“ အိုးးး..အမလေး..ဘာ..ဘာလုပ်မလို့လဲ.. ”
“ လိုးမလို့ မေမေ..၊ အမေပြောခဲ့သလိုလင်မယားတွေဆိုတာ လိုးရတယ်မဟုတ်လား. ”
ကျနော် ဒါပဲပြန်ပြောပြီး အမေ့နောက်မှာ ဒူးထောက်ဝင်ပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ အမေက အခု ကုတင်ဘေးကြမ်း ပြင်မှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းရက်ကြီး အနေအထားနဲ့လေ။ ပြန်ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်ကိုလဲ ကျနော်ကခါးပေါ်လှန်တင်ထားပြီးသား။
ကျနော်လည်း လီးက အသကုန်ပြန်တောင်နေပြီဆိုတော့ အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ဘူး ။ အမေ့ခါးလေးနဲ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ထိမ်းပြီး၊ ဖင်ကြားထဲက အမြောင်းလိုက်ကြီးပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြားနေရာကို ချိန်ပြီး ခါးကော့ထိုးချလိုက်တယ်။ ပစ်မှတ်တည့်သလား၊ အပေါက်မှန်လားမှားလားတောင် သေချာမကြည့်နိုင်ပါဘူး ။ ဂမူးရှူးထိုးနဲ့၊ ဒါပေမယ့် ဂွင်တည့်သွားတယ်ဗျ။ တခါထဲ အဖုတ်ထဲကို ဗြိခနဲ ဝင်သွားတယ်။
“ အင့်..အမလေး ဖြေးဖြေးဟဲ့..စောစောစီးစီး ဘာဖြစ်လာတာလဲ.. ”
ပါးစပ်က ပွစိပွစိ ပြောလိုက်ပေမယ့် ဖင်ကြီးကကော့တက်ပြီး နောက်ပစ်ပေးလာတယ်။ ကျနော်လဲ နောက်တစ်ကြိမ် ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ အမှန်တော့ အမေ့ကို လှန်ပြီးတော့သာ ကောက်ဆော်လိုက်တာ၊ ဘာမှနှူးနှပ်ရသေးတာမဟုတ်၊ အခုမှ အမေ့တုန့်ပြန်မှုကစတာ။
အခြောက်တိုက် ပုံစံမျိုးဆိုတော့ ကြပ်ပြီးနာတာပေါ့။ နှစ်ယောက်သား ကြိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ဆက်ခံနေကြတယ်။ ကျနော် ဖာချခဲ့ဘူးတာတောင်မှ၊ ဒီလို ခွေးလိုးလေးဘက်ထောက်ပုံစံမျိုး တခါမှမချခဲ့ဖူးသေးဘူး။ အောကားဗွီဒီယိုတွေထဲမှာပဲ ကြည့်ဖူးတာလေ။
အခု ကျနော် လက်တွေ့စမ်းနေရပြီပေါ့။ ပထမဆုံး ဒီပိုဇေရှင်နဲ့စမ်းရတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိတာအမှန်ပဲ။ ပြီးတော့ အမေ့ ဖင်ထွားထွားကြီးတွေကို ကျနော့်လက်ထဲ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်နေရတာကိုက ပြောမပြတတ်အောင်ကောင်းတဲ့ဖီလင်ကြီးဗျ။
အမေလဲ ဘာမှငြင်းဆန်တာတွေ ရုန်းကန်တာတွေ တချက်မှမရှိပဲ ဖင်ကြီးကုန်းပြီး မှိန်းခံနေတော့တာ။ အမေ့အဖုတ်ထဲကလည်း စောက်ရေတွေ ရွှဲအိကျလာပြန်ပြီ။ လိုးရဆောင့်ရ လီးအဝင်အထွက်ကလဲ ချောလာပြီ၊ ကျနော်လဲ အားကုန်သုံးပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိ ဆော်ပစ်ဆောင့်ပစ်နေတယ်။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်.. ဖောက်..ဖောက်ဖောက်.. ဇိ ဗလစ်.. ဗျစ်..
“ အိ အိ အိ အိ အားးး ဘယ်လိုတွေတောင် လုပ်နေတာလဲကွာ..၊ သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ.. ကောင်းတယ်..၊အင့်..အင့်..ယောက်ျား..ဆောင့် အီးးး ”
အမေက ခေါင်းကို ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ဘယ်ညာရမ်းခါရင်း အော်ညည်းနေတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ လွတ်ပြီး ကျနော့်ကို ယောက်ျားလို့ ခေါ်နေပြီ။ ဖီလင်အရမ်းတက်ပြီး ကျနော့်ကို အဖေနဲ့မှားနေပြီထင်တာပဲ။
ကျနော်လည်း အမေ့ကိုယ်ပေါ် ကုန်းထပ်ပြီး ခါးလေးကို ဖက်ဆောင့်ရင်း ခါးအောက်ကလက်ရှိုပြီး ကျနော့်လီးကြီး တပျိပျိဝင်ထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ရှိရာကို စမ်းနှိုက်လိုက်တယ်။ လက်ကမော်တော်ကား အင်ဂျင်ထဲက ပစ်စတင်ကြီး တဗျောင်းဗျောင်း ခုတ်နေသလို လီးနဲ့စောက်ပတ်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့ နေရာကို ကိုင်မိတယ်။
ချွဲကျိကျိ ချော်တော်တော် အထိအတွေ့နဲ့ စီးထန်းနေတဲ့ အမွေးကြမ်းကြမ်းတွေကို ကိုင်မိလိုက်တယ်၊ ဘယ်သူ့အမွေးတွေလဲ၊ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမွေးတွေပဲလားတော့ မသိဘူး ကိုင်မိရင်းသွေးတွေတောင် ပိုဆူတက်လာတယ်ဗျ။ ဆောင့်ချက်တွေက ပိုအားပါလာတယ်။
ကျနော့် နောက်လက်တစ်ဘက်ကလဲ အောက်ကရှိုပြီး တွဲလောင်းကြီး ဘောင်ဘင်ခတ် ရမ်းနေတဲ့ အမေ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ညှစ်ပြီး ကစားနေလိုက်တယ်။ အခု အမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကိုင်ချင်ရာကိုင်၊ ဘာမှမပြောတော့မတားတော့ဘူး၊ အားလုံးပတ်စ်ဖြစ်သွားပြီပေါ့။
အမေ့ နို့ကြီးတွေက အယ်စတုံကြီးတွေ စီးစီးပိုင်ပိုင်လက်နဲ့ အပြည့်ကိုင်လို့ကောင်းပါ့။ ခဏကြာတော့ ကျနော့်အာရုံတွေက ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ တုန်တုန်တက်သွားနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးတွေဆီ ရောက်သွားပြန်တယ်။ အမေ့ကို နောက်က လိုးနေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတာကို ပီပီပြင်ပြင် မမြင်ရဘူး။ အမေ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကကြီးလွန်းလို့ကွယ်နေတာ။
ဒါနဲ့ ကျနော်လဲ အဆောင့်မပျက် ဆက်ဆောင့်ရင်းက အမေ့ဖင်ကြီးတွေကို ဖြဲကြည့်တယ်။ အဲဒီမှာ အမေ့ ခရေပွင့် ဖင်ဝလေးကို မြင်လိုက်ရတာပဲ၊ အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ပတ်က လီးကို အချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတော့ အပေါ်အောက် တဆက်တစပ်တည်းရှိနေတဲ့ ဖင်ပေါက် စအိုဝကလည်း ပွစိပွစိနဲ့ ဖြစ်နေတာကို အထင်းသားမြင်နေရတယ်။
ကြည့်ရင်း အသည်းယားလာတာနဲ့ ကျနော်လည်း အမေ့ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထိပ်လေးနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းစမ်းပြီး ဖိထိုးလေးမွှထိုးလေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ အမေဖင်တချက်တွန့်သွားတယ်။ ခရေဝလေးကို လက်ဖျားထိပ်လေးနဲ့အသာရစ်ပြီးချဲ့ကြည့်တာ။
သိပ်မဝင်ချင်တော့ ကျနော်လည်းလက်ညှိုးပေါ် တံတွေးထွေးဆွတ်လိုက်ပြီး အမေ့ဖင်ဝမှာ အရင်သုတ်ပပြီးလက်ခလယ်လေးကို တဖြည်းဖြည်းနှဲ့သွင်းကြည့်တယ်။ အဆင်ပြေတယ်ဗျ၊ လက်ကချောပြီးဖင်ဝထဲ တရစ်ရစ်ဝင်သွားတယ်။
ဖင်ထဲကို လက်နှိုက်ပြီးကလိုင်းပေးနေတာကို အမေက ဘာမှမပြော၊ မတားတဲ့အပြင်၊ ဖင်ကြီးက ရမ်းရမ်းပြီးလက်နှိုက်တာကို နောက်ပြန်ကော့ပေးထိုးပေးနေသလိုပဲ။ ကျနော် အသကုန်ဆောင့်လိုးရင်း လက်ကလဲ အမေ့ ဖင်ထဲတပျိပျိကလိုင်းနေတာ။ အမေ့မှာ ကြမ်းပြင်ကိုမျက်နှာအပ်ချလိုက်ပြီး တင်ပါးကြီးတွေက ဖင်ပူးတောင်းကြီးထောင် မိုးမျှော်နေတော့တာ။
အမေ့ ကိုယ်လုံးလေးကတောင့်ပြီး တဟူးဟူးနဲ့ ဟိုက်ပြီးရှိုက်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါင်နှစ်ချောင်းတောင့်ထားပြီး ဖင်ကိုတော့ ကျနော်စိတ်ကြိုက်ဆောင့်နိုင်အောင် နောက်ပစ်ပေးထားနိုင်တုန်းပဲ။ ကျနော်လဲ အမေ့ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးထပ်ပြီး လက်တွေကိုကြမ်းမှာ အားယူထောက်လို့ ဆက်တိုက် ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တာ..
“ အား..အား..အားးး ဟ..ဟာ့..အာ့..အု..အီးးးစစ် စ်စ်....အင့်..ဆောင့်ထား..ဆောင့်..ဟင့်.. ”
“ အားး ဟားးရှစ်ထ်..ငါလိုးတဲ့..ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ. ”
“ အူးး အင့်..ဟင့်..ပြီးပြီ..မေမေပြီးပြီ.."
“ အား..ရှီး...သားရောပဲမေမေ.. ”
ကျနော့် လရည်တွေ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲက တဆင့် အမေ့ဗိုက်ထဲ ပန်းဝင်သွားပြန်ပြီပေါ့။ ကျနော် မိနစ်ဝက်လောက် လီးကို အမေ့ဖင်ထဲ ကပ်စိမ်ထားလိုက်ပြီးမှ လီးကိုချွတ်၊ မောမောနဲ့ တဘက်လှိမ့်ချလိုက်ပြီးကြမ်းပေါ်မှာ ပက်လက်လေးအသက်လုရှူနေရတယ်။ အမေလဲ ဒူးထောက်ပြီကုန်းကုန်းကြီးရှိနေရာက လူးလဲထပြီး ဂါဝန်ကို ကမန်းကတန်းဆွဲချလို့ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်သွားတယ်။
ထွက်သွားပုံက လှုပ်လီလှုပ်လဲ့။ ဖြူဖြူပါးပါးဂါဝန်အောက်က ဖင်လုံးကြီးတွေက တရစ်ချင်း တထစ်ချင်းနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ရှိုးပြပြီးမှ ထွက်သွားတာလေ။ ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှာထထိုင်ပြီး အမောပြေလှဲရင်းက မနေ့ညကနဲ့ အခု ဒီမနက် လောလောလတ်လတ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ပြန်စဥ်းစားနေတယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော်အဖေထွင်ပေးတဲ့ လမ်းအဖေစီစဥ်ပေးတဲ့ အတိုင်း အမေ့ကို တဆုံးတစ လုပ်ခဲ့ပြီးသွားပြီ။ ဘယ်လိုမှပြန်လည် နောက်ဆုတ်လို့မရ၊ မူလအတိုင်း အဖတ်ပြန်ဆယ်လို့မရ။ အမေ့မှာ မွေးမိခင်ဘဝက ကျနော့် မယားဘဝကို လုံးလုံးပြောင်းလဲခဲ့ပြီလေ။
အဖေ လိုချင်တာလဲ ဒါပဲမဟုတ်လား။ ကျနော်တို့ မိသားစုလေးထဲက အမေထွက်မသွားဖို့က အဓိက လိုအပ်ချက်ပဲ မဟုတ်လား..။ အမေ့ကြည့်ရတာလည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပဲလေ။ ကျနော်လဲ ကုတင်ပေါ်လှဲပြီး စဥ်းစားနေရင်းက ပြန်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်။ ကျနော် နောက်တစ်ခေါက်နိုးလာတော့ နေတောင် အတော်မြင့်နေပြီ။ အိမ်ရှေ့ ထွက်လာတော့ အမေလဲမရှိ အမေ့ကားလဲမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ အလုပ်သွားပြီပေါ့။ ဒါနဲ့ကျနော် အဖေ့ အလုပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အဖေက ကျနော့်ကို မြင်တော့ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့...
“ ဘယ်လိုလဲကွငါ့သား..မနေ့ညက ကိစ္စပြတ်ရဲ့လား.. ”
ကျနော်လဲ အသက် မပါ့တပါပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး..ပြောချင်ပေမယ့် စကားက ထွက်မလာဘူး။ အဖေက ကျနော့် ပခုန်းကိုလက်နဲ့ တဖတ်ဖတ်ပုတ်ပြီး..
“ ဒီအခြေရောက်နေမှတော့ ဘာမှ အတွေးများမနေပါနဲ့တော့ကွာ။ သားလုပ်တာ အောင်မြင်ပါတယ်၊ မင်းမေမေက ကပ်ပြောသွားတယ်။ သူကျေနပ်မှုအများကြီး ရလိုက်တယ်တဲ့၊ တူးတူးက သိပ်တတ်တာပဲ့တဲ့၊ မင်းကိုတောင် ချီးကျူးသွားသေးသကွ၊ သိရဲ့လား. ”
အဖေ ဒီလိုပြောမှ ကျနော်လည်း ကောင်းကောင်းကြီး ပြုံးနိုင်တော့တယ်။ အမေ ကျနော့်ပါဖောင်းမန့်ကိုကျေနပ်တယ်ဆိုတော့ ပျော်ပြီလေ။ အဖေကလည်း အပြုံးမရပ်နိုင်သေးပဲ။
“ ကောင်းတယ်ငါ့သား..သူများတွေလက်ထဲပါ သွားမယ့်အစား၊ ကိုယ်ဖာသာ ရိုက်ချက်စားလိုက်တော့ ကိစ္စပြတ်ကရောပေါ့..ဟားဟား.. ”
“ သား..မေမေကျေနပ်အောင် ဘယ်လောက်ထိ ထိမ်းထားနိုင်ပါ့မလဲ မသေချာဘူး။ သားက အတွေ့အကြုံသိပ်ရှိသေးတာမဟုတ်ဘူး.. ”
“ ငါ့သား လုပ်နိုင်ပါတယ်ကွာ..ဖေဖေ လောင်းရဲတယ်၊ ဒီနေ့ကစပြီး မင်းအမေ ဘယ်ယောက်ျားမှ ကြည့်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ငါတို့သားအဖနဲ့ပဲ အမြဲနေသွားတော့မှာကွ။ ဒါနဲ့ငါ့သား ကောင်ကြီးက အကြီးကြီးဆိုကွ၊ ဟုတ်လား ”
“ ဟာ.. ဖေဖေကလည်း..ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ၊ သွားတော့မယ် ”
ကျနော်လည်း မျက်နှာကြီးပူထူသွားပြီး ရှက်တာနဲ့ အဖေ့ရှေ့က လစ်လာခဲ့တော့တယ်။
“ ဟား..ဟားး..ဟားးးး ”
အဖေ သဘောအကြီး အကျယ်ကျပြီး ရီရင်းကျန်ခဲ့တယ်။ ကြည့်ဦး..ကြည့်ဦး..အမေကတော့ မလွယ်ဘူး။ တမနက်လေးပဲ ရှိသေးတယ်။ အလုပ်မသွားခင်လေးမှာ ကျနော့်လီးကြီးတာကို အဖေ့ဆီကြော်ငြာဝင်ခဲ့သေးတာကိုသာကြည့်။
အဲဒီနေ့က နောက်ကျမှကျောင်းကို ထွက်လာဖြစ်တယ်။ မထင်မှတ်ပဲ ကိုယ့်အမေ ကိုယ်လိုးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အတွေ့ အကြုံကြောင့် တနေ့လုံးရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့ စိတ်နဲ့လူနဲ့ သိပ်မကပ်တော့ဘူး။ ကျနော် မညာတမ်းဝန်ခံရရင် အမေ့ကိုတော်တော်စွဲလမ်းသွားမိတယ်။ အမေက တကယ်တော့ အရမ်းဆက်စီကျပြီး ကုတင်ပေါ်ကကိစ္စ ကာမစပ်ရှက်သွေးသားနှီးနှောဖို့ အကောင်းဆုံး အဖော်မွန် တစ်ယောက်ဆိုတာ လက်ခံမိတယ်။
ဒဲ့ပြောရရင် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းပြီး လိုးလို့ တော်တော်ကောင်းတဲ့ မိန်းမပါပဲ။ မနေ့ညက အတူ အိပ်ဖြစ်လိုးဖြစ်ပြီး ဟုတ္တိပတ္တိ သိပ်စကားမပြောဖြစ်ကြပေမယ့် ပွင့်လင်းသင့်သလောက် ပွင့်လင်းဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီ။ အမေ့ရဲ့ ဏှာထန်တဲ့ စိတ်ရင်းကိုလည်း ရိပ်စားမိလိုက်ပြီ။
ကျနော့် အတွေးထဲမှာတော့ အမေက ဒီလောက်လှပြီး ထန်တဲ့စိတ်အခံရှိနေတုန်း တဏှာရာဂသွေးတွေ တဟုန်း ဟုန်းထတုန်းဆိုတော့ အဖေလဲစိတ်ထဲမှာ အနေခက်ပြီး၊ စနိုးစနောင့် ဖြစ်နေမှာပဲလေ။ သူမှအမေ့ကို လိုအင်တွေဖြည့်၊ စိတ်ကျေနပ်အောင်မှလုပ်မပေးနိုင်တော့တာ၊ အားငယ်နေမှာပေါ့။ တကယ်လို့ကျနော်သာ အဖေညှိနှိုင်းတာကို လက်မခံပဲ အမေ့ကို အဖေ့ ကိုယ်စားဝင်ပြီးမီးမသတ်ပေးရင်၊ အမေ လင်ငယ်နေပြီးကျနော်တို့ သားအဖဆီက ထွက်သွားတာမျိုးက ကျိန်းသေပေါက်ဖြစ်နိုင်ခြေများနေတယ်။
ဒါကြောင့် ကျနော်မနေ့ညက သူများတွေအခေါ် ကျေးဇူးရှင် မွေးမိခင်လို့ဆိုကြတဲ့ အမေအရင်း ခေါက်ခေါက်ကြီးကို ကာမစပ်ယှက် တက်လိုးခဲ့မိ၊ မယားပြန်လုပ်ခဲ့မိတာကို နောင်တမရပဲ ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကျနော်ဒီလိုလုပ်မှ အမေကျနော်တို့နဲ့မြဲမယ်လို့ ခံယူထားပြီးပြီလေ။ ကျနော်တို့ မိသားစုကြားမှာ တခြားအပြင်လူမရှုပ်ကြေးပေါ့။
အမေ လင်ငယ်နေမယ့် အရေးမြင်တော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ အမေ့လင်ငယ်အဖြစ် ခံလိုက်တယ်။ ပြတ်ကရော..။
...............................................................................
အဲဒီညက ကျနော် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေက ပုံမှန်လုပ်နေကျအတိုင်း တီဗွီထိုင်ကြည့်နေတယ်ဗျ။ အမေကတော့ သူ့အခန်းထဲမှာပဲနဲ့ တူတယ်။ ကျနော်လည်း အဖေ့ကို နှုတ်ဆက်ရင်းနဲ့ အနားသွားထိုင်လိုက်တယ်။ ဒီမှာ အဖေက..
“ တူးတူး.. သား..မနက်ကအိပ်ရာထ နောက်ကျပြီး အလောတကြီးကျောင်းထွက်သွားတော့ သေချာမေးဖို့ စမ်းဖို့တောင် အချိန်မရလိုက်ဘူး။ ဟိုကိစ္စကွာ...ဘယ်လိုလဲကွ မနေ့ညကဇာတ်လမ်း..လုပ်စမ်းပါဦး..။ မင်းအမေက ဘယ်လိုနေသလဲသား..ကောင်းလား၊ မရှက်နဲ့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာပြော.. ”
“ ဟား.. ဖေဖေကလည်း..ဒဲ့ကြီးမေးနေပြန်ပြီ..၊ ဖြေရမှာရှက်စရာကြီး၊ ကဲပါလေ မထူးပါဘူး၊ ဟီးဟီး.. ပထမတန်းပဲ ဖေဖေရ..ဇ ကတော့ မသေးဘူး..။ ဒါနဲ့ဖေဖေရော မေမေ့ကို ဒီကိစ္စပြန်ကြိုးစားမကြည့်ချင်ဘူးလား။ ဖေဖေ့ ကျန်းမာရေးကောင်းအောင်ပြန်ကျင့်ယူလို့ရမယ်လို့ သားထင်တယ် ”
အဖေကသက်ပြင်းကြီးတစ်ချက်ချလိုက်ပြန်ပြီး..
“ အင်း..! ဘယ်လိုပြောရမလဲမသိဘူးသားရာ။ ဒီလိုပဲပွတ်လိုက်၊ သပ်လိုက်၊ လှိမ့်လိုက်၊ ဆွလိုက်နဲ့အာသာပြေရုံ၊ စိတ်ဖြေရုံလုပ်နိုင်တာပဲရှိတာပဲဟာ။ ဘယ်လိုဆွဆွ ဒီကောင်က ကောင်းကောင်း မထချင်ဘူး၊မင်းအမေမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်ပြီးစိတ်တိုရတာပဲများတယ်။ ဒီတော့လည်း မစတာပဲ ကောင်းတယ်ဆိုပြီး.. ”
ကျနော်လည်း အဖေ့ခံစားချက်ကို နားလည်သွားတယ်။ အဖေ့ကိုလည်း သနားသွားတယ်။ အဖေ့ကို ကြည့်ရတာ ဒီစိတ်တွေရှိနေတုန်းပဲ။ လိုလည်းလိုချင်၊ လုပ်ချင်နေတုန်းပဲ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ အဖေ့ကိုဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲ။ ကျနော်နည်းလမ်းရှာကြည့်ရမယ်။
ကျနော်က ဖေဖေ ထမင်းစားပြီးပြီလား မေးတော့ သူရော အမေရော ကျနော် မလာခင်လေးက စားပြီးပြီ။ သားပဲသွားစားလိုက်တော့တဲ့။ ကျနော်လဲ ညစာထမင်းစားသောက်၊ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲဝင်ပြီး ဂိမ်းကစားနေလိုက်တယ်။ ကျနော့် စိတ်ထဲအထင် အမေကတော့ မနေ့ကတစ်ညထဲနဲ့ သူ့အဖို့ တော်တော်လုံလောက်သွားပြီးမီးငြိမ်းသွားပြီ ထင်တာပဲ။
ဒီညတော့ ဆက်တိုက်လာလိ့မ်မယ် မထင်ဘူး။ ဒါကြောင့် အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ကစားနေဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ညဆယ်နာရီထိုးတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားရပြီး အမေဝင်လာပြန်ပါလေရော။ ဒီညတော့ ကျနော်ထင်လဲထင်မထား၊ စောင့်လည်းစောင့်မနေတော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားသေးတယ်။
“ ဟင်..မေမေ..ဘာကိစ္စရှိပြန်လဲ ”
အမေက အခန်းတံခါးအဝင်ဝနားက မီးခလုပ်ကို ပိတ်လိုက်တော့ အခန်းအလည်က မီးချောင်းအဝိုင်းကြီးကငြိမ်းပြီးမှောင်ကျသွားတယ်။ နောက်ခလုပ်တခုကို နှိပ်လိုက်တော့ အခန်းနံရံကပ်မီးပွင့်လာပြီး အခန်းထဲမှာ အဲဒီမီးပွင့်မှိန်မှိန်နဲ့ ကျနော်လက်တော့ပ်မော်နီတာက မီးရောင်ပဲကျန်တော့တယ်။ အမေက ကျနော့်ဆီလျှောက်လာပြီး..ကျနော်နှာခေါင်းကိုဖွဖွလေးဆွဲညှစ်ရင်းက။
“ ဟောဒီကိစ္စပေါ့..၊ တကထဲ မေးနေရသေးတယ်။ မနေ့ညက အတိုင်းပေါ့။ နင့်အဖေနင့်ကို ဖွင့်ပြောပြီး အားလုံးသဘောတူထားပြီးသား မဟုတ်လား. ”
အမေက မနေ့ညကလိုပဲ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးလျလျ နောက်တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားပြန်တယ်။
“ ဘာ..သဘောတူတာလဲ မေမေရဲ့. ”
“ အမယ်..မယ်..ကြည့်..မသိချင်ယောင် ဆောင်နေသေးတယ်..လူဆိုးလေး။ နင့်အဖေနဲ့ နင်ပြောထားတဲ့ကိစ္စပေါ့. ”
အမေက ညုတုတုအသံနဲ့ပြောတယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့ကိုခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်..။
“ ဟုတ်တယ်လေ. ”
“ နင့် အဖေနဲ့နင်က တစ်ညပဲ သဘောတူ ထားတာလား၊ ဒါနဲ့ပဲပြီးရောလား ”
“ မ..မသိဘူးမေမေ. ”
“ ကြည့်စမ်း...အူကြောင်ကြောင်မလုပ်နဲ့နော်...၊ မေမေက စောင့်နေတာသိလား ”
မေမေ့ အခန်းက ပိုပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိတယ်လေ။ ဘာလဲ...မိန်းခလေးကချည်းလာရမှာလား.."
“ ဒီလိုလဲ..မဟုတ်ပါဘူး..သား...သားက. ”
အမေကကျနော့်မျက်လုံးထဲကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်း..
“ ဘာလဲ..! သားက..မေမေ့ကို အားနာနေတုန်း၊ ရှိန်နေတုန်းဖြစ်နေလို့လား။ ဒီမှာကြည့်စမ်း..၊ မေမေ့ကို သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်၊ ဘာမှမတော်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လို့ပဲ စိတ်ထဲမှာတွေးထား၊ မှတ်ထားလိုက်။ ဒါလောက်ဆို တော်ပြီ။ မေမေ..သားနဲ့၊ သားဖေဖေကို သိပ်ချစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် မေမေအောင့်အည်းသည်းခံပြီး နေလာခဲ့ရတာကြာပြီ။ သားအဖေ မပေးနိုင်ခဲ့တာကို..အဲ..အဲ..။ အမေအခုထိ လိုအင်ဆန္ဒတွေရှိနေသေးတယ်။ ဒါကြောင့် သားအဖေနဲ့သားတို့ကို ညှိခိုင်းကြည့်ခဲ့တယ် ”
“ ဒါဆို..ဒီအိုင်ဒီယာက အမေ့ဆီကလာတာပေါ့ ”
“ မဟုတ်ဘူး.. မေမေတို့နှစ်ယောက် တိုင်ပင်ပြီးမှဖြစ်လာတာ"
“ ဖြေရှင်းချက်က..ဘာလို့သားပဲဖြစ်ရတာလဲ ”
“ မေမေ့ကို တခြားတစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ပေးအိပ်စေချင်၊ ညားစေချင်တာလား။ စဥ်းစားကြည့်၊ အဲ့လိုဆိုရင် သားမနှမြောဘူးလား ”
ကျနော် ပြောစရာစကားမရှိပဲ ငြိမ်သွားရတယ်။ အမေကဆက်ပြီး..
“ သားကို ကြည့်ရတာတမျိုးပဲ သားစိတ်တွေတွေဝေပြီး မတင်မကျ ဖြစ်နေတုန်းပဲလို့ ထင်တယ်။ ဒီကိစ္စ ဒို့သားအမိနှစ်ယောက် ပွင့်လင်းလိုက်ကြရင် ဒို့မိသားစုလည်း မကွဲမကွာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေသွားကြရမှာ။ ဒါမှမဟုတ် မေမေ ဒီလိုမျိုး မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေရလားဆိုပြီး သားစိတ်ထဲက ရွံနေတာများလား ”
ကျနော် အမေ့ကို မျက်လုံးချင်းပြန်ဆိုင်ကြည့်မိပြီးတော့ ခေါင်းကိုခါလိုက်ရင်း။
“ မဟုတ်ပါဘူး မေမေ..၊ သားမေမေ့ကို ဒီလိုရွံမုန်းတဲ့ အတွေးမျိုးတခါမှ မဝင်ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ရင်တောင်ခုန်နေမိတာပါ၊ မေမေ့ကိုသားချစ်ပါတယ်.."
ကျနော့်စကားကို အမေ ကျေနပ်သွားစေလားတော့ မသိဘူး၊ အမေတစ်ချက်ပြုံးသွားပြီး..
“ ကြိတ်ပြီးတော့တောင် သဘောကျနေသေးတယ် မဟုတ်လား..မေမေ့ကိုမညာနဲ့နော်..၊ သားအကြည့်တွေက မေမေ့ပေါ်မရိုးသားတာကြာပြီ၊ မေမေသိတာပေါ့. ”
ကျနော် ခေါင်းကြီးငုံ့ထားပြီး..
“ ဟုတ်ကဲ့..ဒါ..ဒါပေမယ့်၊ ဒါကမဖြစ်နိုင်တဲ့ရူးကြောင်ကြောင်စိတ်ကူးယဥ်အိပ်မက်တစ်ခုပါ.. ”
"နောက်ဆုံးတော့ သားရဲ့ စိတ်ကူးအိပ်မက်က မနေ့ညကပဲ အကောင်အထည် ပေါ်သွားပြီမဟုတ်လား။ အခုမှသားစိတ်တွေက မရေမရာပြန်ပြီးဖြစ်နေတယ်။ အခု မေမေကသားရဲ့ စိတ်အင်အားပြန်ဆုတ်မသွားအောင် အားတင်းပေးနေတာ။ သားရဲ့ အိပ်မက်ဆန္ဒကို နောင်တသက်လုံးအမြဲတမ်း အသက်ဝင်သွားအောင်မေမေ ကျေကျေနပ်နပ်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား..သားတွေဝေနေဦးမှာလား.. ”
အခု ကျနော်က ကွန်ပြူတာစားပွဲမှာထိုင်နေတုန်းပဲ။ အမေက ကျနော်ထိုင်နေတဲ့ ကုလားထိုင်ဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း..၊
“ ဒါဆို..အခု ဒို့နှစ်ယောက် သဘောတူလိုက်ကြရအောင်၊ ရှေ့ရှောက် မေမေနဲ့သား အကြား၊ ဘာမှစိတ်ကျဥ်းကြပ်တာတွေ၊ မဝံ့မရဲဖြစ်တာတွေ၊ မျိုသိပ်ထားတာတွေ မထားရတော့ဘူး။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ နေကြရအောင်..၊ မနေ့ ညကလိုပေါ့။ လာပါမေမေ့အချစ် မေမေ့လင်လေးရယ်။သူများကို ညကလို ပျော်အောင်ထပ်လုပ်ပေးဦး..နော်.. ”
ပြောရင်းဆိုရင်း အမေက ခပ်ရဲရဲပဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ်နဲ့ ကျနော့်ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြည်ပြီးလျောချလိုက်တယ်။ရုတ်တရက်မို့ ကျနော်အမြန်ပြန်ဆွဲတာတောင် မမီတော့ဘူး၊ အမေ့လက် မြန်ချက်များကတော့..။
“ အမယ်.. ဘာရှက်နေရပြန်တာလဲ၊ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့ဟာကို၊ ညကသူများကို အားရပါးရ မယားလုပ်သွားတုန်းကတော့ ဘာမှမရှက်ပဲနဲ့၊ ခုမှလာပြီး.. ”
ဒါနဲ့ပဲ အမေ့ စိတ်ကြိုက် ကျနော်လွှတ်ပေးလိုက်ရတော့တယ်။ အခု အမေက ကျနော့်ကုလားထိုင်ဘေးကကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ရက်သားရှိနေတယ်။
ညအိပ်ချိန်ဆိုတော့ ကျနော်လဲဘာမှခံမဝတ်ထားပဲ ပုဆိုးတစ်ထပ်ပဲရှိတာ၊ ခါးပုံစဖြေချလိုက်တော့ ငေါက်တောက် ထွက်လာတဲ့ ကျနော့်ညီလေးကို အမေကဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွဆုပ်ညှစ်ပေးနေတယ်။
ငတိက စောစောက အိပ်နေတာဗျ။ ခပ်ခွေခွေပဲ။ အမေ့ လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ သုံးလေးကြိမ်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီး ဖွဖွလေးဖိလိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပေးတော့ အကောင်ကချက်ချင်း နိုးလာတော့တာပဲ။ ခဏလေးနဲ့ ဖောင်းတက်လာပြီး ဟော့ဒေါ့ဝက်အူချောင်းကြီးလို ရှည်ရှည်ဖြောင့်ဖြောင့်မာမာကြီး ဖြစ်လာတော့တယ်။ ကျနော်ကထောင်ထလာတဲ့ ကောင်ကို အတင်းလက်နဲ့ဆွဲဖိဖုံးတော့..၊
“ ကြည့်စမ်း..မြွေလေးကချက်ချင်းနိုးလာတော့တာပဲ..ဟိဟိ..၊ လက်ကြီးကလဲ ဖယ်စမ်းပါ လာရှုပ်မနေနဲ့..၊သား သိပ်ပီးစိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့နော်၊ ပြေပြေလျော့လျော့လေးထား။ လက်က အဲ့ဒါကြီးဖုံးမယ့်အစား မေမေ့နို့ကိုကိုင်ပါလားလို့.. ”
အမေက ကျနော့်လက်ကို ဆွဲဖယ်ပြီး သူ့နို့အုံကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ လက်ထဲ ရောက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေကိုကျနော် ဆွဲညှစ်တော့တာပေါ့။
ညဝတ်ဂါဝန်ပါး တစ်ထပ်ခံနေပေမယ့် အတွေ့က အိညက်နေတာပဲ။ အမေ့ ပေါက်စီကြီးတွေက ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာ။ တင်းတင်းအိအိကြီးတွေ။ အမေလဲ အခုမှ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းလွတ်လွတ်လပ်လပ် ကစားလို့ ရတော့တယ်။ ပုဆိုးကတော့ ကွင်းလုံးပုံကျနေပြီ။
အခုလီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ခေါင်းတဆတ်ဆတ်နဲ့မာန်ဖီစပြုနေပြီ။ အမေက အခုတော့ လီးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ရှေ့နောက်လျောတိုက်လို့ တဖြောင်းဖြောင်းဂွင်းထုပေးနေတယ်။
“ ကြည့်ပါဦးဟယ်..၊ ခဏလေးဆွရုံရှိသေး ထွားတက်လာလိုက်တာ အဆမတန်ပဲ။ နင့်အဖေ လီးနဲ့များကွာပါ့၊ ဘယ်လောက်နှိုးနှိုးမထဘူး။ အေးလေ သူ့ကိုလည်းအပြစ်ပြောလို့ မရပါဘူး။ အကြောထိသွားတာကိုး။ အခုတော့ငါ့သားဟာကြီးကိုပဲ အားကိုးရတော့မှာပဲ၊ အားရစရာကောင်းလိုက်တာ ”
အမေက ဂွင်းထုပေးရင်းက ညည်းပြောပြောနေတာ။ အခုလက်ရှိ အခြေအနေကတော့ မနေ့ညကပုံစံနဲ့ လုံးဝပြောင်းပြန်ပဲ။ မနေ့ညက အမေကလုံးဝရှက်ရွံ့နေတဲ ပုံစံမျိုးပါ။ နို့တောင်အကိုင်မခံဘူး၊ ကိုယ်မွေးထားတဲ့ သားနဲ့စခံခံချင်းညမှာ စိတ်ထဲက အတားအဆီးလိုကြီးဖြစ်ပြီး စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါ ရွံ့ကြောက်စိတ်ကြီး ဖြစ်နေပုံရတယ်။
အစစအရာရာ ကျနော်ကပဲ ဦးဆောင်သူဖြစ်ခဲ့တယ်။ မနေ့ညကတော့ ကျနော်က ရဲလိုက်တာ၊ အဖေ့ကိုကတိပေးထားပြီးဖြစ်တော့ တက်ကြွနေတယ်။ အဖေပြောတဲ့အတိုင်း အမေကအခန်းထဲ ဝင်လာတော့ သွေးကြွပြီး ဝုန်းတော့တာပဲ။ အခု ဒီညမှာတော့ အမေကတက်ကြွပြီး ဦးဆောင်သူဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်ကသွေးပြန်အေးပြီးနဲနဲ တုန့်နှေးနေတယ်။
အမေပြောသလို ကိုယ့်အမေကို တက်လုပ်မိပြီးမှ အခုမှပြန်ရှိန်နေသလိုပဲ။ အမေ ဂွင်းထုပေးလို့နဲနဲ အရှိန်ရလာတော့ ကျနော်လီးလည်း တဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာပြီ။ အမေ့လက်နဲ့ အပြည့် မနိုင်မနင်းထွားတက်လာပြီ။ ကျနော့်လက်တွေလဲ အရှိန်ရလာပြီး အမေ့နို့ကို စိမ်ပြေနပြေနှဲနေတာပေါ့။ သိပ်မကြာပါဘူး။ ကျနော် အမေ့ကို ရှိန်နေ၊ အားနာနေတာတွေပြန်ပျောက်သွားပြီးတဏှာစိတ်တွေငယ်ထိပ်ပြန်တက်လာတယ်။
အမေ စောစောကပြောခဲ့သလို ဒါငါ့အမေလို့ မတွေးတော့ပဲ။ ကိုယ်နဲ့ချစ်တင်းနှီးနှောမယ့် မိန်းမတစ်ယောက်လို့ မြင်လာပြီ။ ကျနော်လည်း အမေ့နို့တွေကို အပြင်ကကိုင်ရုံနဲ့အားမရလို့ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်က လက်ရှိုထည့်ပြီး အသားအတိုင်း အားရပါးရဖျစ်ရင်း၊တောင်နေပြီဖြစ်တဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ လက်ထိပ်နဲ့ ညှစ်ကစားပေးနေလိုက်တယ်။
အမေလည်း ဂွင်းထုပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ အခုအဆမတန် တောင်ပြီး ထွားကျိုင်းနေတဲ့ ကျနော့်လီးကိုပါးစပ်လေးဟပြီးငုံစုပ်လိုက်တယ်။
အမေ့ရဲ့ အာခေါင်နွေးနွေးအရသာ။ နူးညံ့တဲ့ လျှာအရသာကို ဒုတိယညအဖြစ် ဆက်တိုက် ခံစားလိုက်ရခြင်းပဲ။ မနေ့ညကလိုပဲ အမေစိတ်ပါလက်ပါ ပုလွေမှုတ်ပေးနေတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်အဆုံးထိ သွင်းပြီးငုံစုပ်လိုက်၊ ပတ်ချာလှည့်လျက်လိုက်၊ ဒစ်ဖျားလေးကိုလျှာနဲ့ ကလိလိုက်ပေါ့။
ကျနော်လဲ အရမ်းကောင်းလာတယ်။ လီးကြောတွေကလည်း တဖျင်းဖျင်းထလာတယ်။ ခေါင်းလေးတလှုပ်လှုပ်နဲ့ငုံ့ငုံ့ပြီးစုပ်နေတဲ့ အမေ့ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးပေါ် အတင်းဆွဲဆွဲဖိနေမိတယ်။ အမေကတော့ ဘာမှမပြောဘူး ကျနော် ခုလိုစိတ်တွေထန်ပြီးသူ့ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဖိလေ၊ သူကစိတ်ပါလက်ပါလီးစုပ်လေပဲ။
နောက်ဆုံး သူလီးကို ပါးစပ်ကချွတ်လိုက်ပြီး လက်နဲ့ ပြောင်းကိုင်လို့ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဂွင်းဆက်ထုပေးနေပြန်ရော။ နောက်ဆုံးဂွင်းထုတာပါရပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် မျက်နှာလေးကိုမော့ပြီးသု့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ကပ်တေ့ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှဏှာသံလေးနဲ့...
“ လာကွာ..ကုတင်ပေါ်ရွှေ့ရအောင်နော်..မေမေ့လင်လေး ”
ကုတင်ပေါ်အရောက်၊ အမေက ကျနော့်ကို ပက်လက်ဖြစ်အောင်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး အမေ့ကိုယ်ကြီးကနောက်က ဝမ်းလျားထိုးကြီးပါလာတယ်။ အမေကျနော့်ကိုဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုအငမ်းမရ ဆွဲစုပ်ပြီး အနမ်းတွေပေးတော့တယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့ကိုတင်းတင်းပြန်ဖက်ပြီး အမေ့နှုတ်ခမ်းချိုချိုတွေကို ပြန်နမ်းနေတဲ့အချိန်နှစ်ယောက်သား လုံးထွေးနေတော့တာပဲ။
ခဏကြာတော့ အမေကျေနော့်ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ခွာလိုက်ပြီး မျက်နှာကခါးလည်ပိုင်းဆီ ဦးတည်သွားတယ်။ သေချာတာပေါ့။ အမေပုလွေမှုတ်ရတာ မဝသေးဘူး။ ကျနော့်ပုဆိုးကို ခြေဖျားကနေ ကွင်းလုံးဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးမှ ကုန်းပြီးတော့ နောက်တစ်ကြိမ်လီးစုပ်ပြန်တယ်။
အမေ့ လျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကစားချက် စကေးက တော်လိုက်တာများ ကျနော့်လီးက တရှိန်းရှိန်း တဖိန့်ဖိန့် ဆိမ့်ပြီး ကြက်သီးတောင်တဖျင်းဖျင်းထယူရော။ တအောင့်လောက်ရှိတော့ အမေက လီးကိုပါးစပ်ကခဏချွတ်လိုက်ပြီး...၊
“ ကဲ..ကိုယ်တော်..၊ အပြန်အလှန်လေးကူဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘူးလား။ မေမေတစ်ယောက်ထဲ လုပ်ပေးနေရတယ်။ သူများကိုလည်းတလှည့်လုပ်ပေးဦး။ မနက်ကဖင်ကုန်းပေးထားတုန်း၊ နောက်ကနေလျက်သလိုလေ ”
“ မေမေ လိုချင်ရင် သားက လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ”
ကျနော် အမေ့ကို ကိုယ့်ဘက်ဆွဲပြီး ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးကို ခေါင်းကမပြီးချွတ်ချလိုက်တယ်။ အခုတော့ အမေလဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော် ခေါင်းရင်းဘက်ကိုခေါင်းထားပြီးပက်လက်အိပ်နေတာမှာ အမေကကျနော့်ကို ကျောပေးပြီး နောက်ပြန်တက်ခွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်ကိုယ်ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်ပြီးလီးကိုထပ်စုပ်ပြန်ရော။
စုပ်ရင်း ဒူးကြီးထောက်ပေါင်ကြီးတွေ ကြွပြီး အမေ့ဖင်ကြီးက ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ ဝဲလာတယ်။ဖင်ကြားထဲကနေ နောက်ကိုအတိုင်းသားအုံလိုက်ကြီးထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော့်ကိုလျှာထုတ်ပြောင်ပြနေသလိုပဲ ပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့။
ကျနော် နှစ်ခါမစဥ်းစားတော့ဘူး ။ ခေါင်းထောင်ပြီး အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးဆီ ပါးစပ်အပ်လိုက်တယ်။ ပြူပြီးပြနေတဲ့ စောက်စိလေးကိုလှမ်းဟပ်ပြီး လျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပေးလိုက်တော့ အမေတွန့်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း စောက်စိကို သုံးလေးကြိမ်လျက်လိုက်ပြီးမှ၊ လျှာနဲ့ဖိပြီးကပ်စုပ်လိုက်တယ်။
“ အိုးး ရှူး..စစ်စ်..ဟာ့.. ”
အမေ့ဆီက ညည်းသံတွေထွက်ကျလာရော။ ကျနော်စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူလေးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဖြဲထုတ်တော့ စောက်ခေါင်းသား နီတျာတျာလေးက ပေါ်လာပြီ။ ကျနော်လည်းလျှာကို တောင့်နေအောင်ထားပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးတယ်၊ လျှာနဲ့မွှေပေးတော့ အမေ့ဖင်ကြီးးက ဒွန်ခနဲ ဒွန့်ခနဲ တုန်တုန်တက်သွားတယ်ဗျ။
အမေကလည်း ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်မှာ ပြန်တပ်ပြီးကုန်းကုန်းကြီး ပုလွေဆက်မှုတ်နေတယ်လေ။ အခုကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ ပိုဇေရှင်က 69 ပုံစံဖြစ်နေပြီ။ ကျနော်တို့ သားအမိ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အရသာရှိစွာနဲ့ပဲ အပေးအယူမျှမျှ လျက်ပေးမှုတ်ပေးနေကြတယ်။
ကျနော် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးထဲ မျက်နှာရော နှာခေါင်းပါနှစ်၊ ဖင်ကြီးကိုဖိဖြဲပြီး အားရပါးရ မှုတ်နေတုန်း အမေ့ဖင်ကြီးက မျက်နှာရှေ့က ခွာသွားတော့ ကျနောရုတ်တရက် ဟာခနဲဖြစ်သွားရော။ အမေက ကျနော့်ပေါ်ကိုခွကုန်းထားရာကနေ လှိမ့်ဆင်းသွားတာပါ။ အမေ ဘာလုပ်ဦးမလိုလဲလို့ စိတ်ထဲ တွေးနေတုန်း ကျနော့ဘက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြန်လှည့်ပြီး ကျနော့်ခါးပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။
“ မေမေ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ။ အဲဒီလီးကြီးနဲ့ လိုးတာခံချင်နေပြီ။ သားငြိမ်ငြိမ်နေ..၊ မေမေကိုယ်တိုင်လုပ်မယ်.. ”
အမေက ဖင်ကိုကြွပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထအောင်တောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကိုဆွဲလို့ စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ဒစ်နဲ့တည့်အောင် တေ့ချိန်ပြီး တအိအိထိုင်ချလိုက်တယ်။ အမေမြင်းစီးပြီပေါ့..။ အမေ့ဖင်ကြီးတွေ အိခနဲအိခနဲ နိမ့်ကျလာတယ်။ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ ကျနော့်လီး တဆုံးဝင်သွားလို့ စိမ့်ခနဲတက်သွားချိန်မှာ...
ဖျစ်..ဖျစ်..ဖျစ်.. ပျိ ..ပေါက်..
“ အီး..ကျွတ်ကျွတ်..ကျွတ်..စစ်စ် ..အာ့. ”
“ ရှီး..အား.. မေမေ..မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကကြပ်လိုက်တာ ”
“ အမလေး..နာတယ်တော့..သူ့ဟာကြီးက မတန်တဆကြီး.. ”
“ သားလည်းလီးပွန်းသွားပြီလားမသိဘူး.. ”
“ နေဦး..နေဦး..ခဏ..ခဏလေး ”
အမေက ဖင်ကြီးကြွပြီးလီးကို ခဏပြန်ချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ခုပ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး၊ လီးပေါ်ကိုလည်းတစ်ငုံထွေးလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ လီးကိုလက်နဲ့ သေချာကိုင်ဆုပ်ပြီး တံတွေရွှဲပြီး ချောနေအောင် လိုက်သုတ်ပေးနေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဒစ်နဲ့ စောက်ခေါင်းပြန်တေ့ချိန်ပြီး နောက်တခေါက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။
ပျိ..ပျိ..ပလစ်...
ဒီတခါတော့ သာသာပဲ ဝင်သွားတယ်။ အမေ့ တံတွေးချောဆီ မက်သပ် (method) ကတော်တော် အလုပ်ဖြစ်သား။
“ ဘယ်လိုလဲ နင့် လီးပွန်းတာမရှိတော့ဘူးမဟုတ်လား.. ”
“ မနာတော့ဘူး မေမေ.. ”
“ ကောင်းလာပြီပေါ့..။ မေမေ လုပ်ပေးရင် သားနတ်ပြည်ရောက်သွားစေရမယ် ”
အမေက ခါးလေးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီးရမ်းတယ်။ ခါးလေးက နွဲ့ရုံလေးဆိုပေမယ့် ဖင်ကြီးက စကောဝိုင်းပြီးမွှေ့သလို ဖြစ်နေတာ။ အမေဖင်ကြီးကို ဖြေးဖြေးစရမ်းရာကနေ တစတစနဲ့ မြန်လာတယ်၊ တခါတလေ လီးကိုနှဲ့ပြီး ရှေ့နောက် လွန်းထိုးပြီး ခလေးတွေရဲ့ ခုံလှုပ်မြင်းစီးရုပ်စီးသလိုစီးပြီး။
တခါတလေ စကောဝိုင်းကြီး ပတ်ရမ်းမွှေ့ပစ်တယ်။ မွှေ့ရင်းကနေ ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ဘယ်ပြန်ညာပြန်ခါရမ်းနေတာများ ဆံပင်တွေကိုဖွာလန်ကြဲနေတာပဲ။ တဇတ်ဇတ်ဆောင့်ထိုင်ရင်း ဆံပင်တွေ ဝဲအောင်ခါပြီးခေါင်းလေးကို ဆတ်ခနဲရမ်းခါနေတဲ့ အမေ့ပုံလေးကမျက်စိထဲ စွဲနေအောင် အရမ်းဆက်ဆီကျလွန်းလှတယ်။
“ အားးး ဟားး..ကောင်းတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ...၊ အဲ့လို လီးအကြီးကြီးနဲ့မှ မေမေ့ စောက်ဖုတ်စိတ်ကြိုက်ပဲ၊စောက်ခေါင်းထဲ စိမ့်နေတာပဲ လီးကစောက်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲနေတာ.. အိ..အိ..အိ..အင်း.. ”
ကျနော်လည်းကောင်းနေတာပဲနှုတ်ခမ်းကိုသွားနဲ့ကိုက်ပြီးအံကြိတ်နေရတယ်။
“ မေမေ့နို့ကို ကိုင်လေ..စို့လေ ”
အခုတော့ မေမေက မနေ့ညကလို နို့တွေကိုမတွန့်တိုတော့ ဘူးသဘောကောင်းပြီး အတင်းတောင်ကိုင်ခိုင်း။ စို့ခိုင်းနေသေးတယ်။ ကျနော်လည်း အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ထိုးပေးနေရင်း၊ လက်နှစ်ဘက်လှမ်းပြီး အမေ့စနေနှစ်ခိုင် ခုနှစ်လွှာပေါက်စီကြီးတွေကို အားရှိပါးရှိ လက်အရသာခံ ဖျစ်ကစားနေလိုက်မိချိန်မှာ အမေ့ဆောင့်ထိုင်ချချက်တွေက ပြင်းလာ မြန်လာတယ်။
အမေ မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီး ဒလစပ် တဖတ်ဖတ်နဲ့ ထိုင်ချနေတာ။ အမေ့ဖင်ကြီးတွေက ကျနော့် လဥကြီးတွေနဲ့ရိုက်တဲ့ အသံရော။ ကုတင်က သွက်သွက်ခါပြီး တကျိကျိမြည်သံတွေရောက စည်းချက်ကျကျမြိုင်ဆိုင်နေတာပဲ။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ပလောက်..ပလောက် ဗြိ..ဗြိ..
ကျွိကျွိ..အိ..ကျိကျိ..ဒတ်..ဒတ်..ကျွိ..အိ..အိ...
အမေ မျက်နှာက ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကုန်းချလာပြီး ကျနော့်ကို ဂမူးရှူးထိုးနဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အမေက ဆောင့်တာရပ်လိုက်ပြီးခေါင်းပြန်ထောင်လို့..။
“ တူးတူး..သားတလှည့် လုပ်ပေးဦး၊ အပေါ်ကနေ လိုးပေး။ မေမေ့ကို လိုးစမ်းသား..၊ မေမေ တအားဆာနေတယ်၊ ဒီလိုစိတ်ရှိလက်ရှိမခံရတာကြာပြီ... ”
အမေက ပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းမပြီး ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်က လှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ်။ အလှည့်ကျတော့ မနွဲ့စတမ်းပေါ့လေ။ အမေက ပိုဇေရှင်ချိန်းခိုင်းနေပြီ။
ကျနော်လဲ ကုန်းထပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ အမေက ခုနက ကျနော့် နေရာဝင်ပြီး ပက်လက်လှန်လို့ ဒူးကြီးနှစ်ချောင်းထောင် ဟပေးထားလိုက်ရော။ ကျနော် မေမေ့ကို ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ချောင်းပခုန်းပေါ်တင်ထမ်းပြီး စလိုးတော့တယ်။ စောက်ပတ်နဲ့လီးက လိုးလက်စ အထာကျနေပြီ။ လရည်စောက်ရေတွေကရွှဲပြီးချွဲပြီးသား။ အမေကြွပေးတဲ့ ဖင်အောက်ကို ခေါင်းအုံးဆွဲထိုးခုပြီးတော့ ကြွတက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို ဒစ်နဲ့တေ့ပြီး အားကုန်ဖိသွင်းလိုက်တာနဲ့ ဒုတ်ဒုတ်ထိပဲ။ ပြီးတော့မှဆက်တိုက်ဆောင့်ရင်း ပေါင်တွေကိုပခုန်းပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တာလေ။ ဒီတော့လဲ အမေ့စောက်ဖုတ်ကပြန်စိပြီး ဆွဲညှပ်ပေးသလို ဖြစ်သွားတော့ လိုးရတာလည်းစီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြစ်သွားတယ်။
ကျနော့် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အမေလည်း တအီးအီး၊ တအင်းအင်းနဲ့ ဗလုံးဗထွေး ညည်းရင်း တကိုယ်လုံး တဆတ်တုန်လို့ခေါင်းက ဘယ်ညာရမ်းခါနေတော့တာပဲ။ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း အိပ်ရာခင်းကိုအတင်းဆွဲဆုပ်ထားတယ်။
“ အမေ..ဘာဖြစ်လို့လည်း၊ နာလို့လား.. ”
“ မနာ..မနာဘူး..၊ ကောင်းနေတာ၊ ခံလို့ကောင်းတာပဲ ရှိတယ်..ဆောင့်..ဆောင့် ..အားကုန်ဆောင့်ယောက်ျားရယ် ”
အင့်..အီးးး အဲဒီလို..အင့်..အင့်..ရှီးးးအား..ကောင်းလိုက်ထှာ.. ”
အမေ့ လက်နှစ်ဘက်က ကျနော့်ဆီလှမ်းလာတယ်၊ ကုန်းထမလို့ ဟန်ပြင်တယ်။ ကြည့်ရတာ ကျနော့်ကိုဖက်ချင်သလိုမို့ အမေ့ပေါင်တွေကို ပခုန်းပေါ်ကဖြုတ်ချပြီး အမေ့ပေါ် ကုန်းပြီး ဆက်လိုးပေးတယ်။ အမေက လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကျနော့်ကျောကုန်းကို အတင်းကြုံးသိုင်းဖက်လို့ ခေါင်းထောင်ထလာပြီး ကျနော့်ပါးစပ်ကိုအတင်းကပ်စုပ်ဆွဲ၊ ဂမူးရှူးထိုး အငမ်းမရနမ်းတော့တာပဲ။ ခဏကြာမှ အနမ်းရပ်လိုက်ပြီးမောနေတဲ့ အသံနဲ့
“ ကောင်းလိုက်ထှာ၊ သိပ်ကောင်းတာပဲ မေမေ့သား၊ မေမေ့ ယောက်ျားလေးရာ၊ အဖေ့ကိုယ်စား လင့်တာဝန်ကို ထင်ထားတာထက်တောင် ကောင်းအောင်လုပ်ပြနိုင်တာပဲ..တော်လိုက်တာ..မေမေ့ အချစ်လေးရယ် ”
“ မေမေ့ အတွက်ဆို အကောင်းဆုံး လုပ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပဲလေ။ သားကလည်း မေမေ့ကို လိုးချင်နေတာကြာလှပြီ..မေမေ သိရဲ့လား.. ”
“ အယ်..! တကယ်လား..နောက်ဆုံးတော့ ပေါပြီ၊ ဝန်ခံပြီပေါ့။ အဲဒါဆိုလဲ ကောင်းကောင်းကြီး မေမေစိတ်ကျေနပ်အောင် လိုးပေး။ မစို့မပို့တော့ မလုပ်နဲ့နော်၊ စိတ်ဆိုးမှာ..၊ ဟင်း..ဘယ်အချိန်ထဲက ကိုယ့်အမေကိုပြစ်မှားနေလဲမသိဘူး ”
ကျနော် အမေ့စကားကို စကားနဲ့ မတုန်ပြန်တော့ဘူး။ အမေ့ဒူးကြီး နှစ်ချောင်းကို ရင်ပတ်ထိ တွန်းတင်ဖိကပ်လိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကြွလို့ပြူးတက်လာတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ပြန်တေ့ချိန်ပြီး အသားကုန်လိုးတော့တယ်။ အမေ့ချိုင်းကြားနှစ်ဘက်ကြားက ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်အားယူပြီး အရှိန်နဲ့ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့တာ။
ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖောင်းဖောင်း..ဇုတ်..ဇုတ်ဇုတ်..
“ အားးးသားးး... ယောက်ျား...အမလေးး..အီး..အင့် အင့်.. အင့်.. ”
အမေက အောက်ကနေ ဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုးစားပင့်ပင့်တင်ပြီး ကော့ခံပေးနေတယ်။ ကျနော် အမေ့ ပါးစပ်ကို ကုန်းစုပ်နမ်းပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးနဲ့ကပ်ထိုးကပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ။ အမေလဲ ခေါင်းထုခံရတဲ့ ငါးရံ့ခေါင်းတိုကြီးလို ဆတ်ဆတ်ကို လူးနေ၊ ခါနေတော့တာပဲ။ ကျနော်လဲ အမေ့နို့ကြီးတွေ ညှစ်လိုက်။ ကော့ထိုးကပ်ထိုးဆောင့်လိုးလိုက် မရပ်မနားဆက်ဆွဲနေလိုက်တာ။
အဖေ မလိုးနိုင်ခဲ့တာ၊ ကာမအရသာ ပိုမပေးနိုင်ခဲ့ပဲ နှစ်နှစ်လောက်ပြတ်လပ်နေခဲ့တဲ့ အမေလည်း ဆက်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး။
“ အားးး ဟား..အား..သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ အိ..အိ..မေမေ..မရ..မရတော့ဘူး အင်းးး..အင်းး..ထွက်ကုန်တော့မယ်.. ”
အမေ နှုတ်ခမ်းတွေကိုက်၊ အံတွေကြိတ်လာတယ်။ တအိအိနဲ့ ကြိတ်ညည်းနေတယ်။ ပြီးတော့ တကိုယ်လုံးဆတ် ခနဲ ဆတ်ခနဲ တွန့်တွန့်ပြီးတုန်တက်သွားတယ်။ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကလဲ ကျနော်လီးကို တစစ်စစ်ညှစ်နေတယ်။ ခဏအကြာမှာ ဆတ်ဆတ်ခါ တုန်လှုပ်နေတာတွေလဲ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ အမေပြီးသွားပြီဆိုတာ ရိပ်စားမိသွားတဲ့ ကျနော်လည်းဘယ်နှစ်ချက်လောက်မှ ဆက်မဆောင့်လိုက်ရသေးဘူး။
ကျနော် လရည်တွေ ဆောင့်ထွက်လာပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်နဲ့ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း အမေ့ကို အတင်းကြုံးဖက်ပြီးအမေ့ပေါ်မှောက်ချထားလိုက်တယ်။ လီးထဲကလရည်တွေကိုလည်း တစက်မကျန်ဆက်ပြီး တစစ်စစ်နဲ့ညှစ်ထုတ်ချနေတုန်းမှာ အမေကကျနော့်ကို ပြန်ဖက်လာပြီး။
“ မောလိုက်တာ ယောက်ျားရယ်။ “ ထား ” တော့ ရင်တွေတုန်ပြီး သေတော့မှာပဲ။ ယောက်ျားက လိုးတတ်လိုက်တာ။ ဟင့်..အသားကုန်ပဲ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့လိုကြမ်းမှကြိုက်တာ။ ညတိုင်းသူများကို လင့်ဝတ္တရားမပျက်လိုးပေးရမယ်နော်..ဒါပဲ.. ”
အမယ်..အမေက သူ့ကိုယ်သူ "ထား"တဲ့ နာမည်အဖျားဆွတ်ခေါ်လို့..အဲ့ဒီလိုအသုံးမျိုးကို တခါတလေ ဖေဖေနဲ့ပဲ သုံးဖူးတာ ကျနော်သတိပြုမိထားတာလေ။ စိတ်ကြည်ပြီးချွဲနွဲ့ချင်တဲ့အခါမျိုးမှာပေါ့။
“ မောင့် မိန်းမကလည်း တအား အပေးကောင်းတာပဲလေ။ တူတူပါပဲ။ ကိုယ့်အမေအရင်းရဲ့၊ ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ပေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဒီလောက်လိုးလို့ အရသာရှိလိမ့်မယ်မှန်းမထင်ခဲ့မိဘူး.. ”
ကျနော်ကလည်း အမေ့ကို မိန်းမဆိုပြီးပိုင်စိုးပိုင်နင်းခေါ်ပလိုက်တယ်။ ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် အမေ့ကိုဒီလိုခေါ်မိခြင်းနဲ့ အားရပါးရ တစ်တစ်ခွခွပြောမိခြင်းပါပဲ။ ပါးစပ်က အော်တိုမက်တစ်ကို ထွက်သွားတာ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် အံ့ဩမိတယ်။ ကိုယ့်ကို မွေးထုတ်ပေးထားတဲ့ အမေအရင်းကြီးကို ဒီလိုခေါ်ဖို့အရင်ကစိတ်တောင် ကူးခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး။
“ ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..တစ်တစ်ခွခွ၊ ဒါမျိုးကျတတ်တယ်.. ”
အမေက ပြောရင်း ကျနော့် ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲတယ်။ ကျနော်လည်း မောမောနဲ့ အမေ့ပေါ်က လှိမ့်ဆင်းလာခဲ့ပြီး အမေ့ဘေးမှာပက်လက်လှန်ပြီ အသက်ရှူပြန်မှန်အောင် ကြိုးစားနေတုန်း အမေက ကျနော့်ပေါ်မှောက်ရက် တက်လာပြန်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲပြန်ပါရော။
အမေ့ရဲ့ ချိုမြိန်တဲ့နှုတ်ခမ်း။ နွေးထွေးတဲ့ခံတွင်းနဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ လျှာလိမ်းကစားမှုများအောက်မှာ ကျနော်မြောပါသွားရပြန်တယ်။ အမေ့အနမ်းက ရည်းစားဦးတစ်ယောက်နဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းလိုမျိုး၊ လှိုက်လှိုက်မောမောနဲ့ ရင်ခုန်စရာ အရမ်းကောင်းနေတယ်။
..............................................................................................
“ မေမေနဲ့ အခုလိုလိုးရတာ..တူးတူးကြိုက်လားဟင်.. ”
အမေက ကျွန်တော့နာမည်ခေါ်ပြီးမေးတယ်။
“ ကြိုက်တာပေါ့ မေမေ..ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိဘူး၊ အရမ်း ရင်ခုန်ရတယ်။ မောပေမယ့် တအားကြိုက်တယ်။ မေမေက အရမ်းရင်ခုန်ဖို့ စွဲလမ်းဖို့ကောင်းတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ.. ”
“ ကြည့်စမ်း.. ကြည့်စမ်း.. မေမေ့ယောက်ျားလေးက အမေ့အကြိုက်ပြောတတ်လိုက်တာ။ မေမေလဲ ဟောဒီအမေ့ လင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပြီ.. ”
မေမေက ကျနော့်ပါးလေးကို မနာအောင် ဆွဲလိမ်ရင်းပြောတော့ ကျနော်လဲ ပြန်ပြုံးပြရင်း အမေ့ပါးမို့မို့လေးတွေကို ညင်ညင်သာသာလေး အာဘွားပေးလိုက်တယ်။
“ ရှေ့ရှောက်သားစိတ်လာ၊ စိတ်ပါလို့လိုးချင်လာရင်၊ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဂွင်းထုနေဖို့ မလိုတော့ဘူးနော်။ သားအတွက် မေမေအမြဲတမ်း အဆင်သင့်ရှိတယ်။ မေမေ့အခန်းကို အချိန်မရွေးလာလိုးလှည့်။ မေမေနဲ့ညတိုင်း လာအိပ်လို့လည်း ရတယ်။တို့တတွေလင်မယားဖြစ်ပြီး၊ ညားပြီးသွားကြပြီလေ။ ဘာမှရှက်ကြောက်နေစရာမလိုတော့ဘူးကြားလား.. ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
ကျနော်ကတော့ တိုတိုတုတ်တုတ်တခွန်းပဲ ဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောစောကဝုန်းထားလို့ မောထားတဲ့အရှိန်နဲ့ ငိုက်ကျလာတယ်။
“ ဟဲ့..အမယ်..ဇိပိတ်သွားပြီလား၊ ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ အိပ်လို့ ဘယ်ရမလဲ၊ သူများသားသမီး ယူထားပြီး တော်အိရော်အိနဲ့ မရဘူးနော်။ လာခဲ့..လာခဲ့.. ”
အမေ ကျနော့်ကို အတင်းပြန်နှိုးပြီး လီးကိုညှစ်လို့ ပုလွေတစ်ကြိမ်ထပ်ကိုင်ပြန်ပါလေရော။ နောက်ဆုံး ကျနော့်ညီလေးပြန်ထကြွလာတဲ့အထိပဲ။
ဒါနဲ့ပဲ အမေ့ရဲ့ လိုအင်ပြည့်အောင် နောက်တစ်ကြိမ် ဖြည့်ပေးလိုက်ရပြန်တယ်။ အမေကတော့ တကယ်မလွယ်ဘူးဆိုတာ ခုမှသိသွားပြီဗျ..။ ဒီလိုနဲ့ပဲ.. အမေနဲ့ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက် အတူအိပ်ဖြစ်။ ပျော်ဖြစ်၊ ဆက်ဆံဖြစ်တဲ့ ညတွေများလာခဲ့ပြီလေ။
နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာတော့ အမေက ကျနော့်အခန်းမလာတော့ပဲ။ ကျနော်ကပဲ အမေ့အခန်း သွားအိပ်ဖြစ်တယ်။ အဲဒီအခန်းက အရင်က အဖေနဲ့အမေတို့ရဲ့ အိပ်ခန်းပါ။ အခုနောက်ပိုင်းတော့ အဖေက သူ့အလုပ်ခန်းနဲ့ဆက်ရက်အခန်းမှာပဲ အိပ်တော့တာ။ အိပ်ခန်းမှာက အမေတစ်ယောက်ထဲပဲပေါ့။
ဒီအခန်းမှာ ကျတော့ကျနော်တို့ သားအမိအတွက် ချစ်ဗျူဟာခင်းဖို့ပိုပြီး အဆင်ပြေသပေါ့။ ကင်းဆိုက်မင်္ဂလာကုတင်ကြီးနဲ့ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းလေ။ စိတ်ကြိုက်ဝုန်းပေတော့ပဲ။ နောက်ဆုံးမတော့ ကျနော်နဲ့ အမေဟာ တကယ့် လင်မယားအစစ်တွေလို ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပေးအယူကလဲအရမ်းမျှလာတယ်။ အထူးသဖြင့် အမေကတော့ အကျေနပ်ဆုံးဘက်ကပေါ့။ သူမရဲ့သွေးသားဆန္ဒတွေ တရစပ်ဖြည့်ပေးနိုင်တဲ့၊ ကောင်းကောင်းစိတ်တိုင်းကျလိုးပေးနိုင်တဲ့၊ ထိတိုင်းထောတဲ့ အားကောင်းမောင်းသန် လင်လေးရထားလို့လေ။
အမေက ကျနော်နဲ့လိုးတဲ့ခံတဲ့ အချိန်တွေမှာ စကားလုံး ကြမ်းကြမ်းပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်တွေ သုံးလာတာကိုလည်းသတိထားမိတယ်။ ဒီလိုသုံးမှလည်း သူ့စိတ်တွေပိုထ၊ ပိုနိုးကြားလာပြီး အာသာပြေတယ်လို့လည်း ပြောတယ်။အခုပုံမှန်ဆက်ဆံဖြစ်တော့မှ သိလာတယ်။ အဖေပြောပြခဲ့ဖူးသလို အမေက မီးမကုန်သေးဘူးဆိုတာလေ။
အမေ့မီးက တရှိန်ရှိန်နဲ့ပြာဖုံးပြီးအထဲမှာ ရဲရဲတောက်နေတာ၊ လေလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးတစ်ချက်မှုတ်လိုက်တာနဲ့ ဟုန်းခနဲ ထတောက်တဲ့မီးမျိုး။ အများအားဖြင့် ကျနော်ဘက်ကစ စရာမလိုဘူး။ သူ့ဘက်က စတာချည်းပဲ။ တခါတလေ ကျနော့်မှာညဘက်အိပ်ပျော်နေတုန်း ဘီလူးစီးသလို တက်ခွခံရသေးတယ်။
သေချာစဥ်းစားကြည့်တော့မှ အမေ့ကို သနားမိတယ်၊ ဒါလောက်မီးအားကောင်းတဲ့ အမေ၊ အဖေ နေမကောင်းစဖြစ်ပြီးကထဲက နှစ်နှစ်လောက် လုံးဝ (လုံးဝ) ပြတ်ကျသွားပြီး၊ အတင်းကြိတ်မှိတ်လိမ်ပိန်ပြီး အောင့်အည်းနေနေရတာ ဘယ်လောက်များ အခံရဆိုးတဲ့ ဝေဒနာလည်းလို့..။ အခုမှစိတ်ထင်တိုင်းကြဲနေတော့တာ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကို ပါရမီဖြည့်ပေးရတာကို ကျနော်ကျေနပ်နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ကနှစ်ဘက်စလုံးကိုမျှတွေးတယ်။ အမေ့ဘက်တင်မကဘူး။ အဖေ့ဘက်ကိုပါပေါ့။ တလောက အဖေနဲ့ဒီအကြောင်းဆွေးနွေးရင်း အဖေပြောဖူးတဲ့ စကားတွေကိုပြန်ကြားယောင်လာမိတယ်။
(“ အင်း..! ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူးသားရာ။ ဒီလိုပဲပွတ်လိုက်၊ သပ်လိုက်၊ လှိမ့်လိုက်၊ ဆွလိုက်နဲ့အာသာပြေရုံ၊ စိတ်ဖြေရုံလုပ်နိုင်တာပဲ ရှိတာပဲဟာ။ ဘယ်လိုဆွဆွ ဒီကောင်က ကောင်းကောင်း မထချင်ဘူး၊ မင်းအမေမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်ပြီး စိတ်တိုရတာပဲများတယ်။ ဒီတော့လည်း မစတာပဲ ကောင်းတယ်ဆိုပြီး.. ”)
ကျနော် အဖေ့ခံစားချက်ကို ကောင်းကောင်းနားလည်တယ်။ အဖေ့လည်း ဒီစိတ်တွေရှိနေတုန်းပဲလေ။ စိတ်ထဲမှာတော့ လိုချင်နေတုန်း၊ လုပ်ချင်နေတုန်းပဲ။ ကျနော်ခေါင်းထဲမှာတော့ အဖေ့ကို ဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲဆိုတာကို အမြဲတွေးနေမိတယ်။
ဖြစ်နိုင်ခြေရှိတဲ့ နည်းလမ်းကိုလည်း အမြဲရှာကြည့်နေတယ်။ အဓိက ကတော့ အဖေ့ကိုကူဖို့နည်းလမ်းရှာရာမှာ အမေက အခရာပဲလေ။ ဒါကြောင့် အခွင့်ကြုံရင်ကြုံသလို အမေနဲ့လိုးပြီး နှပ်နေချိန်မှာ အမေ့ကို စကားတောက်ကြည့်၊ တဖြည်းဖြည်းစည်းရုံးကြည့်ရတယ်။
“ မေမေရယ်..သားတို့ချည်းပဲ ပျော်ပါးနေတာ အဖေ့ဘက်ကိုကြည့်တော့ မမျှတသလိုပဲနော်။ သူလဲအရွယ်ကောင်းတုန်းပဲ ဆန္ဒတွေ မကုန်သေးဘူး၊ သူလဲလိုချင်ရှာမှာ ဒီစိတ်တွရှိတုန်ပဲ။ လူက မစွမ်းနိုင်လို့သာ။ မေမေ့ကိုလည်းသိပ်ချစ်ရှာတာ။ သနားပါတယ်နော်၊ သားတို့ အဖေ့ကို ဘယ်လို ကူရင်ကောင်းမလဲမေမေ ”
အမေကသက်ပြင်းကြီးချပြီး..
“ မေမေ နားလည်ပါတယ်၊ သူဆန္ဒရှိတုန်းဆိုတာ မေမေသိတယ်။ သူ့ကိုလည်း မေမေချစ်ပါတယ်။ မေမေ့ငယ်ရည်းစား၊ တသက်လုံး ဒိုးတူဘောင်ဘက်ပေါင်းလာတဲ့ ခင်ပွန်းပဲဟာ။ မေမေသူ့ဆန္ဒလေးပြည့်စေဖို့နည်းပေါင်းစုံကြိုးစားကြည့်ပြီးပြီ၊ လာကိုမလာ။ ထကိုမထတာ သားရေ ”
“ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဖေကျေနပ်တဲ့ အဆင့်တစ်ဆင့်ရောက်အောင် အမေ ကြိုးစားအာသာဖြေပေးပါလား။ အရင်က မေမေ့မှာ သားမရှိဘူး။ မေမေ အဖေ့ကိုဆွပြီးဘာမှဆက်မလုပ်နိုင်ရင် မေမေစိတ်တိုရတယ်။ အခုသားတစ်ယောက်လုံးရှိနေပြီ။ အဖေကျေနပ်တဲ့ အထိ လုပ်ပေးပြီးရင်၊ သားနဲ့လာပြီးဆက်ခံပေါ့။ မေမေလည်းစိတ်မတိုရတော့ဘူး။ သားလက်ရာကိုလဲ သိသားပဲ မေမေရာ ”
အမေ တွေသွားတယ်..အတော်ကြာငြိမ်သွားပြီးမှ...
“ အေးနော်..သူလည်းသနားပါတယ်။ ဖေဖေက မိသားစုရဲ့ကျေးဇူးရှင်ကြီးပါ။ သူ့လည်းဒီတိုင်းပစ်ထားလို့ မရဘူး။ နည်းလမ်းရှာလုပ်ကြည့်သေးတာပေါ့.. ”
“ မေမေ.. ဒါနဲ့ကပ်ကိုးဆိုတာကြားဘူးလား.. ”
“ ဘာလဲ..အဲဒါဘာကောင်ကြီးလဲ.. ”
အမေ့အဖြေကြောင့် ကျနော်ထရီရင်းနဲ့..
“ ဟားဟားဟား..အမေပေ ါက်ကရ ပြောတော့မယ်။ ဘာကောင်ကြီးမှ မဟုတ်ဘူး၊ လိင်ဆက်ဆံမှု အသုံးအနှုန်းတစ်ခုပဲ။ သားကပ်ကိုး ဆိုတာ ကြားဘူးတယ်။ အနောက်နိုင်ငံက အခေါ်ပါ။ လူတစ်ယောက်ဟာ သူဘယ်လိုမှ မစွမ်းနိုင်မလိုးနိုင်တော့ပဲ ပန်းသေသလို ဖြစ်နေပေမယ့်၊ သူ့ရှေ့မှာ သူ့မိန်းမက တခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လိုးပြ၊ ဆက်ဆံပြရင်တော့ ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာတာမျိုး။ အဲဒီလို ဆက်ဆံပြမှသူလဲစိတ်တွေထပြီးလိုးချင်စိတ်တွေပေါက်၊ လီးလဲတောင်လာတာမျိုးကို ခေါ်တာ။ ကိုယ်မိန်းမသူများနဲ့ခံပြမှ စိတ်ပါလာတာ အဲလိုအမျိုးအစားကို အင်္ဂလိပ်လို ကပ်ကိုး လို့ခေါ်တယ်။လောကမှာ ဒါမျိုးတွေရှိတာ အများကြီးပဲ။ ဖေဖေ့ကို သနားတယ်။ အဲဒီလိုတစ်ခါလောက်စမ်း ကြည့်ရင်ကောင်းမလားလို့"
“ ဟယ်..သိပါဘူး..ငါက ဘာကောင်ကြီးလဲ၊ တိရစ္ဆာန်လားလို့..၊ ဒါနဲ့ခုနဘာပြောတယ်၊ ဘယ်လိုစမ်းမှာလည်း ”
“ ဒီလိုလေ..၊ အဖေ့ကို မေမေက အရင်ဆွ၊ ပွတ်သပ်ပေး။ ဂွင်းထုပေး၊ နို့တိုက်၊ စောက်ဖုတ်ပေးနှိုက်။ အဖေစိတ်ပါလာရော။ လီးမတောင်သေးလဲ ကိစ္စမရှိဘူး။ အဲဒီအချိန်ရောက်မှ သားနဲ မေမေသူ့ရှေ့မှာကောင်းကောင်းလိုးပြ။ အဲဒါဆိုရင် အဖေ့ဟာကြီးထလာနိုင်တယ် ”
“ ဟယ်..ပေါက်ကရတွေ..အဖေ့ရှေ့မှာ? လိုးပြရမယ်? တစ်သက်လုံး ယောက်ျားနဲ့ခံတာ နှစ်ယောက်ထဲပဲ လူမမြင် သူမမြင်ခံဖူးတယ်။ ခံတာတွေကလဲ ကိုယ့်လင်တွေ ”
ချည်းပဲ။ အခု သားနဲ့ခံတာလဲ ကိုယ့်လင်လို့ သတ်မှတ်လိုက်လို့ခံတာပဲ။ သုံးယောက်ပူးကြီးတော့ မလုပ်ရဲပါဘူး။
“ မေမေကလည်း သရီးဆမ်းဆိုတာ ကြားဘူးတယ် မဟုတ်လား၊ သုံးယောက်လုပ်နေတာတွေ အများကြီးပါ။ ပြီးတော့ မေမေ့ကို တခြားတစိမ်းရှေ့မှာလုပ်ခိုင်းမှာမှ မဟုတ်တာ။ နှစ်ယောက်စလုံးက မေမေ့လင်တွေချည်းပဲလေ..၊ အဖေ့ကိုကူဖို့ကတခြားနည်းလည်းမရှိဘူး.. ”
“ ဟယ်..အဲ့လိုသာဆို၊ ငါ့နှယ်..ရှက်လို့သေတော့မှာပဲ၊ တခြားနည်းမရှိတော့ဘူးလား ”
“ ပြောပြီးပြီလေ၊ နှစ်ယောက်စလုံး မေမေ့ လင်တွေချည်းပဲဟာ၊ ဘာ ရှက်စရာရှိလဲ။ မေမေ အေးအေး ဆေးဆေး စဥ်းစားကြည့်ဦးပေါ့၊ အဖေ့ကို သနားပါတယ်.. ”
“ အေးပါဟယ်..ငါစဥ်းစားကြည့်ပါဦးမယ်..အမယ်..အမယ်၊ ဒါက ဘာလဲ အိပ်တော့မလို့လား။ မရဘူးလာခဲ့၊ အပါးမခိုနဲ့.. ”
ကျနော် စောင်ယူခြုံပြီး တဘက်လှည့်အိပ်ဖို့ အပြင်မှာပဲ အမေက ကျနော့်ကို အတင်းတက်ခွပြီး အတင်း နသားပါယား ပြန်ပါရော။ဒါတောင် စောစောပိုင်းက နှစ်ချီပြည့်ပြည့်ဝဝဆော်ပေးခဲ့ပြီးပြီ။ အမေကတော့ မလွယ်ဘူး။
“ ယောက်ျားကလဲကွာ၊ မိန်းမက ဒါလောက်နဲ့ မဝတတ်ဘူးဆိုတာသိရဲ့သားနဲ့..... . ”
အမေ့ရဲ့ ကျွတ်ကျိ..ကျွတ်ကျိစကားသံတွေ အောက်မှာ ကျနော့်အင်အားတွေထပ်ပြီး ပေးဆပ်လိုက်ရပြန်တယ်။ နောက်တစ်နေ့ ကျနော် ကျောင်းကပြန်လာတော့ ညဦးပိုင်းအဖေ တီဗွီကြည့်နေတဲ့ အနားသွားထိုင်စကားပြောဖြစ်ပြန်ရော။ အမေကတော့ မရှိဘူးအပြန်နည်းနည်း နောက်ကျတယ်။ ဒါကြောင့် ထမင်းမစားရသေးတဲ့ အဖေ့ကို ထမင်းစားခန်း တွဲခေါ်လာပြီး ခူးခပ်ကျွေးရတယ်။
အဖေက လေးချောင်းထောက်နဲ့ လျှောက်နိုင်ပြီဆိုတော့ နဲနဲပဲ ဘေးက ထိမ်းပေးရုံပဲ။ ထမင်းစားပွဲမှာ အလာပသလာပပြောရင်းနဲ့ အဖေက ကျနော်နဲ့ အမေတို့ ရဲ့ဆက်ဆံရေး လက်ရှိ တိုးတက်မှု အကြောင်းမေးပြန်ရော။ အဖေက ဒါကို တော်တော်စိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ်။
“ အခြေအနေကတော့ အားလုံးပလန်ချထားတဲ့ အတိုင်းအဆင်ပြေနေတာပဲ ဖေဖေရ။ အမေကတော့ ပိုပြီးစိတ်ချမ်းသာလာပုံ ရတယ်။သူ့ ဆန္ဒတွေအိမ်ကမခွာပဲ ပြည့်နေပြီဆိုတော့ ဖေဖေရာ..၊ သိတယ် မဟုတ်လား ”
“ အေးကွာ..သူ စိတ်ချမ်းသာရင်ပြီးတာပဲ။ အိမ်ထဲမှာပဲ ကိစ္စကဖြေရှင်းလို့ ရသွားတာကောင်းသွားတာပေါ့.. ”
“ ဒါနဲ့ ဖေဖေရော မလုပ်တော့ဘူးလား။ ထပ်ကြိုးစားမကြည့်ချင်ဘူးလား.. ”
“ သားကလည်း.. ဖေဖေ့အခြေအနေသိသားနဲ့သားရာ.. ”
အဖေက ညည်းညည်းငြူငြူပြောတယ်။ အဖေ လိုချင်နေတာ ကျနော် ရိပ်မိတာပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျနော့် စည်းရုံးရေး စရတာပေါ့..
“ ဖေဖေ..ရရင်မေမေ့ကိုမလုပ်ချင်ဘူးလား.. ”
အဖေက စိတ်ကျဥ်းကြပ်သွားပုံနဲ့..
“ လီးကမတောင်ဘူးကွ.. ”
“ ဖေဖေ့ လီးမတောင်ပေမယ့်..သားလီးက တောင်တယ်လေ၊ ဖေဖေ တကယ် လိုချင်တယ် ဆိုရင်၊ ဝေမျှစားကြတာပေါ့. ”
အဖေဆတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးမှ..
“ ဘယ်လို..ဘယ်လို..၊ ဖေဖေသိပ်မရှင်းသေးဘူး ”
“ တောင်တဲ့သားလီးနဲ့ အမေ့ကို စီမံဖို့က သားအပိုင်း။ ဖေဖေ့ အပိုင်းကတော့ ရသလောက် ဖေဖေကြိုက်တာလုပ်ပေါ့။ ဖေဖေ ဒီတိုင်းဘလိုင်းကြီးထိုင်နေမယ့်အစား.. ”
အဖေကကျနော့်ကိုတစ်ချက်စူးစူးရဲရဲကြီးကြည့်ပြီး
“ အဲ့လိုကြီးလားကွ..၊ သားတို့နှစ်ယောက် အကြည်ဆိုက်နေတုန်းမှာ ဖေဖေပါရှိနေတာ စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်မဖြစ်ဘူးလား။ သတီလို့လား ”
“ ဒါက ပြဿနာမဟုတ်ပါဘူး ဖေဖေရဲ့၊ မေမေက အခု ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အပိုင်ဖြစ်နေပြီပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံးရှိတော့ဘာဖြစ်သေးလဲ ”
အဖေက ဝမ်းပန်းတသာနဲ့ပြုံးချလိုက်ပြီး
“ ငါ့သားတူးတူး..မင်းတကယ်ပြောနေတာလားကွ ”
“ ကျနော်တို့ မျှစားကြရင် ပိုကောင်းတာပေါ့ ဖေဖေရာ..ဒီညသွားကြမယ်လေ ”
အဲဒီည ကြိုတင်လက်ဝါးရိုက်ထားတဲ့ အတိုင်း၊ ကျနော် အဖေ့ကို အမေ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားခဲ့တယ်။ အမေ့ကိုတော့ ဘာမှမပြောထားရသေးဘူး။ ဟို တလောက ကပ်ကိုးကိစ္စညှိတုန်းက အမေက စဥ်းစားကြည့်ဦးမယ်သာပြောတာ။
အခုထိ ဘာမှ ပြန်ပြောသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်ကတော့ အဖေ့ကို ခေါ်ချလာခဲ့ပြီ။ အခန်းထဲကို အဖေနဲ့ကျနော် နှစ်ယောက်ပြူးကြီး ဝင်လာတော့ အမေက စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားတဲ ပုံစံနဲ့ အူကြောင်ကြောင်ကြည့်တယ်။
အမေက ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ပြီး ဖုန်းပွတ်နေတာ။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အဖေက ညာဘက်၊ ကျနော်ကဘယ်ဘက်ညှပ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်ကြတယ်။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment