လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

လူ့ပြည်ထဲက သုခဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

ကာမလူဆိုး - ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဆိုင်မှာ ဝယ်သူများ ရောက်လာသဖြင့် အငှား ကောင်မလေး သုံးဦးနှင့် အတူ ဝေယံစိုးနဲ့ ညီမလေး ကေသီစိုးတို့ အထည်တွေ လိုက်ပြပေး ပြုပေးဖြင့် အလုပ် ရှုပ်နေကြလေသည်။ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးကတော့ အထည်ဖိုး ကျသင့်ငွေ ယူလိုက် ပိုက်ဆံအမ်းလိုက်နှင့် လက်မလည်အောင် အလုပ်ရှုပ် နေလေ၏။ 

သူတို့ ဆိုင်က အထည်ရုံထဲရှိ ဆိုင်ခန်း နှစ်ခန်းတွဲ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးတို့က သူမ မိဘတွေ လက်ထက်ထဲက အထည်ရောင်းလာကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။ 

မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးက သူ့ ယောက္ခမ ညီမလေး ကေသီစိုးက သူ့ ခယ်မ ဖြစ်ပါသည်။ သူ ငယ်စဉ်ထဲက မေမေတို့အိမ်နဲ့ သူတို့အိမ်က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လို နေခဲ့ပြီး မေမေက သူမ သားလေးလို သူ့ကို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ 

သူ့ မိန်းမ မေမြတ်စိုးနဲ့ သူက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ လူပျို အပျို ဖြစ်တော့ လူငယ်ချင်း မေတ္တာမျှပြီး ယူခဲ့ကြတာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ့မှာ အမေ မရှိတော့ပါ။ အဖေက သူ အိမ်ထောင်ကျပြီး မကြာခင်မှာ နောက်အိမ်ထောင် ပြုသွားပြီး သူ့ နောက် မိန်းမ ရှိရာ မြိုု့ကို ပြောင်းသွားခဲ့တာ ၃ နှစ်လောက် ရှိပြီ။

အဖေ နောက်အိမ်ထောင် မပြု ခင် သူ့ကို ယူသင့် မယူသင့် တိုင်ပင်ခဲ့သည်။ အမေ ဆုံးပါးစဉ်ထဲက သူ့ မျက်နှာထောက်၍ နောက် အိမ်ထောင်မထူပဲ သူ့ကို လူလားမြောက်အောင် ကျွေးမွေး ပြု စုခဲ့တာ။ 

ဆိုတော့ သူလည်း ခုဆို အိမ်ထောင်ပြု ပြီဖြစ်၍ အဖေ့ ဘဝအတွက် ဆေးပေးမီးယူ ရတာပေါ့ ယူပါ အဖေ ဟု ခွင့်ပြု လိုက်ပါသည်။ ဝေယံစိုး မိန်းမ မေမြတ်စိုးက ဦးဏှောက်ကြောပြတ်၍ ဆုံးသွားတာ ၂ နှစ် ရှိပြီ။ ထိုစဉ်က သူတို့ရတာ ၂ နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေး၍ သား သမီး မယူခဲ့ကြပါ။ 

သူ့ မိန်းမ ဆုံးသွားတော့ သူ့ အဖေ ရှိရာ မြို့ကို သွားပြီး ဟိုမှာ နေဖို့ ပြောတဲ့ အခါ မေမေနှင့် ညီမလေးတို့က မသွားရန် တားခဲ့ကြသဖြင့် မသွားဖြစ်တော့ပဲ ဒီမှာ မေမေတို့နှင့် လက်ရေတစ်ပြင်တည်း နေထိုင်ခဲ့ပါသည်။ ယောက္ခထီးကလည်း ဆုံးသွားတာ လေး ငါးနှစ် ရှိပြီ။ ဆိုတော့ အိမ်မှာ ယောင်္ကျားသားက သူပဲ ရှိတာ။ 

ယောက္ခမ ဒေါ်မေသူစိုးကို သူ့ အမေလိုပဲ ငယ်စဉ်ထဲက ခုထိ ချစ်ခင် တွယ်တာပြီး သူ့မှာ မောင်နှမ ရင်းခြာ မရှိ၍ ခယ်မလေး ကေသီစိုးကိုလည်း သူ့ ညီမလေး အရင်းလိုပဲ ချစ်ခင် တွယ်တာခဲ့သည်။ မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့ကလည်း သူ့ကို သားအရင်း အကို အရင်းလို ချစ်ခင် တွယ်တာခဲ့ရှာသည်။ 

မေမေဆို သား ယောင်္ကျားလေး မရှိသဖြင့် အရင် သူ ငယ်စဉ်ထဲက သူမ သားလေးလိုပင် သူမ သမီး နှစ်ယောက်ဖို့ ကစားစရာ ဝယ်ရင် သူ့အတွက်လည်း ပါသည်။ ဆိုတော့ တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦးက သွေးသား ရင်းချာလို သံယောဇဉ် တွယ်နေကြတာ။ 

ဒါတွေကြောင့် သူ့ အသက် ခုမှ ၂၃ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မုဆိုးဖို ဖြစ်ပေမယ့် တပင်လဲမူ တပင်မထူခဲ့ပါ။ ညီမလေး ကေသီစိုးက ၁၈ နှစ် သူမတို့ ညီအမက ၅ နှစ်ကြီး ၅ နှစ်ငယ်တွေ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးက ၄၁ နှစ် ဖြစ်ပါသည်။ 

နေ့လည်ပိုင်း ဆိုင်မှာ လူပါးသွားတော့ အင်းကျီ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှ အရောင်း စာရေး ကိုထွန်းမောင် ဆိုင်ကို ရောက်လာပြီး မေမေနဲ့ စကား ပြောဆိုနေကြသည်။ ဒီလူကို သူ သိပ်ဘဝင်မကျပါ။ 

ယောင်္ကျားချင်း ဖြစ်၍ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်မိသည်။ မေမေကလည်း ထိုလူ ရောက်လာလျှင် စကားဖောင်ဖွဲ့၍ မဆုံးပါ။ ခဏကြာတော့ ကိုထွန်းမောင်က မမေသူ အအေး သွားသောက်ရအောင် ဟု ပြောသည်။

"သားနဲ့ သမီး မေမေ အအေးဆိုင် ခဏသွားဦးမယ်"

ဟု သူနှင့် ညီမလေးကို ပြောပြီး မေမေနဲ့ ကိုထွန်းမောင် အအေးဆိုင်သို့ ထွက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ကိုထွန်းမောင်က မေမေနှင့် ရွယ်တူ အသက် ၄၁ နှစ်လောက် ရှိပြီ။ 

သူ သတိထားမိတာ သုံး လေးလ ရှိပြီ။ ကိုထွန်းမောင် သူတို့ ဆိုင်ကို အင်းကျီ ရောင်းစရာ ပိုက်ဆံရှင်းစရာ မရှိလည်း အကြောင်းရှာပြီး သူတို့ အရောင်းကား ဒီဖက် ဆင်းလာရင် ဆိုင်ကို ရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ 

ညီမလေးကတော့ သူမဟာ သူမ ဖာသိဖာသာ နေ၍ မေမေ့ကို ဂရုမစိုက်ဘူး ထင်ပါသည်။ မေမေနှင့် ကိုထွန်းမောင်များ ငြိစွန်း နေကြသလား ဟု သူ တခါတရံ သံသယ ဝင်မိခဲ့သည်။ 

မေမေက အသက် ၄၁ နှစ် သမီး နှစ်ယောက် မုဆိုးမ အမေ ဆိုပေမယ့် အရွယ်တင် နုပျိုပြီး စိုးမြတ်သူဇာနှင့် ဆင်ကာ လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူ ဖြူ  ဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီး ဖြစ်ပါသည်။

----------------------

ဒီလိုနဲ့ နောက် ဆယ်ရက်ကျော်လောက် ကြာခဲ့ပြီ။ ညပိုင်း ဝေယံစိုး အောက်ထပ်က သူ့ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်တော့ မအိပ်သေး အိပ်ယာထက်တွင် ဟိုဖက်လှည့်လိုက် ဒီဖက်လှည့်လိုက်ဖြင့် တော်တော်နဲ့ အိပ်မရပါ။

မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့က အိမ်ပေါ်ရှိ အိပ်ခန်းမှာ အိပ်ကြပြီး ညီမလေးက မေမေနှင့် ကပ်ရက် အိပ်ခန်းတွင် အိပ်သည်။ ထိုစဉ် သူ့ အိပ်ခန်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းရှိ မီးဖိုခန်းထဲက မေမေ့ အသံကို သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ရသည်။

သေချာ နားစွင့်ကြည့်မှ မေမေ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဖုံးပြောနေတာ ညနက်ပိုင်း ဆိုတော့ မသဲမကွဲလေး ကြားနေရလေသည်။ ဘာအကြောင်းတွေ ရှိလို့များ မီးဖိုခန်းမှာ ဖုံးပြောရတာလည်း ဘယ်သူနဲ့ ပြောနေတာလည်း သိချင်လာမိသည်။ ထို့ကြောင့် လှဲနေရာမှ ထ၍ မီးဖိုခန်းဖက် လျှောက်လာခဲ့သည်။

"သန်ဘက်ခါ နေ့လည် နှစ်နာရီလောက် လာခဲ့လေ အိမ်ကို ဖုံး သိပ်မဆက်ပါနဲ့ အိမ်က ကလေးတွေ သိကုန်မယ်"

မီးဖိုခန်း တံခါးပေါက် ဘေးက နံရံအကွယ်မှာ သူ ရပ်ပြီး နားစွင့်လိုက်တော့ မေမေ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဒိတ်နေတာ။

မေမေက သူ့ကို မမြင်နိုင် အပေါက်ဝဖက် ကျောပေးပြီး တိုးတိုးလေး ပြောနေပေမယ့် အကွာ အဝေးက လေး ငါးပေလောက်ပဲ လှမ်း၍ အတိုင်းသား ကြားနေရလေ၏။

"ဒါပဲနော် ကိုထွန်းမောင်"

မေမေ ဖုံးချလိုက်တော့ သူ အသာလေး ခြေဖော့ကာ သူ့ အိပ်ခန်းထဲကို အမြန် ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ ထင်တာ မမှားပါ။  ကိုထွန်းမောင်နှင့် မေမေ ခုနက ဒိတ်လုပ်နေကြတာ။ မေမေနှင့် ကိုထွန်းမောင် ခိုးစားနေတာ ဘယ်နှစ်ခါတွေ ရှိပြီလည်း မသိပါ။ 

သူနှင့် ညီမလေးက ဥပုသ်နေ့ ဈေးပိတ်တိုင်း သူက သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်ကို သွားလည်တတ်ပြီး ညနေစောင်းလောက်မှ ပြန်ရောက်တတ်တာ။ ညီမလေးကလည်း သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်ကို သွားလည်တတ်ပြီး မိန်းကလေး ဘာသာဘာဝ သူမ သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ မုန့်တွေ ဘာတွေ လုပ်စားကြသည်။ 

ညနေလောက်မှ ပြန်ရောက်တတ်တာ ဖြစ်ပါသည်။ သန်ဘက်ခါကျရင် အပြင်ကို ခဏပဲ သွားပြီး မေမေတို့ကို လက်ပူး လက်ကြပ် ဖမ်းရမည် ဟု ဝေယံစိုး တေးထားလိုက်သည်။ 

သူ့ စိတ်ထဲတွင် ကိုထွန်းမောင်ကို အမှုန့်ချေ ပြစ်လိုက်ချင်ပြီး မေမေ့ကို အူတိုကာ ရည်းစား လူလု အူနု ကျွဲခတ်တယ်ပဲ ဆိုရမလား မပြောတတ်ပါ။ စိတ်ထဲမှာ တနုံ့နုံ့ ခံစား နေရလေ၏။

နောက်နှစ်ရက်နေတော့ ဒီနေ့ ဥပုသ်နေ့ ဈေးပိတ်သည်။ သူ နေ့လည် ၁၂ နာရီ မထိုးခင်လောက်ထဲက မေမေ့ကို အပြင်သွားဦးမည် ညနေမှ ပြန်လာမည် ဟု ပြောပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ညီမလေးကတော့ ၁၁ လောက်ထဲက သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းအိမ်ကို သွားပြီ။ 

သားနဲ့ သမီးတို့ အပြင်သွားတော့ ဒေါ်မေသူစိုး အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ သူမ အိပ်ခန်းထဲမှ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့တွင် ရပ်ကာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်လိုက်သည်။ 

မှန်ထဲတွင် မြင်နေရသော ဘူးသီး အလတ်စားလောက် ရှိမည့် သူမ နို့ကြီး နှစ်လုံးက ခု အသက် ၄၁ နှစ်အရွယ် ရောက်တဲ့အထိ ပျော့တွဲပြီး ဘတ်လတ်ကြီး ဖြစ်မနေပါ။ မပျော့မတွဲလေးနှင့် တင်းရင်းနေဆဲ ရှိသေးသည် ဟု ဆိုရမည်။

နေ့စဉ် ညနေနှင့် မနက်ဖက်တို့မှာ လမ်း ဟိုဖက်ထိပ် ဒီဖက်ထိပ် လျှောက်ကာ လမ်းလျှောက် လေ့ကျင့်ခန်း ပုံမှန် လုပ်သဖြင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ်က ကိုယ်ရေစစ်ပြီး အဆီပို မရှိပဲ ဗိုက်သားလေးတွေက ချပ်ရပ်လျက် ရှိသည်။

 အရပ်အမြင့်ဆိုလည်း ဒေါ်မေသူစိုးက မြန်မာ မိန်းကလေးများထဲတွင် စံချိန်မှီတဲ့အပြင် ပိုဦးမည်။ အရပ် ၅ ပေ ၈ လက္မ ရှိပြီး အရပ်နဲ့ အညီ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား ပြေပြစ် လှပ ကျော့ရှင်းသူ ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်က တုတ်ခိုင်ပေမယ့် အဆီများနဲ့ မဟုတ်ပဲ ဝင်းမွတ် ပြောင်ချောနေလေသည်။

သူမ စောက်မွေးကို တစ်ပတ် တစ်ခါလောက် ကတ်ကြေးနဲ့ ညှပ်သဖြင့် အမွေးနက် ပါးပါးလေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒေါ်မေသူစိုး မှန်ထဲမှာ ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုယ်ကို နောက်လှည့်ပြီး မှန်ထဲကို လည်ပြန်လေး ကြည့်လိုက်သည်။ 

ခါးကျဉ်ကျဉ်လေး အောက်က ကားစွင့်တဲ့ သူမရဲ့ တင်လုံးလှလှကြီး နှစ်လုံးကို ဒေါ်မေသူစိုး ကြည့်ပြီး ကျောလည်ခန့်ရှိ အုံထူ နက်မှောင်ပြီး အခွေအလိပ်လေးတွေလို ကောက်ထားသည့် သူမ ဆံပင်တွေကို နောက်စိနား လှန်တင်ကာ ကလစ်ဖြင့် ကုတ်လိုက်သည်။ 

တဘက်ကြီးကို ရင်မှာ ပတ်၍ ရင်လျားလိုက်ပြီး အောက်ထပ် ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်၍ ရေမိုးချိုးလိုက်သည်။ ရေမိုးချိုးပြီးတော့ မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်းကျီ ဆင်ဆွယ်ရောင်ကို အောက်က ဗြောင် ထမီအနက် ဒေါက်ပါတာနှင့် တွဲဖတ် ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူစိုးက ဆက်ဆီကျကျ ဝတ်စား ပြင်ဆင်တတ်သည်။ 

သနပ်ခါး သိပ်မလူး မိတ်ကပ် ခပ်ပါးပါးသာ အလူးများသည်။ အလှူ  မင်္ဂလာဆောင် ရှိမှ ရင်ဖုံးအင်းကျီနှင့် ချိတ်ထမီ ဝတ်ပြီး ကျန်အချိန်တွေက ဆွဲသားအင်းကျီ မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်းကျီ ထမီစကတ်နှင့် ထမီစကတ် မဟုတ်လည်း ဒေါက်ပါတဲ့ ထမီတို့ကိုသာ ဝတ်တတ်တာ များပါသည်။ 

သူမရဲ့ စိုးမြတ်သူဇာနှင့် ဆင်သော လှပ ချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာထက်မှာ ဗယ်လာ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေး လူးလိုက်ပြီး လှပသော နှုတ်ခမ်းထက်တွင် နှုတ်ခမ်းနီ ခပ်ပါးပါးလေး ဆိုးလိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ ကုတ်ထားတဲ့ ကလစ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူမ ဆံပင်ကို နောက်မှာ ဖားလျားလေး ချထားလိုက်သည်။ အင်းကျီက ဖစ်စ်ဖြစ်နေတော့ သူမ ကိုယ်လုံး အလှကို အရှိကို အရှိအတိုင်း ပေါ်လွင်နေစေသလို ဆယ်စွယ်ရောင် အင်းကျီထဲက ဘရာစီယာ အနက်ရောင်က ထင်းနေလေသည်။ 

မှန်ကြည့်၍ပြီးတော့ ဒေါ်မေသူစိုး အောက်ဆင်းကာ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာတွင် ကိုထွန်းမောင် အလာကို ထိုင်စောင့် နေလိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူစိုးက အသက် ၁၇ မှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး သမီး အကြီးမ မေမြတ်စိုးကို အသက် ၁၈ ကျော်လောက်တွင် မွေးကာ သမီးငယ် ကေသီစိုးကို သူမ အသက် ၂၃ မှာ မွေးခဲ့သည်။ 

သမီးအငယ်ဆုံးလေး မွေးပြီးတော့ သားကြောပါ ဖြတ်လိုက်သည်။ သမီးတို့ အဖေ ဆုံးသွားတာ ၅ နှစ်ခန့် ရှိပြီ။ သူမကလည်း သွေးသားနှင့် တည်ဆောက်ထားသည့် ခန္ဓာကိုယ် နဂိုအခံကလည်း ဒေါ်မေသူစိုးက ဏှာထန်သူ ဖြစ်သည်။ 

ဆိုတော့ သမီးတို့ သားတို့ကို ပထွေးနဲ့ မနေစေလိုသဖြင့် တပင်လဲမူ တပင်မထူခဲ့ပဲ သူမရဲ့ လိုနေတဲ့ ကာမဆန္ဒကို ဒေါ်မေသူစိုး မိမိနည်း မိမိဟန်နှင့် ဖြေရှင်းခဲ့တာ ခုထိပဲ ဖြစ်ပါသည်။ သမီးကြီး ယောင်္ကျား ဝေယံစိုးကိုလည်း သမက် ဆိုပေမယ့် သူမက သားအရင်းလိုပဲ သတ်မှတ်ထားသည်။ 

သူလေး ငယ်စဉ်ထဲက အမေ့ မေတ္တာ ငတ်ခဲ့ရှာ၍ ထိုစဉ်ထဲမှ ဒေါ်မေသူစိုးက ဝေယံစိုးကို အသနားပို အကြင်နာပိုပြီး ချစ်ခင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။

ထိုအချိန် ဝေယံစိုး သူ့ သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ နေ့ လည် ၂ နာရီ မထိုးခင်လောက် အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တံခါးမကြီး ပိတ်ထား၍ ခေါင်းရင်းဖက်ကို သွားပြီး သူ့ အိပ်ခန်း ပြူ တင်းပေါက်မှ ကျော်ကာ အထဲကို ဝင်လိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ လှေကားက တစ်ဆင့် အပေါ် တက်လာခဲ့ပြီး မေမေ့  အိပ်ခန်းနားကို ခြေဖွ၍ အသာလေး လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းနံရံ အကွယ်မှ အထဲကို ခေါင်းပြူ ၍ ကြည့်လိုက်ရာ မေမေနှင့် ကိုထွန်းမောင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း နေကြလေသည်။ 

ထောင်းခနဲ သူ ဒေါသ ထွက်ကာ ဘေးလူက မေမေ့ကို လိုးနေတာ ဘယ်နှစ်ခါတွေ ရှိပြီမှန်း မသိပါ။ ဒီပုံအတိုင်းဆို မလွယ် ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့် အိတ်ထဲ ဖိတ်စေရမည်။ 

တစ်မိုးထဲအောက် တစ်အိမ်ထဲမှာ မိမိနှင့် အတူ နေသူ မေမေ့ကို ခု ဘေးလူ ကိုထွန်းမောင်က လိုးတော့မည်။ အဲလို လုံးဝ မဖြစ်စေရ အရင်က သူ မသိခဲ့လို့ ခု သိပြီ ဆိုတော့ မေမေ့ကို သူပဲ လိုးမည်။ 

သူ့ အိတ်ထဲသာ အဖိတ်ခံမည်။ ဝေယံစိုး ဒေါသစိတ်နှင့် အတူ ကိလေသာ ကာမ မီးတောက်တွေကလည်း သူ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့လေပြီ။ အိပ်ခန်းထဲကို ဒေါသနှင့် ဝင်လာခဲ့ပြီး မေမေတို့နားမှာ သူ ရပ်လိုက်တော့ မေမေနှဲ့ ကိုထွန်းမောင် အံ့သြ ထိန့်လန့် သွားခဲ့ကြလေသည်။

"တောက် ကိုထွန်းမောင် ခင်ဗျားကို သတ်မယ် ခွပ် ခွပ် ခွပ်"

ကိုထွန်းမောင် မျက်နှာကို သုံးချက် ဆင့်ထိုးပြီး ကုတင်အောက်က သစ်သား ဒုတ်ကို သူ ကောက်ယူလိုက်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ သား လက်လွန်ကုန်မယ် ဟု ပြောပြီး မေမေ သူ့ကို ဖက်၍ ရှိုက်ငို နေသဖြင့် ဒုတ်ကို အောက်သို့  ချလိုက်သည်။ ကိုထွန်းမောင်လည်း အခန်းထဲမှ အပြင်ကို ပြေးထွက်သွားလေသည်။

"အီးး ဟီးး ဟင့် ဟင့် ရွှတ်"

"မေမေရာ သားနဲ့ ညီမလေး မျက်နှာကိုမှ မထောက်ဘူးဗျာ သား ရှက်တယ် တောက်"

ပြောပြီး မေမေ့ ပခုံးလေးကို ကိုင်၍ လှုပ်လိုက်သည်။

"မေမေ တောင်းပန်ပါတယ် သားရယ် အီးး ဟီးး ဟင့် ရွှတ်"

မေမေ ပြောလည်းပြော ရှိုက်ငိုကာ သူ့ကို ဖက်ထားလေသည်။ မေမေ့ကိုယ်လေးကို ပြန်လည် ပွေ့ဖက်ထားပြီး သူ့ လက်ဝါး နှစ်ဖက်ကို ထမီပေါ်မှ မေမေ့ရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်လုံးလှလှကြီး နှစ်လုံးပေါ် တင်ကာ ပွတ်သပ်၍ ဆုပ်နှယ်နေလိုက်သည်။

"မေမေ အဲလောက် ဆန္ဒတွေ ပြင်းနေရင် သား ရှိပါတယ် ဘာလို့ ဘေးလူနဲ့ ဖြစ်ရတာလည်း"

သူ ခုနက မြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး တဏှာစိတ်က ငယ်ထိတ်ရောက်နေသလို ဒေါသလည်းထွက်နေသဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့ လက်ဝါးနှစ်ဖက်က မေမေ့ရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်လုံးကြီးကို ဆုပ်နှယ်လိုက် ဖြစ်ညှစ်လိုက် လုပ်နေလိုက်တာ။ မေမေ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ အတင်း ရုန်းထွက်နေလေ၏။

"မေမေ့ကို ဘယ်လို ပြောတာလည်း သား ဖယ်"

မေမေက သူ့ကို ပြောသည်။

"မဖယ်ဘူး မေမေ ဘေးလူ မေမေ့ကို မလိုးစေရဘူး အဲလို အဖြစ်ကို အဖြစ်မခံဘူး သားပဲ မေမေ့ကို လိုးမယ်"

ဟု ဝေယံစိုး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောချလိုက်သည်။

"မင်း မေမေ့ကို ဘယ်လိုပြောတာလည်း သား"

ပြောပြီး မေမေ အတင်းရုန်းထွက်ကာ သူမ လက်သီးဆုပ်လေးနှင့် သူ့ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ထုနှက်၍ အခန်းဝဖက် လှည့်ထွက်မည် ပြင်ရာ သူမ ထမီကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ 

အသာလေး ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ သူ့ ဖက်ကို မေမေ ရောက်လာပြီး ထမီကတော့ ပြေကျသွားခဲ့လေသည်။ မေမေ့ ကိုယ်လေးကို အနီးက ကုတင်ပေါ်သို့ အသာလေး ဆွဲလှဲလိုက်ရာ မေမေ ဝမ်းလျားမှောက်ရက် ကုတင်ပေါ် ကျသွားပြီး သူက မေမေ့ပေါ် ကားယားခွလိုက်ည်။ 

အိမ်မှာနေရင်း ဖြစ်၍ ပင်တီ မဝတ်ရသေးသော ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးနှင့် ဝေယံစိုး၏ ပေါင်ခြံက ဂဟေဆက်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး ခဏကြာတော့ ဝေယံစိုး လီးပူနွေးနွေး မာတောင်တောင်ကြီးက သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားကို လွှတိုက် နေသည်။ 

ဒေါ်မေသူစိုး ခုနကတော့ သူမ သားလို ချစ်ရသူက မေမေ့ကို လိုးမယ် ဆိုတဲ့ စကားကို ဒေါသ ထွက်မိတာ အမှန်ပါ။

ခု သားရဲ့ လီးချောင်းမာမာကြီးက သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးပေါ် မေးတင်ထားပြီး လွှတိုက်သလို လုပ်နေတော့ ခုနက ဒေါသထွက်နေတာတွေက ခု ဒေါ်မေသူစိုးကို ကာမစိတ်တွေ နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေလေသည်။

"သားရယ် မေမေ့ကို ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်းကွာ"

ဟု ဒေါ်မေသူစိုး ဏှာသံလေးဖြင့် ခေါင်းလေး ထောင်ပြီး လည်ပြန်လေး လှည့်ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ဝေယံစိုးက ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ မျက်နှာလေးကို ကိုင်ကာ သူမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။

"ပြွတ်စ်"

"ပြွတ်စ်"

ဒေါ်မေသူစိုး မျက်နှာလေးကို ကိုင်ပြီး ဝေယံစိုး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီး သူ့ လျှာကို ဒေါ်မေသူစိုး ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိူက်တဲ့ အခါ ဒေါ်မေသူစိုးက ဝေယံစိုး လျှာကို သူမ လျှာနှင့် ထိုးကလိ နေလိုက်သည်။ 

ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီး  နှစ်လုံးပေါ် မေးတင်ထားပြီး လွှတိုက်နေသော ပုဆိုးထဲက ဝေယံစိုး လီးကြီးမှာ အစွမ်းကုန် တောင်မတ်လာလေတော့သည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်မေသူစိုး စုပ်နမ်းရာမှ ခွါပြီး ဝေယံစိုးကို ပြောလိုက်သည်။

"ဖယ်ဦးလေဟာ သား သူ့ ကိုယ်ကြီးနဲ့ မေမေ့ကို ဖိထားတာ လေးနေပြီ"

ဒေါ်မေသူစိုးပေါ်မှ ဝေယံစိုး ဆင်းလိုက်ပြီး သူမ ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မေသူစိုးလည်း တစ်ဖက်ကို လှည့်၍ ငုတ်တုတ်ထိုင်ကာ နှစ်ယောက်သား စကား မပြောဖြစ်ကြ ဝေယံစိုးက ဒေါ်မေသူစိုး မိန်းမဝတ် ရှပ်အင်းကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်၍ ကူချွတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်မေသူစိုးကလည်း ဝေယံစိုး အင်းကျီကို ကူချွတ်ပြီး တဆက်ထဲ ပုဆိုးခါးပုံစကိုပါ ဖြေချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မေသူစိုး ကျောနောက်သို့ လက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ထည်ထဲသာ ကျန်တော့တဲ့ ဘရာစီယာ အနက်ရောင် ဂျိတ်ကို ဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ 

ပြေကျနေသော သူ့ ပုဆိုးကို ကုတင် ခြေရင်းဖက်သို့ ဝေယံစိုး ခတ်ထုတ်လိုက်သည်။ လည်ပင်းပေါ် ကျနေသော ဆံပင်စလေးများကို လက်နှင့် ဖယ်၍ ဒေါ်မေသူစိုး လည်တိုင်လေးကို ဝေယံစိုး စုပ်နမ်းလိုက် လျှာဖြင့် ယက်လိုက် လုပ်နေသလို သူ့ လက်နှစ်ဖက်က ဘူးသီးအလတ်စားလောက် ရှိမည့် ဒေါ်မေသူစိုး နို့ကြီး နှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်နေလိုက်သည်။

"အားး အင်းး အိုးး"

ခဏကြာတော့ လက်မဝက်လောက် ရှည်ပြီး လက်သန်းလုံးလောက်ရှိ နို့သီးခေါင်း မည်းတုတ်တုတ်လေးကို ဝေယံစိုး ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံကာ လျှာနှင့် ထိုးကလော်ပြီး နို့အုံကြီး တစ်ဖက်ကို ယက်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ဝိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ 

ဝေယံစိုး သူမ နို့ကို စို့နေစဉ် ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေ တဆတ်ဆတ်နှင့် လှုပ်နေပြီး စောက်ဖုတ်အုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး မောက်ကြွတက်လာသလို ခံစားလိုက်ရလေ၏။

"အားး အိုးး အင်းး"

ဒီတစ်လုံး စို့ပြီး ဝေယံစိုး နောက် နို့ကြီး တစ်လုံးကို ပြောင်းစို့ နေလိုက်တာ သူ့ သွားရည်တွေ ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ နို့အုံကြီးမှာ ရွှုဲစိုသွားအောင် စို့ပြီးတော့ နို့စို့ရာမှ တော်၍ အိပ်ယာထက်တွင် ဒေါ်မေသူစိုးကို ပက်လက် လှဲစေလိုက်သည်။ 

သူ့ မိန်းမနှင့် ခယ်မလေးတို့ နှစ်ယောက်ကို မွေးထား၍ အကြောလေး နည်းနည်း ပြတ်နေသော ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ ချပ်ရပ် ဖြူ ဖွေးသည့် ဗိုက်သားလေးကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သည်။ အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောဆင်းပြီး ဗိုက်သားလေးကို ယက်လိုက် ဆီးခုံ တဝိုက်ကို ယက်လိုက် လုပ်ကာ ပေါင်တံ ဖွေးတုတ်တုတ်လေး နှစ်ဖက် ခွဆုံသို့ ဝေယံစိုး သူ့ မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်။ 

အမွေးနက် ပါးပါးလေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်ကြီး အကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှာနှင့် ယက်လိုက်ပြီး ကော့ထောင်နေသည့် စောက်စိပြူ ပြူ ကြီးကို လက်ညှိုး လက်မနှင့် ညှပ်ကာ ဖိချေ နေလိုက်သည်။ 

ဝေယံစိုး ဘာဂျာက ဒေါ်မေသူစိုး အတွက် ဆရာအဆင့် မဟုတ်ပေမယ့် ခု သူမကို ဂျာပေးနေတာ သမက်လည်းဟုတ်  ပြီးတော့ မိမိသားလို ချစ်ရတဲ့သူက ဂျာပေးနေတော့ ဒေါ်မေသူစိုး အကောင်းကြီး ကောင်းနေမိလေ၏။

သူမ ငယ်ထိတ်နှင့် နတ်ပြည် တက်ဆောင့် နေသလိုပင်။ ဝေယံစိုး ဆံပင်တွေကို သူမ လက်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ထားပြီး တီးတိုးလေး ငြီးညူ နေမိသည်။

"အားးးး ဝိုးးးး အီးးးးးးးး"

မေမေ ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်ကြီးကို စေတနာ ရေစီး ကမ်းပြို ရုံမက ကမ်းပါးပါ ကျိုးမတတ် သကာခဲ ယက်သလို ဝေယံစိုး ယက်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာထည့်၍ မွှေနှောက် ကလိပေး နေလိုက်သည်။

"အားးးးး အီးး သားရေ တော်ပြီကွာ မေမေ့ကို လုပ်ပေးတော့"

ဒေါ်မေသူစိုး လျှာအစား လီးနှင့် လိုးတာကို ခံချင်သဖြင့် ဝေယံစိုးအား ဏှာသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

"ဘာလုပ်ရမှာလည်း မေမေရ"

ယက်ရာက ခွါပြီး ဝေယံစိုး သိသိနှင့် မေးလိုက်သည်။

"သူ တော်တော် ကြားချင်နေတယ်ပေါ့ မေမေ့ကို လိုးပေးပါတော့ သားရယ် ဟွန်း လူဆိုးလေး"

"ဟုတ် မေမေ မေမေ့ကို သား လိုးတော့မယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး ပေါင်ကြားတွင် ဝေယံစိုး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်နေသော ဝေယံစိုး လီးကြီးကို သူမ လက်လေးဖြင့် ဆွဲပြီး စောက်ရည်ကြည်လေးများနဲ့ ရွှမ်းလဲ့နေတဲ့ သူမ စောက်ဖုတ်ဝမှာ ဒေါ်မေသူစိုး တေ့ပေးထားလိုက်သည်။ ဝေယံစိုး ခါးကော့ပြီး စွတ်ထိုးချလိုက်သည်။

ဖွတ် ဖြလစ် ဖလတ် ဖတ်

"အားးးးးးး အိုးး ဖြည်းဖြည်းလေကွယ်"

ဒေါ်မေသူစိုး နို့ကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ်ပြီး ယောက္ခမ ဆိုပေမယ့် သူ့ မေမေ အရင်းလို ချစ်ရတဲ့ ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်အား ဝေယံစိုး တဖုံးဖုံးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာ။ 

ဒေါ်မေသူစိုးကလည်း လီးအဝင်ဖြောင့်စေရန် သူမ ပေါင်ကို အစောကထက်ပင် ပိုကားထားပေးလိုက်သည်။  လူတွေ စောင့်ထိန်းရမယ့် ကျင့်ဝတ်ကို သူတို့ ဖောက်ဖျက် နေကြတာပါလား ဆိုသည့် စိတ်ကလည်း ဝေယံစိုးနှင့် ဒေါ်မေသူစိုးကို တူ မတူသော ကာမ အရသာတွေ ပေးစွမ်းလို့ နေလေ၏။ 

မကြာလိုက် အချက် ၆၀ လောက် ရောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ပြို င်တူလိုပင် ကာမ အထွတ် အထိတ်ကို ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်ယာထက်မှာ နားနေလိုက်ကြပြီး ဒေါ်မေသူစိုး သူမ ကိုယ်ပေါ်သို့ စောင်လွှမ်းခြုံ ထားလိုက်သည်။

"ဘာလို့ စောင်ခြုံ ထားတာလည်း မေမေရဲ့"

ပြောလည်းပြော ဒေါ်မေသူစိုး ကိုယ်ပေါ်က စောင်ကို ဝေယံစိုး ဖယ်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။

"မေမေက ဘော်ဒီလည်း လှသလို မျက်နှာလေးကလည်း စိုးမြတ်သူဇာနဲ့ တူတယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး ပါးပြင်လေးကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် နမ်းလိုက်သည်။

"ဒီကလေး သူ့ မေမေကို မြှောက်နေပြန်ပြီ ခစ် ခစ်"

ဒေါ်မေသူစိုး ပြောပြီး နေ့စဉ် ပုံမှန် ညနေဖက် ရေမချိုးခင် ဒိုက်ထိုး ဗယ်ဟီရိုက် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်သောကြောင့် ဝေယံစိုးရဲ့ မောက်တက်နေတဲ့ ချက်စ်ထု နှစ်လွှာကို သူမ လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် တို့ထိ ဆော့ကစား နေလိုက်သည်။

"မေမေ နောက်ကို ကိုထွန်းမောင်နဲ့ မပက်သက်ပါနဲ့တော့နော် မေမေ့ရဲ့ ဆန္ဒတွေကို သားဖြည့်ပေးမယ် သား တစ်ယောက်ထဲပဲ မေမေ့ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် မေမေ"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုးရဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးကို ဝေယံစိုး ပင့်ကိုင်ကာ နို့ကြီး တစ်လုံးကို စို့နေလိုက်သည်။

"မေ့ သား သဘော မေမေ သူနဲ့ ထပ် မပက်သက်တော့ပါဘူး"

"မေမေ့ကို သား ချစ်တယ် သားကို ချစ်လား မေမေ"

"မေးစရာ လိုသေးလား သားရဲ့ မေ့ သားကို မေမေ ချစ်တယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး လက်လေးက ဝေယံစိုးရဲ့ မပျော့မမာလေး ဖြစ်နေသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းထုပေး နေလိုက်သည်။ မိန်းမ ဆုံးပြီးထဲက ၂ နှစ်လောက် ရှိပြီ မလိုးဆော်ရတာ။ 

အပြင်မှာလည်း ဝေယံစိုး စိတ်မသန့်၍ ဝယ်မစားခဲ့ပေ။ နို့ကြီး တစ်လုံးကို စို့ပြီး နို့အုံကြီး တစ်ဖက်ကို ဆုပ်နှယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှို းနှင့် သာသာလေး ကုတ်ခြစ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရာ ဒေါ်မေသူစိုး နို့သီးခေါင်းလေးများက တောင်လာလေသည်။

"အားး အိုးး အင်းး"

ဒေါ်မေသူစိုး ငြီးသံလေးများ ထွက်လာပြီး ဝေယံစိုး လီးကြီးကလည်း သူမ လက်ဖဝါးထဲမှာ အစွမ်းကုန် တောင်မတ် နေလေတော့သည်။ ခဏကြာတော့ ဝေယံစိုး နို့စို့ရာက တော်လိုက်သည်။

"လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား မေမေ ဒေါ့ကီ ဆွဲမယ်"

သား အလိုကျ ဒေါ်မေသူစိုး တစ်ဖက်လှည့်ကာ တံတောင်ဆစ် နှစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ထောက်ထားပြီး ခါးလေးခွက်ကာ ခွေးမလေးတွေလို လေးဘက်ကုန်းပေးထားလိုက်သည်။ ဝေယံစိုး ထကာ မေမေ့ နောက်တွင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်ကြားမှ ဖောင်းကားပြီး နောက်ကို ပြူ ထွက်လာသော ဒေါ်မေသူစိုး စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး နို့အုံကြီး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ဆောင့်လိုး နေလိုက်လေသည်။ 

အဲ တစ်ချီပြီးတော့ သူတို့ လိုးပွဲကြီးကို တော်၍ အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်လိုက်ကြသည်။ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ကြပြီး နောက်နေ့တွေအတွက် ချစ်စခန်းဖွင့်ဖို့ရန် မေမေ့ကို စရံသတ်ကာ သူမ ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်သည်။

"နောက်နေ့တွေလည်း ခုနကလို လုပ်ကြမယ်နော် မေမေ"

"မေ့ သား သဘော သား ညီမလေး အပြင်သွားရင် လစ်ရင် လုပ်တာပေါ့"

ပြောပြီး ဒေါ်မေသူစိုး လက်နှစ်ဖက်က သား လည်ပင်းကို ဟီးလေခိုကာ သားရဲ့ ၆ ပေ ခန့် မြင့်သော အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို သူမ ခြေဖျာလေး ထောက်၍ အောင်ရဲလင်းနှင့် ဆင်သည့် သား မျက်နှာအား မွှေးကြူ လိုက်လေသည်။ 

မေမေ့ လက်လေးကို ဝေယံစိုး ဆွဲကာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။ အရင်လို ဘေးလူတွေကို ကုန်းပြီး သူမရဲ့ ကာမ ဆန္ဒကို ဖြည့်စည်းတာထက် ကိုယ့် မိသားစုထဲက မိမိ သားဆိုလည်းဟုတ် သမက်ဆိုလည်း ဟုတ်တဲ့ သား ဝေယံစိုးနဲ့သာ ကာမ လိုအင်များအား ဖြည့်စည်းတော့မည် ဟု ဒေါ်မေသူစိုး ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

နောက်နေ့တွေမှာ ဈေးဖွင့်တော့ ညီမလေး မလစ်သဖြင့် မေမေနှင့် သူ လိုးဆော်ရန် အခွင့်အရေး မရခဲ့ပါ။ ဥပုသ်နေ့ မြန်မြန်ရောက်ပါစေ ဟု ဝေယံစိုး စိတ်ထဲမှ ဆုတောင်း နေလိုက်သည်။

နောက်အပတ် ဥပုသ်နေ့ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ညီမလေး သူမ သူငယ်ချင်း အိမ်သွားတာနဲ့ ခြံတံခါးနဲ့ အိမ်တံခါး ပိတ်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာပင် မေမေက သူ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ပြောစရာ မလို သူ့ ရှေ့မှာ ဒူးထောက် ချကာ သူ့ကို လွေပေးတော့သည်။ 

လီးတောင်လာတော့ မေမေ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဆိုဖာလက်ရန်းကို ကိုင်၍ မေမေ့ကို ကုန်းထားစေပြီး သူမ ထမီကို ခါးပေါ် လှန်တင်ကာ မော်တော် ဆပ်လိုက်သည်။

---------------

ခုဆို ဝေယံစိုးနဲ့ မေမေ ဒေါ်မေသူစိုးတို့ ခိုးစားလာတာ ရက် ၂၀ ကျော်ခဲ့ပြီ။ မေမေ့ကို လိုးဆော်ရင်း တစ်ဖက်က ညီမလေး ကေသီစိုးကိုလည်း ဝေယံစိုး ကျားချောင်းချောင်း နေခဲ့လေသည်။ 

ညီမလေးက ဂုတ်ဝဲ ဆံပင်လေးနဲ့ ခရစ္စတီးနားနဲ့ တူပြီး အရပ် ၅ ပေ ၆ လက္မခန့် မြင့်ကာ မေမေ့လို ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး လုံးကြီးပေါက်လှ မေမေ့လောက် မကိတ်ပေမယ့် သူမ အသက်ရွယ်နှင့် ကိတ်သည် ဟု ဆိုရမည်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ညမှာ ဘောလုံးပွဲ ရှိ၍ ဝေယံစိုး အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာမှာ ထိုင်ပြီး စကိုင်းနက်မှ လွှင့်သော ဘောလုံးပွဲ ကြည့်နေလိုက်သည်။ 

ညနက်ပိုင်း ဆိုတော့ မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့က အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းမှာ အိပ်နေကြပြီ။ ကြည့်နေရင်း သူ ညောင်းလာသဖြင့် ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ် လှဲပြီး လက်တန်းပေါ် ခေါင်းတင်၍ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားလေသည်။ တရေးနိုး ရှူးပေါက်ချင်သဖြင့် ကေသီစိုး အိမ်ပေါ် လှေကားထိပ်မှ တဆင့် အောက်ဆင်းလာရာ အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာတွင် ကိုကို အိပ်ပျော်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဘောလုံးပွဲက ဖွင့်လျက် ဆိုဖာနား လျှောက်လာပြီး အနားရောက်တော့ ကိုကို့ရဲ့ ခြေတံရှည်ကြီး နှစ်ဖက်က ခုံ ဟိုဖက်စွန်းကိုပင် ကျော်ကာ ဇက်က လိမ် နေလေသည်။ 

ကိုကို အိပ်မအိပ် သေချာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကေသီစိုး လက်လေးက ယောင်္ကျား ပီသပြီး အောင်ရဲလင်းနဲ့ တူသော ကိုကို့ မျက်နှာကို ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ 

သူမ ငယ်စဉ်ထဲကရင်း ကိုကို ဟု ခေါ်ခဲ့၍ နှုတ်ကျိုး နေလေပြီ။ ကိုကိုက ခဲအို ဆိုပေမယ့် ငယ်စဉ်အချိန်ကတော့ အကိုအရင်းလို ချစ်ခဲ့တာ။ 

ခု အသက် ၁၈ နှစ် အပျိုုကြီးဖားဖား အရွယ် ရောက်တော့ ကိုကို ဝေယံစိုးက သူမရဲ့ အိမ်မက်ထဲက နတ်သားလေး တစ်ပါး ဖြစ်ခဲ့ပြီး သူ့ကို တိတ်တခိုး ရင်ခုန် စွဲလန်းနေခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ့ ကိုယ်ကို လှုပ်၍ နှိုးလိုက်သည်။

"ကိုကို ထတော့ ဇက်နာမယ် အိပ်ချင် အခန်းထဲ သွားအိပ်"

"အင်း ညီမလေး ကိုကို ဘောလုံးပွဲ ကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်သွားတာ"

ပြောပြီး ထကာ ညီမလေး ပါးလေးကို သူမ ငယ်စဉ်ကလို ချစ်စနိုးဖြင့် သာသာလေး ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။ ညီမလေး ပါးကို ဆွဲလိမ်တာ နာလိုက်တာ ကိုကိုကလည်း ဟွန်း ဟု ခရာတာတာလေး ပြောပြီး ကိုကို့ ရှေ့မှ လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။ 

ဂုတ်ဝဲ ဆံပင်လေး ဝဲခနဲ ဖြာထွက်သွားပြီး သေးသွယ်သော ခါးလေး အောက်က ညီမလေး အိုးကြီးက ဂါဝန်ထဲမှ နိမ့်တုန် မြင့်တုံ ဖြစ်သွားတာ ဝေယံစိုး ကြည့်၍ ဂွတ်ခနဲ စတွေး မြိုချလိုက်လေသည်။ ကေသီစိုး အသက် ၁၈ နှစ် ဆိုပေမယ့် ရည်းစား မထားဖူးသေးပါ။ 

ဘေးသူစိမ်း ရွယ်တူ လူငယ်တွေ ကိုကိုတို့ အရွယ်တွေ သူမကို ကြို က်တာ မနည်း တစ်ယောက်ကိုမှ ပြန်မကြို က်ခဲ့။ ကိုကိုကလွဲပြီး အခြားသူကို ကေသီစိုး ရင်မခုန် စိတ်လည်း မဝင်စားမိပါ။ 

တစ်မိုးထဲအောက် တစ်အိမ်ထဲမှာ အတူနေသာ ကိုကို့ကို သူမ တိတ်တခိုးလေး ကြွေနေမိတာ တစ်နှစ်လောက် ရှိခဲ့ပြီ။ ခေတ်ရေစီးကြောင်း အတိုင်း ကေသီစိုးလည်း ဖုံး အင်တာနက် သုံးပြီး အပြာစာ အောစာတွေ ဖတ်သည်။ 

မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေဆီမှ ဇက်ပြာနှင့် အောကားတွေ ကူးပြီး ကြည့် ပြီး သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နှင့် ပွတ်ကာ အာသာဖြေသည်။ နောက်တော့ ခရမ်းသီး သေးသေးလေးတွေနှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် ခုဆို အမှေးပါးပင် မရှိတော့ပါ။ ကေသီစိုး သန့်စင်ခန်းထဲ သွားပြီး ရှူ းပေါက်၍ပြီးတော့ အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့သည်။

နောက် သုံး လေးရက် ကြာခဲ့ပြီး ညနေ သူတို့ ဆိုင်မသိမ်းခင်  ဆိုင် လေးခန်းကျော်က သူ့ထက်တော့ ၂ နှစ်လောက်ကြီးမည့် ဆော် ထိုဆော်က တခုလပ် ဝေယံစိုးတို့ ဆိုင်ကို တခါတရံ ရောက်လာတတ်သည်။ မေမေနှင့် ညီမလေးက သူမကို မေးထူး ခေါ်ပြောလောက်ပဲ ဆက်ဆံတာ။ 

သူလည်း မေးထူး ခေါ်ပြောပဲ ထိုဆော်ကို ဆက်ဆံတာ ဆိုင်လာရင် သူ့နား တကပ်ကပ် စကားမရှိ စကားရှာ ပြောပြီး အထာတွေ ပေးတတ်လေသည်။ ထိုဆော် အထာပေးလည်း သူ့ ရင်ကိုမှ မခုန်စေတာ ဆိုတော့ အေးဆေးပဲ။ 

သူ့ ရင်ကိုခုန်စေသူက မေမေ ပြီးတော့ ညီမလေး ထိုနှစ်ယောက်ကိုပဲ သူ ချစ်သည်။ မေမေ့ထံမှ သဲဦးပန်းလေးကို ခူးပြီး ဝတ်ရည်လေးကို စုပ်ဖူးပြီ။ ညီမလေးထံမှ သည်းဦးပန်းလေး ခူးဖို့နဲ့ ဝတ်ရည်လေး စုပ်ဖို့ သူ ကြို းစားရပေဦးမည်။ ခုလည်း သူ့နားမှာ တကပ်ကပ် လုပ်ပြီး ဟိုဆာ် ဖောရှော လာရိုက် နေတာ။ 

ညီမလေးက မနှစ်မြို့ဟန်နှင့် သဝန်တိုသည့် အကြည့်လေးဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဟိုဆော် သူမ ဆိုင်ဖက် ပြန်သွားသည်။ ညဖက် သူတို့ မိသားစု သုံးယောက် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗွီ ထိုင်ကြည့်နေပြီး ည ၉နာရီခွဲခါနီးတော့ အိပ်ချင်ပြီ ဟု ပြောပြီး မေမေ အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားလေသည်။

"ညနေက ဟိုမိန်းမ ကိုကို့နား ကပ်ပြီး ဘာတွေ ပြောနေတာလည်း သူ့ကို မရောနဲ့ ကိုကို"

ကေသီစိုး အူတိုတဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည်။

"စကား မရှိ စကားရှာ လာပြောတာ ညီမလေး ကိုကို မရောပါဘူး ခပ်တန်းတန်းပဲ နေတယ် ကိုကို့ကို အူတိုနေတာပေါ့ ညီမလေးက"

"တိုတာပေါ့ ညီမလေး ကိုကိုပဲ ပြီးတော့လေ ကိုကို နောက် အိမ်ထောင်ပြု သွားမှာ ညီမလေး စိုးရိမ်တယ် အဲကျ ကိုကိုက ညီမလေးတို့ကို ထားခဲ့မှာ"

ဝေယံစိုး စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားပြီး ညီမလေး လက်လေးကို သူ့ လက်နှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

"အဲ အတွက် ညီမလေး မပူနဲ့နော် ကိုကို နောက် အိမ်ထောင် ပြု ချင်ရင် ညီမလေး မမ ဆုံးပြီးထဲက ပြု မှာပေါ့ မေမေနဲ့ ညီမလေးတို့ကို မခွဲနိုင်လို့ ကိုကို မပြု ပဲ နေတာပေါ့ ကလေးရယ်"

သူ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ညီမလေး မျက်နှာလေးပေါ်မှာ ကျေနပ် ပီတိဖြစ်သော အရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့လေသည်။

"ညီမလေးတို့ကို ငဲ့ညှာပြီး နောက်အိမ်ထောင် မပြု တာ ကျေးဇူးပါ ကိုကို"

"ကိုကို ချစ်တာ ညီမလေးကိုပါ"

သူ စကားကို အနှောင့်မလွတ် အသွားမလွတ် ပြောပြီး ညီမလေး ပခုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။

"ညီမလေးလည်း ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ညီမလေး ကိုကိုပဲ ချစ်တာမှ များကြီး များကြီးချစ်"

ညီမလေးက ငယ်စဉ်တုန်းကလို သူ့ကို ပြောလိုက်လေသည်။

"ကိုကိုက ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ ချစ်တာပါ ကလေးရယ်"

"အိုး! ကိုကိုကလည်း"

ပြောပြီး ညီမလေး မျက်နှာလေး ရှက်သွေး ဖြာသွားလေသည်။ ညီမလေး ပါးပြင်လေး နှစ်ဖက်ကို အနမ်းမိုးတွေ စွေလိုက်သည်။

"ရွှတ် ရွှတ်"

"အိုး! ကိုကို မကောင်းဘူးကွာ ညီမလေးကို နမ်းတယ် အဟင့် ဟင့်"

ကေသီစိုး အပျိုမလေး ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ဖိုကာ ကိုကို့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှ အတင်း ရုန်းပြီး လှေကားရှိရာသို့ အပြေးကလေး လှမ်းထွက်ခဲ့လိုက်လေသည်။

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>