အောင်ဒင် အပိုင်း ( ၁ )

အောင်ဒင် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ – သာဂိ

အခန်း ( ၁ )

မြစ်ကြီးနားမြို့ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီး တစ်ခုတွင် ခန်းနား ထယ်ဝါသော နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တစ်လုံးရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦး၏ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသက် 35 နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး Gold label ပုလင်းထောင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို စောင့်နေသည်။ ထိုအမျိုးသားသည် ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျား ပီသသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မေးရိုးကားကား ပေါ်တွင် နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်စိတ်မွှေးများသည် rhythm ကျကျနှင့် အလွန်ခန့်ညားသည်။ 

မျက်လုံးများက စူးရှပြီး နှုတ်ခန်းဒေါင့်စွန်း တွန့်ရုံသာ ပြုံးတက်သည့် သွေးအေးသော လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ၏ နာမည်က အောင်ဒင်။ သူ၏ အရှေ့တည့်တည့်ရှိ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးငယ်လေး တစ်ဦး၏ ငိုရှိုက်သံ သဲ့သဲ့ကို ကြားနေရသည်။ ထို အခန်းထဲတွင် အပျိုပေါက်အရွယ် အမျိုးသမီးလေး တစ်ဦးနှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးနှစ်ဦး ရှိသည်။ အောင်ဒင်သည် အခန်းတံခါး ပွင့်လာမည့် အချိန်ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ဆိုင်းရင်း ဆီးကရက် မီးခိုးများကို ခေါင်းမော့ကာ မှုတ်ထုပ်လိုက်သည်။ စီးကရက် မီးခိုးများထဲတွင် လွန်ခဲ့သော ရက်ပိုင်းက အဖြစ်အပျက်များ အစီအရီ ပေါ်လာသည်။

အောင်ဒင် ယခုအိမ်ကြီးသို့ လွန်ခဲ့သော 6 လခန့်က ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ရောက်ရှိသည့် အကြောင်းအရင်းမှာ ဖါးကန့်တွင် ကျောက်စိမ်း ကုန်သည်။ ကိုရှောက်တီ ဆိုသော တရုပ် တစ်ဦးကြောင့် ဖြစ်သည်။ ရှမ်းပြည်ဘက်မှ ကိစ္စတစ်ခုကို ရှောင်ပြေးရင်း ဖါးကန့်သို့ ရောက်ရှိနေသော အောင်ဒင်တစ်ယောက် အလုပ်အကိုင် မရှိသဖြင့် ရေမဆေးကျောက် ရှာရင်း ဝမ်းရေးကို ဖြေရှင်းနေသည်။ တစ်ရက်တွင် ဆိုင်းတောင် ကျောက်စိမ်းတွင်းဘက် ရေမဆေးကျောက် ရှာရင်း ဖါးကန့်သို့ ဆိုင်ကယ်နှင့်အပြန် လမ်းတွင် Pajero ကားတစ်စီးက လှမ်းတားသည်။ ကားကောင်းကောင်း ပြုပြင်တက်၍ ကူညီပေးရာမှ ကိုရှောက်တီနှင့် ခင်သွားသည်။ 

သူ့အိမ်ကား မောင်းရန် ခေါ်လာသဖြင့် မြစ်ကြီးနားသို့ ရောက်ခဲ့သည်။ ကိုရှောက်တီ၏ မိန်းမ မကျင်မေ သည် အသက် 28 နှစ်အရွယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းသည်။ သူမတွင် ရင်မေ ဟုခေါ်သော အသက် 22 နှစ်အရွယ်နှင့် ခင်မေဟုခေါ်သော အသက် 18 နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက် ညီမနှစ်ယောက်ရှိသည်။ ညီအမ သုံးယောက်စလုံး တရုပ်တွေ ဖြစ်သဖြင့် အသားဖြူကာ ရင်ထွား တင်ကားသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ညီအမ သုံးယောက်စလုံး အပြောအစို အနည်းငယ် ရိုင်းစိုင်းပြီး အိမ်ရှိ လုပ်သားများအား ဆတ်ဆံရာတွင် မောက်မာကြသည်။ 

အိမ်ရှိ လုပ်သားများအား ခိုင်းလျှင် ငေါက်ငန်း ပြောဆိုပြီး ခြေထောက်နှင့် ကန်ကျောက်ကာ ခိုင်းတက်ကြသည်။ ကိုရှောက်တီသည် ဘိန်းစား တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့အိမ်သို့ အောင်ဒင် ရောက်ပြီး 2 လခန့်အကြာတွင် ဘိန်းထိုးရင်း ကိုရှောက်တီ ရှော့(ခ်) ဖြစ်ပြီး ကိုရှောက်တီ ဆုံးသွားသည်။ ထိုအချိန်မှ စ၍ အိမ်၏ စီးပွါးရေးကို မကျင်မေ ဦးစီးရတော့သည်။ ထိုအချိန်မှ စ၍ မကျင်မေ စီးပွါးရေး ကိစ္စနှင့် ဘယ်သွားသွား အောင်ဒင် ကားမောင်းပေးရသည်။ 

တစ်ရက်တွင် အောင်ဒင့် ထံသို့ Phone တစ်ခု ဝင်လာသည်။

“ Hello, အေး ပြော”

“ ————“

“ အာ မင်းတို့တွေ ငါ့စကား နားမထောင်ဘူး၊ အာလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့်မယ်၊ ဟိုဘက်မှာ ရှောင်နေပါလို့ ပြောထားတာကို”

“ ————-“

“ အေး ငါ ဖန်တီးကြည့်မယ်၊ ဘယ်လောက် လိုမှာလည်း”

“ —————“

“ ဟုတ်ပြီ အစဉ်ပြေတာနဲ့ အကြောင်းပြန်ပေးမယ်၊ လောလောဆယ် မင်းတို့ အဲ့မှာဘဲ နေဦး”

အောင်ဒင် ခေါင်းရှုပ်သွားသည်။ ထိုစဉ်

“ အောင်ဒင်ရေ ဟေ့ အောင်ဒင်”

“ ဟုတ် မမလေး”

မကျင်မေ ခေါ်သဖြင့် အောင်ဒင် အိမ်ဘက် ထွက်ခဲ့သည်။

“ ဘယ်သွားမလို့လည်း မမလေး”

“ မနက်ဖန် ကျောက်ကိစ္စနဲ့ မန္တလေးကို သွားရမယ်၊ ကားကို သေခြာ ပြင်ထားပါ”

“ ဘယ်အချိန်လည်း မမလေး”

“ မနက် စောစော”

“ ဟုတ် ကျွန်တော် အခုဘဲ workshop သွားစစ်လိုက်ပါ့မယ်”

“ ရော့ ပိုက်စံယူသွား”

တစ်သောင်းတန် သုံးရွက်ကို ပစ်ပေးကာ အိမ်ထဲ ဝင်သွားသော ကျင်မေ၏ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းဒေါင့်တွန့်ရုံ ပြုံးလိုက်သည်။ အောက်တွင် ကျသွားသော ပိုက်စံကို ကောက်ကာ workshop သို့ ကားစစ်ရန် ထွက်ခဲ့သည်။ ပြီးတော့ စောနက ဖုန်းကို ပြန်ခေါ်လိုက်သည်။

မနက်စောစော မြစ်ကြီးနားမှ ထွက်ခဲ့သည်။ မကျင်မေ အပြင် သူမ၏ ညီမ ရင်မေပါ မန္တလေးသို့ လိုက်ခဲ့သည်။ ကျင်မေသည် တင်ပါး ဖုံးရုံမျှ ရှိသော mini ဂါဝန် အနက်ရောင်လေးအား ဝတ်စဉ်ထားပြီး ရင်မေက ပေါင်ဂွထိ တိုနေသော ဂျင်းဘောင်းဘီ တိုတိုလေးကို ဝတ်စဉ်ထားသဖြင့် ပေါင်သား ဖွေးဖွေးကြီးများကို မြင်ရသည်မှာ လီးတောင်ချင်စရာပင်။ 

မိုးရာသီ ဖြစ်သဖြင့် ကားကို စိတ်လွှတ် ကိုယ်လွှတ် မမောင်းနိုင်ပေ။ နေ့လည် 1:00 pm ခန့်တွင် မဲဇာတောင်သို့ ရောက်ရှိသည်။ ကား အသွားအလာ ရှင်းသည့် အချိန်ဖြစ်ပြီး မိုး သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းနေသဖြင့် သူတို့ ကားတစ်စီးထဲသာ ရှိသလိုပင်။ မဲဇာတောင်ကို တက်ပြီး တစ်ဝက်ခန့်အရောင်တွင် ကားတစ်စီးမှ လူသုံးယောက်က လှမ်းတားသဖြင့် ရပ်ပေးလိုက်သည်။ ကားမှန်ကို အောက်သို့ ချလိုက်ပြီး ခေါင်းခန်းသို့ ချည်းကပ်လားသူအား

“ ဘာ ကူညီပေးရမလည်းဗျ”

“ ငါတို့ အကူအညီ လိုတာကတော့”

ထိုလူသည် စကား ဆတ်မပြောတော့ဘဲ ခါးကြား ညှပ်ထားသော ပစ္စတို တစ်လက်ကို ထုတ်ကာ အောင်ဒင့် နှဖူးကို ချိန်လိုက်သည်။

“ အမေးလေး ကယ်ကြပါဦး”

“ တိတ်တိတ်နေစမ်း၊ ဟေ့ကောင် တံခါးတွေ lock ဖွင့်လိုက်”

အောင်ဒင်လည်း တံခါး lock များကို အမြန် ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ lock ပွင့်သွားသည်နှင့် ရှေ့ခန်းသို့ သေနတ်ဖြင့် ချိန်ထားသူသည် လျှင်မြန်စွာ တက်လိုက်သည်။ မကျင်မေတို့ ဘေး တစ်ဖက်စီသို့လည်း လူနှစ်ယောက် တက်လာသည်။

“ ရှင်တို့ ရှင်တို့ ဘာလုပ်မလို့”

“ ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း !! အားးးး”

“ ကောင်မ တိတ်တိတ်နေစမ်း၊ ဟေ့ကောင် ရှေ့ကားနောက်ကို လိုက်၊ ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် လုပ်ရင် သုံးယောက်လုံး ခေါင်းနဲ့ကိုယ် အိုးစားကွဲသွားမယ်”

လူမိုက်ရုပ်ပေါက်ကာ တကယ်လုပ်မည့် ပုံစံများ ဖြစ်သဖြင့် ညီအမနှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ကြောက်လန့်နေကြသည်။ ကားနှစ်စီးလုံး တောလမ်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သစ်ဆွဲသည့် ဆင်သွားလမ်း ဖြစ်သဖြင့် လမ်းကလည်း ကြမ်းလိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။ မိုးကလည်း သည်းထန်စွာ ရွာနေပြီး သစ်ပင်များ အုံ့ဆိုင်းနေသဖြင့် ဘယ်ကို ရောက်လို့ ရောက်မှန်း မသိတော့ပေ။ တစ်နာရီနီးပါး မောင်းနှင်ပြီးသော တောထဲရှိ အစောက်အဦး ဟောင်းကြီး တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။

သူမတို့ညီအမ နှစ်ယောက်အား အခန်းကျယ်ကြီး ထဲတွင် ချုပ်ထားပြီး အောင်ဒင့်အား တစ်ဖက်ခန်းသို့ ခေါ်သွားသည်။ ရင်မေအား ထုတ်တန်းတွင် ခြေထောက်နှင့် ကြမ်းပြင် မထိအောင် တွဲလောင်း ချည်ထားသည်။ ကျင်မေ့အား ခုံတစ်လုံးပေါ်တွင် လက်ပြန် ကျိုးတုတ်ထားသည်။ စုစုပေါင်း လူ ခြောက်ဦး ဖြစ်ပြီး လူမိုက်ရုပ်တွေ ဖြစ်သဖြင့် ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး ကြောက်လန့်နေသည်။ သူမတို့အား စောင့်ကြည့်နေသော အမျိုးသား လေးဦးစလုံး၏ အကြည့်တွေက ရမ္မက်ခိုးတွေ လျှံနေသည်။ အောင်ဒင်လည်း တစ်ဖက်ခန်းတွင် ဘာတွေ ဖြစ်နေသည် မသိပေ။

“ ခွက် ခွက် ခွက် !! အားးးးး ကဲကွာ ကဲကွာ !! ဖျောင်းဖျောင်းဖျောင်း!! အူးးးးးး”

ထိုးကျိတ် ကန်ကျောက်နေသော အသံနှင့် အောင်ဒင်၏ နာကျင်စွာ အော်နေသော အသံများ အတိုင်းသား ကြားနေရသဖြင့် ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး ပိုမို ထိတ်လန့်နေမိသည်။ 15 mins ခန့်ကြာသော် ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ဟန် တူသူ အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူ၏ နောက်မှ တစ်ယောက်က အောင်ဒင့်အား ဂုတ်မှ တရွတ်ဆွဲလာသည်။ အောင်ဒင်၏ သတိလစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးအား သူမတို့ ရှေ့သို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။

“ ဝုန်းးးးး အောင်မလေးးးးး မမ !! မမ !! ညီမလေး ကြောက်တယ် အီးဟီးဟီးးးးး”

“ မကြောက်ပါနဲ့ သဲလေးရယ် ကိုကြီးတို့က ကိုက်မစားပါဘူးကွယ်၊ ညီမလေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ပြုစုမှာပါကွယ် ဟဲဟဲဟဲ”

တစ်ယောက်က ရင်မေ၏ ပါးကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ပြောလိုက်သည်။

“ လွှတ် လွှတ် !! ခွေးကြီးတွေ”

“ ဘာကွ၊ ခွေးကြီးတွေ ဟုတ်လား !! ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း”

“ အားးးးးး”

“ အေး ခဏနေမှ နင့်ကို ခွေးလိုးလိုးပြမယ်”

ပါးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် လွှဲရိုက်ခံရသဖြင့် ရင်မေ၏ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားကာ နှုတ်ခမ်း ဒေါင့်မှ သွေးစများ ထွက်လာသည်။

“ မလုပ်ပါနဲ့ ရှင်၊ ကျွန်မ ညီမလေးကို အီးဟီးဟီး”

“ တိုက်မောင်းရေ၊ သူ့ ညီမလေးကို မလုပ်ပါနဲ့တဲ့၊ သူ့ကို လုပ်ပါတဲ့ဟ”

“ ဟုတ်လား အာစိ၊ အဟီး ဒါလေးလည်း အနှစ်ကြီးဘဲ”

တိုက်မောင်းသည် ကျင်မေ၏ မေးစိအား ဆွဲမော့လိုက်သည်။ မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ လွှဲလိုက်သဖြင့်

“ ဆရာ မိုးသီးရေ၊ ဒါလေးကလည်း အကျော တင်းတယ်ဗျ၊ အကျော နဲနဲ လျှော့ပေးလိုက်မှ ထင်တယ်”

“ လုပ်ပေးရမှာပေါ့ကွာ ဟားဟားဟားဟား၊ သာဒွန်းရေ ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်ပါကွာ၊ သူ လွတ်လွတ်လပ်လပ်လေး ကောက စည်းစိမ် ခံစားရအောင်လို့”

“ ဟုတ် အာစိ”

သာဒွန်းသည် ကျင်မေအား ခုံတွင် လက်ပြန် တုတ်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

“ ရှင် !! ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော် လွှတ်လွှတ်!! အ”

မိုးသီးက ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုကိုင်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲချလိုက်သည်။ ကျင်မေသည် သူမ ဆံပင်ကို ဆွဲထားသော မိုးသီး၏ လက်ကို ကိုင်ရင်း မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ကာ တရွတ်တိုက် ပါလာသည်။

“ အစကတော့ သာသာယာယာလေး လုပ်ပေးမလို့ဘဲ၊ ဒါပေမယ့် မင်းက စောက်ကျော တင်းလွန်းတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ကိုင်ပေးရတာပေါ့”

“ ဝုန်းးးး !! အားးးးး”

ကျင်မေသည် ကြမ်းပြင်ပေါ် မှောက်လျှက် လည်းသွားသည်။

“ ယက္ခညီနောင်၊ ဒီကောင့်ကို ခုံပေါ်မှာ ကြိုးချည်ပြီး သတိယအောင် လုပ်လိုက်စမ်း”

ယက္ခညီနောင် ဟုခေါ်သော ကိုယ်ခန္ဓာ ထွားကျိုင်းပြီး ဘီလူးကဲ့သို့ ရုပ်ကြမ်းသော လူနှစ်ဦးက အောင်ဒင့်ကို မချီကာ ခုံပေါ် လက်ပြန် ကြိုးတုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရေပုံးဖြင့် မျက်နှာအား ပတ်လိုက်ရာ

“ ဗျွန်းးးးးး !!! ဝူးးး ဖလူးးးးးး ဟူးးးး”

အောင်ဒင် သတိပြန်ရလာချိန်တွင် မိုးသီးက အောင်ဒင်၏ လည်ပင်းကို လျှပ်စစ် ကျဉ်စက် ဒုတ်နှင့် ထောက်ပြီး

“ ငါတို့ မင့် မမလေးနှစ်ယောက်ကို ဘယ်လို ပြုစုမလည်းဆိုတာ သေခြာ ကြည့်ထား ဟေ့ကောင်”

“ ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျီ ဟီဟီဟီ !!အားးးးးးးးး”

လျှပ်စစ် ကျဉ်စက်နှင့် အတို့ခံရ၍ အောင်ဒင့် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားသည်။ လျှပ်စီး လျှော့ထား၍သာ သတိလစ်မသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ မိုးသီးသည် လျှပ်စစ်ဒုတ်ကို ပုခုံးပေါ် တင်ပြီး ကျင်မေ့ဘက် လှည့်ကာ တစ်လှမ်းခြင်း တိုးလာသည်။ ကျင်မေသည် ထိတ်လန့်စွာဖြင့် ဖင်ဒရွတ်တွန်းရင်း နောက်ဆုတ်သွားသည်။ အားလုံး ငြိမ်၍ ကြည့်နေစဉ် ကျင်မေသည် ရုတ်တရက် ကုန်းထကာ တံခါးပေါက်မှ အပြင်သို့ ပြေးထွက်လိုက်သည်။

“ ဟေ့ကောင်တွေ လိုက်ကြစမ်း”

“ ဟုတ် အာစိ”

ယက္ခညီနောင်နှင့် သာဒွန်းတို့ ကျင်မေ့နောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားသည်။ မိုးသီးကတော့ ကျော်မော် ငှဲ့ပေးသော အရက်ခွက်ကို မော့ရင်း ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ 10 mins ပင် မစောင့်လိုက်ရ

“ လွှတ် လွှတ် !! ခွေးမျိုးတွေ ငါ့ကိုလွှတ်”

အသံကြား၍ ကြည့်လိုက်ရာ ယက္ခကြီး၏ ပုခုံးပေါ်တွင် ခြေလက်တွေ ယက်ကန် ယက်ကန်ဖြင့် ပါလာသော ကျင်မေ့အား တွေ့ရသည်။ မိုးရွာထဲတွင် ပြေးရသည်က တစ်ကြောင်း၊ ယောက်ျား ခွန်အားနှင့် မိန်းမ ခွန်အား မမျှသည်က တစ်ကြောင်းမို့ ကျင်မေ့အား လွယ်ကူစွာ ပြန်ခေါ်လာနိုင်ခဲ့သည်။

“ အင့် !! ဝုန်းးးး !! အားးးးးး”

ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေလေး ပစ်ကျသွားသော်လည်း ချက်ခြင်း ဖင်ဒရွတ်တွန်းကာ နောက်သို့ ဆုတ်သွားပြန်သည်။ မိုးသီးသည် ခွက်ထဲရှိ လက်ကျန်ကို မော့လိုက်ပြီး

“ အဲ့ကောင်မကို ကြမ်းပြင်မှာ ပတ်လတ် လှန်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးချည်ထားလိုက်စမ်း”

“ ဟုတ် အာစိ”

“ မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့ အီးဟီးဟီးးး”

ကျင်မေ ရုန်းကန်နေသော်လည်း ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းတို့အား မတွန်းဖယ်နိုင်ပေ။ လက်နှစ်ဖက်ကို တိုင်နှစ်လုံးတွင် ကားယားချည် ခံလိုက်ရသည်။ မိုးသီးလည်း ခါးပတ်ဖြုတ်ရင်း ကျင်မေ့အနား တစ်လှမ်းခြင်း တိုးလာသည်။ လက် လှုပ်မရသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကွေးလိုက် ဆန့်လိုက်ဖြင့် ရုံးကန်နေရာ ဝတ်ထားသော ဂါဝန် အနက်ရောင်လေးမှာ လန် လန်သွားသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနက်ရောင်လေးအောက်မှ ဖေါင်းမို့နေသော စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအား အထင်းသား မြင်နေရသဖြင့် တိုက်မောင်းတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး လီးတောင်နေသည်။ ပေါင် ဖွေးဖွေးကြီးတွေကလည်း အသည်းယားစရာပင်။ အရက်နှင့်အတူ တံတွေးကို မျှောချနေကြရသည်။

“ ရှင် !! ရှင် !! အနားမကပ်နဲ့နော်”

မိုးသီး၏ ခါးပတ်ကိုင်ထားသောလက် မြှောက်တက်သွားသည်။

“ ရွှမ်းးးးး !!! အားးးးးး ရွှမ်းးး ရွှမ်းးး ရွှမ်းးး ရွှမ်းးးး အားးး အားးး အားးး အားးးး”

ခါးပတ်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် လွှဲ လွှဲ ရိုက်လိုက်သည်။ ရိုက်ချက်မှာ အားပါသဖြင့် ပေါင် ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်မှာ အရှိုးတွေ ထင်နေပြီ။ ခါးပတ်ဖြင့် ရိုက်၍ အားရသော် လျှပ်စစ်ကျဉ်စက်ဒုတ်ကို အားလျှော့ကာ ကျင်မေ၏ ပေါင်အတွင်းသားကို တို့လိုက်သည်။

“ ဂျစ်ဂျစ်ဂျစ်ဂျစ် !!! ဂျီ !! ဟီ ဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးးး”

ကျင်မေ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးသွားသည်။

“ မလုပ်နဲ့၊ ငါ့ အမကို မလုပ်နဲ့၊ လူယုတ်မာတွေ အီးဟီးဟီး”

ရင်မေသည် သူ့အမ ခံစားနေရသည်ကို မကြည့်ရက်တော့သဖြင့် အသံကုန် အော်လိုက်သည်။ မိုးသီး ရင်မေ့အား လှည့်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြီး တိုက်မောင်းထံ လျှပ်စစ်ဒုတ် ပစ်ပေးလိုက်သည်။ တိုက်မောင်းသည် လျှပ်စစ်ဒုတ်ကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ ရင်မေ့ထံ လျှောက်ခဲ့သည်။ တိုက်မောင်း သူမထံ လာနေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ရင်မေသည် ထိတ်လန့်ကာ ခြေဖဝါးများ ကုတ်မိသည်။

“ မလာနဲ့၊ ငါ့အနား မလာနဲ့ အီးဟီးဟီးးးးး”

ရင်မေ၏ နို့တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အ!!!!”

“ အိုးးးး တင်းနေတာဘဲ။ ဒါလေးတော့ မကြာခင် ပျော့သွားမှာ သေခြာတယ် ဟဲဟဲဟဲ”

“ ခွေးကြီး ၊ ငါ့အသားကို မထိနဲ့ အီးဟီးဟီး”

“ ဒါလေးက အမြည်းလေး”

လျှပ်စစ်ဒုတ် အားခပ်ပျောပျော့ဖြင့် ရင်မေ၏ ဂျိုင်းသား ဖွေးဖွေးလေးကို တို့လိုက်သည်။

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျစ်ဂျစ် !! အားးးးး ဂျီဟီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးး”

ရှော့တိုက်ခံရသဖြင့် ရင်မေ့ တကိုယ်လုံး တွန့်သွားသည်။ ကြည့်နေသူ အားလုံး လီးများ တင်းမာလာသည်။

“ ပြောဦးလေ ခွေးကြီးလို့ ဟားဟားဟားဟား”

လျှပ်စစ်ဒုတ်အား ရင်မေ၏ ဘောင်းဘီတို အောက်မှ လျှိုကာ စောက်ပတ်နား တေ့လိုက်သည်။ ရင်မေ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

“ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ရှင် အီးဟီးဟီး”

လျှပ်စစ်အား အနည်းငယ် မြှင့်လိုက်ပြီး

“ ခွေးကြီးလို့ ပြောဦးလေ၊ ခုတော့ မပြောနိုင်တော့ဘူး မလား၊ ကဲကွာ ကဲကွာ”

ခလုပ်ကို နှိပ်လိုက်သည်။

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျစ်ဂျစ် !! အားးးးး ဂျီဟီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးး”

3 mins ခန့် ရှော့တိုက်ပေးလိုက်ရာ ရင်မေ ခေါင်းငိုက်ကျကာ သတိလစ်သွားသည်။

ရင်မေ့အား ကြည့်ရင်း ကျင်မေ အကြောက်လွန်နေပြီ။

“ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်၊ ကျွန်မတို့မှာ ပါလာတဲ့ အဖိုးတန် ပစ္စည်းတွေ အကုန် ယူသွားကြပါ၊ ကျွန်မတို့ကို လွှတ်ပေးကြပါရှင်၊ အီးဟီးဟီးဟီး”

“ပျော့တော့လာပြီး တိုက်မောင်းရေ၊ ဒီထက် ပျော့အောင် နည်းနည်းလေး lesson ပေးလိုက်ရအောင်ဟေ့ ဟားဟားဟားဟား”

“ ရှင် !! ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော်၊ လွှတ် လွှတ်၊ ကျွန်မကို လွှတ် အီးဟီးဟီးးးးး”

လက်နှစ်ဖက် ကြိုးချည်ခံထားရသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်သာ ရုန်းကန်နိုင်သည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ရုန်းလိုက်တိုင်း ဂါဝန်လေး လန်သွားပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီဖုန်းထားသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ တိုက်မောင်းတို့ အတွက် သွားရည်ယိုစရာပင်။ မိုးသီး သူ၏ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကျင်မေ စောက်တည်ရာ မရတော့ပေ။ မိုးသီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် အောက်ခံဘောင်းဘီသာ ကျန်တော့သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘ ီအောက်က ရုံးကြွနေသော လီးဘုထစ်ကြီးက အသည်းယားစရာပင်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသား ဖြစ်သော်လည်း မုဒိန်းကျင့်ခံရတော့မည် ဟူသည့် အသိက သူမအား ခြောက်လှန့်နေသည်။

“ မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့!!! အ !!! အားးးးး”

ရုံးကန်နေသော ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခြေကျင်းဝတ်မှ ဆွဲလိုက်ပြီး ကျင်မေ့အပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။

“ ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး !! အားးးးးးးး”

ပါးကို ဘယ်ပြန်ဘာပြန် လွှဲရိုက်ခံရသဖြင့် ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားသည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျိ !!! မလုပ်နဲ့ !! မလုပ်နဲ့ !! အားးးးးး”

အင်္ကျီအား ရင်ဘက်မှ စုကိုင်ကာ စုတ်ဖြဲပြစ်လိုက်ရာ ဘရာဇီယာ အနက်ရောင် သေးသေးလေးအောက်မှ ရုံးကြွနေသော နို့အုံ ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ အသည်းယားစရာပင်။ ဘရာဇီယာအား အလည်မှ စုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲစောင့်လိုက်ရာ

“ ဗျုတ် !! ဗျုတ် !! ဗျုတ် !! အားးးးးးး”

လက်ထဲ ပြုတ်ပါလာသော ဘရာဇီယာအား လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်လုံးခန့် ကြီးမားသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ စုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အားးးးး နာတယ် !! နာတယ် !! အားးးးးးးးး”

နို့ကြီးများက နူးညံ့ပြီး ကိုင်ရတာ အားရစရာပင်။ ပျူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများအား တစ်ဖက်စီ ကုန်းစို့လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အီးဟီးဟီး မလုပ်ပါနဲ့ !! မလုပ်ပါနဲ့ !! အီးဟီးဟီးးးးး”

နို့စို့၍ အားရသော် အောက်သို့ လျှောထိုင်လိုက်ပြီး ဂါဝန်ကို လှန်လိုက်သည်။

“ မလုပ်နဲ့ !! မလုပ်နဲ့ !! အားးးးးး နာတယ် နာတယ်”

ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ရုံးကန်နေသဖြင့် အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ် စုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ကျင်မေ့ခမျာ အတော်လေး နာကျင်သွားသဖြင့် မရုံးရဲတော့ပေ။ မိုးသီးလည်း ထိုအချိန်မှ ကျင်မေ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ကာ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ အမွှေးများ ကင်းရှင်းနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ အရည်တွေ ရွှဲစိုနေသည်။

“ ငါ့ကောင်တွေ၊ ဒီမှာ ကြည့်ကြစမ်းဟေ့၊ သူကသာ မလုပ်ပါနဲ့ ပြောနေတာ၊ သူ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခံခြင်လွန်းလို့ အရည်တွေတောင် ထွက်နေပြီ ဟားဟားဟား”

“ မဟုတ်ဘူးးး မဟုတ်ဘူးးး အီးဟီးဟီးဟီးးး”

“ ကျော်မော်ရေ၊ မင့် မီးခြစ်လေး ယူခဲ့စမ်းကွာ၊ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို ဟုတ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ဦးမယ်”

ကျော်မော်လည်း သူ့ဆရာ ဘာလုပ်မည်မှန်း မသိသဖြင့် လိုလိုမယ်မယ် တိုင်ဒေါင့်က ဝါဆို ဖယောင်းတိုင် အနီကြီးပါ ယူပြီး ပေးလိုက်သည်။ မိုးသီးသည် ကျော်မော့်ထံမှ မက်ကဲနစ်မီးချစ်ကို ယူရင်း ဖယောင်းတိုင်အား ကြည့်ကာ

“ အဲ့ဒါက ဘာလုပ်ဖို့လည်း”

“ မသိဘူးလေ၊ ဆရာ ဖယောင်းစတ် ချမလို့လားလို့”

“ ဟေ !! အေးးးး အဟေးးးး ဒါလည်း ကောင်းတာဘဲ ဟားဟားဟားဟား”

ကျင်မေ၏ ထိတ်လန့်မှုက အဆုံးစွန်ထိ ရောက်သွားသည်။ ထိတ်လန့်မှုကြောင့်လည်း စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ညှစ်ထွက်လာသည်။ မိုးသီးက ဖယောင်းတိုင်ကို မီးညှိကာ ကျင်မေ့ မျက်နှာအား ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်ပြီး

“ ဒီကနေ့ ငါတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး မင်းတို့ ညီအမ နှစ်ယောက်ကို နိဗ္ဗာန် ပို့ပေးမယ်ကွ ဟားဟားဟားဟားးးးးး”

ကျင်မေ့၏ နို့သီးခေါင်းပေါ် ဖယောင်းစက် တစ်စက်ခြင်း ချလိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးး ပူတယ် !! ပူတယ် !!! အားးးး အားးးးးးး အားးးးးး”

မိုးသီး မတ်တပ် ရပ်ကာ ကျင်မေ၏ ဗိုက်တွေပေါ်ရော၊ ပေါင်တန် ဖြူဖြူတွေပေါ်ပါ ဖယောင်းစက်များ ချပေးလိုက်ရာ ကျင်မေ့ခမျာ ပူလွန်း၍ ဟိုဘက်လှိမ့်လိုက် ဒီဘက်လှိမ့်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖယောင်းစက် အနီများ ရဲနေပြီ။

“ ဟားဟားဟားဟားးးးးး”

ဝိုင်းကြည့်နေကြသူများ၏ သဘောကျစွာ ရီသံက လေသံ မိုးသံနှင့်အတူ အိမ်ကြီးထဲ ဟိန်းထွက်နေသည်။ ဖယောင်းတိုင် သုံးပုံ တစ်ပုံခန့် ကုန်သွားမှ ဖယောင်းတိုင်မီးကို ငြှိမ်းလိုက်ပြီး ကျင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ နို့အုံပေါ် ကပ်နေသော ဖယောင်းစက် အချပ်လိုက်ကို ဆွဲခွါလိုက်ရာ

“ အားးးးးးး”

အပူလောင်သွားသဖြင့် နို့အုံကြီး နီမြန်းနေသည်။ မက်ကဲနစ် မီးခြစ်အား ခေါင်းကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး မက်ကဲနစ် တိုင်လေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ နို့သီးခေါင်းပေါ် ထောက်ကာ ဖိချလိုက်သည်။

“ ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! ချောက် !! ချောက် !!! အားးးးးးးးးးးးးးး”

မက်ကဲနစ် ခေါင်းမှ ထွက်သော လျှပ်စီးက ကျင်စက်နှင့် တို့ခံရသည်ထက် အနည်းငယ် အားပြင်းသဖြင့် တစ်ချက် ခြစ်လိုက်တိုင်း ကျင်မေ တုန်တက်သွားသည်။

“ ဘယ်လိုလည်း အရသာရှိရဲ့လား ဟီးဟီးဟီး”

“ မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင်၊ နာလှပါပြီရှင် အီးးဟီးဟီးးးး”

မိုးသီး၏ လက်က စောက်ပတ်စီ ရောက်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲလိုက်ရာ စောက်စိလေး ပြူထွက်လာသည်။ စောက်စိပေါ် မက်ကဲနစ်ခေါင်း တင်ကာ တောက်လိုက်သည်။

“ ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! ချောက် !! ချောက် !!! အားးးးးးးးးးးးးးး”

စောက်စိအား မက်ကဲနစ်ရှော့ တိုက်ခံနေရ၍ လည်ပင်ကျောများ ထောင်အောင် အော်နေရသည်။ နာတာလား ဘာလားတော့ မသိ၊ စောက်စိ တစ်ခုလုံး ထုံနေပြီ။

စောက်စိအား မက်ကဲနစ်ဖြင့် 10 ချက်ခန့် non stop တောက်လိုက်ရာ ကျင်မေ အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ မိုးသီးလည်း မတ်တပ်ရပ်ကာ သူ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည်။ အရှည် 6″ ကျော်၊ လုံးပတ်မှာ လက်ဖျံနီးပါး တုတ်သည့် လီးကြီးက မာန်ဖီနေသည့် မြွေကြီးအလား ပေါ်လာသည်။  သေသွားသည့် သူမယောက်ျား၏ လီးထက် နှစ်ဆမက ရှည်ပြီး တုတ်သော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကျင်မေ မျက်လုံး ပြူးသွားသည်။ မိုးသီးက သူ၏ လီးကို ကွင်းတိုက်သလို ရှေ့နောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ကျင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင်တေ့ကာ ညှောင့်ထိုးလိုက်သည်။

“ အင့် !! ဇွိဇွိဇိ !! အ !!! “

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်ရာ ကျင်မေ၏ ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးမှာ သူမ မျက်နှာနား ကပ်သွားသည်။ ကျင်မေ၏ မျက်နှာဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်ထောက်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် !! အောင်မလေးးးး သေပါပြီတော့ !! အင့် !! ဇွိဇွိဗျွတ်ဗျွတ် !! အား လားးး လားးး အောင့်တယ် အောင့်တယ် !! အင့် !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !!! အူးးးး ဟူးးး ဟူးးးဟူးးးးး”

မိုးမျှောသလို ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးကို အားပြင်းပြင်းနှင့် စောင့်စောင့်ထဲ့နေရာ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် အထိမိဆုံး ဝင်ဝင်စောင့်နေသည်။ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ စောင့်ထဲလိုက်တိုင်း ကျင်မေ အသံကုန် အော်နေရသည်။ ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ညည်းနေသော ကျင်မေ၏ မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း လိုးရသည်မှာ အရသာ ရှိလှသဖြင့် မိုးသီး၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် !! အားးးးး !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !! အားးးးး ဇွိဇွိဇွပ်ဇွပ် !! အားးးးးးးးး”

အချက် 30 ခန့် Non stop စောင့်လိုးပြီးသော် မိုးသီးလည်း မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ထုပ်ကာ ကျင်မေ့ မျက်နှာပေါ် ခွပြီး ကွင်းတိုက်လိုက်သည်။

“ ဗျွတ် !! ဗလွတ် !! ဗွတ် !!! ပျစ် ပျစ် ပျစ် ပျစ် !! အားးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး”

ကျင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် သုပ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ တရုပ်မ စောက်ပတ်ကွာ၊ ရှီးးးးးး ကဲ တိုက်မောင်းရေ မင်းအလှည့်”

“ ဟုတ် အာစိ၊ ငါ့ကောင်တွေ မင်းတို့လည်း ready လုပ်ထားကြဟေ့”

“ စိတ်ချပါ ကိုတိုက်မောင်း ဟီးဟီးဟီး”

ငါးယောက်စလုံး အဝတ်များ ချွတ်လိုက်ရာ လီးကြီးများကို ကြည့်ပြီး ကျင်မေ လန့်သွားသည်။ တစ်ချောင်းမှ သေးတာ မပါပေ။ အားလုံး မိုးသီး၏ လီးနှင့် အရှည်ရော တုပ်တာပါ size တူတွေဖြစ်သည်။ ယက္ခညီနောင်၏ လီးများမှာ ကြီးသည့် အပြင် လီး ပတ်လည်တွင် အဘုအထစ်များနှင့် လန့်စရာ ကောင်းလှသည်။ လီးများကို ကြည့်နေစဉ် သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း လေထဲမြှောက်သွားပြီး စောက်ပတ်ထဲ တိုက်မောင်း၏ လီးကြီး ဝင်လာသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးးးးးး”

တိုက်မောင်း ပြီးသွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ ကျော်မော်၊ သာဒွန်းတို့၏ လီးများ တစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း အဆတ်မပြတ် ဝင်လာသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးးးးးး”

စောင့်ချက်တွေ ပြင်းလွန်း၍ ကျင်မေ၏ နို့အုံကြီးများ ရမ်းခါနေသည်။ တရုပ်မ ကျင်မေ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံ စူးစူးလေးက လိုးနေသူကို ရမ္မက်ထန်စေသည်။ သိစိတ်က မုဒိန်းကျင့်ခံနေရသည်ကို မနှစ်မျို့သော်လည်း သူမ၏ စောက်ပတ်ကမူ လင်ယောက်ျား သေပြီးကတည်းက လီးနှင့် ဝေးနေသဖြင့် ကျော်မော်တို့၏ စောင့်ချက်တိုင်းကို ဖင်ကြီးက မသိမသာ ကော့ကော့ပေးမိသည်။

“ ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ !! အအအအ !! အားးးး ရှီးးးး ဟားးးးး”

မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း သုပ်ရည်များ ပြည့်နေပြီ။ ပါးစပ်ထဲလည်း လရည် ငန်ကျိကျိများ ဝင်ကုန်ပြီ။ သာဒွန်းတို့ လိုးပြီးတော့ မိုးသီးက

“ ငါ့ကောင်တွေ ဒီမှာကြည့်စမ်း၊ သူ့ကောင်မကို ငါတို့ ဝိုင်းလိုးနေတာ ကြည့်ပြီး ဒီကောင် လီးတောင်နေတယ် ဟားဟားဟားဟား” 

“ ဒီလိုလုပ်ပါလား အာစိ ************”

တိုက်မောင်းက မိုးသီးအား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။ မိုးသီးလည်း ခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် လုပ်ရင်း အရက်ခွက်ကိုမော့ကာ

“ ယက္ခကြီးရေ ခဏဟေ့”

ယက္ခကြီးအား တိုးတိုး ကပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။

“ သိပ်ကောင်းတဲ့ အစီအစဉ်ပေါ့ အာစိရာ ဟီးဟီးဟီး”

ယက္ခကြီးသည် သူ၏ ဂေါ်လီထဲ့ထားသော လီးကြီး ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းဖြင့် ကျင်မေ့ထံ လျှောက်လာသည်။ ကျင်မေ့ မျက်နှာအနီး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ရာ ဂေါ်လီများ ဖုထစ်နေသော လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကျင်မေ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

“ ခဏနေကြရင် ဒါကြီးနဲ့ နင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးပေးမယ်၊ အခုတော့ နင့်ကို လီးစုပ် လေ့ကျင့်ခိုင်းမလို့ ဟီးဟီးဟီးဟီး”

ယက္ခကြီးသည် သူမအား ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုပ်ကိုင်ကာ အောင်ဒင်အား ချုပ်ထားသော ခုံအနီးသို ဒရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်လာသည်။

“ အားးးးး နာတယ် နာတယ်”

ဆံပင်ကို အားရပါးရ စုပ်ကိုင်ကာ တရွတ်တိုက် စောင့်ဆွဲခြင်း ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ရပြန်သည်။ အောင်ဒင်၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ..

...........................................................................

အခန်း ( ၂ )

ယက္ခကြီးသည် သူမအား ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုပ်ကိုင်ကာ အောင်ဒင်အား ချုပ်ထားသော ခုံအနီးသို ဒရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်လာသည်။

“ အားးးးး နာတယ် နာတယ်”

ဆံပင်ကို အားရပါးရ စုပ်ကိုင်ကာ တရွတ်တိုက် စောင့်ဆွဲခြင်း ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ရပြန်သည်။ အောင်ဒင်၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ............

“ နင့် အကောင်ရဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်စမ်း”

ကျင်မေသည် တုန်ယင်နေသော လက်ဖြင့် အောင်ဒင်၏ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ လီးကြီးက  အောက်ခံဘောင်းဘီ အောက်မှ ဖေါင်းကြွနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသော်

“ အောက်ခံဘောင်းဘီပါ ချွတ်ပေးလိုက်”

အောက်ခံဘောင်းဘီအား ချွတ်လိုက်ရာ

“ အမေ့ !!”

တောင်မတ်နေသော လီးကြီးက ကျင်မေ၏ မျက်နှာရှေ့တွင် ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် မြွေကြီး တစ်ကောင်နှယ်။ လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျင်မေ တံတွေးမျိုချမိသည်။

“ ဟာ !! ဒီကောင့် လီးက ငါတို့လီးထက်တောင် ကြီးပြီး ရှည်တယ်ဟ”

အောင်ဒင်၏ လီးမှာ မိုးသီးတို့ လီးထက် ပိုရှည်ပြီး ပိုတုတ်သည်။ အရှည် 7″ ခန့် ရှိပြီး လုံးပတ်မှာ လူကြီး လက်ဖျံခန့် တုတ်သည်။

“ နင့် အကောင်ရဲ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးလိုက်စမ်း”

“ ရှင် !! အဲ့လိုတော့ မလုပ်ပါရစေနဲ့”

မိမိတို့အိမ်က အခိုင်းစေ driver တစ်ယောက်၏ လီးကို ပါးစပ်နှင့် စုပ်ပေးရမည် ဆိုသဖြင့် ကျင်မေ အကြောက်အကန် ငြင်းသည်။

“ မလုပ်ပေးခြင်ဘူးပေါ့၊ ရတယ်လေ”

“ ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျီ!!!!!!!!! အားးးးးးး လုပ် !! လုပ်ပါမယ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျီ!!!!!!! အားးးးးးးး”

နို့အုံနှစ်ဖက်လုံးကို လျှစ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ရှော့တိုက် ခံလိုက်ရသဖြင့် ကျင်မေ လန့်သွားသည်။ အောင်ဒင်၏ လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ရာ လက်တစ်စုတ် မကပေ။

“ ကောင်းကောင်း စုပ်ပေးနော်၊ မဟုတ်ရင် နင့် စောက်ပတ်ကို လျှပ်စစ်ဒုတ်နဲ့ ထိုးပြီး ရှော့တိုက်ခံရမယ်၊ ကြားလား ကောင်မ”

“ ဟုတ် !! ဟုတ်”

ဒီအတိုင်း ရှော့တိုက်ခံရတာတောင် အတော် ကျဉ်တက်သွားသည်။ စောက်ပတ်ထဲဆိုလျှင်၊ တွေးပင် မတွေးဝင့်သဖြင့် အောင်ဒင်၏ လီးကို အရည်ပျား ဆွဲချပြီး ဒစ်ဖေါ်လိုက်သည်။ သူမ၏ ယောက်ျားနှင့် လိုးတိုင်း စုပ်ပေးနေကြမို့ လီးစုပ်တာတော့ ကျင်မေ ကျွမ်းကျင်သည်။ အောင်ဒင်၏ ဒစ်ကြီးမှာ နီရဲ ပြဲအာပြီး အရည်ကျည်များပင် စိမ့်ထွက်နေသည်။ 

အောင်ဒင်ကတော့ ခုံပေါ်မှာ လက်ပြန် ကြိုးတုတ်လျှက်နှင့် သူ့လီးကို စုပ်ပေးမည့် သူ၏ အလုပ်ရှင်မ၏ မျက်နှာအား သဘောကျစွာ ကြည့်နေသည်။ သူ့အား အမြဲတစေ ကျိမ်းမောင်း အော်ဟစ် ဆဲဆိုငေါက်ငမ်းပြီး ရိုင်းပြစွာ ဆတ်ဆံသော တရုပ်မက အခု သူ့လီးကို စုပ်ပေးရတော့မည်လေ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး”

လျှပ်စစ်ဒုတ်နှင့် ရှော့တိုက်ခံရမည် စိုးသဖြင့် ကျင်မေသည် အောင်ဒင်၏ လီးကို စိတ်ပါ လက်ပါ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ကို လျှာဖျားဖြင့် ဝှိုက်ပြီး လီးကို ငုံကာ စုပ်ပေးနေရာ အောင်ဒင်တစ်ယောက် ကြက်သီးများပင် ထသွားသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးး ဟိုးးးး ရှီးးးးး”

ပါးနှစ်ဖက် ခွက်ဝင်အောင် စုပ်ပေးနေသဖြင့် အရသာရှိလှသည်။

“ ဖင် ကုန်းပေးစမ်း၊ လီးစုပ်တာ မရပ်နဲ့နော၊ အဲ့ကောင် လရည်ထွက်အောင်ထိ စုပ်ပေးရမှာ”

“ အု !! အု “

ပါးစပ်ထဲ ဧရာမ လီးကြီး စုပ်ပေးနေရသဖြင့် အသံ မပီမသ ထွက်လာသည်။ ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ တင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်း ဖွေးဖွေးကြီးကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ရင်း

“ တောက် !!! အိုးကတော့ ရှယ်ဘဲကွာ”

“ ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်းးးးး”

“ အု !! အု !!’အူးးးးးးး”

ဖင်အား လက်ဝါးရာထင်အောင် အရိုက်ခံလိုက်ရ၍ ကျင်မေ လီးစုပ်ရင်း မျက်ရည်ပင် ဝဲသွားသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! ရှီးးးးးးး”

ဖင်ကုန်းထားသဖြင့် နောက်သို့ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးအား ယက္ခကြီးသည် သူ၏ ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇွိ !! အု !!”

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ်!! အူးးးးးးး”

မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့ စောင့်သွင်းလိုက်ရာ ဒစ်က သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် ဝင်စောင့်သဖြင့် ခါးကုန်းသွားသည်။ လီး ပတ်လည်ရှိ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများကို ရက်စက်စွာ ပွတ်တိုက်သွားသဖြင့် ကျင်မေ မျက်ရည်ပင် ကျရသည်။ ကျဉ်စက်ဖြင့် အတို့ခံရမှာ စိုးသောကြောင့် အောင်ဒင်၏ လီးကိုလည်း မလွှတ်ရဲပေ။ ကျင်မေ၏ ခါးကို ဖိလိုက်ပြီး လီးဒစ်မြုတ်ရုံ ပြန်ထုတ် စောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် !!!! အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးး အင့် !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !! အူးးးးးး !! ဇွိဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အူးးးးး”

ဂေါ်လီများက အဝင်ရော အထွက်ပါ စောက်ပတ် အတွင်းသားများကို ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် ကျင်မေ မျက်ရည် ပေါက်ပေါက် ကျနေပြီ။ အောင်ဒင့် လီးကိုလည်း ငုံရုံသာ ငုံထားနိုင်တော့သည်။ ယက္ခကြီး၏ စောင့်ချက်တွေက မြင်းရိုင်း တစ်ကောင်နှယ် ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်!! ဗျွတ် ဗျွတ်!! ဗွတ် ဗွတ် !! အူးးးးး !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !!! အု အု အွတ် အွတ် !! ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !!! ဟားးးးးးးး”

အချက် 30 ခန့် အားရပါးရ စောင့်လိုးပြီးနောက် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ အောင်ဒင့် လီးကို စုပ်ပေးနေသော ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်ပြီး

“ ကောင်မ၊ ပါးစပ်ဟစမ်း”

ကျင်မေလည်း ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်ဖြင့် ပါးစပ် ဟပေးလိုက်သည်။ ယက္ခကြီးသည် သူ၏ လီးကို ကွင်းတိုက်ပြီး

“ အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးး”

သုပ်ရည်များကို ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်။

“ မျိုချလိုက်၊ ပြီးရင် ငါ့လီးမှာ ပေနေတဲ့ နင့် စောက်ပတ်က အရည်တွေကို ပြောင်အောင် လျှက်ပေး”

ပျစ်ချွဲ ငန်ကျိနေသော လရည်တွေ ကုန်အောင် မျိုချလိုက်ပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ပတ်ပတ်စက်စက် လိုးထားသော ယက္ခကြီး၏ လီးကို ပြောင်နေအောင် လျှက်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ!!! ရှီးးးးးးး”

ထိုစဉ် ယက္ခငယ်သည် ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်တွင် ဒစ် တေ့ပြီး ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးး !! ဗျစ် ဗျစ် ဗျိဗျိ !!! အူးးး ဟူးး ဟူးးးး !! ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !! အားးးးးး”

ယက္ခငယ်၏ ဂေါ်လီလီးကြီး အလိုးခံရသည်မှာလည်း မစားသာလှပေ။ ယက္ခငယ်သည် အချက် 30 ခန့် အားရပါးရ စောင့်လိုးပြီး သုပ်ရည်များအား ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်ပြန်သည်။ ယက္ခငယ်၏ လီးကို ပြောင်အောင် စုပ်ပေးပြီးနောက် ကျင်မေသည် ဗိုက်ကိုနှိပ်ကာ အောင်ဒင်၏ ခြေရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေလေး လဲသွားသည်။ လူ 6 ယောက်၏ Non stop အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် ဗိုက်နာကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေပြီ။ စောက်ပတ်လည်း ပူထူနေပြီ။ ထိုစဉ် ယက္ခကြီးက လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ကျင်မေ၏ ပေါင်ကို တို့လိုက်သည်။

“ နင့် အကောင် မပြီးသေးဘူး၊ ဘာလို့ လီးဆတ် မစုပ်တော့တာလည်း”

“ ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် ဂျီဟီဟီဟီ !!! အားးးးးးးးး”

လျှပ်စစ်အားကို အနည်းငယ် တိုးပြီး ရှော့တိုက်လိုက်သဖြင့် ကျင်မေတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားသည်။

မိုးသီးက အရက်သောက်ရင်း

“ ယက္ခကြီးရေ၊ လီးမစုပ်ခိုင်းနဲ့တော့၊ ဟိုကောင့်ကို အဲ့ကောင်မရဲ့ ဖင်ကို ဖွင့်ခိုင်းလိုက်၊ ဒီကောင့် လီးက ငါတို့ထက် ကြီးပြီး ရှည်တို့ အဲ့ကောင်မ ဖင်ကို ငါတို့ လိုးတဲ့အခါ တွင်းဝင်ဖြောင့်တာပေါ့ကွာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အာစိ၊ ယက္ခငယ်ရေ၊ ဒီကောင့်ကို ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်”

သူမ၏ ဖင်ကို လိုးကြတော့မည်တဲ့။ အရင်ဆုံး လိုးမှာက သူမ၏ အခိုင်းစေ အောင်ဒင်တဲ့။ ကျင်မေ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားသည်။

“ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”

ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ ပေါင်ကို ခြေထောက်ဖြင့် ဖြဲကာ ပေါင်ဂွအား ဖိနင်းလိုက်ပြီး

“ ဂျစ် !! ဂျစ် ဂျစ် ဂျီဟီဟီ အားးးးးးးးး”

စောက်စိကို ကျဉ်စက်ဖြင့် အတို့ခံလိုက်ရ၍ ကျင်မေ ငယ်သံပါအောင် အော်ရသည်။

“ ဒီဒုတ်နဲ့ နင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးရမလား၊ နင့် အကောင် ဖင်လိုးတာ ခံမှာလား ပြော”

“ ဟို ဟို !! ဖင် !! ဖင်လိုးတာ ခံပါ့မယ်ရှင်!! အီးဟီးဟီး”

“ ကျွန်မ ဖင်ခံပါ့မယ်ရှင်လို့ ပြောစမ်း”

“ ကျွန်မ ကျွန်မ ဖင်ခံပါ့မယ်ရှင် အီးဟီးဟီးဟီး”

“ ဟားဟားးးဟားဟားးးးးးးး”

မိုးသီးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး သဘောကျစွာ အော်ရီကြသည်။

“ ဝေါ !! ဝေါ !! ဝေါ !! ဝုန်းးးးး ဂျ လိန်းးး ဒိန်းဒိန်းးးးး”

အပြင်မှာလည်း လေရော မိုးပါ သည်းနေဆဲပင်

“ ကဲ ငါ့ကောင်ရေ၊ မင့်ဟာမရဲ့ ဖင်ကို ဖွင့်ပေးလိုက်တော့၊ လရည်တွေကို အဲ့ကောင်မရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့မညှာနဲ့နော်၊ ညှာလို့ကတော့ မင့်လီးကို ဖြတ်ပြစ်မှာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ မညှာပါဘူးဗျာ”

လီးဖြတ်ခံရမှာ စိုး၍တော့မဟုတ်။ စိတ်ရင်းအတိုင်း ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ဟဲ့ကောင်မ၊ နင့်ဖင်ကို လိုးမယ့် လီးကို စုပ်ပေးလိုက်ဦး”

ကျင်မေ ကပျာကယာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အောင်ဒင့် လီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!!! အိုးးးးး ရှီးးးးး”

3 mins ခန့် လီးစုပ်ပြီးသော်

“ ကဲ စတော့ ဟေ့”

မိုးသီးအသံကြောင့် လီးစုပ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး အောင်ဒင့်အား အသနားခံသော မျက်လုံးဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည်။

“ ပတ်လပ်လှန် အိပ်လိုက်”

အောင်ဒင့် အသံက တိုးပေမဲ့ အမိန့်သံ ပါသည်။ ကျင်မေလည်း အောင်ဒင် ပြောသည့်အတိုင်း ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ အောင်ဒင်သည် ဒူးထောင် ပေါင်ကားထားသော ကျင်မေ၏ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။

“ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေး စွတ်လိုက်”

ယက္ခကြီး ပြောသဖြင့် ကျင်မေသည် လက်ဖဝါးပေါ် တံတွေး ထွေးကာ ဖင်ပေါက်ကို စွတ်လိုက်သည်။

“ ဟိုကောင့် လီးကို ကိုင်ပြီး နင့် ဖင်ပေါက်မှာ တေ့လိုက်”

မိမိဖင်အား လိုးမည့်လီးကို ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး ဖင်ပေါက်မှာ တေ့ပေးရမည့်အဖြစ်က ဆိုးလွန်းသဖြင့် ကျင်မေ မျက်ရည်ဝဲလာသည်။ ယက္ခကြီး၏ လက်ထဲက လျှပ်စစ်ဒုတ်ကိုလည်း ကြောက်သဖြင့် အောင်ဒင်၏ တောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဖင်ပေါက်တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ကို စအိုပေါက်တွင် တေ့ပြီးသည်နှင့် အောင်ဒင်သည် ကျင်မေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်ပြီး ဒစ်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ ခါးကော့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇိ !!! အ !!!”

တံတွေး စွတ်ထားသဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီး တစ်တစ်စို့စို့နှင့် ဝင်သွားသည်။

“ ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်”

ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ဘေးတွင် ငုတ်တုတ် ထိုင်ကာ တစ်ခုခြင်း ခိုင်းနေသည်။ သူ့ လက်ထဲက လျှပ်စစ်ဒုတ်ကိုရမ်းပြသဖြင့် ကျင်မေလည်း ဖင်နှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့် ဖြဲပေးလိုက်ရသည်။ အလိုမတူဘဲ ဖင်လိုးခံရမည့် အရေး၊ ကိုယ်တိုင် ဖင်ဖြဲပေးရသည့် ဘဝ။

“ ကဲ ငါ့ကောင်၊ ဆွဲတော့၊ ညှာလို့ကတော့ မင့်လီး ဖြက်ခံရဘီမှတ်”

“ ဟုတ် !! ဟုတ်ကဲ့ပါ”

ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် အောင်ဒင်သည် ကိုယ်ကို ကိုင်းကာ ကျင်မေ၏ မျက်နှာဘေး လက်ထောက်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ဟကာ မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ကြည့်နေသော ကျင်မေ၏ အကြည့်က သနားစရာပင်။ အိမ်ထောင်သည် စောက်ဖုတ်တောင် အလိုးခံရတာ တော်တော် နာသည်။ 

တစ်ခါမျှ မခံဘူးသည့် ဖင်အား ဧရာမ လီးကြီးနှင့် အလိုးခံရလျှင် ဖင်ကွဲမှာ သေခြာသည်။ အောင်ဒင်၏ ပုံစံကလည်း လီး အဖြက်ခံရမှာ ကြောက်၍လားမသိ၊ ညှာမည့်ပုံ မပေါ်ပေ။ ဒစ် ဝင်တာတောင် ဖင်က တော်တော် ကျပ်ကာ တစ်စို့ကြီး ဖြစ်နေပြီ။ 7″ ကျော် လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး အသွင်းခံရမည် ဆိုလျှင် သူမ သေသွားနိုင်သည်။ ကျင်မေ ဆတ် မတွေးရဲတော့ပေ။

အောင်ဒင်သည် ခါးကို အသာလေး ကော့ကာ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဖြေးဖြေးခြင်း နှဲ့သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇိ !! ဇိ !! ဇိ!! ဇွိ !! အ !!!! ဗျစ် !! ဗျစ် !! ဗျစ် !! ဗျစ် “!! အ !!! ဟားးးးးး”

တံတွေးများ စွတ်ထားသဖြင့် လီးကြီးက ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်နေသည်။ စအိုနှုတ်ခမ်း ကြွက်သားများ တင်းခံနေသဖြင့် လီးသွင်းရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည်။ ကျင်မေ့ အတွက်မူ လီးကြီး တစ်စို့စွာ ဝင်လာတိုင်း စအိုလမ်းကြောင်း အူတိုင်လည်း အောင့်နေသည်။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် !! အီးးးးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !! ဗလစ် တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးးးးးးး”

ကျင်မေ ခေါင်းခါယမ်းကာ အော်ညည်းနေရသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ရစ်ခြင်း ဝင်နေသော လီးကြီးက မဆုံးနိုင်သေး။ ကျင်မေ၏ နာကျင်စွာ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာက အောင်ဒင့်အတွက် ရမ္မက်ထန်စေသည်။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။ လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်

“ အင့် !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ်ဗျစ် ဗွတ် !!! အောင်မလေးးးး သေပါပြီတော့!! အီးဟီးဟီး!! နာတယ် !! နာတယ်”

လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲ အရှိနိပြင်းပြင်းဖြင့် သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် ဝင်သွားသည်။ ကျင်မေ့ခမျာ နာကျင်လွန်း၍ ခါးကော့ကာ ရုံးကန်တော့သည်။ အောင်ဒင်လည်း ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်နေသော လီး၏ တစ်ဝက်ခန့်ကို ပြန်ထုပ်ပြီး စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !! အားးးးးးးးးး အမားးးးရေ !! ဖင်ကွဲပါပြီတော့!! မရဘူးးး မရဘူးးးး အီးဟီးဟီးးး”

လီးတစ်ဆုံး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်စို့ကြီး ဝင်သွားသည်။ ကျင်မေ မျက်လုံးထဲ မီးတွေ ပွင့်ကုန်သည်။ ဖင်ထဲလည်း ပြောမပြနိုင်အောင် နာကျင်လွန်းလှသည်။ မျက်ရည်တွေလည်း ပိုးပိုး ပေါက်ပေါက် ကျလာသည်။ နာကျင်လွန်း၍ အောင်ဒင့် ရင်ဘက်အား တွန်းကာ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါနေသော ကျင်မေ၏ ရှုံ့မဲ့ ငိုညည်း နေသည့် မျက်နှာမှာ ရမ္မက်ထန်စရာပင်။ တရုပ်မ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသော အသံစူးစူးက အရက်သောက်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေသည့် မိုးသီးတို့ တဖွဲ့လုံး၏ လီးများကို တောင်လာစေသည်။ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုပ်လိုက်သည်။ လီး တစ်ချောင်းလုံး သွေးများ ရဲနေ၏။ ကျင်မေ့ဖင် ကွဲသွားသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးးဟူးးး သေပါပြီတော့!! အင့် !! ဗျစ် ဗျစ် ဇွိ ဇွိ !! အားးးးး နာတယ် !! နာတယ် !! အီးဟီးဟီးးး !! အင့် !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !!! အားးးးးးးး”

အောင်ဒင်သည် တစ်ချက်ခြင်း အားပါပါဖြင့် စောင့်စောင့် လိုးသည်။ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာတိုင်း စအို အတွင်းသားများ လီးနှင့်အတူ ကပ်ပါလာပြီး၊ စောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း စအိုပေါက် နှုတ်ခမ်းသားများ အမြုံလိုက် ကျွံဝင်သွားသည်။ ထိုမြင်ကွင်းမှာ ထိုင်ကြည့်နေသော မိုးသီးတို့အတွက် အားရစရာပင်။ အောင်ဒင့် အတွက်လည်း ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်လေးမှာ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် စီးပိုင်ပြီး လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။ ဒီဖင်ကြီးကို လိုးခြင်နေတာ ကြာပြီလေ။ ကျင်မေ့ခမျာမှာတော့ ကမ္ဘာပျက်မတက် အော်ဟစ်နေရသည်။ လီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်လွန်းလှသည်။ အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး သွက်လာသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အားးးး !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု !! ဟားးး ရှီးးးး”

လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ် ထမ်းထားသော ကျငိမေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ဘေးသို့ ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် ခွကာ ကွင်းတိုက်လိုက်သည်။

“ ဟိုကောင်မ၊ ပါးစပ် ဟထားလေ”

ယက္ခကြီး၏ အသံကြောင့် ကျင်မေ ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်နှင့် ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်။ အောင်ဒင်လည်း ဒစ်ကို ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ ထဲ့ကာ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။ ပူနွေးချွဲပစ်သော ညှီစို့စို့ သုပ်ရည်များကို မျိုချပြီး သူမ၏ ဖင်ကို လိုးထားသော လီးဒစ်ကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ မိုးသီးသည် ထိုင်ရာမှ ထလာကာ ကျင်မေ၏ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်မှာ အသားနီများ လန်ကာ စအိုနှုတ်ခမ်းသားများ စူထွက်နေသည်။ ဖင်ကွဲသွားသဖြင့် သွေးစများလည်း ရဲလို့။ မိုးသီးက သူ၏ ဒစ်ကို တံတွေးစွတ်ကာ ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ယခုမှ အောင်ဒင် လိုးပြီးကာစ သူမအား အနားပေးမည့်ပုံ မပေါ်ပေ။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးးဟူးးး သေပါပြီတော့!! အင့် !! ဗျစ် ဗျစ် ဇွိ ဇွိ !! အားးးးး နာတယ် !! နာတယ် !! အီးဟီးဟီးးး !! အင့် !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !!! အားးးးးးးး”

အောင်ဒင် အပါအဝင် မိုးသီးတို့ 7 ယောက်စလုံး ကျင်မေ့ဖင်အား တစ်လှည့်စီ လိုးပြီး ကျင်မေလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ခွေခွေလေး ဖြစ်သွားသည်။ ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ထူပူ ကြိမ်းစပ်နေပြီ။ ယက္ခညီနောင်၏ ဂေါ်လီ လီးကြီးများနှင့် ဖင်ကို လိုးခံရစဉ် သတိလစ်မတက် နာကျင်စွာ ခံစားရသည်။

မိုးသီးသည် အောင်ဒင့်အား အရက်ခွက် ပေးကာ

“ ဒါလေးသောက်ပြီး အားဖြည့်ထား၊ ငါတို့ တစ်ညလုံး ဒီတစ်ရုပ်မနှစ်ယောက်ကို လိုးရဦးမှာ”

အောင်ဒင်လည်း အရက်ခွက်ကို ယူလိုက်ပြီး

“ Cheers”

“ Cheerssssssss”

......................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

သာဒွန်းသည် ဖုန်းကို ဖွင့်ကာ ဖြစ်ပျက်သမျှကို video recording ယူနေသည်။

“ ကျော်မော်ရေ၊ အငယ်မကို နှိုးပြီး ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်ကွာ၊ အကြီးမကို အနားပေးရအောင်လို့”

မိုးသီး စကားကြောင့် ရင်မေ့ကို လိုးကြတော့မည်မှန်း ကျင်မေ သဘောပေါက်လိုက်သည်။  ထို့ကြောင့် ကြိုးချည်လျှက် တန်းလန်းနှင့် သတိလစ်နေသော ရင်မေ့ထံ ရေပုံးကိုင်ကာ လျှောက်သွားသော ကျော်မော်၏ ခြေသလုံးကို လှမ်းဖက်ပြီး

“ ညီမလေးကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်၊ ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်မကို ကြိုက်သလို လုပ်ပါရှင်၊ ညီမလေးကိုတော့ ချမ်းသာပေးကြပါ”

ယက္ခကြီး လျှပ်စစ်ဒုတ်ကိုင်ကာ ထလာပြီး ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို တို့လိုက်သည်။

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

“ နင် တော်တော် ခံခြင်နေတယ်ပေါ့၊ ဟုတ်လား၊ ကဲဟာ ကဲဟာ”

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

ကျင်မေ ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားသည်။ ထိုအချိန်မှ ကျော်မော်လည်း ရင်မေ့မျက်နှာအား ရေဖြင့် လှမ်းပတ်လိုက်သည်။

“ ဗွမ်းးးးး ဖလူးး လူးးး ဟူးးး”

ရင်မေ သတိရလာသည်။ ကျော်မော်သည် ရင်မေ့ မျက်နှာအား ဆွဲမော့ကာ

“ မင့် အမကတော့ ငါတို့ကို ရှယ်ပြုစုပြီးပြီ၊ ဒီတစ်ခါ နင့်အလှည့်”

“ ထွီ!! ခွေးကြီးတွေ”

“ ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း!!! အားးးးးး”

ကျော်မော်၏ လက်ပြန် ရိုက်ချက်ကြောင့် ရင်မေ့ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားသည်။

“ ကျော်မော်ရေ ရော့ဟေ့”

ယက္ခကြီး ပစ်ပေးသော လျှပ်စစ်ဒုတ်ကို ဖမ်းကာ

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

ရင်မေ၏ ဂျိုင်းဖွေးဖွေးနှင့် ပေါင်တွင်းသားအား ရှော့တိုက်လိုက်သည်။ ရင်မေလည်း တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားသည်။ ထိုတော့မှ ချည်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်ရာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြက် ခွေကျသွားသည်။

“ ဟေ့ကောင် မင့်လီးက ကြီးတော့ ကောင်မလေးကို Packing အရင်ဖွင့်ကွာ၊ မညှာရဘူးနော”

“ ဟုတ် စိတ်ချပါဗျာ”

အောင်ဒင်သည် ခုံပေါ်တင်ထားသော မက်ကဲနစ် မီးခြစ် ခေါင်းကို ယူကာ ရင်မေ့ထံ လီးကြီး ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် ထွက်ခဲ့သည်။

“ ယက္ခကြီးရေ၊ အကြီးမကို ဒီ ခေါ်ခဲ့ကွာ”

ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုပ်ကိုင်ကာ တရွတ်တိုက် ဆွဲခဲ့သည်။

“ အားးးး နာတယ်၊ နာတယ်”

မိုးသီးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းပြီး

“ ငါ့တို့လီးတွေကို စုပ်ပေးစမ်း၊ ခဏနေမှ ဒီလီးနဲ့ နင့်ညီမကို လိုးမယ်”

ကျင်မေလည်း ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်နှင့် မိုးသီးတို့၏ လီးတွေကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ပေးရသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အားးးး ရှီးးးး”

ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းက ရင်မေကို အမဲဖြက်ရန် အစဉ်သင့် ရှိနေသည်။ ရုံးကန်နေသော သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ထိန်းချုပ်ထားကြသည်။

“ လွှတ် !! လွှတ် !! အီးဟီးဟီးးး !! အားးးး”

ယက်ကန် ယက်ကန် ဖြစ်နေသော ရင်မေ၏ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကာ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။

“ ကဲ ရင်မေရေ၊ ငါလည်း သူတို့ခိုင်းလို့ လုပ်ရတာနော”

ပြောပြောဆိုဆို ရင်မေ၏ ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုလေးကို ဇစ်ဖြုတ်ကာ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

“ မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့”

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

ကျော်မော်၏ လက်မှ လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ရင်မေ၏ ပေါင်တွင်းသား ဖွေးဖွေးကြီးကို ရှော့တိုက်လိုက်သည်။ ရင်မေ မလှုပ်ရဲတော့။

အောင်ဒင်လည်း ထိုတော့မှ ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်၍ ရသွားသည်။ ကျော်မော်က ရင်မေ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှ နေ၍ စောက်ဖုတ်ကို လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ထောက်ကာ

“ ကောင်မ၊ ငြိမ်ငြိမ်မနေရင် ဒီဒုတ်က နင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ရောက်ပြီမှတ်”

“ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်၊ ကြောက်ပါပြီ အီးဟီးဟီး”

အောင်ဒင်လည်း အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ အမွှေးနုနုလေးများ ကျိုးတို့ ကျဲတဲ ရစ်သိုင်းနေသော အပျိုစင်လေး၏ စောက်ဖုတ် စိစိလေး ပေါ်လာသည်။

“ လှလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ တောက်”

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ပေါင်ကြား ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး ပေါင်တွင်းသားများကို လျှာနဲ့ လျှက်လိုက်သည်။ လျှာကြမ်းကြီးက အကျောစိမ်းများ သမ်းနေသော ပေါင်တွင်းသာ ဖွေးဖွေးနုနုကို လျှက်လိုက်သဖြင့် ရင်မေ ဖင်ရှုံ့မိသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးနဲ့ ထိုးခံရတော့မည် အထင်နှင့် အံကြိတ်ထားသော်လည်း မထင်မှတ်ဘဲ အောင်ဒင်၏ အပြုအမူကြောင့် ခေါင်းထောင် ကြည့်မိသည်။ အောင်ဒင်သည် စူပွ စူပွ ဖြစ်နေသော ဖင်ပေါက်ကို လျှာဖြင့် ကလိကာ လျှက်လိုက်သည်။

“ ရှလွတ် !!!! အ !!! ဟာ !!! ကျွတ်!!!”

ရင်မေ ခါးလေး ကော့တက်လာသည်။ ဖင်ပေါက်တွင် တံတွေးစိုရွှဲသွားသော် လက်ညှိုးဖြင့် ဖင်ပေါက်ကို ဝိုက်ကာ ထိုးလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !! အ!!”

ဖင်ပေါက်လေးမှာ ကျပ်လွန်းသဖြင့် လက်တစ်စစ်ပင် မနည်း ထိုးရသည်။ ဝင်သွားသော လက်တစ်စစ်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထုပ်လိုက်၊ သွင်းလိုက်၊ လှည့်မွှေလိုက် လုပ်ရင်း စိကပ်နေသော စောက်ပတ်လေးကို စတင် လျှက်တော့သည်။

“ ပလပ် ပလပ် !! ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အ !! ဟာ!!!”

ရင်မေတစ်ယောက် ခါးကော့ကာ လက်သီးများ စုပ်ရင်း လူးလွန့်သွားသည်။ ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းလည်း ချုပ်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို လွှတ်ကာ ရင်မေ၏ အင်္ကျ ီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဘရာဇီယာ ကျွတ်သွားချိန်တွင် ဟင်းချိုသောက် ပန်းကန် အသေးခန့် ကြီးမား လုံးဝန်းသော နို့အုံကြီး ပေါ်လာသည်။ ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းက ရင်မေ၏ နို့အုံကို တစ်ဖက်စီ ပွတ်သပ်ရင်း

“ တောက် !! နို့တွေလည်း ရှယ်ဘဲကွာ !! လုံးပြီး ကျစ်နေတာဘဲ”

သူတို့ ဘာပြောပြော ရင်မေကတော့ အောင်ဒင် စောက်ပတ် လျှက်ပေးမှု အပေါ် မိန်းမောသွားသည်။ အောင်ဒင်သည် ဖင်ပေါက်ထဲ မွှေနေသော လက်ညှိုးကို တဖြေးဖြေးခြင်း ဖိသွင်းလိုက်ရာ လက်ညှိုး အရင်းအထိ ဝင်သွားပြီ။ စောက်ပတ် လျှက်ခံရသည့် အရသာမှာ ကောင်းလွန်း၍ ဖင်ထဲ လက်ညှိုးဝင်နေသည်ပင် မသိနိုင်တော့။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများအား လျှက်လိုက်၊ စောက်စိကို ဖိစုပ်လိုက်၊ စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက် လုပ်နေရာ 10 mins ပင် မကြာလိုက်

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်!! ရှလွပ် !! အ အ အ အ !! ထွက်ကုန်ဘီ !! ထွက်ကုန်ဘီ !! အားးးးး ရှီးးးးးး အားးးးးး !! အင်းဟင်းဟင်းးးးးး”

အပျိုရိုင်းလေး တစ်ချီ ပြီးသွားပြီ။ အောင်ဒင်သည် ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထားသော လက်ညှိုးကို ကွေးလိုက်သည်။

“ အ !! ဟားးးးးး”

ပြီးနောက် မက်ကဲနစ် မီးချစ်ကို သာဒွန်းအား ပေးလိုက်သည်။ ကျော်မော်ကလည်း ဝါဆို ဖယောင်းတိုင် အတုတ်ကြီးကို မီးညှိလိုက်သည်။ သူမအား တစ်ချီကောင်းအောင် လုပ်ပြီးနောက် ငရဲခန်း ပို့တော့မည်ကို ရင်မေ မသိရှာပေ။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းကို တစ်ဖက်လှည့်ရင်း မှိန်းနေသည်။ အပျိုစင် ဖြစ်သောကြောင့် ပထမဆုံး အချီတွင် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်တွေ အများကြီး ပန်းလိုက်ရ၍ နုံးသွားကာ ရင်ထဲ တစ်လှပ်လှပ် ဖြစ်နေသည်။

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ကွေးထားသော လက်ညှိုးကို စတင် မွှေနှောက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး နာတယ် !! နာတယ်”

ရင်မေ၏ အသံ စူးစူးလေး ထွက်လာသည်။ အောင်ဒင်၏ လက်ကို ဖမ်းစုပ်လိုက်သော ရင်မေ၏ လက်ကို သာဒွန်းက ဖယ်လိုက်ပြီး စောက်စိကို မက်ကဲနစ်ဖြင့် ထောက်ကာ ဖိလိုက်သည်။

“ ထောက် !!အားးးးး !! ထောက် !! အားးးး ထောက် !! အားးးးး”

တစ်ချီပြီးကာစ စောက်စိအား မက်ကဲနစ်ဖြင့် အတောက်ခံရ၍ တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားသည်။ ဖင်ထဲမွှေနေသော အောင်ဒင်၏ လက်ကလည်း ပို ကြမ်းလာသည်။ ထိုစဉ် ကျော်မော်သည် ရင်မေ၏ နို့သီးခေါင်းပေါ် ဖယောင်းစက် ချလိုက်သည်။

“ အားးးးးး !! ပူတယ် !! ပူတယ်!! ထောက် !! ထောက် !! အားးးးးး !! ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !!! အမားးးရေ !! အားးးးးးး”

ဖင်ထဲ လက်ဖြင့်မွှေခံရ၍ နာသည်က တစ်မျိုး၊ ဖယောင်းစက် ချခံရ၍ ပူသည်က တစ်ဖုံ၊ မက်ကဲနစ်ဖြင့် စောက်စိအား တောက်ခံရ၍ ကျဉ်သည်က တစ်မျိုးဖြင့် ရင်မေတစ်ယောက် ဝေဒနာမျိုးစုံကို ရောပြွန်းကာ ခံစားနေရသည်။ နို့နှစ်ဖက်လုံး ဖယောင်းများ ပြည့်သွားသောအခါ ကျော်မော်သည် ရင်မေ၏ ဗိုက်တစ်လျှောက်နှင့် ချက်ပေါက်ထဲပါ ဖယောင်းစက်များ ချလိုက်သည်။

“ အားးးးးး !! ပူတယ် !! ပူတယ်!! ထောက် !! ထောက် !! သေပါပြီတော့ !!! အားးးးးး !! ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !!! အမားးးရေ !! အားးးးးးး”

နာကျင်ခြင်း၊ အပူလောင်ခြင်းများကြောင့် ရင်မေ၏ ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာပြီး စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထွက်ကာ နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားရပြန်သည်။ ရင်မေ ပြီးသွားမှန်း သဘောပေါက်သဖြင့် သုံးယောက်သား ဖယောင်းစက်ချခြင်း၊ ဖင်ထဲမွှေခြင်း၊ မက်ကဲနစ်ဖြင့် ရှော့တိုက်ခြင်းများကို ရပ်လိုက်သည်။ ရင်မေလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဆန့်တငင်ငင် ဖြစ်နေပြီ။

“ ဗျုတ် ဗျုတ် ဗျုတ် !!! အားးးးးးးး”

ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းသည် ရင်မေ့ နို့အုံ၊ ဗိုက်နှင့် စောက်ပတ်ပေါ် ကပ်နေသော ဖယောင်းချပ်များကို ဆွဲခွါလိုက်သဖြင့် နာကျင်သွားသည်။ စောက်မွှေး နုနုလေးများ ဖယောင်းချပ်တွင် ကပ်ပါသွားသည်။ ဖွေးနုနေသော ရင်မေ၏ အသားအရည်လည်း နီမြန်းသွားသည်။

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ခြေသလုံး ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်သည်။ ရင်မေသည် မောပန်း နွမ်းလျှလွန်း၍ မလှုပ်နိုင်တော့။ သူမ၏ အပျိုစင် နုနုထွဋ်ထွဋ် စောက်ပတ်လေးအား အပျိုရည် ဖြက်မည့် ဧရာမ လီးကြီးကို သေခြာ တွေ့ရလျှင် လန့်ပြီး အကြောက်အကန် ငြင်းမည်မှာ သေခြာသည်။

အောင်ဒင်သည် လက်တစ်ဆုပ်မက ကြီးသော သူ၏ လီးကြီးကို ကိုင်ကာ စိကပ်နေသည့် စောက်ပတ် အကွဲလေးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်နေသည်။

“ အ !! ဟာ”

ဒစ်က တစ်ချက် တစ်ချက် စောက်စိကို ပွတ်တိုက်သွားရာ ရင်မေ၏ ခါးလေး ကော့ကော့သွားသည်။ စောက်ပတ်လေးမှာ နူးညံ့ ချောမွတ်လှသည်။ ဒစ်ကို စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့ကာ သွင်းလိုက်ရာ

“ အိ !! အ !!!”

စောက်ပတ်ပေါက်က ကျင်းပြီး ဒစ်မှာ ကြီးလွန်း၍ ချော်ထွက်နေသည်။ ရင်မေလည်း ဘယ်အချိန် လီးကြီး ဝင်လာမလည်းဟု ရင်တမမဖြင့် လက်သီးစုပ်ကာ ခြေဖျားများ ကုပ်နေသည်။ အောင်ဒင်သည် သူ၏ ဒစ်ကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကိုလည်း တံတွေးစွတ်ပြီး လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဗျိ !!! အ !!! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်”

ဒစ်မြုပ်ရုံ ဝင်သွားသည်။ ဒစ် အရင်းထိ မဝင်သေးဘဲ ချော်မထွက်ရုံသာ ရှိသေးသည်။ ခါးကို ဆတ်ကနဲ ဖိတွန်းလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အားးးးးးးး”

စောက်ပတ် နုနုလေးထဲ ဒစ် ဝင်သွားသည်။ ခါးကို ဖိတွန်းတွန်းကာ ထိုးလိုက်ရာ လီးကြီး သုံးပုံ တစ်ပုံခန့် နူးညံ့သော စောက်ပတ်ထဲ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်သွားသည်။ လီးဒစ်အား စောက်ပတ်ထဲမှ အပျိုမှေးက တားထားသဖြင့် ဆတ်မဝင်ပေ။ အောင်ဒင်သည် ခါးကို ကိုင်းလိုက်ပြီး ရင်မေ၏ မျက်နှာဘေးတွင် လက်ထောက်လိုက်သည်။ ရင်မေ၏ ဖင်ကြီး ကြွလာသည်။ အရက်သောက်ရင်း ကြည့်နေကြသော မိုးသီးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး တံတွေး မျိုချနေရသည်။ ကျင်မေလည်း မိုးသီးတို့၏ လီးကို ဆတ်မစုပ်နိုင်ဘဲ ရင်မေနှင့် အောင်ဒင်တို့ကိုသာ ကြည့်နေမိသည်။ ကြည့်နေရင်း စောက်ပတ်ထဲ မရိုးမယွ ဖြစ်ကာ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။

လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ထုပ်လိုက်ပြီး အားပြင်းပြင်းနှင့် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗလစ်တစ်တစ်!! ဗျစ် !! ဗျစ် !! ဒုတ် !!! အားးးး သေပါပြီတော့ !! နာတယ် !! နာတယ် !! အီးးးဟီးးးဟီးးးး”

တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကြီးက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများအား ပွတ်တိုက်ရင်း အပျိုမှေးပါးကို ရက်စက်စွာ ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ကို ဝင်စောင့်သဖြင့် ရင်မေ တော်တော်လေး နာကျင်သွားသည်။ စောက်ပတ်လည်း ကွဲသွားသည်။ လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုပ်လိုက်ပြီး စောင့်ထဲ့လိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးး !!! အင့် !!! ဗျိ ဗျိ  ဗွတ် ဗွတ် !!! အီးးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးး နာတယ် နာတယ် !!! အင့် !! ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အူးးးး ဟူးးးး ဟူးးးးး”

ရင်မေ၏ စောက်ပတ်တခုလုံး သွေးများ ရဲနေပြီ။ စောက်ပတ်လေးမှာ ကျပ်သိပ်ပြီး အရိုးနုလေး ဝါးရသလို လိုး၍ ကောင်းလှသည်။ အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက် ပြင်းပြင်းများ အောက်တွင် ရင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေး ယိမ်းထိုးနေသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် အော်ဟစ် ညည်းတွားနေသော ရင်မေ၏ အသံစူးစူးလေးက အောင်ဒင့်အား ရမ္မက်စိတ် ထန်စေသည့်အပြင် မိုးသီးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး၏ လီးများပါ ပိုမို တင်းမာ တောင်မက်စေသည်။ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းကာ ရှုံ့မဲ့နေသော ရင်မေ၏ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးး !! ဇွိ ဇွိ ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အ အ အ အ !! ဟားးးး !! ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု”

သုတ်လွှတ်ခါနီးမို့ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ

“ အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး”

ရင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် ကွင်းတိုက်ပြီး သုပ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။

“ အီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးးး”

ရင်မေ ဗိုက်ကိုနှိပ်ကာ လူးလှိမ့် ငိုညည်းနေသည်။ မိုးသီးသည် အရက်ပုလင်းကို ယူကာ ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို ဆွဲပြီး ရင်မေထံ လာခဲ့သည်။

“ ဝုန်း !! အင့် !!”

မိုးသီး တွန်းလိုက်သဖြင့် ကျင်မေသည် ရင်မေ့ ဘေးတွင် လဲသွားသည်။

“ နင့် ညီမ မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေ လျှာနဲ့ လျှက်လိုက်စမ်း”

ကျင်မေလည်း မိုးသီး ညွှန်ကြားသည့် အတိုင်း ရင်မေ၏ မျက်နှာပေါ်မှ သုပ်ရည်များအား ပြောင်အောင် လျှက်လိုက်သည်။

“ ဟိုကောင့် လီးကို ပြောင်အောင် စုပ်ပေးလိုက်”

အောင်ဒင့်အား လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ရင်မေ၏ စောက်ပတ်မှ သွေးများ ရဲနေသော လီးကြီး တန်းလန်းနှင့်။ ကျင်မေလည်း သူ့ညီမကို ရက်ရက် စက်စက် အပျိုရည် ဖြက်လိုက်သည့် အောင်ဒင်၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးရပြန်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးး ဟိုးးးး ရှီးးးးးး”

မိုးသီးသည် ဒူးထောက်ကာ ရင်မေ့ မျက်နှာအား ဖျစ်ညှစ်ရင်း

“ ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားကွ ဟေ”

“ နာတယ် !! နာတယ် !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး”

“ ဟိုကောင်မ၊ နင့်ညီမရဲ့ စောက်ပတ်ကို လျှက်ပေးလိုက်ဦး”

ကျင်မေလည်း အောင်ဒင့် လီးကို စုပ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး ရင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ သုပ်ရည်နှင့် သွေးများ ပေကျံနေသည့် စောက်ပတ်လေးကို ကုန်းလျှပ်ပေးလိုက်သည်။ ခံတွင်းထဲတွင် ညှီနံ့တွေ လှိုင်လို့။

ကျင်မေ စောက်ပတ် လျှက်ပေး၍ ပြောင်သွားသောအခါ မိုးသီးက ကျင်မေ့ကို ဖယ်လိုက်ပြီး ရင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ရင်မေ၏ ဖင်ကို ဆွဲပင့်လိုက်ပြီး အရက်ပုလင်းကို စောက်ပတ် အဝတွင် တေ့ကာ လောင်းချလိုက်သည်။

“ အားးးးးးး စပ်တယ် စပ်တယ် !! အမားးးရေ ကယ်ပါဦးးးး အီးဟီးးးဟီးးးးးး”

အောင်ဒင်၏ လီးကြီးကြောင့် အတွင်းသား နုနုများ ပွန်းပဲ့ကာ ကွဲနေသော စောက်ပတ်ထဲ အရက် လောင်းထဲ့ခံလိုက်ရသဖြင့် ရင်မေ မျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာသည်။ အရက်ပုလင်းကို ဖယ်ကာ စောက်ပတ်ကို လျှက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသော အရက်များအား စုပ်သောက်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်”

မိုးသီးသည် စောက်ပတ်လျှက်၍ အားရသော် လီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး”

မိုးသီး ပြီးသွားသော်၊ တိုက်မောင်း၊ ကျော်မော်၊ သာဒွန်းနှင့် ယက္ခညီနောင်တို့ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်၊ တက်လိုးကြသည်။ တစ်ယောက် လိုးပြီးတိုင်း ကျင်မေက သူတို့၏ လီးကို စုပ်ပေးကာ သုပ်ရည်များကို မျိုချပေးရသည်။ ရင်မေလည်း လူ 7 ဦး၏ မညှာမတာ အမဲဖြက်သလို လိုးစောင့်သည့် ဒဏ်ကို လူးလှိမ့် ခံနေရသည်။ စောက်ပတ်လည်း ထူပူ ကျိမ်းစပ်ကာ နီရဲနေပြီ။ ယက္ခညီနောင်၏ ဂေါ်လီ လီးများနှင့် အလိုးခံရပြီးချိန်တွင် ရင်မေတစ်ယောက် သတိလစ်ကာ မေ့မျောသွားသည်။

“ ကဲ ငါ့ကောင်တို့ ခဏနားရင်း အားမွေးလိုက်ဦး”

“ Cheers”

“ Cheersssssss”

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>>>