မှော်ရုံတော အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - ကိုကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း (၁၁)
ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ..တစ်လလောက်နေတော့ ညနေ ထမင်းဆိုင်သိမ်းပြီးပြန်ရောက်လာခါစ,မှာ သီတာ့ယောင်္ကျားကသူ့မိဖတွေကိုပါခေါ်လာပြီ းပြန်တောင်းပန်တယ်။ ပစ်လိုက်ရတော့မယ်လို့ စိုးရိမ်ခဲ့ရတဲ့ မအေးတင်ကလည်းတော်တော်လေးကို ကျန်းမာလာပြီမို့ သူတို့လာတောင်းပန်တာကို လက်ခံပြီး အတူထွက်လာဧည့်ခံတယ်။ သီတာ့ကိုလည်း ပြန်လိုက်သွားဖို့နားချ ကူတာပေါ့။
ရှေ့ရေးနောက်ရေးအတွက်ငဲ့ပြီး တောကျော်လည်း သူတို့တောင်းပန်တာကို စဉ်းစားပေးဖို့ အလိမ္မာနဲ့ တိုက်တွန်းပေးပါတယ်။ အဲလိုသူကဝင်ပြီး တိုက်တွန်းပါမှပဲ မသီတာကဖြုတ်ကနဲထ,ပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝင်ချသွားတာတော်တော်နဲ့ကို ပြန်ပြီး ထွက်မလာတော့ဘူး။ အရင်ကလည်း အဆက်အဆံရှိခဲ့ဖူးတော့ စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ ထိုင်စောင့်နေကြတာသူ့ကိုနှိမ်တဲ့ ယောက္ခမကြီးက ခပ်ရဲရဲခပ်သွက်သွက်။ အသက်ကမအေးတင်နဲ့ ရွယ်တူလောက်ရှိမယ်.စကားပြောတာက ပေါင်ပုတ်လက်ပုတ်တစ်ရင်းတစ်နှီးလုပ်လာတယ်။သူ့ကိုခေါ်တာကလဲမအေးတင်ကခေါ်သလိုပဲ.. ကိုလေး.ဆိုပါလား။နည်းနည်းကြာသွားတော့ မအေးတင်ကသူ့သမီးအခန်းထဲလိုက်ဝင်နားချနေတုန်း.လက်မောင်းကိုလာကိုင်လှုပ်ပြီး.
" သားသမီးအရေးမို့ ခေါင်းအုံနေလျက်ကြီးနဲ့လိုက်လာတာ ကိုလေးရဲ့..လေသန့်လေးရှူ ချင်လို့.မဌေးကိုခြံထဲခဏလိုက်ပြပါလား.."
အားနာနာနဲ့သူ့လင်ကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့သွားကြီးအဖြဲသားနဲ့.
" ဟားဟား..မိန်းမကတော့လုပ်ပီ..ညီလေးကသူ့ဆိုင်အလုပ်တွေနဲ့အားမှန်းမသိ.မအားမှန်းမသိ..ကဲပါကွာ သဘော သဘော..ညီလေးရေမင့်အစ်မကိုသည်းခံပေးပါကွာ.အစ်ကိုကြီးတော့ သူ့ကိုမနိုင်ဘူး..ဟဲဟဲ "
တောကျော်လက်မောင်းကိုမလွှတ်ပဲဆွဲခေါ်လာတာသူတို့သားအဖနေရစ်ခဲ့ကြရတယ်။အိမ်မှာကဘာမှလဲ ထူးထူးထွေထွေပြစရာမရှိတော့ဒီတိုင်းခြေဦးတည့်ရာခေါ်လာရတာပေါ့..
" အစ်ကိုကြီးက မဌေးကိုမနိုင်တော့ဘူး..ဆိုတာကြီးက တစ်မျိုးကြီးပဲနော်..ဟင်းဟင်း "
သူကိုင်ထားတဲ့လက်မောင်းကို ကျန်တဲ့လက်နဲ့ဆွဲဆွဲဆိတ်ရင်း
"ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ကွာ..မဌေးကိုမနိုင်တော့ဘူး လို့ပြောတာကို သဘောမပေါက်ဘူးလို့ပဲ..ဟိုလေ..ခမည်းခမက်မို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြရမလား "
မျက်စ,မျက်နနဲ့ စကားအသွားအလာက ဖြူးနေတော့.
" နည်းနည်းတော့သဘောပေါက်သလိုပါပဲ..ပိုသိလို့ရမလားလို့ပါ..ဟင်းဟင်း..စပ်စုကြည့်တာ "
" အင်းပါ..ရပါတယ်..သူကအရွယ်ကလည်းအကျ ဖက်ရောက်နေပြီ.အမောလည်းမခံနိုင်ဘူး ဆိုတော့..မဌေးကို အိမ်ထောင်ရေးသုခပြည့်စုံမှုမဖြည့်ဆီးပေးနိုင်တော့ဘူးလို့ပြောတာ ပါ..မဌေးကသွေးဆူတုန်းလေ..ဟင်းဟင်း "
ဒီမိန်းမကြီး ခမည်းခမက်မို့ရင်းနှီးမှုယူပြီးအလိုးခံချင်နေတာကိုရေလာမြောင်းပေးလုပ်နေပြီ လို့ထင်လိုက်တယ်။ပိုရှင်းချင်လို့..
" အဲ.အိမ်ထောင်ရေးသုခ ဆိုတာက.."
"အော်..ဒီအရွယ်ကြီးနဲ့ မသိဟန်ဆောင်တာတော့ခက်နေပါပြီ..လိုးတာကိုပြောတာကိုလေးရေ့..လိုးတာ..အိမ်ထောင်သည်ချင်ကိုးအထင်မသေးနဲ့နော်"
အဲလောက်ပွင့်လင်းတော့ တောကျော်ကသူ့အထင်ခိုင်မာပြီပဲတွက်တာပေါ့.
" အဲဗျာ..နေရာချင်းလဲလိုက်ချင်တယ် "
" ဘာသဘောရီးလဲကိုလေးရဲ့..ရှင်းရှင်းလေးလုပ်ပါ..အိမ်ကိုအလည်လာလေ. ဟိုလူရီးက ဒါမျိုးလက်ခံပါတယ်.."
" အာ..လာချင်တာပေါ့.."
လက်မောင်းကိုဆွဲဆွဲဆိတ်နေရင်းနဲ့..
" ဘာလဲ.နေရာချင်းလဲမလို့လား..ဒီကရှင်းပြချင်ရုံသက်သက်ပဲနော်..လာမှာလား "
ပုံစံကြီးကဆတ်စလူး..ဖင်ကြီးနို့ကြီးတောင့်တောင့်ကြီး..ယောင်္ကျားဗီဇ လီးကတောင်လာပြီမို့စမ်းကြည့်ချင်လာတယ်။ရေတွင်းဖက်ကိုလည်းရောက်နေပြီဆိုတော့ပန်းခြုံနံဘေးမှာ အိမ်ထဲကများလှမ်းမြင်လေမလားလို့ လှည့်ကြည့်နေရင်း ပုဆိုးပြင်ဝတ်တာပေါ့။ဒါကိုပဲသူကလိုးဖို့ပြင်ပြီလို့ထင်ပြီး.ဖျတ်ကနဲနောက်ဆုတ်သွားတယ်..
" အားပါး.တော်ပီ တော်ပီ..အဲလိုလက်မြန်ခြေမြန်ကြီးတော့ ကြောက်တယ်.."
စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လက်ခါပြီးအိမ်ဖက်ပြန်ပြေးတော့တောကျော်အတော်လေးရှက်သွားတယ်။ဒီမိန်းမကြီး..လူကိုကစားသွားပြီလို့တွေးမိတော့ဒေါသမဖြစ်ပေမယ့် မကျေနပ်ဘူး။သီတာကယောက္ခမအကြောင်းကိုသိနေလို့ထင်တာပဲ..အနောက်ကလိုက်လာတော့တောကျော်နဲ့ လမ်းမှာဆုံကြတယ်..
" မလိုက်သေးဘူးအဖေရယ်..အဖေနဲ့လည်းမခွဲနိုင်ဘူး..ဗိုက်ကလည်းကြီးချင်နေပြီလားမသိဘူး..ဗိုက်ကြီးတာသေချာမှပဲ လိုက်သွားတော့မယ်.."
" ဘယ်လိုဖြစ်.."
သီတာကလက်မောင်းဆွဲလို့ရင်ခွင်ထဲထိုးဝင်ခိုမှီလိုက်လာရင်း..
" ရာသီမလာတာလေးငါးရက်တော့ကျော်နေပြီယောင်္ကျားရဲ့..နောက်လဆီးစစ်ကြည့်ပြီးသူတို့နောက်ထပ်လာခေါ်မှပဲ လိုက်တော့မယ်..သေချာသွားအောင်တစ်လလောက်ထပ်အလိုးခံလိုက်မယ်လေ..ကောင်းဘူးလား "
တောကျော်စိတ်ထဲမှာစောစောကဖြစ်နေတဲ့ရှက်စိတ်မခံချိမခံသာစိတ်မကျေနပ်စိတ်တွေဘယ်ကိုရောက်သွားမှန်းမသိဘူး။အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ မဌေးတို့လင်မယားက
" သူ့အစ်မရောက်လာမှပဲ လိုက်တော့မယ်တဲ့
ကိုလေးရေ..သူ့အမေကျန်းမာရေးဆိုတော့ သားကလည်းစောင့်ပါတယ်..အဲ..ကျွန်မတို့ကလည်းလက်ခံပါတယ်..ဟင်းဟင်း..အိမ်ကိုလာလည်ပါနော်.."
သူ့ယောင်္ကျားကြီးကလည်းမအေးတင်နဲ့ဆေးဝါးအကြောင်းတွေပြောနေကြပြီး နှုတ်ဆက်ပြန်သွားကြတော့..
"ယောက္ခမကြီးက ဖင်ဆော့တယ်ယောင်္ကျားရဲ့..အရင်ကဒီလောက်မဟုတ်ဘူး..အခုတလောအရပ်ထဲမှာတောင်ကုန်းနေတယ်လို့ အသံကြားနေသလိုပဲ..လာ..သီတာတို့လဲ လိုးကြစို့. "
" အာ..ရေတောင်မချိုးရသေးဘူး.."
သီတာကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း.
" ဟုတ်သားပဲ..အမေ့ကိုလည်းဆေးမတိုက်ရသေးဘူး.ဘာလို့လဲမသိဘူးအခုရက်ပိုင်း အလိုးချည့်ပဲခံချင်နေတာ.ကဲ..မြန်မြန်လေးယောင်္ကျား.အလိုးခံလိုက်ရမှပဲစိတ်ကငြိမ်မှာ "
.....................................................................................................................................................
အခန်း (၁၂)
မဌေးယောင်္ကျားကြီးကပင်စင်စားကြီး..သူကလည်းဒုတိယမိန်းမပဲ။ဒါပေမယ့်ရိုးရိုးပါ..အရင်မိန်းမဆုံးသွားတော့မှသူနဲ့ညားတာ။အသက်ကမအေးတင်လောက်ဆိုတော့.လေးဆယ့်ငါးလေးဆယ့်ခြောက်။မအေးတင်ကလေးဆယ်ကျော်ရုံနဲ့သွေးဆုံးခဲ့ပေမယ့်သူကသွေးကမဆုံးသေးဘူး။ယောင်္ကျားကကြက်မွေးမြူရေးအကြီးအကျယ်လုပ်တယ်..ဝင်ငွေ ရွှင်တော့ ရွလို့ပွေလို့ကောင်းတုန်း။ဆံပင်ကယောင်္ကျားလေးလိုလို..လူပုံကသိပ်မမြင့်တော့အရွယ်တင်ပြီးလေးဆယ်လောက်ပဲထင်ရတယ်။
ပုံ့ပုံ့အိအိနဲ့တောင့်တယ်လို့ဆိုပေမယ့် ခါးပျောက်လောက်အောင်တုတ်တာမဟုတ်တော့ကြည့်လို့မဆိုးဘူး။ယောင်္ကျားကအလုပ်အကိုင်နဲ့ရာထူးတွေအာဏာတွေရှိစဉ်တုန်းကပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့တော့ လက်ရှိမှာဆေးမတိုးတဲ့အနေအထားကိုရောက်နေတာနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။သူဌေးရောဂါ နှလုံး ဆီးချို သွေးတိုးတို့လည်း ရှိတော့လိုးရင်းသေသွားမှာစိုးလို့ဆေးကလည်းသိပ်မကူရဲဘူး။
ဆယ်ရက်ဆယ့်ငါးရက်လောက်နေမှဆေးလေးစားပြီးသူ့အာသီသပြေရုံ တစ်ချီလောက်ပဲလိုးတော့တာကို မဌေးကမတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။အဲလိုနဲ့သူ့ပင်ကိုယ်ကခပ်ထန်ထန်ဆိုပါမှ ကြက်ခြံအလုပ်သမားလေးကစ,ပြီးလမ်းဖောက်ပေးလိုက်တာမဌေးနောက်မီးလင်းရတဲ့အရသာကိုကြိုက်သွားတယ်။အထာသိတဲ့လူကရှား..အဟန့်အထည်ကကြီး..ဆိုတော့မစမ်းရဲကြပါဘူး။
နီးစပ်တဲ့ထဲကဖြစ်နိုင်မယ့်သူမြင်ရင်သူက အထာချပေးပြီးစားမှရတာမို့ကြာတော့လဲ သားကောင်ရှာအထာချပေးရတဲ့အလုပ်ကိုပျော်နေတဲ့အကျင့်ကပါနေပြီ။ကိုတောကျော်ကိုမြင်တော့ ခမည်းခမက်ကလည်းဖြစ်နေ..အရွယ်ကကောင်းတုန်းမှာမိန်းမကရောဂါသည်မို့လိုးစရာမရှိ..သူ့လိုပဲငတ်နေ လပ်နေမယ့်အနေအထားလေ..သူ့အတွက်လိုအင်ဆန္ဒဖြည့်ပေးနိုင်မယ့် အားကောင်းမောင်းသန်သားကောင်လို့ပဲသတ်မှတ်လိုက်တာပေါ့။
အထာလေးချပေးဖို့စကားပျိုးရုံပဲရှိသေးတယ်ဟိုကထ,လိုးမယ်ဟန်ပြင်တော့ ဒီဖက်ကအသင့်မဖြစ်သေးဘူး..အားမလိုအားမရ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရနဲ့ပဲပြန်လာခဲ့ရတာ..အလွတ်ပေးဖို့တော့ လုံးဝစိတ်မကူးဘူး.။အဖိုးကြီးကသူ့မိန်မအထာကိုသိတော့သိနေတယ်.အတွင်းလူချင်းလဲဖြစ်နေ.သွေးသားကိစ္စသက်သက်..အိမ်ထောင်ရေးကိုထိခိုက်မယ့်အနေအထားမျိုးအထိရောက်မသွားနိုင်မှန်းကိုလဲသဘောပေါက်တော့ မသိဟန်ဆောင်နေတာ။
တောကျော်နဲ့မှအလိုးခံရရင်လည်းတခြားလူတစ်ယောက်ပေါ်လာဦးမှာပဲမို့ သူတို့အတွင်းထဲမှာပဲဆိုရင်အားလုံးအတွက်အငြိမ်ပဲဆိုတဲ့သဘော။အဲလိုနဲ့နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ပဲ ကြိတ်မှိတ်လို့သည်းခံနေနိုင်ပြီးနောက်ဆုံးတော့မဌေးတို့လင်မယားလမ်းကြုံသလို ဘာလိုလိုနဲ့တောကျော်တို့ဆိုင်ကိုရောက်သွားကြတယ်။
အရင်တစ်ခါကအရူးလုပ်ခံရပြီးပြီဆိုတော့ကိုတောကျော်ကနောက်တစ်ခါထပ်အရှက်ကွဲခံပြီး မရောရဲတော့ဘူး။နေ့လည်အဝေးပြေးကားတွေ ထမင်းစားရပ်နားချိန်ဖြစ်နေတော့ဆိုင်မှာကလူရှုပ်နေတာလက်မလည်ဘူး။အကူခေါ်ထားတဲ့ကောင်မလေးသုံးယောက်ကလည်းတော်တော်လေးပတ်ချာလည်နေပြီဆိုတော့သူတို့ကိုဧည့်ခံမနေနိုင်တော့ပဲတောကျော်ပါစားပွဲထိုးရတယ်။
နေ့လည်တစ်နာရီလောက်တော့မှ လူရှင်းသွားပြီးငွေလေးဘာလေးစိစစ်သိမ်းနေတုန်း မဌေးကအချို ရည်ဖန်ခွက်လေးလာချပေးပြီးလုပ်ကူကိုင်ကူနေတယ်။အအေးသောက်ပြီးဆယ်မိနစ်လောက်နေပြီးတော့ အဖိုးကြီးက
" ကဲ..အချိန်လည်းမရှိတော့ဘူး..ဒီကနေပဲကြက်ခြံသွားလိုက်တော့မယ်မိန်းမရေ..ပြန်မယ်ဆိုရင်လည်းကိုတောကျော်ပို့ခိုင်းတော့..ဆိုင်ကိုခဏထားလို့..ဖြစ်တယ်မလားညီလေး.."
ပြောပြောဆိုဆိုထ,သွားတော့ မဖြစ်ဘူးလို့လဲပြောလို့မရတော့ဘူး..ဆိုင်အတွက်လိုအပ်တဲ့အသီးအရွက်တွေဝယ်ဖို့ကကောင်မလေးတွေကိုပဲအားကိုးတော့မယ်ဆိုပြီး မဌေးကိုကြည့်မိတယ်။ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး..မဌေးကိုကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းက တအားလိုးချင်လာတယ်။အလိုလိုနဲ့လီးတောင်လာတာကြီးက ထိန်းလို့မရဘူး။သူ့မျက်နှာ သူ့အပြုံးကိုက လိုးကြဖို့ပဲ မြှူ ဆွယ်နေသလိုလို..တစ်ကိုယ်လုံးကနီးနီးကပ်ကပ်မို့မြင်ချင်တာအကုန်မြင်နေရတာ..လိုးချင်လာလွန်းလို့ လူအလစ်မှာကိုယ်လီးတောင်နေတာကြီးကိုတောင်လှန်ပြမိတယ်။
" ဟွန်း..လုပ်ပြန်ပီ..လူရှေ့သူရှေ့..သူ့အိမ်မှာတုန်းကလိုများ တက်လိုးတော့မလားမသိဘူး.ကဲ...ပြန်ချင်ပြီ လိုက်ပို့မယ်မလား "
သူ့ယောင်္ကျားသောက်တဲ့ဆေးကို အအေးထဲဖျော်ထဲ့တိုက်ထားတာ..ဆေးရှိန်တက်နေပြီမှန်းမဌေးကသိတာပေါ့။သူ့လင်လိုအိုကြီးအိုမ..ကျလူကြီးကိုတောင်မှ နာရီဝက်အတွင်းမှာလီးတောင်လာစေနိုင်တဲ့ဆေး..တောကျော်လိုအားကောင်းမောင်းသန်တဲ့အရွယ်မျိုးက လီးမတောင်ပဲဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။သူကအိမ်ပြန်မယ်ဆိုတော့ ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေဆီကဆိုင်ကယ်ဆွဲပြီးလိုက်ပို့ရတော့တာပေါ့။ကြာလေ လိုးချင်လေ..ကြာလေလိုးချင်လေ..မျက်စေ့ထဲမှာမဌေးကအလှကြီးလှနေပြီးကိုယ်လုံးချင်းထိနေရတာကိုက အရသာရှိနေတယ်။
" ဖြည်းဖြည်းစီးပါကိုလေးရဲ့..အိမ်ကထွက်မပြေးပါဘူး "
" အာ..လီးလည်းကိုင်ကြည့်ပါဦးမဌေးရဲ့.လိုးချင်လှပြီ."
ရပ်ကွက်လမ်းတွေမှာကလူသွားလူလာရှင်းနေတော့ မဌေးကသူ့ခါးကိုဝိုက်ဖက်ပြီးတကယ့်ကို လီးလာကိုင်ကြည့်တာ။
" အိုး..ဘယ်သူကအလိုးခံမယ်ပြောလို့လဲ.. အူးဟူး..လီးကလဲအကြီးကြီးပဲကိုလေးရယ်..ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးရီးနဲ့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေရမှတော့မအေးတင်ပြားရတော့တာပေါ့ "
" မဌေးက လီးကြီးတာမကြိုက်လို့လား.."
" အို့..ကြိုက်တာပေါ့..သိပ်ကြိုက်တာပေါ့..အဲ.ရောက်ပီ ရောက်ပီ ကိုလေး..ညာဖက်ကအိမ်.."
ခြံဝ,မှာသံတံခါးပိတ်ထားတော့မဌေးကဆင်းဖွင့်တယ်။သူဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းတော့မဌေးကတံခါးကိုသော့ပြန်ခတ်ပြီးနေပြီ။
.....................................................................................................................................
အခန်း (၁၃)
သူ့ခြံ သူ့အိမ်ဆိုတော့မဌေးကလက်မောင်းကိုဆွဲပြီးအိမ်ထဲခေါ်သွားတာ.တောကျော်ကလည်းသူ့ပုံစံကြီးကိုမြင်ပြီးမဖက်ပဲမနေနိုင်ဘူး..အတင်းဖက်ပြီးဖင်ဆုံကြီးကိုဆုပ်ဆုပ်နယ်မိနေတယ်။
" ကိုလေးရယ်..ကြောက်တောင်ကြောက်လာပြီ..အဲလောက်လိုးချင်နေတာလား ဟလား.."
ကြောက်တာတော့မကြောက်ပေမယ့်မဌေးက စိတ်တိုင်းကျအလိုးအဆောင့်ခံရတော့မယ်မှန်းသိနေတော့အပျော်စိတ်လေးဝင်နေပြီမို့ သူ့လီးကြီးကိုလှမ်းဆုပ်ရင်းခုံးလေးတွန့်လို့မခို့တယို့ပြောတာပေါ့။တောကျော်မှာကဆေးရှိန်ကြွနေပြီဆိုတော့မြင်သမျှ ကြားသမျှ ထိတို့မိရလေသမျှ နို့အုံကြီး ဖင်ကြီး ပေါင်လုံးကြီးတွေက လိုးချင်စရာတွေချည့်ဖြစ်နေပြီ။အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ..
" မဌေးရယ်.ချစ်တယ်ကွာ.လိုးချင်တယ်ကွာ.ဒီဆိုဖာပေါ်မှာပဲ လိုးမယ်..လာ "
မဌေးကစောက်ပတ်ရွနေပေမယ့်အဲလောက်ကြီးတော့သတ္တိမရှိဘူး။ကျောင်းဆရာမဖြစ်နေတဲ့သူ့သမီးအကြီးကကျောင်းဆင်းချိန်နီးနေပြီ။သူပြန်လာရင်သူ့ဆီမှာလည်း ခြံဝင်းသော့တစ်ချောင်းအပိုရှိတာမို့ခါတိုင်းလိုမှတ်ပြီး အသံမပေးပဲနဲ့ဖွင့်ဝင်လာမှအခက်။သူ့သမီး မုဆိုးမဖင်ကြီးကြီး နို့ကြီးကြီးကလဲ သူ့လင်စီးတဲ့ဆိုင်ကယ်ကကားကိုဝင်တိုက်လို့လင်သေထားတာမှခြောက်လတောင်မှမရှိသေးဘူး..လီးအရသာကိုကောင်းကောင်းသိနေပြီဆိုတော့ သူ့တပည့်တွေနဲ့တစ်ရုန်းရုန်း..ဇာတ်လမ်းသစ်စ,ချင်နေတဲ့နှာဘူးရယ်။
ကျောင်းဆရာမပီပီ.ရဲကရဲပါဘိသနဲ့.အိမ်ထဲမှာမအေအလိုးခံနေတာကိုများမြင်သွားလို့ကဖြင့်အရှက်ကွဲခံပြီး ပြဿ နာတော့ရှာမှာမဟုတ်ဘူး..တောကျော်ကိုဆွဲစားမှာ။
" ဟာကွာ..မောင်ကလဲ.ဧည့်ခန်းကြီးမှာတော့မလိုးပါနဲ့မောင်ရာ..မဌေးတို့လင်မယား မလိုးပဲနဲ့အတူတူအိပ်နေရတဲ့ကုတင်ကြီးပေါ်မှာပဲ မဌေးစောက်ပတ်ကြီးထဲမောင့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါနော်..စိတ်နာလွန်းလို့ "
ခပ်ချွဲချွဲလေးပြောပြီးအတင်းဆွဲခေါ်တော့အိမ်အနောက်ဖက်ဆောင်ကသူတို့လင်မယားအိပ်တဲ့အခန်းကိုရောက်တယ်။ရှေ့ကကြည့်ရင်အိမ်တစ်လုံးပဲမြင်ရပေမယ့် အိမ်ကအနောက်ကိုအရှည်ကြီးဆွဲထားတာ..မီးဖိုခန်း.စားသောက်ခန်းတို့အပါအဝင်ဘာမှန်းမသိတဲ့အခန်းတွေကလဲအများကြီးပဲ။
သူတို့အိပ်ခန်းကတော်တော်ခမ်းနားတာ မြင်တောင်မမြင်ဖူးဘူး။အခန်းကကျယ်သလိုကုတင်ကလည်းအကြီးကြီး။အဖိုးကြီးကခေတ်မီပြီးစိတ်ကူးကောင်းငွေတတ်နိုင်တော့.ပရိဘောဂတွေနဲ့ မှန်အကြီးကြီးတွေနဲ့..အိပ်ယာဝင်ချိန်တဏှာကြွအောင်တန်ဆာဆင်ထားတော့လူတွေက အရုပ်ကလေးတွေလိုဖြစ်သွားတယ်။အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်း မဌေးကအဝတ်တွေချွတ်ချပစ်တာရှေ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်တော့မဌေးစောက်ဖုတ်.ဒီဖက်ကြည့်တော့မဌေးနို့..ဟိုဖက်ကြည့်တော့မဌေးဖင်ဘယ်ဖက်ကြည့်ကြည့် ဖင်နဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့နို့တွေချည့်ပဲမြင်နေရတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲလိုးကြမယ်လို့ပြောမိခဲ့တာကိုတောင်မှပဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်တိုမိသွားပြီး တောကျော်ဇွတ်ဖက်တော့တာပဲ။
မဌေးကလည်း ကိုတောဒီလိုဖြစ်လာမယ်ဆိုတာမျော်လင့်ပြီးသားမို့ ပုဆိုးပေါ်ကနေလီးတန်ကြီးနဲ့ဂွေးဥကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကြီး ပွတ်သပ်ဆွနယ်.ပေးရင်းလျှာဖျားလေးတစ်လစ်ထုတ်လို့စုပ်ခိုင်းတာသွေးကြောတွေတစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ အားတွေတိုးလာသလိုကြီးဖြစ်သွားတယ်။ပုဆိုးဝတ်ထားလျက်အဆွခံရတာကအရသာတစ်မျိုးကောင်းနေတဲ့အပြင်အဝတ်ကိုချွတ်ချပေးလိုက်ချင်စိတ်..ဒါမှမဟုတ်သူကချွတ်ချပစ်လိုက်စေချင်တဲ့စိတ်ကိုပါ ဒွန်တွဲခံစားရတယ်။
လျှာတစ်လစ်ကလေးကိုအတင်းစုပ်ယူတော့သူကငြိမ်ခံမနေပဲ ပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်..တစ်လစ်ကလေးပဲကျန်အောင်ပြန်ထုတ်ယူလိုက်..ကိုယ့်လျှာကိုစုပ်ဆွဲလိုက်နဲ့ဆွပြီးရင်းဆွနေတာ အာခံတွင်းနံ့လေးသင်းသင်းမို့ အနမ်းတစ်ချက်တည်းနဲ့ပဲ အရသာအမျိုးမျိုးကိုမဝ,နိုင်မတင်းတိမ်နိုင်လောက်အောင်ခံစားနေရတယ်။သူကလဲကိုယ့်လိုပဲခံစားနေရမှာပါပဲ.ဒါပေမယ့်မဌေးက တဏှာကြီးတဲ့နေရာမှာကိုယ့်ထက်ပိုလို့ပဲလားတော့မသိဘူး..သိပ်ထိန်းမနေတော့ပဲပုဆိုးကိုကွင်းလုံးကျွတ်ဆွဲချွတ်ပုံချပစ်ပြီးအင်းကျီကိုဆက်ချွတ်ပေးတယ်။
" ရှီး.ကြည့်ပါဦးကွာ.သူ့လီးကြီးကဖြင့်စောက်ပတ်ထဲဝင်ချင်..လိုးချင်နေလွန်းလို့လဒစ်ခေါင်းကတစ်ဆတ်ဆတ်ခါပြီး.အားရပါးရတောင်ပြနေလိုက်တာ..လာ..လိုးစို့ "
ကုတင်ပေါ်ကိုပစ်လှိမ့်ထဲ့ပြီး အတွေ့အကြုံ အလိုးခံသက်တမ်းရင့်တဲ့သူပီပီပေါင်လုံးကြီးတွေဆွဲမြှင့်ထောင်ကားပေးထားတာစောက်ဖုတ်ကြီးကိုရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရတယ်။စောက်မွှေးကလိုးနေကျ အိမ်ကမိန်းမတွေလို စောက်ဖုတ်ပြင်တစ်ပြင်လုံးကိုဖုံးလုနီးပါး ထူပိန်းနက်မှောင်နေတဲ့အထိကြီးအုပ်ဖုံးမနေပေမယ့် ဖုတ်စုစုရှည်ရှည်လေးတော့ဖုံးနေတာပါပဲ။
စောက်ပတ်ကခပ်ဟ,ဟပွင့်ပြီးပြဲနေသလိုဆိုတော့မျေှာမျေှာကြီးဆင်းလာတဲ့စောက်စေ့ကိုပြူးတောက်တောက်မြင်နေရသလို နခမ်းအနားသပ်တွေညိုရောင်သန်းနေတဲ့သူ့စောက်ပတ်ကြွက်နားရွက်ဖတ်ကြီးတွေကိုလည်းပူးကပ်လျက်သားမြင်နေရတာပေါ့။အာရုံကထူးထူးခြားခြားခံစားလိုက်ရလို့နံဘေးကမှန်ထဲကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ တစိမ်းနှစ်ယောက်ပဲလိုးကြဖို့ဟန်ပြင်နေသလိုလိုခံစားလိုက်ရတာကရမ္မက်ရှိန်ကိုဆောင့်တွန်းနေတယ်။
"စောက်ပတ်ကြီး ကြည့်နေရင်းနဲ့လဲ သူ့လီးရည်တွေက တစ်ဖျန်းဖျန်းနဲ့ ပန်းထွက်ကုန်ပါ့မယ်ကိုလေးရယ်..တံခါးလေးစေ့ပြီး မြန်မြန်သာလာလိုးလိုက်ပါတော့ "
ဘာတံခါးမှသွားစေ့မနေပါဘူး..လိုးချင်ဇောနဲ့တောကျော်ကုတင်ပေါ်တက်တော့သူ့ခြေထောက်တွေလေထဲဝဲပြီးပုခုံးပေါ်ကိုပစ်တင်....
...............................................................................................................................
အခန်း (၁၄)
လေထဲဝဲနေတဲ့ သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ဖမ်းယူပြီးပုခုံးတွေပေါ်ကျကျ နနတင်ပေးထားနေတုန်း သူကလည်းလီးကြီးလှမ်းဆွဲထိန်းပြီးတော့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှောထိုးပွတ်ဆွဲနေတယ်။တစ်ချက်တစ်ချက်စောက်စေ့ပေါ်ကိုဝိုက်ဖိပွတ်လိုက်.တစ်ချက်တစ်ချက်စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ဝိုက်မွှေလိုက်နဲ့စောက်ရည်တွေက ရွှဲနစ်အောင်လိုက်လာပြီးတစ်ဇွိဇွိအသံပေးနေပြီဆိုတော့မှလဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းဝ.,မှာကိုင်တေ့ပေးထားပြီး.မျက်နှာပြင်ကနီရဲရဲ မျက်လုံးကဇောသန်သန်ကြီးကြည့်လို့မျက်စ,ပစ်တယ်..
" မဌေး တအားလာနေပြီကိုလေး..လိုးနိုင်ရင်ဝမ်းဘရိတ်အပီးသာလိုးပေး..ပြီးရင်မဌေးပြစုပေးမယ်..အင့်..ဟား..အာ့ အာ့ ရက်စက်တယ်.လိုး.လိုး ကိုလေး ဆောင့်.အသေဆောင့် အာ့ ဟာ့အားဟား..ကောင်းလိုက်တာကိုလေး..လီးရီးကအနှစ်ပဲ..လိုး လိုး.ဆောင့် အာ့ အာ့ အာ့ "
သူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလီးကြီးလဲတိုးဝင်သွားရော..နှစ်ယောက်သားမှာသူတို့အတွေ့အကြုံတွေအရ လိုးတာဟာလိုးတာပါပဲလို့ ခပ်ပေါ့ပေါ့ထင်မှတ်ထားခဲ့ကြသမျှတွေကချုပ်ငြိမ်းလွင့်စင်သွားကြပြီး နင့်နင့်သီးသီးခံစားမက်မောသွားကြတယ်။မဌေးက လင်နဲ့ညားလာခဲ့ဖူးကတည်းက လီးခပ်တင်းတင်း မမာ့တစ်မာ..အရွယ်ကပုံမှန်လောက်နဲ့ဆောင့်ချက်မှန်မှန်အဆွဲခံလာခဲ့ရတာ အသားသေနေပြီ။
နောက်မီးလင်းပြန်တော့လဲ ခိုးစားတဲ့သူတွေကရော သူကပါလူမိခံရမှာစိုးရတာကြောင့်ဖုတ်ဖတ်ဖုတ်ဖတ်နဲ့မြန်မြန်ပီးနိုင်ဖို့အရေးကိုပဲစိတ်သန်နေကြလို့ လီးရည်ထွက်တာနဲ့နောက်မီးလင်းဖူးတယ်လို့ နာမည်ခံရရုံပဲ အဖတ်တင်ကျန်ခဲ့ရတယ်.လိုးတဲ့အရသာကို သိပ်မခံစားရဘူး။အခုတော့ ကိုတောကျော်လီးကစံချိန်မီ အတုတ်ကြီး..ပုံမှန်အနေနဲ့တောင်မှလက်သည်းနဲ့ထိုးဆိတ်လို့ မဝင်နိုင်တာ သူ့လင်သောက်တဲ့ဆေးတွေအချို ရည်ထဲထည့်တိုက်ထားလိုက်မိတော့ သံချောင်းကြီးလိုမာတောက်နေတာများစောက်ခေါင်းထဲအပြည့်။
ထူးခြားကွဲလွဲချက်ကိုသိလိုက်လို့မှ မဆုံးသေးဘူး လီးကသူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုအရင်းထိတိုးဝင်လာတာတစ်ဖျစ်ဖျစ်တစ်ဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ရင်ခေါင်းထဲထိများတိုးဝင်တော့မှာလားလို့ထင်လိုက်မိတယ်..ရှည်လိုက်တဲ့လီး။ရပ်ပြီလားဆိုတော့လဲဘယ်ရပ်ပါ့မလဲ.သူကတစ်ဘရိတ်ထဲအပီးလိုးပေးခိုင်းထားတော့ကိုတောကျော်ကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခြေဖျားထောက်လို့ သူ့နို့ခဲခဲတွဲတွဲကြီးတွေကိုအသေဆုပ်ဆွဲလျက်နဲ့ပက်ပက်စက်စက်အသွက်ဆုံးဆောင့်ချက်တွေမရပ်မနားဆောင့်လိုးပစ်တာဆယ့်ငါးမိနစ်.. မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ပဲ အံတင်းကြိတ်ခံနိုင်တယ်။
မခံနိုင်လွန်းလို့ပြန်လိုးပစ်တာတစ်ကိုယ်လုံး ကုပ်ကွေးတွန့်လိန်ပြီးစောက်ရည်တွေတားမနိုင်ဆီးမရအောင်ဒလဟောကြီးမျောပါထွက်သွားတာ အထွတ်အထိပ်အဆုံးစွန်ရဲ့ဟိုဖက်နယ်ကိုကျော်ထွက်သွားတယ်။စောက်ရည်တွေအရွှဲသားထွက်လို့ သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ယူညှစ်ဆွဲထားမိပေမယ့်လဲ သူ့ကမာန်ဟုန်တင်းတင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းဆောင့်လို့ကောင်းလိုးလို့ကောင်းနေတုန်း..မဌေးတစ်ကိုယ်လုံးခြေပစ်လက်ပစ်ကြီးကိုပြုတ်ကျ သွားတယ်။
ဒါပေမယ့် အသဲအသန်နှာထန်နေတဲ့သူ.ဆိုတော့လဲ..ငါးမိနစ်တောင်မှငြိမ်ခံမနေနိုင်ဘူး။ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ထိုးပြီးပြန်လိုးလာပြန်တာပဲ..လိုးတာမှကိုတောကျော်ရဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်းကိုတစ်ချက်မှအလွတ်မပေးပဲပြန်လိုးတာ။သိပ်သွက်လွန်းတဲ့အခါတွေမှာသူအမီပြန်မလိုးနိုင်ဘူးဆိုရင်တော့ ဖင်ပေါက်ကိုပိတ်နေအောင်အားစိုက်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးကလီးကိုစုပ်ညှစ်ဆွဲထားရင်းနဲ့ စူးစူးဝါးဝါးကြီး အသံကုန်အံကြိတ်အော်ရင်းနဲ့အဆက်မပြတ်ပင့် ပင့်ခံတာ..စောက်ရည်တွေတစ်ဖျန်းဖျန်းထွက်နေတယ်.
" ဟူး.ကောင်း..အာ့ အာ့ ကောင်းလိုက်တာမောင်.အာ့ အာ့ ကောင်းတယ်မောင်ရယ်.အာ့..ကောင်းတယ် .လိုး မောင်..လိုး လိုး.."
မဌေးဖင်ကြီးကလမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းတုန်တုန်ယင်ယင်..နို့ကြီးတွေက ဘော်လီနဲ့ထိန်းထားတော့ ပူးပူးစေ့စေ့ အိအိပြူးပြူး..အလွန့်အလွန်လိုးချင်ခဲ့မိတာတော့အမှန်ပဲ။အိပ်ယာပေါ်တုံးလုံးလှဲပြီးပေါင်ကြီးကို ဆွဲမြှင့်ဖြဲကားပေးထားတဲ့အခါကျတော့..နို့ကြီးတွေကနံဘေးကို တွဲတွဲကြီး ကားထွက်သွားပြီးစောက်ပတ်ကလည်းကြွက်နားရွက်အနားတွေညိုရောင်သန်းလို့စောက်ခေါင်းက သူ့လက်ညှိုးဖျားတောင်ဝင်နိုင်လောက်တဲ့ အနေအထားကိုမြင်တော့လီးတော်တော်များများကိုအလိုးခံပြီးလောက်ပြီပဲဆိုတဲ့မှန်းဆအတွေးနဲ့ စိတ်ကသိပ်မပျော်တော့ဘူး။
တစ်ဆက်တည်းနဲ့အပီးလိုးနိုင်လားလို့စိမ်ခေါ်တဲ့အပြောမျိုးကြားလိုက်ရတော့ စိတ်ကြွကြွနဲ့ လီးအရင်းထိတစ်ချက်ထဲဖိထိုးသွင်းပြီးလိုးလိုက်တော့မှ ရှိသမျှ အကြောအချင်တွေခဏလေးရပ်တန့် သွားရလောက်တဲ့အထိ..လီးနဲ့စောက်ပတ်ကပြည့်သိပ်စေးပိုင်ပူးတွဲတွယ်ကပ်နေတဲ့အရသာကိုခံစားလိုက်ရတော့ထင်ခဲ့တာတွေမှားများမှားသွားသလားလို့ပြန်တွေးအံ့ဩသွားရတယ်။
အဲဒီနောက်တော့ လိုးလေ မဝ,လေ..လိုးလေ အရသာရှိလေ..အပေးကရက်ရက်စက်စက်ကျွမ်းတော့အထန်မမကြီးကိုလိုးလို့မဝ,နိုင်တော့ဘူး။လိုးလိုးမဝ,နိုင်.အားမရ မတင်းတိမ်နိုင်လွန်းတဲ့အထိအရသာရှိလွန်းနေတော့ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခြေဖျားထောက်လိုးရုံမကပဲပေါင်ကြီးတွေထမ်းလျက်က ကုန်းကွကွကြီးထ,ပြီး နို့ကြီးတွေပတ်ဆွဲလို့ အသေအကျေ ပစ်ဆောင့်လိုးတာ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးပါ ကြွလိုက်လာရတယ်။
" အားဟား..သေပီမောင်..အာ့ အာ့ဖောက်ဖန်းဖန်း..ဖောင်း..ပြွတ် ပလွတ်စွပ်ဖောင်းဖန်းဖန်း..အမေရေ.သေပီအမေရဲ့..အာ့အာ့ အာ့.အားဟား.ပီးပီလား.အူးဟူး.လီးရည်တွေကလဲအများကြီးပဲတဲ့ .ထည့် ထည့်..သေပါပီမောင်ရယ်..အသေလိုးတဲ့လူ.."
.....................................................................................................................
အခန်း (၁၅)
" အဲလောက်ကြီးလိုးရလားတဲ့ ကိုလေးရယ်မဌေးဖြင့် အီဆိမ့်သွားတာပဲ..အဲလိုလိုးလို့လဲလင်ရှိလျက်သားနဲ့ လင်ငယ်တွေကိုမှစွဲကြတာဖြစ်မယ်..ငလိုးကြီး "
မဌေးက သူ့လင်ကြီးသောက်တဲ့ စိတ်လာဆေးတွေ.လီးတောင်ဆေးတွေရော ထိန်းဆေးတွေပါရောပြီး အချိုရည်ထဲထည့်တိုက်ခဲ့မိတာ တစ်ချီပီးဖို့အရေးကိုတောကျော်စိတ်နှစ်ပြီးအားစိုက်လိုးပေမယ့် တော်တော်နဲ့မပီးနိုင်ဘူး။တဏှာထန်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုးလိုက်.စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးကြီးဝင်နေထွက်နေတာကိုကြည့်လိုးလိုက်..မှန်တွေထဲကလိုးပုံရိပ်တွေကိုကြည့်လိုးလိုက်နဲ့အကြာကြီး အသွက်ကြီး အကြမ်းကြီးလိုးပေးမှပဲမနည်းဖျစ်ညှစ်ပြီးပီးလိုက်ရတာတစ်ကိုယ်လုံးမှာချွေးတွေတစ်လုံးလုံးရွှဲနစ်နေပြီးမောဟိုက်နွမ်းလျနေတယ်။
လိုးနေတာသိပ်ကြာသွားတဲ့အပြင်စိတ်ထဲက ပီးပစ်ချင်တဲ့ဇောတွေတအားဆောင်သွားလွန်းလို့သာလီးရည်ထွက်သွားခဲ့ရတာ.လီးကမာခဲနေတုန်း.တင်းနေတုန်း။စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ဒီလောက်အရသာရှိနေပါလျက်နဲ့လီးရည်တစ်ချီထွက်ဖို့အရေးအသေအကျေလိုးနေရတာ..သူဘယ်လိုမှနားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး။.ဘယ်တုန်းကမှလည်းအခုလိုပင်ပမ်းခဲ့ရဖူးတာမရှိတော့ဘယ်လိုကြီးလဲလို့တွေးနေမိပေမယ့်အဖြေတော့ရှာလို့မရခဲ့ဘူး။
" မသိဘူးကွာ..ဘာမှလာမပြောနဲ့..အင့် လီးကိုင်ထား.."
အဲလိုရိုင်းရိုင်းကြီးအပြောခံရတာကို မဌေးအလွန်သဘောကျသွားတယ်။သူ့လင်ကြီးနဲ့ဆိုရင်ဒီလောက်လိုးပေးဖို့နေနေသာသာဆယ်ပုံတစ်ပုံလောက်လိုးပြီးရင်အိပ်ယာထဲပက်လက်.ဘာမှမချွဲနိုင်မပြောနိုင်တော့တဲ့အပြင်အမောဖောက်နေပြီ။ဒီလိုစွဲမက်စရာအလိုးတွေ..အပြောတွေကိုမက်မောလွန်းတာကြောင့်လဲ မဌေးကနောက်မီးလင်းရတဲ့အရသာကိုစွဲမက်နေရတာ..
" ကိုင်မှာ ကိုင်မှာ..စိတ်ချ..အဲလီးကြီးကိုကိုင်ရုံတင်မက,ဘူး..စုပ်ကိုစုပ်ပေးပစ်လိုက်မှာ..ဟဲ့..မာတောက်နေပြန်ပြီတော့်.."
မျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်ချင်းအပ်ဖက်ပြီးနားနေကြတာမို့ မဌေးကတောကျော်နှုတ်ခမ်းကိုပြွတ်ကနဲစုပ်ပြီး လက်ကလီးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့ မာတောင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးကိုစမ်းမိတယ်။မယုံချင်လွန်းလို့ဆုပ်ကြည့်တော့ သူ့လက်ထဲကရုန်းပြီးဆီးခုံကို လာထောက်တာမို့ အလန့်တစ်ကြားနဲ့ထ,ထိုင်ကြည့်မိတယ်။ဂွေးဥမှာ စေးထန်းနေတဲ့သူ့စောက်ရည်တွေတောင်မှ မခြောက်သွေ့သေးသလို သူ့စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း တောကျော်ရဲ့လီးရည်တွေကအပျစ်အနှစ်ပြည့်လျှံနေတုန်း။ထ,ထိုင်လိုက်တော့တောင်မှ လီးရည်တွေပြန်ယိုကျလာတာမွေ့ယာမှာ အကွက်လိုက်ကြီးစိုရွှဲသွားရပြီ..သူ့လီးကပြန်ပြီးတောင်လာလိုက်တာမှ ငေါငေါကြီး.။အံ့ဩစိတ်ကိုအသာထား..တဏှာကတအားကြွလာတော့ လီးကြီးကိုကုန်းစုပ်ပစ်တာပလွတ်.ပြွတ်.ပု.ပွတ်နဲ့အသံစုံမြည်သွားတယ်။
တောကျော်ကပက်လက်လန်ပေးပြီးသူ့နို့ကြီးကိုလှမ်းဆွဲလိုဆွဲ..စောက်ပတ်ကိုလှမ်းနှိုက်လိုနှိုက်ဘယ်ဟာကိုမှမိမိရရ ထိထိမိမိ မရှိနိုင်လွန်းတာနဲ့ပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းကာယားခွကျော်လိုက်ပြီးမျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ကိုစောက်ပတ်ကြီး တေ့ခွထားပေးလိုက်တယ်။စောက်ပတ်ယက်တဲ့ လူကလည်းစောက်ပတ်ကြီး တစ်ကြောလုံးကိုလျှာပြားကြီးနဲ့ဆွဲယက်ရုံမက,ပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖင်ဆုံကို အတင်းဖြဲပြီး .စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထဲ့စုပ်မွှေလိုမွှေ..စောက်စေ့ကိုစုပ်လိုစုပ်.နှစ်ယောက်သားအပေးအယူမျှ မျှ နဲ့လီးစုပ်နေ စောက်ပတ်ယက်နေကြတာ သူ့လင်ကြီးဆီကတစ်ခါမှမရခဲ့ဖူးတဲ့အရသာထူးတွေကိုပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးခံစားလိုက်ရတာပေါ့။တဏှာရမ္မက်ကအလွန်ကြီးလွန်းလာတော့လီးစုပ်နေစောက်ပတ်ယက်ခံနေရရုံနဲ့ပဲမတင်းတိမ်တော့ဘူး..တောကျော်ကိုယ်ကြီးပေါ်ခွလျက်ကြီးလျှောတိုက်လာပြီးစောက်ခေါင်းဝ,တည့်တည့်မှလီးထိပ်ဖူးကြီးချိန်တေ့ကိုင်ပြီးတော့ အားရပါးရဆောင့် ထိုင်ချလိုးပစ်တယ်။
" အားဟား..ထိလိုက်တာကွ..ယောင်္ကျားလီးက တအားရှည်တာပဲနော်..အင့် အင့် အင့်..ကောင်းလား ကိုလေး "
သူ့မျက်နှာကိုကျောပေးပြီးစိတ်တိုင်းကျထိုင်လိုးနေတဲ့ မဌေးရဲ့ဖင်ဆုံကြီးတုန်ခါရမ်းနေတာကို မြင်နေရတော့ကိုတောကျော်ကလည်းအားမရပြန်ဘူး။အောက်ကနေတစ်ချက်နှစ်ချက်ပင့်လိုးပေးလိုက်ရာကနေ တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပင့်လိုးချက်တွေသွက်လာတယ်။တောကျော်ပင့်ပြီးလိုပေးချက်က သူ့ဆောင့်ချက်ထက် ပိုအရသာရှိနေတော့မဌေးကလက်ကြီးထောက်ထားပြီးကွကွကြီးကုန်းခွခံပစ်တယ်။
" အားပါး..တအားကောင်းတယ်ကိုလေး..လိုး လိုး..သွက်သွက်ကြီးသာ လိုးပေး.အင့် အာ့အူးဟူး..ကြိုက်တယ်ကြိုက်..ကြိုက်.သိပ်ကြိုက်တယ်ကွာ..လိုး လိုး."
တောကျော်က ပက်လက်လန်ပင့်လိုးပေးနေရင်း သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုဆွဲပြီးကိုယ်ကိုကြွလာတာသိလိုက်တော့ မဌေးကချက်ချင်းသဘောပေါက်တာပေါ့..
" ဖင်ကုန်းလိုးမှာမလား..အင့် ရော့.လိုး.မြန်မြန်လေး မြန်မြန်.ပီးချင်နေပီ."
တောကျော်ကိုယ်ပေါ်ခွလျက် အလိုးခံနေရာက တစ်တောင်ဆစ်တွေထောက်ပြီးဖင်ကြီးကိုပင့်ထောင်ပေးထားလာတယ်။တောကျော်ကလည်းခြေထောက်တွေဆွဲထုတ်ပြီးဖင်ဆုံကိုကွကွကြီးခွလို့ ဖင်ကြီးကိုတစ်ဖျန်းဖျန်းရိုက်ရင်းနဲ့ကုန်းကုန်းကြီးလိုးတာ.စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးထဲ့ကတည်းက မရပ်တော့ဘူး.
" ဘွတ် ဗြွတ် ဗလွတ် ဖျန်း..ဖူး.ကောင်းလား မဌေး..အင့် ရော့.ဘွတ်ဘွတ် ဘူ.ဖူး ဖောင်း "
" အားဟား..လိုး လိုး ကိုလေး.လိုး..အရမ်းကောင်းတယ်.လိုး.ရိုက်ရိုက်.ဖင်ကြီးရိုက်လိုး..အားဟား.ကောင်းလိုက်တာကိုလေးရယ်..ပီးချင်ပီ..အတူတူပီးရအောင်..သွက်သွက်ကြီးလိုးပေးလိုး လိုး.အာ့ အာ့ အား ဘလွတ်.ဖောင်း.အားဟား..အာ့.အောင်မယ်လေး.အား..ထွက်ကုန်ပီအူးဟူး.ပီးသွားပီ.အာ့အာ့.အာ့.အားဟား.ထည့်ထည့် ကိုလေး.ပီး.ပီးတယ်နော် "
...................................
အခန်း (၁၆)
"အော..မေမေက အဲလိုလား..ဟင်းဟင်း..အိမ်ရှေ့မှာဆိုင်ကယ်မြင်လိုက်ကတည်းက ထင်တော့ထင်သားပဲ..ဟင်းဟင်း..တော်တော်လေးစွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့.လီးတွေဘာတွေတောင်မှစုပ်ပေးလို့..ဖေဖေလာမှ..ဟာဟာ့ "
လိုးပြီးသွားလို့ လီးနဲ့ဂွေးဥကြီးမှာစိုရွှဲနေတာ့စောက်ရည်တွေ.လီးရည်တွေကိုကုန်းဝပ်လျက်နဲ့ပဲ လှည့်ပြီးစုပ်ပေး ယက်ပေးနေတုန်းအခန်းဝ,ကအသံကြားလိုက်တော့ ပျာလောင်ခပ်သွားရတယ်။တောကျော်လည်း လိုးလိုက်ရတဲ့အရသာတွေငုတ်သွားပြီးအလန့်တကြားနဲ့လှည့်ကြည့်မိတော့ တံခါးဝ,မှာဆွဲခြင်းလေးနဲ့ရပ်နေတာကသူ့သမီးအကြီးမ..မုဆိုးမအသစ်စက်စက်။
" ဟောတော်..လီးကလဲအကြီးကြီး.ဒါကြောင့်မေမေတအားကြိုက်နေရတာကိုး..ဟင်းဟင်း..ဖေဖေနဲ့တော့ကွာပါ့..ဆင်နဲ့ဆိတ်ပဲ "
မဌေးက အဲဒီတော့မှကိုတောကျော်ရင်ပတ်ကိုလက်ဖဝါးလေးတင်ပြီးတိုးတိုးလေး
" သွားတော့နော် ကိုလေး..အေးဆေးပါ..နောက်တစ်ခါ ထပ်တွေ့မယ်နော်..အားမွေးထား.သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကိုလိုးရမှာ.."
သူ့သမီးက အခန်းထဲပြေးဝင်လာပြီးပုဆိုးကိုယောက်ယူထားလိုက်တာ တုံးလုံးကြီးပဲရပ်နေရတယ်။သူ့မျက်စေ့ကလည်း လီးကြီးဆီကခွာလို့မရတော့ဘူးထင်ပါရဲ့..တံခါးဝ,ဆီပြန်သွားပြီးသူ့ကိုယ်နဲ့ပိတ်ရပ်ထားတာဘယ်လိုမှပြန်ထွက်လို့မရတော့ဘူး..
" အံမယ်..ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ရမလား..သူများမယားကိုတက်လိုးနေပြီးတော့..ဖေဖေလာတဲ့အထိစောင့်..ဒီတိုင်းတုံးလုံးစောင့်.ဟွန်း လီးကြီးကတောင်လာနေပြန်ပြီ..လိုးလို့မဝ,သေးရင်လဲ လိုးရင်းစောင့် "
မဌေးကတော့အေးအေးဆေးဆေးပုံစံပါပဲ..သူ့သမီးဆီကပ်သွားပြီး တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ပြောနေကြတာ..ဘာမှတော့မသဲကွဲဘူး။ခဏလေးနေတော့ ပုဆိုးယူပြီးပြန်လာပေးရင်း
" သွားတော့ ကိုလေး..ဟင်းဟင်း..အိမ်ကိုပဲပြန်မှာမလား..ဒီအချိန်ဆိုရင် ဆိုင်တော့သိမ်းပြီးလောက်ပါပြီ.."
ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီးသူ့နံဘေးကဖြတ်ထွက်မယ်ဟန်ပြင်တော့
" မောင်လေးယောက္ခမမို့ သက်သာသွားတာသိလား..တင်လေးခိုင်ကိုပေါ့သေးသေးမတွက်နဲ့..အချုပ်ထဲဝင်သွားမယ်..ဟွန်း "
ကိုယ်ကဒါမျိုးကို မအေးတင်နဲ့လိုးနေကြတုန်းက တစ်ခါကြုံ ခဲ့ဖူးပြီးသားမို့လန့်သွားတာတော့အမှန်ပဲ။သူ့မျက်နှာကိုမရဲတစ်ရဲကြည့်တော့
" အွန်း.အသက်ကကြီးသေးဘူးပဲ.မှတ်ထားနော်..တင်လေးခိုင်တဲ့..ဒါပေမယ့် ဒီဖင်ဆုံကြီးကတအားကြီးလို့ဆိုပြီး တပည့်တွေကကွယ်ရာမှာပြစ်မှားရင်းနဲ့ တင်ကြီးခိုင် လို့ခေါ်ကြတယ်.တစ်ချို့က မတင်ကြီးတဲ့..ဟင်းဟင်း..ကောင်းလား..မေမေ့ကိုလိုးလို့ "
သူ့ဖင်ကော့ကြီးပုတ်ပုတ်ပြရင်းပြောတာကိုစေ့စေ့မကြည့်ရဲဘူး။တောကျော်ကသူများမိန်းမကိုလိုးနေတုန်းအမိခံထားရတော့ပုံမှန်စိတ်ထက်ကြောက်နေ ရှက်နေတဲ့စိတ်ကပိုနေပြီ။ဟိုအရင်တုန်းကလိုစိတ်တွေကဂယောင်ဂတမ်းကြောင်ကန်းကန်း..ဘာတွေမေးမေးဝန်ခံလိုက်ဖို့ပဲအာရုံရှိနေတော့..
"ကောင်းတယ်ဆရာမ.တအားလိုးလို့ကောင်းတာပဲ..ဟို..ဆရာမအမေက ဖင်ကြီးသလောက်စောက်ခေါင်းကစေးပိုင်ကျပ်ထုပ်နေတာဗျ..ကျွန်တော့်လီးနဲ့တော့အတော်ပဲ..ဆရာမဖင်ကလည်း အကြီးကြီးပဲဆိုတော့ စောက်ဖုတ်လည်း အဲလိုပဲလားမသိဘူး.. "
" ဟောတော့်..ကြည့်မလား..ခ်ခ်..မေမေရေ. "
တင်လေးခိုင်ကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်းထမီကိုဆွဲလှန်ပြတော့မလို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပင့်တင်နေရင်းသူ့အမေကို လှမ်းရယ်ပြနေတော့မဌေးကလည်းရယ်ရင်းနဲ့ကျောပြင်ကိုဖွဖွတွန်းလွှတ်တယ်။အဲဒီတော့မှ ကိုတောကျော်လည်းတင်လေးခိုင်ရဲ့ရှေ့ကအသာလျှို ပြီးထွက်လာတော့..လီးတည့်တည့်ကိုဖင်ကြီးရမ်းပြီးပစ်ပေါက်ခံလိုက်ရပြန်တယ်။
" လီးက တော်တော်အကြောမာတယ်နော်မေမေ..သမီးဖင်ကြားထဲမှ လဒစ်ကြီးက တည့်တည့်ဝင်တာ..မာတောက်နေတာပဲ..မေမေကပျော့ကျသွားအောင်မှပေးမလိုးလိုက်ပဲ "
အပြင်ကိုရောက်မှသက်ပြင်းချ ရင်း ကတုန်ကယင်နဲ့ ဆိုင်ကယ်စီးပြီးပြန်လာတော့ညနေငါးနာရီလောက်ရှိပြီ။တခြားကောင်မလေးတွေပြန်သွားကြပေမယ့်ဆိုင်ကယ်ပိုင်ရှင်ကောင်မလေးကမပြန်သေးဘူး။လူကထူပူနေတဲ့အပြင်လီးကလည်းတောင်နေတာမို့ရေအေးအေးလေးတစ်ခွက်လောက်သောက်မယ်ရယ်လို့ ဆိုင်တံခါးပြန်ဖွင့်ပြီးဝင်လာတော့ကောင်မလေးအနောက်ကလိုက်လာတာကိုမသိဘူး..
" လေးလေး "
အမှတ်တမဲ့ နောက်ကိုလှည့်လိုက်တော့ ရင်ချင်းအပ်လုနီးပါးကြီး..မျက်နှာလေးနီရဲရဲနဲ့မော့ကြည့်နေတယ်..
" ဟိုလေ..လေးလေးကိုစောင့်နေတာ..ဟို."
ပြောရခက်နေတယ်ထင်တော့..
" အင်.အေးမာ..ဆိုင်ကယ်.စိတ်ပူလို့လား."
ကောင်မလေးကခေါင်းငုံလိုက်တော့မျက်စေ့ရှေ့မှာလီးကြီးတောင်နေတာကိုမြင်တာပေါ့..ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ခေါင်းပြန်မော့လာပြီး.
" ဟုတ်ဘူး အမေ့ကိုဆေးခန်းထပ်ပြချင်လို့လေးလေးရဲ့..အဲဒါ.."
အဲလောက်ဆိုသဘောပေါက်ပြီ။ကိုယ်ကလီးကြီးတောင်နေတာမို့အိမ်ကိုမြန်မြန်ပြန်ပြီးတော့မသီတာလေးကိုလိုးဖို့ပဲစိတ်လောနေတာလေ.. အချိန်သိပ်မပေးချင်ဘူး..
" အင်း..ဟုတ်ပီ..ငွေလိုတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား.ဘယ်လောက်ယူမလဲ..ပြော "
ကောင်မလေး အားတက်သွားတယ်..
" ငါးသောင်းလောက်..ဆေးရုံတက်တုန်းကယူတဲ့ တစ်သိန်းနဲ့ဆိုရင် ."
စကားမဆုံးခင်ပဲ..
" ရပီ ရပီ..ငါပေးလိုက်မယ်..ရော့.အရင်ကယူတာတွေရော အခုယူတာကိုရော..ဘယ်သူ့ကိုမှတော့ မပြောနဲ့.."
ကောင်မလေးက ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားပြီး
" ပြောတော့ဘာဖြစ်လဲ..ကိုယ့်အလုပ်ရှင်က သဘောကောင်းတဲ့အကြောင်းပြောတာပဲ.."
" ကျွတ်..တစ်မျိုးထင်ကုန်မှာပေါ့ဟ.."
ကောင်မလေးက ပြီတီတီလက်ကွင်းထိုးပြရင်း
" ဘယ်လိုမျိုးလဲ.လေးလေးနဲ့သမီးတိတ်တိတ်လေး လိုးနေကြတယ်လို့ ထင်မှာလား "
" အဲ.."
" ဟင် အင့်.သွားတော့မယ်..လီးရီးကအကြီးကြီး..ရှယ်ပဲ "
..............................................................................................................................................
အခန်း (၁၇)
လေးငါးရက်လောက်ကတော့ မဌေးတို့ဖက်က သာသာယာယာပဲ။ဆိုင်ကိုလာကူသလို လာလည်သလိုနဲ့နေ့တိုင်းရောက်လာကြတတ်ပြီး အဖိုးကြီးကတစ်ညီလေးထဲညီလေးဖြစ်နေတဲ့အပြင်မဌေးရောတင်လေးခိုင်ပါရယ်ရယ်မောမောပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ပဲမို့တစ်ခုခုဖြစ်လာမယ်ဆိုရင်လဲကောင်းတဲ့ဖက်ကပဲဖြစ်လာတော့မယ်လို့ခန့်မှန်းလိုက်မိတော့စိတ်ပေါ့သွားတယ်။ပိုပြီးသိသာလာရတာကလည်း ဆိုင်မှာလူကျနေပါပြီဆိုမှတင်လေးခိုင်သူ့အနားကပ်ပြီးထမီပြင်ပြင်ဝတ်ပြတာလေးငါးခါလောက်ရှိပြီလေ။
သူထမီပြင်ဝတ်တာကလည်းရိုးရိုးဝတ်တာမဟုတ်လောက်ဘူး..အေးမာလိုပဲ သူတို့ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်တွေ စွပ်ကျယ်ခပ်ဟိုက်ဟိုက်တွေကို ဘရာစီယာပေါ်သွားတဲ့အထိဗိုက်သားဝင်းဝင်းပါမြင်ရလောက်အောင်ပင့်လှန်တင်ပစ်ပြီးတမင်ဝတ်ပြတာဆိုတော့သူ့ဘရာစီယာရဲ့အောက်ခြေကမဆံ့မပြဲတွန်းရုန်းထွက်နေကြတဲ့နို့အခြေသားအိအိကြီးတွေကိုပါမြင်ရတယ်။တစ်ခါတော့ကျောင်းပိတ်ရက်မို့သူပါလိုက်လာတာနဲ့ လူရှုပ်နေတဲ့ကြားထဲမှာထိမိတိုးမိ တိုက်မိနေရင်းအခြေအနေပေးလို့ တင်းမာတောက်ခဲနေအောင်တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးနဲ့သူ့ဖင်ကြီးကိုကပ်ဖိထားပြီး
" ဆရာမနော်..ဆရာမ..ဟင်း.."
လို့လုပ်လိုက်တော့ သူကလည်းဖင်ဖုဖုကားကားကြီးတစ်ချက်ဆတ်ပေါက်ကော့တင်လိုက်ပြီးနောက်ကိုလှည့်မကြည့်ပဲ ကြားသာရုံခပ်တိုးတိုးလေး
" လူကြားထဲကြီးနော်..ဘာဖြစ်ချင်လဲ ပြော "
" ဒီလိုလေ.. ဒီလို..ဒီလို "
လီးနဲ့ဖင်ကိုကပ်ဖိထားပြီးဖြည်းဖြည်း မျှဉ်းမျှဉ်းကော့ညှောင့်ပေးတာကို သူကလည်းစားပွဲစွန်းမှာလက်ကန်ထောက်လို့ မသိမသာပြန်ကစားပေးတာကိုကြုံ ခဲ့ဖူးတယ်။မိန်းမသားမို့ သူ့အဖို့ကရိုးရိုးနေလောက်ပေမယ့်တောကျော်အဖို့တော့ကြုံရခဲတာမို့ ခွာတောင်မခွာချင်တော့ဘူး။မဌေးကမသိမသာရော သိသိသာသာရောအကဲခတ်နေတယ်ဆိုတာကို သိနေတဲ့အပြင် အေးမာကလည်းသွားရင်းလာရင်းနဲ့ တွန်းလိုက်တိုက်လိုက်လုပ်ပြီးသူသိနေပါတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း အသံမဲ့စကားတွေပြောနေလို့သာ လီးနဲ့ဖင်ကပ်နေတာကိုခွာပေးလိုက်ရတယ်..အခြေအနေသာယာသွားပြီပဲလို့တွက်လိုက်မိပြီ။
သူတို့သားအမိထက်ကို ဆယ့်ခုနစ်နှစ်သမီးအေးမာကပိုဆိုးနေတာတော့အမှန်ပဲ။မိုးလင်းကမိုးချုပ်တစ်နေကုန်တစ်နေခန်းနေ့စဉ်ရက်ဆက်ထိတွေ့နေရပြီးအသက်ချင်းကလဲ သိသိသာသာကွာတော့ရောဖို့သိပ်မခက်ဘူးလေ။အလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားဆိုတော့ကိုယ်ကဟန့်ယူ တားယူရတဲ့အထိရောတာ။ငွေရေးကြေးရေးနဲ့ ဆက်စပ်တာလည်းပါတော့ပါတာပေါ့..ဒါပေမယ့်သူကငွေထက်သာယာမှုကိုပိုပြီး အဓိကထားရှာဖွေချင်တဲ့မိန်းကလေးဆိုတာသတင်းကြားထားပြီးသားပါ။
သာယာမှုရယ်လို့ယဉ်ကျေးအောင်သုံးလိုက်ပေမယ့် သူတကယ်မက်မောတာကတိတ်တိတ်ပုန်းအလိုးခံရတဲ့အရသာပေါ့။ဆိုင်မှာသူနဲ့အတူတူအလုပ်လုပ်နေကြတဲ့တခြားကောင်မလေးတွေ..တခြားဆိုင်ကကောင်မလေးတွေ.အားလုံးကလည်းတစ်ပုံစံတည်းပါပဲ။အေးမာအကြောင်းကိုလည်းသူတို့တွေကပြောပြထားလို့သိရတာတွေပါတာပေါ့။ခေတ်အဆိုစကားအတိုင်းပြောရရင်ကြိုက်ကုန်းသီးသန့်လေးတွေပါပဲ။
အပင်မသန်ခင်တော့ရေနည်းနည်းလောင်းရတာပေါ့လေ.တစ်ချီ နှစ်ချီဆွဲပြီးရင်တော့လိုးပေရော့တစ်သက်လုံးပဲ။အလိုးကောင်းလို့ကြိုက်ပီဆိုရင်လင်ရသွားတာတောင်မှမယောင်မလည်နဲ့လာအလိုးခံတဲ့ကောင်မလေးတွေ။မိန်းမကနာတာရှည်ဖြစ်နေလို့တောကျော်ငတ်နေမှန်းသိတော့ အခွင့်အရေးပေါ်ရင်ဝင်လုံးဖို့ချောင်းနေကြတဲ့သူတွေချည့်မို့ဆိုင်ကယ်ယူစီးတဲ့ကိစ္စဖြစ်သွားတော့အေးမ နှာတစ်ဖျားသာသွားတာ..
" အမေကဒေါ်ရီးအေးတင်အတွက်ချက်ဆေးကြိုထားတာလေးပေးချင်လို့တဲ့ဗျာ..မနက်တုန်းကသမီးယူလာဖို့မေ့သွားတယ် "
ဆိုင်မှာလူရှင်းတဲ့အချိန်ဝါးကုလားထိုင်ပေါ်မှေးနေတုန်းကောင်မလေးကအလုပ်လုပ်ရင်းကတိုးတိုးလာပြောတယ်။မိန်းမအတွက်ချက်ဆေးဆိုတော့လဲစိတ်ဝင်စားတယ်။ဘေးဘီကိုစောင်းငဲ့ကြည့်ပြီးတခြားကောင်မလေးတွေကအလုပ်ကိုယ်စီလုပ်နေကြတာမြင်တော့ကိုယ်ကလည်း သူ့လိုပဲခပ်တိုးတိုးနဲ့
" ငါသွားယူလိုက်မယ်ဟာ..အိမ်ဘယ်နားမှာလဲပြော "
" သွားတတ်မှာမဟုတ်ပါဘူး..သမီးဈေးလေးထိပ်ကစောင့်မယ်..လေးလေး သူတို့မသိအောင်ဆိုင်ကယ်စီးပြီးလာခဲ့.."
" ရပါတယ်ဟာ..ဆိုင်ကယ်သာငါယူသွားမယ်..ပြော ဘယ်လိုသွားရမလဲ.."
ပါးစပ်ကပွစိပွစိလုပ်ပြီးသူတို့အိမ်ရှိတဲ့နေရာကိုမပြောချင်သလိုပြောချင်သလိုလုပ်ပြီးပြောပြတော့ သူ့ဆိုင်ကယ်သော့ကို စားပွဲအံဆွဲထဲမှာအမြဲလာထည့်ထားပေးတာကိုသွားယူပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။သူတို့နေတဲ့နေရာကဆိုင်နဲ့ဆိုအတော်လှမ်းတယ်..မြို့လည်ရပ်ကွက်သုံးလေးခုကိုဖြတ်ရပြီးမီးရထားဘူတာရုံကိုကျော်တာ့မှ လမ်းကြိုလမ်းကြားလေးတွေထဲဝင်ရမှာ။ဆင်းရဲသားတော်တော်များများပျံကျလာနေကြရာကကျူးကျော်ရပ်ကွက်ဖြစ်သွားတာပေါ့။ဆိုင်ကယ်စီးလာရင်းတင်လေးခိုင်ရဲ့ကျောင်းကဒီရပ်ကွက်ကိုသွားတဲ့လမ်းမှာရှိမှန်းသတိရမိလိုက်တယ်။
ကျောင်းဆင်းလို့ကျောင်းသူကျောင်းသားလေးတွေက လမ်းပေါ်မှာဆိုင်ကယ်တွေ စက်ဘီးတွေ ကားတွေနဲ့အရပ်ရှစ်မျက်နှာပလူပျံနေတာကိုတွေ့တယ်။ခြေလျင်သွားနေကြတဲ့သူတွေကလည်းအများကြီးဆိုတော့ ပြဿ ..နာကိုကြိုရှောင်ထားတာကပဲကောင်းမယ်လို့တွေးပြီးလူရှင်းမယ့်လမ်းကိုရွေးနင်းရတာပေါ့။ခရီးကပိုဝေးသွားပေမယ့်ဘေးအန္တရာယ်ကင်းကင်းမို့ခပ်မြန်မြန်လေးနင်းနိုင်ဖို့ဘေးဘီကိုမျက်စေ့ကစားလိုက်တော့ အပင်အုပ်အုပ်တန်းလေးရှိတဲ့လမ်းနံဘေးမှာဆိုင်ကယ်ကိုဘေးစောင်းမှီပြီးသူ့ဖက်ကျောပေးရပ်နေတဲ့ဆရာမ တင်လေးခိုင်။
................................................................................................................................
အခန်း (၁၈)
" ဆရာမကို ကျွန်တော်လိုးချင်လို့.."
" ဟယ်.."
ကျောင်းဆင်းချိန်အသွားအလာရှင်းမယ့်လမ်းကို ရွေးပြီးပြန်ပါမှပဲ ဆိုင်ကယ်ကစီးနေရင်းထိုးရပ်သွားတာတင်လေးခိုင်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ပဲဆိုင်ကယ်လေးမှီပြီးရပ်နေမိတယ်။ကူညီမယ့်သူပေါ်လာလေမလားလို့လမ်းကြောတစ်လျောက်ကိုကြည့်ပြီးမျေှာ်နေတုန်း အနောက်ကကပ်ပြီးလေသံနဲ့တိုးတိုးလေးပြောသံကြားတော့ ဆတ်ကနဲလှည့်ကြည့်မိတာ ပါးတစ်ဖက်အနမ်းခံလိုက်ရတယ်။
ဆိုင်ကယ်ကိုဖင်တေ့လျက်ထိုင်ခုံပေါ်မှာလက်တစ်ဖက်ထောက်လို့ရပ်နေတဲ့ပုံက စကတ်ထမီကို အသားနဲ့ကပ်နေအောင်ကွက်တိတိုင်းချုပ်ထားတာမို့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့သူ့ဖင်ဆုံကြီးရယ်..ဖောင်းမို့ချင်ချင်လေးအယောင်ပြနေတဲ့ ဝမ်းပျဉ်ရယ်..ဖုဖုဖူးဖူးခုံးဖောင်းရာကပြေလျောလျောဆင်းသွားတဲ့ ဆီးခုံပြင်ကျယ်ရယ်တို့ကိုလူတကာမြင်ကြရအောင်အပီအပြင်တမင်တကာပဲအလှပြရပ်နေသလားလို့တောင်မှထင်ရတယ်။ကူညီမယ့် သူ လာမလားလို့ရှေ့ကိုမျေှာ်နေတုန်း..လိုးချင်တဲ့သူကနောက်ကနေလေသံပေးပြီးထွက်လာတော့ဘာရယ်မဟုတ်ပဲလှည့်ကြည့်မိတာ သူ့နှာခေါင်းက တင်လေးခိုင်ပါးပြင်မို့မိုထဲကိုအခိုက်အတန့်တစ်ခုထိခပ်ကြာကြာမြုပ်ဝင်လာတယ်။လူရှင်းလူပြတ်တဲ့နေရာမို့တော်ပါသေးရဲ့..
" အို့.."
အနမ်းခံလိုက်ရပြီးမှမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ရတော့တောကျော်ရဲ့နှာထန်နေတဲ့မျက်နှာနီနီ..မျက်လုံးတွေကကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံရင်ဖုံးအင်းကျီဖြူ ရဲ့အောက်ကဘော်လီကျပ်ကျပ်နဲ့ထိန်းထားခံရတာကိုအတင်းကြီးရုန်းကြွနေတဲ့နို့လုံးကြီးတွေဆီမှာ
" အို့..ကိုကျော်ရယ်..လန့်လိုက်တာ "
တင်လေးခိုင်ရင်ပတ်ပေါ်လက်ဖဝါးလေးတင်လို့မျက်လုံးပြူးပြနေပေမယ်နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးအစုံကပြုံးယောင်ယောင်လေးဖြစ်နေသလားလို့တောကျော်ကခပ်တိုးတိုးထပ်ပြောပြန်တာပဲ..
" ဟင်းဟင်း..လန့်မယ်မထင်ပါဘူး..အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုပြီးရင်ခုန်သွားတာနေမှာပါ..ဟုတ်တယ်မလား "
ဆိုင်ကယ်တစ်စီးလုံးခြားနေပေမယ့်မတင်ကြီးမျက်လွှာချလိုက်တဲ့အချိန်မှာသူ့လီးကြီးငေါတောငေါက်တောက်တောင်နေတာကိုမြင်ပါတယ်..
" ဟင့်..ရင်ခုံတာဟုတ်ဘူး..ရင်ဖိုတာ.."
ကျောင်းဆရာမကစကားလုံးရွေးပြီးပြောနေတော့ လေးငါးတန်းလောက်ပဲစာသင်ခဲ့ရဖူးတဲ့ တောကျော်မျက်စေ့လည်သွားတယ်..
" ဘယ်လို !? "
တင်လေးခိုင်က လီးကြီးကိုမဝံ့မရဲပုံစံလေးနဲ့လက်ညှိုးထိုးပြရင်း
" အဲဒီစကားကိုသူများတွေမကြားတကြားနဲ့ကပ်ပြောတာခဏခဏကြားဖူးတယ်သိလား..သူတို့ပြောတာကြားတော့ တကယ်မဟုတ်မှန်းသိလို့ ရင်ခုန်ရရုံပဲခုန်တာ.. ကိုကျော်ကတော့ ဒီလိုပြောပြီးမေမေ့ကိုလိုးသလို ခိုင့်ကိုလဲတကယ်တက်လိုးမယ့်လူ..လီးရီးကလဲတောင်နေတာမြင်နေရတော့အလိုးခံရတော့မှာပဲဆိုပြီး ရင်ထဲကလှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ဖိုသွားတာ..သိပလား "
ကိုတောကျော်မျက်နှာက အားရပါးရကြီးပြုံးသွားတယ်။လက်ကလဲ တင်လေးခိုင်ခါးကိုဝိုက်ဖက်ပြီးနို့ကြီးတွေကိုဆုပ်နေပြီ..
" ဟုတ်တယ်..ကိုယ်ကတကယ်လိုးချင်လို့..တကယ်လိုးမှာမို့ပြောတာ..ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာပဲလိုးမယ်နော်..အောက်မှာဆိုရင်ခိုင့်အင်းကျီတွေပေကုန်မှာစိုးလို့ .."
တောကျော်ကလိုးဖို့ပဲစိတ်စောပြီးသူ့နို့ကြီးတွေကိုအငမ်းမရစိုက်ကြည့်ဆုပ်ချေနေပေမယ့်တင်လေးခိုင်ကနို့အနယ်ခံနေရတာကိုအရသာယူရင်း လမ်းကြောကိုမျက်စေ့တစ်ဆုံးကြည့်နေတာ။လမ်းနံဘေးသစ်ပင်ရိပ်တန်းကိုဆိုင်ကယ်တွန်းသွားရင်းနဲ့ ခွထောက်ကိုသေသေချာချာထောက်ပြီးလှုပ်ကြည့်နေရင်း
" ဆိုင်ကယ်ပေါ်ပက်လက်လှန်လိုက်ခိုင်..လက်ကိုင်တွေကိုအားယူကိုင်ထားပြီး ခိုင့်ဖင်ကြီးနောက်ကိုထုတ်ထားပေး..ကိုယ်ဒီအနောက်ကခွလိုးမယ် "
တင်လေးခိုင်က မုဆိုးမ။အလိုးခံဖို့ဆိုနောက်တွန့်နေတာမဟုတ်ဘူး။တကယ်လိုးမယ့်လူနဲ့မကြုံသေးပဲ အာသမား လေလိုး လိုးနေကြတဲ့သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ..တပည့်တွေနဲ့ပဲကြုံနေရလို့သာ အားမလိုအားမရဖြစ်နေတာ။တောကျော်လို အမှန်အကန်မိုက်မိုက်ကန်းကန်းလိုးမယ့်သူမျိုးတွေ့လို့ကတော့နေရာမရွေးပျော်ပျော်ကြီးအလိုးခံတာပေါ့။
" လိုးလို့ရပါ့မလား..ဆိုင်ကယ်လဲသွားဦးမယ်နော်..ဖြည်းဖြည်းလဲ လိုးပေးဦး..ခိုင့်ပေါင်တွေကထောင်ထားပေးရမှာလား.ဖြဲကားပေးထားရမှာလား "
" ပေါင်နှစ်ဖက်လုံးကားထားပေး.ကိုယ့်လက်နဲ့မ,တင်ပြီး ခိုင့်နို့တွေကိုဆွဲဆွဲလိုးပေးမယ် "
" ဖြစ်တယ်.. "
တင်လေးခိုင်က ထမီပင့်တင်လို့ပင်တီလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးသူပြောသလိုနေရာယူဖို့ဟန်ပြင်တော့ ကျူ ရှင်သွားတဲ့ကျောင်းသူလေးတစ်သိုက်ကစက်ဘီးလေးတွေစီးပြီးသူတို့ရှေ့လမ်းချိုးထဲကထွက်လာတယ်။စိတ်ညစ်လက်ညစ်နဲ့မျက်နှာပျက်သွားတဲ့တောကျော်ရဲ့လက်ကြီးကိုနို့ပေါ်မှာပဲကပ်တင်ဖိဆုပ်အားပေးလိုက်ရင်းဟန်မပျက်စောင့်နေလိုက်တော့ သူတို့အဖွဲ့ကဆရာမကိုကြည့်ကွက် ကြည့်ကွက်နဲ့လုပ်ပြီးကျော်သွားကြတယ်။
သူတို့အဖွဲ့မျက်စေ့အောက်ကပျောက်သွားလို့ လိုးကြဖို့ခပ်မြန်မြန်လေးဆိုင်ကယ်ပေါ်ဖင်တေ့တင်လိုက်ပြန်တော့..ရှေ့တည့်တည့်ကဆိုင်ကယ်နဲ့ကျောင်းသားလေးတွေလာနေပြန်တယ်။အနီးကပ်ရောက်လာတော့ သူ့အတန်းကကျောင်းသားလေးတွေဖြစ်နေတာမို့ ဝိုင်းအုံနှုတ်ဆက်ကြတာအနေအထားကဘယ်လိုမှရှေ့တိုးဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။
ဒီကြားထဲမှာမှဆိုင်ကယ်ပြင်တတ်တဲ့ ကလေးတွေလဲပါနေတော့ ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်နဲ့ပြင်လိုက်ကြတာ ဘာမှမကြာလိုက်ဘူးပြင်လို့ရသွားတယ်။ဒီလိုထပ်ပျက်နေမှာစိုးလို့ဆရာမကိုသူတို့အဖွဲ့ကပဲ အိမ်အရောက်လို့ပို့ပေးမယ်ဆိုပြီးထွက်သွားကြတော့တောကျော်ပင်တီလေးကိုင်ပြီးခေါင်းငိုက်စိုက်ကျန်ခဲ့တယ်။
...................................................................................................................
အခန်း (၁၉)
ညနေစောင်းတော့ကိုတောကျော်ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့ဆိုင်ကိုပြန်ရောက်တယ်။ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေပြန်ကုန်ကြပေမယ့်ဆိုင်ကယ်ပြန်မလာသေးတော့အေးမာကသူ့ကိုစောင့်နေတုန်းပဲ။
" ရခဲ့လားလေးလေး..အမေနဲ့တွေ့လား "
ကိုတောကျော်ကစိတ်ပျက်လက်ပျက်ခေါင်းခါပြတာမြင်တော့ရင်တတစ်ထိတ်ထိတ်နဲ့ဖြစ်နေမိပြီ။တကယ်တော့သူ့ကိုခေါ်မသွားလို့အေးမာကစိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့တလွဲလမ်းပြလိုက်တာ.။သူပြလိုက်တဲ့လမ်းအတိုင်းသွားလို့ကတော့မြို့အပြင်ဖက်ကတောင်ယာခင်းတွေထဲရောက်သွားဖို့ပဲရှိတယ်..အိမ်ကိုတော့မရောက်နိုင်။တောကျော်ကလည်းတင်လေးခိုင်ကိုလိုးရတော့မလိုလိုနဲ့မလိုးလိုက်ရတော့ စိတ်လေပြီးသူ့အိမ်ကိုဆက်မရှာမိခဲ့။ဆိုင်ကယ်သော့လှမ်းပေးရင်း
"အိမ်တောင်မရှာလိုက်ရပါဘူးဟာ..အလုပ်ပေါ်သွားလို့ လမ်းကပဲပြန်လှည့်လာတာ..နင်တို့အိမ်လဲမရောက်ခဲ့ပါဘူးဟာ..နောက်နေ့မှပဲသွားယူတော့မယ်.."
အဲဒီစကားကြားတော့မှပဲအေးမာတိတ်တိတ်လေးသက်ပြင်းကြိတ်ချပြီးဆိုင်ကယ်သော့လှမ်းယူတယ်။ဘောစိကိုအကဲခတ်ကြည့်တော့ တစ်ခုခုလွဲဗနသလိုပဲ..ဘာဖြစ်လို့မှန်းမသိပေမယ့်သူသိပ်မသင်္ကာချင်ဘူး။သေသေချာချာထပ်ကြည့်တော့ သူ့လီးကထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးငေါ့ပြီးတောင်နေတာကိုတွေ့တယ်။လီးတောင်စရာ အကြောင်းတစ်ခုခုတော့ကြုံလာခဲ့ပြီပဲလို့တွေးလိုက်မိတော့စိတ်ထဲကဘဝင်မကျချင်ဘူး။စပ်စုချင်လာတာနဲ့ဘောစိလက်ထဲကဆိုင်ကယ်သော့ထိထိမိမိ လှမ်းမယူနိုင်တော့ပဲလီးကိုငေးနေမိတာ လက်ထဲကလွတ်ကျသွားတယ်.
" ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲဟ. ဒီကောင်မလေး.အဲ..ဟဲဟဲ.."
သူလီးတောင်နေတာကြီးကိုကြည့်နေမှန်းသိလိုက်တော့ရှက်သွားတယ်။တင်လေးခိုင်နဲ့မလိုးဖြစ်ခဲ့လို့ငုတ်လျိုးသွားရတဲ့လိုးချင်စိတ်ကအေးမာဖက်လှည့်ချင်လာတယ်။အာရုံကအေးမာကိုဖန်ဖို့ဦးတည်သွားတော့သော့ကိုကုန်းပြီးကောက်တဲ့အချိန်.ခါးကြားထိုးထားတဲ့တင်လေးခိုင်ပင်တီလေးထွက်ကျသွားတာသူသတိမထားမိဘူး။
" ရော့ဟာ သော့..ဟိုကောင်မလေးတွေပြန်သွားကြပြီလားဟ.အစောရီးရှိသေးတာ..နင်တစ်ယောက်ထဲရှိတော့တာလား "
အေးမာကသော့လှမ်းယူရင်းပင်တီကိုကုန်းကောက်တော့စောက်ရည်စိုနေတဲ့တည့်တည့်မှကိုင်မိတယ်။ကုန်းကောက်ရာက ပြန်မတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာကိုတောကျော်ကပင်တီကိုငေးစိုက်ကြည့်နေပြီး ပါးစပ်ကဟောင်းလောင်းဖြစ်နေပြီ။
ရင်းနှီးနေပြီးသားလူချင်းလည်းဖြစ်..နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့အချိန်လည်းဖြစ်နေတော့ မကျေနပ်စိတ်နဲ့ ကြည်စယ်ချင်စိတ်ပေါင်းစပ်သွားပြီးအဲလိုပွင့်နေတဲ့တောကျော်ပါးစပ်ကြီးထဲကို စိုအိချွဲကျိနေတဲ့သူ့လက်ချောင်းတွေထိုးထဲ့ပေးပစ်တယ်။ဒါလဲတောကျော်ကကြောင်နေတုန်းဆိုတော့အေးမာလက်ချောင်းလေးတွေကိုစုပ်ပြီးလျှာနဲ့ထိုးဆော့နေပြန်ရော။အရှိန်ဆိုတဲ့အမျိုးက တက်မိပြီဆိုရင်ပြန်ကျဖို့သိပ်မလွယ်တဲ့သဘောဆိုတော့..
" ဒါက ဘယ်သူ့ဟာလဲလို့..ကြည့်ရမ်း..ပင်တီတစ်ထည်လုံးလီးရည်တွေ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာ..ပင်တီမချွတ်ပဲလိုးလာတာပေါ့ ဟလား "
ဒီတော့မှကိုတောကျော်အသက်ပြန်ဝင်လာသလိုဖြစ်သွားပြီး
" အာ..မလိုးလိုက်ရပါဘူးဟ..ဟိုလေ..နင်တို့ရပ်ကွက်နားကကျောင်းမှာ.."
အဲလောက်ဆိုအေးမာကသဘောပေါက်ပြီ..
" ဟိုဆရာမဒေါ်တင်ကြီး မလား..ဆိုင်ကိုလာလာနေတဲ့ဖင်ကြီးကြီးလေ.မသီတာနဲ့ယောင်းမ..အဲဒီဆရာမရီးကိုလိုးခဲ့ရတာပေါ့ ဟလား..ပြောပြပါဦး.လေးလေးနဲ့ဘယ်လိုတွေ့ပြီးဘယ်နားသွားလိုးကြတာတုန်း "
ကိုတောကျော်ကတင်လေးခိုင်ကိုဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်လိုးဖိုဟန်ပြင်ပေမယ့်မလိုးရပဲပြန်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းပြန်ပြောပြတော့ပြောရင်းနဲ့စိတ်ပြန်ကြွလာတယ်။အေးမာကတော့ သူတလွဲလမ်းပြမိတာနဲ့လိုးကြတော့မယ့်အခြေအနေထိဖြစ်ရလေခြင်းဆိုတဲ့အတွေးလေးနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုသူ့လျှာလေးနဲ့တသပ်သပ်..
" အဲဒါနဲ့. မလိုးလိုက်ရဘူးပေါ့..ဟလား "
အားမလိုအားမရမေးလိုက်တဲ့အသံကအမောတကောမို့ အေးမာစိတ်တော်တော်လာနေပြီမှန်းသိသာနေတယ်။ မသိမသာလေးပုခုံးဆွဲဖက်ပြီး
" အင်းလေ..အဲဒါနဲ့ လီးတောင်လျက်ကြီးပြန်လာရတာပါဆိုမှ..နင်စိတ်လာရင်အလိုးခံလိုက်ပါလား "
စိတ်လာနေတယ်ဆိုပေမယ့်အေးမာကချက်ချင်းပေါ်တင်ကြီးအလိုးခံရမှာတာ့ ရှက်နေတာလားမသိဘူး..ပုခုံးပေါ်ကလက်ကိုဆွဲပဲဖယ်ပစ်ရမလိုလို.ဆက်ပြီးတော့ပဲအဖက်ခံနေရမလိုလိုဖြစ်နေပြီးသူ့လက်နဲ့ထပ်အုပ်ကိုင်ထားရင်း
" အိုး.. လေးလေးကမိန်းမကြီးနဲ့..လူပျို လူလွတ်ဆို တော်သေးရဲ့ "
ဖက်ထားတာကို ရုန်းမထွက်ဘူးဆိုတော့ ကိုတောကျော်ပိုတိုးဖက်တယ်..
" ဟား..နင်ကလဲ ငါ့မိန်းမနဲ့ငါကလိုးမှမလိုးရတာ.လာပါကွာ.လေးလေးက လူပျိုလေးတွေလိုးတာထက်ပိုကောင်းအောင်လိုးပေးမှာပါ "
ဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့ပဲ နို့လုံးကိုအုပ်ဆွဲပြီးစားပွဲဆီတွန်းလိုက်ဆွဲလိုက်ခေါ်နေတော့ သူ့နို့ကမာမာတင်းတင်းနဲ့ လက်တစ်အုပ်ထက်မက,တော်တော်ထွားမှန်းသတိပြုလိုက်မိတယ်။
" ဟုတ်ဘူးလေ..ဒေါ်ရီးအေးတင်ကပြဿနာရှာမှာကိုသမီးကြောက်တယ်..ပီးတော့အိမ်မှာဆိုတော်သေး..ဆိုင်မှာကြီးတော့လူသွားလူလာမှမပြတ်တာ..လိုးနေကြတုန်းတွေ့သွားမှဖြင့်.."
" အဲဆို အေးမာတို့အိမ်မှာသွားလိုးမယ်ကွာ.ဆေးလိုက်ယူရင်းပေါ့..ဖြစ်တယ်မလား "
" အိမ်မှာလိုးမယ်ဆိုရင်တော့ ဖြစ်တာပေါ့..ဗိုက်ကြီးမှာတော့စိုးတယ်.ပြီးတော့လေးလေးလီးကအကြီးရီး..တအားဆောင့်လိုးခံရမှာကြောက်တယ်"
" ကျွတ်..တားဆေးဝယ်သွားမယ်ကွာ.ဗိုက်မကြီးစေရဘူး..လီးကြီးတာကလဲ ကြောက်စရာမှမဟုတ်တာ..ကြိုက်စရာ ဟ.."
ဒီတစ်ခါတော့ အေးမာကလီးကိုလှမ်းဆုပ်ပြီးတစ်ဖွဖွနဲ့ညှစ်ကြည့်ရင်း
" အို့..လီးကြီးတာ ကြိုက်စရာကြီးမှန်းတော့ အေးမာလဲသိသားပဲ ခ်ခ်"
.....................................................................................................................................
အခန်း (၂၀)
သေးသေးလေးလို့ထင်ရပေမယ့် အင်းကျီတွေချွတ်လိုက်တော့အေးမာနို့တွေကအကြီးကြီးတွေလုံးခဲ တွဲသီးနေတာမြင်ရတယ်။တစ်လုံးစီ တွဲသီစီမို့နေတဲ့ပုံကပူးကပ်လုနီးပါးအုန်းမှုတ်ခွက်တွေလိုပဲအလုံးလိုက်ပြူးပြူးကြီးတွေမောက်အိနေလို့တော်တော်သန့်သေးတယ်လို့ဆိုရမှာပါပဲ။နို့စက်ဝန်းညိုမှောင်မှောင်မှာကြက်သီးဖုလေးတွေအစီအရီနဲ့ဝန်းနေပြီးး လက်ညှိုးဖျားမရှိတရှိအရွယ်နို့သီးခေါင်းညိုညို လေးတွေကမြုပ်နေ နစ်နေ ပုန်းခိုနေကြတုန်းပဲ။
" လှတာကွာ..အကြီးကြီးတွေပဲ..ထင်တောင်မထင်ခဲ့ဘူး "
နှုတ်ခမ်းပေါ်ကိုလက်ညှိုးထောင်တင်ထားရင်းအနားကိုတိုးလာတာမြင်တော့ရောက်လာတဲ့အထိစောင့်မနေနိုင်တော့ဘူး..သူ့လက်မောင်းကိုလှမ်းဆွဲပြီးခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်..နို့တစ်လုံးကိုလက်တစ်ဖက်ကဆုပ်နယ်ချေ..နှုတ်ခမ်းချင်းအငမ်းမရစုပ်နမ်းပစ်မိတယ်။အေးမာရဲ့အရပ်ကတော်တော်ပုတာမို့ခြေဖျားလေးတွေထောက်လို့ခေါင်းမော့ပြီးပြန်စုပ်နမ်းတာ..ဖင်လုံးတွေကမြင့်တက်ကောက်ကော့လာပြီးတော့ လည်တိုင်ကိုဟီးလေးခိုထားရတယ်။
ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်က ဖင်သားတင်းတင်းတစ်လုံးရဲ့အခြေကနေပင့်မ,မြှင့်တင်နမ်းတော့ ကိုယ့်လီးကသူ့ဆီးခုံနဲ့ကပ်ဖိလျက်ကြီးထောင်နေတယ်၊တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အပြန်အလှန်ညှောင့်နေကော့နေမိကြတော့ ရှိရင်းစွဲလိုးချင်စိတ် အလိုးခံချင်စိတ်တွေက အရှိန်တွေပိုမြင့်တက်လာသလိုပဲ..ပိုပြီး ပိုပြီးဖိကပ်ပေးနေမိကြတယ်။ရမ္မက်ရဲ့အရှိန်တွေတစ်မျှင်းမျှင်းခံစားရင်း လျှာလေးကိုထိုးထုတ်အစုပ်ခံလိုက်..သူကကိုယ့်လျှာကိုပြန်စုပ်ယူလိုက်.လျှာထုတ်ပြီးအယက်ခံလိုက်..တပျတ်ပျတ်အသံတွေထွက်တဲ့အထိပြန်ယက်လိုက်..အေးမာကလည်ချောင်းသံ တဟင်းဟင်း တအင့်အင့်နဲ့ နှိုးဆွသံ.ညည်းသံလေးပေးလာနေတော့တော်တော်အဆိပ်ပြင်းမယ့်ကောင်မလေးပဲလို့သတိပြုလိုက်ရတယ်။
ခါးနဲ့ဖင်တွေက ကော့ရင်းညှောင့်ရင်းအေးမာက ပေါင်နှစ်လုံးကိုချဲပေးလာတော့ကိုတောကျော်ကအဲဒီပေါင်တွေကြားထဲတစ်ရွေ့ရွေ့တိုးဝင်ရင်းဖင်လုံးကြီးကိုဆွဲပင့်လို့ကပ်ဖိကော့ညှောင့်နေမိတယ်။သူကပ်ညှောင့်သလောက်ကိုအေးမာကလည်းအကွာမခံပဲ ပြန်ပြန်ပြီးညှောင့်ကော့ထိုးဖိကပ်ပေးနေတာခြေထောက်တွေကကား ကားချဲလာပြီးအခြေမခိုင်တော့ဟန်ချက်မထိန်းနိုင်ပဲကုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လန်ပစ်ကျ သွားတယ်။ကိုတောကျော်ကလည်းထိန်းတဲ့သဘောမျိုးနဲ့ဖက်လက်စ,ဖင်ကြီးကိုမလွတ်တမ်းဖက်ဆွဲထိန်းပေးရင်း ထပ်လျက်သားသူ့ပေါ်ကပ်မှောက်ပါသွားတာ အေးမာကအနမ်းတောင်မပျက်ဘူး။
" လေးလေးက တအားနယ်တာပဲကွာ..နို့တွေအိကျကုန်တော့မှာပဲ..ပုံပျက်မှာစိုးတယ်..အင့်..စို့ပေး "
ခေါင်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ညှပ်ဆွဲယူပြီး နို့လုံးစူစူမောက်မောက်ကြီးပေါ်ရွှေ့ပေးတာသူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နို့အုံသားမို့မို့အိအိ တင်းတင်းကြီးတွေထဲက ငေါက်တောက်လေးတွေထိုးထောင်ထွက်နေပြီ။နို့လုံးက ဘယ်လိုမှတွေးမကြည့်ခဲ့မိဖူးလောက်အောင်မာမာဖူးဖူးကြီးလုံးဖုမောက်တက်နေတော့ ဆုပ်ရ ပွတ်သပ်ရ နယ်ရတာကိုက မထင်ထားခဲ့တဲ့အရသာကိုခံစားနေရတယ်။နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာဖျားနဲ့ပွတ်လူးပြီးစို့တာနဲ့တောင်မှအေးမာက ဖင်ကြီးရမ်းပြီးလူးနေပြီ။
အသက်ရှူ အောင့်ထားပြီးအစို့ခံတော့ ရင်ခေါင်းသံကတစ်အင်းအင်းနဲ့လှိုင်ထွက်နေပြီ၊။နို့လုံးကြီးကို ပါးစပ်ထဲအပြည့်သွင်းငုံပြီးနို့တန်အကြောလောက်ကိုရှေ့သွားတွေနဲ့ဆွဲကြိတ်ဖိချေစို့ရင်းကျန်တဲ့လက်ကနို့သီးတစ်လုံးကိုဆွဲချေလှိမ့်ဆန့်ပေးလိုက်တော့ အေးမာ အောင့်မခံနိုင်တော့ဘူး။ဟန်မဆောင်နိုင်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး၊နို့သီးလှိမ့်ချေနေတဲ့လက်ကိုဆွဲယူပြီးဆီးခုံပေါ်ပွတ်တိုက်လျောလို့ ပေါင်ကြားထဲကိုထိုးထဲ့ပေးပစ်ရင်း လီးချောင်းကြီးကိုဖမ်းဆုပ်ကိုင်ထားပစ်လိုက်မိတယ်...။
"စောက်ဖုတ်ဆွပေးလေးလေး..စောက်ရည်တွေအရမ်းစိမ့်လာတယ်..လုပ်ပါလေးလေးရယ်.မြန်မြန်လုပ်ပါ..မခံစားနိုင်တော့ဘူး ..ဟူး..လီးကြီးကလဲ မာတောက်နေတာပဲ..အကြီးကြီးကွာ.အားရတာ.."
စောက်ဖုတ်ကလဲ လက်ဝါးပြင်နဲ့အပြည့်ကြီအုပ်မိတော့ စိတ်ထဲကအံ့ဩသွားရပြန်တာပါပဲ။ဒီလိုပုံလေးနဲ့စောက်ဖုတ်ကဒီလောက်ကြီးလိမ့်မယ်လို့ထင်ကိုမထင်ခဲ့မိတာအမှန်ပဲ။စောက်ရည်က ထမီတွေအပေါ်ကိုဖောက်ထွက်စိုနေတဲ့ထိစိမ့်ထွက်ပြီးလက်ချောင်းတွေကိုချွဲကျိ ချွဲကျိလာစိုတယ်။ထမီပေါ်ကနေပဲစောက်ဖုတ်ကိုရောပေါင်တွင်းသားနုနုတွေကိုပါပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးတော့အေးမာဘယ်လိုမှတင်းမခံနိုင်ဘူး.ပွင့်လက်စ,နဲ့တွန်းပွင့်လာတာ ထမီကြီးဆွဲပင့်တင်ပစ်တယ်..
" ဒီလိုနှိုက်.ဒီလိုနှိုက်.အင့် ဒီလိုနှိုက်ပေး.အာ့ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဟီး..ကောင်းလိုက်တာ..ပုဆိုးချွတ်.ပုဆိုးချွတ်..အာ့.ကျွတ်ကျွတ်..လေးလေးရယ်..လီးကြီးနဲ့သာလိုးလိုက်ပါတော့..အားဟား.လိုး.လိုး..လိုးလိုက်ပါတော့လေးလေးရယ်.."
လက်ချောင်းတွေစောက်ခေါင်းထဲကိုတိုးဝင်ပြီးတစ်ချက်နှစ်ချက်ပဲဆောင့်ရဆွရသေးတယ်..အေးမာခြေထောက်တွေကိုလေထဲမှာယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ခါရင်းပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လို့ လိုးပေးဖို့အငမ်းမရပူဆာတော့တာပဲ။အပျိုရိုင်းပီပီလီးကြီးတစ်ကိုင်ကိုင်လုပ်နေတော့တောကျော်ကလဲနို့စို့မနေတော့ပဲ ခါးကိုဆန့် ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်တယ်။ပေါင်လုံးတွေဆွဲပင့်..သူ့ဒူးနှစ်လုံးကိုချဲ ထိန်းထားလိုက်တာစောက်မွှေးတွေပိန်းပိတ်နေတဲ့စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေဟ,ပြဲလေးဖြစ်သွားတယ်။လီးကသူ့လက်ဆုပ်ထဲမှာဆိုတော့..အေးမာကစောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ထားပြီးဖင်ကိုပင့်ကော့ထိုးတာ...။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment