သုံးတက်လျှင် ဆေး အပိုင်း ( ၁ )

သုံးတက်လျှင် ဆေး အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ငါ့လင် သာဂိ

မန္တလေးမြို့ အိုးဘိုထောင်၏ ထောင်ဘူးဝမှ သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးငယ် တစ်ဦး အဝတ်စားထုပ် ပိုက်ကာ ထွက်လာသည်။ သူမ၏ အသက်သည် 28 နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ ထောင်ထဲတွင် ထိုက်သင့်သော ပစ်ဒဏ် ကျခံခဲ့ရ၍ အသားအရည် အနည်းငယ် ညိုသွားသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားက တောင့်တင်း လှပ နေဆဲပင်။ ထောင်မှ ထွက် ထွက်ခြင်း၊ ထောင်မှ ထွက်လာသူများကို ကြိုနေသည့် လူအုပ် ကြားထဲ မျှော်လင့်ခြင်း ကင်းမဲ့သော မျက်ဝန်း အစုံဖြင့် တစ်စုံ တစ်ယောက်ကို ရှာဖွေနေမိသည်။ လူအုပ်သာ ကြဲသွားသည်။ 

သူမ ရှာဖွေနေသော သူကို မတွေ့ရသဖြင့် ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် မျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်များ လိမ့်ကျလာသည်။ မျှော်လင့်ချက် မဲ့နေသဖြင့် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကာ ခြေဦးတည့်ရာ သွားမိသည်။ 

သူမ ဘယ်ကို သွားရမည် မသိ။ ဆွေမျိုး မရှိသော တစ်ကောင်ကြွက် သူမ၏ ဘဝတွင် အားကိုး အားထား ပြုရသည့် ကိုအောင်လည်း သူမ၏ ကြီးမားသော ပြစ်ချက်ကြီးကြောင့် သူမအား မုန်းတီးသွားကာ ထောင်ကျနေသည့် သက်တန်း တစ်လျှောက်လုံး နှစ်ကြိမ်သာ ထောင်ဝင်စာ လာရောက် တွေ့စုံပြီး ပေါ်မလာတော့ပေ။ သူမ၏ မွေးစား မိခင်ဖြစ်သော အဒေါ်ထံသို့ သွားလျှင်လည်း လက်ခံပါတော့မလား။ တောင်စဉ် ရေမရသော အတွေးများဖြင့် ချာချာလည်နေချိန်တွင်

" ဆု " 

သူမ နားထဲတွင် အမြဲတမ်း ကြားယောင်နေသော ခေါ်သံလေး တစ်ခု။  

" ဒါ !!ဒါ !! ကိုအောင့် အသံ " 

သူမ အလန့်တကြား မော့ကြည့်သည်။ ဆံပင်တိုတို၊ မေးရိုး ကားကားဖြင့် ပြုံးကြည့်နေသော သူတစ်ယောက်။..အို ဟုတ်ပါရဲ့။ သူမ၏ မဟာ တံတိုင်းကြီး ဖြစ်သော ချစ်ရသော ကိုအောင် ..

" ကို !! ကိုအောင် " 

လက်ထဲ ကိုင်ထားသော အဝတ်ထုတ်ကို ပစ်ချကာ သူမထံ တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းလာသော ကိုအောင်၏ ရင်ခွင်ထဲ အပြေးလေး လှမ်းဝင်လိုက်သည်။ 

" ကို !! ကိုအောင် !! ဆုကို လာကြိုတာလားဟင် "

" ဆုရယ်၊ ဆုကို လာမကြိုလို့ ကိုအောင်က ဘယ်သူ့ကို ကြိုရမှာလည်းကွယ် " 

" ကိုအောင်၊ ဆုကို မမုန်းဘူးလား၊ နာမကျည်းဘူးလားဟင်၊ ပြီးတော့ ဆုရဲ့ ဒီ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို!!!!!!! "

ရင်ခွင်ထဲမှနေ၍ မော့ကြည့်ကာ တစ်တွတ်တွတ် ပြောနေသော ဆုမြတ်၏ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ပိတ်လိုက်ပြီး 

" ကိုအောင် ချစ်တာ ဆုရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မဟုတ်ဘူးလေ။ ဆုရဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို ချစ်တာလေ၊ ကဲ သွားကြစို့၊ ဆုလေး ပင်ပန်းနေပြီ "

" ဝမ်းသာလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် " 

ကိုအောင်၏ ပုခုံးပေါ် မှီတွယ်ရင်း ကားလေးပေါ် တက်ကာ ပြင်ဦးလွင်သို့ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ကားမောင်းနေစဉ် လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ကိုအောင်သည် ဆုအတွက် ယူကျုံးမရ ဖြစ်သဖြင့် လုပ်ငန်းများကို မန်နေဂျာနှင့် လွှဲထားကာ နှစ်နှစ်တိတိ ဘုန်းကြီးဝတ်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထို့ကြောင့် ဆုမြတ်ထံ လာမတွေ့ဖြစ်ကြောင်း။ 

ဆုမြတ် ထောင်မှလွတ်ရန် တစ်လ အလိုခန့်မှ လူဝတ်လဲဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြသည်။ လေးနာရီခန့် မောင်းပြီးသော် ပြင်ဦးလွင်ရှိ သူမနှင့် ကိုအောင် နေထိုင်ရာ အိမ်ကြီးသို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ခြံဝန်း တစ်ခုလုံး သန့်ရှင်း သစ်လွင်နေဆဲပင်။ ထို့အတူပင် ဆုမြတ် တွေ့ကြုံခဲ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်က သူမ၏ အာရုဏ်ထဲတွင် သစ်လွင်နေဆဲပင်။

လွန်ခဲ့သော သုံးနှစ်ကျော်ကျော်ခန့်က .....

.........................................................................................................................................

ဆုမြတ်သည် ငယ်စဉ်ကတည်းက မိဘများ တိမ်းပါးသွားသဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ ဆောင့်ရှောက်မှု အောက်တွင် ကြီးပြင်းခဲ့သည်။ ကျောင်းပြီးသွားသည်နှင့် ကားပစ္စည်း ရောင်းဝယ်ရေး ဆိုင်တွင် ဝင်ရောက် လုပ်ကိုင်သည်။ ထိုစဉ်က သူမ၏ အသက်သည် 24 နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသည်။ 

သူမ၏ အရပ်သည် 6 ပေ နီးပါး မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်မှာလည်း ပုရိသအပေါင်း သွားရည်ယိုရသည့် ခန္ဓာကိုယ် ပိုင်ရှင် ဖြစ်သည်။ ရင်ကားကား တင်ထွားထွားက မြင်သူတကာ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို တဏှာစိတ် ယိုဖိတ်စေသည်။ မပြင်မဆင်ဘဲ နေသည့် မျက်နှာပြောင် လေးကပင် အတော်လေး ချစ်စရာ ကောင်းလှသည်။ မြန်မာဆန်ဆန် ဝတ်စားလိုက်လျှင် ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်က အထင်းသား ပေါ်လွင်နေသည်။ တင်ပါးထိ ဖုံးအုပ်နေသော ဆံပင်ရှည်ကလည်း သူမ၏ အလှကို ပိုမို တင့်တယ်စေသည်။ 

( စာဖတ် ပျိတ်သတ်ကြီးရဲ့ မျက်လုံးထဲ " အိချောပို " အား မြင်ကြည့်လိုက်ပါ )  { ငိငိ ငါ့လင် သာဂိ }

ဆိုင်ပိုင်ရှင် ကိုအောင်သည် သူမ၏ နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းသော မျက်နှာနှင့် အလုပ်အကိုင် စေ့စပ်မှုကို သဘောကျကာ သူမအား ချစ်ခွင့် ပန်ခဲ့သည်။ သူမထက် အသက် 5 နှစ်ခန့်သာ ကြီးပြီး ယောက်ျား ပီသသည့် မျက်နှာ၊ အားကိုးထိုက်သော ယောက်ျားကောင်း တစ်ဦး ဖြစ်သဖြင့် ကိုအောင်၏ အချစ်ကို သူမ လက်ခံခဲ့သည်။ ကိုအောင့် အချစ်ကို လက်ခံပြီး 6 လခန့် အကြာတွင် သူမတို့ လက်ထပ်ခဲ့ကြသည်။ 

မင်္ဂလာဦးညတွင် ဆုမြတ် ရင်တွေ ခုံနေသည်။ ရီးစား ဟူ၍ ကိုအောင် တစ်ယောက်တည်းသာ ထားဖူးသည်။ သမီးရီးစား ကာလတွင်လည်း သူမအား ပုခုံးဖက်၊ လက်ကိုင်ရုံမျှ လွှဲ၍ မည်သည့် အခွင့်အရေးမျှ မယူခဲ့ပေ။ လိင် ကိစ္စဆို ဝေးစွ။ ထို့ကြောင့် မင်္ဂလာဦးညအား မည်သို့ မည်ပုံ ဖြတ်သန်းရမည်မှန်း မသိဘဲ ခေါင်း ငုံ့ကာ ကုတင်ပေါ်တင် တင်ပါးလွှဲထိုင်နေမိသည်။ 

သူတို့သမီး ဝတ်ဆုံ လဲကာ ရေးချိုးအပြီး ခုချိန်ထိ ကုတင်ပေါ်မှ မရွေ့သေးပေ။ ကိုအောင်လည်း သူ၏ သူငယ်ချင်းများနှင့် သောက်ပွဲ ကျင်းပနေရာမှ ပြန်မလာသေးပေ။ လျှပ်စစ်မီး ထိန်လင်းနေသည့် တိုက်ကြီး၏ အခန်းလေးထဲရှိ ကုတင်ထက်တွင် သူမ တစ်ယောက်တည်း လက်ဖဝါးခြင်း ပွတ်ကာ ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်နေသည်။ ည 8:30 pm တွင်  

" ကလစ် !!!! ကျွီ !!!!! " 

အခန်း တံခါးလေး ပွင့်သွားသဖြင့် အလန့်တကြား မော့ကြည့်မိသည်။ ကိုအောင် ပြန်လာပြီ။

" Sorry ဆုရေ ဟိုကောင်တွေ ဆွဲထားလို့ ကြာသွားတာ၊ ဘာ စားပီးပီလည်း ကလေး " 

" ဆုက စားပြီးပြီ ကိုအောင် " 

" Ok ဒါဆို ကိုအောင် ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်နော် "

" ဟုတ် " 

" ရွှတ် " 

" အို!!!!! " 

ပြောရင်း ဆိုရင်း သူမ၏ ပါးပြင်ကို နမ်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သူမ၏ ပါးပြင်တွင် နီမြန်းကာ ကျန်ခဲ့သည်။ 15 mins ခန့် အကြာတွင် ကိုအောင် ရေသုပ် တံဘတ် အဖြူကြီး ခါးမှာ ပတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။ ဆုမြတ်၏ ရင်တွေ တစ်ဒိန်းဒိန်း ခုံနေဆဲ။ 

ကိုအောင်  သူမ၏ နံဘေးတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ မွေ့ယာလေး အိခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ပြီးနောက် ခေါင်းငုံ့နေသော ဆုမြတ်အား ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ သူ့ဘက် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူမ၏ မေးစိကို ဆွဲပင့်ကာ 

" ဆု "

" ရှင် !! ကို !! ကိုအောင် " 

" ကိုအောင်နဲ့ လက်ထပ်တာ မပျော်ဘူးလားဟင် "

" ပျော် !! ပျော်ပါတယ် ကိုအောင် "

" ဆုကသာ ပျော်တယ် ပြောနေ၊ ပြုံးလည်း မပြုံးဘူး "

" ဟို !! ဟိုလေ !! ဆု !! ဆု ရင်တွေ တစ်အား ခုန်နေလို့ပါ " 

တဆက်ဆက် တုန်ရင်နေသော ဆုမြတ်၏ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို ငုံစုပ် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!!! အိ !! အိ !! အု!!! " 

နှုတ်ခမ်းအား ရုတ်တရက် စုပ်နမ်း ခံလိုက်ရသဖြင့် ကိုအောင်၏ ရင်ဘက်ကို တွန်းထိုးကာ ရုန်းဖယ်ရန် ကြိုးစားသည်။ သို့သော် ကိုအောင်၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က ဆုမြတ်၏ ခါးလေးကို ဆွဲဖတ်လိုက်သဖြင့် ရုန်း၍ မရတော့ပေ။ ကိုအောင်သည် နွေးထွေး နူးညံ့သော ဆုမြတ်၏ နှုတ်ခမ်း အစုံကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်နေသည်။ အစပိုင်းတွင် အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသဖြင့် ဆုမြတ်မှာ ရုန်းနေသော်လည်း ကိုအောင်၏ နမ်းရှိုက်မှုများကို မတွန်းဖယ်နိုင်သဖြင့် အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။ 

" ပြွတ် !! ပြွတ် !! ပြွတ် !! ပြွတ် !! အင်းးး ဟင်းး ဟင်းးးးးးး " 

အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသဖြင့် ဆုမြတ်သည် ရင် တစ်ခုလုံး လှိုက်ဖို မောဟိုက်နေသည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းအား နမ်းရှိုက်ရင်း ပါးစပ်ထဲ သူ၏ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေနေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် လျှာခြင်း ခလုပ်တိုက်မိရာ တစ်မျိုးလေး ခံစားမိသည်။ ထို့ကြောင့် ကိုအောင်၏ လျှာကို သူမ၏ လျှာဖြင့် ပြန်လည် ဆော့ကစားကြည့်ရာ၊ လျှာကို စုပ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိ !! အိ !! အု !! ဟင်းးးး " 

သူမ၏ ဘဝတွင် ဆန့်ကြင်ဘက် လိင်နှင့် အနီးကပ်ဆုံး လက်ပွန်းတတီး နေသည်မှာ ယခု ပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်သဖြင့် အာခေါင်များ ခြောက်ကပ်နေသည်။ ကြက်သီးမွှေးညှင်းများ ထကာ စောက်ပတ်ထဲမှ တစ်စစ်စစ်နှင့် အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ မျက်လုံးများလည်း မှေးဆင်းလာသည်။ 

ထို့ကြောင့် ကတုန်ကရင် ဖြစ်ကာ ကိုအောင်၏ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက် ပွတ်သပ်ရင်း ကိုအောင်၏ နမ်းရှိုက်မှုကို မလုပ်တက်၊ လုပ်တက်ဖြင့် ပြန်လည် နမ်းရှိုက်မိသည်။ သိုင်းဖက်ထားသော ကိုအောင်၏ လက်များက ဆုမြတ်၏ ကျောပြင် တစ်လျှောက် ပွတ်သပ်ရင်း အင်္ကျီအောက်သို့ လျှို ဝင်လာသည်။ ချောမွေ့နေသော ဆုမြတ်၏ ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်ရင်း ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို တစ်ခုခြင်း ဖြုတ်လိုက်သည်။ ကိုအောင်၏ အနမ်းများတွင် မိန်းမူးသွားသဖြင့် ဘရာဇီယာဂျိတ်များ ပြုတ်သွားသည်ကိုပင် သတိ မထားမိပေ။ 

သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ် အသာလေး လှဲလိုက်ကာ ဘေးတစ်ဆောင်း ယှဉ်၍ အိပ်လိုက်သည်။ ပန်းနုရောင် ပြေးနေသော ဆုမြတ်၏ မျက်နှာလေးသည် လေးပေ မီးချောင်း မီးရောင် အောက်တွင် အလွန်ပင် ချစ်ဖို့ ကောင်းလှသည်။ မျက်တောင်ကော့ကြီးများဖြင့် မော့ကြည့်နေသော ဆုမြတ်၏ မျက်လုံးများက အရည်လဲ့ကာ တောက်ပနေသည်။ 

ကိုအောင်၏ အနမ်းများကြောင့် စောက်ပတ်လေး ယွစိ ယွစိ ဖြစ်ကာ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသည်မှာ ဘာကြောင့်မှန်း စဉ်းစား၍ မရပေ။ သေချာတာကတော့ ရင် တစ်ခုလုံး ဝုန်းဒိုင်း ကျဲနေပြီ။ ဆုမြတ်၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းရင်း နို့အုံနှစ်ဖက်ကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ 

ဆုမြတ်သည် ကိုအောင်၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ရင်း ပြန်လည် နမ်းရှိုက်နေသည်။ ကိုအောင်သည် လက်ကို တဖြည်းဖြည်းနှင့် အင်္ကျီအောက်သို့ လျှိုလိုက်သည်။ ဂျိတ်ပြုတ်နေသဖြင့် ဘရာဇီယာ လေးထဲ လက်က ချောင်ချောင်ချိချိ ဝင်သွားသည်။ နို့အုံလေးမှာ မာကျစ်နေသည်။ တစ်ကယ့် အပျိုစင်ပေပဲ။ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း နို့ကို ပွတ်သပ်ခံနေရသဖြင့် ဆုမြတ်သည် ခါးလေး ကော့ကာ ပေါင်ခြင်း လိမ်နေပြီ။ ကိုအောင်သည် လက်ကို လျှောချကာ ထမိန်ပေါ်မှနေ၍ ပေါင်ကြားထဲ လက်လျှိုလိုက်သည်။ 

" အိုးးးး " 

ကိုအောင်၏ လက်ကို တွန်းဖယ်လိုက်သော်လည်း အားမပါပေ။ ထမိန်ပေါ်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်သပ်ရင်း ကိုအောင်၏ နှုတ်ခမ်းက ခေါင်းမော့သွားသော ဆုမြတ်၏ လည်တိုင်ကို ဖွဖွလေး စုပ်ကာ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်သည်။ 

" အို!!! ယားတယ် ကိုအောင်ရယ် " 

ဆုမြတ်ထံမှ ရမ္မက်လှိုင်သော အသံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာသည်။ ဆုမြတ်၏ နားနားကပ်ခါ 

" အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်မယ်နော် " 

တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။ ဆုမြတ်လည်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းငုံ့ပြလိုက်သည်။ ကိုအောင်သည် ဆုမြတ်၏ အင်္ကျီ ကျယ်သီးများအား တစ်လုံးခြင်း ဖြုတ်နေသည်။ Aircon ၏ အအေးဓါတ်က သွေးဆူနေသော ဆုမြတ်အား မအေးနိုင်ပေ။ အင်္ကျီ ကျယ်သီးများ ပြုတ်သွားသော် ဘရာဇီယာ ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာသည်။

ဘရာဇီယာလေးအား ပင့် တင်လိုက်ရာ နေရောင်မထိသဖြင့် ဖွေးဥကာ အကြောစိမ်းများ လျှက်သန်းနေသော စနေ နှစ်ခိုင် ပေါ်လာသည်။ ဆုမြတ်၏ နို့အုံသည် ဟင်းချိုသောက်ပန်းကန်ခန့် ကြီးမားကာ နို့သီးခေါင်းလေးများ စူနေသည်။ နို့သီးခေါင်း အမြုံလေးသည် ပန်းရောင်နှင့် နီညိုရောင် ရောစပ်ထားသည်။ ဆုမြတ်၏ နို့အုံအား ကြည့်ရင်း ကိုအောင်သည် အာခေါင် ခြောက်လာသဖြင့် တံတွေး မျိုချလိုက်သည်။ အောက်က ငပဲကလည်း တင်းနေပြီ။  

" လှလိုက်တာ ဆုရယ် " 

" ကိုအောင် နော်!!! ဆု !! ရှက်တယ် " 

ကိုအောင်သည် ပြုံးပြုံးကြီး လုပ်ကာ ဆုမြတ်၏ ထမိန်ကို ဖြည်လိုက်သည်။ ထမိန်စကို လှမ်းဆွဲသော်လည်း မမှီတော့ပေ။ လျှင်မြန်သော ကိုအောင်၏ လက်များကြောင့် ထမိန် ကွင်းလုံး ကျွတ်သွားသည်။ ဆုမြတ်၏ ဖြောင့်တန်း ဖြူဖွေးနေသော ပေါင်လုံးများ၏ ဂွစုံတွင် အောက်ခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး အောက်မှ မို့ကြွနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ရှိနေသည်။ ကိုအောင့်ရင်ထဲ တရုပ်နဂါး က နေပြီ။ 

အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်စဉ် ဆုမြတ်က လှမ်း ဖမ်းလိုက်သေးသည်။ သို့သော် ကိုအောင်၏ လျှင်မြန်မှုကြောင့် ဆုမြတ် မိမွေးတိုင်း၊ ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားသည်။ ရှက်လွန်း၍ မျက်စိမှိတ်ပြီး မျက်နှာကို တစ်ဖက် လှည့်ကာ ပေါင်ဂွကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖုံးထားသည်။ ဆုမြတ်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို အသာလေး ဆွဲ ဖယ်လိုက်သည်။

" ဟားးးးး လှလိုက်တာကွာ!!!! " 

အမွှေးနုလေးများ လျှက်သန်းနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက ကိုအောင့်အား အစွမ်းကုန် ညှို့ငင်နေသည်။ အောက်က ငပဲလည်း ပေါက်ကွဲမတက် ဖြစ်နေပြီ။  

" ကိုအောင် !!! ဆု !!! ရှက်တယ် ကွယ် " 

ဆုမြတ်၏ တီးတိုး ရည်ရွတ်သံကြောင့် ခါးတွင် ပတ်ထားသော ရေသုပ် တံဘတ်ကြီးကို ဖြည်လိုက်သည်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက စမန်ထနေသည် မသိသော လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ထောင်လာသည်။  

" အိုးးးး " 

သိတက်စ အရွယ်ကတည်းက အရွယ်ရောက်သည်အထိ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင် ဆိုသည်ကို ကြားသာ ကြားဖူးသည်။ ယခု မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဆုမြတ် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ကိုအောင်၏ လီးကြီးမှာ အရှည် 6 " ခန့် ရှိပြီး လုံးပတ်မှာ လက်တစ်စုပ်ခန့် မကပေ။ လီး ပတ်လည်တွင်လည်း အကြောပျိုင်းပျိုင်း ထနေသည်။ 

ဒစ်ကြီးမှာလည်း နီရဲကာ အရည်များ စိုလဲ့နေ၏။ ဆုမြတ် ရင်တွေ တစ်ဒိန်းဒိန်းခုံကာ အာခေါင် ခြောက်ကပ်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ဆုမြတ်၏ ပူးကပ်ထားသော  ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ရာ အညိုရောင် သန်းနေသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်။ အမွှေးနုနုများလည်း အရည်များ စိုနေသည်။ 

ဆုမြတ်၏ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ ဆုမြတ်သည် ကြောက်လန့်ကာ အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်ကိုင်ထားသည်။ ဆုမြတ်၏ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်ကို သူ၏ ပေါင်ပေါ်တွင် တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးဒစ်ကို တံတွေး စွတ်ကာ စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။

" အ !!! ကို !! ကိုအောင် " 

ဒစ်က စောက်စိကို ထိမိသွားသဖြင့် ဆုမြတ် လန့်ကာ အော်သည်။ ကိုအောင်သည် ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်ကာ 

" ဘာလို့လည်းဟင် !! ဆု " 

" ဆု !! ဆု !! ကြောက်လို့ " 

" မကြောက်ပါနဲ့ ဆု ရယ်!! ကိုအောင် ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ပေးမယ်နော် " 

" ဟုတ် !! ဟုတ် " 

ဒစ်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။ 

" အ !! အ !!! ဟ !!! အင်းး ဟင်းးး ဟင်းးးးး " 

ဒစ်ကြီးက တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စိကို ပွတ်မိသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကျဉ်သလို ဖြစ်ကာ ကြက်သီးများပင် ထလာသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်များ တစိမ့်စိမ့် ညှစ်ထွက်နေသည်။ 3 mins ခန့်ကြာသော် အိပ်ယာခင်းကို စုပ်ကိုင်ထားသော ဆုမြတ်၏ လက်များ ဖြေလျော့လာသဖြင့် အခြေအနေ ကောင်းမှန်း ကိုအောင် သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဒစ်ကို ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့ပြီး အသာလေး ကပ် တိုးလိုက်သည်။ 

" ဇိ ဇိ ဇိ !!! အ !!! ကိုအောင် !! အ !! " 

ဒစ်ကြီးသည် စောက်ပတ် ကျင်းကျင်းလေးထဲ ကျပ်သိပ်စွာ ဝင်သွား၏။ စောက်ပတ် အဝက ဖျစ်ညှစ်ထားသဖြင့် ဒစ်သာ ဝင်သေးသည်။ ကိုအောင်သည် ဆက်မသွင်းသေးဘဲ ဆုမြတ်၏ စောက်စိလေးကို ညာဘက် လက်မဖြင့် အသာလေး ပွတ်ခါပေးလိုက်ရာ ဆုမြတ်၏ ရင် တစ်ခုလုံး ဖါးဖိုကြီးသဖွယ် လှိုက်ဖိုနေသည်။ စောက်စိကို ပွတ်ခါနေသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေးလည်း တွန့်လိမ်ကာ ခါးကို မသိမသာလေး ကော့ထိုးလာသည်။ 

" အ !! အ !! အ !! အင်းး ဟင်းးး ဟင်းးးး " 

ဆုမြတ် ကော့ကော့ထိုးသဖြင့် နွေးထွေး နူးညံ့ကာ ကျပ်ထုတ်နေသော စောက်ပတ်လေးထဲသို့ တောင်မတ်နေသော လီးကြီးသည် တစ်ထစ်ထစ်ဖြင့် တစ်ရစ်ခြင်း ဝင်နေသည်။ လီး တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသော် ဒစ်အား အပျိုမှေးက ကာစီးထားသဖြင့် ရှေ့ဆတ် မတိုးနိုင်ပေ။ ကိုအောင်သည် လီး ဝင်သလောက်သာ စိမ်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မာကျစ် လုံးဝန်းသော နို့အုံလေး တစ်ဖက်ကို ပွတ်ချေလိုက်သည်။ ကျန်တစ်ဖက်ကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်ရာ 

" အ !!! ဟာ !! အားးးး !!! ကိုအောင်ရယ် !! အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးးး " 

ဆုမြတ်ကိုယ်လုံးလေး ကော့ထိုးလာသည်။ လီး ဝင်သလောက်အား ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးနေသည်။ နို့အုံလေးမှာ ချောမွေ့ မာ ကျစ်ပြီး ကိုင်ရ စို့ရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ ဆုမြတ်သည် ကိုအောင်၏ ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း တဟင်းဟင်းနှင့် ခါးကို ကော့ကော့ ပေးသည်။ 

ကိုအောင်လည်း ရှေ့သို့ တစ်ဆင့်တက်ရန် အခြေအနေကောင်းမှန်း သဘောပေါက်သဖြင့် ဆုမြတ်၏ ဂျိုင်းအောက် လက်ထောက်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ဆုမြတ်၏ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ 

" စောင့်မယ်နော် ဆု " 

" ဖြည်းဖြည်း လုပ်နော် ကိုအောင်!!! ဆု !! ကြောက်တယ် " 

ဆုမြတ်ကသာ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ရန် ပြောသော်လည်း ကိုအောင်၏ စောင့်ချက်က ပြင်းလွန်းလှသည်။

" အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! ဗျစ် ဗျစ် !! ဒုတ် !!! အားးးးးးး နာတယ် !!! နာတယ် !! အီးး ဟီး ဟီးးး " 

လီးဒစ်သည် အပျိုမှေးအား အရှိန်နှင့် ထိုးဖေါက်ကာ သားအိမ်ကို သွားထိသည်။ ဆုမြတ် နာကျင်လွန်း၍ ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်မိသည်။ မျက်ဝန်းမှလည်း မျက်ရည်များ ကျလာသည်။ ထပ် မဆောင့်သေးဘဲ ဆုမြတ်အား တင်းတင်းဖက်ကာ လည်တိုင်ကို ဖွဖွလေး စုပ်ပေးလိုက်သည်။  

" အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးး " 

2 mins ထိ လီးအား စိမ်ထားကာ ဆုမြတ်၏ နို့အုံကို အသာလေး ပွတ်ချေလိုက်၊ စို့လိုက်၊ နှခမ်းကို နမ်းလိုက်ဖြင့် စိတ်ရှည် လက်ရှည် စွပေးနေသည်။ ဆုမြတ်လည်း နာကျင်မှုဒဏ် အနည်းငယ် သက်သာလာသဖြင့် ညည်းညူသံ သဲ့သဲ့လေး ပြန်ထွက်လာသည်။ ဆုမြတ်၏ ဂျိုင်းကြားတွင် လက် ပြန်၍ ထောက်လိုက်ပြီး လီးကို အနည်းငယ်သာ ထုပ်၍ ဖြေးဖြေးခြင်း ညှောင့် လိုး ပေးနေသည်။ အပျိုမှေးအား ထိုးခွဲထားသဖြင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး သွေးများ ရဲနေသည်။

" ဇိ ဇိ ဇိ ဇိ !!! အ !! အ !! အ !! အ !!! ရှီးးးးး !! ကွှတြ "

ဆုမြတ်သည် ကိုအောင်၏ လက်မောင်းကို ကိုင်ကာ ညည်းညူနေသည်။ ဖင်ကိုလည်း မသိမသာ ကော့ကော့ပေးမိသည်။ ကိုအောင်လည်း အရှိန်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မြှင့် လိုက်သည်။ လီးကို တစ်ဝက်ခန့် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်လိုက်သည်။ 

" ဇွိ !! ဇွိ !! ဗျိ ဗျိ !! အ !! အ !! အ !! အ " 

ဆုမြတ် ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်။ ခံရတာလည်း ကောင်းလာသဖြင့် ဖင်ကို သိသိသာသာကြီး ကော့ပေးတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ကိုအောင်လည်း အသားကုန် စောင့်လိုးတော့သည်။ လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ထုတ်ကာ အဆုံးထိ စောင့်စောင့်သွင်းသည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ " 

စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး ဆုမြတ် တကိုယ်လုံး ယိမ်းခါနေသည်။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းညူနေသော ဆုမြတ်၏ မျက်နှာလေးက ကိုအောင့်အား ရမ္မက်စိတ် ပို ထန်စေသည်။ 

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ " 

ဆုမြတ်၏ အောက်မှ ပင့်ချက်တွေလည်း သွပ်လာသည်။ ဆုမြတ် ပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသဖြင့် ကိုအောင်လည်း ခပ်သွက်သွက်လေး စောင့် လိုးတော့သည်။ 

" ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ!!! ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ !!! အ အ အ အ !!! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !!! ကိုအောင် !! အ အ အ အ အားးးးးး ရှီးးးးးး အင်းးးး ဟင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးးးး " 

သားအိမ်ထဲ နွေးထွေး ပစ်ချွဲသော သုပ်ရည်များ ဝင်လာသည်နှင့် တပြိုင်နက် ဆုမြတ်လည်း စောက်ပတ်လေး စူပွ စူပွ ဖြစ်ကာ အရည်များ ညှစ်ထွက်လာသည်။ ကိုအောင်သည် ဆုမြတ် ကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှောက်လျှက် ဖက်ထားသကဲ့သို့ ဆုမြတ်ကလည်း ကိုအောင်အား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ 

.................................................................................................................................

ကိုအောင်သည် ဆုမြတ်အား လက်ထပ်ပြီးကတည်းက ဆိုင်ကို ဦးစီးစေသည်။ ဦးစီးသည် ဆိုရာတွင်လည်း တစ်ပတ် တစ်ခါ စာရင်းစစ်ရုံသာ ဆိုင်သို့ လာခိုင်းပြီး ကျန် ရက်များတွင် အိမ်မှုကိစ္စများသာ လုပ်ကိုင်ရသည်။ ပင်ပင်ပန်းပန်း မည်သည့် အလုပ်မျှ မလုပ်ခိုင်းပေ။  ကိုအောင် ဆိုင်အတွက် ပစ္စည်း ဝယ်ရန် ခရီးထွက်သည့် ရက်များတွင် ဆိုင်မှ အရောင်း ကောင်မလေးဖြစ်သော သက်မွန်ဆိုသည့် အပျိုပေါက်လေး အဖေါ် လာအိပ်ပေးသည်။ ကိုအောင် တစ်ခါ တစ်ခါ ခရီးထွက်လျှင် 1 ပတ်ခန့် ကြာသည်။ 

သက်မွန်သည် 18 နှစ် ပြည့်ကာစ အသားဖြူဖြူ၊ လုံးလုံး ကျစ်ကျစ်နှင့် အတော်ပင် ချစ်စရာ ကောင်းလှသည်။ တင်ပါး၊ ရင်သားများက အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖွံ့ထွားသည်။ သူမ ပြုံးလိုက်လျှင် ပေါ်လာသော ပါးချိုင့်လေးကလည်း သူမအား ချစ်စရာ အလွန် ကောင်းစေ၏။ ဆုမြတ်အားလည်း အမ အရင်းသဖွယ် ချစ်ရှာသည်။ ကိုအောင် ခရီးထွက်သည့် အခိုက်၊ သက်မွန် အိမ်သို့ လာအိပ်လျှင် တော်ရုံ အိပ်ယာ မဝင်ဖြစ်ကြပေ။ သူမအား ကြွေနေသော ဘဲ တွေအကြောင်း စကား ဖေါင်ဖွဲ့ကာ ပြောဆိုပြီး ဉာည့်နက်မှ အိပ်ယာ ဝင်ဖြစ်ကြသည်။ 

သက်မွန်အား ကြွေနေသော ကောင်လေး တော်တော် များသည်။ ကောင်မလေးက Face book, viber ,We Chat , bee talk, စသည့် လိုင်း ပေါင်းစုံ သုံးသည်။ သူမအား line ပေါ်မှ ဖွန်ကြောင်သူများ အကြောင်း ပြော၍ မဆုံးပေ။ ထိုကဲ့သို့ အကြောင်ခံရသည်ကိုပင် ကြည်နူးနေသူလေး ဖြစ်သည်။ သူမကလည်း ပြန်၍ ကျူတက်သည်။ ဆုမြတ်အားလည်း အပျင်းပြေစေရန် Face book account တစ်ခု ဖွင့်ပေးသည်။ 

မည်သို့ မည်ပုံ အသုံးပြုရန်လည်း သင်ပြပေးသည်။ Account name အား Cinderella ဟု ပေးကာ ရုပ်ချောချော ကောင်လေး မှန်သမျှအား Friend Request လုပ်ပေးသည်။ Pro file picture ကိုလည်း သူမအား လှေကား အတက်တွင် တင် တစ်ဆောင်းထားကာ အောက်မှ ပင့်ရိုက်ထားသော ပုံကို တင်ထားလိုက်သည်။ 

" ဒီပုံလေးနဲ့ဆို တွေ့သမျှဘဲတွေ ကြွေသွားမယ် " 

ဟုပင် ပြောသေးသည်။ သက်မွန် ပြောသလိုပင်။ မိမိအား သူမ ရိုက်ပေးသည့် ပုံမှာ ပုရိသအပေါင်း ကြွေလောက်သည်။ တင် အသားပေးကာ ရိုက်ထားသဖြင့် ဖင် ဝိုင်းဝိုင်း လုံးလုံးကြီးက ထင်း နေသည်။ ဆုမြတ်လည်း သက်မွန်အား ချစ်လွန်းသဖြင့် ဘာမျှ မပြောပေ။ အပျင်းပြေ သုံးရန်သာ account ဖွင့်ခိုင်းပြီး အခြား ယောက်ျားများအား အီစီကလီ လုပ်ရန် စိတ်ကူး မရှိခဲ့။ သူမ၏ ဘဝတွင် ကိုအောင်မှတစ်ပါး အခြား မရှိပေ။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>