ဖူးငုံပွင့်စ ချစ်သမျှ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
အမာသည် မိခင်မုဆိုးမကြီးနှင့် အတူနေရသည့် ဖတဆိုးလေးဖြစ်သည်။ အမာ၏ အသက်မှာ (၁၅) နှစ် ကျော်ရုံ (၁၆) နှစ်ထဲ့သို့ ရောက်ခါစပင် ရှိပါသေးသည်။ အမာ သည် ပညာသင်ကြားဆဲ ကျောင်းလေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူမမှာ (၉)တန်းသို့ ရောက်၍နေပြီဖြစ်ပါသည်။
“ အဲဒါနဲ့ ရှေ့ဘာဆက်ဖြစ်လဲ အေ ပြောပါဦး ”
နေ့လည် မုန့်စားကျောင်းလွှတ်ချိန်တွင် မုန့်ထွက်စားပြီး သူမ၏ နေရာတွင်ပင် ပြန်၍ထိုင်ကာ ကျောင်းပြန်တက်ရင် သင်ရမည့် ပထဝီစာအုပ်ကို ဖွင့်ပြီး လှန်နေသော အမာတစ်ယောက် သူမထိုင်နေရာ ခုံတန်း၏ နောက်ဖက်တွင်ရှိသော ခုံတန်းတွင်အတူထိုင်နေကြသော ကျောင်းသူ သုံးလေးယောက်ထဲမှ ခင်စန်းက ပြောလိုက်သော စကားသံလေးက သူမ၏ နားထဲသို့ ဝင်လာသဖြင့် နားစွင့်မိလိုက်သည်။
“ ဘာဖြစ်ရမလဲအေ ၊ ငါ့အမကို တကိုယ်လုံး ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ခဲအိုက အမပေါ် တပ်ခွပြီး သူ့ပေါင်ကြားက အချောင်း မာမာတောင်တောင်ကြီးကို အမ အဖုတ်ထဲကို တခါတည်း ထိုးတည့်လိုက်တာ ငါ့အမဖြင့် ခါးကို ကော့တက်သွားပြီး မျက်နှာကလဲ ရှုံ့မဲ့လို့ တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ ဖြစ်သွားတာပဲ ”
ပြောနေတာက အေးအေးဝင်း ၏ အသံပင်ဖြစ်သည်။ ကြားလိုက်ရသော အမာ တစ်ယောက် ထူထူပူပူလေးပင် ဖြစ်သွားရသည်။ ပြီးတော့ သူမ ဖွင့်ထားသော ပထဝီ စာအုပ်ထဲမှ ပုံနှိပ်စာလုံးတွေကိုလဲ မမြင့်ရတော့။ နောက်တန်းက ကျောင်းသူတွေ ခပ်အုပ်အုပ်ပြောနေသည့် စကားသံကို ပို၍ကြားရအောင်ပင် ရှေ့သို့ငိုက်နေသော သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို နောက်က ခုံတန်းဆီသို့ အမာသည် ခါးကိုဆန့်ကာ မှီလိုက်ပြီး နားစွင့်နေမိလိုက်သည်။
“ ဟဲ့ ညည်းခဲအိုရဲ့ ပေါက်ကြားထဲက အချောင်းကြီးဆိုတာ ဘာချောင်းကြီးလဲ ”
ဝင်မေးလိုက်သော အသံက တရုတ်ကပြားမလေး စန်းဟုန် ၏ အသံဖြစ်သည်။
“ ကောင်မ ညည်းလင်ရမှ မေးကြည့်၊ ဟွန်း သိရဲ့သားနဲ့ ဒါမှမဟုတ် ညည်းခဲအို ဟုတ်စိန်ကို မေးကြည့်လိုက်ပါလား ”
အေးအေးဝင်း က ဟောက်ပစ်လိုက်တော့ စန်းဟုန် တယောက် အသံက တိတ်သွားသည်။ တဆက်တည်းမှာပင် ခင်စန်း ၏ အသံက ထပ်၍ ပေါ်လာသည်။
“ ကဲ ဆက်စမ်းပါဦး အေးအေးဝင်း ရာ၊ သြော် ဒါနဲ့ ညည်းပြောတဲ့ အဲဒီ အချောင်းဆိုတာကြီးက တော်တော်ကြီးလား ”
“ ကောင်မ ခုပဲ ငါ ဆက်ပြောမလို့ နားထောင်၊ အဲဒီ ငါ့ ခဲအို ရဲ့ အချောင်းကြီးက ခပ်မဲမဲညိုညိုကြီး အေ့၊ အင်း...ဟို သစ်သား ငြုပ်ကျည်ပွေလောက်နီးနီးပဲ၊ ဟို လက်နှိပ် ဓါတ်မီး အလုံးလောက်လေဟယ်၊ အဲဒီလောက် ရှိတယ် ”
“ ဟယ် ညည်း အမ အသက်ပါ ထွက်မသွားဘူးလား ”
ဒီတခါတော့ တကယ်ပဲ ထိပ်လန့်သွားဟန်ဖြင့် စန်းဟုန်က ဝင်၍ မေးလိုက်သည်။
“ ညည်းနှယ် အသက်မထွက်တဲ့အပြင် ငါ့အမက အဲဒီအချောင်းကြီးလဲ သူ့အဖုတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားရော သိပ်ပြီး အရသာရှိလို့ ကောင်းသွားတဲ့ပုံနဲ့ သူ့ယောင်္ကျား ခါးကို တအားဖက်ပြီး အမလေး အကိုရယ် အကိုရယ် နဲ့ တဟင်းဟင်း တောင် ဖြစ်ပြီး ကော့တက်နေသေးတယ် ”
အေးအေးဝင်းက သူမ၏ စကားကို ခဏနားလိုက်သည်။ သူမတို့၏ ရှေ့ခုံတန်းမှ အသာနားစွင့်နေသော အမာ ၏ ရင်ဘတ်လေးမှာ သာမန်ထက်ပို၍ နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်နေရလေသည်။ ခဏနေတော့မှ အေးအေးဝင်းက သူမ၏ စကားကို ဆက်လိုက်သည်။
“ အဲဒီလို ဖြစ်နေတဲ့ အချိန်မှာပဲ ငါ့ ခဲအိုက သူ့အချောင်းကြီးကို တဆုံးသွင်းထားရာကနေ အမရဲ့ နို့တွေကို ကုန်းပြီးစို့နေပါလေရော၊ အဲ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အမက သူ့လက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့ ခဲခိုရဲ့ လက်မောင်းကြီးကို ထုထုပြီး လုပ်ပါ အကိုရယ်.. လုပ်ပါတော့..လို့ တစာစာပြောတာပဲ၊ အဲဒီတော့မှ ခဲအိုက ငါ့အမ အဖုတ်ထဲက သူ့အချောင်းကြီးကို ထုတ်ချီသွင်းချီနဲ့ လုပ်ပေးလိုက်တော့မှ အမက နဲနဲ အိန္ဒြေရသွားတယ်၊ ကြည့်ရတာ အေ အဲဒီ အချောင်းကြီးက အဖုတ်ထဲမှာ ဒီအတိုင်း ထိုးထည့်ထားတာနဲ့ စာရင် ခုလို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်တာက ပိုပြီးအရသာ ရှိတယ်နဲ့ တူပါတယ် ”
အေးအေးဝင်းက သူမ၏ စကားကို ခေတ္တရပ်နားလိုက်ပြန်ချေပြီ။ ဒီတခါတော့ ဘယ်သူမှ ဝင်မမေးကြတော့။ အားလုံး ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ဖြစ်နေကြပုံရပါသည်။ သူတို့ပြောတာကို ကြားနေရသော အမာ ကတော့ အာခေါင်လေးတွေပင် ခြောက်သွေ့၍ လာရပါသည်။ တခဏတာအတွင်းမှာပင် အေးအေးဝင်း၏ အသံ ထပ်မံ၍ ပေါ်ထွက်လာပါသည်။
“ အဲ နောက်တခုကလဲ ခဲအိုက အဲသလို သူ့အချောင်းကြီးကို ငါ့အမ အဖုတ်ထဲ ထုတ်ချီသွင်းချီ လုပ်ပေးနေလို့ ခဏအကြာမှာပဲ ခဲအိုရဲ့ အောက်ကနေ ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ငါ့အမက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြန်ပြီး .. အမလေး အကိုရယ်..နာနာဆောင့်စမ်းပါ...ကျမ ယားလွန်းလို့ ..ဆောင့်စမ်းပါ.. ဆောင့်လိုက်စမ်းပါ ..လို့ အတင်းခိုင်းတော့တာပဲ ”
“ ဟင် ”
“ အို ”
တဝိုင်းတည်း စကားပြောနေသော ကောင်မလေးတွေ ခြောက်ခြားသွားရပြီ။ မသိမသာ နားစွင့်၍ ကြားနေရသော အမာ တယောက်ကတော့ ရင်ထဲမှာပင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်၍နေရသည်။
“ အဲဒါနဲ့ ငါ့အမကလဲ ပြောလိုက်ရော ခဲအိုက သူ့အချောင်းကြီးကို အမရဲ့ အဖုတ်ထဲကနေ တဆုံးနီးပါး ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တအားတအားပဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်တာ ... ဘွတ်ကနဲ .. ဗြွတ်ကနဲ.. ဖွတ်ကနဲ .. ဆိုပြီး အသံတွေကို ထွက်လာပါလေရော၊ အမကလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ အောက်နေ သူ့အဖုတ်ကို အားရပါးရ ပင့်ပင့်ပြီး ကော့ပေးရာကနေ .. ကောင်းလိုက်တာ အကိုရယ်..အမလေး..ကောင်းလိုက်တာနော်... ဆိုပြီး ဖြစ်နေတာပဲ၊ ကြည့်ရတာ ဒီအချောင်းကြီးက အဖုတ်ထဲမှာ ရိုးရိုးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်တာနဲ့စာရင် တအားဆောင့်ဆောင့်ပြီး လုပ်ပေးတာက ပိုပြီးတော့ အတော့်ကို ကောင်းတဲ့ပုံပဲ
“ ဟင်း ”
ပြောပြနေသော အေးအေးဝင်း ၏ ဘေးတွင်ဝိုင်း၍ နားထောင်နေကြသော ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် မြီးကောင်ပေါက်လေးများ တပြိုင်နက်တည်းလို ခပ်အုပ်အုပ်ပင် သက်ပြင်းချမိကြသည်။
အမာ တယောက်ကတော့ သူမ၏ တကိုယ်လုံး မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတဲ့အပြင် သူမ၏ ပေါင်ကြားထဲ ထဘီအောက်ထဲမှ အဖုတ်လေးက ပိုလို့ပင် ရွစိထိုးလာရသဖြင့် အမာ သည် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်ကာ အမာ သည် သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆင့်၍ထားကာ ချိတ်၍ထိုင်လိုက်ရသည့်အပြင် ထိုချိတ်၍ထားသော သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကိုပင် အတင်းကြီးဖိကပ်ကာ လိမ်၍ထားရပါသေးသည်။
ထိုစဉ်က အမာသည် သူမမှာ အခြားမိန်းကလေးများထက် ပို၍ ရမ္မက်ဆန္ဒ ကြီးရသည့်အဖြစ်ကို သူမကိုယ် သူမ သတိမပြုမိခဲ့ချေ။
ခဏတာမျှ ငြိမ်သက်သွားကြပြီးတော့မှ စန်းဟုန်၏ အသံလေးက ထွက်ပေါ်၍ လာလေသည်။
“ ညည်းအမကတော့ စံပါပဲ အေ၊ အဲဒီလောက် ကြီးတဲ့ဟာကြီးနဲ့ ငါတို့အထဲမှာ ထည့်လိုက်ရင် အသက်ပါ ထွက်သွားမှာ အသေအချာပဲ ”
“ အသက်မထွက်ပါဘူး အေ ”
သွက်သွက်လက်လက်ပြောလိုက်သော အေးအေးဝင်း၏ အသံကြောင့် သူမတို့ အားလုံးက ဝိုင်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခင်စန်းက ရုတ်တရက် မေးလိုက်သည်။
“ ညည်းက အထည့်ခံဖူးလို့လား ”
“ အေး ”
“ အို ”
“ ဟင် ”
ကောင်မလေးတွေ အံ့သြထိတ်လန့်သွားရသည့် နည်းတူ အမာ၏ ရင်ထဲတွင်လဲ ဖိုကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
“ ဒီလိုအေ့ ငါက အမနဲ့ ခဲအိုကို ခဏခဏ ချောင်းကြည့်တာကို ခဲအိုက မြင်ရတယ်၊ သူက မသိသလိုပဲ နေတော့ ငါလဲ ပိုပြီး အတင့်ရဲလာတာပေါ့၊ တခါတော့ သူတို့ လုပ်နေရာကနေ ခဲအိုက ထလာပြီး အိမ်သာသွားမလို့နဲ့ တူပါတယ်၊ အခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ငါလဲ ငါ့အခန်းထဲ ပြန်မသွားပဲ သူတို့အိပ်ခန်းရှေ့က နံရံဘေးမှာ ပေကပ်ပြီး ရပ်နေလိုက်တယ်၊ အပေါက်တဲ့တဲ့မှာတော့ မဟုတ်ဘူး၊ ခဲအိုက အခန်းပြင်ရောက်လာပြီး ငါ့ကိုလဲတွေ့ရော လှမ်းပြီး ဖက်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ငါ့ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် လှဲချလိုက်ပြီးတာနဲ့ ငါ့ထဘီကို ဆွဲပြီး လှန်လိုက်တော့တာပဲ၊ငါလဲ သူတို့ကို ကြည့်ထားတော့ အဲဒီလို လုပ်တာ အတော့်ကို ခံချင်နေလို့ အသာပဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။
ငါ့ရဲ့ ထဘီကို လှန်ပြီးတာနဲ့ ခဲအိုက ငါ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဖြဲပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ ဒူးထောက်လိုက်ရာက သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ခဲအို အချောင်းကြီးမှာလဲ အရည်တွေနဲ့ ပေပွနေတာပဲ၊ အဲ ငါ့အဖုတ်လေးမှာလဲ သူတို့ကို ကြည့်ထားလို့ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေပြီလေ၊ ခဲအိုက သူ့ပုဆိုးလဲ ဖြည့်ချပြီးရော သူ့အချောင်းကြီးကို ငါ့အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ထိုးထည့်လိုက်လေရော၊ ငါဖြင့် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိပါဘူး အေ၊ လေထဲကို မြောက်တက်သွားရသလိုပဲ၊ အဲ သူ့အချောင်းကြီးက ငါ့အထဲကို တဝက်သာသာ ဝင်သွားပြီးတဲ့ အချိန်မှာပဲ အခန်းထဲက အမက ချောင်းဟန့်ပြီး လည်းချောင်းရှင်းလိုက်တဲ့ အသံနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်တဲ့အသံ ကြားလိုက်ရတော့ ခဲအိုကလဲ သူ့အချောင်းကြီးကို ငါ့အဖုတ်ထဲကနေ ပြွတ်ကနဲ နေအောင်ပဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ထရပ်လိုက်တာနဲ့ ငါလဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကနေ လူးလဲထပြီး ငါ့အခန်းထဲကို ပြေးဝင်ခဲ့တော့တာပဲ၊ ငါ့စိတ်ထဲမှာလဲ ခဲအိုကို အရင်တုန်းကထက် ပိုပြီး ခင်မိသွားသလိုပါပဲ အေ ”
“ ဂလောင်... ဂလောင်... ဂလောင် ”
ကျောင်းပြန်တက်သော ခေါင်းလောင်းသံက ထွက်ပေါ်၍ လာတော့ရာ စာင်ခန်းအပြင်တွင်ရှိနေသော ကျောင်းသူကျောင်းသားများက စာသင်ခန်းထဲသို့ ဝင်၍လာကြသလို စာသင်ခန်းထဲတွင် ရှိနေကြသော သူများကလဲ မိမိတို့နေရာ အသီးသီးသို့ ပြန်၍ထိုင်ကာ နေရာယူလိုက်ကြပါတော့သည်။
................................................
အမာ တယောက်ကတော့ နေ့လည်မုန့်စားကျောင်းပြန်တက်ချိန်မှ စ၍ ညနေကျောင်းဆင်းချိန်အထိ အတောအတွင်း သင်ကြားသမျှသော သင်ခန်းစာ မှန်သမျှကို ဘာတခုမှ စိတ်မဝင်စားနိုင်ပါတော့ချေ။
ညနေကျောင်းဆင်း၍ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ရေချိုးထမင်းစားပြီးသည်ထိ အမာတယောက် နေရထိုင်ရတာ တမျိုးလေးဖြစ်လျှက် ခံစားနရလေသည်။
အမာသည် အိမ်နီးချင်းဖြစ်သူ ဦးသာခင်က သူမအား အင်္ဂလိပ်စာကို သီးသန့်သင်ကြားပေးနေသဖြင့် ညနေစာ စားပြီးသည့် သူမသည် ဦးသာခင်၏ အိမ်သို့ ကူးခဲ့လေတော့သည်။
ဦးသာခင်ကို တလမ်းလုံးက ခင်မင်လေးစားလျှက် ရှိသည့်ပြင် အသက်အရွယ်အားဖြင့်လဲ ဦးသာခင်က (၄၅) (၅၀) လောက် ရှိနေပြီး တည်တည်ကြည်ကြည်ရှိသူမို့ အမာ၏ မိခင် ဒေါ်နွဲ့က သူမ၏ မြီးကောင်ပေါက်အရွယ် သမီးပျိုလေအား အချိန်မရွေးသွားရောက်ရန် ခွင့်ပေးထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ဦးသာခင်မှာ မုဆိုးဖိုကြီး တဦးဖြစ်ပြီး သားတယောက်ရှိသော်လည်း သူ့အိမ်ထောင်နှင့် သူဖြစ်ကာ နယ်တွင်အလုပ်တာဝန်ကျသဖြင့် သူ့မိသားစုနှင့်သူ နယ်တွင်နေထိုင်နေသည်ဖြစ်၍ ဦးသာခင်က အဖော်မရှိဘဲ တယောက်တည်းနေထိုင်လျှက် ရှိသူ တဦးဖြစ်လေသည်။
အမာ စာငသင်နေရသည့် နေရာမှာ ဦးသာခင်၏ အိမ်ရှေ့ဘက် ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆက်တီစားပွဲနှင့် ကုလားထိုင်များ အနီး နံရံဘေးရှိ ပြူတင်းပေါက်နားတွင် ချထားသော စားပွဲလေးပင်ဖြစ်သည်။
ဒီနေ့ အမာကို ဦးသာခင်က သင်ခန်းစာများအား စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရှင်းပြနေသော်လည်း အမာ ၏ စိတ်တွေက အဝေးသို့ ရောက်ရောက်နေရ၍ သူမသည် သူမ၏ စိတ်တွေကို မနဲပင် ချုပ်တီးနေရလေသည်။
ဒီကြားထဲ ဘကြီး ဦးသာခင်က သူမကို စာသင်ရင်းကနေ သူမ၏ မျက်နှာလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေနှင့် ရင်သားတွေကို စိုက်စိုက်ပြီး ကြည့်နေသေးသည်။
ဒီလိုကြည့်တာ ခံလိုက်ရတော့ နဂိုထဲကမှ မနဲစုစည်းနေရသည့် အမာ၏ စိတ်များသည် တမျိုးတမည်ပင် ထပ်ဆင့်၍ ခံစားလာရပါသေးသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း အမာသည် သူမစိတ်ထင်လို့ပဲ ဖြစ်မည်ဟု တွေးကာ သူမသည် ဖြေဖျောက်၍ နေခဲ့ရလေသည်။
အတန်ငယ်ကြာသွားသော အခါတွင်မှ ဘကြီးဦးသာခင်က အမာကို အင်္ဂလိပ်စာ မီးနင်း အလုံး (၃၀) ကျက်ခိုင်းပြီး အမာ၏ ရှေ့မှထသွားကာ အမာထိုင်ရာ နောက်ဖက်ရှိ ဆက်တီကုလားထိုင်သို့ သွား၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ခါတိုင်းလဲ ဘကြီးဦးသာခင်သည် ဒီလိုပဲ လုပ်နေကျဖြစ်သည်။ သူမကို ကျက်ရန် စာပေးပြီးနောက် ထသွားကာ ဆက်တီ ကုလားထိုင်တွင် သွား၍ထိုင်နေကျပင် ဖြစ်သည်။
သူမ၏ ရှေ့မှ ဘကြီးဦးသာခင် ထသွားတော့မှ အမာ၏ စိတ်ထဲတွင် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဖြစ်၍ သွားရသည်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ထိုင်ရတာ တမျိုးကြီးပဲဟု တွေးကာ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူမထိုင်နေသည်မှာ ခါတိုင်းလို နောက်မှီပါသော ကုလားထိုင် မဟုတ်ပဲ ခွေးခြေခုံလေး တလုံးဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
အမာသည် သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို စု၍ ထိုင်နေရတာ အဆင်မပြေလှသဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကား၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ထိုင်နေရသည်မှာ ခါးလဲညောင်းလာသဖြင့် အမာ သည် သူမ၏ ခါးလေးကိုပါ ဆန့်၍ ထိုင်လိုက်လေသည်။
ပြီးတော့ ဘကြီးဦးသာခင် ကျက်ခိုင်းသွားသော အင်္ဂလိပ်စာ မီးနင်းများကို စိတ်ထဲမှ ကျက်၍ နေလေတော့သည်။
ခဏမျှအကြာတွင်တော့ စာကြည့်နေသော သူမ၏ ဘယ်ဖက်မျက်လုံးလေးထဲတွင် မျက်မွှေးစူးသလို ခပ်စူးစူးလေး ခံစားလာရ၍ အမာသည် သူမ၏ လက်ချောင်းလေးဖြင့် မျက်လုံးအိမ်ကို ပွတ်၍ ဖယ်ရှားကြည့်သည်။ မရချေ။ စူးမြဲတိုင်း စူး၍နေသည်။
ခံစားရတာ မျက်စိထဲတွင် ခိုးလိုးခုလုနှင့်မို့ မနေတက်မထိုင်တက် ဖြစ်နေရသဖြင့် အမာသည် သူမ၏ ကွန်ပါဘူးလေးကို ယူလိုက်ပြီး ဖွင့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကွန်ပါဘူးထဲတွင် ထည့်ထားသော လက်သုံးလုံး ပတ်လည်လောက်ရှိသော မှန်ချပ်လေးကို ကွန်ပါဘူးထဲမှ နှိုက်ယူ၍ သူမ၏ မျက်နှာရှေ့တွင် ထောင်လိုက်သည်။
ထိုကဲ့သို့ မှန်ကလေးကို သူမ၏ မျက်နှာရှေ့တွင် ထောင်ပြီး အကြည့်လိုက်မှာပင် သူမ၏ နောက်ကျောဖက်ရှိ ဆက်တီကုလားထိုင်တွင် ထိုင်နေသော ဘကြီးဦးသာခင်၏ ပုံရိပ်က ရိပ်ကနဲ ပေါ်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည့်ပြင် ထိုပိုရိပ်ကလဲ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သဖြင့် အမာသည် သူမ၏ မှန်ချပ်လေးထဲတွင် ပေါ်၍လာသော ဘကြီးဦးသာခင်၏ ပုံရိပ်ကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်မိသည်။
“ ဟင် ”
မှန်ချပ်လေးကို ကိုင်ထားသော အမာ၏ လက်ချောင်းလေးများသည်ပင် တဆတ်ဆတ်တုန်၍ သွားရလေသည်။ သူမမြင်တွေ့လိုက်ရသည်ကတော့ သူမ၏ နောက်ကျောတည့်တည့် လေးငါးပေမျှ အကွာသာရှိသော ဆက်တီကုလားထိုင်ပေါ်တွင် သူမဖက်သို့ မျက်နှာပေးကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားလုပ်၍ ထိုင်နေသော ဘကြီးဦးသာခင်သည် သူ၏ မျက်လုံးများက အမာ၏ နောက်ကျောကို မျက်တောင်မခတ် ပြူးကျယ်စွာဖြင့် စူးစိုက်ကာ ကြည့်နေပြီး ဘကြီးဦးသာခင်၏ လက်တဖက်ကတော့ သူ၏ပေါင်ကြားထဲတွင် ရောက်နေကာ ပုဆိုးအောက်မှ နေ၍ ရှေ့သို့ ငေါထွက်နေသော သူ၏ အချောင်းကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှနေ၍ ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ဘကြီး ဦးသာခင်သည် သူ့လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက်ကြီးပင် လုပ်၍ နေလေသည်။
မြင်တွေ့လိုက်ရသော အမာ တယောက် မြင်စက ရင်ထဲတွင် ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားရပြီးသည့်နောက်ပိုင်းတွင်တော့ သူမ၏ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိန်းရှိန်းဖိန်းဖိန်းလေး ဖြစ်၍ လာရလေတော့သည်။
မှန်ချပ်လေးကို လက်လေးတဖက်မှ ကိုင်၍ သူမ၏ မျက်နှာရှေ့တွင် ထောင်ထားလျှက်ကပင် အမာ၏ မျက်လုံးအကြည့်တွေက သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းဆီသို့ ရွေ့လျှား၍ မလုံမလဲ ကြည့်လိုက်မိသည်။
သူမထိုင်နေသော ခွေးခြေလေးသည် ဗျက်တထွာသာသာလေးပင်ရှိ၍ ခွေးခြေလေးပေါ်တွင် ထိုင်ချထားသော သူမ၏ တင်သားကြီးတွေမှာ ခွေးခြေ၏ ဘေးတဖက်တချက်သို့ တမိုက်နီးပါးမျှပင် အိ၍ ထွက်ကျနေကြသည်။
ထို့ပြင် သူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းမှာလည်း ခပ်ကားကားလုပ်ကာ ထိုင်ထားသဖြင့် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးမှာ တလုံးစီ သပ်သပ်စီဖြစ်နေကာ တောင့်တင်းဖြောင့်စင်းစွာ ပေါ်လွင်၍နေသည်။
ထို့ပြင် အမာသည် ခါးကိုဆန့်ကာ ထိုင်ထားသဖြင့် သူမ၏ လုံးတစ်ကောက်တက်၍ နေသော ဖင်သားများမှာလည်း သူမ၏ နောက်ကျောတွင် အတိုင်းသား မို့မောက်ကာ တက်နေမည်မှာ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်ဟု တွေးလိုက်မိပါသည်။
ထို့နောက် အမာ၏ မျက်လုံးလေးများ၏ အကြည့်က မှန်လေးထဲမှ ဘကြီးဦးသာခင်၏ ပုံရိပ်ဆီသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိကာ အကြည့်လိုက်တွင်တော့ အမာ၏ ရင်ထဲတွင် ထိတ်ထိတ်ပြာပြာပင် ဖြစ်၍သွားရလေသည်။
ဘကြီးဦးသာခင်သည် သူ၏ ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြေကာ သူ၏ လက်တဖက်က ပုဆိုးစကို ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် ဆွဲ၍ ကိုင်ထားပြီး သူ၏ ကျန်သောလက်တဖက်ကတော့ ပုဆိုးတွင်းသို့ ထိုးထည့်ထားကာ သူ၏ ပေါင်ကြားထဲမှ အချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပုံရပြီး သူ၏ ထိုလက်ကတော့ အတော်ကြီးပင် ခါရမ်း၍ လှုပ်ရှားနေသည်။
အမာ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကြည့်၍နေသော သူ၏ မျက်လုံးများကလဲ ကျွတ်ထွက်လုမတက် ဖြစ်နေသည်။ ဘကြီးဦးသာခင်၏ ပုံစံမှာ ဒီအချိန်တွင် ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်သော ပုံစံပင်ဖြစ်လေသည်။
မှန်ချပ်လေးထဲမှ တဆင့် ဘကြီးဦးသာခင်ကို ကြည့်မိနေသော အမာသည် ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်၍ပင် မရတော့လောက်အောင် အနေခက်လာပြီး ခပ်ကားကား လုပ်ထားသော သူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပင် သူမဘာသာ သတိမထားမိဘဲ စေ့လိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ပေးနေမိလေတော့သည်။
မကြာလှသော အချိန်မှာပင် ဘကြီးဦးသာခင်၏ မျက်နှာသည် ရှုံ့ကနဲ တချက်မဲ့သွားပြီး သူ၏ခါးကြီးသည် တွန့်လိမ်ကာ သူ၏ ကိုယ်ကြီးကတော့ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ယိမ်းထိုးသွားရလေတော့သည်။
ခဏနေတော့မှ ဘကြီးဦးသာခင်သည် သူ၏ပုဆိုးကို ခါးတွင်ဖြစ်သလို ဝတ်ကာ အသာလေး ထ၍ အတွင်းခန်းထဲ့သို့ သွက်လက်စွာ ဝင်သွားသည်ကို အမာသည် မှန်ချပ်လေးမှ တဆင့် တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။
ဒီအချိန်မှာပင် အမာသည်လည်း သူမ၏ စာအုပ်နှင့် ပစ္စည်းလေးများကို သူမ၏ လွယ်အိပ်ထဲသို့ ပြန်၍ထည့်ကာ နေရာမှထ၍ ပြန်လာခဲ့လေတော့သည်။ အမာသည် ယခင်ကလဲ မပြောမဆိုပင် ဘကြီးဦးသာခင် သူမအနားတွင် မရှိတော့ပါက ထ၍ပြန်တက်သည်ဖြစ်သည့်ပြင် ယခုလည်း ဘကြီးဦးသာခင်က မီးနင်းအလုံး (၃၀) ရပါက အိမ်ပြန်ရန် ပြောထားခဲ့ပြီး ဖြစ်ပါလေတော့သည်။
..............................................
ဦးသာခင်၏ အိမ်ခန်းတွင်းသို့ တလှမ်းချင်း ဝင်ရောက်၍လာသော အမာ။
သူမ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက် အနေအထားမှာ မြင်ရသူ ဖို သတ္တဝါများ အတွက် စွဲမက်စရာ ဖြစ်လေသည်။
လုံးလုံးကျစ်ကျစ်နှင့် မို့မောက်တင်းရင်းနေသော ရင်သားတို့က အတွင်းခံ ဘရာစီယာကို ရုန်းထွက်နေသည့်အလား ခုံးထလျှက်ရှိပါသည်။ သေးသိမ်သော ထွာဆိုင်သာသာ ခါးလေး၏ အောက်တွင်တော့ ထွားထွားမို့မို့နှင့် ကော့ပျံနေသည့် တင်ပါးဆုံကြီးများက အပျိုကြီးမမတို့ထက်ပင် ဖွံ့ထွားလျှက် ရှိနေလေသည်။ အောက်ပိုင်းဆီသို့ ခပ်သွယ်သွယ် ဆင်းသွားသော ပေါင်တန်တို့ကလဲ သွယ်သွယ်ပြောင်းပြောင်း ရှိလှပေသည်။ အသားအရေကလဲ နဂိုထဲကပင် စိုပြေနေသည်မို့ ပန်းနုရောင်မိတ်ကပ်၏ တင်စားစချက်ကြောင့် ပိုမို၍ပင် သူမ၏ အလှကို ပေါ်လွင်အောင် ဖန်တီးထားသလို ဖြစ်နေလေသည်။
အနီးကပ်၍ သူမ၏ အလှနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက်တို့ကို မြင်တွေ့နေရသည့် ဦးသာခင်မှာ အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်လှန်လျှက်သား ရှိနေရာမှ သူမကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေမိလေသည်။ ဦးသာခင်၏ အကြောအချဉ်တွေမှာလဲ စိတ်နှင့်အတူ လှုပ်ရှား၍ ထကြွလာရလေသည်။
“ ဘကြီးကလဲ လူကိုစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ မမြင်ဘူးတာကျနေတာပဲ ”
သူသာခင်က သူမကို စူးစူးဝါးဝါးကြည့်နေသဖြင့် အမာက ရှက်စနိုးဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။
ခါတိုင်းကလဲ အမာသည် ဦးသာခင်၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာနေကျပင်ဖြစ်သည်။ အမြင်မတော်တာတွေကို သိမ်းဆည်းပေးသွားတက်သည်။ တခါတရံ ဦးသာခင်အိပ်သော အိပ်ယာကိုပင် သိမ်းဆည်းခင်းကျင်း ပေးသွားတက်သည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအခါများတုန်းက အိပ်ခန်းတွင်းတွင် ဦးသာခင် ရှိမနေပါ။ ခုတော့ ဦးသာခင်က အိပ်ခန်းတွင်းတွင် ရှိနေရုံမျှပင် မဟုတ်ဘဲ အိပ်ယာထက်တွင် လှဲကာ အမာကိုပင် စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်၍နေချေသေးသည်။
“ မမြင်ဘူးလို့ မဟုတ်ဘူးဟ၊ နင့်ကို ငါက ကလေးလို့ အောက်မေ့နေတာ၊ အခုလို ဖီးလိမ်းပြီးလာတော့ အမာမှ ဟုတ်ရဲ့လား၊ တခြား အပျိုကြီး တယောက်များလားလို့ ကြည့်နေမိတာ ”
“ ဘကြီးက အမာကို ခလေးလို့များထင်နေသေးတယ်ဆိုတာ ဟုတ်လို့လား၊ အဟိ အမာက အပျိုဖြစ်နေပါပြီ၊ အပျိုဖြစ်တာမှ နှစ်နှစ်တောင် ကျော်နေပြီ ”
အမာမှာ ကလေးစိတ် မပျောက်သေးဟုပဲ ပြောရမလား မသိ။ မရှက်မကြောက်နှင့်ပင် ဦးသာခင်ကို ပြောပြနေပေသေးသည်။ ဒါတင်မက ဦးသာခင်က သူမကို ကလေး ဟု ပြောလိုက်သည်ကိုလဲ အမာက လိုလားဟန် မရှိပေ။
“ ဒီမှာကြည့်စမ်းပါဦး ဘကြီးရဲ့ အမာ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ဟာ ကလေးလိုပဲလား ဟင် ”
ဟု ပြောရင်း သူမ၏ ရင်လေးကိုကော့၍ ခါးထောက်ပြလိုက်လေသည်။
ခါးကိုထောက်၍ ရင်ကို ကော့လိုက်သည့် အတွက် အမာ၏ ဘရာစီယာ အောက်မှ တင်းတင်းရင်းရင်းနှင့် မို့မောက်နေသော ရင်သားအစုံတို့သည် နဂိုကထက်ပင် ပိုမို၍ မို့မောက် ခုံးထလာကြသည်မှာ သူမ၏ ဘရာစီယာကိုပင် ထိုးဖောက်၍ ထွက်လာကြသည့်ပမာ ဖြစ်နေရလေသည်။
ဦးသာခင်မှာ အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျှက်သား ရှိနေရာမှ အမာ၏ အပြောအဆို အပြုအမူများကြောင့် သူ၏ရမ္မက်ဆန္ဒများသည် ထကြွလာခဲ့ရလေသည်။ ထို့ပြင် အသွေးအသားတို့ကလဲ ဆူဝေလှုပ်ရှားလာရတော့သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်လဲ မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်စေရန် စိတ်ကောင်းဖြင့်
“ သွားစမ်း ကောင်မလေး ငါ တရေးအိပ်မလို့ ညပိုင်းကျမှ လာခဲ့ ”
ဟု ပြောလိုက်ရလေသည်။
သို့ရာတွင် အမာက ထွက်မသွားသည့် အပြင် သူမသည် ဦးသာခင်ရှိရာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်ပလွဲ ဝင်၍ ထိုင်လိုက်သဖြင့် အမာ၏ တစ်တစ်ရစ်ရစ် ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး တင်ပါးဆုံကြီးများနှင့် ဦးသာခင်၏ ပေါင်တန်က ထိတွေ့သွားရာ ဦးသာခင်မှာ ဓါတ်လိုက်သွားသလို တကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားသွားရလေးသည်။
“ ညကျရင် အမာမလာနိုင်ဘူး၊ မေမေနဲ့ အတူ အလှူလိုက်သွားမလို့ ၊ ဒါကြောင့် အခု ဘကြီးကို လာပြောတာ ”
“ ဒါဖြင့်လဲ သွားလေ နင့်အမေ စောင့်နေဦးမယ် ”
“ အမေက အိမ်မှာ မရှိဘူး၊ အလှူအိမ်ကို သွားနှင့်ပြီ၊ ဘကြီးကလဲ အမာကို တွင်တွင်နှင်နေတာပဲ ”
အမာမှာ ပြောလေကဲလေ ဖြစ်ကာ ဦးသာခင်၏ ပုခုံးကို ကိုင်၍ပင် ခပ်မော့မော့လေး ပြောနေပြန်ပါသည်။
ခက်သည်။ ခက်တာမှ အတော့်ကို ခက်သည်။ တအိမ်လုံးတွင် မည်သူမျှ မရှိဘဲ သူနှင့်အမာသာ ရှိနေသည်။ ထို့ပြင် သူအိပ်နေသည့် ကုတင်ပေါ်တွင် အမာကလဲ ထိုင်လျှက်သား ရှိနေသဖြင့် ဦးသာခင်မှာ စိတ်များ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်နေရလေသည်။
အမာ ကိုယ်တိုင်က သူ့ကို ထိကပါး ရိကပါး လုပ်နေသည့်အချက်က ပို၍ဆိုးသေးသည်။ သည့်ထက် အချိန်ကြာညောင်းလာခဲ့လျှင် ဦးသာခင်သည် သောင်းကျန်းထကြွလာသည့် စိတ်တွေကို ချိုးနှိမ်၍ ရနိုင်တော့မည် မဟုတ်မှန်း သိလာရသဖြင့် ဦးသာခင်သည် လှဲနေရာမှ လူးလဲထလိုက်ပြီး
“ ဟဲ့ အမာ သွားမှာသွားစမ်း၊ ငါ အိပ်မလို့ ”
ဟု ငေါက်ငမ်း လိုက်ရလေသည်။ အမာမှာ ဦးသာခင် ထင်သလို သူ၏ အပါးမှ ခွါမသွားဘဲ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့်သာ ငိုနေသဖြင့် ဦးသာခင်မှာ အမာ့အား သနားသွားရပြန်လေသည်။
ထို့အတွက်ကြောင့်လဲ ဦးသာခင်မှာ အမာ၏ ပုခုံးလေး နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး
“ မငိုနဲ့ အမာ ငါက အလကားကျီစားတာပါ တိတ် တိတ် ”
ဟူ၍ ချော့မော့ ပြောဆိုလိုက်ရလေသည်။ အမာမှာ ဦးသာခင်က ချော့မော့နှစ်သိပ်လိုက်ကာမှ ပိုမို၍ ဝမ်းနည်းသွားဟန်ဖြင့် ဦးသာခင်၏ ရင်ခွင်တွင်းသို့ ခေါင်းတိုး၍ ဝင်လိုက်ပြီး .. အဟင့် .. ဟင့် ဟူသော အသံလေးများ ထွက်လာအောင်ပင် ငိုရှိုက်လေတော့သည်။
ဦးသာခင်မှာ သူ၏ ရင်ခွင်တွင်းသို့ ဝင်လာသော အမာ၏ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ကိုယ်လုံးလေးကို လက်တဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ကာ ကျန်လက်တဖက်က အမာ၏ ကျောပြင်ကို တယုတယနှင့် ပွတ်ပေးမိလျှက်သား ဖြစ်နေလေသည်။
မမှားသင့်တာ မမှားရအောင် သူ့စိတ်ကို သူထိန်း၍ ချုပ်တီးထားခဲ့သည် ဦးသာခင်မှာ အမာ၏ နူးညံ့ညက်ညောလှသည့် အသားအရေတို့၏ အထိအတွေ့၊ သူမ၏ တကိုယ်လုံးတွင် လိမ်းခြယ်မွန်းမံထားသည့် သင်းပျံ့ပျံ့အမွှေးရနံ့တို့၏ အငွေ့အသက်တို့ကြောင့် ဦးသာခင်၏ အသွေးအသားတို့မှာ လှုပ်ရှားလာရပြီး ရမ္မက်ဆန္ဒတွေမှာလည်း ပြင်းထန်၍ လာခဲ့ရလေသည်။
ဦးသာခင်မှာ မိန်းမနှင့် ကင်းကွာခဲ့သည့် အချိန်တွေက ကြာညောင်းခဲ့ပြီးဖြစ်သည့်ပြင် သန်သန်မာမာ တောင့်တောင့်တင်းတင်းဖြင့် ကျန်းမာသန်စွမ်းသေးသည့် အတွက် အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေး တယောက်ကို ပွေ့ဖက်ထားခဲ့ရာတွင် ကျောက်ရုပ်တရုပ်လို ငြိမ်သက်၍ မနေနိုင်တော့ဘဲ ရမ္မက်ဆန္ဒများ၏ တိုက်တွန်းမှုများကြောင့် နောက်ဆုံးတွင် ဦးသာခင်၏ လက်များသည် မာမာကျစ်ကျစ် တင်းတင်းရစ်ရစ်လေး ဖြစ်နေသည့် အမာ၏ ရင်သား အစုံတို့ကို သူမ၏ အင်္ကျီအောက်မှ လက်လျှိုကာ ဆုပ်ကိုင်ချေမွ၍ တလှုပ်လှုပ်တရွရွ လုပ်ပေးနေရုံမျှမက သူ၏ နှာခေါင်းကြီးကလဲ အမာ၏ ပါးပြင်၊နဖူး၊လည်ပင်း နေရာအနှံ့ကို ပွတ်ကာ သပ်ကာ နမ်းရှုံ့ကာဖြင့် ကာမခရီးလမ်းကို လှမ်းစပြုနေပြီ ဖြစ်လေသည်။
အမာမှာလည်း ပထမတွင် ဦးသာခင်၏ ငေါက်ငမ်းမှုကြောင့် သူ၏ ရင်ခွင်တွင်းဝယ် ခေါင်းတိုး၍ ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် ငိုကြွေးမိခြင်း ဖြစ်ရာ ယခုအခါတွင်တော့ မျက်ရည်များ ခမ်းခြောက်ပြီး မိမိ၏ ရင်သားအစုံနှင့် နဖူး၊ပါးပြင် စသည်တို့ကို တရွရွဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက် တရှုံ့ရှုံ့နမ်းလိုက်ဖြင့် ပြုလုပ်နေသည့် ဦးသာခင်၏ အပြုအမူများကြောင့် တခါဖူးမျှ မခံစားရဘူးသေးသော အထိအတွေ့ အရသာများ ပေါ်လာကာ ရုန်းကန်ရမှန်းမသိ ငြင်းဆန်ရမှန်း မသိဘဲ အသာငြိမ်နေလိုက်မိပေသည်။
အမာက မလှုပ်မယှက်ဖြင့် သူလုပ်သမျှ ငြိမ်သက်စွာဖြင့် ခံနေသည့်အတွက် ဦးသာခင်မှာ တစတစ အတင့်ရဲကာ အမာ၏ ပေါင်တန်လေးများကို သူမဝတ်ထားသော ထဘီအပေါ်မှနေ၍ အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်၊ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက် လုပ်နေရာမှ အမာ၏ ခါးမှ ထဘီကို မသိမသာ ဖြေချလိုက်လေတော့သည်။
ထို့နောက် သူမ၏ ထဘီလေးမှ ကင်းလွတ်သွားသော အမာ၏ တင်သားများ ပေါင်တွင်းသားများကို သူ၏လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ရွရွလေး ပွတ်သပ်ပေးရာမှ မသိမသာ ဆီးစပ် ခုံးခုံးလေးကို ပြောင်း၍ ပွတ်ပေးလိုက်ပါတော့သည်။
ထို့နောက်တွင် ဦးသာခင်မှာ အမာအား သူ၏အိပ်ယာပေါ်သို့ အသာအယာ တွန်းလှဲလိုက်လေတော့သည်။ သူလုပ်နေသမျှကို အမာက မည်သို့မျှ ရုန်းကန်ခြင်း မရှိဘဲ မျက်လုံးလေးများ စုံမှိတ်၍သာ ရှိနေသဖြင့် ဦးသာခင်၏ လှုပ်ရှားမှုများမှာ ပိုမို၍ တက်ကြွလွန်ကဲ လာရပြန်လေသည်။
အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျှက်သားဖြင့် အသင့်ဖြစ်နေသည့် အမာ၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဦးသာခင်က တလုံးချင်းတလုံးချင်း ဖြုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။
ဝင်းဝါသော ရင်သား အထက်ပိုင်းများသည် ဟင်းလင်းပွင့်လျှက် တဝက်သော ရင်သားများကမူ ဘရာစီယာလေးက ဖုံးအုပ်ချုပ်ခြယ်ပေးထားသည့်အတွက် ဦးသာခင်သည် ဘရာစီယာကို ဖြုတ်လျှက် ရင်သားအပေါ် ဖုံးလွှမ်းနေသေးသည့် ဘရာစီယာစကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်လေသည်။
မို့မောက်လုံးကျစ်နေသော အမာ၏ ရင်သားအစုံမှာ အနီးကပ်ထိတွေ့နေရသည့် ဦးသာခင်၏ ရမ္မက်ဆန္ဒတို့ကို ပိုမို၍ နိုးကြွလာစေသည်။ သို့ရာတွင် ဦးသာခင်မှာ ယောင်္ကျားနှင့် မတွေ့မကြုံဖူးသေးသည့် အပျိုစင်လေးကို အရမ်းကာရော ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနှင့် အစပျိုးရန် မတင်တော်သည့် အချက်ကို နားလည်ထားပြီး ဖြစ်သူမို့ အလျင်စလို မလုပ်သေးဘဲ အမာ၏ ရင်သားမို့မို့လေးများကို သူ၏လက်ဖြင့် အသာအယာ ဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်၊ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်နှင့် အမာ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒများကို နှိုးဆွပေးလိုက်သည်နှင့် အမျှ သူမ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒများကလဲ နိုးကြွလာခဲ့ရပြီး အမာ၏ နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးများမှာ ခေါင်းလေးများထောင်၍ပင် ထလာခဲ့ရလေသည်။
ထောင်ထလာသည့် နို့သီးခေါင်းလေးများကို သူ၏လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ တရွရွဖြင့် မသိမသာ ကလိပြီး ဆွဲဆွဲပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ထိုမှတဖန် နို့သီးခေါင်းလေးများကို အသာအယာ ငုံ၍ စို့ပေးလိုက်သေးသည်။ ထိုအခါတွင် အမာမှာ တလွန့်လွန့်နှင့် ဖြစ်လာရပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများပင် တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်လှုပ်၍ လာရလေသည်။
ကာမခလုပ်များကို တခုချင်း တခုချင်း ဖွင့်လှစ်ကာ ဦးသာခင်၏ နှိုးဆွပေးမှုများကြောင့် အမာမှာ တခါဖူးမျှ မတွေ့ကြုံဖူးသေးသော ကာမအရသာများကို တစတစဖြင့် ခံစားလာရသည့်အတွက် တစထက်တစ သာယာမှုတွေ့ရှိလာရပြီး သူမ၏ အဖုတ်တွင်းမှပင် ယားသလိုလိုဖြင့် ရွစိစိဖြစ်လာရလေသည်။
အမာ၏ အမူအယာကို တွေ့လာရသည့် ဦးသာခင်မှာ သူ၏ လက်များကိုလဲ အအားမပေးပါ။ အမာ၏ ရင်သား အစုံကို စို့လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေရာမှ အမွှေးနုလေးများ ပေါက်စပြုနေသည့် အမာ၏ အပျိုစင် အဖုတ်ခုံးခုံးမို့မို့လေးကို လက်ဝါးဖြင့် ပွတ်လိုက် သပ်လိုက် ညှစ်လိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေရုံသာမက တခါတခါ အကွဲကြောင်းလေး အတွင်းသို့ပင် သူ၏လက်ညှိုးဖြင့် ခပ်ရွရွလေး ပွတ်ကာသပ်ကာဖြင့် ကလိပေးရင်းက နီနီရဲရဲလေး ပြုးထွက်နေသည့် မိန်းမတို့၏ နောက်ဆုံး ကာမခလုပ်ဖြစ်သည့် အစေ့ကလေးကို တရွရွဖြင့် ပွတ်၍ ပွတ်၍ ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် အမာ၏ အဖုတ်ကလေး အတွင်းဝယ် ရှေ့ပြေး အရည်ကြည်လေးများက တစိမ့်စိမ့်နှင့် ထွက်လာခဲ့သည်နှင့် အညီ အမာမှာလဲ တစုံတခုကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုးလားလာရသူပမာ သူမ၏ တကိုယ်လုံးမှာလည်း မရိုးမရွ ဖြစ်လာရပြီး
“ အဟင့် ..အဟင့် ...ယားတယ်...ယားတယ် ဘကြီးရယ် ”
သူသော မပွင့်တပွင့် အသံလေးများ ထွက်လာအောင် ညည်းညူလာခဲ့ရလေသည်။
သို့ရာတွင် သူမ၏ ကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံးကို ပွတ်သပ်ခြေမွပေးနေသည့် ဦးသာခင်၏ အပြုအမူများ ရပ်ဆိုင်းသွားမှာကို စိုးရိမ်သည့် စိတ်လေးများကြောင့် လက်တဖက်ကလဲ သူမ၏ ဘေးတွင် ထိုင်လျှက်သား ရှိနေသော ဦးသာခင်၏ ပေါင်တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပါသေးသည်။
ဒီလို အနေအထားမျိုးသို့ ရောက်လာသည့်တိုင်အောင် ဦးသာခင်က နောက်ဆုံးအဆင့်သို့ မတက်လှမ်းသေးပါ။ အမာ၏ အပေါ်ယံ ကာမခလုပ်များကိုသာ တခုချင်း တခုချင်းပြောင်း၍ ဖြုတ်ပေးနေပါတော့သည်။
“ ယားတယ် .. ဘကြီးရဲ့ ...ယားတယ် ... အဟင့်...အဟင့်...ဟင့်.. ”
အမာက ထပ်မံ၍ ညည်းသလိုလို မပွင့်တပွင့် အသံလေးများဖြင့် ပြောလိုက်ပြန်ပါသည်။ ဦးသာခင်ကတော့ မျက်လုံးကို အစုံမှိတ်ကာ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် သူမ၏ နုနုထွတ်ထွတ် အပျိုစင် ဘဝကို ရက်ရက်ရောရော ပေးကမ်းရန် အသင့်ဖြစ်နေသည့် အမာအား ရမ္မက်အခိုးတွေ လျှံနေသည့် မျက်လုံးကြီးများ ဝင့်၍ ခပ်ပြုံးပြုံးကြည့်လိုက်ပြီးမှ သူ၏ ခါးမှ လုံခြည်ကို ချွတ်ကာ အမာ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ တက်၍ ထိုင်လိုက်လေသည်။
ထို့နောက် အမာ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မ၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျှက် ရှိနေသည့် သူ၏ပေါင်တန်များပေါ်သို့ တဖက်စီခွဲ၍ တင်လိုက်လေသည်။ အမာ၏ အဖုတ်လေးမှာ နဂိုအနေထက် ကွဲဟသွားပြီး အတွင်းသားစ နီနီရဲရဲလေးများမှာ ဦးသာခင် အဖို့ မက်မောစရာ ဖြစ်လာသည်မို့ သူ၏ မက်တောင်လျှက် ရှိနေပြီဖြစ်သော လီးတန်ကြီးကို အမာ၏ အဖုတ်ဝတွင် အသာတေ့လိုက်သည်။
သူမ၏ အဖုတ်၀ နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ပူနွေးမာတောင်၍ နေသော အချောင်းကြီးက လာရောက်ပွတ်သပ်ကာ ထိတွေ့လိုက်ရပြန်သဖြင့် အမာမှာ စောစောကထက်ပင် ပိုမို၍ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာရပြီး သူမ၏ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှင့် ထိတွေ့နေသော အချောင်းကြီးက သူမ၏ အဖုတ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာရန်ကိုပင် အလိုအလျောက် တောင့်တမိလာခဲ့ပေသည်။
သူမ အနေဖြင့် ဤကဲ့သို့ တောင့်တလျှက်ရှိနေခိုက်မှာပင် ဦးသာခင်က သူ၏ လီးတန်ကို အမာ၏ အဖုတ်တွင်းသို့ ထိပ်ဖူးကြီးမြုပ်ရုံသာ အသာအယာ သွင်းလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်အသာအယာပင် အမာ၏ အဖုတ်ဝရှိ နှုတ်ခမ်းသားလေးများ ပွင့်၍ လန်လာသည်ထိ သူ၏ လိင်တန်ကြီးကို ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ပြန်၍ ချွတ်လိုက်လေသည်။
ဤကဲ့သို့ ထိပ်ဖူးမြုပ်ရုံမျှ လေးငါးခြောက်ကြိမ် သွင်းချီထုတ်ချီ လုပ်ပေးပြီးမှ တဖန် သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဖိပြီး သွင်းလိုက်ရာတွင် အမာမှာ
“ အဟင့် အဟင့် ”
သူသော အသံလေးများ ထွက်လာရပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ခွ၍ထောက်ထားသော ဦးသာခင်၏ လက်မောင်းများကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
လီးတန် တဝက်မျှ ဝင်သည်အထိ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် လုပ်နေရာမှ ဦးသာခင်မှာ တဖြေးဖြေးနှင့် သွက်လာရပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူ၏ လီးတန် အဆုံးဝင်သွားအောင် တထစ်ချင်း တထစ်ချင်း ဖိ၍ သွင်းလိုက်လေသည်။
ဦးသာခင် ဖိ၍ သွင်းလိုက်သည့် အခါတွင် အမာမှာ ... အင့်ကနဲ...အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားရပြီး သူမ အဖုတ်တွင်းဝယ် ပြည့်ကြပ်နေသော လီးတန်ကြီးကြောင့် နာကျင်သွားရသလို ပြောမပြနိုင်လောက်သည် အထိ အတွေ့အရသာ ခံစားမှုများကလဲ ပြိုင်တူလိုလို ဖြစ်ပေါ် ခံစားလာရသဖြင့် အံကလေးကို ကြိတ်၍ ရှုံ့ကာမဲ့ကာဖြင့် ကြိတ်မှိတ်၍သာ ခံနေလိုက်ပါသည်။
အမှန်ကတော့ အမာမှာ အပျိုပေါက်လေးတို့၏ ဓမ္မတာ အတိုင်း ယောင်္ကျား တဦးဦး၏ ဆက်ဆံမှုများကို လိုလားတောင့်တနေသည်နှင့် အခါနှင့် ကြုံကြိုက်နေသည့် အပြင် သူမကိုယ်တိုင်ကလဲ ကာမရာဂစိတ် ပြင်းထန်သည့် မွေးဗီဇက ပါလာသည့် အတွက် ပထမအကြိမ်ပင် ဖြစ်သော်လည်း အောင့်အောင့် အင်းအင်းနှင့် ခံနိုင်ရည် ရှိနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ထို့ပြင် ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာအောင် ဦးသာခင်၏ နှိုးဆွချက်များကလဲ သူမအဖို့ ဦးသာခင်၏ စပ်ယှက်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် အထောက်အကူ ပေးခဲ့လေသည်။
မငြီးမငြူ ခံနိုင်ရည် ရှိသည့် အဖြစ်ကို သူမ၏ အပေါ်မှခွ၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ တချက်ချင်း လုပ်နေသည့် ဦးသာခင်က သိရှိလာရသည်မို့ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်နေရာမှ တစထက်တစ သွက်သွက်လေး ဆောင့်၍ လာခဲ့လေသည်။
ဦးသာခင်က ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်၍ လာသည့်အခါတွင် အမာမှာလဲ တစထက်တစ ခံ၍ ကောင်းလာရပြီး သူမ၏ အဖုတ်အတွင်းဝယ် အရည်များ ရွှဲရွှဲစိုလာခဲ့ရလေသည်။ ဤကဲ့သို့ အရည်များ ရွဲရွဲစိုအောင် သူမ၏ အဖုတ်တွင်းမှ ထွက်နေသည့် အတွက်ကြောင့်လဲ အမာမှာ ယခုကဲ့သို့ ကာမအရသာ ခံနိုင်ရည် ရှိနေခြင်းလဲ ဖြစ်လေသည်။
ယေင်္ကျားနှင့် တွေ့ကြုံဖူးသော မိန်းမကြီးများပမာ ငြိမ်သက်စွာ ကာမအရသာကို ခံစားနေသည့် အမာ၏ အဖြစ်ကို လိုးနေသည့် ဦးသာခင်က အကဲခတ်မိလာပြီး သူ၏ စိတ်ဆန္ဒရှိသလောက် ဆောင့်၍ လိုးချင်လာသည့် အတွက် နောက်ဆုံးတွင် ဖင်ကိုကြွ၍ ခါးကိုကော့ကာ ဖိ၍ ဆောင့်လိုက်သည့် အခါတွင် ဦးသာခင်၏ လီးတန်မှာ အမာ၏ အဖုတ်တွင်းသို့ တင်းကြပ်စွာဖြင့် အဆုံးထိအောင် မြုပ်ဝင်သွားရသည်နှင့် အတူ
“ အမလေး .. ကျွတ်..ကျွတ် ”
ဟု အမာက အသံထွက်အောင် ညည်းညူရင်းက ဦးသာခင်၏ ရင်ဘတ်ကို အမာက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆီး၍ တွန်းထားလိုက်ရလေသည်။
“ နာသလား အမာ ”
“ နာတယ်..ဘကြီးရဲ့ ”
“ နာရင် ပြန်ချွတ်လိုက်မယ်နော် ”
“ ဟင့်အင်း ...မချွတ်နဲ့ ဖြေးဖြေးလုပ်ပေါ့ ”
အမှန်ကတော့ ဦးသာခင် နောက်ဆုံးဆောင့်ချလိုက်သည့် ဆောင့်ချက်မှာ အမာ၏ အပျိုမှေး ပေါက်ထွက်သွားပြီး သူမအဖုတ်၏ အတွင်းပိုင်းသို့ လီးတန်ကြီးက မြုပ်ဝင်သွားခဲ့လေသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။
ထို့အတွက်ကြောင့်လဲ အမာမှာ ကာမအရသာကို မှိန်း၍ ခံစားနေရာမှ ရုတ်တရက် အသဲခိုက်အောင် နာကြင်သွားရသည့် အတွက် အသံထွက်အောင် အော်လိုက်မိခြင်းသာ ဖြစ်လေသည်။
သို့ရာတွင် နာကြင်မှုထက် ကာမအရသာတွေက လွန်ကဲနေသည်မို့ ဦးသာခင်က သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ပြန်ချွတ်လိုက်မည်ဟု ပြောသည့်အခါ အချွတ်မခံခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ထို့ကြောင့် ဦးသာခင်မှာ အမာ၏ ခွင့်ပြုမှု ဇွဲကောင်းမှု ရမ္မက်ဆန္ဒ ပြင်းပြမှုများကြောင့် ဘယ်လိုမှ ဆုတ်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ အဆုံးစွန်သော စခန်းသို့ရောက်အောင် ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးရင်း လိုးလိုက်သည်တွင် အမာမှာ .. တဟင်းဟင်း..တဟီးဟီး.. ဖြင့် ညည်းညူရင်း ဦးသာခင်၏ ကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်၍ လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်သွားရသည်မှ ငြိမ်သက်၍ သွားရပြီး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားရသလို ကာမဆန္ဒတွေကို အနှစ်နှစ် အလလ သိုသိပ်ထားခဲ့ရသည့် ဦးသာခင်၏ သုတ်ရည်များမှာလဲ သူ၏ လီးတန်ထိပ်ဖျားမှ ရေသွန်သလို ဒလဟော ပန်း၍ ထွက်လာကြသည်မှာ အမာ၏ အဖုတ်အတွင်းဝယ် ပြည့်သွားရရုံမျှမက အဖုတ်လေး အဝမှပင် လျှံ၍ထွက်လာခဲ့ရပြီး နောက်ဆုံး အဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်မှ သူမ၏ ဖင်ဝသို့တိုင်အောင် တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် စီးကျသွားရလေတော့သည်။
ဦးသာခင်သည် သူနှင့်လက်ပွန်းတတီး နေခဲ့သည့် အမာ၏အပေါ်တွင် တက်မက်စိတ်လေးရှိခဲ့သော်လဲ အဆုံးစွန်ထိ ဖောက်ပြားသော ကြိုတင်စီမံမှုလေးတွေ မရှိခဲ့သလို အမာကလဲ ဦးသာခင် အပေါ်တွင် တက်မက်မှုတွေဖြင့် ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်မဝင်စားခဲ့ပါ။ သို့ရာတွင် ဦးသာခင်၏ ရင်ခွင်အတွင်းသို့ ခေါင်းလျှို၍ဝင်ကာ ကလေးဆန်ဆန်ဖြင့် ငိုရှိုက်ခဲ့သည့် အမာအား ဦးသာခင် အနေဖြင့် ချော့မော့ နှစ်သိမ့်၍ ကျောပြင်လေးများကို ပွတ်သပ်ပေးမိရာမှ တစတစဖြင့် သာယာမှုတွေ ဖြစ်လာရပြီး မုဆိုးဖို ဘဝဖြင့် အနှစ်နှစ် အလလ ကိန်းအောင်း၍ နေခဲ့သည့် ရမ္မက် ဆန္ဒတွေက နိုးကြားပေါ်ပေါက်လာရပြီး တစတစဖြင့် တဆင့်တက်၍ ကာမရမ္မက် ခရီးလမ်းသို့ အမာကိုပါ အတူခေါ်၍ သွားခဲသလို အမာ အနေဖြင့်လဲ ဦးသာခင်၏ ဖိုဓါတ်ထိတွေ့မှုများကြောင့် ဘယ်လိုမှ ငြင်းဆန်ခြင်းငှာ မတက်နိုင်တော့ဘဲ ဦးသာခင် ခေါ်ဆောင်ရာ ကာမဂုဏ်ခရီးလမ်းသို့ အဆုံးတိုင်အောင် လိုက်ပါမိခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ဦးသာခင် အနေဖြင့် အသိတရားရှိသည့် အရွယ်မို့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိသော်လည်း အမာမှာမူ မှားသည်၊ မှန်သည် မည်သို့မျှ အတွေးမပေါက်မိဘဲ ဦးသာခင်နှင့် တွေ့ကြုံဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို သာယာမိသလိုလိုဖြစ်နေရုံသာမက နောက်ထပ်၍ပင် တွေ့ကြုံလိုသော ဆန္ဒတွေက ပြင်းပြနေရလေသည်။ အမှန်တော့ အမာမှာ မွေးကတည်းက ပါလာသည့် ဗီဇကြောင့်လား မပြောတက်ပါချေ။
..............................................................
“ အား..အမလေး...ကျွတ်...ကျွတ်....နာလိုက်တာ... အကိုရယ် ”
အိမ်ရှေ့ဖက်ဆီသို့ ပြန်၍လှည့်ကာ လျှောက်လာသော အမာ၏ ခြေလှမ်းများက ကြားလိုက်ရသော အသံကြောင့် တုန့်ကနဲရပ်၍ သွားရသည်။
ကျောင်းသုံးရက် ဆက်တိုက်ပိတ်ထားသဖြင့် အိမ်တွင်ပျင်းနေသော အမာတယောက် သူမ၏ သူငယ်ချင်း အေးအေးဝင်း၏ အိမ်သို့ အလည်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ ရောက်လာတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးက အဆင်သင့်ပွင့်နေသဖြင့် အမာသည် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲထိ ဝင်လာခဲ့သည်။ လူတဦးတယောက်၏ အရိပ်အယောင်ကိုမှ မတွေ့ရသဖြင့် သူမသည် အိမ်အတွင်းဖက်သို့ လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည့်တိုင်အောင် တဦးတယောက်ကိုမှ မတွေ့ရသဖြင့် ပြန်တော့မည် ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်၍ အိမ်ရှေ့ဖက်သို့ လှည့်ထွက်ရာခဲ့ရာမှ ကြားလိုက်ရသော အသံကြောင့် သူမ၏ ခြေလှမ်းများသည် ရပ်ဆိုင်း၍ သွားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ကြားလိုက်ရသည်နှင့်ပင် ဒီအသံသည် သူမနှင့် တတန်းထဲ သူငယ်ချင်း အေးအေးဝင်း၏ အသံဖြစ်ကြောင်း အမာက ချက်ချင်းသိလိုက်ရပြီး ရင်ထဲတွင် ထိတ်ကနဲ ဖြစ်၍ သွားရသည်မှ သူမ၏ ခြေဦးကို အိမ်အတွင်းဖက်ဆီသို့ ပြန်၍ လှည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခြေကို ဖွနင်းပြီး ခပ်ဖြေးဖြေး လျှောက်လာခဲ့လေသည်။
“ ခဏလေးပါ အေးအေးရယ်.. နဲနဲလောက် သည်းငြီးခံစမ်းပါ..နောက်တော့ ကောင်းလာမှာပေါ့ ”
အေးအေးဝင်း၏ ခဲအို ကိုမြင့်စိုး၏ အသံမှန်း ဒီအိမ်ကို မကြာခဏ ရောက်ခဲ့ဖူးနေသည့် အမာက အတက်သိလိုက်သည်။ သူမ၏ ရင်ထဲမှာလဲ ပို၍ တထိတ်ထိတ် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
လူချင်းထိတွေ့ကာ လှုပ်ရှားသံလေးတွေ ထွက်နေသော အခန်းရှေ့သို့ အမာ ရောက်ခဲ့ပါပြီ။ အခန်းတံခါးက ပိတ်ထားသော်လည်း လက်နှစ်လုံးခန့် ဟ၍နေသည်။ ထိုဟနေသော နေရာမှပင် အမာသည် အတွင်းသို့ ကြည့်လိုက်သည့် တခဏမှာပင် အမာ၏ တကိုယ်လုံး နွေးကနဲ ဖြစ်၍ သွားရသည်။
အေးအေးဝင်းတယောက် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေပြီး သူ့ခဲအို ကိုမြင့်စိုးက သူမ၏ အပေါ်မှနေ၍ မိုးကာ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အေးအေးဝင်း၏ အဖုတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည်။ လီးတန်ကြီးမှာ တဝက်လောက်ဝင်နေပြီဖြစ်ပြီး စောစောက အေးအေးဝင်းက နာကြင်စွာ အော်လိုက်သောကြောင့်ပင် ဖြစ်မည်။ ကိုမြင့်စိုးသည် သူ၏ လီးတန်ကြီးကို လှုပ်၍ လှုပ်၍ ပေးရင်း သူ၏ လက်နှစ်ဖက်က နီရဲနေသော အေးအေးဝင်း၏ နို့သီးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ချေမွပေးနေသည်။
ခဏကြာတော့ စိတ်မထိန်းနိုင် ဖြစ်လာပုံရသော ကိုမြင့်စိုးက သူ၏လီးတန်ကြီးကို လှုပ်၍ပေးနေရင်းက ထပ်၍ ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“ ဗြစ်...ဗြစ်...အ...အင်း...ဟင်း ”
လီးတန်ကြီးမှာ လက်နှစ်လုံးခန့် ထပ်၍ ဝင်သွားတော့ရာ မြင့်စိုးက ဆက်၍ မသွင်းသေးဘဲ သူမ၏ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးရင်းက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို လှုပ်၍ လှုပ်၍ နှဲ့ပေးနေပြန်သည်။ ဒီတခါ အသွင်းမှာ စောစောကလောက် အေးအေးဝင်း တယောက် မနာတော့ကြောင်း သူမ၏ ငြီးတွားသံကို ထောက်ရှု၍ မြင့်စိုးက သိလိုက်သည်။ ခဏလောက်နေသော အခါတွင်တော့ မြင့်စိုးက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ထပ်၍ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။
“ ဗြစ်...ဗြစ်...အား...အင်း...ကျွတ်...ကျွတ် ”
အေးအေးဝင်း၏ ခါးလေးမှာ ကော့၍တက်သွားသည်။ မြင့်စိုး၏ လီးတန်ကြီးကတော့ နောက်ထပ် လက်သုံးလောက်ပင် ထပ်၍ ဝင်သွားသည်။ သူ၏ လီးတန်ကြီး တိုးဝင်းသွားသည့် အခိုက်တွင် အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ဝမှ စိမ့်ကနဲ အန်ကျလာသော အရည်ကြည်များမှာ မနည်းလှပေ။ မြင့်စိုး၏ လီးတန်ကြီးက အပြင်ဖက်တွင် လက်နှစ်လုံးခန့်သာ ကျန်တော့လေသည်။
မြင့်စိုးသည် စောစောကလိုပင် သူ၏ လီးတန်ကြီးကို လှုပ်၍ လှုပ်၍ နှဲ့ပေးနေရင်း သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးက အေးအေးဝင်း၏ အပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူ၏ လက်တဖက်က ခယ်မဖြစ်သူ အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်လုံးဖြူဖြူလေးကို ဖက်ကိုင်ပြီး ကျန်လက်တဖက်ကတော့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးဘေးတွင် တံထောင်ဆစ်ဖြင့် ထောက်လိုက်သည်။
ပြီးသည်နှင့် မြင့်စိုးက ခယ်မချောလေး၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲက သူ၏လီးတန်ကြီးကို နှဲ့ပေးရင်း ခယ်မ အပျိုစင်လေး၏ နို့နှစ်လုံးကို တလှည့်စီစို့၍ ပေးသည်။
အတန်ကြာသည်အထိ မြင့်စိုးက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို နှဲ့ကာ သူမ၏ နို့တွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးနေသဖြင့် အေးအေးဝင်း တယောက် နာကျင်တာတွေ ပျောက်ကာ သူမ၏ ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးများသည်ပင် ပေါင်ကြားထဲတွင် ရှိနေသော သူမ၏ ခဲအို မြင့်စိုး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တဖက်တချက်စီ ဖိကပ်၍ ညှပ်ထားကာ သူမ၏ ခါးလေးမှာ မြှောက်လိုက်ချလိုက် ဖြစ်နေရသည်။
အတွေ့အကြုံများသော မြင့်စိုးက သူမ၏ ခယ်မလေး အရသာတွေ့ကာ ရမ္မက်တွေ အတော်ပင် ထန်နေပြီဆိုသည်ကို သိလိုက်ရသဖြင့် သူ၏ ဖင်ကြီးကို ကြွကာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး စောစောကလိုပင် အသာဖိ၍ မသွင်းတော့ဘဲ အားဖြင့်ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်လေတော့သည်။
“ ဗြစ်...ဖွတ်...အင့်...အ...အ..ကျွတ်...ကျွတ် ”
အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် ဆက်ကနဲ တုန်သွားပြီး သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်က သူမ၏ ခဲအို၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တအားကြုံး၍ ဖက်လိုက်လေတော့သည်။ မြင့်စိုး၏ လီးတန်ကြီးကတော့ သူ၏ ခယ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်လေး အတွင်းသို့ အပြည့်အသိပ်ဖြစ်ကာ တဆုံးဝင်သွားလေပြီတည်း။
မြင်တွေ့နေရသော အမာ၏ ကာမစိတ်တွေကလဲ ငယ်ရွယ်နုပျိုသူတို့၏ ဓမ္မတာအတိုင်း ထကြွလာရသည်နှင့် အညီ သူမ၏ ရင်သားများ ပေါင်သားများမှာလဲ တရွရွဖြင့် ဖြစ်နေရသည့်ပြင် သူမ၏ အဖုတ်တွင်းမှလဲ ယား၍တက်လာရုံမျှမက အရည်ကြည်လေးများပင် စိမ့်၍ ထွက်လာရသည်ထိ အမာ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေက ပြင်းပြလာခဲ့ရသည်။ ထို့ပြင် သူမ၏ ဒူးဆစ်လေးများသည်ပင် ဆက်၍မတ်တပ်ရပ်ကာ မနေနိုင်လောက်အောင်ပင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီ ဖြစ်လေပြီ။ ရမ္မက်တဏှာကြီးလွန်းသည်ဟု ပြောလျှင်လည်း အမာတယောက် ခံရမည်သာ ဖြစ်လေသည်။
ထို့အတွက်ကြောင့်လဲ အမာသည် လွန်ခဲ့သည့် လေးငါးရက်ခန့်က မမျှော်လင့်ဘဲ ရမ္မက်ခရီးကို အတူသွားခဲ့သည့် ဦးသာခင်ကို သတိရလာပြီး ဦးသာခင်ထံသို့ သွားကာ ကိုမြင်းစိုးနှင့် အေးအေးဝင်းတို့နည်းတူ ကျကျနနကြီး တွေ့ကြုံခံစားလိုစိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ရသည်နှင့် ဆုတ်ဆိုင်းမနေတာ့ဘဲ ဦးသာခင်၏ အိမ်သို့ ထွက်ခွါလာခဲ့လေသည်။
မမျှော်လင့်ဘဲ အမာ၏ အပျိုရတနာသိုက်ကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပြီးသည့် အချိန်မှစ၍ ယနေ့အထိ လေးငါးရက်မျှ အမာတယောက် ခါတိုင်းလို သူ့ထံသို့ စာသင်ရန် ရောက်လာခြင်း မရှိသည့်အတွက် ဦးသာခင်မှာ ရင်ထဲတွင် ဟာ၍ နေရကာ သူ၏စိတ်များမှာလဲ ကာမဂုဏ်အရသာကို ထပ်မံ၍ ခံစားလိုစိတ်တွေက တဖွားဖွားဖြင့် ပေါ်ပေါက်လျှက် ရှိနေရလေသည်။
ဤကဲ့သို့ ဦးသာခင်မှာ ဂနာမငြိမ်အောင် စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေခိုက်မှာပင် အမာ တယောက် သူ့ထံသို့ ဗြုန်းကနဲ ရောက်ရှိလာသဖြင့် ဝမ်းသာသွားရလေသည်။
“ ဟဲ့ ..အမာ..လာလေ.. ဒီမှာထိုင် ”
အေးအေးဝင်းနှင့် ကိုမြင့်စိုးတို့ ကာမစပ်ယှက်ကြသည်ကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည့်အတွက် သွေးသားများ လှုပ်ရှားထကြွလာခဲ့သဖြင့် ဦးသာခင်ထံသို့ လာခဲ့သော်ငြားလဲ ဦးသာခင်နှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့သော အခါတွင်မူ အမာတယောက်မှာ ကြောက်ရွံ့သလိုလို ရင်ကလေးများဖိုကာ မဝံ့မရဲဖြင့် အိမ်ဝတွင်ရပ်နေသည့် အတွက် ဦးသာခင်က လှမ်း၍ ခေါ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။
“ ခုတလော ဘာဖြစ်လို့ မလာတာလဲ ”
“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ”
“ ဟင်း..ကောင်မလေး ညာနေပြန်ပြီ ဘာမှမဖြစ်ပဲ ဘာလို့မလာသလဲ ပြောစမ်း ”
သူနေထိုင်ရာနှင့် ကပ်လျှက် ကုလားထိုင်တွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်သော အမာကို ဦးသာခင်က မေးလိုက်သည်။
“ အို..ဘကြီးကလဲ ဘာတွေမေးနေတာလဲ အမာ မပြောတက်ဘူး ”
အမာက ခေါင်းလေးငုံ့၍ အသံလေး မပွင့်တပွင့်ဖြင့် ပြောလိုက်သဖြင့် ဦးသာခင်မှာ သဘောကျစွာဖြင့် ထိုင်ရာမှထ၍ အမာ၏ ပုခုံးလေး နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
“ ဘကြီးကို စိတ်ဆိုးသွားလို့လားဟင် ”
“ မဆိုးပါဘူး ”
အမာ၏ အဖြေကြောင့် ဦးသာခင်မှာ သဘောကျ၍ သွားရပြန်လေသည်။ အမှန်မှာလဲ မိမိအပေါ်တွင် အမာ တယောက် စိတ်မဆိုးသည့် အပြင် မိမိ၏ အပြုအမူများကို သဘောကျလွန်းသည့်အတွက် ယခုအခါ အမာက သူ့ထံသို့ ရောက်လာရသည် ဆိုသည်ကိုလဲ ဦးသာခင်က သိရှိပြီး ဖြစ်လေသည်။
ထို့ကြောင့်ပင် ဦးသာခင်သည် အမာကို ပုခုံးနှစ်ဖက် ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ဆွဲ၍ ထူးလိုက်လေသည်။ အမာကလဲ အလိုက်သင့်ပင် ထိုင်ရာမှထလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ ဦးသာခင်က အမာ၏ ပုခုံးကို ဖက်၍ သူ၏ အိပ်ခန်းတွင်းသို့ တွဲ၍ ခေါ်သွားခဲ့လေသည်။
အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် ဦးသာခင်က အမာအား ပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ ဦးသာခင်သည် အမာ၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်မှ စ၍ ဘရာစီယာပင် မကျန် အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ အမာမှာ ရုတ်တရက် ရှက်ကြောက်သွားဟန်ဖြင့်
“ ဟင် ဘကြီးကလဲ ရှက်စရာကြီး ”
ဟူ၍ မပွင့်တပွင့်ပြောကာ သူ၏ အင်္ကျီများကို လိုက်၍ ဆွဲလိုက်ပေသေးသည်။
ဦးသာခင်ကတော့ ဘာမှပြောမနေတော့ပါ။ အမာ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ကိုယ်တပိုင်းဖိပြီး အမာ၏ နဖူးပြင်များကို တရှုံ့ရှုံ့နှင့် အငမ်းမရ နမ်းရှုံ့နေရာက လက်တဖက်ကလဲ အနှောင်အဖွဲ့မှကင်းလွတ်သွားပြီးသည့် အမာ၏ နို့နှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ရင်း ထောင်ထနေသည့် နို့သီးခေါင်း နီနီလေးများကိုပါ စို့၍စို့၍ ပေးလိုက်ပြန်လေသည်။ စောစောက အေးအေးဝင်းတို့ကို တွေ့မြင်ခဲ့ရသော အမာမှာ ယခုအခါ သူမကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့နေရပြီ ဖြစ်ပြီး သူမ၏ ကာမစိတ်တွေမှာလဲ တစတစနှင့် အရှိန်တက်၍ လာခဲ့ရလေသည်။
ထို့နောက်တွင်တော့ အမာ၏ နို့တွေကို စို့လို့ အားရသွားပြီဖြစ်သော ဦးသာခင်သည် အမာ၏ ခါးမှ ထဘီကို ဇိုးကနဲ ဇတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်လေသည်။
“ အို...ဘကြီးကလဲ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်နေပြန်ပြီ...ရှက်စရာကြီး ”
“ ဟဲ..ဟဲ..ဒါရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူး..နင်နဲ့ငါနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲပဲ ရှိတဲ့အပြင် နင်က အပျိုကြီးတွေ ရှုံးအောင် လှနေတော့ အမာရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ငါကြည့်ချင်နေလို့ပါဟာ ”
အမာတယောက် ရှက်စိတ်ဝင်နေသည့်ကြားမှ ကြေနပ်သွားရသေးသည်။ ပြီးတော့ ဦးသာခင်က သူ၏ အဝတ်တွေကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ အမာ၏ ခါးလေးမှာ သိမ်လျှက်ရှိနေသလို ခါး၏အောက်ပိုင်းတွင်မူ တစတစဖြင့် ကျယ်ပြန့်၍ကားသွားသော ထွားထွားအိအိ တင်ပါးကြီးများကြောင့် သူမ၏ အောက်တွင် တခုခုကို ဖုံးထားသည့်အတွက် ခုံးမို့နေရသည့် ပမာ သူမ၏ ဆီးခုံလေးမှာ မို့မို့မောက်မောက်လေး ဖြစ်နေရလေသည်။ ဤကဲ့သို့ မို့မောက်နေသော ဆီးခုံလေး၏ အောက်တွင်မူ ကာမအရသာပေါင်းစုံကို အပြည့်အဝပေးစွမ်းနိုင်သည့် အမာ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ခုံးထလျှက် ရှိနေပြီး အမွှေးနုကြဲကြဲလေးများဖြင့် ပေါ်လွင်လျှက် ရှိနေသည် ဖြစ်ရာ ဦးသာခင် အဖို့ ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွ၍ စွဲမက်စရာ ဖြစ်နေရလေသည်။
အမာ၏ နို့သီးခေါင်း နီနီလေးများကို ကုန်း၍ထပ်မံကာ စို့လိုက်ပြန်ရာမှ ဦးသာခင်၏ လက်တဖက်က သူမ၏ စောက်ဖုတ်ခုံးခုံးလေးကို ပွတ်လိုက် သပ်လိုက် ဖျစ်လိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ အမာသည် စောစောကထက် ရမ္မက်စိတ်များ တက်ကြွလာရပြီး သူ၏ အဖုတ်လေးထဲမှလဲ အရည်ကြည်လေးများမှာ တစိမ့်စိမ့်နှင့် ယိုစီး၍ ထွက်ကျလာရလေသည်။
ထိုအခိုက် ဦးသာခင်က အမာ၏ လက်ကိုဆွဲကာ သူ၏ မာတောင်လျှက်ရှိသော လီးတန်ကြီးနှင့် ထိတွေ့ပေးလိုက်လေသည်။ အစတွင် အမာမှာ လန့်သွားရသလိုဖြစ်သွားရပြီးမှ မာကြောပူနွေးသော အထိအတွေ့နှင့် ပြင်းထန်သော အဖိုဓါတ်၏ ဆွဲငင်အားများကြောင့် ရမ္မက်စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ဖြစ်၍လာရပြီး အမာသည် ဘယ်လိုမှ ဆုတ်ဆိုင်း မနေတော့ဘဲ ဦးသာခင်၏ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ လှုပ်ရမ်းဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်ထိ ဖြစ်သွားရလေသည်။ ထိုကဲ့သို့ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရသည်မှာ သူမအဖို့ တစတစဖြင့် ကာမစိတ်များ အရှိန်မြင့်မား တက်ကြွလာခဲ့ရသဖြင့် အမာသည်
“ ဘကြီးကလဲ .. ကြာလိုက်တာ ”
ဟူ၍ တုံးတိတိ ပြောလိုက်ရသည်ထိပင် ဖြစ်လေသည်။
ဤကဲ့သို့ အမာတယောက် မနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာရသည့် အခါတွင်မူ ဦးသာခင်မှာ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲကား၍ ဒူးကွေးကာ တွန်းတင်လိုက်ပြီး ပေါင်းရင်းတွင် ဦးသာခင်က ဒူးထောက်၍ ဝင်ထိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အမာ၏ ပေါင်များကို သူ၏ ပေါင်တဖက်တချက်ဆီသို့ တင်လိုက်လေသည်။
ထို့နောက် ရှေ့သို့ကုန်း၍ မာတောင်နေသော သူ၏လီးတန်ကြီးဖြင့် ခုံးမို့ဖောင်းကြွလျှက်ရှိနေသော အမာ၏ စောက်ဖုတ်ဝတွင် အသေအချာ တေ့လိုက်ပြီးမှ ဗြုံးကနဲ ဖိကပ်၍ ထိုးသွင်းလိုက်သော အခါတွင် လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်တည်းစွာဖြင့် ဝင်သွားရလေတော့သည်။
အမာ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းဝယ် အရည်ကြည်များက စိမ့်ထွက်လျှက်ရှိနေပြီဖြစ်သည့်ပြင် အရင်တခါတည်းက သူမ၏ အပျိုသိုက် တံခါးကို ထိုးဖောက် ဖွင့်ထားပြီးပြီမို့ ယခုတကြိမ်တွင်မူ ဦးသာခင်၏ လီးတန်ကြီးမှာ အမာ၏ စောက်ဖုတ်လေး အတွင်းသို့ ခဲယဉ်းမှု မရှိဘဲ ချောချောမောမော အဆုံးတိုင်ထိ ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ သို့ရာတွင် ဖိကပ်၍ လူအားနှင့် ဆောင့်၍ သွင်းလိုက်သည့်ဒါဏ်ကြောင့် အမာမှာ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ..အင့်..ကနဲ အသံလေး မြည်သွားရပြီး ဦးသာခင်၏ ရင်ဘတ်ကို ဆီး၍ တွန်းထားလိုက်မိပေသေးသည်။
ကာမရမ္မက်စိတ်ပြင်းပြနေသည်မို့ ဦးသာခင်မှာ အလျင်စလို လုပ်လိုက်မိခြင်းဖြစ်ရာ ဤသို့အမာက သူ၏ရင်ဘတ်ကို ဆီး၍ တွန်းလိုက်သည်နှင့် သူ၏စိတ်ကို ပြန်လည်ချုပ်တည်းလိုက်ပြီး အမာ၏ စောက်ဖုတ် အတွင်းဝယ် မြုပ်ဝင်လျှက်ရှိသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အသာအယာပြန်နှုတ်၍ ခပ်ရွရွလေး သုံးလေးကြိမ် ဆောင့်ပေးရင်းက အမာ၏ နို့သီးခေါင်း ထိပ်ကလေးကို လက်မနှင့်လက်ညှိုးညှပ်၍ ဖျစ်ကိုင်ဆွဲလိုက် တရွရွကလိပေးလိုက်တော့ရာ အမာတယောက်မှာ ကာမအရသာကို တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့် တမျိုးပြီးတမျိုး ခံစားရပြီဖြစ်၍ စိတ်ပါလက်ပါဖြစ်ကာ ရမ္မက်များ ထန်လာရပြီဖြစ်၍ သူမ၏ တင်ပါးကြီးများကိုပင် ကော့မြှောက်ပေးမှန်းမသိ ကော့မြှောက်ပေးလာရသည့်အထိ ဖြစ်လာခဲ့ရလေသည်။
အမာ တယောက်အောက်ပိုင်းမှ နေ၍ ရိုးတိုးရွတနှင့် လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာခဲ့သည့်ပြင် အမာ၏ စောက်ဖုတ်လေး အတွင်းဝယ် အရေများက ပိုမို၍ စိမ့်ထွက်လာသည်ကို စိုစိုစွတ်စွတ်ဖြစ်လာရသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကပါ တွေ့ထိ သိရှိလာခဲ့ရပြီမို့ ဦးသာခင်သည် သူ၏ ချုပ်တည်းထားရသော စိတ်များကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး စိတ်အားရော လူအားပါ ပေါင်းစပ်၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အမာ၏ စောက်ဖုတ်လေး အတွင်းသို့ ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးချလိုက်လေတော့သည်။
“ ပြွတ်...ဖွတ်...ဖတ်...ဘွပ် ”
“ အင့်...အင့်... ဟင်း...အင်း ”
အမာမှာလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ကာ လိုးတာကို ခံနေရသည့်အတွက် ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရကာ သူမသည် ကာမအရသာကို မိမိရရကြီး ခံစားလာခဲ့ရလေသည်။
ဦးသာခင်နှင့် အမာတို့သည် နှစ်ဦးစလုံးပင် ကာမရမ္မက်စိတ်များ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် တက်ကြွလျှက်ရှိနေကြသဖြင့် ဦးသာခင်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးလိုးချနေသလို အမာကလဲ သူမ၏ တင်ပါးကားကားကြီးများကို ကော့၍ ကော့၍ ပေးကာ ခံနေသဖြင့် များမကြာမီမှာပင် တဟင်းဟင်းဖြင့် အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန်လာရပြီး တလောကလုံးကို မေ့သွားအောင် တဦးကိုတဦး တင်းကြပ်စွာဖက်၍ ကာမစည်းစိမ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားလိုက်ကြတော့ရာ နှစ်ဦးစလုံး၏ ကိုယ်လုံးကြီးများသည် တွန့်လိမ်ကော့တက်သွားကြရာမှ တခဏ အကြာတွင်တော့ သက်ပြင်းချသံလေးများ မပီမသ ထွက်လာကာ နှစ်ဦးစလုံး ငြိမ်သက်သွားကြပါတော့လေသည်။
တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ် ပေါက်စနလေးတွေကို အလွမ်းပြေပေါ့။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment