သူဌေးကတော်လေး ငယ်ငယ် အပိုင်း ( ၂ )

သူဌေးကတော်လေး ငယ်ငယ် အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျော်မိုးက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်တိုက်ဆောင့်သည်..။ အေးအေးဝင်းမှာ ကော့ပျံကာ အရမ်းဖြစ်လာသည်..။ တရုတ်မလေး တဏှာကြွလာချိန်မှာပင် ကျော်မိုးက လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ ပြွတ်ခနဲ အသံနှင့်အတူ လီးကြီးက ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

အရသာတွေ့နေသော အေးအေးဝင်းမှာ ဆပ်တငံ့ငံ့ကြီးဖြစ်သွားပြီး….

“ အို…..ဟင့်..ဘာဖြစ်လို့ ထုတ်တာလဲ…..လိုးစမ်းပါ…ကျမ ပြီးကာနီးနေပြီ….ဆက်လိုးပေးပါ…အစ်ကိုရယ်…..ဟင့်ဟင့်….”

“ လေးဖက်ကုန်းလိုက်…နင့်ကို ဖင်ထောင် နို့ဆွဲပြီး လိုးအုန်းမယ်…….“

ကျော်မိုးက အမိန့်ပေးသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် ချက်ချင်းပင် ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ထကာ လေးဘက်ကုန်းပေးသည်..။  ကျော်မိုးက ကားချင်တိုင်း ကားအိထွားစွင့်နေသော ဖင်ဆုံကြီးနောက်တွင် နေရာယူကာ စောက်ဖုတ်ဝတွင် လီးတေ့လျက် တအားဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးက လျှောခနဲ ပင် အဆုံးတိုင် ဝင်သွားပြီး အေးအေးဝင်းမှာလည်း အရသာတွေ့လွန်းလှသောကြောင့် ခေါင်းပင် မော့တက်သွားရသည်..။

ခေါင်းမော့အတက်တွင် အေးအေးဝင်း၏ မျက်လုံးများသည် ထောက်တိုင်ပေါ်တွင် တပ်ထားသည့် ဗီဒီယို ကင်မရာကို မြင်သွားသည်..။ ပထမတွင်တော့ သေသေချာချာ မစူးစမ်းမိသေးပေ..။ နောက်မှနေ၍ ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးနေသော ကျော်မိုး၏ ဆောင့်ချက်များကြောင့် တအီးအီး တအားအားနှင့် ဖင်ရမ်းလိုက် ကော့ပေးလိုက် ပြုနေမိသည်..။ ထို့နောက် ကင်မရာ၏ ထူးခြားမှုကို သံသယဖြစ်လာကာ အလိုးခံနေရင်းမှ လှမ်းကြည့်မိသည်..။

ဗီဒီယို ကင်မရာမှ တရှဲရှဲ အသံလေးများ မြည်နေသည်..။ မီးနီလေးလည်း ပွင့်နေသည်..။ ဟာ …ဒုက္ခပါပဲ…ဒီကင်မရာက ရိုက်ကူးနေတာပါလား…၊ အလိုအလျောက် ခလုပ်နှိပ်ကာ ရိုက်နေတာပါလား….၊ ပြီးတော့ ကင်မရာ မှန်ဘီလူးသည် သူမ အလိုးခံနေရာသို့ တည့်တည့်ကြီး ချိန်ထားသည်..။

အေးအေးဝင်း အလွန်ပင် ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားသည်..။ ကျော်မိုး၏ အကြံကိုလည်း နားလည်လိုက်ပြီ..။ ထို့ကြောင့် အတင်းပင် ရုန်းကန်သည်..။ ဒါပေမယ့် ဘယ်မှာလျင် ရနိုင်ပါမည်နည်း…။

“ တရုတ်မ…အခုမှ ရုန်းမနေနဲ့…၊ နင် ငမ်းငမ်းထပြီး လီးစုပ်တာတွေ ၊ အလိုးခံတာတွေ အားလုံး ရိုက်ထားပြီးပြီ….၊ ငြိမ်ငြိမ် ဆက်ခံစမ်း….မရုန်းနဲ့……..”

ကျော်မိုး၏ ခြိမ်းချောက်အမိန့်ပေးလိုက်သံက အေးအေးဝင်း၏ ရုန်းကန်နေမှုများကို ချက်ချင်း ရပ်သွားစေသည်..။  အေးအေးဝင်းမှာ အလွန်လည်း ရှက် ၊ အလွန်လည်း နောင်တ ရနေမိသည်..။ ဒါပေမယ့် သူမ ဘာမျှ မတတ်နိုင်တော့ပါ..။

ကျော်မိုးသည် အလွန်သဘောကျသွားကာ  အေးအေးဝင်းကို တအားပင် ဆောင့်လိုးပါလေတော့သည်..။  ကြောက်စိတ်ကြောင့် အနည်းငယ် ငြိမ်ကျသွားသော အေးအေးဝင်း၏ ရမ္မက်စိတ်များ  တဟုန်းဟုန်း ပြန်လည်း နိုးထလာသည်..။  အနိုင်အထက် ပြုကျင့်နေသူ ကျော်မိုးကို မုန်းတီးလှသော်လည်း ကျော်မိုး၏ အလိုးအဆောင့်ကတော့ အေးအေးဝင်းအတွက် မကြုံစဖူး ထူးကဲလှစွာသော ကာမအရသာတွေကို ပေးနေသည်..။

အတင်းကြိုးစား ထိန်းချုပ်ထားလျက်က အေးအေးဝင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်လှုပ်ခါခါ ဖြစ်လာသည်..။  ပါးစပ်ကိုလည်း  ဘယ်လိုမျှ ပိတ်ထား၍ မရ ၊ တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့် အသံတွေ ပေါ်ထွက်လာနေသည်..။  ကျော်မိုးသည် ရုတ်တရက် ဆောင့်ချက်အားကို လျှော့ချလိုက်သည်..။ တအားဆောင့်မသွင်းတော့..။  ခပ်မှန်မှန်သာ ဖြည်းဖြည်းချင်း  တစ်ချက်စီ ဆောင့်သည်..။  တဏှာဇောကြွနေသော အေးအေးဝင်းမှာ သည်လို တစ်ချက်ချင်း စီ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်နေတာကို အားမ၇..။  တအားဆောင့်လိုးစေချင်သည်..။ ဒါပေမယ့် အာသာငမ်းငမ်းပြောဆိုတောင်းခံမှုကို ကင်မရာဖြင့် ရိုက်ကူးကာ ဗီဒီယိုအခွေပေါ်တွင် ရုပ်သံတွေ မထင်သွားစေလိုပါ..။  ဒါကြောင့် ဖင်ကိုကော့ပေး ၊ ခါးကိုနွဲ့ပေး ၊ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများနှင့် လီးကို ဖျစ်ညှစ်ပေး စသည်တို့ကိုသာ ပြုလုပ်နေသည်..။

မ ကျမ်းကြေနေသော ကျော်မိုးကလည်း အေးအေးဝင်း ဘယ်လိုခံစားနေရသည်ကို သိသည်..။ ဒါကြောင့် တအားဆောင့်ချပစ်ချင်သည့်စိတ်ကို အသာချုပ်တည်းရင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သည်..။  အေးအေးဝင်း မနေနိုင်တော့…။

“ ဆောင့်ပါရှင်…တအားဆောင့်ပေးပါ…အဲ့လိုကြီးတစ်ချက်ချင်း မလုပ်နေပါနဲ့….ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး….ရှင့်… အင်း….အဟင့်…ဟင့်..”

“ ဆောင့်လးိုတာ ခံလို့ ကောင်းတယ်..မဟုတ်လား....”

“ ဟုတ်….ဟုတ်…ကောင်းလို့ ဆောင့်ခိုင်းတာပါ….ရှင့်…….”

“ လိုးမယ်နော်….ဘွပ်……..ဗြစ်………”

“ အား……အင့်….လိုးပါရှင့်…..တအားဆောင့်…….အမလေး…လေး….ကောင်းတယ်…ရှင်…ဆောင့်ပါ…..အင့်…..အ..အား……”

အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် တအားဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ အေးအေးဝင်း တအီးအီးတအားအားဖြင့် အော်ဟစ်ညည်းကာ ခေါင်းမော့ ဖင်ကော့လျက် တစ်ချီပြီး တစ်ချီ သုံးကြိမ် သုံးခါတိုင်တိုင် ပင် ဆက်တိုက်ပြီးသွားလေတော့သည်..။

ကျော်မိုးလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် သုတ်ရည်များ  လွှတ်ထုတ်ပေးလိုက်သည်…..။

ကျော်မိုးသည် အညာသား အသားမည်းမည်း ဖြစ်ရာ သူ၏ သုတ်ရည်များက ခင်မောင်ကျော်လို တရုတ် အသားဖြူသူ၏ သုတ်ရည်များထက် ပျစ်သည်..။ ပို၍ ပူနွေးသည်..။  ထို့ပြင် သုတ်ထွက်အားလည်း ပိုများသည်..။  စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ပူနွေးပျစ်ချွဲသည့် အညာသား သုတ်ရည်များ ထိတွေ့စိမ့်ဝင်မှုသည် လင်တော်မောင် ခင်မောင်ကျော်၏ သုတ်ရည်များနှင့် ထိတွေ့ရမှုထက် ပိုကောင်းသည်..။ အရသာလည်း ပိုရှိသည်..။ ထို့ကြောင့် အေးအေးဝင်းမှာ ကျော်မိုးက သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်များ ပန်းထုတ်ပေးနေချိန်တွင် တစ်ချီထပ်ကာ ပြီး ရလျက် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကာ ကော့ပျံသွားရပြန်သည်..။

ပါးစပ်မှလည်း  ကောင်းလိုက်တာ ..ဟူ၍ တဖွဖွ တတွတ်တွတ် ရေရွတ်မြည်တမ်းနေမိသည်..။  ဗီဒီယို ကင်မရာဖြင့် ရိုက်ကူးနေသည်ကိုလည်း အလေးမထားနိုင်တော့…။

အားရပါးရ လိုးပြီးသွား၍ ကျော်မိုးက တရုတ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်မှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ အေးအေးဝင်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိ ပျော့ခွေလျက် ခုတင်ပေါ်တွင် ခွေခွေလေး လဲကျသွားရသည်..။  သည်မျှလောက် ကာမအရသာ တွေ့ပြီး မောဟိုက်နွမ်းလျမှုမျိုး သူမတစ်သက်မှာ မကြုံတွေ့ဖူးသေးပါ..။ 

တရုတ်မလေးခမျာ ကာမအရသာ ကောင်းကောင်းပေးနိုင်သည့် ဗမာ အညာသား ကျော်မိုး၏ လီးကြီးကို  အစွဲကြီးစွဲသွား၇လေပြီ…။

“ ဟေ့…..တရုတ်မ..ငါပြောစရာရှိတယ်…၊ သေသေချာချာ နားထောင်….”

ကျော်မိုး၏ ခေါ်သံကြောင့်  အေးအေးဝင်း ခေါင်းမော့ကာ ကြည့်လိုက်ရသည်..။

“ နင် တော်တော် ပင်ပန်းသွားပြီ ဆိုတော့ အနားယူလိုက်တော့….၊  နေ့ခင်း တစ်နာရီကျရင်သာ ငါ့အခန်းကို  ဆင်းလာခဲ့….ကြားလား…..”

အေးအေးဝင်း ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလိုက်ရရှာသည်..။ ကျော်မိုးသည် အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်သည်.။ ထို့နောက် ကင်မရာမှ ဗီဒီယို အခွေကို ထုတ်ယူကာ ထွက်သွားသည်..။ အခန်းတံခါးဝသို့ ရောက်သောအခါ နောက်သို့ ခေါင်းငဲ့ပြီး ပြောသွားသေးသည်..။

“ အော်…..မေ့နေလိုက်တာ…..နင့်စောက်ဖုတ်က စောက်မွှေးတွေ ပြောင်စင်နေအောင် ရိတ်လာခဲ့အုံး…..တစ်ပင်မှ မကျန်စေနဲ့….ကြားလား……..”

...............................................

အေးအေးဝင်းသည် ခုတင်ပေါ်တွင် အချိန်အတော်ကြာအောင် လဲလျောင်း ငိုကြွေးနေမိသည်..။  သည်လို အဖြစ်မျိုး ကြုံရသည်ကို တွေးလေရှက်မိလေလေ ဖြစ်နေရသည်..။ ဒါပေမယ့် ဘာများ တတ်နိုင်ပါအုန်းမည်နည်း..။  တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကာမဆိပ်တွေ ပြယ်လာပြီး ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ လျော့ပါးကျဆင်းသွားလေရာ ၊ အေးအေးဝင်း၏ မူလပုံမှန် အသိစိတ် အပြည့်အဝ ပြန်ဖြစ်လာသည်..။

ဒရိုင်ဘာ ကျော်မိုး ပြုချင်သလို ပြုသွားခြင်းကို ခံခဲ့ရသော မိမိကိုယ်ခန္ဓာကိုလည်း စက်ဆုပ်ရွံရှာလာမိသည်..။ တဏှာအထကြွကြီး ကြွခဲ့ရသည့် အဖြစ်ကိုလည်း ရှက်၍မဆုံးနိုင်တော့..။

အေးအေးဝင်းသည် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်.. ။ ရေချိုးခန်းမှာ ရေစိမ် ကြွေကန်ကြီး ၊ ရေပန်းများဖြင့် တကယ့်ကို ခမ်းနားစွာ ပြင်ဆင် ဖွဲစည်းထားသည့် အပျံစား ရေချိုးခန်း ဖြစ်သည်..။  ရေချိုးကြွေကန်ကြီးထဲတွင် ရေအပြည့် ဖောက်ထည့်ကာ ဝင်စိမ်ပြီး ဆပ်ပြာမွှေး အထပ်ထပ် တိုက်လျက် ရေကြာကြာပင် ချိုးသည်..။  ရေဘယ်လောက် ချိုးချိုး ဆပ်ပြာ ဘယ်လောက်တိုက်တိုက်  ရမ္မက်ဆန္ဒ အလိုလိုက်ကာ အရှက်အကြောက် ကင်းမဲ့စွာဖြင့် ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူနှင့်  ကာမစပ်ယှက်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်ကိုတော့ ပပျောက်သွားအောင် ဆေးကြော၍ မရ..။ ပြီးတော့ သားအိမ်ထဲ ပြည့်လျှံအောင် ပင် စိမ့်ဝင်လာလေသည့် ကျော်မိုး၏ သုတ်ရည်များကိုလည်း ဘယ်လိုပြန်လည် ဆေးကြောထုတ်ပယ်ပစ်နိုင်ပါမည် နည်း…။  သန္ဓေတားဆေး ထိုးထား၍  ဗိုက်ကြီးမှာကိုတော့ မပူရပါ..။

ကျော်မိုးက နေ့လည် ၁ နာရီတွင် သူ့အခန်းကို လာရန် ခေါ်ထားခြင်းမှာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးရန်သာ ဖြစ်သည်ကိုလည်း အေးအေးဝင်း သိပါသည်.။  အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ကျော်မိုးလိုးတာကို မခံချင်တော့..။ ကျော်မိုးထံ မသွားလိုတော့..။ သွားမိလျင် အလိုးခံရမည်..။ အလိုးခံရပါက သူမ တဏှာအလွန်ထန်လာကာ စောစောတုန်းကလို အရှက်အကြောက် ကင်းစွာဖြင့် ကျော်မိုးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခြင်းကို လိုလိုလားလားပင် ပြုမိပေလိမ့်မည်..။

ဒါပေမယ့် သူမသည် မသွားလို့ မရ..။

“ ငါ မသွားချင်ပေမဲ့ သူခေါ်ထားတာကို ငါ မငြင်းဆန်နိုင်ဘူး..၊ သွားရမှာပဲ…၊ သွားရမှာပဲ…သူကငါ့ကို ကောင်းကောင်းကြိုးကိုင်ထားနိုင်နေပြီ…”

ကျော်မိုးက စောက်မွှေးရိတ်ခိုင်းထားတာကို သတိရကာ ချိုင်းမွှေးရိတ်ရာတွင် သုံးသည့် ဂျုတ်နှင့် ပင် စောက်မွှေးများကို ရိတ်နေရသေးသည်..။  ထိုသို့ အမွှေးများ ရိတ်နေရင်း  ကျော်မိုးခိုင်းသမျှ လုပ်နေရသည့် အဖြစ်ကို တွေးကာ အေးအေးဝင်း မျက်ရည်များ လည်လာရသည်..။

....................................................

ကျော်မိုးသည် မိမိနေထိုင်ရာ ကားဂိုဒေါင်သို့ ဆင်းသွားရင်း အိမ်ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်အသွားတွင် တယ်လီဖုန်းကို မြင်မိသောအခါ စိတ်ကူူးတစ်ခု ရလာသည်..။

ထို့ကြောင့် တယ်လီဖုန်းဖြင့် သူ့အပေါင်းအသင်း တစ်ယောက်ဖြစ်သော အာမက်ထံသို့ ဖုန်းဆက်သည်..။  အာမက်သည် ကျော်မိုး၏ ကျေးဇူးရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်..။  ကုလားသူဌေးများအိမ်တွင် ဒရိုင်ဘာဝင်လုပ်ကာ ကုလားသူဌေးကတော်များကို လိုးနိုင်ရန် အာမက်က စတင် ဆက်သွယ်ဖန်တီးပေးခဲ့သည်..။

အာမက်ကိုယ်တိုင်မှာလည်း ကုလားသူဌေးကတော်များကို စားနေသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်..။  ထို့ပြင် အာမက်သည် တရုတ်မကို အလွန်ချချင်နေသူတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည်.။ တရုတ်မကို လိုးရလျင် သေပျော်ပါပြီဟုလည်း မကြာခဏ ပြောလေ့ရှိသည်..။

ယခု တရုတ်မလေး တစ်ယောက်ကို အပိုင်ကိုင်မိထားသည့်အတွက် ကျော်မိုးသည် အာမက်ကို ကျေးဇူး ပြန်လည် တုံ့ပြန်သည့်အနေနှင့် အာမက်၏ လိုအင်ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည်ဟု စိတ်ကူးရကာ တယ်လီဖုန်း ဆက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ ဟ …ကျော်မိုး ဘယ်လိုလဲကွ…၊ မင်း ဟန်ကျရဲ့လား….၊ မင်းဆီက ဘာသတင်းမှ မကြား လူလည်း မလာလို့ ငါ့ကောင် သေပြီလားလို့တောင် ထင်နေတာ…”

“ ငါတော့ အသက်ရှည်အုံးမှာပါ…၊ ဒီမှာ အာမက်…မင်း တရုတ်မစစ်စစ် ငယ်ငယ်တောင့်တောင့်လေးကို မလိုးချင်ဘူးလား….”

“ ဟာ…ဘယ့်နှယ် ပြောပါလိမ့်ကွာ…”

“ အေး…ဒါဆို  မင်း ငါ့ဆီကို တစ်နာရီထိုးဖို့ ဆယ့်ငါးမိနစ် အလိုမှာ အရောက်လာခဲ့….”

“ မင်းက ဘယ်တရုတ်မကိုများ ဖန်ထားလို့လဲ….နိပ်ကော နိပ်ရဲ့လား….”

“ နိပ်သလားတော့ မမေးနဲ့…မင်းဆော်နေတဲ့ ကုလားမတွေနဲ့ တခြားစီပဲ…၊ မင်းကိုယ်တိုင် မြင်ရတော့မှာပဲ…”

“ ငါ့ ဘော်ဒါ တစ်ယောက်ပါ ခေါ်လာချင်တယ်..ကွာ… ဖြစ်မလား….”

“ ဘယ် ကဘော်ဒါလဲ….”

“ ပိန်တာ ဘသေးပါကွာ…မင်းသိပါတယ်…”

ပိန်တာ ဘအေးမှာ ပိန်ပိန်သေးသေး လူဗလန်လေးတစ်ယောက် ဖြစ်သည်..။  အာမက် စားတော်ကျများကို အခါအခွင့်သင့်လျင် လိုက်လိုးနေသူ ဖြစ်သည်..။  ငွေတော့ အတော်ထောသည်..။

“ အေး…..အေး….ခေါ်ခဲ့ပေါ့ ကွာ….ပိုမြိုင်တာပေါ့…”

..................................................

အချိန်က တရွေ့ရွေ့ ကုန်သွားနေသည်…။ အချိန်တွေ ကုန်လာလေ အေးအေးဝင်းတစ်ယောက် ရင်ခုန်သံတွေ  မြန်လာလေ…၊ တတ်နိုင်လျင် အချိန်တွေကို အတင်း ဆွဲထားလိုက်ချင်သည်…။ နေ့လည် တစ်နာရီ ထိုးမှာကို အေးအေးဝင်း သေမလောက် ကြောက်နေသည်..။

ဒါပေမယ့် အချိန်ရထားကတော့ သူ့ဖာသာ သူ မှန်မှန်ကြီး ပင် ခုတ်မောင်းကာ သွားနေသည်.။  တစ်နာရီ ထိုးကာနီးပြီမို့  အေးအေးဝင်းသည် ကျော်မိုးထံ သွားရန် ပြင်ဆင်ရသည်..။  ကျော်မိုးထံ သွားရာတွင်  ကလက်တက်တက် အသွင်မျိုး မဖြစ်ရလေအောင် အဝတ်အစားတွေကို သေသေချာချာ ရွေးဝတ်သည်..။

ဘရာစီယာ မစည်းပဲ လုံလုံခြုံခြုံ ရှိသည့် ဘော်လီအင်္ကျီကို ဝတ်ရန် ဆုံးဖြတ်သည်..။ ခေတ်မိန်းကလေးဖြစ်၍ အေးအေးဝင်းသည် ဘရာစီယာသာ အဝတ်များသည်..။ ဘော်လီ တစ်ထည်သာ ရှိရာ အတော်ပင် ရှာယူလိုက်ရသည်..။

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဝတ်သည့်အပြင် စကပ်ကိုပါ ထပ်ဝတ်သည်..။ ပိတ်စကပ်ဝတ်လိုပါသော်လည်း မရှိသောကြောင့် နိုင်လွန်စကပ်ကိုပဲ ဝတ်လိုက်ရသည်..။  ပြီးတော့ ထူထူထဲထဲနှင့် ခပ်ပွပွဖြစ်သော အင်ဒိုနီးရှား ပါတိတ်ဝမ်းဆက်ကို ဝတ်သည်..။ မှုန်နံ့သာ မခြယ်သတော့..။ နှုတ်ခမ်းလည်း မဆိုး ၊ မိတ်ကပ်လည်း မလိမ်း..။

“ ဒင်…..”

တစ်နာရီ ထိုးသံက အေးအေးဝင်းအတွက် ငှက်ဆိုးထိုးသံလို ပေါ်ထွက်လာသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် သက်ပြင်းတစ်ချက် ချကာ သူမ မသွားလိုသော်လည်း မသွားပဲ နေ၍ မရသည့် ကျော်မိုး၏ အခန်းရှိရာသို့ ထွက်လာခဲ့ရသည်..။

လျှောက်လှမ်းလာရင်း အေးအေးဝင်းတစ်ယောက် မျက်ရည်များ လည်လာမိသည်..။ မိမိဘဝသည် အော်ဒါရှိရာသို့ သွားရသည့် ပြည့်တန်ဆာမ တစ်ယောက်နှင့် ဘာမှ မခြားတော့ပါလားဟုလည်း တွေးနေမိသည်..။

လင်ဖြစ်သူ ခင်မောင်ကျော်၏ မျက်နှာကို မြင်ယောင်သည်..။ ဒရိုင်ဘာ၏ အလိုးကို ခံရန်သွားနေသည့် ဇနီးချောလေး အဖြစ်ကို ခင်မောင်ကျော်သိလျင် ဘယ်လို ခံစားရလိမ့်မည်နည်း…။

အေးအေးဝင်းသည် ခြေလှမ်းကို ရပ်ကာ နောက်သို့ ပြန်လှည့်ချင်သည်..။ ဒါပေမယ့် ပြန်လို့မဖြစ်..။ ကျော်မိုးထံတွင် မိမိ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေခဲ့သည်များကို ကျကျနန ရိုက်ကူးထားသည့် ဗီဒီယို အခွေ ရှိနေသည်..။ အလိုမကျလျင် ကျော်မိုးက ကောင်းကောင်း ဒုက္ခပေးနိုင်သည်..။  အရှက်ခွဲနိုင်သည်..။  ကျော်မိုး ခေါ်ထားရာသို့ သွားရမည်…။ ကျော်မိုးလိုးတာ ခံရမည်..။  မလုပ်ပဲ ငြင်းဆန်ခွင့် မရှိတော့…။ မသွားချင်လို့ မဖြစ်…။

ကြိုးစားကာ လျှောက်လှမ်းလာခဲ့ရာ နောက်ဆုံး ကားဂိုဒေါင် အထပ်ခိုးတွင် ရှိသော ကျော်မိုး၏ ဂေဟာသို့ ရောက်သွားရပါတော့သည်..။  ကျော်မိုးနဲ့အတူ အခန်းထဲတွင် အသားနက်နက်  ဆံပင်ကောက်ကောက် ကုလားဒိန်တစ်ယောက် ၊ ပုပုသေးသေး ပိန်ပိန် မျက်နှာ စုတ်ချွန်းချွန်းနှင့် လူတစ်ယောက်တို့ကိုပါ တွေ့ရသောအခါ အေးအေးဝင်းမှာ ခြေလှမ်းတုံ့ရပ်လျက် မျက်လုံး ပြူးသွားရသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် ကျော်မိုးတစ်ယောက်တည်း သာ ရှိနေမည်ဟု ထင်ထားခဲ့သည်..။ အခုတော့ သူစိမ်းယောက်ျားများပါ ရှိနေသည်..။ ထို ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း မိမိကို လိုးကြအုံးမည်ဆိုခြင်းကို အေးအေးဝင်း ချက်ချင်း နားလည်လိုက်မိသည်..။

မိမိကို ကျော်မိုးက အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်သည်ဖြစ်ရာ ကျော်မိုးအလိုကျ မိမိအနေဖြင့် မငြင်းဆန်နိုင်ပဲ လိုက်လျောလုပ်ဆောင်ပေးရတော့မည် ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း အေးအေးဝင်း နားလည်သည်.။  အေးအေးဝင်း အလွန်ပင် ဝမ်းနည်း ယူကျုံးမရ ဖြစ်သွားသည်..။

“ ဟော…လာလာ….ဟောဒါ ငါ့ဘော်ဒါ နှစ်ယောက်ပဲ…၊ သူက အာမက် ၊ သူက ပိန်တာ ဘအေး…၊ ဘော်ဒါတို့ရေ…အဲဒါ ငါချစ်ချစ် တရုတ်မလေးပေါ့ကွာ…၊ နာမည်က အေးအေးဝင်းတဲ့…”

အာမက်နှင့် ဘအေးတို့က အေးအေးဝင်းကို စားတော့ ဝါးတော့မတတ် ကြည့်ကာ လေများ ချွန်လိုက်ကြသည်..။

“ လာလေ…အထဲကို ဝင်ခဲ့….”

အခန်းဝတွင် ကြောက်လန့်စွာ ရပ်နေမိသော အေးအေးဝင်းမှာ ကျော်မိုး ခေါ်လိုက်မှုကြောင့်  တုန်တုန်ရင်ရင်နှင့်ပင် အခန်းထဲ လျှောက်လှမ်း ဝင်သွားရရှာသည်..။

“ ကောင်မလေးက ရုပ် တော်တော်ဖြိုးတာပဲ..၊ ပစ္စည်းတွေကလည်း တင်းအယ်နေပုံ ရတယ်…၊  ကဲကွာ…ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရအောင် လုပ်စမ်းပါအုံး….”

အာမက်က ပြောသည်..။

“ ကြည့်ရမှာပေါ့ ကွာ…၊  ကဲ  တရုတ်မ အဝတ်တွေ ချွတ်စမ်း….”

ကျော်မိုးက အမိန့်ပေးလိုက်ရာ….၊  ယင်း အမိန့်ပေးသံက အေးအေးဝင်းအတွက် မိုးကြိုးပစ်သံအလား….။အေးအေးဝင်းမှာ ယောက်ျားသုံးယောက် ရှေ့တွင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပြရန် မဝံ့မရဲ တုံ့တုံ့ဆိုင်းဆိုင်း ဖြစ်နေရာ…

“ ချွတ်လေ….နင့်ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ မြန်မြန် ချွတ်လိုက်တော့….”

“ ဟို..ဟို…….”

“ စကားများမနေနဲ့….ချွတ်ဆိုရင် ချွတ်လိုက်…ဒါပဲ….”

ကျော်မိုး အသံက မာလာသည်..။ အေးအေးဝင်း မတတ်သာတော့..၊ မငြင်းရဲတော့…။

ယောက်ျားကြီးသုံးယောက်က တဏှာခိုးတွေ ဝေနေသည့် မျက်လုံးကြီးများဖြင့် အားရပါးရ စူးစိုက်ကြည့်နေဆဲတွင် တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းသည် ရှက်ရွံ့စွာပင် အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီလေးကို စချွတ်သည်..။

သူမအနေဖြင့် ငြင်းဆန်ရန် အင်အားမရှိပါ…။  ငြင်းလျင်လည်း အလကားပင် ဖြစ်မည်..။ သူတို့က အနိုင်အထက် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လုပ်ကြမည် မလွဲ…။အပေါ်အင်္ကျီ ကျွတ်သွားသည်..။  ဘော်လီကို ဆက်ချွတ်သည်..။ ထမီလည်း ကွင်းလုံး ပုံကျသွားသည်..။ ပြီးတော့ အတွင်းခံ စကပ် ၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ..လေး…။

အေးအေးဝင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းသွားရပြီ..။ ကျော်မိုး ၊ အာမက် နှင့် ဘအေးတို့ သုံးယောက်သည် မျက်လုံးကြီးတွေ ကျွတ်ကျတော့မတတ်ပင် အေးအေးဝင်း၏ ဖြူဝင်း ကြော့ရှင်းသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီးကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် အမွှေးများ ရိတ်ထား၍ ငယ်နုပြောင်တင်းနေသော အဖုတ်လေး မပေါ်ရလေအောင် နောက်ဆုံး ကြိုးစားကာကွယ်သည့်အနေဖြင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့နိုင်သမျှ တင်းတင်း စေ့ထားမိသည်..။

“ ဟ….မင်း တရုတ်မမှာ စောက်ဖုတ်မှာ အမွှေးလည်း မရှိပါလား…ကွ…”

အာမက်က ပြောင်တင်း ရှင်းလင်းနေသော ဆီးခုန်လေးကို ကြည့်ရင်း မေးလိုက်သည်..။

“ ရှိပါတယ်…ကွ….၊ ငါက အမွှေးတွေ ရိတ်ခိုင်းလိုက်လို့ ပါ…”

“ တောက်…မင်းကတော့ ဒီတရုတ်မကို တကယ် ပိုင်တာပါလား…၊ ငါတို့ကိုလည်း ပေးလုပ်မယ် မဟုတ်လား….၊  ဒါလေး လိုးရရင်တော့ သေပျော်ပါတယ်ကွာ……တကယ် တကယ်….”

“ အေး…ငါ အရင် အုပ်လိုက်အုံးမယ်…၊ ပြီးတော့ မင်းတို့ တက်ချပေါ့…၊  ကြိုက်သလိုသာ ဆော်…ဒီတရုတ်မက ရေရေလည်လည် နှာတင်းတဲ့ ဆော်…၊  ငါတို့ သုံးယောက် ဝိုင်းလိုးတာကို သူလဲ ကောင်းကောင်းကြီး သဘောကျမှာပါကွာ…၊  ဘယ်နှယ်လဲ…ဘော်ဒီကရော…မိုက်ရဲ့လား….”

“ ဟာ….တောင့်သလား မမေးနဲ့…ကိုယ့်လူ…..၊ ဖင်ကြီးတွေ ရင်ကြီးတွေ က လုံးအိနေတာပဲ…၊ ပေါင်တန်ကြီးတွေကလဲ…တုတ်ဖြိုးနေတာပဲ….”

“ နို့သီးခေါင်းတွေကော …ကြည့်ပါအုံးကွ….”

“ ဟာ….ဟုတ်တယ်…..ကုလားမ နို့သီးတွေလို မဟုတ်ဘူး…တကတည်း…ကော့ထောင် ချွန်နေလိုက်တာ….လက်သန်းဖျား အဆစ်လောက် ကို ရှိတယ်….”

“ တရုတ်မ နို့သီးတွေက ဒီလိုပဲ ရှည်ပြီး ကော့နေတာ…စုပ်လို့ ချေလို့ သိပ်ကောင်းတယ်…၊ အဲဒီ နို့သီးတွေကို လိုးနေရင်း ကုန်းစို့လိုက်ရင် တကယ် ဇိမ်ကျတာကွ……”

သူမ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အကြောင်း တစ်တစ်ခွခွ ပြောဆိုနေမှု ၊ သူမ၏ တဏှာကြီး ရမ္မက်ထန်ပုံတို့ကို ပြောနေမှုများကို အေးအေးဝင်း အတိုင်းသား ကြားနေရသည်..။  သူတို့ ပြောတာတွေလည်း ဟုတ်သည်…။ သည်ကို လာခဲ့စဉ်က မလိုလားပဲ ခြေလှမ်းတုံ့နှေးခဲ့သော်လည်း ယခုလို ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြရပြီးသည့်အခါတွင်မူ အေးအေးဝင်းမှာ တဏှာကြွ ရမ္မက်ထန်စ ပြုလာပြီး ရှည်လျားသော နို့သီးခေါင်းများမှာ ကော့ထောင်နေပြီး အဖုတ်ထဲမှာတောင် စိုစိစိ ဖြစ်လာနေပြီ…။

ဒီလိုဖြစ်လာတာကို စက်ဆုပ်ရွံရှာလှသော်လည်း ရမ္မက်အာရုံကိုကား ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်လို့ မရပါ…။

“ ကဲ…တရုတ်မ…၊ လေးဘက်ထောက်ပြီး …ဖင်ပူးတောင်း ထောင်လိုက်စမ်း…….”

ကျော်မိုးက အမိန့်ပေးသည်..။ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကို ချွတ်သည်..။ တီရှပ်နှင့် ပုဆိုးသာ ဝတ်ထားသည့်အတွက် ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံချ ချွတ်ချပြီး တီရှပ်အား ဆွဲချွတ်ပစ်သည်နှင့် ကျော်မိုးမှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ဖြစ်သွားတော့သည်..။

အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ဘယ်လိုမျှ ငြင်းပယ်ရန် လမ်းမရှိပါ…။ တိုးဝင်မိသော ကာမနွံ ဝဲဂယက်မှ အေးအေးဝင်း ပြန်းရုန်းမထွက်သာတော့…။ လျှောက်မိသည့်လမ်းကို သည်အတိုင်း ဆက်လျှောက်ရန်သာ ရှိပေတော့သည်..။ ဆက်၍သာ သွားရပေတော့မည်…။

အေးအေးဝင်းသည် အဆင်သင့် ခင်းထားသည့်မွေ့ယာပေါ်တွင် ကျော်မိုး၏ အမိန့်အတိုင်း ကျိုးနွံစွာပင် လေးဘက်ထောက်လိုက်ရသည်..။  ကျော်မိုးကလည်း သူမ၏ ဖင်ကြီးနောက်တွင်  ကပ်လျက်ဒူးထောက်နေရာယူသည်..။  ကျော်မိုးသည်  အေးအေးဝင်း၏ စူတူတူ စအိုဝလေးပေါ်သို့ တံတွေးများ ထွေးချလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ တောင်မတ်နေသော  လီးတန်ကြီးကိုလည်း ဖင်ဝတည့်တည့်တွင် တေ့ထောက်သည်..။  အေးအေးဝင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ တုန်သွားရသည်..။  ဖင်ဝတွင် လီးတေ့ထောက် ခံရသည့်အတွက် ကျော်မိုး ဘာဆက်လုပ်မည်ကို အေးအေးဝင်း ရိပ်မိကာ အလွန်လည်း ကြောက်လန့်သွားရှာသည်..။

.....................................

`` ဟင့်အင်း...ဟင့်အင်း....အဲဒါကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ..ရှင်...၊ လုပ်လို့ရမှာ မဟုတ်ပါဘူး..၊ တောင်းပန်ပါတယ်...နော်...ချမ်းသာပေးပါ....``

ဖင်ဝတွင် လီးတေ့မိလိုက်ရသည်တွင်  အေးအေးဝင်းက အလန့်တကြား တောင်းပန်ရှာသည်..။  ကျော်မိုးက အေးစက်စက် ရယ်မောသည်..။  အေးအေးဝင်း၏ ကြောက်လန့်တကြား တောင်းပန် အသနားခံသံများက  ကျော်မိုး၏ ရမ္မက်စိတ်ကို ပိုထန်စေသည်..။ ကျော်မိုးသည် အေးအေးဝင်း၏ လုံးဝန်းသော ဖင်သားကြီးများကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်သို့ အနည်းငယ် ပင့်မသည်..။ ဤတွင် ဖင်ကော့လာကာ ဖင်ပေါက်သည်လည်း ငပဲကြီးထိုးသွင်းရန်  လမ်းကြောင်း ပို၍ ဖြောင့်တန်းသွားသည်..။

အကြောက်အကန်နှင့် အလန့်တကြား ငြင်းဆန်တောင်းပန်နေသည့် အေးအေးဝင်း၏ အမူအယာနှင့် အသံနေအသံထားများကို ထောက်၍ အေးအေးဝင်းမှာ ဖင်တစ်ခါမျှ အလိုးမခံဘူးကြောင်း ကျော်မိုး နားလည်လိုက်သည်..။  ဘယ်လီးမျှ မဝင်ဘူးသေးသော စူတူတူ စအိုဝလေးထဲသို့ မိမိ၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ငပဲချောင်းကြီး ထိုးထည့်ကာ လိုးရတော့မည်မို့  ထိုအတွေးက ကျော်မိုးကို ကျေနပ်ပီတိဖြစ်စေသည်..။

`` ပါးစပ်ပိတ်ပြီး လေးဘက်သာ ကောင်းကောင်း ကုန်းထားစမ်း...ကောင်မ..၊ မင်းတစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးတဲ့ အရသာကို ငါအခုပေးမယ်...၊  သိပ်လည်း ကြောက်မနေပါနဲ့လေ...၊ နင့် ဖင်ပေါက်လေးထဲ ငါ့လီးအဆုံးထိ ထိုးသွင်းပြီးရင်  နင်ဖင်ခံရတာကို သဘောကျလာလိမ့်မယ်..၊ ကောင်မ အားလုံး ငါဖင်လိုးတာကို သဘောကျကြတာချည်းပဲ...၊ နင်လည်း ချွင်းချက်  မဟုတ်ပါဘူး...``

ဖင်ချခံရတော့မည်မို့ အေးအေးဝင်းမှာ အလွန်ပင် ကြောက်လန့်နေရှာသည်..။ သူမသည် ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားရသည်ဖြစ်ရာ မျက်နှာက မွေ့ယာကို ထိမိနေသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် မွေ့ယာတွင် မျက်နှာအပ်ထားသည်..။ ခေါင်းကို မော်ပင် မကြည့်ရဲ..။ သူမ၏ စအိုဝတွင် တေ့ထားသည့် လီးဒစ်ကြီးက အားဖြင့် ဖိလာသည်..။

ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ဝင်လာတော့မည်..။ သူမ ဘာပြောရမည်နည်း..။  သူမ ဘာလုပ်ရမည်နည်း...။  သူမသည် ကျေးပိုင် ကျွန်ပိုင်ခေတ်က ကာမကျွန်မလေး ဘဝမျိုး ရောက်နေရပြီ..။ ဖင်လိုးမခံရအောင် သူမအနေဖြင့်  ဘယ်လိုမှ ငြင်းဆန်၍ မရနိုင်တော့..။

သူမ၏ သွေးသားများသည် ဆူဝေလှုပ်ရှားလာလျက် တစိမ်းယောက်ျားနှစ်ယောက် မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် ဝိုင်းကြည့်နေမှုအောက်တွင် ဖင်လိုးခံရတာ လိုလားနှစ်သက်မဝ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းက အဆိုးဆုံးပင်..။ ရမ္မက်စိတ် ထကြွမှုနှင့် သွေးသားသောင်းကျန်းမှုတို့ကို အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ဘယ်လိုမျှ ချိုးနှိမ်ထိန်းချုပ်၍ မရပေ..။ ဖိအားက ပိုများလာကာ လီးဒစ်ထိပ်ဖျားသည် ကျဉ်းကြပ်လှသော စအိုပေါက်လေးထဲသို့ စတင်တိုးဝင်လာသည်..။  နာကျင်မှု ဝေဒနာသည် ပြင်းပြစွာ ပေါ်လာသည်..။  အေးအေးဝင်းတစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်မှုကြောင့် ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သွားသည်..။

``အား.....အမလေးလေး.... ``

အေးအေးဝင်း၏ နှုတ်ဖျားမှ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်မိသည်.။  ပထမတွင်တော့ စအိုဝသည် လီးကြီးကို လက်မခံသေး..။ ကြွက်သားများက ရှုံ့ကာ တင်းခံနေသည်..။ ဒါပေမယ့် ဖင်လိုးနေကျဖြစ်သော ကျော်မိုးက လီးကို ခပ်စိုက်စိုက်ထားကာ ခါးအား ပေါင်အား သုံး၍ ဖိချလိုက်သည့်အခါတွင်မူ ဖင်ဝသည် ပြဲအာထွက်လျက် လီးဒစ်ကြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ မြုပ်ဝင်သွားသည်..။

`` အား...အား....နာတယ်...နာတယ်.....တော်ပါတော့ ရှင်.....တော်ပါတော့...၊ အဲဒီမှာ မလုပ်ပါနဲ့ ရှင်...၊ ကျမကို အဲဒီမှာ မလုပ်ပါနဲ့တော့....ဟင့်ဟင့်....``

ကျော်မိုးကတော့  မိမိဖင်လိုးနေသည့် တရုတ်မလေး၏ အော်ဟစ်ငြင်းဆန်သံများကို လုံးဝ အရေးမထားပါ..။  မိန်းမ တော်တော်များများကို ကျော်မိုး ဖင်ဆော်ခဲ့ဖူးပြီးပြီ..။  သည်တရုတ်မလေးသည် ယခု ဘယ်လောက် အော်နေနေ ၊ မကြာမီမှာပင် ဖင်လိုးခံရသည့် အရသာကို သိကာ ဖင်ကြီး ကော့ထောင်လှုပ်ရမ်း၍ အလိုးခံတော့မည်ကို ကျော်မိုးနားလည်သည်..။ ထို့ကြောင့် ကောင်မ နာချင် နာပါစေ..၊ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးအဆုံးဝင်အောင်သာ သွင်းရပေမည်…။ 

ထို့ပြင် သူဌေးကတော်လေး အေးအေးဝင်း၏ နာကျင်စွာ ညည်းညူတောင်းပန်နေမှုက ကျော်မိုး၏ မိန်းမများကို အနိုင်ယူ စိုးမိုးလိုစိတ်အား ပို၍ ထက်သန် အားရလာစေလျက် လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သည်ထက် ဝင်အောင် ဆက်သွင်းနေလေတော့သည်..။  တုတ်ရှည်ရှည် ငပဲချောင်းကြီးသည်  ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ထစ်ချင်း ဝင်နေသည်.။

နာတာကလည်း မပြောပါနဲ့တော့….။

“ အား……အား…..သေပြီ….သေပြီ……အား…အမလေး လေး….အင့်..ဟင့်….နာတယ်…….အီးဟီး….ရှီး….ကျွတ်…ကျွတ်…….”

အေးအေးဝင်း၏ ၂၄ နှစ်တာမျှသော လူ့ဘဝ သက်တမ်းအတွင်း သည်မျှလောက် ပြင်းပြသည့် နာကျင်မှု ဝေဒနာမျိုး  မခံစားခဲ့ရဖူးပေ..။  သည်မျှလောက်သော နာကျင်မှုသည် လည်း ရှိမည်ဟု ထင်ပင် မထင်ခဲ့…။  အလွန်နာသည်..။ သိပ်ကို နာသည်..။  သို့ရာတွင် သတိလစ်လုခမန်း ပြင်းထန်စွာ နာကျင်နေလျက်ကပင် ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းခံရမှုကြောင့် ပေါ်ပေါက်လာသည့် အလွန်ထူးခြားသော ကာမအရသာတစ်မျိုးကိုလည်း  အေးအေးဝင်း ၏ သွေးသားများက မသိမသာ ခံစားရစ ပြုလာသည်..။

ဒါပေမယ့် နာကျင်မှု ၊ ကြောက်လန့်မှုတို့ လွှမ်းမိုးနေသော အေးအေးဝင်းအဖို့ ကာမအရသာကို သိသာစွာ မခံစားရသေး…။ လောလောဆယ်မှာတော့ ဖင်လိုးခံနေရတာကို အလန့်ကြီး လန့်ထိတ်နေဆဲ…။

ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူက သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ရက်ရက်စက်စက် ထိုးသွင်းနေသည်ကို နာကျင်စွာ ခံရင်း  အေးအေးဝင်းသည် ဖင်ကွဲကာ သေများ သေသွားလေမည်လားဟုပင် တွေးပူမိပါသည်..။

ကျော်မိုးကတော့ တရုတ်မလေး၏ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးများဖြင့် ကျကျနန အုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲသို့ လီးဝင်လမ်းဖြောင့်အောင် အပေါ်သို့ ပင့်တွန်းတင်လျက် လီးကို အတွင်သာ ဖိသွင်းနေသည်..။

လီးတစ်ထစ်ဝင်လာတိုင်း အေးအေးဝင်းခမျာ ဝေဒနာ တစ်ဆတိုးကာ အော်ဟစ်ညည်းညူ နေမိသည်..။  သည်လီးကြီး အဆုံးသာ ဝင်သွားလျင် မိမိ၏ ဖင်ကွဲထွက်သွားမှာပဲ…။  မနက်ဖြန် လမ်းတောင် ကောင်းကောင်း လျှောက်နိုင်တော့မည် မဟုတ်ဟုလည်း တွေးကာ ကြောက်လန့် စိုးရွံ့နေမိသည်..။

သူဌေးကတော်တရုတ်မလေး၏ အော်ဟစ်ညည်းညူသံများကို နားအရသာခံရင်း ၊ ကျော်မိုးက လီးကို တထစ်ချင်း သွင်းနေရာ ဆယ်လက်မကျော် ရှည်သော လီးကြီး သည် ရှစ်လက်မကျော်ခန့် ဖင်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားပေပြီ..။

ကျန်နေသေးသည့်  နှစ်လက်မလောက်ကို တော့ ကျော်မိုးက လှည့်ကာ ပတ်ကာ တထစ်ချင်း သွင်းမနေတော့ပဲ  တရုတ်မလေး၏ နို့အုံကြီးများကို ကုန်းဆွဲကာ ခါးအားနှင့် ပေါင်တံအားကိုပါ သုံးလျက် ကော့၍ ဆတ်ခနဲ ဆောင့်သွင်းသည်..။  လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး တင်းကြပ်သော ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ အဆုံးတိုင် ဝင်သွားတော့သည်..။

“ အမလေးလေး….ဖင်ပြဲပါပြီ….အစ်ကိုရဲ့…..နာလိုက်တာ…အီး…အီးဟီး…..ဟင့်….ဟင့်….”

အေးအေးဝင်း၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်ညည်းညူလိုက်သံက ကျော်မိုးအဖို့ နားဝင်ပီယံ ရှိလှသည်..။ ကျော်မိုးသည်  လီးအဆုံးသွင်းပြီးနောက် ဖင်ဆက် မလိုးသေးပဲ လီးကို အရင်းတိုင် ဖိကပ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် စိမ်ထားသည်..။ ဤအတွက် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် မိမိ၏ ဖင်လိုးခံရမှု တစ်ခန်းရပ်ပြီ ဟုပင် ထင်မိသည်..။  လီးကို ခေတ္တ စိမ်ထားလျက် ကျဉ်းကြပ်လှသော ဖင်ခေါင်း၏ ထိတွေ့မှုကို အရသာခံပြီးနောက်  ကျော်မိုးက ဖင်ပေါက်ထဲ မြုပ်ဝင်နေသော လီးကို ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တော့ပေးလိုက်သည်..။

ထိုသို့ လီးတော့ပေးလိုက်လေတိုင်း အေးအေးဝင်းမှာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထကာနေသည်..။  ထို့နောက် ကျော်မိုးသည် လီးကို ဖင်ခေါင်းထဲမှ အသာဆွဲထုတ်သည်..။  စအိုဝသည် စူကြွကာ လီးတန်လုံးပတ်နှင့် ကပ်လျက် ပြဲလန်ပါလာသည်..။ အတော်ကို နာသည်.။  လီးတဝက်ခန့် ဆွဲထုတ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြန်ဆောင့်သည်..။  ပြဲလန်ကပ်ပါသွားသော စအိုဝ ပြန်ရှုံ့ဝင်သွားသည်..။

“ ပလပ်…အား…နာတယ်….နာတယ်……..”

“ ပလွတ်…..အင့်…..ပလွတ်….အို့…..”

ကျော်မိုးက ဆက်လက်၍ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သည်..။ အေးအေးဝင်းမှာလည်း ယခုမှ စ၍ ဖင်အလိုးခံရပြီ ဖြစ်ကြောင်း နားလည်လေတော့သည်..။  ပြီးတော့ ယခုလို အသွင်းအထုတ် စတင်လုပ်ဆောင်လာသောအခါ အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း ထူးကဲသော အရသာတစ်မျိုးကို ခံစားတတ်စလည်း ပြုလာသည်..။

မိမိသည် ယခင်က သည်လို တဏှာထန် ရမ္မက်ပြင်းပြမှုမျိုး မဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်ကို အေးအေးဝင်း ပြန်တွေးမိသည်..။  ထို့ပြင် အေးအေးဝင်းအနေနှင့်လည်း  ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူ၏ ဖင်ချခံရမှုကို သာယာသဘောကျခြင်း မဖြစ်လိုပါ..။ ဒါပေမယ့်…သူမကိုယ်သူမ ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း  မရှိတော့..။

သွေးသားတွေ ဆူပွက်စပြုလာသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်ညီးညူခြင်း မပြုတော့..။ ရမ္မက်လွှမ်းသော ညည်းသံလေးများသာ နှုတ်ဖျားမှ ပွင့်အံပေါ်ထွက်လာသည်..။  အခန်းထဲတွင် ကျော်မိုး၏ ဖင်လိုးသံ တဖတ်ဖတ်နှင့်  ဖင်လိုးခံနေရသော တရုတ်မလေး၏ ရမ္မက်ပြင်းပြသော ညည်းညူသံလေးများသာ  ပဲ့တင်ထပ်နေသည်..။

အာမက်နှင့် ဘအေးတို့ နှစ်ယောက်မှာလည်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်ကြသည်..။  သူတို့မြင်တွေ့နေရသည့် ဖင်လိုးမှု မြင်ကွင်းကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်၏ လီးများ မာန်ထကာ မတ်တောင်နေကြသည်..။

အာမက်၏ လီးသည် ကျော်မိုးကို မမီသော်လည်း အတော်ကို ကြီးမားရှည်လျားသည်..။  အရှည် ၁၀ လက်မနီးပါးခန့်  လုံးပတ်ကတော့ ကျော်မင်းထက် နည်းနည်းလေး ပိုသေးသည်..။  သို့သော် လီးထိပ်အရေပြားကို လှီးထား၍ ဒစ်ကြီးသည် ပြဲအာကာ မှိုပွင့်ကြီးလို ဖြစ်လျက် လီးထိပ်တွင် ဦးထုပ် ဆောင်းထားသလို ဖြစ်နေသည်..။  လီးဒစ်က ကျပ်လုံးထက် ပိုကြီးနေသည်..။ ထို့ပြင် ဒစ်အလျားက ကျော်မိုးထက် ရှည်သည်..။  ကျော်မိုးလီးသည် ဆယ်လက်မကျော် ရှည်သော်လည်း လီးဒစ်က နှစ်လက်မခန့်သာ ရှိသည်..။ အာမက်၏ လီးကတော့ ဆယ်လက်မနီးပါး ရှိကာ လီးဒစ်ကချည်းပဲ သုံးလက်မကျော်ကျော် ရှိသည်..။

ဘအေးလီးကတော့ သာမန်မျှသာ..။  အရှည် ( ၇ ) လက်မခန့်နှင့် လုံးပတ် ငါးမူးလုံးလောက်သာ တုတ်သည်..။  သူတို့နှစ်ယောက်သည် တရုတ်မလေးကို  ဖင်ချနေမှုအား မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် ကြည့်နေကြသည်..။  တရုတ်မလေး၏ ကားအိတင်းရင်းသော အသားဆိုင် အသားခဲကြီးများကို အားရပါးရ ကြည့်နေကြသည်..။ သူတို့လည်း တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းကို လိုးချင်လှပြီ…။

.......................................

ကျော်မိုးက လေးဘက်ကုန်းကာ ဖင်ထောင်ထားသော တရုတ်မလေး၏ စအိုဝထဲသို့ သူ့ငပဲကို ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေသည်..။  လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲသို့ စွတ်ခနဲ စွတ်ခနဲ ဝင်နေသလို အေေးအးဝင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း သိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်..။

“ ဘယ်လိုလဲ….ငါဖင်ဆော်တာ နင်ခံနိုင်ပြီ မဟုတ်လား…၊ နင့်ဖင်ပေါက်ထဲကို ငါ့လီးကြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်သွင်းလို့ ရနေပြီ….”

ကျော်မိုးက ထိုသို့ ပြောပြီး ဆောင့်ချက်များတွင် ပိုအားထည့်ပေးသည်..။ ပို၍ ကြမ်းကြမ်းဆော်သည်..။ အေးအေးဝင်း ဘာမှ ပြန်မပြော..။ သို့သော် တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို ညည်းသံများက သူမ မည်မျှ ကာမအရသာ တွေ့နေသည်ကို ပြနေသည်..။

ကျော်မိုးက ဆောင့်ချက်ကို အနည်းငယ် လျှော့သည်..။ ခပ်ဖြည်းဖြည်းသာ ဆောင့်သည်..။ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်မှုကို အကြိုက်တွေ့နေသော အေးအေးဝင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်လာသည်..။

“ ဖင်လိုးခံရတာ ကောင်းလာပြီ မဟုတ်လား…”

ကျော်မိုးက အပိုင်ကိုင်ကာ မေးသည်..။  ဖင်လိုးခံရသည့် အရသာ ကောင်းကို သိသွားပြီ ဖြစ်သော သူဌေးကတော် တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းမှာ မရှက်နိုင် မကြောက်နိုင်တော့..။

“ အင်း……..ဟုတ်ကဲ့……”

အေးအေးဝင်း နှုတ်ဖျားမှ တုံ့ပြန်အဖြေပေးကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ရမ်း လှုပ်ခါပေးလိုက်သည်.။

“ ဟော…ကြည့်စမ်း…တရုတ်မ ဖင်ကြီး ကော့ရမ်းပေးတာ မြင်တယ် မဟုတ်လား…၊ ဒီကောင်မ ဖင်ဇိမ်တွေ့နေပြီ…ကွ…”

အာမက် အငမ်းမရ အော်လိုက်သည်..။

“ အေး…ဟုတ်တယ်….ဟုတ်တယ်…ကျော်မိုး …ကောင်းကောင်းကြီးသာ ဆော်ပေးလိုက်စမ်းပါကွ….”

ဘအေးကလည်း အားပေးအားမြှောက် လုပ်သည်..။  ဖင်ဆော်ခံရတာ ကောင်းလွန်းလှ၍ မှိန်းခံနေသော အေးအေးဝင်းသည် အာမက်နှင့် ဘအေးတို့ကို ခေတ္တမျှ မေ့၍ပင် နေသည်..။  ယခု ထိုအသံများ ကြားရမှပင် မိမိ၏ ဖင်လိုးခံနေပုံကို တခြားယောက်ျားနှစ်ယောက် မျက်စိစားပွဲထိုင်၍ နေကြကြောင်း အမှတ်ရလာလေသည်..။

ကျော်မိုး၏ ဖင်ဆော်မှုအား ကျေကျေနပ်နပ် တုံ့ပြန်တာထက် ဖင်လှုပ်ပေးနေခဲ့မှုသည် အေးအေးဝင်းအတွက် တကယ်ပင် အရှက် အကြောက် ကင်းမဲ့စရာ ဖြစ်သည်..။ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်ရသည်ကို အေးအေးဝင်း မလိုးလားပါ..။ လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်လျက် မိမိအိမ်မှ ဒရိုင်ဘာဖင်လိုးမှုကို ခံနေရသည့် သူဌေးကတော် တရုတ်မလေးသည် ကျန်ရှိနေသေးသမျှသော အသိဉာဏ်နှင့် စွမ်းအားများကို အတင်းဖျစ်ညှစ်သုံးလျက် မလှုပ်မရှား အသံလည်း မပြုပဲ  ဘာခံစားချက်မျှ မရှိသည့် သစ်တုံးကြီးလိုသာ နေဖို့ အတင်း ကြိုးစားရှာသည်..။

ဒါပေမယ့် အချည်းအနှီးသာပင်…။ သွေးသားတို့၏ သောင်းကျန်း ဆူကြွလာမှု ၊ တရိပ်ရိပ်နှင့် ဒီရေအလား တက်လာသော ရမ္မက်ဆန္ဒ ..ဒါတွေကို ဘယ်လိုမျှ တားဆီးလို့ မရ…။ တားလေ ပိုဆိုးလေ..။ ပို နှာထန်လာလေ…။

နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး အံခဲကာ တရိပ်ရိပ်တက်ကြွလာနေသည့် ရမ္မက်ဇောကို အတင်း ချိုးနှိမ် ထိန်းချုပ်နေသည့် ကြားမှပင် သူမ၏ ကားအိစွင့်ထွားသော ဖင်ဆုံဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးများသည် နောက်သို့ ကော့ကာ ရမ်းကာ ဝေ့ကာဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားကာနှင့် ကျော်မိုး၏ ဖင်လိုးမှုကို လိုလားခုံမင်စွာ တုံ့ပြန်နေသည်..။  ကျော်မိုးက ဆောင့်၍ သွင်းလိုက်သည့်အခါများတွင် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ဆုံကြီးသည် အလိုလိုပင် ကော့ပင့် ထောင်တက်လာသည်..။ ခါးလေး ညွှတ်လျက် ကျသွားသည်..။

ကျော်မိုးသည် တတုန်တုန် လှုပ်ခါနေလေသော ဖင်ဆုံကြီးကို လက်ဝါးဖြင့် အား၇ပါးရ ပွတ်ကာ လီးကိုလည်း ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ သွင်းနေသည်..။

“ ပလွတ်….ဘွပ်….အင့်…..”

“ ပလွတ်…..ပြွတ်…..ဖွတ်……အို..အမေ့…….”

“ ဘွတ်….ဘွပ်…..ဟင့်..အင့်  အင့်…..”

ဘေးမှ ကြည့်နေကြသည့် လူသားနှစ်ယောက်မှာလည်း လီးတန်ကြီးတွေ အစွမ်းကုန် မတ်တောင်ကာ လိုးချင်ဆော်ချင်လှပြီ..။  သူတို့မြင်နေရသည့် အေးအေးဝင်း၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကိုယ်လုံးကြီးကလည်း တစ်တစ်ရစ်ရစ်နှင့် လိုးချင် ဆော်ချင်စရာကြီး မဟုတ်ပါလား…။

“ ဟေ့ကောင် ကျော်မိုး…၊ ငါတို့က ဘယ်တော့မှ ဒီတရုတ်မကို လိုးရမှာလဲ….၊ ငါ…မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ကွ…လိုးချင်လှပြီ…”

အာမက်က သူ့ငပဲ မဲကြုပ်ကြုပ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ရင်း လှမ်းပြောသည်..။

“ ဘယ်လိုလဲ….တရုတ်မ ၊ ငါ့ဘော်ဒါ ပြောတာကို ကြားတယ် မဟုတ်လား….”

ကျော်မိုးက ထိုသို့ပြောရင်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ပြင်းထန်စွာ တစ်ချက် ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်..။  ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးဝင်သွားသံ  ဘွပ် ခနဲ မြည်သွားလျက် အေးအေးဝင်း၏ နှုတ်ဖျားမှ  အား…ကျွတ်ကျွတ်..ဟင့်….ဟု ညည်းလိုက်သံလေးသည် စည်းကိုက် ဝါးကိုက် ပေါ်ထွက်လာသည်..။  တရုတ်မလေး၏ ခါးသိမ်သိမ်လေး ညွှတ်ကျလျက် ဖင်ကြီး ကော့တက်လာသည်..။

“ ကဲ…ဒီတော့ သူ့ကို  အခု တစ်လှည့်ပေးလိုက်အုံးပေါ့….”

ကျော်မိုး၏ စကားသည် အေးအေးဝင်းအဖို့ စီရင်ချက် ချလိုက်သံပင် ဖြစ်သည်..။ မိမိသည် အာမက်ဆိုသူ ကုလားဒိန်၏ အလိုးကို ခံရပေအုံးတော့မည် ဟုလည်း အေးအေးဝင်း နားလည်လိုက်သည်..။

“ ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း…ကျမကို သနားပါအုံး…အစ်ကိုရယ်….”

အေးအေးဝင်းက ထိုသို့ တောင်းပန်အသနားခံနေဆဲမှာပင် ကျော်မိုးသည် အေးအေးဝင်းကို ဆတ်ခနဲ တွန်းထုတ်လိုက်သည်..။ ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ခံနေရရှာသော သူဌေးကတော်လေးမှာ မွေ့ယာပေါ် မှောက်လျက်သား ကျသွားသည်..။  သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးချောင်းကြီးကလည်း ပြွတ်ခနဲ အသံနှင့်အတူ ကျွတ်ထွက်သွားသည်..။

ပြည့်ကြပ် တစ်ဆို့နေသော လီးတန်ကြီး ရုတ်တရက် ကျွတ်ထွက်သွား၍ အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ဝလေးမှာ ဟပြဲပြဲ ဖြစ်လျက် ဟာတာတာနှင့် ကျန်နေခဲ့သည်..။  ဖင်ထဲမှ လေအံသံ ရှည်ရှည်တစ်ချက်လည်း တဘွတ်ဘွတ် တဘုဘု မြည်လျက် ထွက်ပေါ်လာသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် မွေ့ယာပေါ်တွင် မှောက်လျက်သားလေး ရှိနေသည်..။ သူမသည် လှုပ်ပင် မလှုပ်ရဲပါ..။ မကြာမီ ကြုံရတော့မည့် ယုတ်မာပက်စက်စွာ အလိုးခံရတော့မည့် အဖြစ်များကို တွေးပင် မကြည့်ရဲရှာ…။

သူဌေးကတော်လေး အေးအေးဝင်းမှာ သည်မျှလောက် အရှက်အကြောက် ကင်းမဲ့စွာ ပြုကျင့်စပ်ယှက်မှုမျိုး ကြုံရမည်ဟု ထင်ရန် ဝေးစွ..။ ရှိနိုင်မည်ဟုပင် မထင်ခဲ့ပေ…။  ယခု အာမက်လိုးတာကို ခံရပေတော့မည်…။ ပြီးလျင် ဘအေးက ချအုံးမည်..။ ဒါ့အပြင် ပက်ပက်စက်စက် လိုးသူက လိုး၍ ဤသို့လိုးနေသည်ကို ကျန်နှစ်ယောက်က မျက်စိ စားပွဲထိုင်ကာ ကြည့်နေကြပေဦးမည်..။

သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ယောက်ျားကြီး သုံးယောက် ထင်တိုင်းကြဲ ပြုမူကြမှုကို မိမိ ခံမှ ခံနိုင်ပါမည်လား ဟူ၍လည်း တွေးကာ ကြောက်နေမိသည်..။  ဒါပေမယ့် မိမိအနေဖြင့် ကျော်မိုး၏ အမိန့်သြဇာကို မည်သို့မျှ မလွန်ဆန်နိုင်ကြောင်း အေးအေးဝင်း သိနေသည်..။

ကျော်မိုးသည် အေးအေးဝင်းကို ရမ္မက်ထန် တဏှာကြွလျက် အရှက်အကြောက် ကင်းမဲ့စွာ ကာမစပ်ယှက်ရမှုကို လိုလားတပ်မက်လာအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သည်..။ ထို့ပြင် အေးအေးဝင်းနှင့် ပက်ပက်စက်စက် ဖြစ်ပျက်နေပုံများကို ဗီဒီယို ရိုက်ကူးကာ လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင်ကြီး ကိုင်ထားသည် မဟုတ်ပါလား…။

ကျော်မိုးက ကုန်းဆို  သူမ ကုန်းပေးရမည်..။ ကျော်မိုးက လီးစုပ်ဆို သူမ စုပ်ပေးရမည်..။ ကျော်မိုးက ဖင်ခံဆို သူမ ခံရမည်..။  ဘယ်နေရာမှာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူနဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အေးအေးဝင်းမှာ ကျော်မိုး၏ ကာမကျေးကျွန်မလေးတစ်ယောက် ဘဝသို့ သက်ဆင်း ကျရောက်နေရပေပြီ..။

အာမက်သည် မိမိလက်သို့ ကျော်မိုးက ပေးအပ်လိုက်သော အေးအေးဝင်းရှိရာသို့ ချဉ်းကပ်သွားသည်..။  ပြီးတော့ အေးအေးဝင်းကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲဖြဲသည်..။

ပြုသမျှ ခံရမည်ကို သိနေသော အေးအေးဝင်းသည် ဘာမျှ ငြင်းဆန်နေခြင်း မပြုတော့..။ မျက်စိကိုသာ စုံမှိတ်ထားလိုက်တော့သည်..။ အာမက်သည် ပေါင်ကားထား၍ ပြဲအာနေသော တရုတ်မ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အားရပါးရ ကြည့်ကာ…

“ တောက်…ကြည့်စမ်းပါအုံးကွာ…စောက်ဖုတ်က ဖြူနုပြီး အလယ်က အတွင်းသားတွေက ပန်းရောင်လေးကို သမ်းနေတာပဲ..။ စောက်မွှေးရိပ်ထားတော့ ပိုကြည့်လို့ လှနေတာပေါ့..။  တရုတ်မ စောက်ဖုတ်ကို ငါ မလိုးဖူးသေးဘူး…၊ အခုတော့ ကောင်းကောင်း လိုးပေးလိုက်မယ်…၊ ကုလားလီး အရသာကို ဒီတရုတ်မ ကောင်းကောင်းကြီး သိသွားစေရမယ်…”

အာမက်၏ ကြုံးဝါးလိုက်သံက အေးအေးဝင်းကို အသားဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ကြောက်လန့်သွားစေသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် အလန့်တကြားပင် လက်သီးလေးများ ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိသည်..။ သည်ထက်ပိုပြီး သူမ ဘာမျှ မတတ်နိုင်ပါ..။

“ ဟေ့ကောင်…ဒီတရုတ်မ မင်းလက်ထဲ အပြီး ထည့်လိုက်တယ်များ ထင်နေသလား…၊ ငါချလို့ မပြီးသေးဘူး…ကွ…၊ မင်းလိုးချင်လှချည်ရဲ့ ဆိုလို့ ငါ ခဏ ရပ်ပေးလိုက်တာ…၊ ကဲကဲ…တရုတ်မ စောက်ဖုတ်ထဲကို မင်းလီး သွင်းလိုက်..။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးကို မင်းအပေါ်မှာ မှောက်ခုံဖြစ်အောင် ဆွဲလှန်တင်ပေး…၊ ဒါမှ ငါက သူ့ဖင်ပေါက်ထဲ လီးပြန်သွင်းပြီး ဖင်ဆက်ချနိုင်မှာ …ကဲ…လုပ်လေကွာ… ဘာနှေးနေရတာလဲ….”

ကျော်မိုးက လောဆော်သည်..။  အေးအေးဝင်းသည် ကျော်မိုး၏ အကြံအစည်ကို ကြားသိရသောအခါ အလွန်အမင်း ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်သွားရှာသည်..။  ထိုအချိန်မှာပင် အာမက်သည် တရုတ်မလေး၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွသည်..။  ဖြူနုဖွေးအိနေသော တရုတ်မလေး၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ နက်ပြောင်နေသော ကုလားဒိန် တက်ခွလိုက်သောအခါ ကြည့်ရသူများ အသည်းယားစရာပါ..။

အာမက်သည် ဖြူနုနေသော တရုတ်မ စောက်ဖုတ်တွင် သူ့လီး မည်းမည်းနက်နက်ကြီးကို တေ့ကာ ဆတ်ခနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။  စောစောက ကျော်မိုးဖင်လိုးတာခံရင်း တဏှာရမ္မက်ဇောတွေ တက်ကြွခဲ့သည်မို့  အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ကြည်တွေ စိုအိနေသည်..။ သို့သော် အေးအေးဝင်း၏ စောက်ခေါင်းလေးက ကျဉ်းကြပ်လှသည်ဖြစ်သောကြောင့်  ဆယ်လက်မနီးပါးခန့် ရှည်ကာ ကျပ်လုံးလောက် တုတ်သော လီးကြီးက မချောင်ပဲ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းပင် တိုးဝင်သွားသည်..။

“ အား…..အမလေး….လေး…နာလိုက်တာ….”

လီးဒဏ်ကြောင့်  အေးအေးဝင်း နာကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်မိသည်..။  ကုလားဒိန်အာမက်သည် လီးအသွင်း တကယ်ကြမ်းသည်..။ တစ်ချက်တည်းနှင့် အကုန်ဝင်အောင်  ထိုးဆောင့်သွင်းချလိုက်ရာ အေးအေးဝင်း အတော်ပင် ခံလိုက်ရရှာသည်..။

“ အားပါး…..တယ်ကောင်းကွာ…”

စောက်ခေါင်းထဲ လီးတဆုံးဝင်သွားပြီး အမွှေးတွေ ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားသည့် တရုတ်မလေး၏ ဆီးခုံနှင့် သူ၏ အမွှေးလိမ်ကောက်ကောက်တွေ တောထအောင် ပေါက်နေသည့် ဆီးခုံ ဖိကပ်မိသောအခါ ကုလားဒိန်အာမက်က ကျေနပ်စွာ ရေရွတ်လိုက်သည်..။

“ တောက်…….မင်းပြောတာ…ဟုတ်တယ်ဟေ့….ကျော်မိုး….၊ တရုတ်မစောက်ဖုတ်က အရည်ရွှမ်းပေမယ့် ကျဉ်းပြီး ကြပ်နေတာပဲ….”

“ ဟုတ်ပါတယ်…ဟုတ်ပါတယ်….ငါဖင်ချနိုင်အောင် ကောင်မကို မင်ပေါ်မှောက်ခုံဆွဲတင်ပေးလေကွာ…. ဒီတရုတ်မရဲ့ ဖင်ခေါင်းက စောက်ခေါင်းထက် ပိုကျဉ်းတယ်…၊ ငါ သူ့ဖင်ကို ဆော်ချင်လှပြီကွ….”

တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းခမျာ ဘာပြောရမှန်း မသိဖြစ်သွားဆဲမှာပင် အာမက်သည် အသာဘေးသို့ လှိမ့်ချကာ အေးအေးဝင်းကို ဖက်ဆွဲလျက် ပင့်တင်လိုက်သည်..။ သည်လို အနေအထားပြောင်းမှုမျိုးတွင် အာမက်သည် ကျင်လည်နေသူဖြစ်ရာ အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းထားသောလီးကို ပြန်မကျွတ်စေပဲ တရုတ်မလေးက အပေါ် ၊သူက အောက် ချက်ချင်းပင် နေရာပြောင်းသွားသည်..။

ယခုဆိုလျင်…အာမက်သည် မွေ့ယာပေါ်တွင် ပက်လက်အိပ်လျက် အေးအေးဝင်းက အပေါ်မှ ခွလျက်သား ရှိနေသည်..။ သူ၏ မတ်တောင်နေသော လီးတန်မည်းမည်းကြီးသည် အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲ နစ်မြုပ်ဝင်နေသည်..။  အေးအေးဝင်း၏ ပေါင်နှစ်ခုဘေးတွင် ကားကာ ဖင်ကြီးက ကော့ကြွနေသည်..။

သည်လူတွေ၏ တဏှာရမ္မက်ဇောကို မည်သည့်အရာကမျှ တားဆီး၍ ရမည်မဟုတ်ကြောင်း အေးအေးဝင်း သိသည်..။ ထိတွေ့ဖူးသည့် ပူနွေးတုတ်ရှည်သော လီးထိပ်ဖူးကြီး ဖင်ဝတွင် လာတေ့သည်ကို အေးအေးဝင်း သိလိုက်ရသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသွားသည်..။ ကြောက်လိုက်တာလည်း ပြောမနေပါနှင့်တော့…။

အလိုလေးလေး…သည်လိုအခြေအနေမျိုးတွင် မိမိ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးသွင်းလို့ ဖြစ်နိုင်ပါမည်လားဟုလည်း သူဌေးကတော် တရုတ်မလေးခမျာ အလန့်တကြား တွေးမိသည်..။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် လီးကြီးတစ်ချောင်း ပြည့်ကြပ်ဆို့နစ်စွာ သွင်းထားကာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်တုန်လျက် အဖုတ်အတွင်းသားများနှင့် အကြပ်အသိပ်ထိတွေ့နေသည်..။ သည်လိုအခါမျိုးတွင် အဖုတ်ထဲရှိ လီးထက်ပိုကြီး ပိုရှည်သော လီးကြီးတစ်ချောင်းက ကျဉ်းကြပ်လှသော ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းကာ လိုးလာလျင် မိမိအဖို့ သေရရုံသာ ရှိတော့သည်ဟုလည်း တွေးတော ကြောက်လန့်နေမိရှာသည်..။

ဒါပေမယ့် အေးအေးဝင်းခမျာ လှုပ်ပင် မလှုပ်ဝံ့..။ ကျော်မိုးက ကျဉ်းကြပ်သည့် စအိုဝတွင် ငပဲထိပ်ဖူးကို ကျကျနန တေ့ထောက်သည်..။  အောက်မှ အာမက်ကမူ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးသွင်းထားသော လီးချောင်းကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ လှုပ်ပေးနေသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် မျက်စိကို စုံမှိတ်ထားဆဲ..။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားလိုက်မိသည်..။  မကြုံဖူးအောင် အရှက်ကုန်ရလေတော့မည့် လီးနှစ်ချောင်းနှင့် ဖင် အဖုတ်တို့ကို တစ်ချိန်တည်း လိုးမှုကို ရင်ထိတ်ဖိုလျက် စောင့်ဆိုင်းနေရရှာသည်..။  ဖင်ထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် သူမအဖို့ ကုန်းကောက်စရာ မရှိလောက်အောင် အရှက်ကုန် ၊ သိက္ခာကျ ရမည့် အလိုးခံ ဇာတ်လမ်း စပေတော့မည်..။  ထို့ပြင် အဖုတ် ဖင်ကို တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံရမှုကြောင့် မည်မျှ နာကျင်မှု ဝေဒနာ ဖြစ်လာဦးမည် မသိ..။

သည်လို ရင်ထိတ်ဖွယ်ရာ စောင့်လင့်နေရမှုသည် အချိန်ရှည်ကြာလှသည်ဟုလည်း ထင်မိသည်..။

“ ပြွတ်……ပလွတ်….“

“ အား……နာတယ်…..နာတယ်………”

“ ဗျစ်….ဘု…ပလွတ်…….”

“ အမလေးလေး….အစ်ကိုရဲ့…..ဗျစ်….ဘု…..ဘွတ်….သေပါပြီ ရှင်….ဖင်ပြဲပါပြီ….အားအား……..”

အေးအေးဝင်းမှာ အော်ဟစ်ညည်းညူရင်းပင် ကျော်မိုး၏ ဖင်ထဲ လီးသွင်းမှုကို ခံနေရသည်..။ ရုန်းကား မရုန်းရဲ..။ ရုန်းလို့လည်း ရမည် မဟုတ်ပါ..။  နောက်ဆုံးတွင်တော့ အေးအေးဝင်း၏ ကျဉ်းကြပ်လှသော ဖင်ခေါင်းလေးထဲသို့ ကျော်မိုး၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော ငပဲကြီး အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်..။  ထို့နောက် ငနဲသားနှစ်ယောက်သည် တရုတ်မလေး၏ ဖင်နှင့် အဖုတ်တို့ကို ကျကျနန လိုးကြဆော်ကြလေတော့သည်..။ ကျော်မိုး နှင့် အာမက်တို့သည် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်၏ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်တို့ကို ပြိုင်တူ ညှပ်ကာလိုးကြသည့် အလုပ်ကို ကောင်းစွာ ကျွမ်းကျင်ကြသည်..။  ကုလားသူဌေးကတော်ကြီးများကို မကြာခဏပင် သည်လို ဝိုင်းညှပ်လိုးခဲ့ကြသည့်အတွက် တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် သိသည်..။ အပေးအယူ မျှသည်..။

အစပိုင်းတွင်တော့ ခပ်ဖြေးဖြေး ခပ်မှန်မှန်သာ ဆော်ကြသည်..။ ကျော်မိုးက သူ့လီးကြီးကို အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင် အာမက်က အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့ငပဲကြီးကို အသာဆွဲထုတ်သည်.။  အေးအေးဝင်းမှာ ကြီးမား ရှည်လျားလှသည့် လီးကြီးတစ်ချောင်း ဖင်ပေါက်ထဲဝင်၍ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ပြန်ထွက်သွားသလိုလို ခံစားရသည်..။ 

ဖင်ထဲသို့ လီးထိုးသွင်းမှု က နာသည်..။ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်သွားသော လီးလုံးပတ်က စောက်စေ့ကို တစ်လျှောက်လုံး ပွတ်တိုက်ထိတွေ့သွားသောကြောင့် ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်း ထစေအောင် အရသာထူးကို ပေးသည်..။  နောက်တော့ …အာမက်က ဒစ်ပေါ်လုလု ဆွဲထုတ်ထားသော ငပဲကြီးကို အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းသည်..။ ကျော်မိုးက အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ပေါက်ထဲ အရင်းထိအောင် ထိုးသွင်းထားသော လီးတန်ကြီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ ပြန်ဆွဲနှုတ်သည်..။  ဖင်ထဲက လီးဆွဲထုတ်မှုက နာကျင်စေသည်..။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး တိုးဝင်လာမှုက အရသာပေးသည်..။ 

အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲတွင် မိမိစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ရှည်လျားလှသော လီးကြီးတိုးဝင်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲမှပင် ပြန်ထွက်သွားသည်ဟု ထင်မြင် ခံစားမိသည်..။ ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့သည် တစ်ပေါက်သွင်း တစ်ပေါက်ထုတ်နည်းဖြင့် အတန်ကြာအောင် လုပ်ပေးသည်..။ အေးအေးဝင်းမှာ တစ်သက်တာတွင် မကြုံစဖူးသော အလွန်ထူးကဲသည့် ကာမအရသာဆန်းကို ခံစားနေရသည်..။  သည်လို ကာမအရသာဆန်းမျိုးသည် ဖင်နှင့် အဖုတ်ကို ဝိုင်းညှပ်လိုးမှု ကျွမ်းကျင်သူ ယောက်ျားနှစ်ယောက် ၏ အချက်ကျကျ လိုးပေးမှုဖြင့်သာ ရရှိခံစားနိုင်သည်..။

တရုတ်မလေးမှာ ရှက်ကြောက်နေခြင်းများ မရှိတော့..။  ဖင်နှင့် အဖုတ်ကို  ဝိုင်းညှပ်လိုးနေကြသော ယောက်ျားနှစ်ယောက်အလယ်တွင် ဒူးနှင့် လက်ကို အားပြုကာ လေးဘက် မကျတကျ အနေအထားမျိုးဖြင့် နေရင်း အားရနှစ်ခြိုက်စွာ အလိုးခံနေသည်..။ 

အာမက်နှင့် ကျော်မိုးတို့က ဆောင့်နည်း တစ်မျိုး ပြောင်းကြပြန်သည်..။ တစ်ယောက်ကသွင်း ၊ တစ်ယောက်က ထုတ်နှင့် တစ်ပေါက်သွင်း တစ်ပေါက်ထုတ်နည်းဖြင့် လိုးနေကြရာမှ တစ်ပေါက်ငြိမ် ၊ တစ်ပေါက်ဆော်နည်းကို ပြောင်းလဲ လိုက်ကြသည်..။

ကျော်မိုးက အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ထဲသို့ လီးဆောင့်သွင်း ပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက်လိုးသည်..။  ထိုသို့ ကျော်မိုးက အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ကို ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးနေချိန်တွင် အာမက်က သူ့ငပဲတစ်ချောင်းလုံးကို အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိုးသွင်းဖိကပ်ထားသည်..။ ပြီးတော့ အေးအေးဝင်း၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ တင်းကြပ်စွာ ဖြစ်ညှစ်ထားသည်..။

အေးအေးဝင်းမှာ ဖင်လိုးခံရတာကလည်း နာ ၊ နို့တွေကို တအားဆွဲညှစ်ထား၍ လည်း နာ ဖြစ်နေသည်..။ ထိုကြားထဲက ပင် ဖင်လိုးခံရခြင်း၏ တစ်မူထူးခြားသော ခံစားမှုဖြစ်သည့် နာကျင်မှုပြင်းပြသော အရသာကိုလည်း ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထလျက် ကြားက ခံစားနေရသည်..။  အဖုတ်ထဲတွင်လည်း လီးကြီးက အပြည့်အသိပ်တိုးဝင်လျက် ရှိနေရာ အေးအေးဝင်း အဖို့ ဖင်ချည်းသက်သက် အလိုးခံရမှုနှင့် မတူသည့် ထူးခြားသော အရသာကို ခံစားနေရလေသည်..။

ထို့နောက် ကျော်မိုးက အေးအေးဝင်း၏ အဖုတ်ထဲ သို့ လီးကို အဆုံးဖိကပ်ထိုးထည့်ပေးထားကာ အောက်မှ အာမက်က သူ့လီးကြီးကို ကော့ကာလှုပ်ကာဖြင့် အေးအေးဝင်း၏ အဖုတ်ထဲသို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်သည်..။  နို့အုံများကိုတော့ မဆွဲတော့..။ မညှစ်တော့..။  ကျော်မိုးကလည်း နို့တွေကို လှမ်းမဆွဲ..။  နို့အုံတွေကို အလွတ်ထားသည်..။  ကျော်မိုးသည် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ကြီးကိုသာ တဖျန်းဖျန်းမြည်အောင် လက်ဝါးနှင့် ရိုက်ပေးသည်..။

အေးအေးဝင်းမှာ အဖုတ်ထဲ လီးဆောင့်လိုးတာက အရသာကောင်းလျက် ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီးထိုးသွင်းထားမှုက တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖြစ်နေသည်..။ ထို့ပြင် စောစောက ဖျစ်ညှစ် အကိုင်ခံထားရသော နို့အုံများမှာ သည်အတိုင်း အလွတ်ရှိနေသည်..။ အားမလို အားမရ ဖြစ်စေသည်..။  ဖင်ကြီးကို တဖျန်းဖျန်း အရိုက်ခံနေရမှုကလည်း နာကျင်သလောက် ရမ္မက်ပိုထန်စေသည်..။

ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့က မိန်းမတစ်ယောက်၏ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ကို လီးနှစ်ချောင်း ပြိုင်တူ ဝိုင်းညှပ်လိုးရာတွင်  အကြမ်းတမ်းဆုံး အပက်စက်ဆုံးနှင့် အထိမိဆုံး ဆောင့်လိုးနည်းဖြစ်သော နှစ်ပေါက် ပြိုင်တူ ဆောင့်နည်းကို နောက်ဆုံးအဖြစ် အသုံးချလိုက်ကြသည်..။

ကျော်မိုးက တရုတ်မလေး၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ့ငပဲကြီးကို တအားဆောင့်ချလိုက်ချိန်တွင် အောက်ဖက်ရှိ အာမက်ကလည်း သူဌေးကတော်လေး အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးတန်မည်းမည်းကြီးကို အားကုန်ပင့်တင် ဆောင့်သွင်းသည်..။

တရုတ်မလေး၏ ဖင်ထဲသို့ ဗမာလီးကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ကုလားလီးကြီး ၏ ပြိုင်တူပင် အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်သွားလေသည်..။

“ ပလွတ်…..ဗျစ်…..ဘု…ဖွတ်……..”

ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးနှစ်ချောင်း ပြိုင်တူ လိုးဝင်လာသံက ကျယ်လောင်စွာ မြည်သွားသည်..။

“ အောင်မလေး…….အစ်ကိုတို့ရဲ့…….အား….အင့်…..”

နာလည်းအလွန်နာ..၊ ကောင်းလည်း အလွန်ကောင်းမို့ အေးအေးဝင်း၏ နှုတ်ဖျားမှ အော်ဟစ်သံ ပေါ်သွားသည်.။  တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဆတ်ဆတ် တုန်သွားသည်..။

ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့သည် တရုတ်မလေး၏ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်တို့ကို နှစ်ပေါက်ပြိုင်ဆောင့်နည်းဖြင့် ပြိုင်တူပင် တအားဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။

“ ပလွတ်…..ဗျစ်……”

“ အားပါး….ပါး…..အား..ရှီး……..”

“ ပလွတ်…ဖွတ်……..အင့်…..”

“ ပလစ်….ဗျစ်…..ဘု…ဘွတ်……..”

“အား..ကျွတ်.ကျွတ်….”

“ ဘွပ်…ဖွတ်……ဗျစ်……ဘု…….အား……..ကောင်းလိုက်တာ….ပျစ်ပျစ်…… ဆောင့်စမ်းပါရှင်….ဆောင့်လိုးကြစမ်းပါ…တအား….တအားလိုး….ပါ……”

“ ပလစ်…ပလစ်…..ပွတ်……ဖွတ်…..”

“ အား……အီး…..ကောင်းတယ်….ဟင့်….”

ဖင်နှင့်အဖုတ်ကို ကုလားလီး ၊ ဗမာလီးတို့ဖြင့် ပြိုင်တူ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ဆောင့်လိုးခြင်း ခံနေရသည့် တရုတ်မလေးမှာ အရသာတွေ့လွန်းလှသောကြောင့် ရူးလုမတတ်ပင် ဖြစ်နေသည်..။

တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများ ပေါက်ထွက်လုမတတ်ပင် သွေးတွေ ဆူဝေနေသည်..။ တရုတ်မလေး၏ ပင်ကိုယ် ဖြူဖွေးနုနေသော အသားအရောင်မှာလည်း ပန်းနုရောင် သန်း၍ လာသည်..။  ဗမာလီးကြီးနှင့် လိုးနေသော ဖင်ကလည်း အရသာရှိ သည်..။ ကုလားလီးကြီးနှင့် ဆော်နေသော စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း ခံလို့ကောင်းနေသည်..။ ဘယ်က ပိုကောင်းမှန်းတောင် မသိနိုင်တော့…။

တရုတ်မလေးသည် ခါးကို ညွှတ်ကာ ဖင်ကိုကော့ကာ ပင့်ကာ ပြုပေးလျက် ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေမှုအား အရူးအမူးပင် ခံယူနေသည်..။ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် လီးကြီးအပြည့်အသိပ် ဖြစ်နေသလို စောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း ငပဲချောင်းကြီးက အကြပ်အညှပ်..။  ဖင်ခေါင်းနှင့် စောက်ခေါင်းတို့ကို ပိုင်းခြားထားသည့် အသားမျှင်လေးသည် နဂိုကပင် သိပ်မကြီးလှ..။ ယခု အကြပ်အသိပ် ဝင်နေသော လီးကြီးများကြောင့် ဖင်ခေါင်းနှင့် စောက်ခေါင်းတို့ အသကုန် ကြွရွပြဲအာနေရာ သူတို့နှစ်ခုကို ပိုင်းခြားထားသော အသားမျှင်လေးမှာ ပို၍ပင် ပါးလွှာသွားသလို ဖြစ်နေတော့သည်..။

ဤတွင် ဖင်လိုးနေသူ ကျော်မိုးအဖို့ မိမိ၏ လီးနှင့် စောက်ခေါင်းထဲရှိ အာမက်၏ လီး ထိတွေ့တိုက်မှုကို ခံစားသိရှိနေရသလို စောက်ဖုတ်ကို ဆော်နေသူ ကုလားဒိန် အာမက်အနေဖြင့်လည်း မိမိ၏ လီးနှင့် ဖင်လိုးနေသူ ကျော်မိုး၏ လီးတို့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကို သိရှိခံစားနေရသည်..။

ထိုပွတ်တိုက်မှုများသည် မည်မျှ အားပြင်းသနည်းဆိုသော် ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့အဖို့ သူတို့၏ လီးနှစ်ချောင်းအကြားတွင် မည်သည့်အသားဆိုင်မျှ ခြားနားထားခြင်း မရှိတော့ပဲ ပကတိအတိုင်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေကြသလိုပင် ထင်မိစေပေသည်..။

အေးအေးဝင်းမှာကား ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပင် မေ့နေသည်..။ မိမိကို ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူက အတင်းအကြပ် အနိုင်ကျင့်လျက် သူ့အဖော်ဖြစ်သူ တစ်ယောက်နှင့်အတူ ဖင်နှင့်စောက်ဖုတ်ကို ပြိုင်တူ ဝိုင်းဆော်နေကြသည် ဆိုခြင်းကိုပင် သတိမမူနိုင်တော့..။  အေးအေးဝင်းသိသည်က ဖင်နှင့်အဖုတ်ကို ဝိုင်းလိုးနေကြသည့် လီးနှစ်ချောင်းကြောင့် ခံစားနေရသည့် အလွန့်အလွန် ထူးကဲလှသည့် ကာမအရသာထူးကြီးပင်…။

ရုတ်တရက် ပေါ်လာသော ဘအေး၏ စကားသံက ကာမရေအလျဉ်ကြောတွင် နစ်မြောနေကြသည့် လူသားသုံးယောက်တို့ကို အိပ်မက်မှ လှုပ်နှိုးလိုက်သည်..။

“ ဟေ့လူကြီးတွေ…ခင်ဗျားတို့…ချလို့ပြီးကြအုံးမှာလား…၊ ကျနော့်ကို ဒီအတိုင်း ဘေးဖယ်ထားတာကတော့ မတရားဘူးဗျာ…။ ကျနော်လည်း ဆော်ချင်လှပြီ…”

ကျော်မိုးသည် ယခုမှပင် ဘအေးသည်အတိုင်း ဘေးမှ လီးအတောင်သားနှင့် ရှိနေသည်ကို သတိရမိလေသည်..။   ကျော်မိုးက အေးအေးဝင်းဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးနေရာမှ…

“ အေး..ဟုတ်သားပဲ…မင်းအတွက် ရှိပါတယ်…ကွာ..၊ ဒီတရုတ်မမှာ အပေါက်တစ်ခု လွတ်နေသေးတယ်…ကဲ..ကဲ..မင်းလီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်…၊ တရုတ်မကို  လီးကောင်းကောင်းစုတ်တတ်အောင် ငါသင်ပေးထားပါတယ်…ကွ ၊ ဒီကောင်မ အတော်ကို လီးစုပ်ကောင်းတယ်…”

အေးအေးဝင်းမှာ အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွားရသည်..။ သူမ၏ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသည့် အခြေအနေကိုလည်း အနည်းငယ် ပြန်သတိရလာသည်..။ ဆင်ခြင်စဉ်းစားနိုင်သည့် စိတ်ကလေး ခေတ္တ မျှ ပြန်ပေါ်လာသည်ဟု ဆိုရမည်လား..။

ထိုသို့ဆင်ခြင်စဉ်းစားတတ်သည့် စိတ်ကလေး တစ်ချက်မျှ ပြန်ပေါ်လာသည်ဆိုတာနှင့် တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းမှာ မိမိကြုံတွေ့နေရသည့် အခြေအနေကို အလွန်ပင် ရွံရှာ စက်ဆုပ် အော့နှလုံးနာမိသည်..။ 

ကြည့်ပါအုံး …သူမ ဖြစ်ပျက်နေရပုံကို…။  ကြေးစား မိန်းမရွှင်တစ်ယောက်ပင်လျင် ဤလိုရက်ရောပက်စက်လှသည့် ယောက်ျားနှစ်ယောက်က ဖင်နှင့် အဖုတ်ကို ဝိုင်းညှပ်လိုးမှုအား ခံမည် မဟုတ်ပါ..။ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် လီးတစ်ချောင်း ၊ စောက်ပတ်ထဲတွင် လီးတစ်ချောင်း ၊ တစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်းတွင်  လီးနှစ်ချောင်းဖြင့် အလိုးခံနေရပြီ..။  ပါးစပ်ထဲသို့ပါ နောက်ထပ် လီးတစ်ချောင်း ထပ်ဝင်လာအုံးမည် ဆိုတော့ …။

အေးအေးဝင်းမှာ တွေးပင် မတွေးရဲတော့ပါ..။  ဘအေးကတော့ အေးအေးဝင်း၏ ခေါင်းနားသို့ ချဉ်းကပ်လာလေပြီ..။  မတ်တောင်နေသော သူ့ငပဲကို ဘအေးက လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်..။

သူဌေးကတော် တရုတ်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ငပဲထိုးသွင်းရန် အသင့်..။ အေးအေးဝင်းသည် သူမ၏ ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးထည့်ရန် ချဉ်းကပ်လာနေသော ဘအေးကို အလန့်တကြားပင် ကြည့်နေမိသည်..။  လီးကို စုပ်မနေချင်..။ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးအသွင်း မခံချင်..။ ဘယ်လိုများ လုပ်ရပါ့မလဲ..။  ထိုအချိန်မှာပင် ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့က နှစ်ယောက်ပြိုင် ဆောင့်နည်းဖြင့် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူတို့၏ တုတ်ခိုင်ကြီးမားလှသော ငပဲချောင်းကြီးများကို တအားပင် ဆောင့်သွင်းချလိုက်ကြသည်..။

လီးတွေက အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်လာသည်..။  အဝင်နက်သည်..။ ထိမိသည်..။ ပြင်းထန်သည်..။

“ ဘွပ်…ပလစ်…..”

“ အား…..အမလေးလေး……”

နာလည်း နာ ၊ ကောင်းလည်း ကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး အကြောပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်သွားသည့်အတွက် တရုတ်မလေးသည် ပါးစပ်ဟကာ အော်ဟစ် ညည်းလိုက်မိသည်..။  ပါးစပ်ကို အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်..။  ဘအေးသည် ဟလာသော အေးအေးဝင်း၏ ဆေးနီမပြယ်တပြယ် နှုတ်ခမ်းလွှာလေး နှစ်ခုအကြားသို့ လီးဒစ်ကို ထိုးထည့်လိုက်သည်..။

အေးအေးဝင်းမှာ ဘအေး၏ ဒစ်ပြဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းလွှာလေးနှစ်ခုဖြင့် ငုံမိလျက်သားလေး ဖြစ်သွားသည်..။  ဘအေးသည် ဂျွတ်တက်နေသော ဖင်ပြောင်ကြီးကို  ရှေ့သို့ ကော့လိုက်သည်..။ ဤတွင် သူ့လီးချောင်းကြီးသည် တရုတ်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ အဆုံးထိ တိုးဝင်သွားလျက် လီးဒစ်ဖျားက အာခေါင်ကို သွားထောက်မိသည်..။

“ အွတ်…..အု အု…အော့…အိ……..”

အသက်ရှူလမ်းကြောင်း ပိတ်သလိုဖြစ်သွားသောကြောင့် အေးအေးဝင်း၏ ပါးစပ်မှ မပီမသ အသံမျိုးစုံ ပေါ်လာသည်..။  ခေါင်းလှုပ်ကာ လည်ရမ်းကာနှင့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းထားသည့် လီးကြီး ပြန်ထွက်သွားအောင် လုပ်သည်..။  တရုတ်မလေး၏ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်နေမှုက ဘအေးကို ပိုရမ္မက် ထန်စေသည်..။  ဘအေးသည် တရုတ်မလေး အသက်နည်းနည်း ရှူသာအောင် ငပဲကို အသာပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ဆတ်ခနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းသည်..။

လီးက ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားပြန်သည်..။  အေးအေးဝင်း ခေါင်းမော့ထောင်လျက် ခါရမ်းသွားသည်..။  ခါးလည်း လှုပ်ကာ ဖင်ပါ တုန်သွားသည်..။ ဤမြင်ကွင်းသည်  ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့ကို ရမ္မက်ဇော ပိုထန်အောင် နှိုးဆွပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်..။  ငနဲသားနှစ်ကောင်သည် မိမိတို့ လိုးနေရသည့် အခေါင်းအပေါက်အသီးသီးထဲသို့ လီးများကို တအားဆောင့်၍ ဆောင့်၍ သွင်းကာ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ဆော်ပစ်လိုက်ကြသည်..။

တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းခမျာ လီးသုံးချောင်းဖြင့် ပြိုင်တူလိုးနေမှုကို အသည်းတုန် အူတုန်ခမန်းပင်  ခံနေရသည်..။ သူဌေးကတော်လေးကို လိုးနေကြသည့် ယောက်ျားသုံးယောက်စလုံး ရမ္မက်အထန်ကြီး ထန်ကာ လူစိတ်ပင် ပျောက်နေကြသည်..။

လီးတွေကို တအားကုန် ဆောင့်သွင်းကြသည်..။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဆောင့်သွင်းသံက တဘွပ်ဘွပ် ညံလျက်..။ ငပဲချောင်းကြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ တရှိန်ထိုး ဝင်ထွက်နေသည့် အသံက တဗျစ်ဗျစ်…။

ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတန်တိုးဝင် ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသံက တပျစ်ပျစ် မြည်လျက်..။  ကျော်မိုး၏ ဆီးစပ်နှင့် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ဆုံကြီး ရိုက်မိသံ ၊ အာမက်၏ ဆီးခုံနှင့် အေးအေးဝင်း၏ ဆီးခုံ ရိုက်မိသံ ၊ ဘအေး၏ ဆီးစပ်နှင့် အေးအေးဝင်း၏ မျက်နှာ ထိမိသံ ..စသည်တို့က တဖတ်ဖတ် မြည်နေသည်..။

အေးအေးဝင်းမှာတော့ အသံသိပ်မထွက်နိုင်..။  ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင် ပြန်ထွက်ဖြစ်နေသောကြောင့် တအိအိသာ အသံပေါ်ထွက်၍ နေသည်..။  ယောက်ျားသုံးယောက်တို့သည် လက်လှမ်းမီရာ အေးအေးဝင်း၏ အသားဆိုင် အသားခဲများကိုလည်း အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေကြသည်.။

နို့ဆွဲသည်..။ ဖင်ပွတ်သည်..။ ဖျစ်ညှစ်သည်..။ ပေါင်သားများကို ဆုပ်နယ်သည်..။ ယောက်ျားသုံးယောက်က လီးသုံးချောင်းဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဝိုင်းလိုးခြင်း ခံနေရသည့် တရုတ်မလေးမှာ မျက်လုံးတွေ ပြာဝေ၍နေသည်..။

အရှက်ဆိုတာ ဂျိုနဲ့လားဟု မေးယူရအောင် အရှက်အကြောက် ကုန်အောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပက်ပက်စက်စက်  အလိုးခံနေရသည်ကို မလိုလားပါပဲနှင့်  အေးအေးဝင်း၏ သွေးသား သွေးကြောများထဲတွင် ကာမအရသာက တဒိတ်ဒိတ် တိုးတက်၍ လာနေသည်..။

လေအပင့်တွင် မီးတောက်မီးလျှံများသည် ခြောက်သွေ့နေသော လောင်စာများကို ဝါးမျိုလောင်မြိုက်သကဲ့သို့ ကာမရမ္မက်မီးသည် အေးအေးဝင်းကို လွှမ်းမိုး လောင်မြိုက်နေသည်..။  ပါးစပ်ကို လိုးနေသော ငပဲကို အေးအေးဝင်းက တပြွတ်ပြွတ် အသံလေးများ မြည်အောင်ပင် စုပ်ပေးနေသည်..။  ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်ပင့်လိုက် ၊ ရှေ့ကော့လိုက်နှင့် ဖင်လိုးနေသူနှင့် အဖုတ်လိုးနေသူတို့ကို အားပေးအားမြှောက် ပြုသည်..။

မိမိ၏ ဖင်ကြီး ကော့ကာ လှုပ်ကာ ပြုပေးလျက် ပါးစပ်ဖြင့်လည်း ငပဲကို စုပ်ပေးနေမိကြောင်း အေးအေးဝင်း သတိပြုမိသည့်အခါတွင်ကား ဘယ်လိုမှ ရပ်တန့်အောင် ထိန်းချုပ်ခြင်းမပြုနိုင်တော့..။ အားလုံးလွန်ကုန်ပြီ..။ ဇက်သတ်၍ မရနိုင်တော့ပါ..။

အရှက်အကြောက် ကင်းမဲ့စွာ ပြုမူနေမှုအတွက် မိမိကိုယ် မိမိ စက်ဆုပ်မိသည့်တိုင် အေေးအးဝင်း၏ ဖင်ဆုံကြီးကတော့ ဖင်လိုးနေသူ ကျော်မိုးဘက် ကော့ပေးလိုက် ၊ အဖုတ်လိုးနေသူ အာမက် ဘက် ဖိချပေးလိုက် ပြုနေလျက် ပါးစပ်ကလည်း ဘအေး၏ လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးနေပါတော့သည်..။  အဘယ်မျှ အငမ်းမရ ဖြစ်နေရသနည်းဆိုသော် ရေငတ်နေသော ကလေးငယ် တစ်ယောက် ရေခဲချောင်း စုပ်နေသည့်အလား..။

“ အောင်မလေးလေး…ကောင်းလိုက်တာနော်…အရသာ ရှိလိုက်တာ…၊ သိပ်ကောင်းတယ်…သိပ်ကောင်းတယ်….”

 အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲမှ ကြိတ်ကာ ရေရွတ်နေမိသည်..။ အရသာရှိလွန်းလှသောကြောင့် ပါးစပ်မှ အော်ဟစ်ကာ ထုတ်ပြောချသည်..။ သို့သော် ပါးစပ်ထဲတွင် ငပဲကြီးတစ်ချောင်းက ပြည့်သိပ်စွာ ရှိနေသောကြောင့် အသံထွက်မလာနိုင်..။ စိတ်ထဲကသာ ရေရွတ်ပြောဆိုနေရသည်..။

“ ငါ…ဘယ်လောက် အရှက်မရှိတဲ့ မိန်းမအဖြစ်မျိုး ရောက်ရောက် အရေးမစိုင်နိုင်တော့ဘူး..၊ သူတို့ ငါ့ကို ချတာ ခံချင်တယ်..။ သူတို့လိုးတာ သိပ်ကောင်းနေပြီ..၊ ငါ့တစ်ကိုယ်လုံး သူတို့ သုံးချင်သလို သုံးကြပေစေတော့..၊ ဒါဟာ သိပ်ကို ရက်ရောပက်စက်တာ ငါသိတယ်…၊ ဒါပေမယ့် ငါ ဘယ်လိုမှ အရေးမစိုက်နိုင်ဘူး..၊ အရသာက သိပ်ကောင်းတာကိုး….”

သည်လို အတွေးများ ဝင်လာသည်တွင် အေးအေးဝင်းမှာ အရမ်းကို တဏှာဇောတွေ ထကြွ ထန်ပြင်းလာသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် လှုပ်ရမ်းနေသည်..။ ယောက်ျားသုံးယောက်နှင့် အပြိုင် တက်ညီလက်ညီပင် အလိုးခံသည်.။ မိမိတစ်ယောက်တည်း ဖြင့် ယောက်ျားသုံးယောက်၏ လီးသုံးချောင်းကို ထိန်းထားနိုင်သည့်အတွက် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေသည်..။

“ ဟုတ်ပြီ…..ဒီလိုမှပေါ့…တရုတ်မရဲ့..၊ နင့် တင်ပါးကြီးတွေကို ကောင်းကောင်းလှုပ်ပေးအုံး……”

ကျော်မိုးက အာသာပြင်းပြင်း ပြောလိုက်သည်.။ ထိုသို့ ပြောပြီးသည်နှင့် ကျော်မိုးသည် တရုတ်မလေး၏ ဖင်ကို တအားကုန် လိုးပစ်လိုက်လေတော့သည်..။

အေးအေးဝင်း၏ နှလုံး တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်.။ ခေါင်းထဲတွင်လည်း ရီဝေနေသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး သွေးများ ဆူပွက်ထနေသည်..။  မိမိသည် မကြာခင် ပြီး တော့မှာ အေးအေးဝင်း သိသည်..။ ပြီးတော့…သည်တစ်ခါ ပြီးရမှုသည် အခြားသော အရင်အခါ ပြီးခဲ့မှုများနှင့် မတူ အလွန်ပင် ထူးထူးခြားခြားကြီး အရသာ အတွေ့ကြီးတွေ့စေမည့် ပြီးခြင်းမျိုး ဖြစ်မည်ကိုလည်း အေးအေးဝင်း သဘောပေါက်နားလည်သည်..။

မပြီး မီ သွေးသားလှုပ်ရှားလာမှုကပင်လျင် ယခင်က ပြီးခဲ့သည်များထက် ပို၍ အရသာ ထူးကဲနေသည် မဟုတ်ပါလား…။

မိမိကို ဝိုင်းလိုးနေကြသူ သုံးယောက်ရော..၊ အလိုးခံနေရသူ မိမိကိုယ်တိုင်ပါ လေးယောက်စလုံးပင် မကြုံစဖူးသော ကာမအရသာကို အလျှံပယ် ခံစားနေကြရသည်ကိုလည်း အေးအေးဝင်း သိနေသည်..။

တရုတ်မလေး၏ မရှက်နိုင် မကြောက်နိုင် ရမ္မက်ပြင်းပြင်း တုံ့ပြန်ပေးမှုက ဝိုင်းလိုးနေကြသည့် ယောက်ျားသုံးယောက်ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးအောင် ဖန်တီးလုပ်ဆောင်သလို ဖြစ်နေသည်..။

သူတို့လည်း ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ကြတော့..။ သုတ်လွှတ်လုနီးနေပြီဖြစ်သော ယောက်ျားသုံးယောက်မှာ လိုးချက်တွေ ပိုကြမ်းလာသည်..။ ပိုမြန်လာသည်..။ အံကြိတ်သံ ၊ တဟင်းဟင်းမြည်တမ်းသံတွေ ပေါ်လာသည်..။

တက်ညီလက်ညီ လိုးပွဲကြီးသို့ နောက်ဆုံးမှ ဝင်ရောက်လာသူဖြစ်သော်လည်း ဘအေးသည် အရင်ဆုံး သုတ်ထွက်သွားသည်..။  အေးအေးဝင်း၏ လီးစုပ်ပေး ၊ ရက်ပေးမှုက ထူးကဲလှသောကြောင့် ဘအေး မနေနိုင်တော့…။

“ အား…..အီး…..ထွက်ပြီ…..အား…….အာ…အ….”

တအားကုန် အော်ဟစ်ရင်း ဘအေး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်..။ လီးကိုလည်း အေးအေးဝင်း ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိုးထည့်သည်..။  လီးထိပ်ဖျားမှ သုတ်ရေများ ဖျစ်ခနဲ ဖျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာသည်..။ သုတ်ရည်များသည် အေးအေးဝင်း၏ လည်ချောင်းထဲ စီးဝင်သည်..။ တချို့ကတော့ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ လျှံထွက်ကျလာသည်..။  အေးအေးဝင်းသည် ပါးစပ်ထဲပြည့်လျှံလာသော သုတ်ရည်ငံညိညိများကို တဂွပ်ဂွပ် သောက်မျိုချလိုက်သည်..။

ဘအေး  သုတ်လွှတ်ပေးလိုက်ခြင်းနှင့် အေးအေးဝင်းက ဘအေး၏ သုတ်ရည်များကို  မျိုချနေခြင်းတို့ကို သိကြရသည်တွင် ကျော်မိုးနှင့် အာမက်တို့သည်လည်း သရဲစီးသလို တအားအား အော်ဟစ်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပင် သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ကြသည်..။  ကျော်မိုး၏ သုတ်ရည်တွေက အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ပြည့်လျှံစိမ့်ဝင်သွားသည်..။  အာမက်၏ သုတ်ရည်များက တရုတ်မလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲ ပူနွေးပြည့်လျှံကာ သားအိမ်ထဲ တိုးဝင်ကုန်သည်..။

အလွန် ရမ္မက်ပြင်းထန်စွာ လိုးပြီး ထုတ်လွှတ်ပေးလိုက်သည်ဖြစ်သောကြောင့် သုတ်ရည်တွေက အထူးပင် များပြားလွန်းသည်..။

အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲတွင် မိမိ၏ ဖင်ခေါင်းနှင့် စောက်ခေါင်းမှာ ဘူဖောင်းတွေလို ဖောင်းကြွတက်လာလေသလား ဟုပင် ထင်မိလေသည်..။

တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းသည်လည်း အာမက် ၊ ကျော်မိုးတို့နှင့်အတူ ပြီးသွားရသည်..။  ထိုသို့ ပြီးသွားချိန်တွင် စအိုဝ ၊ အဖုတ်ဝ ၊ ဖင်ခေါင်းနှင့် စောက်ခေါင်းတို့က ကျော်မိုး၏လီးနှင့် အာမက်၏ လီးတို့ကို တအားဖြစ်ညှစ် စုပ်ယူရာ ငနဲသားနှစ်ကောင် ထွန့်ထွန့်လူးကုန်ကြသည်..။

ထို့ပြင် အေးအေးဝင်းသည် ပါးစပ်ထဲတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သော ဘအေး၏ လီးကြီးကို တအားပင် စုပ်ယူသည်..။ သွားဖြင့် ကိုက်လိုက်သလိုမို့ ဘအေးမှာ အားခနဲပင် အော်မိသည်..။  သည့်နောက်တွင်တော့ သူတို့အားလုံး ခွေယိုင်ကာ လဲကျကုန်ကြသည်..။

သူဌေးကတော်ငယ်ငယ်လေး အေးအေးဝင်းနှင့် သူမကို ဝိုင်းလိုးခဲ့ကြသည့် ယောက်ျားသုံးယောက်တို့မှာ မွေ့ယာထက်တွင် မောဟိုက်နွမ်းလျစွာ ငြိမ်ကျသွား လေတော့သည်..။

ခွေပျော့သွားလေပြီဖြစ်သော ကျော်မိုး၏ ဗမာလီးကြီးသည် တရုတ်မဖင်ထဲမှ၎င်း ၊ အာမက်၏ ကုလားလီးကြီးသည် တရုတ်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ၎င်း ၊ ပြန်ထွက်သွားကြလေတော့သတည်း…။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။