သူဌေး မျိုးဆက် အပိုင်း ( ၃ )

သူဌေး မျိုးဆက် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - komaungko90

ညနေဘက် ရောက်တော့ အခန်း ပြတင်းပေါက်ကနေ အောက်ကိုလျှောက်ကြည့်နေရင်း ကိုအေးမောင် ကို ဗာဒံပင်အောက်က ကွက်ပြစ် မှာ ဆေးလိပ်ထိုင်ဖွာနေတာတွေ့တာနဲ့ လှမ်းပြုံးပြမိသေးတယ် ၊ ဟိုကလည်း သူ့ကို လှမ်းကြည့်နေတာကိုး ၊ ကြည့်ရတာ နေခင်ပိုင်းတုန်းက မြင်လိုက်ရတဲ့ သူ့အလှအပ လေးတွေ မျက်စိထဲက မထွက်သေးဘူးထင်ပါ့ ၊ အဲ့ဒီမှာပဲ ခြေထောက်ပေါ် ရွစိရွစိနဲ့ အကောင်တစ်ကောင် တက်လာလို့ ငုံ့အကြည့်

“ အမလေး …မြွေ …မြွေ ….လုပ် …လုပ်ကြပါဦး …”

ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ ထခုန်ရင် အခန်းပေါက်ကို ပြေးတာ အရေးထဲ လုံချည်ကတုတ်ပြီး ပစ်လဲလိုက်သေးတယ် ..၊ တော်တော်နဲ့ မထနိုင်သေးဘူး မြွေကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မြွေစိမ်းမြီးခြောက်လေး အသေးလေးပါ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားတာ ..၊ ကိုအေးမောင်လည်း အသံတွေကြားလိုက်လို့ထင်တယ် အခန်းတံခါးဝကို ချက်ချင်းလိုလို ရောက်လာတယ် ၊ လန့်သွားတဲ့ အရှိန်နဲ့ အားကိုးတကြီး သူဆီပြေးသွားတော့ ဟိုက သူကိုမျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကြည်နေရင်း ဆီးဖက်ထားလိုက်တယ် ၊ သူ့ရင်ခွင်ကြီးထဲ ရောက်တော့မှ

“ ထွေး ..လန့်သွားတာပဲ …ကိုအေးမောင်ရယ် …”

“ သိပ် လှတာပဲ ..မမလေးရယ် ..”

ဟင် ဘာမှလည်း မဆိုင်ဘူး ဒီကကြောက်လို့ သူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်လာ ပါတယ်ဆိုမှ ဘာတွေလာပြောနေတာပါလိမ့် ၊ အေးမောင်ရဲ့ လက်ကြမ်းကြီးတွေက သူ့ကျောလေးကို ဖက်ထားရင်းမှ အောက်ကိုလျှောဆင်းလာပြီး သူ့ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လာတော့မှ အဲ့ ထမီ ..၊ ထမီဘယ်မှာ ကျွတ်ခဲ့ပါလိမ့် ၊ စီစဉ်ထားတာမဟုတ်ပဲ ရုတ်တရက် ဖြစ်လာတာဆိုတော့ တော်တော်လေး ရှက်ပြီး ထူပူထွက်သွားတယ် ၊ သူ့ရင်ခွင်ကြီးထဲ မှာ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ မတ်တက်လေးဖြစ်နေတာကိုး ၊ ဒါနဲ့ ခေါင်းလေးဝှက်ထားရင်း ရှက်သံဝဲဝဲလေးနဲ့

“ ထွေး …၊ ထွေးရှက်လိုက်တာ …”

“ မရှက်ပါနဲ့ …မမလေးရယ် …ကျွန်တော်လည်း …မမလေးကို …တွေ့တွေ့ချင်းကတည်းက ….ချစ်နေတာပါ …. ”

“ အို …အို … အွန် …”

အေးမောင်က ပြောလည်းပြော ဖင်သားလုံးတစ်တစ်တွေကိုလည်း ပိုင်စိုးပိုင်နင်နဲ့ ဖြစ်လိုက်ညှစ်လိုက် ဒီကြားထဲ မျက်နာ အနှံ့နဲ့ နုတ်ခမ်းလေးတွေကိုပါ ဇွတ်အတင်းနမ်းနေတာ ဆိုတော့ ထွေးထွေးမှာ ဘာမှကို စကားမပြန်နိုင်တော့ဘူး ၊ ဟိုမြွေစိမ်းမြီးခြောက်လည်း ဘယ်ဆီရောက်သွားမှန်း မသိဘူး ၊ အဲ့ ကိုယ်ကလည်း ဒီအခြေအနေကို မျော်လင့်နေတာဆိုတော့ ကျိတ် ပျော်သွားရတယ် ၊ ဒါပေမယ့် တစ်ဘက်ကလည်း အထင်သေးအမြင်သေးဖြစ်မှာစိုးလို့ ဟန်ဆောင်ပြီးငြင်းရသေးတယ် ၊ ဟုတ်တယ်လေ မိန်းခလေးပဲဟာ နဲနဲတော့ မူရမှာပေါ့ ။

“ မတော်ပါဘူး ကိုအေးမောင်ရယ် …လွှတ်ပါ ..”

“ တော်မှာပါ …မမလေးရဲ့ …ကျွန်တော်လီးက ..အရမ်းကြီးတာမှ …မဟုတ်တာ …”

“ ဟာ ဒုက္ခပါပဲ ….ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ …ဒီက မသင့်တော်ဘူးလို့ …ပြောတာ …မေမေတို့ ….ကိုစံမြတို့ တွေ့သွာရင် ..ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့ ပြောတာ …. ဘာတွေ လာပြောနေမှန်းလည်း …မသိဘူး …”

အေးမောင်ဆိုတဲ့ကောင်က လဒူ ဒါဆိုဒါပဲ သိတာ ၊ အတွေ့အကြုံကလည်း မယ်မယ်ရရ ရှိတာမဟုတ်တော့ သူထင်ရာ စွတ်တင်တော့တာပဲ ၊ ပြီးတော့ လူပျိုလက် ဝက်မှီး ကိုယ်အောက်ပိုင်း တုံးလုံးလေး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ဖင်ပြောင်လေး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကို ခြေမွနေတာ သာကြည့်တော့ ၊ ဒါကြောင့်မို့ ဒေါက်တာ မိုလာ က ပြောတာပေါ့ ယောကျာ်းတွေလိုချင်တာက sex ၊ မိန်းမတွေ လိုအပ်တာက love ရယ်လို့ ၊ ထွေးထွေးမှာလည်း ရွစိတက်နေအောင်ကို အလိုးခံချင်လွန်းလို့သာ ဒီလောက် လိုက်လိုက်ရောရောလေး နေ နေတာ ၊ ဒီလိုကြီးပြောချလာတော့ ရှက်တာပေါ့ မိန်းခလေးပဲ ၊ အတွေ့အကြုံရှိတယ် ဆိုပေမယ့် စံမြတစ်ယောက်ထဲနဲ့လေ သူနဲ့က တစ်ခါမှ လိုးဖူးသေးတာ မဟုတ်ဘူး ၊ တစ်ခါလောက် လိုးပြီး ခံပြီးမှဆို တစ်မျိုးပေါ့ ၊ အခုတော့ တွေ့တွေ့ချင်း အပ်နဲ့ထွင်းရမယ့်ဟာ စောက်နဲ့တောင် မဟုတ်ဘူး ပုစိန်နဲ့ကို ပေါက်တော့တာပဲ ..၊

“ ဟို ..ဟိုလေ …ကျွန်တော်က ..မမလေးကို …အရမ်းချစ်မိသွားတာ … ဆိုတော့ …အဲ့…အဲ့ ..”

“ တော်ပါ ..ရှင်ချစ်တာကြီးကလည်း….ကြောက်ဖို့တောင်ကောင်းတယ် …တကတည်း ….”

“ ဟဲ … ဟဲဟဲ … ဆရာကတော်တို့ …. စံမြတို့မရှိဘူး …မမလေးရဲ့ …မြို့ဈေးကို ၊ သွားကြတယ် …အဲ့ … အဲ့ဒါပြောမလို့ …”

“ အဲ့ဒီတော့ ..သူတို့တွေ ..မရှိတော့ …. ရှင်က ဘာလုပ်ချင်လို့တုန်း …”

“ ဟို ..ဟိုလေ …မမလေးကို ..လိုးမလို့ပေါ့ ….”

“ အလိုတော် …ရာရာစစ ....ရှင် ..လိုးချင်တိုင်း ..လိုးရအောင် ..ထွေးက ..ရှင့်မယားမို့လား …”

“ အဲ့လိုတော့ …မဟုတ်ပါဘူး …မမလေးရယ် ..ယောကျာ်း နဲ့ မိန်းမ ချစ်ရင် …လိုးကျတာပဲဥစ္စာ … လုပ်ပါ ..မမလေးရဲ့ .. ကျွန်တော်က …မမလေး ..စံမြနဲ့လိုး ကျတာမြင်ကတည်းက …. မမလေးကို လိုးချင်နေတာ ..”

“ ရှင် ….”

သူ့ရင်ခွင်ကြီးထဲမှာ မူနွဲ့နွဲ့လေး မှီခိုရင်း နွဲ့ဆိုးလေး ဆိုးနေမိတာ သူ့စကားကြောင့် ကြက်သေ သေသွားရတယ် ၊ ဘာဆက်ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး ၊ အတော်လေးကြာမှ မနဲ အားတင်းပြီး

“ ထွေး ..ထွေးကို အထင်သေးသွားပြီးလာဟင် ….ကိုအေးမောင် ..”

“ မသေးပါဘူး ..မမလေးရဲ့ …ဘာလို့အထင်သေးရမှာလည်း …ကျွန်တော်ကတော့ ..မမလေးကို ချစ်တာပဲ သိတယ် ..”

ပြောလည်ပြော သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုလည်း အတင်းဖြစ်ညှစ်နေတာမို့

“ ရှင် …ရှင် … ဒီအကြောင်းတွေ …ဘယ်သူ့မှ လျှောက်မပြောပါဘူးနော် …ကိုအေးမောင် …”

“ ဘာလို့ပြောရမှာလည်း … ကျွန်တော်က ..မမလေးတို့ လိုးဖြစ်ရင်သာ … လိုက်ချောင်းနေတာ …စံမြနဲ့တောင် ပြောဖြစ်တာမဟုတ်ဘူး … လာပါ ..မမလေးရယ် … ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်နော် …”

ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ဆိုတာ လိုးရအောင်လို့ ပြောတာနဲ့ အတူတူပဲလေ ၊ အေးမောင်က သူ စံမြနဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်ခဲ့တာကို သိနေပြီးသာ သူတစ်ယောက် ဆိုတော့ သူ့အပေါ် ဟင်ရွက် ကန်ဇွန်ရွက် သဘောထားမှာလည်း ကြောက်ရသေးတယ်

“ ဖြစ် ..ဖြစ်ပါမလား …ကိုအေးမောင်ရယ် …ထွေးက ..ကို ..ကိုစံမြနဲ့ …ဖြစ်ထားတာ ..ဆိုတော့ ….အွန့် …”

နုတ်ခမ်းကို ပိတ်နမ်းလိုက်တာမို့ စကားက အဆုံးထိ မရောက်တော့

“ ဘာမှဆက်မပြောနဲ့တော့ …ဟုတ်လား … ၊ ဒီအချိန်မှာ ..ကျွန်တော် ..မမလေးကို ..ချစ်ခွင့်ရရင်ကျေနပ်ပြီ ….”

ဒီလိုနဲ့ပဲ ထွေးထွေး တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှ တစ်ကိုယ်လုံး တုံးလုံး အချွတ်ခံရပြီး ပက်လက်အိပ် ဒူးထောင် ပေါင်ကားလေး ဖြစ်နေတော့တယ်

“ လှလိုက်တာ …မမလေးရယ် ….နတ်သမီးလေး ..ကျနေတာပဲ ….”

တစ်ကယ်ဆို စံမြ အသုံးမကျလို့ ၊ အေးမောင်နဲ့ ဒီအခြေအနေထိ ရောက်လာတာ တစ်ကယ်တမ်း ဒီလိုမျိုးက ဖြစ်တောင် ဖြစ်သင့်တာ မဟုတ်ဘူး ၊ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်လေးကလည်း တရွရွနဲ့ကို အလိုးခံချင်နေတာဆိုတော့ ၊ ဟိုဘက် ဒီဘက် လွန်ဆွဲနေတဲ့ စိတ်တွေက အာရုံတွေ အရမ်းရှုပ်နေရင်းမှ ကိုအေးမောင်ကို စချင်လာတာနဲ့

“ ရှင်က နတ်သမီးကို …မြင်ဖူးလို့လာ …ကိုအေးမောင်ရဲ့ ….”

“ မြင်တော့ ..မမြင်ဖူးဘူးပေါ့ …မမလေးရာ … နတ်သမီးဆိုတာ ..အရမ်းလှတာပဲလို့ …ပြောကြတာပဲ ..”

“ ဟွန့် …ထွေးက ..လှရော ….လှလို့လား …”

“ လှတာပေါ့ …မမလေးရဲ့ … ကြည့်ပါဦး….နို့လေးတွေဆို …ဖြူဝင်းပြီး တင်းအိနေတာပဲ ….ဟိုကောင် စံမြ စို့ ကတည်းက စို့ချင် ကိုင်ချင်နေတာ ..စို့မယ်နော် …”

“ အို …အင့် …ဟင့် …ဟင့် …”

အေးမောင်ဆိုတဲ့ကောင်က ထွေးထွေးနဲ့ စံမြတို့ လိုးတာကို ချောင်းကြည့်မိထားလို့သာ ဒီလောက် အဖြစ်ရှိနေတာ တစ်ကယ်တမ်း လိုးမယ်လည်း ဆိုရော ကိုယ်တော်ချောက အပေါက်ပျောက်နေတယ် ..သူ့လီးက ဟိုချော်ထိုး ဒီချော်ထိုးနဲ့ စောက်စေ့လေးကို ချော်ချော်ထိုးမိသွားရင် ထွေးထွေးမှာ တဟင်းဟင်းနဲ့ကို ဖြစ်လို့ ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြလာတာလေ ၊ တော်တော်နဲ့ကို ရှာမတွေ့ဘူး ၊ လိုးချင်လိုက်တာလည်း ပြာလို့ လီးကလည်း ချာလို့ ပြောမနေတော့ပါဘူး ကိုယ်ကလည်း အလိုးခံချင်နေတာက ရွပိုးထိုးနေတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်ပဲ လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးနဲ့ အသာ တေ့ပေးလိုက်ရတော့တယ် …၊

“ အို့ …. အမေ့ …”

စောက်ဖုတ်အဝလေး တင်းကနဲ့ တစ်ဆို့ဆို့လေး ဖြစ်သွားတာမို့ သူ့လီးက စံမြလီးထက်ကို အလုံးပိုတုတ်တာ သတိထားလိုက်မိတယ် ၊ ပြီးမှလီးဒစ်ကြီးက ဗြစ် ကနဲဆို အရည်ကြည်တွေနဲ့ ချွဲအိနုညံနေတဲ့ စောက်ဖုတ် အခေါင်းပေါက်လေးထဲ တအိအိနဲ့ တိုးဝင်လာတယ် ..၊ ကောင်းလိုက်တာ … ပြင်းပြင်းပြပြနဲ့ တောင်းတနေတဲ့ ဆန္ဒတွေက အရင်ကြုံဖူးတဲ့ လီးထက် ပိုကြီးပြီး အလုံးတုတ်တဲ့ လီးနဲ့ လိုးသွင်း ခံနေရတာဆိုတော့ ရင်ထဲမှာတောင် တနင့်တပိုးနဲ့ ပြည့်စုံသွားသလိုပါပဲ …။

စံမြနဲ့ မလိုးဖြစ်တော့တာပဲ ကြာလို့လား ၊ သူ့အဖေကိုမြကြီးတို့ ကဲတာတွေကို ချောင်းကြည့်မိခဲ့လို့လား တော့မသိဘူး ကိုအေးမောင် တစ်ချက်ပြီး တစ်ချက် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင် ၊ ကောင်းလိုက်တာ စောက်ဖုတ်လေးထဲ တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်ပြီး စိမ့်နေတာပဲ ၊ စိန်ပြေနပြေကို အရသာယူအလိုးခံနေရင်းက သတိထားမိတာ သူ့လီးက အလုံးတုတ်တယ် ဆိုပေမယ့် နဲနဲတော့ တိုသလိုပဲ ဒီလောက် ဆောင့်လိုး နေတာတောင် သားအိမ်ကို တစ်ချက်မှ မထိသေးဘူး ။

ကိုစံမြသာ ဒီလိုပုံနဲ့ ဆောင့်လိုးပေးလို့ကတော့ သားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိ ဆောင့်မိပြီးသားပဲ …၊ ဒါလည်း တစ်မျိုးကောင်းပါတယ်လေ ..၊ မထိမိတော့ မအောင့်တော့တာပေါ့ ၊ နောက်ပြီး ကိုစံမြက တဖွတ်ဖွတ်နဲ့နေအောင်ကို တရတ်ဆက် ဆောင့်လိုးပေမယ့် ကိုအေးမောင်ကျတော့ တစ်ချက်ချင်းကို အားပြင်းပြင်းသုံးပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတယ် ၊ ယောကျာ်း တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ မတူတဲ့ လီးအနေအထားနဲ့ လိုးပုံ လိုးနည်းတွေကို ကိုယ်ဖာသာကို သရုပ်ခွဲကြည့်ရင် ထွေးထွေးပြုံးမိတယ် ။

သူ့အဖေလည်း ဒါကြောင့်မို့ မိန်းမတွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ပြောင်းလိုးတာ နေမှာ ၊ သူခံဖူးတဲ့ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်တောင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လီးအနေအထားချင်း နဲ့ လိုးပုံ လိုးပေါက်တွေက တူမှမတူတာ ၊ မိန်းမတွေလည်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်နေအထားချင်းတွေ မတူလို့နေမှာပေါ့ ၊ ပြီးတော့ သူ့အဖေဆီက ချောင်းကြည့်ရင်း ရလာတဲ့နည်အသစ်တွေနဲ့လည်း စမ်းပြီး အလိုးခံကြည့်ဖို့ တွေးမိတာကြောင့်

“ အင့် …အ …အင့် ….ကို …ကိုအေးမောင် ….ခ …ခန …ရပ်လိုက်ပါအုန်း …..”

“ ဟင် …ဘာဖြစ်လို့လည်း …မမလေး … ကျွန်တော် …လိုးပေးတာ ….မကောင်းလို့လား …..”

“ မဟုတ်ပါဘူး … ပိုကောင်းအောင် …လုပ်မလို့ …ရှင့်လီးကို …ခနထုတ်လိုက်အုန်း …”

“ ဖွတ် …ဖောက် …”

စောက်ဖုတ်လေးထဲ အပြည့်အကျပ် ဖြစ်နေတဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ပုလင်း အဆို့ဖွင့်သလို အသံတောင် ထွက်တယ် ၊ စောက်ခေါင်းလေး ထဲတောင် ဟာ တာ တာ ကြီးဖြစ်လို့ ၊ အလိုးခံနေရတဲ့ အရသာကလည်း အရမ်းကောင်းနေတာဆိုတော့ ကြာကြာအပြတ်မခံနိုင်တော့ဘူး ၊ ဒါနဲ့ ဒူးထောင် ပေါင်ကားလေး ဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပူး ရင်ဘက်ပေါ် နို့အုံလေးတွေ ဖိမိသည်အထိ ကွေးတင်လိုက်ပြီး ခြေထောက်လေး နှစ်ချောင်းကို မိုးမျော်ပြီး တစ်တီတူး ထောင်လိုက်တယ် ၊ ကိုအေးမောင်လည်း ပူပြီး ကွေးထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြာမှာ အစ်အစ်လေးနဲ့ တစ်ထွက်နေမဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို စားမတတ် ဝါးမတတ်ကြည့်နေတာမို့

“ ရပြီ ..ရပြီ ..ကိုအေးမောင် …ရှင့်လီးကို ..သွင်းလိုက်တော့ .. အဲ့ …ဖြေးဖြေးသွင်နော် …ရှင့်လီးက …ကိုစံမြထက် …ပိုကြီးတယ် …အရမ်းလိုးရင် ..ထွေးနာမှာ ..စိုးလို့ ….”

သူ့စကားကြောင့် အေးမောင်တစ်ယောက် ပြုံးပြုံးကြီးဖြစ်သွားတယ် ၊ ယောကျာ်းတွေက သူတို့လီး ကို သူများတွေထက် ပိုကြီးတယ်ပြောရင် ကြိုက်ကြတယ်နဲ့ တူတယ် ၊ လုံးပတ်ပိုကြီးတဲ့ လီးကိုမှ ပေါင်နှစ်ချောင်းပူပြီး တစ်တီတူးထောင်ပေးမိလိုက်လို့လားတော့ မသိဘူး စောက်ခေါင်းဝ လေးက ကျဉ်းသွားတယ်နဲ့တူပါရဲ့ လီးဒစ်ကြီးကတော်တော်နဲ့ကို မဝင်ဘူး တစ်နေတာ ၊ တော်တော်လေး အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်မှ တ ဗြစ် ဗြစ် နဲ့ ဝင်လာတာ ၊ စောက်ဖုတ်လေးထဲလည်း ပိုလို့တောင်ကျပ်သိပ်သွားတာပဲ ။

“ အ ..အ …အား …ကောင်းလိုက်တာ …ကိုအေးမောင်ရယ် …ဆောင့် …ဆောင့် …ထွေးကို …နာနာ ..သာဆောင့်လိုးပါတော့ ….အား ..အ….အို့ ….”

ဘာပြောကောင်းမလဲ ၊ တစ်ချက်ချင်းကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်တော့တာပေါ့ ၊ ဒီနည်းက အပေါ်စီးက ဆောင့်ချရတာဆိုတော့ အားပိုပါပြီး လီးဝင်ပိုနက် ၊ ပိုထိတယ် ထင်တာပဲ ၊ သူ့လီးတောင် တစ်ချက် တစ်ချက် သားအိမ်ဝလေးကို ဆောင့်မိသွားတာဆိုတော့ ၊ ဘာမှတောင် မကြာလိုက်ဘူး ကိုအေးမောင်ကြည့်ရတာ အခုမှ မိန်းမလိုးဖူးပုံ ထောက်တယ် ကြာကြာတောင် ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး ပြီးချင်နေပြီ ၊ ကိုစံမြနဲ့က ကိုယ်ဝန်ရတဲ့ အထိကို အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့ ခံခဲ့တာဆိုတော့ ယောကျာ်းတွေပြီးခါနီရင် ဘယ်လိုဆိုတာ သိနေပြီလေ …။

“ ကို ..ကို ..အေးမောင် …အ …အထဲမှာ …မပြီးလိုက်နဲ့နော် ….အ …အ … ထွေးဗိုက်ကြီးမှာ ..ကြောက်လို့ ….အ…အ..” ၊

အေးမောင်က အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေရင်း ၊ ဒီလောက် ရမ္မက်မာန်တွေ တက်နေတဲ့ ကြားက သူ့စကားကို နားထောင်ရှာပါတယ် အရမ်းပြီးချင်လာလို့လားတော့ မသိဘူး စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ထွေးထွေးကို လှမ်းကြည့်နေတယ် ၊ လီးကလည်း အစွမ်းကုန်ကို တင်းမာနေပြီး တဆတ်ဆတ် နဲ့ကို ခါနေတော့တာ ၊ အရည်ကြည်တွေနဲ့ ရွဲစိုပြောင်လက်နေတာလည်း တစ်မျိုးတော့ ကြည့်ကောင်းနေသလိုပဲ ။

အေးမောင်မှာတော့ အခုမှ မိန်းမလိုးဖူးတာ တစ်ချီကောင်းကောင်းပြီးအောင် လိုးမယ်လို့ကြံကာရှိသေး ထွေးထွေး စကားကြောင့် ဂွင်းပဲ ထိုင်ထုရတော့မှာ လိုလို ၊ ဘာလိုလိုနဲ့မို့ …..။ ထွေးထွေးလည်း သနားသွားတာနဲ့ ချက်ချင်း ကုန်းရုန်းထပြီး ဒူးထောက် ထိုင်ရက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ပေါင်းကြားက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးကို လက်လေးနဲ့ အရင်ကိုင် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေး ခပ်သွက်သွက် ငါးချက်လောက် လုပ်ပေးပြီးမှ ခေါင်းလေးငုံပြီး လီးဒစ်လုံးလုံးကြီးကို နုတ်ခမ်းလေးနဲ့ အရင်နမ်းလိုက်တယ် ။

ကိုယ်စောက်ဖုတ် အနံ ကိုယ်ပြန်ရနေတာ ဆိုတော့ တစ်မျိုးတော့ ရင်ခုန်စရာပေါ့လေ ၊ မိမိုး သူ့အဖေလီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုပ်ပေးတာကို အမြင်နဲ့ သင်ထားတာဆိုတော့ ၊ ကိုယ်ကလည်း ကိုယ်ဝန်ရမှာ ကြောက်တော့ ၊ စုပ်ကြည့်ချင်တာက ပိုပါတယ် ၊ နုတ်ခမ်းလေးကို ဟ ဒစ်လုံးကြီးကို အရင်ဆုံး ငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ် ….။

“ အား …မမလေး …ကောင်းလိုက်တာဗျာ ….အ …အိုး …ဘယ်လိုများ …လုပ်နေတာလဲ …အ ….ရှီး …”

အေးမောင်ခမျှ ဖင်တကြွကြွ ခါးတလှုပ်လှုပ်နဲ့ သူ့ပေါင် ခွကြားထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ထွေးထွေးကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ ငုံ့ကြည့်ရင်း ၊ အခုမှ မိန်းမ စလိုးဖူးတာ ၊ လီးပါ အစုပ်ခံ လိုက်ရတာဆိုတော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်သွားတော့တာပေါ့ ….၊

ထွေးထွေး မှာလည်း ငံကျိကျိအရသာလေးနဲ့ ပူနွေးမာတောင့်နေတဲ့ လီးကြီးကို စစုပ်ကြည့်တုန်းက ဘာရယ်မဟုတ်ပေမယ့်လို့ စုပ်ကြည့်ရင်း စုပ်ရင်းနဲ့ စိတ်ပါလာတယ် ၊ မိမိုးတို့ စုပ်သလိုမျိုးကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်နဲ့ စုပ်တော့တာ ၊ အစကတည်းက ပြီးချင်ချင် ဖြစ်နေတဲ့ အေးမောင်တို့ ထွေးထွေးရဲ့ အပြုအစု မှာဘယ်လိုမှ ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး … ၊

“ အား ..အား ..ကောင်းလိုက်တာ …မမလေးရယ် …”

သုတ်ရည်တွေကို တလဟောပဲ ထွေးထွေး ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တော့တယ် ….၊ ထွေးထွေးလည်း စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ စုပ်ပေးနေမိတဲ့ လီးက ရုတ်တရက် ဆက်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး ပန်းထွက်လာတဲ့ အရည်နွေးနွေးတွေက သူပါးစပ်ထဲ ပြည့်သွားတာကို အမှတ်တမဲ့နဲ့ မို့ မျိုချလိုက်မိတယ် ၊ ပြီးမှ

“ ဟာ ..ကိုအေးမောင် ….ရှင် …တော်တော်ဆိုး ..တာပဲ ….ပြီးတော့မယ်ဆိုလည်း …ပြီးတော့မယ် ..မပြောဘူး …တစ်ခါတည်း …ပါးစပ်ထဲဝင်ကုန်ရော …ထွီ…”

ပါးစပ်မှာ ပေနေတဲ့ ဟာတွေကို လက်ခုံနဲ့ပွတ်သုတ်ရင်း စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ ကို ပြောလိုက်မိတယ် ၊ ဟုတ်တယ် ဒီကသူ့ သနားလို့ လီးစုပ်ပေးတာ ဒင်းက လရည်တောင် ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်သေးတယ် ၊ ထွီ ရွံစရာ ကောင်းလိုက်တာ ၊

“ တောင်း ..တောင်းပန်ပါတယ် …မမလေးရယ် …၊ မမလေး စုပ်ပေးတာ …အရမ်းကောင်းလွန်းတော့ …ကျွန်တော် ..မနေနိုင်ဖြစ်သွားလို့ပါ … ”

အေးမောင် ခမျှ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ၊ တော်တော်စိတ်ဆိုးသွားတယ်နဲ့တူတယ် ၊ ဒုက္ခပဲ သူလေးငြိုငြင်လို့ မဖြစ်ဘူး အကုန်ဒုက္ခရောက်ကုန်မှာ ၊ ဘယ်နှယ် လုပ်ရမှန်းကို မသိတော့ ...

“ ဟွန်း …နောက်တစ်ခါ …ဒါမျိုးဖြစ်လို့ကတော့ …ရှင့်ကို ဘယ်တော့မှ …ပေးမလိုးတော့ဘူး ….”

အေးမောင် ပြာသွားမှန်းသိလို့ နဲနဲလျှော်ပေးလိုက်တာ ၊ ဒါပေမယ့် ခြောက်တော့ ခြောက်ထားရဦးမယ် ၊ တော်ကြာ အကျင့်ကြီးပါသွားရင် ၊ မကောင်းဘူး

“ အဲ့ ..အဲ့ဒီလိုတော့ …မလုပ်ပါနဲ့ ….မမလေးရယ် ….. နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး …စိတ်ချပါ … ကျွန်တော်က အခုမှ …စလိုးဖူးတာဆိုတော့ …”

“ တော်တော် ကောင်းသွားတယ်ပေါ့ …ဟုတ်လား ..”

“ ဟုတ် … ၊ဟုတ်ကဲ့ …”

“ ရှင်က ၊ ကောင်းသွားပေမယ့် ….ထွေးက မပြီးသေးဘူး ရှင့်…အဲ့ဒါ .. ဘယ်လိုဆက်လုပ်ပေးမှာတုန်း …”

“ ကျွန် …ကျွန်တော် .. မမလေး ကို …. ဆက်လိုးပေးမယ်လေ …”

“ ဟွန်း ..နာနေပါအုန်းမယ် …၊ အမယ် …..ဆက်လိုးပေးဦးမတဲ့ ….သူ့လီးကဖြင့် …ပျောဖလက်လို့ ….ဟာ ..ဟ ..”

ထွေးထွေးလည်း အေးမောင်နဲ့ နေရတာ အူမြူးလာတယ် ၊ တစ်ချီတစ်မောင်း ကောင်းကောင်းကြီးကို လိုးပြီး ခံပြီးသွားပြီဆိုတော့ ပိုရင်းနှီးလာလို့လည်း ဖြစ်မှာပေါ့ ၊ လူက လဒူ ၊ ဒီကြားထဲ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ကြောက်တတ် လိုက်တာလည်း သူ့အပြင်မရှိဘူး ၊ လုပ်သမျှကလည်း တလွဲချည် ၊ အင်း .. ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးလို့သာ အပြင်ထုတ်ခိုင်းလိုက်ရတာ ၊ သူဆက်လိုး မယ်ဆို ရင် ထွေးလည်း ပြီးလောက်တယ် ၊ အခုမှတော့ မထူးပါဘူး သူ့လီး တောင်လာမှ ဆက်လို့ရမယ့် ဇာတ်လမ်းဆိုတော့ ၊ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းပြန်ဝင်ပြီး မပျော့တပျော့လေး ဖြစ်နေတဲ့ တုတ်ကြီးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ပဲ အသက် ပြန်သွင်းရတော့မယ် ၊ လူကလည်း လူပျို မိန်းမလည်း အခုမှစလိုးဖူးတာမို့လားတော့ မသိဘူး တစ်ချက် နှစ်ချက်လောက် စုပ်ပေးလိုက်ရုံနဲ့ကို မာတင်းလာတာ ၊ အနီးကပ် မြင်နေရတာဆိုတော့ ကြည့်ရတာကိုက အားရစရာကြီး ။

“ လာ ..ကိုအေးမောင် …. ဒီတစ်ခါ ..ရှင်ပက်လက်လှန် ..အိပ်လိုက် …ထွေး အပေါ်က ..လုပ်ကြည့်မလို့ ….”

နဂိုအတိုင်း ဒူးထောက်ထိုင်ရက် ဖြစ်နေသေးတဲ့ အေးမောင်ကို အမိန့်ပေးသလိုလိုနဲ့ ပြောရင်း နောက်ဆုံးသိထားတဲ့ ပုံစံကို စမ်းကြည့်ဖို့ ပြင်တယ် ၊ အေးမောင် အပေါ်တက်ခွရင်း လီးကိုကိုင် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်လေးအတိုင်း ပွတ်ဆွဲးပြီးမှ စောက်ခေါင်ဝလေးနဲ့ တေ့ရင်း ဖိသွင်းထိုင်ချလိုက်တယ် ၊

“ ဗြစ် ….ပြွတ် …အ ..အ…အီး ..အမလေး …စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ….ပြည်ကျပ်သွားတာပဲ ….ကိုအေးမောင်ရယ် …ရှင့်လီးက ကြီးလိုက်တာတာ ရှင် …”

သူဌေးကတော် ဒေါ်ရွှေမိ တစ်ယောက်လည်း မြို့ဈေးသွား လိုတာလေးတွေ ဝယ်ခြမ်းတာတောင် စံမြကို တမင်ခေါ်သွားရတာ ၊ သူမရှိရင် သမီးနဲ့ ထပ်ဖြစ်နေမှာ စိုးတာလည်းပါ ၊ နောက်တစ်ချက်က မီဖိုချောင်သုံး ပစ္စည်းတွေပါ ဝယ်ရမှာဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်ပါမှဖြစ်မှာလေ တစ်ချက်ခုတ် ၊ နှစ်ချက်ပြတ်ပေါ့ ၊ ဈေးပတ်ဝယ်ရင်း သမီးကိုလည်း ချော့ချင်တာဆိုတော့ ၊ သူ့အဖေ ကိုမြကြီးကို သွားပြောမှာစိုးလို့ နှုတ်ပိတ်တဲ့ သဘောကတော့ အဓိကပေါ့ ။

ထွေးထွေး ကြိုက်တတ်မယ့် အရောင်စိုစို ခောတ်အပေါ်ဆုံး ဝမ်းဆက် အစလေးတွေနဲ့ ၊ မိန်းခလေး အသုံးအဆောင် ပစ္စည်းတွေကို တော်တော် တန်ဖိုးကြီးကြီးထဲက ကို ဝယ်ခြမ်းလာခဲ့တာ ၊ သူဌေးကတော် လုပ်နေပြီး သူဟာသူ အတွက်တောင် တစ်ခါတည်းနဲ့ ဒီလောက်များများ ဝယ်ဖူးတာမဟုတ်ဘူး ၊ အပျိုရွယ် မိန်းခလေး ဆိုတော့ အလှအပ ပစ္စည်းလေးတွေ မြင်ရင် သူတကာထက် ပိုစိတ်ဝင်စားမှာပဲ ၊ ပြီးမှ သမီးကို ပစ္စည်းတွေ ပေးရင်း ချော့မော့ပြောရတော့မယ် ၊ သမီးလေးကလည်း လိမ္မာရှာပါတယ် အဆိုးကြီးထဲကမှ မဟုတ်တာ ၊ အခု သမီး စံမြ နဲ့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ဟာက မသိလို့ မှားခဲ့တာပဲ မေမေ ခွင့်လွှတ်တယ်ပေါ့ ။

အကျိုးသင့် အကြောင်းသင့်နဲ့ ရှင်းပြရင်း ၊ သူနဲ့ကိုဖိုးထင်တို့ အကြောင်းကို သမီး အသိပေးလိုက်လို့သာ သမီးအဖေ ကိုမြကြီး သိသွားခဲ့မယ်ဆို သူတို့အိမ်ထောင်ရေး အဆင်မပြေဖြစ်ရုံမက ပြိုကွဲသွားတဲ့အထိ ဖြစ်နိုင်တယ် ဆိုတာက တစ်ကြောင်း ၊ အခုအချိန်မှ သူတို့ အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲသွားမယ်ဆိုရင် နေရေး ၊ ထိုင်ရေး က မပူရ ပေမယ်လို့ စားဖို့ သုံးဖို့က အဆိုးဆုံး ဘယ်လို အခြေအနေတွေထိဖြစ်သွားနိုင်တယ် ဆိုတာ မသိနိုင်တာမို့ ၊ မေမေလည်း နောက် ကိုဖိုးထင်နဲ့ မရှုပ်တော့ပါဘူးပေါ့ ၊ သမီးမကြိုက်တဲ့ ကိစ္စတွေလည်း မေမေတို့က ဇွတ်မလုပ်ပါဘူးပေါ့ ၊

ပြီးမှ ကိုယ်ဟာကို ကိုဖိုးထင်နဲ့ ဘယ်မှာချိန်းချိန်း ဖြစ်တာပဲဟာ ဒီတစ်ခါတော့ အတော်ကို သိုသိပ်မှရမယ် ၊ လူသိခံလို့ကို မဖြစ်တော့ဘူး ၊ ထားပါ ဒါက ကိုယ်ကိစ္စ ။

အရေးကြီးတာ သမီနဲ့ အဆင်ပြေသွားဖို့ပဲ ၊ အမေနဲ့ သမီးပဲ ရာခိုင်နှုန်းက ကိုယ်ဘက်ခပ်ပါပါ ဆိုတော့ ၊ ဒေါ်ရွှေမိ တစ်ယောက်ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို ဟုတ်လို့ ….၊ ပြုံးပြုံး ..ပြုံးပြုံးနဲ့ပေါ့ ….။

သူ့အမေ ဒေါ်ရွှေမိနဲ့ ဦးလေးဖိုးထင်တို့ ချိန်းချိန်းပြီး ကဲကြတာကို ချောင်းခဲ့ရုံမက ၊ စံမြ လိုးပေးတာ ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် မရေမတွက်နိုင်အောင် ခံ ခဲ့ဖူးတဲ့ အပြင် ၊ အပိုဆု အနေနဲ့ သူအဖေ ကိုမြကြီးတို့ ဝက်ဝက်ကွဲ သောင်းကျန်းတာကိုပါ ကောင်းကောင်းကြီး တွေ့ဖူး မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ ထွေးထွေး ဟာ ဒီတစ်ခါ အေးမောင်နဲ့ မထင်မှတ်ပဲ လိုးကြ ဆော်ကြတဲ့ အခြေအနေတွေ အထိ ဖြစ်လာတဲ့ အခါမှာတော့ အရင်ကလို အပျိုရိုင်းလေး မဟုတ်တော့ဘူး ၊ သူကိုယ်တိုင် ဦးဆောင်ပြီး တက်တက်ကြွကြွနဲ့ ကို လှုပ်ရှားနေတော့တာ ။

“ ဗြွတ် ….ပြီ့ …..ပြွတ် …..ဗြွတ် …..အ ….အိ ….အ …..အို့ …. အ … ကို … ကိုအေးမောင် ….အ …ရှင်အောက်ကနေ ….အခန့်သားကြီး ..ငြိမ်…မနေနဲ့လေ …..ရှင့်လီးကို ….နဲနဲပါးပါး …ကော့ထိုး ….ပေးအုန်းမှပေါ့ … တကတည်း…..ဇိမ်ယူနေလိုက်တာ … ဒီမှာ …ထွေးတစ်ယောက်ထဲ ….အပေါ်က ဆောင့်နေရတာ …. ညောင်းတယ် ရှင့် ….”

“ ဟုတ် …ဟုတ်ကဲ့ …မမလေး ..”

မသိတဲ့သူကို မတတ်တဲ့သူက ဆရာလုပ်နေတာသာ ကြည့်တော့ ၊ ဘာပဲပြောပြော ဒီကိစ္စမှာ သူက အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်းရှိထားတဲ့သူ ဆိုတော့ ဆရာမကြီး ပေါ့ ၊ အေးမောင်က စံမြလိုမဟုတ်ဘူး ၊ စံမြဆိုရင် မမလေး ဖင်ကုန်းပေးပါ ၊ ပက်လက်လှန်ပေးပါ ၊ ဘယ်လိုနေပေးပါ ဘာ ၊ ညာနဲ့ သူလိုချင် ၊ လိုးချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင် ကိုယ်က လိုက်ပြီး ခံနေရတာ ၊ အေးမောင် ကျတော့ သိတဲ့အတိုင်း လဒူ ဒီကြားထဲ သူကို တက်သာလိုးနေတာ ကြောက်စိတ်အခံလေး ကရှိနေသေးတော့ သူပြောချင်ရာပြော ၊ ခိုင်းချင်သလိုခိုင်း ၊ လုပ်ချင်သလိုလုပ် သူပြောသမျှ ၊ ခိုင်းသမျှ လိုက်လုပ်ပေးနေရတဲ့လူကိုး အပိုင်ပေါ့...။

“ ပြွတ် … ဗြွတ် ….အင့် ….အ …အ … ဒီလိုမှပေါ့ …..အ…..အိ ….အ….အ ….ရှင့်လက်တွေက …ဘာလုပ်နေတာလဲ …. ဒီမှာ နို့တွေကို ကိုင်ပြီး …တင်းတင်းလေး ညှစ်စမ်းပါအုန်း ….. ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး ….အစ ..အဆုံး ..အကုန်လိုက်ပြောနေရတယ် ….”

“ ဟုတ် …ဟုတ်ကဲ့ …”

ပြောပြောဆိုဆို ဘေးချထားတဲ့ အေးမောင် လက်နှစ်ဘက်ကို လှမ်းဆွဲယူပြီး သူ့ နို့အုံလုံးလုံး တင်းတင်းလေးတွေ အပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ် ၊ ကောင်းလိုက်တာ ကိုယ်ကို တိုင် အေးမောင်ရဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးအပေါ် စိတ်တိုင်းကျ တက်ခွလိုးနေရင်းက နို့အုံလေးနှစ်လုံး ကိုပါ တင်းတင်းလေးညှစ်ပြီး အကိုင်ခံနေ ရတာဆိုတော့ …ဘယ်ပြောကောင်းမလဲလေ … ၊ ဘာပဲပြောပြော အောက်ကနေပြီး အလိုးခံရရင် ကုန်းကုန်း ၊ ကော့ကော့ ဘယ်လိုနေနေ ၊ သူများ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ချင်သလို လုပ်သမျှ ကိုယ်ကခံရတာ ၊ ပြီးခါနီးလို့ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးစေချင်တာတောင် ၊ ပါးစပ်ကပဲ ထုတ်ပြော လို့ရတယ် ၊ ကိုယ်က ဘာမှ တတ်နိုင်တာ မဟုတ်ဘူး ၊ အလွန်ဆုံး စောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းကော့တင်ပေးထားရုံပဲ ၊ ဒါတောင် လိုးပေးတဲ့သူက ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ဦးမှ ။

အခု ကိုယ်က အပေါ်ဆီး ကနေရတာဆိုတော့ ထွေးထွေးတစ်ယောက် စိတ်တိုင်းကျပေါ့ ဖင်လုံးလေးကို ကြွကာ ကြွကာနဲ့ လီးဒစ်ကြီး ကျွတ်ထွက်လု နီးနီးအထိ ကြွလိုက် ၊ ပြီး လီးကြီးတစ်ဆုံး စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာတဲ့အထိ ဖိဆောင့်ချလိုက် ၊ တစ်ခါ အစိလေးနဲ့ ကောင်းကောင်းထိအောင်လို့ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပြည့်ကျပ်မြုပ်ဝင်နေအောင် ဖိသွင်းထားရင်းက ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ကျိတ်ဖိပြီး ပွတ်လိုက် ၊ နဲ့ လွတ်လွတ် လပ်လပ် လှုပ်ရှားနေရတာ ဆိုတော့ စိတ်ကူးရ ၊ ရသလို လုပ်ချင်တိုင် ကို လုပ်နေတော့တာ …

“ ရှင့်ပြောလိုက်ရင် …. ဒါပဲ … ယောကျာ်းလေးလုပ်နေပြီး ….ဘာမှလည်း မသိဘူး … အ ….အိ …. ဟုတ်တယ် …ထွေးဖိဆောင့် ..ချတဲ့အချိန်မှာ …ရှင့်လီးကို .. အဲဒီလိုကော့ထိုးတင် … ဟုတ်တယ် ..ဟုတ်တယ် …အ ..အ…နို့တွေကိုလည်း …ညှစ် … နာနာညှစ် …အ…အ …ရတယ် ..ထွေးကို ..အားမနာနဲ့ …အ …အိ….အ…အို့ …”

ခရီးဦးရောက် လို့မှ မဆိုက် ၊ လှည်းတောင် အိမ်ရှေ့ကောင်းကောင်း မရောက်သေးလို့ ပစ္စည်းတွေတောင် မချရသေးဘူး ဒေါ်ရွှေမိ တစ်ယောက် အထုပ်လေးတွေဆွဲပြီး သူ့သမီးထွေးထွေး အခန်းရှိတဲ့ အပေါ်ထပ်ကို အရင်ဆုံး တက်လာ ခဲ့တယ် ၊ လှေခါးရင်း အရောက် ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံသဲ့သဲ့လေးတွေက ၊ လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းတောင် လေထဲတင် ရပ်သွားသလိုပဲ ၊ အသာ နားစွင့်နေရင်း ထပ်ပြီး ကြားလိုက်ရတဲ့ မသဲမကွဲ စကားသံတွေကြောင့် ၊ လှေခါပေါ် မြန်မြန်တက် ထွေးထွေး အခန်းရှေ့ အပြည့်ဖွင့်ထားတဲ့ တံခါးဝကနေ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ၊ တအံတသြနဲ့ လက်ထဲက အထုပ်လေးတွေတောင် လွတ်ကျသွားတယ် ။

“ ဟင် ထွေးထွေး ၊ သမီး ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ….’ 

အံသြလွန်းလို့ ပါးစပ်က အသံမထွက်သွားတာတောင် သတိမထားလိုက်မိဘူး ၊ သူ့သမီး ထွေးထွေး တစ်ယောက် အဝတ်ဗလာနဲ့ အပေါက်ဝဘက် သူရှိရာ ကျောပေးပြီး ဒူးထောက်ထိုက်ရက်လေး လှုပ်စိလှုပ်ရွနဲ့ ၊ဟင် အောက်ကလည်း လူတစ်ယောက်လိုလို ၊ ဘာလိုလိုပါလား ၊ အသက်က ရလာပြီ ၊ မျက်လုံးက သိပ်မကောင်းချင်တော့ ဝိုးတိုးဝါးတား ကြည့်နေရင်းမှ ထပ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ စကားတွေကြောင့် ...

ဟင်…. ကြည့်စမ်းပါဦး ဖြစ်နေလိုက်ကြတာ ၊ ဖြစ်နေလိုက်ကြတာ အခန်းတံခါးတောင် မပိတ်နိုင်လောက်အောင် ၊ တစ်အိမ်လုံး သူတို့နှစ်ယောက်တည်း ရှိတယ်ဆိုပြီးတော့ ဖြစ်ချင်တိုင်း ကို ဖြစ်ကြတော့တာပဲ ၊ ဒီကတော့ မြို့ဈေးကနေတောင် သူ့အတွက် တခုတ်တရနဲ့ ဝယ်လာခဲ့ရတာ နည်းတာမဟုတ်ဘူး ၊ စံမြတောင် စိတ်မချလို့ခေါ်သွားခဲ့တာ ၊ ဒင်းက နောက်တစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်နေတာပေါ့ ၊ ဒီကောင်မ ဒီတစ်ခါတော့ မှတ်လောက်အောင်ကို ရိုက်မှ နှက်မှကို ရတော့မယ် …ဟင်း ။

ရုတ်တရက် လှိုက် လှိုက်ပြီး တက်လာတဲ့ ဒေါသတွေနဲ့ အခန်းထဲဝင် သောင်းကျန်းမယ် အလုပ် ၊ ကိုယ့်အားနည်းချက်ကို လည်း ချက်ချင်း သတိရလိုက်တာမို့ အရှိန်ကို လည်းမနဲသတ်ရသေးတာ ၊ မဖြစ်သေးပါဘူး ဆူလိုက် ရိုက်လိုက်မိလို့ တော်ကြာ မြကြီးကို သွားတိုင်ဖြစ်ပြီး ပိုဆိုးကုန်မှ အကုန်ဒုက္ခရောက်နေအုန်းမယ် ။

ပြီးမှ သေသေချာချာကို ကြည့်နေမိတော့မှ ဒီတစ်ခါက အရင်လို စံမြသွေးဆောင်လို့ ဖြစ်သလိုမျိုးမဟုတ်တော့မှန်း သိလာတယ် ၊ သမီးလုပ်သူ ထွေးထွေးက ခြံစောင့်အေးမောင်ကို အပေါ်ကနေတက်ခွပြီး ဘယ်လိုလုပ်လေ ၊ ဒါလေးတောင် မသိဘူးလား ၊ ဘာ ညာ နဲ့ ဆိုတော့ ၊ သေချာနေပြီလေ မျက်မြင် အခြေအနေတွေက ဒီဇာတ်လမ်းက သူ့သမီး ထွေးထွေး စတဲ့ဇာတ်လမ်း ၊ ထွေးထွေးခိုင်းလို့ အေးမောင် လိုက်လုပ်ပေးနေရတာ ဆိုတာ ၊ ကဲ ဒီတော့ သမီးရဲ့ အမေ တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာဆက်လုပ်ရတော့မှာလဲ …..၊ ဘာဆက် လုပ်သင့် သတဲ့လဲ ….၊

သူဌေးကတော် ဒေါ်ရွှေမိတစ်ယောက် တတ်နိုင်သမျှခေါင်းအေးအေးနဲ့ သေသေချာချာကို ဘက်ပေါင်းစုံကနေ မျိုးစုံတွေးပြီး စဉ်းစားကြည့်နေတာ ဒီကိစ္စကို ဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမလဲ ပေါ့နော် ၊ သာမန် အခြေအနေမှာ ဆိုရင်တော့ ဘာအရေးလဲ မိဘနဲ့ သား သမီးပဲ ဒီလောက် အခြေအနေဆိုးနေတာ ဆူဆဲ ၊ ရိုက်နှက် ခြိမ်းခြောက်လိုက်ပြီး သင့်တော်ရာ အိမ်ထောင်ဘက်ကို ဖအေလုပ်သူ မြကြီးနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး အိမ်ထောင်ရက်သား ချထားပေးလိုက်ရင်ပဲ အဆင်ပြေပြေနဲ့ ပြီးသွားနိုင်တဲ့ ကိစ္စဖြစ်ပေမယ်လို့ ၊ လက်ရှိအခြေအနေအရ ကိုယ့်မှာ မိဘနေရာက ဆိုပေမယ်လို့ ဒီလိုမျိုး လုပ်ချင် သလိုလုပ်လို့က မဖြစ် ။

ကိုယ့်ဝမ်းနာ ကိုယ်သာသိ ဆိုသလိုပေါ့ ၊ ကိုယ့်ရဲ့ အားနည်းချက်ကို သမီးလုပ်သူက သိထား မြင်ထားခဲ့တာဆိုတော့ ၊ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းကို မသိတော့ဘူး ၊ ဖြစ်ခဲ့ ပြီးသား ကိစ္စတွေက ပြန်ပြင်လို့ မရကောင်းတော့ပေမယ် ၊ ကိုယ့်ကို၌က ရှေ့လျှောက် ဆင်ဆင်ခြင်ခြင်နဲ့ ဆက်မမှားရတော့အောင် ၊ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားပြီးမှ သမီးဖြစ်သူကို နားဝင်အောင် တဖြေးဖြေးနဲ့ အချိန်ယူ ပြောဆိုဆုံးမရင်ဖြင့် ရနိုင်သေးတယ် ဆိုတဲ့ အတွေးက ရှိပေမယ်လို့ ဒီအချိန်မှာတော့ ခေါင်းထဲဝင်မလာပြန်ဘူး ၊ ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ ကိုဖိုးထင်ရဲ့ တဏှာရမ္မက် ဆွဲဆောင်မှု ကွန်ယက်မှာ ငြိနေမိတဲ့ မိမိကို၌က ရုန်းထွက်ချင်စိတ်မှ မရှိတာ ။

နောက်ပြီး တရားဝင်ယူထားတဲ့လင် မြကြီး ဆိုတဲ့ ကောင်ကလည်း အချိန်ပြည့် မယားငယ်တွေကိစ္စပဲ လုံးပမ်းနေတာ ၊ မယားကြီးဖြစ်တဲ့ သူ့အတွက် ဒီသမီလေး မွေးပြီးကတည်းက ဘာမှ အားကိုး လို့ရခဲ့တာမဟုတ်ဘူး ၊ မရွှေမိတို့က အချိန်ပြည့် မလိုပေါင်တော် ၊ သူများတွေလို နှစ်ရက်ခြား ၊ သုံးရက်ခြား တစ်ခါ မဟုတ်တာတောင်မှ အတတ်နိုင်ဆုံး ခုနှစ်ရက်တစ်ပတ် တန်သည် ၊ တစ်ခါလောက်တော့ ဖြစ်ဖြစ်ယောကျာ်းဖြစ်သူနဲ့ အတူနေရ သေးရင်တော့ စိတ်ဖြေသာသေးတာပေါ့ ။

အသက် လေးဆယ်ကျော် ဆိုပေသည့် သွေးသားမှ မဆုံးသေးတာ ၊ ရမ္မက် စိတ်ကတော့ ရှိသေးတာပေါ့ ၊ အခုတော့ ဒင်း ၊ ဒင်းကြောင့် ၊ ဒင်းဝတ္တရားပျက်လို့သာ ၊ ကိုဖိုးထင်နဲ့ လွန်ကျူးကုန်တဲ့ အထိဖြစ်လာရတာ ၊ အဓိက တရားခံက ဒင်း ၊ သူဌေးကတော်ဒေါ်ရွှေမိ တစ်ယောက်ကတော့ သမီးကိစ္စ ဘာဆက်လုပ်ရမယ် ဆိုတဲ့ အတွေးက အဖြေထွက်မလာပဲ အခုအချိန်ထိကို အတွေးတွေကချော်နေတုန်း သူ့ဖာသာ သူနောက်မီးလင်း ဖောက်ပြန်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စကိုတောင် လင်ဖြစ်သူမြကြီးကို တရားခံလုပ် အပြစ်ပုံချတုန်းကိုး ။

သူနဲ့ ကိုဖိုးထင် သောင်းကျန်တာကို မြင်လိုက်မိလို့ သမီးဖြစ်သူ ထွေးထွေး တစ်ယောက် သူလျှောက်နေတဲ့ ကာမရမ္မက်တွေနဲ့ အပြည့် ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့ အမှောင်ဆုံး လမ်းအတိုင်း သူ့နောက်ကနေ လိုက်လျှောက်လာခဲ့တယ် ဆိုတာသာ သိခဲ့ရင် ဘယ်သူ့ကို အပြစ်ပုံချအုန်းမလဲ မသိနိုင် ၊ နောက်ဆုံးတော့ ဘာအဖြေမှ ခေါင်းထဲက ထွက်မလာတော့ပဲ ထွေးထွေး တစ်ယောက် ဘယ်အချိန်များ ဗိုက်ကြီးလာလို့ ၊ ဖျက်ချပေးရအုန်းမလဲလို့သာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ တွေးရင်း ….. ။

ထွေးထွေးမှာလည်း ကာမဆက်ဆံမှုတွေနဲ့ အတန်ကြာဝေကွာနေခဲ့ရာက အေးမောင်နဲ့ မထင်မှတ်ပဲ သွေးသားရင်းနှီးမှုတွေ ရလိုက်တာဆိုတော့ ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျ ပေါ့ ၊ ဒီ့အပြင် အေးမောင်က သူပြောတိုင်းပြီး ၊ သူလုပ်ချင်သလို လုပ်လို့ရတဲ့သူ ဆိုတော့ ပထမဆုံး အကြိမ်မှာကို စိတ်တိုင်းကျ ကဲချင်တိုင်း ကဲပြစ်လိုက်တာ ဆူညံနေတာပဲ သူကနှစ်ချီ ၊ အေးမောင်က သုံးခါတိတိတောင် လရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ မိုးတောင်စုန်စုန်ချုပ်လို့နေပြီလေ ..။

မြို့ဈေးသွားတဲ့သူတွေတောင် ဘယ်အချိန်က ပြန်ရောက်လာကြသလဲတောင် မသိလိုက်ဘူး ၊ အခန်းထဲက ထွက်လာတော့မှ အခန်းဝ တံခါးပေါက်နားမှာ သူ့အမေဝယ်လာတဲ့ အထုပ်လေးတွေ တွေ့တော့မှ ပြန်ရောက်နေကြမှန်းသိတော့တာ ၊ နောက်ထပ် တစ်ခုသတိရလိုက်တာက သူ ကိုအေးမောင်ကို ကုန်းလိုက်မိတဲ့ ကိစ္စ သူ့အမေသိသွားပြီလား ဆိုတာကိုပဲ ၊ ရုတ်တရက်တော့ ကြောက်သွားသေးတယ် အဲ့ဒီညကဆို ညစာတောင် ဆင်းမစားရဲတော့ဘူး။

နောက်နေ့မှ အခြေအနေကြည့်ရင်း မသိလိုက် မသိဖာသာနဲ့ ဟန်မပျက် စောင့်ကြည့်နေတာ ၊ အမေနဲ့ သမီးကိုး ဘယ်အချက်များ ထ တွယ်လေမလဲ ဆိုပြီးတော့ လန့်တော့ လန့်နေရသေးတယ် နှစ်ရက် ၊ သုံးရက် ကျော်လာတဲ့အထိ ကျန်တဲ့ စကားတွေ ပြောဆိုမိကြပေမယ်လို့ အဲ့ဒီ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်လို့ အမေ့ဘက်က စကားဟ မလာတော့ ၊ ထွေးထွေး တစ်ယောက် နဲနဲတော့ရဲလာတယ် ။

စိတ်အေးတော့မှ သေချာစဉ်းစားမိတာ အဲ့ဒီနေ့က ကိုအေးမောင်နဲ့ စိတ်ရှိ လက်ရှိ ကဲပြစ်တာ ဒီလောက် ဆူညံပွက်လောရိုက်နေတာကိုး အမေ မသိစရာ မရှိဘူးပေါ့ ၊ ပြီးတော့ သူ့အခန်းဝ အထိတောင်ရောက်လာသေးတာ ၊ ဖြစ်ချင်တော့ တံခါးကလည်း မပိတ်မိတာ ဆိုတော့ မမြင်စရာလဲ အကြောင်း မရှိဘူးပေါ့ ၊ ဒီတစ်ခါ ဘာဖြစ်လို့များ ပါလိမ့် သူ့ကို လင်ပေးစားဖို့များ ကျိတ်စီစဉ်နေတာလားလို့ တွေးပူနေရင်းက ၊ ရွာလူကြီးဦးဖိုးထင် နဲ့အကြောင်းကို သတိရမိပြီး သူမှာ နိုင်ကွက် ကောင်းကောင်းတစ်ခုရှိနေသေးတာကို ဒါကြောင့်မို့ အမေက စကားမစရဲတာပေါ့ ၊

အဲ့ဒီ့ အသိခေါင်းထဲ ရောက်ပြီးကတည်းက ထွေးထွေးတို့ ကဲသည်ပေါ့ ၊ စူဠလိပ် ရေထဲလွှတ်လိုက်တာကမှ ကြာအုန်းမယ် ၊ ဒါပေမယ့် တစ်အိမ်ထဲအတူနေတဲ့ အမေနဲ့ သမီးဆိုတော့ သိသာ သိစေ ၊ မမြင်စေနဲ့ပေါ့ ၊ ဟုတ်ဘူးလား ။

အဲ့ဒီနေ့က ကိစ္စကို သူဌေးကတော်ဒေါ်ရွှေမိတင် မဟုတ်ဘူး ၊ ထမင်းချက်စံမြပါ သိလိုက်တာ ဒီလောက် ဝုန်းဒိုင်းကျဲ ဆူညံနေတာ မသိစရာ ဘယ်ရှိတော့မလဲ ၊ ဒီတစ်ခါတော့ ဆရာကတော် ဘယ်လိုများလုပ်လေမလဲ ဆိုပြီး သူလည်း မသိမသာနဲ့ စောင့်ကြည်နေတာ ၊ ဘာမှ မထူးပဲ ပုံမှန်အတိုင်း ရက်တစ်ပတ်လောက်ရှိလာတော့ အကြောင်းတစ်ခုတော့ ထူးလာတယ် ၊ ထူးတယ်ဆိုတာက ဆရာကတော်က ပြသနာရှာတာတော့ မဟုတ်ဘူး ထွေးထွေးက အေးမောင်ကို ခြံနောက်က စပါးကျီထဲခေါ်ပြီး ချိန်းလိုးကြတာ ။

ဒီကိစ္စကို ဒေါ်ရွှေမိတစ်ယောက် သိထားတယ် ဆိုတာလည်း စံမြသိထားတယ် ၊ အဲဒီ့နေ့က သူပစ္စည်းတွေချရင်း အိမ်ထဲဝင်လာတော့ ဆရာကတော် မျက်စိပျက် မျက်နာပျက်နဲ့ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာ သူတွေ့လိုက်သေးတာကိုး ၊ သူစိတ်ထဲတော့ တော်တော်လေး ထူးဆန်းနေတယ် ၊ ဟုတ်တာပေါ့ သူတုန်းက ပါးကို နှစ်ချက် ၊ သုံးချက်လောက် ဆင့်ရိုက်ပြီး ဆူလိုက် ဆဲလိုက်တာ မိုးကိုမွှန်လို့ အိမ်ပေါ်က နှင်မချရုံတမယ် ကိုး ၊ သူ့ မလဲ တောင်းပန်လိုက်ရတာ ခြေသလုံး ဖက်ရတော့မတတ် ၊ အခုတော့ ဘယ်နှယ်ဖြစ်ပါလိမ့် အေးမောင်နဲ့ကျတော့ ဘာမှကို မပြောမဆိုတော့ ပါလားပေါ့ ။

မမလေးနဲ့ ဆရာကတော်တို့ ကြားက ဘယ်လိုလျှိုဝှက်ချက်တွေ ရှိနေသလဲ ဆိုတာတော့ သူမသိဘူး ၊ သူသိတာက နှစ်ခါအပြင် သုံးခါလောက် မမလေး နဲ့ အေးမောင်တို့ စပါးကျီထဲမှာပဲ ကျကျနနကို လိုးကြ ဆော်ကြတာကို သူကိုယ်တိုင်တောင် ချောင်းမိရက်သား ဖြစ်လာတော့ ၊ စံမြတစ်ယောက် အခုမှ လွှတ်တဲ့ငါးက ကြီးနေတော့တာ ၊ သူဌေးကတော်ဒေါ်ရွှေမိ အပေါ်လည်း နဲနဲတော့ တင်းသွားတယ် ။

ဒါပေမယ် သူက အလုပ်ရှင် ကိုယ်က အလုပ်သမားဆိုတော့ ဘာတတ်နိုင်မှာလည်း ၊ သူ့အနေနဲ့ ဘာမှလည်း တုံပြန်နိုင်တာမှ မဟုတ်တာ ၊ သူလည်း ချောင်းရင်းကြည့်ရင်းနဲ့ ကြာတော့ သိလာတယ် အခု မမလေး ၊ အေးမောင်နဲ့ ဖြစ်ကြတာက ချစ်လို့ ကြိုက်လို့ သမီးရည်းစား ချိန်တွေ့လို့ လွန်ကြူးမိကြတဲ့ ပုံစံမှ မဟုတ်တာ ၊ ထွေးထွေး စိတ်ဆာလာလို့ အေးမောင်ကို ခေါ်ခေါ်ပြီး လိုးခိုင်းတာပဲ ဆိုတာကို ပေါ့ ၊ အဲဒီတော့ သူ့စိတ်ထဲမှာလည်း ဆရာကတော် ဆူမှာ ဆဲမှာလည်း မကြောက်တော့ဘူး...။

ထွေးထွေး အေးမောင်နဲ့ ဖြစ်နေတာကိုလည်း ထည့်မတွက်တော့ဘူ ၊ သူသိတာ ထွေးထွေးနဲ့ ပြတ်သွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်မိဖို့ အရေးပဲ အချိန်ပြည့် ခေါင်းထဲ ရောက်နေတော့တာ …၊ ဒီတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း ဂွင်ဆင်ကြည့် ရတော့မှာပေါ့ ၊ ဒါပေမယ့် စံမြ ခမျှ ကောင်းကောင်းကို ဝဋ်လည်တော့တာ ၊ အရင်က ဆရာကတော့်ကို ကြောက်လို့ ထွေးထွေးကို ရှောင်နေမိခဲ့ သမျှ ၊ အခု သူကပြန်ဆက်ချင်တော့ ဟိုက သူ့ပြန်ရှောင်နေပြီလေ ၊ စကားကို စလို့မရတော့ဘူး ၊ သူ့မြင်တာနဲ့ ပတ်ပြေးနေတော့တာ ၊ ဘာဂွင်မှကို ဆင်လို့ မရတော့တာ ။

နောက်ဆုံး ကြံရာ မရတော့လို့ သူရှိတဲ့ မီးဖိုခန်းထဲ ထမင်းစားဆင်းလာတုန်း ဘယ်သူမှလဲ မရှိတာနဲ့ အတင်းလက်ဆွဲပြီး ပြောမိတယ် ….၊ အရင်က သွေးသားပတ်သတ်မှုအထိ ရင်းနှီးခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ဟိုက ဇွတ်တော့မရုန်းဘူး။

“ ဟင် ..ကိုစံမြ ..ဘာလုပ်တာလဲ …လွှတ်ပါ ..လက်ကို …”

“ ကျွန်တော် …မနေနိုင်တော့လို့ပါ … မမလေးရယ် …...” “ဟင် ..ဘာလဲ …ဘာကမနေနိုင်တာလဲ …ကိုစံမြရဲ့ …ထွေး …နားရှင်းအောင် ပြောပါဦး …..”

အမေးရှိတော့ အဖြေရှိရတော့မှာပေါ့ ၊ မတတ်နိုင်ဘူး ပေါင်ကြားက ထောင်နေတဲ့ကောင်ကို ပုဆိုးအသာ ချွတ်ပြရင်း ခပ်တည်တည်နဲ့

“ ဒီကောင်ပေါ့ …မမလေးရယ် …၊ မမလေးကို ..မလုပ်ရလို့ ….မနေနိုင်ဖြစ်နေတာ …”

ထွေးထွေးက တောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးကို တစ်ချက်ငုံကြည့် ၊ နှုတ်ခမ်းတစ်ချက် မဲ့လိုက်ပြီးမှ ခနဲ့ တဲ့လေသံနဲ့

“ အော် …ဟော့ …ဒါလား ….လွယ်ပါတယ် …ဖြတ်ပြစ်လိုက်ပေါ့ ..ရှင်…ဘာခဲယင်းတာမှတ်လို့ …”

“ ဗျာ ……၊မ .. မမလေး ..အဲဒီလိုတော့ …မလုပ်ပါနဲ့ …မမလေးရယ် ….”

“ အဲဒီလို ..မလုပ်လို့ ….ထွေးက … ဘယ်လိုလုပ်ရမှာတုန်း …”

ထွေးထွေး ပေါက်ကွဲစ ပြုလာပြီ ၊ ဟုတ်တယ်လေ သူခမျှ အရင်က စံမြရဲ့ အယုအယတွေမှာ မျောပါခဲ့မိလို့ မိန်းခလေးတန်မဲ့ သူနဲ့ အတူနေချင်လို့ ကြိုးစားခဲ့လိုက်ရတာ ၊ ဒင်းက သူ့အမေဆူတာ ၊ ဆဲတာကြောက်တာနဲ့ပဲ သူကို မြင်တာနဲ့ကို အန္တရယ်ရှိတဲ့ ရွံစရာ အကောင် တစ်ကောင်တွေ့တာ ကျနေတာပဲ အတွေ့တောင် ခံတာ မဟုတ်ဘူး တစ်အိမ်ထဲနေပြီးကို ပတ်ရှောင်ပြီး ပုန်းနေတော့တာ ၊ စဉ်းစားကြည့် အဲဒီ့အချိန်တုန်းက ထွေးဆို ရူးမတတ်ပဲ။

“ ကျွန် …ကျွန်တော်လည်း …မမလေး ..အေးမောင်နဲ့ …စပါးကျီထဲ …ဖြစ်ကြတာကို …ကြည့်ပြီး …မနေနိုင်တော့လို့ပါ …လုပ်ပါ ….မမလေးရယ် …လုပ်ပါနော် …”

စံမြလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ချည်ပြီး တုတ်ပြီး ပြောကြည့်သေးတယ် ၊ သဘောကတော့ နိုင်ကွက်နင်းပြီး သူဘက်ပါအောင် ဆွယ်ကြည့်တာပါ ၊ ချွတ်ထားလိုက်တဲ့ ပုဆိုးကလည်း ပြန်မဝတ်ရသေးလို့ မာတောင်နေတဲ့ လီးက ရမ်းတမ်း ရမ်းတမ်းနဲ့ သူ့ထက် အရပ်နဲနဲပုတဲ့ ထွေးထွေးရဲ့ ချက်အောက် ဗိုက်သားလေးကို ထိမိ ထိုးမိနေသေးတာ ၊ စကားနဲ့ရော လီးနဲ့ပါ သူဘက်ပါအောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ဆွဲဆောင်ကြည့်တဲ့ သဘောပေါ့လေ...။

“ အော် …ရှင်ကဒီလိုလား … ဒီမယ် ကိုစံမြ ..ရှင်သိအောင် … ပြောထားလိုက်အုန်းမယ် …. ရှင်တစ်ယောက်ထဲ …လီးပါတာ ..မဟုတ်ဘူးရှင့် ..သိရဲ့လား …ထွေး ခံချင်တယ်ဆိုရင် ..လိုးပေးမယ့် သူက မရှားဘူး …ရှင်ဒီလောက်ဆို ..သဘောပေါက်မှာပါ …ကဲလွှတ် ..ထွေးလက်ကို …”

တစ်ခါတည် ဇွတ်ရုန်းပြီးကို ထွက်လာခဲတာ မှတ်ကရော မိန်းမပျိုလေး ပါးစပ်က ဒီစကားမျိုး ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူက မျော်လင့်မှာတဲ့လဲ ၊ ဒေါသအရှိန်နဲ့ရော ၊ စိတ်အချဉ်ပေါက်နေတာရောပြီး ပါးစပ်က ထွက်သွားလိုက်တာ ထွေးကို ထွေးတောင် အံသြမိတယ် မတတ်နိုင်ဘူးလေ ဒီလိုကောင်က ဒီလောက်တော့ လုပ်မှ ၊ နို့မိုဆို ရောင့်တက်လွန်းလို့ …..။

စံမြလည်း ကွင်းလုံးကျွတ်နေတဲ့ ပုဆိုးတောင် ပြန်ကောက်မဝတ်နိုင်တော့ဘူး ပါးစပ် အဟောင်းသားနဲ့ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ ထွေးထွေးနောက်ကျောကို ငေးကြည့်ရင်း ကျန်နေခဲ့တယ် ၊ သူလည်း ဘာဆက် ပြောရမှန်းကို မသိတော့တာ ၊ သေချာတာ မမလေးက သူနဲ့စဖြစ်တုန်းကလို အရိုင်းလေးမဟုတ်တော့ဘူး ၊ အဲဒီတော့ သူဆင်ထားတဲ့ အပိုင်ဆိုတဲ့ ဂွင် အနုလေးတွေက အသုံးမတည့်တော့ဘူးလေ ။

ယောကျာ်းအား နဲ့ပဲ မိန်းခလေး တစ်ယောက်ကို အတင်းချုပ်ပြီး အကြမ်းနည်းသုံး လိုးပြစ်လိုက်ရင်လည်း ရနိုင်ပေမယ်လို့ မမလေးကို သူဌေးသမီး ဆိုတာနဲ့တင် သူကိုယ်၌က ရှိန်နေသေးတာ ၊ ပြီးတော့ ဒီလိုကိစ္စမှာ အကြမ်းနည်းသုံးလိုက်မိလို့ တစ်ခါကောင်းတော့ ရနိုင်ပေမယ်လို့ ရေရှည်မှာ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေ နိုင်မှန်း ၊ အခန့်မသင့်ရင် ပြသနာပါ ကြီးထွားသွားနိုင်တယ် ဆိုတာလည်း အတွေ့အကြုံရှိထားတဲ့ သူဆိုတော့ သိနေတယ် …၊ မလုပ်ဝံ့ဘူး ။

ဘာကိုဆက်လုပ်ရမှန်း မသိတော့တာ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အေးမောင်နဲ့ အတူ ဘာစကားမှ မပြောဖြစ်ပဲနဲ့ကို အရက်ထိုင်သောက်နေလိုက်တာ ၊ မသောက်ဖြစ်တာလည်းကြာ လစ်မစ်ကလည်း လွန်သွားတာ ဆိုတော့ အိမ်တောင် ဘယ်လို ပြန်ရောက်လာလည်း မသိတော့ဘူး ၊ တရေးနိုးကြီး ရေဆာတာနဲ့ ထလာမိတာတောင် မမလေးကြောင့် ရလိုက်တဲ့ ရင်ထဲက အပူမီးက မငြိမ်းနိုင်သေးတာမို့ ဆိုင်ကအပြန်ပါလာတဲ့ ပုလင်း တစ်ဝက်ကျော်လောက်ကို တစ်ယောက်တည်း အပြတ်ဖြတ်လိုက်မိတာ အိပ်ယာထဲတောင် ပြန်မရောက်တော့ဘူး။

ဗာဒံပင်အောက်က ကွက်ပြစ်မှာပဲ မိုးလင်းသွားလိုက်တာ အအေးမိပြီး ဖျားပါရောလား ၊ အရက်ဒါဏ်နဲ့ အအေးမိတာ နှစ်မျိုးပေါင်းဆော်လိုက်တာ အား ..ပါး ..ခံလိုက်ရတာ အီဆောင့်နေတာပဲ ..၊ ခေါင်းတွေကလည်း အတင်းကိုက် ၊ တစ်ကိုယ်လုံးမလည်း ချမ်းလိုက်တာ တုန်လို့ ၊ ဘာမှကို မလုပ်နိုင်တော့ဘူ တစ်အိမ်လုံးလည်း မနက်စာ ငတ်ကရော ၊ ဆေးမြီးတိုတွေနဲ့ သက်သာမလား နေကြည်တာ ၊ ပိုပိုပြီးပဲ ဆိုးလာမို့ နောက်ဆုံး မနေသာတော့တဲ့ ဆရာကတော် ကိုယ်တိုင် လာကြည့်ပြီး ဆေးဆရာပါ အိမ်ပင့်ရတဲ့ကိန်း ဆိုက်သွားတယ် ၊

စံမြတစ်ယောက် တစ်ရက်နဲ့လည်း မသက်သာ နှစ်ရက်နဲ့လည်း မသက်သာ ဆိုတော့ ထွေးထွေးလည်း မနေသာတော့ဘူ ၊ စိတ်လည်းပူမိတယ် ၊ အခုလိုဖြစ်ရတာ သူ့ပရောဂကြောင့် ဆိုတော့ စိတ်လည်းမကောင်းဘူး ၊ ငါပြောခဲ့မိတာများ လွန်သွားပြီလားပေါ့ ၊ ဟုတ်ပါတယ်လေ သူခမျှလည်း ဒီအိမ်မှာ အလုပ်လာလုပ်ရတော့ ၊ သူ့အမေကို ကြောက်ရရှာပေမပေါ့ ။

ပတ်သတ်ခဲ့ ကြတာကလည်း ဗိုက်ဖျက်ချခဲ့ ရတဲ့ အထိဆိုတော့ သံယောဇာဉ်က မပြတ်နိုင်သေးဘူး ..၊ သူကိုယ်၌က စံမြနဲ့ ပြန်ဆက်ချင်တာလည်း ပါတယ် ၊ သူ့အဖေ မြကြီးကို အတုခိုးပြီး သူလည်း ယောကျာ်းတွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့ ကဲကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ကလေးကလည်း ရှိတာဆိုတော့ သွားတော့ တွေ့ချင်တယ် ၊ ဒါပေမယ့် လူမြင်သူမြင်တော့ သွားမတွေ့ချင် ဘူး ၊ သူနဲ့ စံမြ ကိစ္စက အိမ်ရှိ လူအကုန်တွေ့ထား မြင်ထားပြီး သားလေ ၊ မြင်သာမြင်စေ မသိစေနဲ့ ဆိုသလို ပြောင်းပြန်ကြီးဖြစ်နေတာကိုး ။

ဒါနဲ့ လူအလစ်စောင့်ပြီး အမေလည်း ရွာထဲသွား ၊ ကိုအေးမောင်လည်း ဟိုဘက်ရွာ ဆေးဆရာသွားပင့်နေတုန်း ကိုစံမြကို သွာတွေ့ရတယ် ၊ စောင်ပိုင်လေး ခြုံပက်လက်လေး လှဲနေတဲ့ စံမြဘေး ကျုံကျုံလေး ဝင်ထိုင်ကာ နဖူးလေး အသာစမ်းရင်းက

“ ကိုစံမြ .. ကိုစံမြ …သက်သာရဲ့လား …ထွေး ..ဘာလုပ်ပေးရအုန်းမလဲ …”

“ အင် ..ဟင် ..မမလေး ၊… မမလေး ..လား ….”

ဆေးသောက်ထားလို့ မှိန်းနေရာက သူနဖူပေါ်တင်ထားတဲ့ ထွေးထွေးရဲ့ လက်နုနုလေးတွေကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ အသာ အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ရုတ်တရက်တော့ စံမြဝမ်းသာသွားတယ် ၊ ဒါပေမယ့် ခံစားနေရတဲ့ ဝေဒနာထက် မမလေးပေးလိုက်တဲ့ ရင်းထဲက ဝေဒနာက ပိုဆိုး ၊ ပိုပြီးတော့လည်း ခံရခက်နေတာမို့...

“ နေပါစေ …မမလေးရယ် … မမလေးမှ ..ကျွန်တော်ကို ….မချစ်နိုင်တော့တာ …. ဘာဖြစ်လို့ ..ကျွန်တော့်ကို ..လာကြည်နေရတာလဲ ….”

“ အဲ့ဒီလိုတော့ ..ထွေး ..စိတ်မကောင်းအောင် ..မပြောပါနဲ့ ..ကိုစံမြရယ် …”

“ တစ်ကယ်ပါဗျာ …ကျွန်တော် ..အခုချိန်ထိ ..မမလေးအပေါ် ..မေတ္တာ ..မပြတ်ခဲ့ပါဘူး .. ၊ ဆရာ … ဆရာကတော်က ပြောလို့ပါ .. နင် ကျေဇူးရှင်ကို ဒီလိုပဲ စော်ကားရသလား ဆိုလို့ ကျွန်တော် ရှောင်နေခဲ့တာပါ .. မမလေးရယ် … ကျွန်တော် ..မမလေးကို မချစ်တော့လို့ …မဟုတ်ရပါဘူး ….”

စံမြပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာတယ် ၊ အဖျားရှိန်နဲ့ ပေါင်းပြီး အသံတွေတောင် တုန်လို့ ထွေးထွေးလည်း စိတ်မကောင်းတော့

“ ဘယ်သူကရော … မုန်းတယ်လို့ …ပြောနေလို့လဲ ..ကိုစံမြရဲ့ …”

“ ဟင် ..ဒါဆို …မမလေး ..ကျွန်တော်ကို …မမုန်းဘူးပေါ့ ..နော် …ဝမ်းသာလိုက်တာ …မမလေးရယ် …”

“ ဒါပေမယ့် …စိတ်တော့ဆိုးတယ် … ရှင်ပဲ စဉ်းစားကြည့်လေ … အဲဒီတုန်းက ..ထွေးဘက်မှာ …ဘယ်သူရှိခဲ့လို့လည်း ….”

“ အင်းပါ ..မမလေးရယ် …အခုကစပြီး ..နောက်လုံးဝ မဖြစ်စေရပါဘူး … တစ်ကယ်ပြောတာပါ …”

“ ထားပါ …ဒါပဲ …ရှင်တို့ ..ယောကျာ်းတွေပြောလိုက်ရင် …ဒါပဲ ….ကဲ .. ပြော ….ထွေးဘာလုပ်ပေးရ မလဲ …”

စံမြတစ်ယောက် တော်တော်လေးကို တော်တော်လေးမှ ဝမ်းသာသွားတယ် ၊ ဟုတ်တယ်လေ သူ့အနေနဲ့ ဘယ်လိုကြိုးစားကြိုးစား ဒီတစ်သက် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူးလို့ တွေးထားတဲ့ မမလေးနဲ့ အခုလို အဆင်ပြေပြေ ပြန်ဖြစ်လာတာ ၊ တစ်ကယ်ကို ဘုရားပေးတဲ့ဆုပဲ …။

“ မမလေး … တစ်ကယ်ပြောတာလား …”

“ တစ်ကယ်ပေါ့ …ထွေး ကဘာလို့ညာရမှာလဲ …”

“ အဲ့ဒါဆို … မမလေး နို့တွေကို ..စို့ချင်တယ် …”

“ အလိုတော် … လူနာ ..ဒါတော့ ..တောင်းတတ်တယ် .. ဖျားနေလို့သာပဲ … နေကောင်းအောင် အရင် လုပ်လိုက် ပါအုန်း ….ဆရာကြီးရဲ့ .. ”

စံမြကတော့ စွတ်ကို တင်နေပြီ ၊ လူက အပြင်းကို ဖျားနေလို့သာပဲ ၊ သူ့မှာလည်း ကံစွပ်လို့ သာ ဒီအခြေအနေ ပြန်ရောက်ရတာကိုး ၊ ဒီတော့ ထွေးထွေး ဘက်က မီးစိမ်းပြလိုက်တာနဲ့ ရသလောက်ကို အခွင့်အရေးယူ ဇာတ်လမ်း စတော့တာပဲ...

“ လုပ်ပါ … မမလေးရဲ့ … ကျွန်တော်မှာ ..မမလေးမုန်းသွားပြီလားလို့ …စိတ်ပူနေရတာ … ရင်ထဲတောင် ပူတယ် … အခု ရင်အေးသွား အောင် ..နို့ချိုလေးတော့ ..တိုက်ပါဦးနော် …”

“ အန်… ထွေး ..နို့တွေက ..ထွက်မှ ..မထွက်တဲ့ ..ဟာကြီးကို….”

“ ထွက်ထွက် ..မထွက်ထွက်ဗျာ … စို့ရ ကိုင်ရ ရင်ကို …ရင်အေးတယ် ….တစ်ကယ် ..ဟိုကောင် အေးမောင် တစ်ယောက်တည်း စို့လိုက် ၊ ကိုင်လိုက် လုပ်နေတာ …နာတောင် …မနာလိုတော့ဘူး ”

ထွေးထွေးလည်း ရင်စေ့အင်္ကျ ီကြယ်သီးလေးတွေဖြုတ် ၊ ဘော်လီလေး လေးအသာပင့်တင်ရင် ထွက်ပြူလာတဲ့ နို့အုံ ဖွေးလုံးလုံးလေးတွေကို ရင်ကိုကိုင်း သူ့မျက်နာဆီနှိမ့်ချပေးပြီး ကိုစံမြ ပါးစပ်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ တေ့ပေးနေမိရင်းက စံမြရဲ့ နောက်ဆက်တွဲ စကားကြောင့် ဆတ်ခနဲ့ ကိုယ်လေးကို မတ်ပြီး စံမြ မျက်နာကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်းက..

“ အို ..မဆိုင်လိုက်တာ … ဒီမှာ ကိုစံမြ …၊ ရှင်သိအောင်တော့.. ပြောမှရတော့မယ် …ထင်တယ် ၊ ရှင်ကို … ချစ်တယ်လို့ ပြောမိလိုက်တာနဲ့ ..ဒီလိုတော့ အခွင့်အရေး မယူနဲ့လေ ၊ အခုရှင့်ကို ချစ်တယ် ..ဆိုတာလည်း …ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် …ရှင်လိုးပေးတာ ခံချင်လို့ …. အရင်ကလို …. တစ်သက်လုံး ..ပေါင်းဖို့များ စဉ်းစားနေသေးတယ် ..ထင်လို့လား ….ဝေးသေးတယ် …..၊ ကိုအေးမောင်ကို လည်း …ရှင် ထွေးကို ပတ်ရှောင်နေတုန်းက … မနေနိုင်အောင် ..ယားနေလို့ …သွားခံတာ …ရှင်းပြီလား …”

ဒီတစ်ခါတော့ ထွေးထွေးတို့ နဲနဲမှ မလျှောတော့ဘူး တစ်ဖက်လူက ဖျားနေတာတွေ ၊ နာနေတာတွေ ဘာမှကို ထည့်စဉ်းစား ထည့်တွက်မနေတော့ဘူး ၊ အခုရှုပ်မှ နောင်ရှင်း သူ့ကို ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အရင်လို လာနွယ်တာမျိုးတော့ မလိုချင်တော့ဘူ ၊ ခဲမှန်ဖူးတဲ့ စာကလေးဆိုတော့ အဲ့ဒီလိုမျိုးလည်း ထပ်ပြီးမခံစားချင်တော့ဘူး ၊ အဲဒီ့အချိန်တုန်းကဆို ရင်ထဲမှာ ဘယ်လောက် ခံရခက်လိုက်သလဲ ၊ ကိုယ်ပဲ ခံစားရတာ ကိုယ်ပဲသိတယ် ၊ ခါးသီးလွန်းတဲ့ အခြေအနေတွေကိုလည်း ထပ်မကြုံချင်တော့ဘူ ၊ တော်တော်ကိုကြောက်သွားခဲ့ရတာ … ၊ အဲဒီတော့ ကြောက်ကန် ကန်တော့တာပေါ့ ...။

“ ထပ်ပြောရဦးမယ် … ထွေးစိတ်ပါတဲ့သူနဲ့ .. ကုန်းချင်ကုန်းမယ် …ခံချင်ခံမယ် … ရှင့်အပူမပါဘူး ….၊ ရှင်.. ဘာမှလည်း စွက်ဖက်စရာ ..အကြောင်းမရှိဘူး …..၊ အဲဒီတော့ ကိုစံမြ …ရှင် ..ထွေးကို လုပ်ချင်လည်းလုပ် …မလုပ်ချင်ရင်လည်းနေ …..ရတယ် …ထွေးထွေးတို့က ..ဘာမှပြသနာ …မရှိဘူး …ဟုတ်ပြီလား …”

ကိုယ့်ကိုလာပြီး ဒီလိုလာချုပ်လို့ ဘယ်ရမလဲ …၊ သနားလို့ နို့ပေးကိုင်လိုက်ရင် စောက်ဖုတ်ပါ ရန်ရှာချင်တဲ့ ဟာတွေ ၊ သူဌေးသမီး တစ်ယောက် လုပ်နေပြီး အိမ်က အလုပ်သမားလုပ်တဲ့ကောင် ခေါ်ရင် သွား ၊ လိုးရင် ခံ ၊ ပြု သမျှနု ၊ ဒီကြားထဲ ထားသွားခဲ့ရင် ကိုယ်မှာ တစ်ယောက်ထဲ မျက်ရည်နဲ့ မျက်ခွက် ရင်ထဲမှာလည်း ဗလောင်ဆူလို့ အဲဒီလိုမျိုးတွေ နေခဲ့ရတာထက် စာရင်၊ သူဌေးသမီးပဲ ကိုယ့်စိတ်နဲ့က့ိုကိုယ် စောက်ဖုတ် ယားလာရင် လှမ်းခေါ် ၊ ခံချင်ရင် လိုးခိုင်း ၊ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ နေချင်သလဲ ကိုယ်သဘောပဲ ဒါမှမဟုတ် ပြစ်ထားလိုက် အုန်းမလား ရသေးတယ် ကိုယ်ခံချင်မှ သူလိုးလို့ရမှာ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းလိုက်သလဲလို့ ၊ အဲ့ စိတ်မထင်ရင် အပေါ်ကနေတောင် တက်ဆောင့်လို့ရသေးတယ် ။

ဘာလုပ်မှာလည်း ဇယာရှုပ်လို့ အနွယ်ခံ အချုပ်ခံပြီး သူပြောသမျှ ၊ သူလုပ်သမျှ ခေါင်းငုံ့ခံနေပြီး ကိုယ်စိတ်ကို ကျေနပ်အောင် ကြံဖန်ပြီး ဖြေတွေးလေးနဲ့နေရမှာ ပြင်းစရာကောင်းလွန်းလို့ ၊ အဲဒီတော့ ထွေးတို့ကတော့ ရှင်းရှင်းပဲ လုပ်ချင်လုပ် ၊ မလုပ်ချင်နေ .. အရင်ပုံစံခွက်ထဲတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ပြန်မဝင်ချင်တော့ဘူး ။

“ ကဲ .. ကိုစံမြ …ရှင်ဘာလုပ်မှာလည်း .. ထွေးနို့တွေကို ..စို့အုန်းမှာလား …မစို့တော့ဘူးလား …ပြော ..”

“ စို့ ..စို့မှာပါ …မမလေး ..စို့မှာပါ ..”

စံမြ တစ်ယောက် ရသလောက်နဲ့ အပျော့ဆွဲလေး ဆွဲပြီး သူ့တစ်ယောက်တည်း ရလေမလားလို့ ကြံကြည့်တာ ၊ တစ်ခါတည်း ကိစ္စကိုပျက်ကရော ၊ တစ်ကယ်ဆို သူ့မှာလည်း ကံဇာတာ မျက်စိလည်ပြီး မျက်နာသာ ပြန်ပေးလို့သာ ဒီလို ဥစ္စာပေါ ၊ ရုပ်ချော လွန်းလှတဲ့ အိမ်ကြီးရှင် သူဌေးသမီးလေး ထွေးထွေးနဲ့ ဒီအခြေ ဒီအနေကို ပြန်ရောက်ရတာ မဟုတ်လား ၊ အခွင့်အရေးဆိုတာ နှစ်ခါပြန်ရရိုး ထုံးစံရှိတာ မဟုတ်တော့ ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှကို အပျက်ခံလို့ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး ၊ ယောကျာ်းကြီးတန်မဲ့ သွားမူ မိလိုက်မှ ဟိုက တာ့တာ ပြသွားရင် သွားပြီ ဒီတစ်ခါတော့ တစ်ကယ်ကို တစ်သက်စာပဲ ဝေးမှာ ။

ဒီတစ်ခေါက် ထွေးထွေးနဲ့ ပြန်တွေ့ရတာ စံမြတစ်ယောက် ယောကျာ်းမာနဆိုတာလည်း ဘယ်ဆီ ဘယ်ကြားညပ်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်တော့ဘူး ၊ ကိုယ်ကလည်း ဒီကောင်မလေးကိုမှ လိုချင် ၊ ရချင် ၊ လိုးချင်နေတာဆိုတော့ ဘာများ တတ်နိုင်အုန်းတော့မှာတဲ့လည်း သူပြောလာသမျှ ခေါင်းပဲ အသာငြိမ့် လိုက်ရတော့တာပေါ့ ….။

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>